KF Elbasani, "TIGRAT VERDH E BLU"

[ClaY_MorE]

I pari tifoz Elbasanas qe po shikoj te pranoje ate qe ishte e qarte si kristal, ishte vendos ta merrte Elbasani kampionatin qe ne fillim.

Ke lexon e degjon e ti, ky nuk eshte tifoz.

[ClaY_MorE]

Fatkeqesisht Elbasani nuk duket se ka gje ne vije sivjet sidomos me ikjen e shtylles se mbrojtjes, Nevil Dede. Por fatkeqesia me e madhe, ashtu sic u parashikua ne forum prej disave, eshte se u zhduken edhe tifozet nga Ruzhdi Bizhuta.

Tifozet mund te kene mijera arsye qe e cojne ne renie numrin e tyre ne shkallet e stadiumit.

A do kthehen me Elbasanllinjte ne stadium nqs nuk jane pretendente apo perkrahja qe u dha vjet ishte nje anomali dhe do perseritet vetem kur Elbasani te jete pretendent per titull? A do kthehet Elbasani ne nje "Durres" qe e harroi Teuten kur ra nga maja e futbollit Shqiptar?

Edhe pse nuk jam nga ata Tifoze Elbasanas te cilet vrapojne ne shkallet e stadiumit apo shkojne qytet me qytet. Elbasani gjithnje i ka pasur tifozet e tij ne shkallet e stadiumit edhe kur ka qene ne Kategorine A. Shpresojme te mos ndodhe dicka e tille.



Largimi i lojtareve titullare krijoi nje boshllek te madh ne ekip. Nuk eshte me Elbasani i vjetshem apo i 2 viteve me pare. Tifozet kane humbur besimin tek skuadra e tyre. Mgjth mendoj se Superliga do vije ne nje pike kulminante ku do kete me shume rivalitet mes skuadrave, kjo mbase zgjon edhe tifozet te cilet jane te pergjumur.

[miki_al2001]

Ne ate aspekt ke shume te drejte po realiteti Shqiptar me ben te mendoj ndryshe. Si shpjegohet rasti i Elbasanit ku parate u shpenzuan, kampionatin e fituan dhe tifozet prape e braktisen skuadren? Si ben para nje ekip si Dinamo me tifozeri pothuajse zero? Tirana, ekipi qe shpenzon me shume para ne Shqiperi, rreth $1.2 milione ne vit, nuk besoj se ato pare i ben mbrapsht nga tifozet dhe sponsoret.

Dmth del qe tifozeria nuk eshte dhe aq e rendesishme sa ne tifozet duam te mendojme. Per klubet tona me e rendessishme eshte dalja ne Evrope dhe ndodnje pisllik qe behet me bastet.

de facto keshtu eshte sic thua ti.por duhet te jete ndryshe.sidoqofte epr momentin skemi fuqi ta ndryshojme.

[BaBa]

Ke lexon e degjon e ti, ky nuk eshte tifoz.

Nuk jam Tifoz Sepse them qe Elbasani o kot fare jo Elbasani po Te gjith jan kot fare dallavere hesapi , Ska ma Futboll si dikur qe lushin lojtaret me shpirt nime ka vetem Bisnes iku koha e futbollit ne kete bote dallaveresh.


ClaY_MorE ti ku e shikon kur lun Elbasani ne web hahahaah



Kur shifte BaBa Elbasanin ClaY_MorE luante me pafka naper rrugicat e lagjes

[Dr Rieux]

Vertete titulli i temes i drejtohet tifozeve te Elbasanit, por kjo per faktin se ne dy sezonet e shkuara ata perbenin nje perjashtim nga norma e tifozit shqiptar. Kete vit duket se qenkan kthyer "ne fis" si gjithe te tjeret. Ja nje artikull qe e trajton idene e braktisjes se kampionatit shqiptar nga shume kende.

