Dashuria - kjo Fytyrë e Zotit

[Spleen1]

Spleen 19

Qetësi,
Fytyra jote më flet
M’i ndan fjalët në dysh
Ma ndan frymën përgjysmë.

Qetësi,
Sytë nisin të flasin
Trupit i shkon drithërimë
Flokët fluturojnë në erë.

Qetësi,
Asnjë zhurmë asnjë fjalë
Hijet tona krijojnë jehonë
Buzëqeshjet thyhen mbi pasqyrë.

_______________________________ Luftëtari i dritës ________________________________

“Luftëtari i dritës ka mësuar se Zoti e përdor vetminë për t'u mësuar njerëzve harmoninë. E përdor zemërimin për të treguar vlerën e pafund të paqes. Shqetësimin, për të vënë në dukje rëndësinë e aventurës dhe të braktisjes. Zoti e përdor heshtjen për të ngulitur në mendjen e njerëzve përgjegjësinë e fjalëve. Lodhjen që të njohim vlerën e pushimit. Sëmundjen, për të nxjerrë në pah bekimin që përfaqëson shëndeti. Zoti përdor zjarrin për të na mësuar mbi ujin. Tokën, që ne të kuptojmë vlerën e ajrit. Ai e përdor vdekjen për të nxjerrë në pah rëndësinë e jetës”.

Paulo Cuellho

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Domira]

Spleen 19

...

Qetësi,
Sytë nisin të flasin
Trupit i shkon drithërimë
...

Qetësi,
Asnjë zhurmë asnjë fjalë
Hijet tona krijojnë jehonë
Buzëqeshjet thyhen mbi pasqyrë.





"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

Per ty qe nuk me njohe kurre!!!

Ty vetem dua te te drejtohem ;vetem ty, per te paren here ne jeten time, do ti them te gjitha; ti do ta njohesh gjithe jeten time, ate jete qe ka qene vetem e jotja dhe te cilen ti se ke njohur kurre.Por ti do ta njohesh fshetesine e jetes time vetem kur te kem vdekur une , atehere kur ti nuk do te mund te me pergjigjesh, atehere kur te ngjethurit, qe ma ngrin trupin porsi akull , do te me marre me vete. Dhe po qe se nuk vdes , une do ta gris kete leter dhe do te vazhdoj te hesht edhe pastaj ,ashtu sic kam heshtur gjithe jeten time. Por ne qofte se kjo leter te bie ne dore , ti duhet ta dish se ajo qe ta ka shkruar eshte nje e vdekur qe rrefen tere jeten e saj, ate jete qe ka qene e jotja qe nga ora e pare e deri tek ora e fundit e ndergjegjjes se vet. Mos ki frike nga fjalet e mija; nje e vdekur s'mund te te kerkoj asgje; s'mund te te kerkoj as dashuri , as edhe nje ngushellim. Gjeja e vetme qe te kerkoj eshte qe ti besosh te gjitha ato qe do t'i zbuloj dhimbja ime qe struket tek ti. Besoi te gjitha qe po te them , njeriu nuk mund te genjej ne oret e vdekjes.
Dua te ta zbuloj gjithe jeten time , kete jete qe ka filluar me te vertet atehere dhe vetem atehere kur te njoha..Perpara se te takoja , jeta ime ishte dicka e turbullt dhe e ngaterruar, ku kujtimi im nuk zhytej kurre , ishte si nje bodrum ku pluhuri dhe pelhurat e merimanges i mbulonin sendet dhe njerezit dhe i fshihnin ne syte e mi dhe zemra ime kurre nuk i sjell nder mend......
Lejome o i dashuri ime te ti rrefej te gjitha , te gjitha qe nga fillimi. Merre mundimin , te lutem shume , dhe lexome qe nga kreu e deri ne fund dhe mos u lodh duke me lexuar per nje cerek ore , se une tere jeten time nuk u lodha se dashuruari ty.
Para se te hyje ti ne jeten time , fytyra jote ishte e rrethuar prej nje fare aureole pasurie, mrekullie dhe misteri. Dhe nuk eshte nje gje e cuditcme , qe ne kete minuten e pare qe te pashe , ndjeva ate qe gjithe bota mund te ndjeje per ty me njefare habije kur te te njohe: gjenden ne veten tende dy njerez , nje djale i ri dhe i ndezur i dhene mbas lojes dhe aventurave , dhe po ne ate kohe , ne artin tend nje personalitet serioz, besnik i detyres , me nje kulture te gjere. Une ndjeva ashtu pa dashur ate qe gjithe bota mund te ndjej sapo te te njohe : qe ti ben dy jete te ndryshme, nje jete, faqaj e se ciles eshte kthyer krejt nga bota, kurse faqaj tjeter, e zhytur ne erresire , nuk eshte e njohur vecse prej teje......
Ti e kupton , tani o i dashuri im , se cfare mrekulie e cfare enigme terheqjeje ke qene per mua. Megjithe kembenguljen dhe kokefortesine e nje vajze , vetem per nje gje u mundova qe atehere te rrotullohesha rreth jetes dhe qenies tende!
Por une e di edhe sot pikerisht , o i dashuri im , se ne cilen dite dhe ne cilen ore te dashurova me te vertet, dhe tu dhashe me tere zemren time dhe per tere jeten .........

