Di _ana shume shkrime te bukura.U knaqa duke lexu nga ti ,vazhdo
Di _ana shume shkrime te bukura.U knaqa duke lexu nga ti ,vazhdo
Shume flm nga ju te gjithe....respekte!
Mengjezi zgjon dhe hap grilat qe te ndjej depertimin e drites dhe te diellit te arte.
Shikoj lart ne qiell dhe sa do te doja te fluturoja,te pakten vetem nje here,sa do te doja te isha prane atyre reve dhe te ndjeja peshen e tyre,sa do te doja te vallezoja me to dhe te bisedoja me yjet....sa do te doja qe te isha nje yll ne ate bukuri qiellore dhe te ndricoja me ngjyrat e ylberit....
Ndonjehere,une vete ngrej koken ne darke drejt nje ylli dhe me syte e mbyllur,i lutem i lutem qe te me plotesoje shume deshira....i lutem sepse besoj te dicka e ndritshme dhe kaq e bukur,besoj te cdo gje qe me mahnit me bukurine dhe pastertine e saJ......
Do te doja...
te isha ky yll dhe te degjoja une vete,deshirat e njerezve dhe lutjet e tyre...do te doja te kisha mundesine qe me anen e nje shkopi magjik,te plotesoja cdo kerkese dhe vajtim te tyre!!!Do te doja ...;oh sa do te doja!
Do te doja te isha me shume se dicka njerezore,sepse dua te bej shume per njerezit dhe boten qe dua,dua te jem nje magjistar i urte dhe me floke te bardha,dua te jem nje keshilltar i nje bote magjike....dua te jem nje ombrelle ne dite shiu....dua te jem dhe dua te jem!!!!
Te gjitha keto i mendoj sa here qe hap kete grile dhe sa here qe ndjej kontaktin e eres dhe te ajrit...
Sa shume enderrime kam te kjo bote....a mos eshte valle shpirti im dicka teper enderruese?
A mos valle bota ku kam lindur ka qene e tille?
Shume deshira kam...shume...dua te jem oksigjen per njerezit e semure,dua te jem flutur,dua te jem nje blete e bukur,dua te jem nje trendafil qe aroma nuk i shuhet kurre,dua te jem nje shqiponje mali qe syri nuk i trembet nga asgje,dua te jem dikushi qe te kete mundesine te ndaloj vuajtjet e kesaj bote,dua te ndaloj luften,varferine,krimin,semundjet.....dua te ndaloj shume gjera....dua te mbjell per te gjithe,vetem dashurine!
Duke enderruar ne boten time,kam fluturuar dhe kam pare gjithe boten....qe nga majat me te larta deri te oqeanet me te thella....oh sa gjera shpirti im ka pare.....oh sa e bukur eshte jeta dhe sa e madhe eshte bota...oh sa bujar eshte njeriu,sa e eger eshte dhuna,sa e dhimbshme eshte vuajtja sa katil eshte mjerimi,sa i bukur ...enderrimi!!
Do te doja te shkruaja,te shkruaja aq gjate,sa shpīrti te me thahej....dhe une te shkruaj prape....
"Carpe Diem"
ēdo kompliment do t'ishte i mangėt pėr gjith kėtė qė shkruan! je vėrtetė Magjike pa dyshim. . .. . . .Postuar mė parė nga DI_ANA
Verdana]Bota sillet pėr ti dhėnė marramendje njerzimit qė t'mos e kuptojnė jetėn! ! !. . .(nga unė)
Mbremja po bie dalengadale....
Diku larg nje ylber i bukur,nje kenge qe me jep pershtypjen e nje melankolie te larget,nje vajtimi femre,nje vajtim i nje shpirti te thelle,.....a eshte kenge valle apo dikush qan?!
Erdhi mbremja e erret me dritat e ndezura kudo rreth saj..
Lart ne qiell kjo hene qe sonte paska marre formen me te bukur nga te gjitha format e saj ekzistuese!!
Fikini dritat!___do te thoja,pse duhet te kete drite ne kete ndricim kaq te bukur dhe madheshtor?
A eshte e nevojshme kjo drite artificiale?.........mendoj qe jo!
Shikoj shume gjera dhe mbyll syte dhe sado qe eshte erresire,arrij te shikoj ndricimin,arrij te shikoj boten qe futet ngadale ne misterin e saj te nates,arrij te shikoj qe ketu te ky kontinent ben nate,dhe ne nje tjeter dielli ka dale....
Me pelqen ky vajtim i larget qe vazhdon te kendoje,te qaje,te vajtoje,te gezoje...