Marre nga Tema

Braktisja e madhe e kampionatit

Nga: BESNIK DIZDARI

Me përfundimin pardje të ndeshjes Apolonia–Kastrioti 2-3, java 9 e Kampionatit të 68-të Kombëtar zyrtar të Shqipërisë shënoi një rreshtim joshës për një garë, e cila nga jashtë duket se mund të shpërthejë. Epërsia e SK Tiranës me 4 pikë mbi kundërshtarin më të afërt, që i takon të jetë Teuta e Durrësit është ndoshta i vetmi ndryshim i madh në renditjen e një kampionati në të cilin rikthimi në Ligën 1 i Kastriotit, Flamurtarit dhe Apolonisë, të renditura në tri vendet e fundit, duket se zbehet tejet si risi. Përfundimet e javës së 9-të, që veçohen me dy fitore gati dramatike të jashtëfushës, ajo e SK Tiranës 2-1 në Kavajë dhe ajo e Kastriotit 3-2 në Fier, me plot katër skuadra që nuk shënojnë, me një barazim të “pafjalë” midis Partizanit dhe Vllaznisë, me vetëm tri “0” ende të paprishura (dy të moshumbjeve të SK Tiranës dhe Teutës dhe një të mosbarazimeve të Dinamos), shto këtu një fitore të minutës 93 të Dinamos ndaj Flamurtarit, përmbledhin një shpresë, gjithnjë në dukje të jashtme, për një kampionat plot “ngjarje”. Pa harruar mandej se plot 6 skuadra, Teuta (17 pikë), KS Elbasani (16), Partizani (15), Vllaznia (14), Luftëtari (13), Dinamo (12) vijnë njëra mbas tjetrës përmes një shkallëzimi njëpikësh, çka mund t’i bëjë të gjitha të jenë në garë për vendin e dytë dhe vetëm përkohësisht. Në brendësi kampionati vuan, jo thjesht për shkak të tri vendeve të fundit të të sapoardhurve, që me përjashtim të Kastriotit të Krujës me në krye trajnerin Haxhia që befason, nuk shfaqin rritje shpresuese, (kujto lojërat e pafat të Apolonisë). Mbi gjithçka për shkak të një aritmije që shihet më tepër në varfërinë e lojërave, tejet të copëzuara, pa shumë shpirt dhe pa ambicjen e fuqishme që kërkon futbolli i sotëm. Ndërsa duket një rikthim i sigurtë mëtimi i SK Tiranës dhe i Teutës, dëshirë për qëndresë i KS Elbasanit dhe një pasion më tepër te Vllaznia, një kërkim për kthesë te Dinamo dhe qetësi “dinake” e 13 pikëve për Luftëtarin e sapoardhur, kampionati nuk të lë shkas për komente entuziaste. Përjashto rastin e lojtarit-trajner, Redi Jupi të Dinamos, rast unikal i 50 viteve të fundit në Kampionatin e Shqipërisë. I fundit trajner-lojtar në kampionat ka qenë po një dinamovit: Zihni Gjinali i paharrueshëm, më 1956. Kësisoj, kampionati, më fort të duket i braktisur sesa i mirëseradhun.



E ka braktisë Kombëtarja



Kampionatin Kombëtar të Shqipërisë e ka braktisë Kombëtarja e Shqipërisë.