[Spleen1]

Domira

Sinqerisht më ke fut në mendime të thella. Letra jote është shumë e ndieshme dhe nuk di se ç'shpirt paska pasur ai njeri që nuk të paska kuptuar kurrë.

Nuk di çfarë të them më shumë. Medoj se edhe konfuzionet janë të mundshme.

Falemnderit që merrë pjesë në temën time.

[Spleen1]

Spleen 20

(PARATHËNIE E VDEKJES)

Atë natë,
Koha ra per tokë dhe u thye...
Mesazhe të humbura la pas veti
Erëra të kallkanta kanë frye
Shpërndan zjarrin që shkreti

Atë natë,
Fjalët e mia me pëshpërimë
Marrësi e egër e dashurisë
Dy lotë që derdhe në gjoksin tim
Pendim, a shenjë e pjekurisë

Atë natë,
Tokë e vdekur u bë zmera ime
Unë, ti dhe vdekja kuptim i jetës
Ti… Parathënia e vdekjes time
Ne ditëlindjen tënde të shpresës.




_______________________________ Luftëtari i dritës ________________________________

“Luftëtari i dritës ka mësuar se Zoti e përdor vetminë për t'u mësuar njerëzve harmoninë. E përdor zemërimin për të treguar vlerën e pafund të paqes. Shqetësimin, për të vënë në dukje rëndësinë e aventurës dhe të braktisjes. Zoti e përdor heshtjen për të ngulitur në mendjen e njerëzve përgjegjësinë e fjalëve. Lodhjen që të njohim vlerën e pushimit. Sëmundjen, për të nxjerrë në pah bekimin që përfaqëson shëndeti. Zoti përdor zjarrin për të na mësuar mbi ujin. Tokën, që ne të kuptojmë vlerën e ajrit. Ai e përdor vdekjen për të nxjerrë në pah rëndësinë e jetës”.

Paulo Cuellho

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Post-it]

Je si nje dallge qe te perpin Spleen i nderuar. Poezia jote eshte e vrullshme,me ndjenja qe te krijojne rrengjethje. Urime per kete cikel qe edhe nje here na kujtojne spleen-in Bodelaire-it. Po me pelqen kjo fryme si dhe edukata qe ke per poezine.
Jetoj ne atdheun e Bodelaire-it dhe posa e lexova nofken spleen, nuk munda pa klikuar ne titullin e kesaj teme.

Leximi i poezive tua per mua eshte nje shuarje e nje etjeje te kahmotshme ne stilin à la Bodelaire.... Frymezimi juaj me la gojehapur......!
Mendoj qe ti i ke lare te gjitha "borxhet" e dhimbjes ketu dhe plotesisht e ke arsyetuar sentencen e Bodelaire: "Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"
U mundova kot te dalloj ndonjeren, por me kete te fundit (spleen20) me behet se ke prekur majat e dhimbjes:

Atë natë,
Tokë e vdekur u bë zemra ime
Unë, ti dhe vdekja kuptim i jetës
Ti… Parathënia e vdekjes time
Ne ditëlindjen tënde të shpresës.

O zot, çfare rremuje emocionesh me shkaktuan keto vargje, ne veçanti: kur zemra behet toke ku shkel çdo kush por ajo nuk ndien dhe kur ne nje vdekje lind nje ditelindje ë i hap rrugen shpreses...!

[Dea_a]

Spleen 20

(PARATHËNIE E VDEKJES)

Atë natë,
Koha ra per tokë dhe u thye...
Mesazhe të humbura la pas veti
Erëra të kallkanta kanë frye
Shpërndan zjarrin që shkreti

Atë natë,
Fjalët e mia me pëshpërimë
Marrësi e egër e dashurisë
Dy lotë që derdhe në gjoksin tim
Pendim, a shenjë e pjekurisë



Atë natë,
Tokë e vdekur u bë zmera ime
Unë, ti dhe vdekja kuptim i jetës
Ti… Parathënia e vdekjes time
Ne ditëlindjen tënde të shpresës.