Nuk arrij dot te pershkruaj drithmen qe me jep ky ze i larget....rrenqethjen qe me jep per momentet e jetes...nuk arrij te kuptoj kush eshte ky ose kjo,kush eshte ky artist i madh,i cili vetem me kete jehone zerash dhe vajtimesh,arrij te vere ne gjume dhe njerezit me te pagjumte....
Sa i bukur,sa i lekundur,sa i forte,sa me pasion,sa i embel,sa i dhimbshem,sa romantik,sa vuajtes!!!!!!
Te lutem me meso edhe mua te kendoj keshtu!
Te lutem me thuaj kush je ti?
Te lutem me perkund vetem pak ne krahet e tua?
Te lutem me ēo lerg...shume larg dhe me thuaj "TE DUA"!
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga DI_ANA : 09-12-2007 mė 22:15
"Carpe Diem"
T'ju lexosh e te lotosh....
Zoti ju do dhe prandaj ju ka dhen ate force, ku te mundni te prekni thell ne shpirtin e lexuesve tuaj....
Kristal.....E bardhė.....Qė mė mban gjall!
DI_ANA..................ti e largon njeriun nga Zoti me Profesinė tėnde!
nuk u durova pa e thėnė!...edhe po t'ja prishja kėsaj faqe ndriqimin me shkarravinat e mia!...... .................................................. ............................................mė fal o Zot!. . . ..
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga DI_ANA : 09-12-2007 mė 22:16
Verdana]Bota sillet pėr ti dhėnė marramendje njerzimit qė t'mos e kuptojnė jetėn! ! !. . .(nga unė)
Po te isha yll,ti do ishe qielli im...
Po te isha lule,ti do ishe rrenja ime...
Po te isha diell,ti do ishe ky planet...
po te isha hena,ti do ishe dielli vete.
Po te isha brenge,ti doktor do ishe,
po te isha lot,syjte e mij do kishe,
po te isha ere ti do ishe stuhi,
do ishe gjithcka per ket dashuri..
Po te isha zog,ti do fluturoje,
do hypje aq larg dhe do me kerkoje,
do beje me mua kete shtegtim te gjate,
dhe te ky planet do te ktheheshim prape..
Po te isha engjell,ti do ishe zoti im,
po te isha perendia...do jepja shpetim,
do falja mekatet per gjithe kete bote,
do ndryshoja vdekjen sepse eshte e kote!!
Po te isha vdekja,veten sdo ta doja,
me fjale vec te zeza shpirtin do mbuloja,
do ti lutesha zotit ne dite e me nate,
qe shpirtit te vdekur mos ti jepte flake..
Po te isha jeta,lule vec do mbillja,
po te isha jeta vec me ty do rrija,
po te isha jeta ...oh sa mire do ishte,
se vetem mjerimin kjo bote sdo ta kishte!
Po te isha bore,lehte do mbuloja,
carcafin e bardhe kudo do te shtroja,
siper tij shume lule do te lulezonin,
shume endrra te bukura njerezit do krijonin!
Po te isha ..po te isha...
Po ja qe smundem dot te jem,
smund te jem po enderroj,
qe gjithe boten prane ta kem...!
Jam une vete ajo qe jam,
dhe ne vete nje shpirt kam,
jam une vete qe po te flas,
dhe drejt dashurise do te te ngas....
"Carpe Diem"
wow me kepute telat e ndjenjave lal shum te bukura keto poezite e tua dhe me shum ndjenje. po pres per poezi tjera
ps. kur shperthenke ti qenke si vullkan
Mbretresha e gjithsisė. . ..
O ju lumenj qė rridhni
rridhni shumė nga syt e mi.....
Dhe po u hargjuat se fundmi
Mė bėt t'dua mbretreshėn e gjithėsisė
N'atė botė kur u zhduk drita
Terri mbuloj nėn e pėrmbi. . .
Pa sy,pa lot,syt e that i kisha
Nuk shihja gjė....................,as shkrum as hi!
Ecja nė terr......
aq shum..................pa kėmbė!.............
Kėrkova pa shpres,at qė......, se di!.......
U ndala pak n'terr se kohėn nuk linda!. . .. . . ..
Papritu mė ra,njė lavė vullkani pėrmbi!.......
Aq ftoht e kisha nga terri pa Diell
Aq ngroht mė erdhi nga ajo ngrohtėsi
Aq shumė un prita,ėndėrr e fėmijėrisė. . .. .
.................................................. ............
.................................................. ..........
.................................................. .............
-Ja.............mė preku Mbretėresha e gjithsisė!
............................................