Në kuptimin që Kampionati Kombëtar i Futbollit në Shqipëri po e shkëput gjithnjë e më fort lidhjen e tij me Kombëtaren e vet, ndonëse përfaqësueset shqiptare të NEN21, NEN19, NEN17 detyrimisht lindin mu prej Kampionatit Shqiptar. Nën drejtimin e ri vërehet se nga të 20 lojtarët e aktivizuar në tri ndeshjet e para të Kupës së Evropës, vetëm 11 lojtarë kanë lindur nga Kampionati Kombëtar i Shqipërisë. Ndërkohë që edhe përsa i përket formimit të tyre në këtë kampionat, nuk mund të përfshijmë as Aliajn, as Skelën, as Lalën, as Taren e deri diku, as edhe Haxhin. Shifra “11”, madje duket tejet e dyshimtë në vërtetësinë e saj, kur mendon se te kjo “11” na çojnë sidomos Devi Muka e Nevil Dede, të cilët edhe pse bënë një ndeshje mjaft të mirë kundër Holandës, ende mbeten periodikë në Kombëtare ose plotësues të mungesave, si në rastin e ndeshjes në fjalë, asaj në “Amsterdam Arena”. Kështu, në këto tri ndeshje të para të rangut kualifikues evropianobotëror, vërejmë se sunduesit e Kombëtares janë Dallku e Hasi, me nga 270 minuta lojë të dy, të lindur si futbollistë jashtë Kampionatit Shqiptar si dhe Tare e Haxhi, po nga 270 minuta të plota, po kurrsesi të formuar në Kampionatin Shqiptar. Pa hyrë në hollësira të mirëfillta analitike, mund të themi me bindje të plotë se Kampionati Kombëtar i Futbollit është braktisur nga Kombëtarja. Edhe kërkimet “e mëdha” që po bëhen për të zbuluar talente shqiptarë, jo te ky Kampionat, por në Evropë, çka natyrisht është një gjë e mirë, janë edhe më provuese të dukurisë se*Kombëtarja e ka braktisur Kampionatin Kombëtar. Kjo, jo për faj të saj dhe as për mungesë të talenteve në skuadrat e tij, por ngaqë në Kampionatin Shqiptar nuk gjen futbollistë të formuar. Është për të dhënë alarmin dhe kurrsesi për t’u marrë me praninë e shumë futbollistëve shqiptarë të Kosovës në Kombëtaren e Shqipërisë, prani që i bën nder, jo vetëm futbollit si disiplinë teknike sportive, por historisë, shqiptarisë, kombit. E shënojmë këte se është e rëndë kur vëren se deri në mjedisin e shtypit papritmas shfaqet edhe një kundërKosovë!*



E ka braktisë publiku



Kampionatin Kombëtar të Shqipërisë e ka braktisë publiku.

