Nazim Hikmet

[BlackEagle]

Qyeteti,Mbremja Dhe Ti

Ju mbaj në krahë krejt lakuriq,
qytetin,mbrëmjen dhe ty.
Dritën tuaj e kam në fytyrë
dhe kundërmimin e flokeve tuaj.
E kujt është kjo zemer që rreh
Përmbi mërmërimën e frymëve tona të dridhshme ?
Mos është zëri yt, i qytetit, apo i mbremjes,
Apo zëri im?
Ku mbaron nata, ku nis qyteti,
Ku mbaron qyteti, ku fillon ti ?
Po fundi im ku është, po fillimi ku ?



Si vendin tim e dua tokën mbarë

Të vdekurit e mi ngado i mbolla farë,
Ca prehen në Stamboll, ca në Pragë, në Odesë.
Si vendin tim e dua tokën mbarë,
Ma beni varr të tërën kur të vdes.

[BlackEagle]

E Gjitha

Jam në agoshin që rritet,
Plot dëshira i kam duart,bota ështe e bukur,

S'më lodhen sytë së pari pemët,
Pemët Plot Shpresë,pemët E Gjelbra.

Nje shteg i përdjellur humbet përmes manave,
Unë Rri Në Dritaren E Infermjerisë.

Dhe erë barnash hiç nuk ndiej,
Andej diku do të kenë çelur karafilat.

Të Jesh Rob, Nuk Është Kushedi Çfarë
Por Të Mos Jepesh, Kjo Është E Gjitha.

[BlackEagle]

Këtë mëngjes u zgjova përsëri

Kete mengjes u zgjova perseri
Rremujshem persiper me rane
Muri,batanija, dhe xhami, dhe pylli,
Hijedrita e argjendte qe bie ne tavan.

Mbi mua ra nje bilete tramvaji,
Nje gjysmenderr e fikur mbetur aty prane,
Ky vend qe s'me do me emrin dhome hoteli
Tri vargje poezie, nje ngjyre e verdhe kashtë.

Me rane permbi koha me ballin e zbardhur,
Kujtimet: te jesh ne mes te shiut, shtrati pa ty,
Dhe lajme per ne te dy dhe per jeten tone ndamas.
kete mengjes u zgjova përsëri.

Befas jepem pas dites si te mos kish te mbaruar.

Befas diçka brenda meje zgjidhet e me ze per gryke,
Befas hov perpjete e ngrihem pa mbaruar shkrimin,
Befas me fanepset vetja ne hollin e nje hoteli, ne kembe,
Befas pema ndane trotuari me troket ne ballë,
Befas nje ujk i ulerin henes, fatkeq, idhnak, i uritur,
Befas yjet e zhubritura ne kopesht luajne lisharesi,
Befas jepem pas dites si te mos kish te mbaruar
Dhe ç'do here je ti qe del permbi ujë .......

[BlackEagle]

*******

Ora gjashte e mengjesit,
Çel porten e dites, hyj ne të,
Ne dritare me pret shija e re e se kaluares,
Ne pasqyren e ballit tim rrudhat e djeshme
Dhe ne zverk nje ze gruaje i bute si pushi i ftoit,
Dhe ne radio lajmet nga vendi,
Dhe mandje lakmia ime gjithnje e pangopur,
Do te rend peme me peme neper vreshten e oreve
Dhe do te perendoje dielli, vogelushi im,
Dhe shpresoj se pertej nates
Do te me prese shija e nje te kaltre te re, shpresoj .......



Po Iki

Po iki, sa gjera me mbeten pergjysme tek iki:
Sorkadhja qe nga duart ja nxora gjahetarit
Ende rri shtrire, e pa prekur,
Portokallin qe keputa ne dege
As ta qeroj nuk arrita dot,
Deri midis yjesh u ngjita,
Po s'arrita t'i numuroja dot,
E nxorra ujin prej pusi
Po as ne gote nuk hodha dot,
Trendafilat i solla ne shporte,
Po vazot dot nuk ua gdhenda,
Me dashuri akoma s'qesh ngopur,
Po iki. Sa gjera me mbeten pergjysme tek po iki.

[BlackEagle]

E kam nje peme te vetja.....

E kam nje peme te vetja,
Faren ia kam sjelle nga dielli.
Peshq te zjarrte gjethet e saj
Dhe frutat i cicerojne si zogj.