.................................................. ........
unė tash shoh dritė edhe pa sy!. . . . . .
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Iliron_Eagle : 17-04-2007 mė 15:29
Verdana]Bota sillet pėr ti dhėnė marramendje njerzimit qė t'mos e kuptojnė jetėn! ! !. . .(nga unė)
Eshte nje jete e tere, eshte plot nje histori. Kjo bote eshte shume e eger, kjo bote eshte e vrenjtur, jete ne dilem!
Kam pare e mesuar shume, aq shume sa nuk i nxe as ky liber te t'i shkruaj.Aq shume kam pare e mesuar ne kete jet, sa tani qe po i kujtoj nje nga nje, gezime, hidherime, vuajtje, defrim e trishtim, syri ime i perlotur bashk me kete shpirt te brengosur,nuk do donin qe te kishin lindur....
Cdo gje qe tashme shikoj perball meje, c'do njeri qe me pershendet ne rruget e lagjes time, c'do cicerim zogu lart ne pem....me duken sikur me kerkojn te largohem nga kjo bot....a mos vall eshte keshtu!?
C'do gje kaq e erret, as veht nuk e di se ku po hedh hapat e mi, edhe pse kembngul brenda meje qe te vij tek ti, te vij afer teje dhe te lulezoj serish, te ndricoj prap si ateher kur isha ne krahet e tu....sikur te mundesha....ah sikur!
Kjo jet eshte e mbushur plot me te papritura, vertet paska shume dhimbje, shume vuajtje....
Ndalem e pyes vehten; A jan vall te gjitha keto te perballushme? A duhet keto te me ndodhin? Perse?Pse vall....!?Me duken kaq te medha....!
Nuk arrij te gjej pergjigje, edhe pse ndonje here, thell diku ne hapesir degjoj nje ze ku pershperin....mos u dorezo, akoma nuk eshte fundi....duro!
Por deri kur o zė i larget dhe i embel, deri kur o pershperim e ardhur prej hapesires se erret qe ke pllakosur shpirtin tim, deri kur o Zot....!
Do doja kaq, po kaq shume o Zot, ku te kisha mundesin te shkoja atje afer atij zeri qe me pershperin cdo dite....sa shume do doja t'i afrohesha dhe ta prekja me duart e mia te rrudhura e te plakura, te tretura e te mbuluara nga pikat e qiririt....ta merrja ne krahet e mi, ta perqafoja e shterngoja me gjithe forcen e shpirtit tim, dhe aty te ishte fundi i jetes time....sa do doja o Zot, a e di!?
Asgje tjeter nuk do doja ne kete bote, vetem nje fije shpres, nje rreze te vogel nga ku te shndriste atje pertej ne hapesiren e thell e te erret....
Nje ze prej shpirtit tim del dhe uleret fort, uleret e cirret prej dhimbjeve qe i shtohen cdo dite e me shume, po cfare t'i them vall qe ta qetsoj, cfare t'i them vall qe ta pushoj....!?Sa s'e duroj!
Kush eshte shkaku i gjithe kesaj vuajtje, kush eshte ma thuaj.... te vete dhe t'i perulem ne gjunje e t'i lutem, te me qetesoj pak shpirtin tim, qoft edhe genjshtra te me thot, vetem ta gjej e ta degjoj pak zerin e tij per te qetsuar kete shpirt te rraskapitur e te brengosur prej kesaj jete....!
A mos vall je ti!? A mos vall....Ah me duket se po, me duket se e gjeta, qenke ti, qenke ti ajo qe shpirtin tim e kerkoke te ma marresh! Qenke ti....vertet, dje te pash ne enderr....ah, sa me mundove te gjej shkakun, perse nuk ma the, perse nuk me ndihmon, c'kerkon nga une!?....mos hesht te lutem po fol!
Cfare nuk do jepja te me nxirrje prej kesaj erresire, por te lutem fol.... Ah, jo, shpirtin tim jo, nuk mundem te ta jap....ate nuk mundem te ta jap.... se ma ke marr shume kohe me perpara....
E tani me zemren e brengosur me ke len, ne mesin e kater udheve....c'do behet vall....!
Ah, se u kujtova, ah po, me ka ngelur dicka te te jap, eshte zemra ime....merre....te ta fal dhe kete....merre....por c'e do, zemer kan te gjithe....
Shefqeti!....
do te doja te vazhdoja me shume, por nuk mundem, kerkoj ndjes per lenien ne gjysem....
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga shefqeti11 : 18-04-2007 mė 18:55
Kristal.....E bardhė.....Qė mė mban gjall!
Regullat e Postimit
Krijoni Kontakt