Të shtunën në mbrëmje, në ndeshjen “e famshme” Partizani-Vllaznia nuk ishin as 2000 shikues dhe mesatarja e ndeshjeve të viteve të fundit në stadiumet shqiptare nuk shkon përtej kësaj shifre të 2000 shikuesve. Në kronikat televizive të mbrëmjes, ajo që të bën përshtypje janë thjesht tribunat bosh, madje një boshësi e jashtëzakonshme, tronditëse, braktisëse. Shqiptarët nuk shkojnë më në stadium për Kampionatin Kombëtar dhe ajo që është edhe më tronditëse, klubet shqiptare nuk marrin të ardhura nga ndeshjet e tyre. Ndërkaq, po kaq tronditëse është se askush nuk merakoset për këtë braktisje të Kampionatit Kombëtar dhe askush në Shqipëri nuk bën një sondazh për këte braktisje; askush nuk ka një studim; askush nuk ka të dhëna zyrtare të sakta sesa vetë shkojnë në stadium. Shqipëria, siç e kemi thënë gjithmonë është i vetmi vend që nuk deklaron çdo javë sesa bileta shiten në ndeshjet! Askush nuk flet! Me keqardhje kemi mbërritur deri aty sa përafërsisht, gjithnjë simbas studimit tonë relativ, të guxojmë të mbrojmë hipotezën se para luftës, Kampionatin Kombëtar e kanë ndjekur mesatarisht mbi 2000 shikues për ndeshje, ndërsa sot, ndoshta më pak…Natyrisht që në Shqipërinë e sotme nuk mund të kërkosh, të paktën tash për tash, që në ndeshjet e Kampionatit Kombëtar të vijnë mesatarisht 6686 shikues për ndeshje, siç ndodhi në stinën 1985-’86, shifër që doli mbas studimit të autorit të këtyre radhëve, shifër që bëri bujë dhe që i dha Shqipërisë vendin e parë në Evropë për ndjekjen e ndeshjeve të Kampionatit Kombëtar për frymë të popullsisë. Këtë shifër gjigande nuk e mëtojmë sot, sepse deri diku, ajo vinte edhe prej varfërisë së jetës shpirtërore-kulturore të shqiptarëve të izoluar si askush, të cilët kohën e lirë mund ta kalonin ose në stadium, ose në teatër apo me ndonjë film shqiptar dhe vetëm kaq. Por që të zbresim te 1000-1500 shikues për ndeshje, kjo natyrisht është një braktisje tronditëse! Cilat janë shkaqet e kësaj ikjeje të shekullit XXI të shqiptarëve prej Kampionatit të tyre Kombëtar? Niveli i ulët po e po, shto këtu nxitjen e një publiciteti të dobët të Kampionatit si dhe*organizimin vendnumëro të tij dhe mbi të gjitha, daljen më në pah, mbi Kampionatin Kombëtar, të Kampionateve Kombëtare të Shteteve të Huaja, që ka mbërritur “everestin” e pasionit, madje deri në afër 40 ndeshje të huaja në transmetime të drejtpërdrejta televizive në javë për rininë e një kombi, ende me mangësi të theksuara në formimin kombëtar (nacionalist) atdhetar (patriotik), doemos kthehet në shkatërrues të plotë të tërheqjes dhe dashurisë për Kampionatin Kombëtar në Shqipëri. Kur dihet se Shqipëria nuk është Gjermani, ku gjithashtu ka çdo javë 40 ndeshje të huaja në TV, por asnjë gjerman nuk boshatis stadiumet e tij për to dhe jo vetëm në Gjermani…



