Shkrimtari që fyen popullin shqiptar

[Kosovelli]

Shkruan:

Mr. Bislim Aliu

S’do mend qe 150 vjet populli shqiptar ka qenë i nëpërkëmbur, i nënçmuar dhe i fyer nga shumë politikanë, intelektualë dhe shkrimtarë serbë. Këtë, ata e kanë bërë vazhdimisht. Nëpër shumë libra, që i kanë botuar ata, vazhdimisht populli shqiptar ka qenë cak i fyerjeve me fjalët më të vrazhda.

Dhe, ata, rrenën e kanë patriotizëm. Lavdinë e rrenën e bëjnë, duke e çmuar si patriotizëm dhe intelektualizëm të ngritur. Në këtë drejtim, popullin serb e çojnë në qiell si një popull hyjnor dhe i gjithëdijshëm. Zaten, masakrat e shumta që janë bërë qe sa vite e vite në popullin shqiptar, janë bërë me këtë mentalitet.

Vasa Çubriloviq, Garashanin, Andriq, Milosheviq…bënë plane e plane për shfarosjen e popullit shqiptar. Dhe, në këtë me të madhe ju ka ndihmuar edhe Akademia e Shkencave e Serbisë, duke bërë plane për asimilimin e popullit shqiptar.

Dhe, mu për këtë, u formua edhe miti për Kosovën, duke e quajtur, Jerusalemi i Serbisë, apo Serbia e vjetër. Këto shprehje ata i krijuan me rrena dhe me shpifje, duke e sulmuar gjithherë popullin shqiptar. E, ndonjëri nga politikanët serbë, në prononcimet e tyre, Kosovën e quajtën edhe si djepi i serbëve. Megjithatë, Noel Malkom, në veprën e tij “Kosova një histori e shkurtër” thekson qartas se “Kosova nuk është djepi i serbëve”.



Dobrica Çosiq dhe thënia e tij shoviniste

Shkrimtari serb Dobrica Çosiq, një kohë ishte politikan dhe kryetar i Serbisë dhe shumica e serbëve e konsiderojnë edhe si “baba i serbëve”. Ai ka botuar disa libra dhe të gjitha librat e tij janë libra politik. Edhe vepra e tij “Dielli është larg”, tregon dendur nacionalizmin dhe shovinizmin serbomadh.

Mirëpo, në veprën e tij të fundit, “Koha e gjarpinjve”, paraqet në mënyrën më të vrazhdë nacionalizmin e ngjarjeve të viteve 1999-2000. Dhe, në faqen 211, shqiptarët i quan; “fundërrinë sociale, politike dhe morale”, ndërsa serbët “popullin më të qytetëruar, më të arsimuar të Ballkanit”.

Ky shkrimtar dhe nacionalist i përbetuar serb, është një njeri shpirtërisht i sëmurë me shovinizmin e madh ndaj shqiptarëve. Dhe, përherë shqiptarët i fyen dhe i nënçmon me fjalët më të vrazhda. Ky shkrimtar dhe nacionalist i degjeneruar, përherë merret me shpifje, dhe shovinizmin e madh ndaj shqiptarëve e ka në gjak.

Dhe, shih ky shkrimtar i “madh” dhe i sëmurë nga ideologjia nacionaliste kundër shqiptarëve, është anëtar i Akademisë së Shkencave të Serbisë.

Mirëpo, ky shkrimtar dallohet paksa nga të tjerët për mendimet dhe thëniet e “mëdha” kundër shqiptarëve. E, thënia e tij në librin e fundit për shqiptarët, është gjithsesi e patolerueshme, jo njerëzore, johumane dhe, jodemokratike.

Andaj, si mundet ky njeri ta fyejë një popull të tërë me fjalët më të vrazhda dhe më nënçmuese. Njeriu normal këtë, asnjëherë nuk mund ta bëjë.



