8 Dhjetor: Zoja e Paperlyer

[NoName]

Kundrimi i misterit të Zojës së Papërlyer

- Intervistë me kryeipeshkvin Komastri -




Në fillim të Kohës së Ardhjes, para Krishtlindjes, Kisha na fton të kundrojmë misterin e Marisë së zënë pa mëkat të rrjedhshëm. Imzot Angjelo Komastrin shpjegon rolin e Virgjërës Mari në rrugën e shëlbimit, natën e solemnitetit të Zojës së Papërlyer.
Përgjigje: - Sigurisht Maria është rruga historike që ndoqi Zoti për të hyrë në botë. Në se kujtojmë tregimin mbi Lajmërimin e Zojës, na çudit një fakt: Shën Luka ungjilltar me saktësi të plotë e me përpikmëri të jashtzakonshme, thotë: “Engjëlli Gabriel u dërgua nga Hyji”. Ky plotës vepruesi është vërtetë si një bubullimë, e kush thotë se mariologjia është shpikje e mëvonshme e Kishës katolike, përgenjeshtrohet menjëherë nga Ungjilli. Mariologjia lind njëherësh me Ungjillin e lind sepse Hyji kërkon bashkëpunim; e Maria është bashkëpunimi më i bukur që Zoti ka mundur të gjejë ndonjëherë në historinë e njerëzimit. Engjëlli Gabriel u dërgua nga Hyji: Kisha kujton se rruga historike që ndoqi Hyji për të hyrë në botë, është rruga e Marisë, atëherë e rijeton këtë rrugë, e rimendon, e rimediton, për të mësuar nga Maria stilin e pohimit të saj, të bashkëpunimit të saj me Zotin. Maria është krijesë e jashtzakonshme, sepse liria e saj nuk dështon, si dështojnë shumë liri; liria e saj ia hap plotësisht portat Hyjit në nënshtrimin që çliron, në dëgjesën që të bën të pjekur, në bindjen që të bën të lumtur, prandaj Maria thotë: “Ja shërbëtorja e Zotit, u bëftë mbi mua si është fjala jote”. E kjo ‘Ja shërbëtorja e Tënzot” është pika qëndrore e mbarë historisë së njerëzimit e me të lidhemi të gjithë e të gjithë kemi nevojë të rikthehemi tek kjo “Ja shërbëtorja Tënzot”, për ta përsëritur edhe ne këtë shprehje, për të thënë edhe ne ‘po’. E këtë mund të na e mësojë më mirë se kushdo Maria, që është mësuese feje.

Shkelqësi, në këtë kohë pritjeje, si të përgatitemi për Lindjen e Krishtit, së bashku me Marinë?
Përgjigje: - Duhet të përshkojmë, së bashku me Marinë, rrugën e Betlehemit. Kur Maria vihet për udhë, sigurisht lëshohet plotësisht në dorë të Zotit. Ndoshta mund t’i ketë bërë vetes pyetjet: ç’më duhet ky udhëtim? E si mund ta nxjerr në dritë foshnjen larg nga shtëpia? Ç’ mund të më ndodhë e, sidomos, ç’ mund t’i ndodhë foshnjes? Por sigurisht Maria i është përgjigjur menjëherë këtyre pyetjeve bërë vetvetes me të njëjtat fjalë, që ia tha Engjëllit: “Ja, shërbëtorja e Tënzot, jam gati të shkoj ku të duash”. Ne duhet të ulemi në bankat e shkollës së Marisë, për ta bërë përsëri rrugën e Betelehemit. E kemi shumë nevojë ta bëjmë këtë, sepse sot, posaçërisht në shoqërinë perëndimore, vlejnë vetëm dy pushtete: pushteti i parasë e pushteti i suksesit, dy demonë në kuptimin e mirëfilltë të fjalës, dy gënjeshtra, dy mashtrime kolosale. E dimë se vlen vetëm Zoti: është mësimi i Krishtlindjes. E për ta përvetësuar këtë mësim, Maria është mësuesja më e mirë; në sa rruga që përshkuan Maria me Jozefin është ajo që Kisha na e propozon edhe neve në Kohën e Ardhjes, në mënyrë që nga viti në vit, t’i afrohemi sa më pranë misterit të Betlehemit dhe të mbushemi plot me dritën e tij, aq sa ta dëgjojmë edhe ne këngën e Engjëjve: “Lumni Zotit në lartësitë qiellore e paqe në tokë njerëzve që ai i do”.