E ka braktisë qytetaria



Kampionatin Kombëtar e ka braktisë qytetaria.

Me këtë nënkuptojmë ndjenjën e të përfaqësuarit*qytetar apo krahinor, qoftë dhe simbolik të skuadrës së futbollit, prej ku rrjedh humbja e identifikimit shpirtëror të qytetarit edhe me skuadrën e tij të futbollit të qytetit apo krahinës së tij. Kohët e fundit, kampionati ka humbur kësisoj, edhe publikun e Shkodrës, kur rrezikon të humbë edhe publikun të sapopërftuar të Elbasanit të stinës që shkoi. Shihni edhe një herë tribunat e boshatisura. Shihni fotot që botohen në gazeta, ku në sfond të futbollistëve shihen vetëm tribuna të boshatisura. Njerëzit nuk e ndiejnë më skuadrën e qytetit të tyre si përfaqësuese e botës së brendshme shpirtërore të tyre dhe as të historikes së traditës së tyre, në kuptimin e një pasioni identifikimi qytetar apo dhe të një stili qytetar. Kampionatin e ka braktisë Durrësi e Vlora, Tirana e Kavaja, Gjirokastra e Lushnja, Berati e Korça. Është vërtet e çuditshme se si është e mundur që edhe pse ka fituar 6 nga 10 kampionatet e fundit, skuadra e dëgjuar, zyrtarisht 22 herë Kampione e Shqipërisë, Sporktlub Tirana, kurrsesi nuk ndiqet më tepër se mesatarisht 2000-2500 shikues për ndeshje, pra më pak nga çka është ndjekur në vitet ’30. Këtu kemi mbërritur dhe dihet që mungesa e publikut është më e rëndësishme në radhë të parë për financat e varfëra të klubit shqiptar, por është po kaq e rëndësishme për rritjen dhe formimin e futbollistëve të mirë dhe me personalitet. Sot futbollistët e Kampionatit Kombëtar të Shqipërisë nuk ndihen të turpëruar për nivelin e dobët në ndeshje, sepse ndaj këtij niveli, askush nuk proteston më për shkak se nuk ka kush të protestojë ngaqë tribunat janë bosh. E tha bukur një tifoz shkodran të shtunën në stadiumin kombëtar “Qemal Stafa”: “Ta kishte humbur Bejzade në vitet ’80 golin, ashtu siç e humbi të shtunën ndaj Partizanit, nuk do të dilte e pakta një një javë nëpër Shkodër. Sot natyrisht që ai mund të dalë i qetë e t’i bijë pash më pash Shkodrës, sepse rastin e humbur prej tij nuk e kanë pa as nja njëqind tifoza të Vllaznisë”. Kampionatin e ka braktisë publiku, sepse ky nuk është më pjesë e këtij Kampionati. Është pjesë e Kampionatit të Serie A të Italisë, të Bundesligës së Gjermanisë, të Premiership të Anglisë, të Liganacional Spanjës, të Ligës së Francës e të s’dimë se kujt. Baste, baste, baste dhe vetëm baste dhe për bastet radio e televizione, gazeta*e mjedise buçasin njëqind herë më fort sesa për Kampionatin Kombëtar të Shqipërisë. Mjerim i mendësisë së kulturës sportive në Shqipëri, që doemos lidhet edhe me varfërinë e familjes shqiptare, e cila shpreson se te bastet e futbollit mund të përmirësojë jetën e vet. “Me ndonjë përjashtim, - më thoshte një gazetar i vjetër i “L’Equipe”, - loteritë sportive zakonisht lulëzojnë vetëm në vendet e varfëra”.*Kampionatin Kombëtar ndër ne, përveç të tjerave, publiku shqiptar e ka braktisë edhe sepse në stadium ai nuk gjen asnjë tërheqje të nivelit të lartë kulturor për ta ndierë veten vërtet pjesë e një mjedisi kulturor. Ndoshta edhe në këtë duhet gjetur shkaku i braktisjes në masë të intelektualëve për Kampionatin Kombëtar, të cilët as vijnë në stadium dhe as lexojnë gazetat sportive! Bëni një sondazh po të doni, prej ku rrjedhin mandej edhe sharjet më të papranueshme në kor që vijnë prej atyre pak tribunave të mbushura dhe me një fjalor që nuk ka qenë kurrë i pranishëm në stadiumet shqiptare. Edhe kjo është po aq tronditëse.