Udhetaret prej kohesh kane zbritur nga raketa
Ne yllin qe une kam te vetja,
Flasin gjuhen qe kam degjuar ne endrra,
Pa urdhra, pa mburrje, pa lutje.

E kam nje rruge te bardhe te vetja,
Per milingonat ngarkuar me grure
Dhe kamionat plot thirrje festive;
Veç karroca te vdekurish s'kalojne aty kurre.

Kohen e mbaj te patundur te vetja
Si trendafil i kuq ereshume,
Le te jete sot e premte dhe neser e shtune,
Le te me jete tretur shume nga vetja,
Fare pak te mbetet,
As qe dua t'ia di.

[BlackEagle]

Gjithe rruges.......

Gjithe rruges malli s'mu nda.
Jo si hija ime,
Malli m'u be shok
Edhe mes territ te nates,
Jo si duart as kembet,
Dore e kembe s'i ndien ne gjume,
Mua dhe ne gjume malli s'me leshon.

Gjith rruges malli s'mu nda.
Jo si uria, jo si etja,
Jo si lypet zjarri mes acarit,
Flladi ne mes te vapes,
Si diçka e pa shuar jo,
Nuk eshte trishtim, nuk eshte gezim,
Mbetur pa qytetet, pa rete, pa kenget,
Mbetur pa kujtimet,
Brenda e jashte vetes, veç atij s'kisha tjeter.

Gjith rruges malli s'mu nda.
Tek e fundit ç'me mbetet nga gjithe ky udhetim
Veç ketij malli ne gropezen e dores?

[BlackEagle]

******

Ç’ben ajo tani?
Tani,këtë çast?
Në shtëpi është? Në rrugë?
Në punë? E shtrirë? Në kembe?
Mos ka ngritur krahët?
O trendafili im,
Si ti zbulon papritur kjo levizje
Llërët e bardha, të mbushura!

Ç’bën ajo tani,
Tani, këtë çast?
Përkedhel macen e vogel
Mbi gjunjë.
Apo ndoshta ecën.
Ja, kêmba e saj si shtyhet,
O këmbët e tua, këmbët e dashura
Këmbë që ecin nëpër shpirtin tim,
Këmbë që m'i shndritin ditët e zeza.

Për kë mendon ajo?
Për mua? Apo .... Ku i dihet,
Për fasulet që s'duan të ziejnë,
Apo ndoshta pyet veten
Pse kaq njerëz mbi tokë
Janë të mjerë,
Ç’bën ajo, ç'bën ajo tani,
Këtë çast?

[BlackEagle]

Te kuptosh

Nga ninullat qe kendojne nenat,
Te lajmet qe lexon spikeri,
Te fitosh mbi genjeshtren kudo qofte ne bote,
Ne zemer, ne libra, ne rruge.
Ç'lumturi perrallore eshte te kuptosh,
Te kuptosh çka po vdes dhe ate qe po lind.

[BlackEagle]

Po ate zemer, Po ate koke

Pa mburrje, e dashur,
Si plumb i pershkrova dhjete vjetet e burgut.
Po te mos i kujtoj dhimbjet qe kam ne melçi
Po ate zemer kam, mo ate koke qe kam pasur.

[BlackEagle]

Per jeten

Jeta nuk eshte loje,
Do marre seriozisht,
siç ben ketri, per shembull,
Pa pritur asgje nga qielli as nga bote e perjetme.
Ty s'te mbetet gje tjeter veç te jetosh.

Jeta s'eshte loje,
Do marre seriozisht.
Aq seriozisht,
Sa edhe mbeshtetur per mur, per shembull,
me duart ne pranga
Apo ne laborator,
me bluze te bardhe, me syze te trasha
Te vdesesh qe njerezit te jetojne,
Njerezit qe as per fytyre s'i ke pare
Dhe te vdesesh duke e ditur mire
Se s'ka gje me te bukur, me te vertete se jeta.
Ajo do marre seriozisht,
Aq seriozisht
Sa edhe shtatedhjete vjeç, per shembull,
te mbjellesh ullinj,
Jo qe t'u mbeten femijeve,
Por sepse nuk beson te vdekja,
Sado se i druhesh,
Sepse jeta gjithnje peshon me shume ne kandar.