Të denoncohet dhe

të paditet në Këshillin e Helsinkit për të Drejtat e Njeriut për nacionalizëm

Nuk e di, edhe sa kohë do t’i tolerojmë këta njerëz, si ky, me thëniet e tyre shoviniste kundër shqiptarëve. Dhe, si u bë që intelektualët dhe Shoqata e Shkrimtarëve tanë, fare mos të flasin për këtë mendim të shkrimtarit Çosiq. Apo, Akademia e Shkencave dhe Arteve e Kosovës, gjer më tani fare nuk e zunë në gojë këtë vrazhdësi dhe nënçmimin më të madh për shqiptarët.

Ata, (serbët), asnjëherë nuk u ndalen duke shpifur dhe duke trilluar lloj-lloj thëniesh e mendimesh të paqena, e ne, me fakte të bollshme, fare mos të merremi e të mos reagojmë ndaj këtyre mendimeve marroqe. Andaj, mendoj se është koha e fundit që të distancohemi ndaj këtyre “idiotizmave” dhe mendimesh të llojllojshme kundër shqiptarëve.

Është mirë që i tërë populli i Kosovës, në çdo qytet të formohen listat me nënshkrime të shumta nga qytetarët dhe të paditet ky “shkrimtar shovinist” që vetën e quan patrioti dhe shkrimtari më i madh serb.

Zaten, ndoshta, këtë madhësi prej shkrimtari e ka arritur mu për këto rrena dhe shpifje degjeneruese për popullin shqiptar. E, ne, çfarë po bëjmë! Po rrimë duarkryq dhe fare s’po reagojmë. Ndoshta edhe këtë duhet ta bëjnë ndërkombëtarët!

Dihet mirëfilli se shkrimtari Çosiq, nuk është një shkrimtar i thjeshtë. Ai një kohë të gjatë u mor me politikë dhe të gjitha veprat e tij janë fare politike. Andaj, edhe politikanët tanë është mirë që të distancohen nga ky mendim injorimi dhe fashisoid.

Ta fyesh një popull të tërë, duke e quajtur “fundërrinë sociale, politike dhe morale” është fyerje e rëndë dhe nënçmimi më i madh që është bërë ndonjëherë ndaj një populli liridashës, siç janë shqiptarët.

Andaj, të reagojmë të gjithë ndaj këtij të shkrimtari dhe shpirtziu, që vazhdimisht bren dhe hodh helm në popullin shqiptar. Me vendosmëri dhe me dinjitet të plotë të reagojmë dhe asnjëherë mos të pushojmë.

Gjithsesi, hezitimi duhet të jetë i përbashkët për ta mbrojtur Kosovën dhe popullin e saj ndaj vërsuljeve të paqena dhe fyerjeve të shumta nga shovinistët serbë. Këtë duhet ta bëjmë gjithsesi dhe përherë të qëndrojmë në mbrojtjen e vendit dhe të popullit shqiptar.

[Kosovelli]

Ish-ushtarja e KFOR-it, libër për "krimet" në Kosovë

Ish-rreshterja ka shërbyer në radhët e misionit të KFOR-it dhe në librin e saj akuzon ushtarët ndërkombëtarë se kanë ndenjur duarkryq kur, sipas saj, kosovarët dhunonin fëmijët serbë.
Berlin, 14 prill 2011 - “Me ferrin do të kisha mundur të jetoj”. Është ky titulli i një libër të shkruar nga ish-rreshterja gjermane Daniela Matijeviq, e cila e përshkruan Kosovën si një ferr të vërtetë.

Ish-rreshterja ka shërbyer në radhët e misionit të KFOR-it dhe në librin e saj akuzon ushtarët ndërkombëtarë se kanë ndenjur duarkryq kur, sipas saj, kosovarët dhunonin fëmijët serbë.

Matijeviq, me origjinë boshnjake, shkruan në librin e saj se ushtarët e KFOR-it kanë ngrënë mish qeni dhe se kanë qenë mbrojtës vetëm të popullsisë shqiptare dhe jo të asaj serbe.

Nga ana e tij, KFOR ka reaguar duke i cilësuar si trillime dhe të pavërteta pretendimet e ish-rreshteres.

“Pjesët e këtij libri duken të rrezikshme pasi ato që thuhen nuk janë vërtetuar. Ne nuk kemi gjetur gjëra të tilla dhe nuk kemi pasur asnjë raport për to”, thuhet në reagimin e KFOR-it.