E ka braktisë publiciteti*



Kampionatin Kombëtar e ka braktisë edhe ai që po e quajmë publiciteti i kampionatit. Kjo duket paradoksale, kur kujton se asnjëherë Shqipëria nuk ka patur pesë gazeta të përditshme sportive, duke zënë vendin e parë në botë në këtë tregues. Mirëpo, nëse dikush një ditën na e gjen një gazetë sportive shqiptare, qoftë dhe të një numri të vetëm, pra edhe të një dite të vetme, që të ketë më shumë se 40 për qind të faqeve të saj për sportin shqiptar, do t’i përulemi. Një koleg i ri na tha: “Nuk kemi sport, e po të mos jetë loteria dhe futbolli ndërkombëtar “televiziv” në Shqipëri, gazeta mbyllet”. Mund të jetë kështu. Po a mund të vazhdojë gjatë kështu?... Tash për tash e rëndësishme është se Kampionati Kombëtar është braktisë prej publicitetit si kulturë e llojit në Shqipëri, madje në të gjitha kahet. Përshembull, Shqipëria është në javën e 9-të Kampionatit të saj Kombëtar, po Televizioni Shqiptar, që tash e parë i thotë vetes “publik”, nuk organizon rubrikën e tij sportive që është rubrika më e vjetër e tij! Ndërsa në shtyp, rrallë herë, e pakta për 25 vjetët e fundit, nuk ka ndodhur që Kampionati Kombëtar të jetë trajtuar me kaq mangësi si sot dhe e gjitha kjo nuk të duket se është thjesht punë stili. Shqipëria është i vetmi vend në Evropë që po humb komentin sportiv, komentin historik, kronikal, problematik, përshkrues dhe rrëfyes për Kampionatin Kombëtar, komentin e themeluar qysh në vitet ’30 prej Anton Mazrrekut, “babait të gazetarisë sportive”, siç e thonë shpesh sot gazetarë të caktuar me falsitet , sepse mund të mos i kenë lexuar asnjë shkrim e të mos i kenë dëgjuar as edhe një radiokronikë të vetme. Me keqardhje shënojmë ndërkaq, se mbas përpjekjeve plot pasion që brezi ynë bëri, sidomos në vitet ’70 dhe ’80, për ta formuar komentatorin e ditës për futbollin, në këto vite gjithçka u shkatërrua. Shabllonizmi i pasqyrimit të Kampionatit Kombëtar, një dembelizëm i papamë për të shkruar, shto këtu mangësitë në njohjen e gjuhës shqipe, mungesën e stilit, inkompetencën apo mosnjohjen e futbollit si sport, si histori, si kulturë, si pasion shpirtëror apo civil dhe në fund të fundit, si lëndë për të shkruar bukur e me stil, përbëjnë gjithë “larminë” e kësaj rënieje apo braktisjeje të atij që i thamë “publiciteti i kampionatit”. Rrezikon të kthehet në mërzi edhe ajo më elementarja: skeda e një ndeshjeje, ku ngatërrohet rreshtimi, ku mungojnë lojtarë (në vend të 11 ka 10 e bile edhe 9 ndonjëherë), ku shpesh mungojnë lojtarët e ndërruar, minuta e daljes jashtë të lojtarit të dënuar, apo deri te ngatërrimi i shkrimit të emrave, sidomos të lojtarëve të huaj, kombësia e të cilëve është një shpikje shqiptare: “afrikanë”! (E pra Afrika ka shtete kombëtare dhe secili prej tyre ka një emër të përveçëm) dhe madje duke u fyer çdo javë ata, teksa shtypi, radio e televizionet rëndom i quajnë “lojtarë me ngjyrë”! Racizëm i pastër gazetarie! Kampionatit i mungon gati përherë një gjykim teknik i javës. I mungon lidhja historike me të kaluarën, çka na ka çuar edhe këtu te thënia: “Historia fillon me mua”.*Duke pyetur një ditë në stadium, një gazetar të ri të futbollit se, a kishte dëgjuar ndonjëherë për Qamil Telitin, që në Shqipëri i kanë thënë “Telit Kavaja”, ai mbeti krejt i habitur, e dukej sikur po i flisnim për një prehistori, jo për histori shqiptare të shekullit të fundit, që lidhet me të vetmin titull të Kampionit të Ballkanit, të fituar prej këtij Qamil Telitit me shokë. Evropa është diçka tjetër ndërkaq. Këto javë Universiteti “La Sapienza” i Romës, për këtë vit universitar ka përfshirë lëndën e re të Gjeografisë së Futbollit! Është një kurs universitar që do ta studiojë futbollin si një dukuri, jo vetëm tekniko-sportive, por edhe të vështrimit socialo-ekonomik e mediatik. Merret me mend që ne nuk kemi “përçik” të mbërrijmë deri këtu. Ne nuk kemi “përçik” të mbërrijmë as te gjetja e përbërjeve të skuadrave në tribunën e shtypit para ndeshjes dhe kurrnjëherë të mbërrijmë te një botim modest (fletpalosje) për ndeshjen e radhës. Në Shqipëri, siç e kemi trajtuar gjatë, po merr fund edhe radiokronika e futbollit, e cila ka kohë që nuk mund të quhet më e tillë dhe ajo çka bie në sy më tepër në te, nuk është ndeshja, rezultati, goli, minuta, episodi, por emri i atij që transmeton ndeshjen, përmendja e emrit të të cilit gjatë transmetimit, në vendet moderne ndalohet me rregullore. Ngaqë protagonisti nuk është ai, por futbollisti që luan e interpreton. Kampionatin e ka braktisur publiciteti, sepse asnjë ndeshje e tij nuk transmetohet në Televizionin Shqiptar që është publik, edhe pse për këtë transmetim atij i jep përparësi vetë ligji ende në fuqi. Përveç të tjerave, meqë është i rangut kombëtar dhe i vetmi që shihet në gjithë Shqipërinë.