[NoName]

Festa e Zojës së Papërplyer, të Xanunt e Pafaj të së Lumes Virgjines Mrì

- Flet imzot Angjelo Komastri -



Festa e Zojës së Papërplyer Festa e Zojës së Papërplyer është ndër festat më të bukura e popullore kushtuar nderimit të Nënës Qiellore, të së Lumes Virgjërës Mari. Në këtë festë të të Xanunt të Pafaj të Virgjines Mrì, besimtarët e krishterë me mirënjohje të veçantë kanë pse t’i këndojnë Zotit për mrekullitë e bëra dhe për dëftimin e planit Hyjnor të shëlbimit për mbarë njerëzimin që Ai na dhuroi në personin e Virgjëres Mari, Zojës së Papërlyer, festën e së cilës Kisha e kremon sot më 8 dhjetor.

Mbi domethënien e porosinë e kësaj feste për besimtarë të krishterë, flet kryeipeshkvi imzot Angelo Comastri.
Përgjigje: - Sigurisht Maria është rruga historike që ndoqi Zoti për të hyrë në botë. Në se kujtojmë tregimin mbi Lajmërimin e Zojës, na çudit një fakt: Shën Luka ungjilltar me saktësi të plotë e me përpikmëri të jashtzakonshme, thotë: “Engjëlli Gabriel u dërgua nga Hyji”. Ky plotës vepruesi është vërtetë si një bubullimë, e kush thotë se mariologjia është shpikje e mëvonshme e Kishës katolike, përgenjeshtrohet menjëherë nga Ungjilli. Mariologjia lind njëherësh me Ungjillin e lind sepse Hyji kërkon bashkëpunim; e Maria është bashkëpunimi më i bukur që Zoti ka mundur të gjejë ndonjëherë në historinë e njerëzimit. Engjëlli Gabriel u dërgua nga Hyji: Kisha kujton se rruga historike që ndoqi Hyji për të hyrë në botë, është rruga e Marisë, atëherë e rijeton këtë rrugë, e rimendon, e rimediton, për të mësuar nga Maria stilin e pohimit të saj, të bashkëpunimit të saj me Zotin. Maria është krijesë e jashtzakonshme, sepse liria e saj nuk dështon, si dështojnë shumë liri; liria e saj ia hap plotësisht portat Hyjit në nënshtrimin që çliron, në dëgjesën që të bën të pjekur, në bindjen që të bën të lumtur, prandaj Maria thotë: “Ja shërbëtorja e Zotit, u bëftë mbi mua si është fjala jote”. E kjo ‘Ja shërbëtorja e Tënzot” është pika qëndrore e mbarë historisë së njerëzimit e me të lidhemi të gjithë e të gjithë kemi nevojë të rikthehemi tek kjo “Ja shërbëtorja Tënzot”, për ta përsëritur edhe ne këtë shprehje, për të thënë edhe ne ‘po’. E këtë mund të na e mësojë më mirë se kushdo Maria, që është mësuese feje.

Shkelqësi, në këtë kohë pritjeje, si të përgatitemi për Lindjen e Krishtit, së bashku me Marinë?
Përgjigje: - Duhet të përshkojmë, së bashku me Marinë, rrugën e Betlehemit. Kur Maria vihet për udhë, sigurisht lëshohet plotësisht në dorë të Zotit. Ndoshta mund t’i ketë bërë vetes pyetjet: ç’më duhet ky udhëtim? E si mund ta nxjerr në dritë foshnjen larg nga shtëpia? Ç’ mund të më ndodhë e, sidomos, ç’ mund t’i ndodhë foshnjes? Por sigurisht Maria i është përgjigjur menjëherë këtyre pyetjeve bërë vetvetes me të njëjtat fjalë, që ia tha Engjëllit: “Ja, shërbëtorja e Tënzot, jam gati të shkoj ku të duash”. Ne duhet të ulemi në bankat e shkollës së Marisë, për ta bërë përsëri rrugën e Betelehemit. E kemi shumë nevojë ta bëjmë këtë, sepse sot, posaçërisht në shoqërinë perëndimore, vlejnë vetëm dy pushtete: pushteti i parasë e pushteti i suksesit, dy demonë në kuptimin e mirëfilltë të fjalës, dy gënjeshtra, dy mashtrime kolosale. E dimë se vlen vetëm Zoti: është mësimi i Krishtlindjes. E për ta përvetësuar këtë mësim, Maria është mësuesja më e mirë; në sa rruga që përshkuan Maria me Jozefin është ajo që Kisha na e propozon edhe neve në Kohën e Ardhjes, në mënyrë që nga viti në vit, t’i afrohemi sa më pranë misterit të Betlehemit dhe të mbushemi plot me dritën e tij, aq sa ta dëgjojmë edhe ne këngën e Engjëjve: “Lumni Zotit në lartësitë qiellore e paqe në tokë njerëzve që ai i do”.