Ndërkohë, Ministria e Jashtme e Kosovës i ka kërkuar ambasadës kosovare në Berlin që të marrë masa për tërheqjen e këtij libri nga tregu.

“Janë pjesë që përshkruajnë situata të paqena. Janë materiale të rreme, prandaj në i kemi kërkuar ambasadës sonë në Berlin tërheqjen e librit nga qarkullimi, pasi është tendencioz dhe nuk i shërben informimit objektiv të gjermanëve”, ka deklaruar ministri i Jashtëm, Enver Hoxhaj.

Vlen të përmendet se ish-rreshterja Matijeviq në librin e saj nuk përmend asnjë emër të dëshmitarëve dhe se ajo vuan nga sindromi i stresit post-traumatik. /tch/

[anita340]

Nuk e di pse gjate tere kohes sapo lexoja shkrimin po beja nje lidhje mes saj dhe milloshevicit. Intuita si duket. Paskan dicka te perbashket: semundjen. Pervec te tjerave slloba ishte edhe me depresion posttraumatik.

[Foleja_]

Duhet kerkuar dhe mundesuar edhe perkthimin e librave shqip qe kan te bejne me krimet serbe mbi popullin tone ne shekuj ne gjuhe te ndryshme te botes. Se paku asnje nga autoret tone nuk kan shkruar pa fakte . Ne kemi cka tregojme dhe bota do te mesonte diqka me shume ,me sa di une shume pak apo fare nga ato nuk jan perkthyer . Mjaft me qendruam viktime e heshtur !!

[murik]

Keni harru Rexhep Qosic.Edhe ky alergji i ka shqiptaret..

[beni33]

kjo ish ushtarakja e KFORIT lazvirja matijeviq disa gaztta nuk e tregojn nacionalitetin e saj ajo esht serbe nga bosnia e jo boshnjake
edhe diqka ju qe mendoni se ushtaret nderkombtar jn engjuj kujdes se aty ka edhe pedofila pra kujdeeeeeeeeeee

[Rina_87]

Matijeviq, me origjinë boshnjake,

Kjo qenka serbe e Bosnjes e jo boshnjake. Prape manipulime dhe rrena, propagande e shkieve. Po kjo ku ishte, a nuk ishte ne KFOR, me i parandalu ato dhunime? Komb i prishur ne gjene, i instalum mbi rrena, manipulime dhe genjeshtra. Le ti jape emrat kjo njehere, se nuk munden gjithmone te viktimizohen mbi ngjarje dhe personazhe imagjinare, pa emra dhe identitet. Qellimi i saj i vetem eshte te sulmohet KFOR-i, se nuk ka asgje te vertete ne ate qe thote kjo.

Mos te ishte KFOR-i me qendrimin neutral, sot nuk kishte pasur asnje shka ne Kosove. Po le t'ju rroje KFOR-i francez!

[fattlumi]

Derisa akademia famekeqe serbe punon ja se cbejne "akademiket" tone.


