Dashuria - kjo Fytyrë e Zotit

[Spleen1]

Spleen 15

Nëse ti shkon
merrëm të lutem me veti
ta shoh detin
dhe oqeanet se si rrjedhin
në sytë tu

Nëse ti shkon
m’i dhuro sytë dhe dorën
edhe nje herë t’i puth
dhe buzëqeshjen
bashkë me buzët

Nëse ti shkon
më lejo të lutem të flej
në ëndërrat tua të këndshme
me aromë jasmine
që fillim s’kanë
e fundi s’iu dihet

Nëse ti shkon
më lejo të lutem të notoj
nëpër vargje
me pendën time
të përshkruaj
në fytyren tënde
hijen e trupit tim

Nëse ti shkon
më lejo të lutem t’i shkruaj
me vargjet e mia
në zemrën time
deshirat tua fisnike

Nëse ti shkon
e më lë vetëm
unë prapë të dua
ashtu siç je
natyrë e butë e qeshur

Herë-herë rebele...

_______________________________ E dashur! ________________________________

[...] “Mbaj ata që dashuron pranë vetes, thuaju duke mërmëritur se sa shumë ke nevojë për ta, dashuroj, sillu mirë, gjej kohën për ta, thuaju "më vjen keq", "më fal", "të lutem", "faleminderit" dhe të gjitha fjalët e dashurisë që di. Asnjëri nuk do të mbaj mend për mendimet e tua të fshehta. Kërko nga Zoti fuqinë dhe zgjuarsinë t`i shprehesh. Tregoju të tjerëve domethënien e tyre. Fillo të besh realitet ëndrrat e tua.
Tani është momenti!!!!!

Marquez

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Spleen1]

Pse?

Pse nata?
Pse dita?
Pse jeta?
Pse vdekja?


Pse fjala?
Pse qeshja?
Pse loti?
Pse heshtja?


Pse fëmija?
Pse prind?
Pse vdekje?
Kur gjithçka rilind?


(Pse vargje?
Pse prozë?
Pse dimër?
Pse lule rosë)

_______________________________ E dashur! ________________________________

[...] “Mbaj ata që dashuron pranë vetes, thuaju duke mërmëritur se sa shumë ke nevojë për ta, dashuroj, sillu mirë, gjej kohën për ta, thuaju "më vjen keq", "më fal", "të lutem", "faleminderit" dhe të gjitha fjalët e dashurisë që di. Asnjëri nuk do të mbaj mend për mendimet e tua të fshehta. Kërko nga Zoti fuqinë dhe zgjuarsinë t`i shprehesh. Tregoju të tjerëve domethënien e tyre. Fillo të besh realitet ëndrrat e tua.
Tani është momenti!!!!!

Marquez

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Spleen1]

Spleen 16

Unë flejë me dritare të hapur
Që ëndrrat të ikin më lehtë
Nuk dua të ma prishin gjumin.

Flejë me sy çel që ankthi mos të më zë
Më e keqja do ndodh nëse e takoj në zgjim
Atëherë do i kërkoj dyluftim.

Unë flejë me dritare të hapur
Që mendimet të ikin më lehtë
Nuk dua më të më pengojnë ta jetoj jetën.

Unë flejë me dritare të hapur
Që ti të vish sa herë të duash
Sepse besoj në rikthimin tënd

(së paku)

Derisa të m’i ngushëllosh ëndrrat
E derisa të m’i shërosh plagët
Ta kam lënë dritaren hapur me qellim.

Mos kalo kah dera e zemrës...

_______________________________ E dashur! ________________________________

[...] “Mbaj ata që dashuron pranë vetes, thuaju duke mërmëritur se sa shumë ke nevojë për ta, dashuroj, sillu mirë, gjej kohën për ta, thuaju "më vjen keq", "më fal", "të lutem", "faleminderit" dhe të gjitha fjalët e dashurisë që di. Asnjëri nuk do të mbaj mend për mendimet e tua të fshehta. Kërko nga Zoti fuqinë dhe zgjuarsinë t`i shprehesh. Tregoju të tjerëve domethënien e tyre. Fillo të besh realitet ëndrrat e tua.
Tani është momenti!!!!!

Marquez

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Dea_a]

Spleen 16

Unë flejë me dritare të hapur
Që ëndrrat të ikin më lehtë
Nuk dua të ma prishin gjumin.

Flejë me sy çel që ankthi mos të më zë
Më e keqja do ndodh nëse e takoj në zgjim
Atëherë do i kërkoj dyluftim.

Unë flejë me dritare të hapur
Që mendimet të ikin më lehtë
Nuk dua më të më pengojnë ta jetoj jetën.

Unë flejë me dritare të hapur
Që ti të vish sa herë të duash
Sepse besoj në rikthimin tënd

(së paku)

Derisa të m’i ngushëllosh ëndrrat
E derisa të m’i shërosh plagët
Ta kam lënë dritaren hapur me qellim.

Mos kalo kah dera e zemrës...

