Sapo u zgjova dhe mendimi i parė je ti. U takuam dje si nė ėndėrr, dhe tani nė fakt nuk jam e sigurte nė ishte ėndėrr apo realitet. Kishe veshur bluzėn e zezė, atė qė mė pėlqen mua kurse unė, s’e mbaj mend.
Ndoshta, njė tė bardhė ... u takuam tek vendi ynė i zakonshėm nė bashkimin e dy copave tė zemrės. Ti mė prisje ndėrsa unė si gjithmonė erdha me vonesė. Ishe bėrė me nerva, por e dėgjoja copėn tjetėr tė zemrės se si rrihte pėr mua dhe e vėrejta skuqjen tėnde tė lehtė kur kuptove se nuk mund ta kontrolloj e atė. Tani qesh kur kujtoj fytyrėn tėnde tė shqetėsuar mos mė kishte ndodhur gjė, kur unė thjesht i rashė mė gjatė kėsaj radhe pėr nė rrugėn tek vendi ynė, “zemra”. Ndenja pak se jeta budallaqe mė kishte dhėnė mė pak kohė kėtė herė dhe magjia do prishej pėr pak minuta, e pastaj do zhdukeshim tė tėrė pėrgjithmonė. se kuptova as pse qave kur tė putha, sikur tė kishte qenė e fundit ... dhe pse mė ndiqje me sy teksa ikja nė rrugėn mbrapsht pėr nė “arsye” .. Mė dukej sikur atje nuk kishte ajėr, dhe copa tjetėr e zemrės mezi punonte. U lodha nė fakt dhe po mė merrej fryma. Kur arrita nė shtėpi mė dukej sikur diēka kishte humbur rrugės dhe doja tė kthehesha mbrapsht, po s’po gjeja as kėpucėt, kėshtu qė e lashė fare. Them tė vij sot. Ti si thua? Do tė jesh aty? Mė ka marrė malli. se di ē’ ndodhi dje qė dua tė tė takoj me kaq ngulm sot. kemi ndenjur edhe shekuj pa u parė dhe kur jemi takuar as nuk kam pasur shumė mall pėr ty. S’e di ē’ ndodhi dje .... s’e di ...
Sot them tė vesh njė tjetėr bluzė tė bardhė. Do tė tė pėlqejė, sapo e kam blerė. Kurse ti e di qė do tė veshėsh gjithmonė atė tė zezėn qė mė pėlqen mua jam e gėzuar tani. Do tė tė takoj duhet tė shkoj tė kap trenin ndryshe do ta humb dhe pastaj kush e di kur takohemi. Nuk vonohem kėtė herė, po as ti mos u vono. Gjithsesi, pa merak tė pres sa tė duash edhe deri shekullin tjetėr po deshe. Shyqyr qė vendi ynė ėshtė gjithmonė i hapur se po ishte ndonjė kafene do mė duhet tė rrija jashtė nė errėsirė dhe ti e di qė unė kam frikė nga errėsira ..... Ka drita rrugės, por fytyra ime bėn mė Shumė dritė. Eci me hapa tė lehtė se treni ndoshta mė pret... Ja po arrij. E shoh qė kėtu. mė duket se po niset. Mė prit pak o shpirt, sa tė hipi ...
Sa i ēuditshėm ky tren!! S’ka as fatorino, as shofer, megjithatė po ecėn. E ē’mė intereson mua! Unė po vij tek ti.
Shikoj se si zbrazėtia kalon me shpejtėsi para meje.
E di qė mė ka zili sa bukur ėshtė tė mos
ndihesh vetėm. Po vij o shpirt, mė prit se po vij ....
Treni ndaloi. Sa ēudi! Ndaloi.
“Ej pse ndalon, shpejt se jam vonė, zemra ime po mė pret...!!!
Ej mos ndalo ....
Ėshtė errėsirė o shpirt, kam frikė. Nuk dal dot, kam frikė. Eja ti kėtu. Eja mė merr. Ja po tė pres kėtu mbas dritares. Po tė pres o shpirt. Eja ....
Ja ku je. Tė shoh. Erdhe? Sa mirė. Mė shiko, jam kėtu. Jam kėtu o shpirt, po ta bėj me dorė, ja mė shih, pse s’ mė sheh o shpirt, jam para teje. Pse je kaq i trishtuar? Paske veshur bluzė tė bardhė. S’dukesh keq, jo. Ty, ēdo gjė tė shkon .... Ku shkon, mos ik. Jam unė, zemra jote.
Po tė pres kėtu, mė shih. Ku shkon ? Jo.
Andej, andej jo, tė lutem mos ik andej. Jo, janė njerėz tė kėqij ata. Mos ik nga unė, mos ik .....
Ėshtė errėsirė o shpirt, nuk kam mė frikė, jam bėrė guximtare.
Frika ime e vetme tani ėshtė pritja. Unė do tė tė pres dhe e di se do tė vish njė ditė. Ja,jam kėtu tek vendi ynė, zemra
Kanė kaluar shekuj dhe ēdo gjė ėshtė shuar pėrveē dashurisė time. Edhe zemra ėshtė plakur, pikon gjak. Ėshtė rrudhur, por ajo ekziston pėrsėri, ndėrsa unė s’e kam kėtė siguri pėr ty.
Tė thėrras dhe jehona e zėrit tim kthehet pėrsėri tek unė. E di qė mė mendon kudo qė tė jesh. Nuk them qė ne tė dy kishim fat te keq, them qė s’kishte fat per ne. Po eci tani, jam mpirė duke ndenjur ulur. Ėshtė e kotė tė kėrkoj, ti s’do tė vish. Do bėrtisja, po ē’kuptim ka jeta pa ty???Po ē’ ėshtė kjo “jeta”? A po jetoj??? Dua tė fle o shpirt, do tė kthehem nė shtėpi, n.q.s. vjen ti e di ku tė mė gjesh, tek “zemra” nuk e di nėse do tė gjesh hi kur tė vish, apo eshtra, apo thjesht njė kujtim, ndoshta do jem dhe unė, po nė mungesė timen do tė lė tė vetmen gjė qė s’ta dhurova dot kurrė: “dashurinė”. Pastaj, jeto me tė dhe mos e humb tė lutem, ta lė amanet. Ushqeje qė tė rritet dhe tė bėhet e fortė si ne tė dy, jepi frymė dhe mos e braktis kurrė, dhe nėse ti s’vjen ajo do tė ketė mbirė kėtu, ndoshta dhe vdes, kush mund ta dijė, e vetmja gjė qė kėrkon ėshtė pak ujė nga shpirti dhe pak ngrohtėsi, po nata ėshtė e ftohtė dhe kujtimi s’mjafton. Ndoshta gjithēka e jona do tė ketė fundin tonė .....
Po iki o shpirt, larg, shumė larg, atje ku rruga shuhet mbas teje, atje ku unė mbetem dikush dhe ti pjesa tjetėr e zemrės sime qė humbi nėpėr shtigjet e njė historie, nė labirinthin e qenies tonė. Mirupafshim o shpirt, mirupafshim ... unė humba pėr tė gjetur ty. S’tė kam gjetur akoma por humba…unė, s’jam mė.
Krijoni Kontakt