“Baballarët” e kombit në vrimë të miut

PO, KU MBETËN ata që shpesh janë parë, ose janë imponuar, ose janë (vetë)reklamuar, por me konsensus të çmuar gjithandej, si konkurrentë kryesorë për titullin aq zulmëmadh, fisnik, sipëror si kryeeuriditë, ose “baba i kombit”? Nëse kanë besuar se para shpalljes së pavarësisë, Kosova ishte në rrugë të pakthim të të bërit shtet, dhe për këtë shkak nuk e kanë parë të nevojshme të përfshihen si intelektualë të etabluar në debatet shoqërore, shkencore e analitike, është e pajustifikueshme heshtja e tyre sot. Kosova vetëm gjatë 7-8 muajve të fundit ka kaluar nëpër situata dramatike e të rëndësisë së veçantë, nga të cilat varet shumëçka edhe nga ajo se cila do të jetë kjo Kosovë dhe qytetarët e saj nesër. Të rikujtojmë shkurt: nga korriku ndodhi Mendimi i Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë, u ridërgua në Hagë një ish-kryeministër, u miratua një rezolutë e përbashkët e BE-së dhe Serbisë për dialog Kosovë-Serbi në Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së, presidenti dhe dorëheqje, se u interpretua se ka shkelur Kushtetutën, LDK-ja doli brenda ditës nga Qeveria, u votua mocion votëbesimi ndaj një Qeverie dhe u shkua në zgjedhje të parakohshme, u konstatua botërisht “vjedhje industriale e votave” në zgjedhje, u formua një Qeveri që për herë të parë lë më tepër deputetë shqiptarë në opozitë se në pushtet, u nis një proces i shumëkritikuar i bisedimeve me Serbinë, u votua në një seancë dramatike një president dhe procesi u anulua pas 35 ditësh nga Kushtetuesja, u arrestuan dhe po hetohen shumë ish-pjesëtarë të UÇK-së për krime lufte bashkë me një deputet e ish-ministër, u votua me idenë e konsensusit një femër si presidente e çka mos tjetër. Të gjitha këto mbase të denja për një brez të tërë në një shtet tjetër ndodhën në Kosovë brenda më pak se një viti. Dhe derisa thuaja gjithçka vlon nga debati, shohim se “baballarët” flenë.

DUA T’I PËRMEND disa emra, për të cilët edhe personalisht, por edhe në masë të gjerë, vlerësoj se gëzojnë respekt të merituar për punën e tyre në një kombinim fushash, duke filluar nga aktivizmi (i dikurshëm) qytetar, jokonformizmi, puna shkencore e letrare e të tjera. Rexhep Qosjen, ka disa vite që e kemi parë të bëhet i gjallë vetëm për dy tema, dhe në të dyja kur duhet kritikuar dy personalitete nga Shqipëria. Ismail Kadare dhe Sali Berisha. Sa herë që i nevojitet dikujt që të kritikojë sa më ashpër këto dy personalitete – njëri, shkrimtari më i njohur dhe i shpërblyer shqiptar në botë, e tjetri, një ndër burrështetasit më të popullarizuar të Shqipërisë në dy dhjetëvjeçarët e fundit – Qosja e ka të vajisur armën dhe të renditur municionin, i gatshëm për sulm të menjëhershëm e shkatërrues. Por është e pazakontë se si ai jeton në qendër të Prishtinës dhe bën sikur të jetë krejt në tjetër botë, i parrokshëm nga gjithë situata vluese që e rrethon! E, dikush këtu mund të shtojë se është e pazakontë, por jo edhe e çuditshme. Pse? Pasi që është investuar që t’i “blihet” heshtja për honorarin prej rreth 200 mijë eurosh për botimin në 27 vëllime të veprës së plotë nga Instituti Albanologjik i Kosovës, nga e cila shumë rreth 130 mijë si honorar për autorin. Dhe kur mendohet, s’gjendet ndonjë shpjegim më i besueshëm për heshtjen e pretendentit për “baba” të kombit, sikur të mos ekzistonte fare vendi ku jeton.
Adem Demaçi, njëjtë, u pa të flasë diçka ditëve të fundit, dhe atë vetëm pasi që besoi se mund të krijohet një konstelacion i atillë i gjendjes që vërtet mund edhe ta katapultojë atë në postin e të parit të vendit. Por, edhe kur foli, kryesisht u shpreh me pezëm ndaj të gjithëve, për të cilët vlerësonte se nuk do ta përkrahnin këtë ide. Dhe, edhe në qoftë se i dilte ndonjë fjali që mund të interpretohej si kritikë edhe për pensiondhënësin e tij, kryeministrin Thaçi, nuk harronte që të gjente arsyetime aty për aty për të. I njëjti Demaçi, i cili kritikonte të gjithë për nënshtrim dhe miopi politike, përnjëherë, u pa të mbyllë veshë e sy, e të izolohet herë në Prishtinë e herë në Sarandë, duke u mjaftuar me shkrimin e ndonjë libri për fëmijë ose të rritur, kohë pas kohe. Me t’iu siguruar pensioni, vetura e shoferi nga taksapaguesit (të cilat, për qartësim, besoj fuqishëm se i meriton), u harruan krejtësisht akuzat për tradhti ndaj Thaçit dhe pjesëtarëve të tjerë të delegacionit të Rambouillet-së, kritikat për bisedimet me Beogradin e gjithçka tjetër.
Pastaj vijnë personalitete të tjera të fuqishme e të çmuara, që s’dalin se s’dalin nga vrima e miut ku janë futur. Rexhep Ismajli, Esat Stavileci, Pajazit Nushi, Besim Bokshi, Ali Podrimja, Idriz Ajeti e shumë anëtarë të tjerë të papërfshirë drejtpërdrejt në politikë nga Akademia e Shkencave dhe e Arteve e Kosovës, e ndonjë tjetër po aq i çmueshëm jashtë akademie. Që të gjithë këta, thuaja pa ndonjë përjashtim, duan shumë që gjithmonë t’u rrihen supet e t’u përkëdhelet sedra nga të gjitha gjeneratat. Vërtet, them, e meritojnë. Por kur të vjen puna për t’u angazhuar intelektualisht për çështjet më të ndjeshme, e kur natyrshëm do të duhej pritur të ishin zëra orientues – ata zhduken. Prajnë. Struken. Tkurren. Kërkojnë t’u krijohet një hapësirë abstrakte, jashtë realitetit të përditshëm të bashkëfrymëmarrësve të tyre në këtë vend. Të mos trazohen, të shijojnë të qetë pagat e honorarët, e të mos rrezikojnë. Çkadoqoftë. Personalisht.
Në kohën, pra, kur shteti në të cilin ata dhe ne jetojmë ndodhet ndoshta në çastet vendimtare kur do t’i ravijëzohet fati: a do të jetë shtet i pranuar në OKB e BE, a do të jetë shtet në kufijtë që i ka sot, a do të jetë shtet i përparuar apo i dështuar, apo edhe më tepër – shtet eksperiment?