_______________________________ E dashur! ________________________________

[...] “Mbaj ata që dashuron pranë vetes, thuaju duke mërmëritur se sa shumë ke nevojë për ta, dashuroj, sillu mirë, gjej kohën për ta, thuaju "më vjen keq", "më fal", "të lutem", "faleminderit" dhe të gjitha fjalët e dashurisë që di. Asnjëri nuk do të mbaj mend për mendimet e tua të fshehta. Kërko nga Zoti fuqinë dhe zgjuarsinë t`i shprehesh. Tregoju të tjerëve domethënien e tyre. Fillo të besh realitet ëndrrat e tua.
Tani është momenti!!!!!

Marquez

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

Une

Une jam hidheruar me endrrat
Dhe me mendimet e mija u hidherova sot.
Une jam hidheruar me pa-besin dhe
Zhgenjimi zemren me mbuloj.
Me veten nuk dua te hidherohem.
Me te mire e mora sot,
dhe plaget leht I’a putha….
Me vete thash kur, kur vuajtja do te mbaroj?

[Spleen1]

Une

Une jam hidheruar me endrrat
Dhe me mendimet e mija u hidherova sot.
Une jam hidheruar me pa-besin dhe
Zhgenjimi zemren me mbuloj.
Me veten nuk dua te hidherohem.
Me te mire e mora sot,
dhe plaget leht I’a putha….
Me vete thash kur, kur vuajtja do te mbaroj?

Dea_a

Komentet tua edhe pse shprehin deshprim dhe psimizëm, megjiathatë më bëjnë nder.
Ndërsa pesimizmit tënd i uroj të shndërrohet në optimizëm dhe realizim të frytshëm ashtu siç do deshiroje ti.
Faleminderit që gjen kohë e më lexon.

[Spleen1]

Spleen 17

Ngrihu
Sot është dita e Njerëzve të fortë
E Njerëzve të lodhur nga padrejtësitë
Por që s’kanë frikë nga asgjë

Ngrihu
Sot është dita të kujtosh dëneset e zemrës
Dhe këngën e lotëve përcëlluese
Mbi krahërorin derdhur

Ngrihu
Ti gjithmonë ke qenë i fortë
Herë “ëndërr, herë motiv jete”
Ngrihu si feniks qoftë dhe nga hiri ftoftë

Ngrihu prapë
Sot është dita e ritakimit me krenarinë
Ngrihu përsëri
Sot është dita e faljeve të fajeve

Që s’harrohen kurrë…

_______________________________ Luftëtari i dritës ________________________________

“Luftëtari i dritës beson, sepse ai beson në mrekullira. Mrekullirat fillojnë të ndodhin, sepse ka besim që mendimi i tij t'ia ndryshojë jetën. Jeta e tij fillon të ndryshojë, sepse është i sigurt që do të gjejë dashurinë. Kjo dashuri shfaqet papritur. Kohë pas kohe, është i zhgënjyer. Ndonjëherë, ai plagoset. Atëherë ai dëgjon komentet: "Sa naiv që është!" Por luftëtari e di se ky është çmimi që duhet paguar. Për çdo disfatë ai ka dy fitore me të cilat mund të mburret. Të gjithë ata që besojnë e dinë këtë”.

Paulo Cuellho

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Domira]

I / e nderuar,

E shkrova i/e sepse nuk e kuptoj fjalën spleen, por kjo nuk është çeshtja. Kush do që je, ti shkruan poezi që prekun shpirtin, që latojnë kujdesshëm çdo ndjenjë. Nuk di në e ke poezinë profesion, por ti di të prekësh lexuesin aty ku shumë të tjerë s’ia arrijnë dot. E, përveç kësaj edhe diçka tjetër! Ti, arrin, dhe ke atë aftësinë magjike që t’i thuash personit që e dashuron se sa shumë, e si e dashuron. Nuk di a duhet të them, por unë këtë kurrë s’kam ditur t’ia them askujt në mënyrë të plotë.

Unë në këtë forum e kam edhe një nofkë tjetër, por që t’i them këto fjalë, nuk di pse parapëlqeva të kem një nofkë të re. Në të vërtetë, e bëra këtë për shkak të titullit që i ke vënë temës “Dashuria-kjo fytyrë Zotit”. Kam “frikë” që këto fjalë t’i kem dëgjuar edhe në ndonjë rast tjetër!?

Fjala jote është Rezonancë që lëvizë.

Nuk di sa herë i kam lexuar këto dy poezi...

Spleen 13

*** (bis)

Ti nuk duhet të qash
Sepse ta kam mësuar buzëqeshjen
Ti nuk duhet të vuash
Sepse ta kam mësuar gëzimin
Ti nuk duhet ta mendosh vdekjen
Sepse ta kam mësuar jetën
Por... nëse një ditë të humb përgjithmonë
Do të mërzitem unë
Sepse ti nuk me ke mësuar

Se si jetohet pa TY

Spleen 16

Unë flejë me dritare të hapur
Që ëndrrat të ikin më lehtë
Nuk dua të ma prishin gjumin.