[NoName]

Kremtimi i Zojës së papërlyer në Romë

- nga Sheshi i Spanjës në Bazilikën e Shën Marisë së Madhe -

(8.12.2006)

Sot pasdite Shenjtëria e Tij , sipas traditës, shkoi në Sheshin romak të Spanjës dhe, më pas, në Bazilikën më të lashtë mariane, që njihet me emrin e Shën Marisë së Madhe.

Është një takim tradicional. Benedikti XVI shkoi në Sheshin e Spanjës, në zemër të Romës, për të vendosur një tufë me lule e për t'u lutur në këmbët e shtatores së Virgjërës, ngritur që më 1857, vendosur mbi një shtyllë 30 metra të lartë, që na kujton dogmën e së Papërlyerës, shpallur nga Piu IX më 1854.

Shtegtimi tradicional i romakëve në Sheshin e Spanjës, ku Papa Gjon Pali II pati përuraur më 1995 misionin qytetar në përgatitje të Jubileut të Madh të 2000-shit, filloi që heret në mëngjes. Në orën 7. 30 një zjarrfikës i dhuroi Virgjërës Mari kurorat e para me lule të bardha të festës. Sipas traditës, qenë pikërisht zjarrfikësit e Shtetit Papnor ata që e vendosën shtatoren e Nënës së Papërlyer të Krishtit mbi shtyllën, e cila stolis një nga sheshet më në zë të Qytetit të Amshuar.

Vizitën e parë te këmbët e kësaj shtatoreje e bëri Papa Piu XII më 1957.

Ndërsa sot, te këmbët e Shtatores së Zojës të zënë pa mëkat, u gjunjëzua për herë të dytë Benedikti XVI. Ati i Shenjtë iu lut Zojës së papërlyer për Romën, për Kishën, për botën mbarë. Shenjtëria e tij theksoi atë që përbën kuptimin themelor të festës: në Zonjën, e përvuajtur e më të lartë se çdo krijesë, hiri hyjnor korri fitoren e plotë mbi të keqen, duke e bërë Atë model të ndritshëm për të gjithë njerëzit, shtegtarë nëpër rrugët e botës. Pas vizitës tek Shtatorja e së Papërlyerës, Benedikti XVI shkoi, i përcjellur nga turma e madhe e besimtarëve dhe e shtegtarëve, në bazilikën romake të Shën Marisë së Madhe, ku u ndal për të nderuar ikonën e lashtë të Nënës së Zotit që njihet me emrin "Salus populi romani" - "Shpëtimi i popullit romak", sepsè Pajtore qiellore e Qytetit të Amshuar dhe e qytetarëve të tij.

[NoName]

Benedikti XVI: Lutja Zojës së Papërlyer në Sheshin e Spanjës

(8.12.2006)

O Mari, Virgjër e papërlyer,
edhe sivjet ndodhemi, me dashuri bijnore, në këmbët e figures sate për të të paraqitur rishtas nderimin e bashkësisë së krishterë e të qytetit të Romës. Ndalemi këtu në lutje, duke ndjekur traditën e nisur nga papët e mëparshëm në ditën solemne, në të cilën liturgjia kremton të Zënët tënd të papërlyer, mister që është burim gëzimi e shprese për të gjithë besimtarët. Të përshëndesim e të thërrasim me fjalët e Engjëllit: ‘Hirplote’ (Lk 1,28), emri më i bukur me të cilin të thirri vetë Zoti që prej amshimi.

“Hirplote” je, o Mari, plot dashuri hyjnore që nga çasti i parë i jetës sate, e paracaktuar nga Hyji për të qenë Nëna e Shpërblyesit, bashkëpunëtorja e ngushtë e Tij në misterin e shëlbimit. Në të Zënët tënd të papërlyer shkëlqen grishja e nxënësve të Krishtit, të thirrur për t’u bërë, me hirin e Tij, shenjtorë e të papërlyer në dashuri (cfr Ef 1,4). Në ty ndriçon dinjiteti i çdo njeriu, që është gjithnjë i çmuar para syve të Krijuesit. Kush i sjell sytë nga Ti, o Nënë gjithëshenjte, nuk e humbet kurrë paqen, sado të vështira të jenë provat e jetës. Ndonëse e hidhur është përvoja e mëkatit, që e shëmton dinjitetin e bijve të Hyjit, kush mbështetet tek Ti, rizbulon bukurinë e së vërtetës e të dashurisë dhe rigjen shtegun që të çon në shtëpinë e Atit.