DEBATI KA QENË i madh edhe në Kosovë për Memorandumin e Akademisë Serbe për serbizimin e Kosovës i vitit 1986, i cili është parë gjithandej si frymëzim dhe program në shërbim të “Doktrinës së shenjtë serbe”, që rezultoi me luftërat në ish-Jugosllavi. Në vitin 2011 ende mund të konstatohet se Serbia është humbësja më e madhe nga këto luftëra, por nuk mund të pohohet se ka shkuar shpresa se situata do të kthehet në favor të saj. Me këtë janë shtuar edhe zërat për një Memorandum 2 të Akademisë Serbe, që çon drejt “fitores përfundimtare”. Ndonëse, gjithmonë kam qenë kundërshtues i vlerësimeve të shpeshta të shqiptarëve për “serbët si politikanë të mençur” - pikërisht për faktin e thjeshtë se ata kanë humbur thuaja gjithë ç’kanë nisur në këta 20 vjet – nuk duhet neglizhuar vendosmëria e tyre për të mos u dorëzuar.
Tash, a duhet që edhe Akademia jonë të hartojë një kundërplan ndaj atij serb?
Besoj se s’ka nevojë, për shumë arsye.
Por, a mund të justifikohet abstenimi i “baballarëve” në debate intelektuale për shtetin dhe qytetarët?
Absolutisht, është i pafalshëm.

GJITHSESI, JU RESPEKTOJMË pa dallim dhe jemi krenarë që ju kemi. Mirëpo, na nevojiteni – të zgjuar, jo në gjumë.

nga Adriatik Kelmendi. Koha Ditore

[fegi]

Vet Autori D.Q. thot qe serbet (shkite)Genjeshtren(rrenen)e kane Tradite serbet(shkite):

[Rina_87]

Vet Autori D.Q. thot qe serbet (shkite)Genjeshtren(rrenen)e kane Tradite serbet(shkite):

Vetem rrenen?! Nje daje i imi thote qe shkiet e japin ftyren, nderin, moralin e edhe "me te shenjtit" per me mbrri qellimin e tyre. Jane komb funderrine.

Komb pa ftyre, pa nder, pa moral, pa etike jane. Sllave me! - s'ke ca shton me shume!