Flejë me sy çel që ankthi mos të më zë
Më e keqja do ndodh nëse e takoj në zgjim
Atëherë do i kërkoj dyluftim.

Unë flejë me dritare të hapur
Që mendimet të ikin më lehtë
Nuk dua më të më pengojnë ta jetoj jetën.

Unë flejë me dritare të hapur
Që ti të vish sa herë të duash
Sepse besoj në rikthimin tënd

(së paku)

Derisa të m’i ngushëllosh ëndrrat
E derisa të m’i shërosh plagët
Ta kam lënë dritaren hapur me qellim.

Mos kalo kah dera e zemrës...

_______________________________ E dashur! ________________________________

[...] “Mbaj ata që dashuron pranë vetes, thuaju duke mërmëritur se sa shumë ke nevojë për ta, dashuroj, sillu mirë, gjej kohën për ta, thuaju "më vjen keq", "më fal", "të lutem", "faleminderit" dhe të gjitha fjalët e dashurisë që di. Asnjëri nuk do të mbaj mend për mendimet e tua të fshehta. Kërko nga Zoti fuqinë dhe zgjuarsinë t`i shprehesh. Tregoju të tjerëve domethënien e tyre. Fillo të besh realitet ëndrrat e tua.
Tani është momenti!!!!!

Marquez

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[Domira]

TY për TY

Sonte të imagjinoj
jam vetëm dhe e lodhur
duke të mashtruar me kujdes
që mos të rrëzoj.

Kjo s’është jeta!
Kështu s’duket dashuria!

Të drejtohem ty, a më kupton?
dëgjom vetëm kësaj radhe!
prano dorën time të shtrirë
tashmë një jetë.

Jeta është dashuri!
Dashuria duhet ndarë!

[Spleen1]

I / e nderuar,

E shkrova i/e sepse nuk e kuptoj fjalën spleen, por kjo nuk është çeshtja. Kush do që je, ti shkruan poezi që prekun shpirtin, që latojnë kujdesshëm çdo ndjenjë. Nuk di në e ke poezinë profesion, por ti di të prekësh lexuesin aty ku shumë të tjerë s’ia arrijnë dot. E, përveç kësaj edhe diçka tjetër! Ti, arrin, dhe ke atë aftësinë magjike që t’i thuash personit që e dashuron se sa shumë, e si e dashuron. Nuk di a duhet të them, por unë këtë kurrë s’kam ditur t’ia them askujt në mënyrë të plotë.

Unë në këtë forum e kam edhe një nofkë tjetër, por që t’i them këto fjalë, nuk di pse parapëlqeva të kem një nofkë të re. Në të vërtetë, e bëra këtë për shkak të titullit që i ke vënë temës “Dashuria-kjo fytyrë Zotit”. Kam “frikë” që këto fjalë t’i kem dëgjuar edhe në ndonjë rast tjetër!?

Fjala jote është Rezonancë që lëvizë.

Nuk di sa herë i kam lexuar këto dy poezi...

E nderuar,

më vjen mirë që me kaq pietet flet për poezitë e mia. Nuk di ae meritojnë, por thonë lexuesi është kritiku më i mirë. Fundja, çdo kush është i lirë ta shpreh mendimin e vet, edhe pse postimi juaj më del, vende-vende, një çik personal. Megjithatë, unë ju respektoj për kohën që i kushtoni poezive te mia.

Lidhur me nofkat e juaja, nuk mund te paragjykoj as të spekuloj asgjë. Është e drejtë e juaj të keni sa nofka të doni.

Faleminderit.

[Spleen1]

Spleen 18

Janë disa fjalë që flasin si lotët
Për të shprehur pikëllimin
S’kanë nevojë për sy.

Janë disa gëzime që gufojnë
S’kanë nevojë për gjuhë
Nepër zemër lakuriq notojnë

Janë disa lotë që vrasin pa fjalë
S’kanë nevojë për sy as për gojë
Për të shprehur gjendjen shpirtërore.

Apo

Parathënien e vdekjes...

_______________________________ Luftëtari i dritës ________________________________

“Luftëtari i dritës ka mësuar se Zoti e përdor vetminë për t'u mësuar njerëzve harmoninë. E përdor zemërimin për të treguar vlerën e pafund të paqes. Shqetësimin, për të vënë në dukje rëndësinë e aventurës dhe të braktisjes. Zoti e përdor heshtjen për të ngulitur në mendjen e njerëzve përgjegjësinë e fjalëve. Lodhjen që të njohim vlerën e pushimit. Sëmundjen, për të nxjerrë në pah bekimin që përfaqëson shëndeti. Zoti përdor zjarrin për të na mësuar mbi ujin. Tokën, që ne të kuptojmë vlerën e ajrit. Ai e përdor vdekjen për të nxjerrë në pah rëndësinë e jetës”.

Paulo Cuellho

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"