“Hirplote” je ti, o Mari, që duke pranuar me ‘po’-në tënde planet e Krijuesit, na hape rrugën e shpëtimit. Në shkollën tënde, na mëso edhe ne t’i themi ‘po’ vullnesës së Zotit. Një ‘po’ që bashkohet me ‘po’-në tënde pa asnjë kusht e pa asnjë hije, për të cilën Ati qiellor deshi të kishte nevojë për të lindur Njeriun e ri, Krishtin, të vetmin Shëlbues të botës e të historisë. Na jep guxim t’i themi ‘jo’ mashtrimeve të pushtetit, të parasë, të kënaqësisë; fitimeve të pandershme, korrupsionit, hipokrizisë, egoizmit e dhunës. T’i themi ‘jo’ Djallit, princit mashtrues të kësaj bote e ‘po’ Krishtit, që shkatërron pushtetin e së keqes me gjithëpushtetin e dashurisë. Ne e dimë se vetëm zemrat e penduara, të kthyera në rrugën e dashurisë, që është Zoti, mund të ndërtojnë një ardhmëri më të mirë për të gjithë.

“Hirplote”, je Ti, Mari! Emri yt është për të gjitha breznitë peng i sigurtë shprese. Po! Sepse, siç shkruan Poeti i madh Dante, për ne të vdekshmit Ti ‘je burim i gjallë shprese” (Par., XXXIII, 12). Te ky burim, te gurra e Zemrës sate të papërlyer, vijmë përsëri, shtegtarë plot me besimin se në Ty do të gjejmë fe e ngushëllim, gëzim e dashuri, siguri e paqe.

Virgjër “hirplote”, tregohu Nënë e ëmbël dhe e kujdeshsme për banorët e këtij qyteti, që është yti, sepse e gjallëron dhe e drejton shpirti i vërtetë ungjillor; tregohu rojtare vigjilente për Italinë e për Evropën, në mënyrë që nga rrënjët e lashta të krishtera popujt të thithin limfën e re për të sotmen e për të ardhmen e tyre; tregohu Nënë e mëshirshme për mbarë botën që, duke respektuar dinjitetin njerëzor e duke kundërshtuar çdo formë të dhunës e të shfrytëzimit, të hidhen themelet e patundura të qytetërimit të dashurisë. Tregohu Nënë posaçërisht për ata që kanë më tepër nevojë: për të pambrojturit, për të braktisurit, për të pastrehët, për viktimat e një shoqërie që tepër shpesh e flijon njeriun për qëllime e interesa të tjera.Tregohu Nënë e të gjithëve, o Mari, e dhurona Krishtin, shpresën e botës! “Monstra Te esse Matrem”, o Virgjër e papërlyer, hirplote! Amen!

[NoName]

“Zënia e papërlyer e Marisë” është një nga festat më të bukura e më popullore të Zojës së Bekuar”- tha Papa në Engjëllin e Tënzot

(8.12.2006)

“Jo vetëm që nuk bëri asnjë mëkat, por u ruajt edhe nga mëkati i rrjedhshëm, trashëgimí e përbashkët e gjithë gjinisë njerëzore” – këtë kujtoi sot Papa në lutjen mariane, duke nënvizuar misionin për të cilin Zoti e kishte caktuar Marinë: të ishte Nëna e Shëlbuesit. E këtë e përmban e vërteta e fesë që flet për të Papërlyerën – kujtoi Benedikti XVI – duke pohuar se fjala ‘Hirplote’- në origjinalin grek kecharitoméne – është emri më i bukur i Marisë, emër që ia ngjiti vetë Zoti, për të treguar se është gjithnjë e përgjithmonë e dashura e zgjedhur për të pranuar dhuratën më të çmuar, Jezusin, “dashurinë e mishëruar të Hyjit”, ashtu siç shkruan edhe Benedikti XVI në Enciklikën “Deus caritas est”.

Mund të na lindë pyetja: pse ndërmjet të gjitha grave, Hyji zgjodhi pikërisht Marinë e Nazaretit? - nënvizoi Ati i Shenjtë, duke shpjeguar më pas se përgjigja e kësaj pyetjeje fshihet në misterin e pamatshëm të vullnetit hyjnor, por edhe se Ungjilli vë në dukje një arsye të kësaj zgjedhjeje: përvujtërinë e Marisë. E Benedikti XVI citoi në vijim ‘Komedinë Hyjnore’ të Dante Aligerit e pikërisht Këngën e fundit të Parajsës, në të cilën shkruhet: “Virgjër e Nënë, ti bija e tënd Biri, / ti e përvujtë e e lartë përmbi krijesat të tëra/…E më pas Papa kujtoi se vetë Virgjëra, në ‘Magnificat’, thotë: “Shpirti im madhëron Zotin… sepse shikoi me pëlqim mbi shërbëtoren e vet të përvujtë”. Benedikti XVI shpjegoi se Zotin e tërhoqi pikërisht përvujtëria e Marisë, që gjeti hir para syve të tij:

“U bë kështu Nëna e Hyjit, figurë e model i Kishës, e zgjedhur ndër popuj për të marrë bekimin e Zotit e për ta përhapur mbi gjithë familjen njerëzore”.