E “ka braktisë” FSHF-ja



Kampionatin Kombëtar në Shqipëri e “ka braktisë” FSHF-ja. E futëm në thonjëza, sepse nuk është e lehtë të thuash që kampionatin e “ka braktisë” ai që e organizon, që është Federata Shqiptare e Futbollit, e cila e drejton atë, cakton kalendarët, përtërin fushat e stadiumeve, cakton gjyqtarët, çon vëzhguesit, delegatët, hedh shortin, merret me sigurinë, bën strukturën e kampionatit, dënon, përjashton, federon, lëviz lojtarët, miraton trajnerët, skuadrat, ndan ligat, prodhon rregulloret, lëviz, federon, çfedereron dhe miraton shkarkimin e 6 trajnerëve brenda vetëm 8 javëve të Kampionatit 2006-’07 dhe dënon fusha ndeshjesh, ku hyjnë përfaqësues “të nderuar” të publikut, duke kërcënuar pa mëshirë gati javë për javë gjyqtarët e futbollit! Të gjitha këto i bën Federata Shqiptare e Futbollit e themeluar më 1929 ose më 1930, e pranuar në FIFA më 1932 dhe në UEFA më 1954. Kësisoj, kurrsesi nuk mund të thuhet se FSHF-ja e ka braktisur kampionatin. Mund të thuhet pra në thojza se vërtet që ajo e “ka braktisur”. FSHF-ja e “ka braktisë” Kampionatin Kombëtar të Futbollit, përderisa asaj i ka ikur kombëtarja prej këtij kampionatit, përderisa i është larguar publiku prej këtij kampionati, përderisa ia ka braktisë qytetaria kampionatin, përderisa nuk ka publicitet kampionati. Kështu, përderisa Federata Shqiptare e Futbollit nuk i zotëron këta katër tregues të ekzistencës së vërtetë të një Kampionati Kombëtar të Futbollit, atëherë jemi të detyruar të pranojmë se Kampionatin Kombëtar të Futbollit e “ka braktisë” edhe vetë Federata Shqiptare e Futbollit dhe nëse do ta pyesnim atë, përse*kombëtarja po i largohet aq fort Kampionatit Kombëtar, përse publiku i ka ikur Kampionatit Kombëtar, përse nuk ka publicitet Kampionati Kombëtar, përsa qytetaria nuk e njeh më skuadrën e qytetit të saj si përfaqësuese shpirtërore të traditës dhe kulturës së saj, nuk besojmë se Federata Shqiptare e Futbollit është në gjendje të përgjigjet dhe jo vetëm me shkrim, sepse për këtë ajo sot e kësaj dite nuk ka paraqitur ndokund as studimin më të rëndomtë, por nuk mund të përgjigjet as me gojë, sepse do t’i merrej goja.

Kjo që iu treguam ishte “braktisja e madhe e Kampionatit Kombëtar të Futbollit” në Shqipëri.*

Do të takohemi në rubrikat e ardhshme të “TemASport”.

[Humdinger]

Te stadiumi e kisha shtepine une, disa metra larg, tek pallatet e para perballe. Specifikisht, pallati i verdhe ne forme L-je ne te djathte te stadiumit e prap se prap vetem nja dy here vajta ne stadium per sa kohe rrojta atje (dhe ne te dyja rastet s'e ndoqa lojen se shkoja qe te me blinin akullore, thana, dhe manaferra). Te tjeret vinin nga fundi i botes per te ardhur aty. Kisha dhe nje kusheri qe sterviteshe aty por tani e ka lene futbollin. Aty mblidheshin te shkretet djem kur i conin ne ushtri si kope, te gjithe te veshur ne uniforma te erreta. Qanin nenat, perqafoheshin, qanin akoma me shume, e ne i shihnim nga ballkoni turmat e erreta... dhe e vetmja gje qe dilte nga ai sfond gri/jeshile e erret ishin shamite e bardha te nenave. C'pamje e depresionuar.