_______________________________ Luftëtari i dritës ________________________________

“Luftëtari i dritës ka mësuar se Zoti e përdor vetminë për t'u mësuar njerëzve harmoninë. E përdor zemërimin për të treguar vlerën e pafund të paqes. Shqetësimin, për të vënë në dukje rëndësinë e aventurës dhe të braktisjes. Zoti e përdor heshtjen për të ngulitur në mendjen e njerëzve përgjegjësinë e fjalëve. Lodhjen që të njohim vlerën e pushimit. Sëmundjen, për të nxjerrë në pah bekimin që përfaqëson shëndeti. Zoti përdor zjarrin për të na mësuar mbi ujin. Tokën, që ne të kuptojmë vlerën e ajrit. Ai e përdor vdekjen për të nxjerrë në pah rëndësinë e jetës”.

Paulo Cuellho

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

Asnje fjal..........
Asnje ze....
Vetem dy pika loti......
Buzeqeshje e vrar e imja

[Domira]

Asnje fjal..........
Asnje ze....
Vetem dy pika loti......
Buzeqeshje e vrar e imja

Hemmmmmmm!



Spleen

Te falenderoj per spjegimet ne PV.

[Spleen1]

Spleen 21

ÇAMËRI

“Çamëri tokë e begatë
Ku i le çikat e gratë?”
Ku i le pleqtë e ngratë?
Shpërndarë botës pafat...

Çamëri bijtë ku i trete?
Lot i mallit ti na mbete
Me to lagëm tokë e dete
Asnjë s’e lamë për vete.

Çamëri lule prillit
Vendlindje e Akilit
Përkushtim i Aristidhit
Ndërgjegje e njerëzimit.



Me këtë këngë kushtuar Çamërisë përshëndes të gjithë dashamirët e poezisë

http://youtube.com/watch?v=GXnHQtfSDto



_______________________________ Luftëtari i dritës ________________________________

" Luftëtari i dritës është gjithmonë vigjilent. Ai nuk i pyet të tjerët për të vringëlluar shpatën. As nuk e humb kohën duke shpjeguar gjestet e tij; besnik ndaj vendimeve të Zotit, ai përgjigjet për gjithçka bën. Ai vështron përbri tij dhe njeh miqtë. Vështron pas shpine dhe dallon armiqtë; është i pamëshirshëm ndaj tradhtisë, por nuk hakmerret; kënaqet tek largon armiqtë nga jeta e tij, pa luftuar me ta më gjatë se sa është nevoja.”.

Paulo Cuellho

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Spleen1]

Spleen 22


Ti
Gjithmonë do t’iu ngjash
Zogjve shtegtarë
Që ikin gjatë dimrit
E kthehen në pranverë
Në çerdhen e vjetër
Të shtëpisë së drunjtë

Ti
Gjithmonë do t’iu ngjash
Syve që bartin me veti
Melodinë e pendimit
Zërit që këndon
Ariet e keqardhjes
Zemrës që dridhet
Nga pëshpërima e vetmisë.

Ti
Gjithmonë do t’iu ngjash
Këngëve lirike
Që s’këndohen më
Fytyrës të perëndeshave
Gazmore në mbrëmje
Të ëmbla gjatë natës
Hijerënda në mëngjes.

_____________________________ NJERIU_________________________
Njeriu ndihet zot absolut kur me qetësinë shpon murin e fjalës e me dashuri shpon vetminë e qetësisë. Njeriu ndihet i mjer kur i ngjan ngjyrës së zymtë që merr letra kur mbi te shkruhen poezi të mërzitshme. .

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Dea_a]

Spleen 22


Ti
Gjithmonë do t’iu ngjash
Zogjve shtegtarë
Që ikin gjatë dimrit
E kthehen në pranverë
Në çerdhen e vjetër
Të shtëpisë së drunjtë

Ti
Gjithmonë do t’iu ngjash
Syve që bartin me veti
Melodinë e pendimit
Zërit që këndon
Ariet e keqardhjes
Zemrës që dridhet
Nga pëshpërima e vetmisë.

Ti
Gjithmonë do t’iu ngjash
Këngëve lirike
Që s’këndohen më
Fytyrës të perëndeshave
Gazmore në mbrëmje
Të ëmbla gjatë natës
Hijerënda në mëngjes.

_____________________________ NJERIU_________________________
Njeriu ndihet zot absolut kur me qetësinë shpon murin e fjalës e me dashuri shpon vetminë e qetësisë. Njeriu ndihet i mjer kur i ngjan ngjyrës së zymtë që merr letra kur mbi te shkruhen poezi të mërzitshme. .

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

Ti

Qdo pranvere,
qerdhen te ngrohet mban.
Edhe pas acarit ne dimrin e madhe.

Ti

Mallin mban ne syte shkrum.
Buzeqeshjen ne buze.

Ti

Zerit kenge i fale.
Nga kenget qe s'kendohen me.

TI
............................