Papa vijoi të fliste për misionin e krishterë, duke pohuar se “Maria e pranoi Jezusin me fe e ia dhuroi botës me dashuri:

“Kjo është edhe thirrja jonë e misioni ynë, thirrja e misioni i Kishës: ta pranojmë Krishtin në jetën tonë e t’ia japim botës, që bota të shëlbohet përmes Tij”.

Në përfundim Papa i ftoi besimarët ta shikojnë festën e sotme të Zojës së papërlyer si një fanar që ndriçon Kohën e Ardhjes, kohë në të cilën, vigjilentë e plot besim, presim ardhjen e Shëlbuesit - e Marinë, si shenjë të ndritur e të sigurtë shprese e ngushëllimi për popullin e Zotit në shtegtim.Ndërmjet përshëndetjeve në gjuhë të ndryshme, Ati i Shenjtë iu drejtua posaçërisht anëtarëve të Akademisë Papnore të Zojës së papërlyer, të kryesuar nga kryetari, kardinali Andrea Maria Deskur, duke i përgëzuar për veprimtaritë e Akademisë dhe për shërbimin e mirënjohur që kryejnë. Ndërsa në gjuhën polake, Papa uroi që Maria t’i nxisë besimtarët për ta pritur plot besim Shëlbuesin që vjen. Të gjithëve u uroi festë të gëzuar!

[mesia4ever]

“Zënia e papërlyer e Marisë” është një nga festat më të bukura e më popullore të Zojës së Bekuar”- tha Papa në Engjëllin e Tënzot

(8.12.2006)

“Jo vetëm që nuk bëri asnjë mëkat, por u ruajt edhe nga mëkati i rrjedhshëm, trashëgimí e përbashkët e gjithë gjinisë njerëzore” – këtë kujtoi sot Papa në lutjen mariane, duke nënvizuar misionin për të cilin Zoti e kishte caktuar Marinë: të ishte Nëna e Shëlbuesit. E këtë e përmban e vërteta e fesë që flet për të Papërlyerën – kujtoi Benedikti XVI – duke pohuar se fjala ‘Hirplote’- në origjinalin grek kecharitoméne – është emri më i bukur i Marisë, emër që ia ngjiti vetë Zoti, për të treguar se është gjithnjë e përgjithmonë e dashura e zgjedhur për të pranuar dhuratën më të çmuar, Jezusin, “dashurinë e mishëruar të Hyjit”, ashtu siç shkruan edhe Benedikti XVI në Enciklikën “Deus caritas est”.

Mesia Po.

Pershendetje NoName.

Se pari une nuk mendoj te dal fundamentalist apo te gjykoj diqka por shume real. Une si i Krishter mendoj se e vetmja JETE ne bote qe nuk ra ne mekat ishte dhe eshte Jezu Krishti dhe cdo mendim i kundert bjen ne kundershtim me Biblen. Nese Maria do te ishte pa mekat atehere ajo do te kishte natyre hyjnore sepse Bibla na thote se te gjithe njerzit mekatuan. Vetem Zoti eshte i mire, dhe Vetem Ai meriton Adhurim. Por Bibla nuk flet per Marine por per Jezusin. Personazhi kryesor ne Dhiaten e Re nuk eshte Maria, por Jezusi, pra Bibla nuk deshmon per Marine, por per Jezusin.

Sinqerisht vellau yt ne Krisht, mesia4ever.

[NoName]

Une si i Krishter mendoj se e vetmja JETE ne bote qe nuk ra ne mekat ishte dhe eshte Jezu Krishti

Si eshte e mundur qe te lind Jezu Krishti pa mekat nga nje trup me mekat?? Pra e vetmja krijese tokesore, Maria Nena e Zotit, ka patur kete fat qe te lind pa njolle te mekatit.

Pra mos e ngaterro: Me pak fjale, edhe Maria gjate jetes se saj tokesore ka qene humane, njerezore si gjithe njerezit e tjere te kesaj bote, por ka patur "hirin" nga Shpirti Shenjt qe te lind pa mekat te Njerezve te pare (Adamit dhe Eves).