Me pelqeu artikulli i Besnik Dizdarit (s'lexojme me artikuj te tille ne Shqip). I shpjegon mire shume prej arsyet -- mungesa e publicitetit, i publikut, etj.. Eshte profesion pa respekt (ta kam llafnë, respekt nga njerezia ne pergjithesi, jo se eshte profesion i ulet), nderkohe qe ketu ne Amerike per cdo skuader kane tifoze inkurajues e te sterbetuar. Ne s'e kemi kete lloj kulture, dicka qe i "ftoh" talentet e reja. Ketu ku ti gjejne talentet e rinj, neper shkolla, neper loja, kurse atje... eh, ke te kene ndo nje teacher's pet te ndo nje tranjeri. Ne kohen e Enverit kane qene me te displinuar gjerat (jo vetem lojtaret). Im ate si sportist mundi te siguronte buken e gojes pa u rene prinderve ne qafe. Sa shpesh ndodh kjo me te rinjte e sotem ne Shqiperi? Ku u jepet kjo mundesi?

- Leila (nuk e di pse me ndryshojne accountin 100 here ne dite).

[ClaY_MorE]

Mire se vini ne zonen e TiGrave VERDH E BLU.

Neper fushën krejt jeshil
Dalin djemtë portokalli
Qe te gjithë jemi me ju
Forca djema verdh e blu.

Duam gol, ne duam gol
Elbasani loz futboll
duam fitore, ju mos u ndani
ne therrasim Elbasani

Lulet tona janë për ju
Elbasani verdh e blu
Ne s'na tremb dot askerkush
Zemrat tona janë ne fushe.

Duam gol, ne duam gol
Elbasani loz futboll
duam fitore, ju mos u ndani
ne therrasim Elbasani

Ne prej jush duam fitore
Duam fitore veç fitore
Para djema me koken lartë
Si selvite e Namazgjase.

Duam gol, ne duam gol
Elbasani loz futboll
duam fitore, ju mos u ndani
ne therrasim Elbasani

[ClaY_MorE]

1  27.08.2006 17:00  'Elbasani' - Tirana     2 : 2           
 2  10.09.2006 15:00  Shkumbini  - 'Elbasani' 3 : 0    
 3  16.09.2006 15:00  'Elbasani' - Flamurtari 2 : 1           
 4  23.09.2006 15:00  'Elbasani' - Kastrioti  1 : 0           
 5  01.10.2006 14:00  Vllaznia   - 'Elbasani' 2 : 0           
 6  14.10.2006 14:00  'Elbasani' - Dinamo     1 : 0           
 7  18.10.2006 14:00  Partizani  - 'Elbasani' 0 : 1           
 8  21.10.2006 14:00  'Elbasani' - Apolonia   2 : 0           
 9  28.10.2006 14:00  Teuta      - 'Elbasani' 1 : 0           
 10  05.11.2006 13:30 'Elbasani' - Luftëtari  1 : 0           
 11  11.11.2006 13:30 Besa       - 'Elbasani' 2 : 2           
 12  18.11.2006 17:30 Tirana     - 'Elbasani' 2 : 0           
 13  26.11.2006 13:30 'Elbasani' - Shkumbini  2 : 0           
 14  02.12.2006 13:30 Flamurtari - 'Elbasan'  0 : 2           
 15  09.12.2006 13:30 Kastrioti  - 'Elbasan'  - : -           
 16  16.12.2006 13:30 'Elbasani' - Vllaznia   - : -           
 17  23.12.2006 13:30 Dinamo     - 'Elbasani' - : -           
 18  03.02.2007 13:30 'Elbasani' - Partizani  - : -           
 19  10.02.2007 13:30 Apolonia   - 'Elbasani' - : -           
 20  17.02.2007 13:30 'Elbasani' - Teuta      - : -           
 21  23.02.2007 13:30 Luftëtari  - 'Elbasani' - : -       
 22  03.03.2007 14:00 'Elbasani' - Besa       - : - 

[King_Arthur]

Kastrioti-Elbasani 1-0
Kastroti: Skuadër e Krujës apo Kabulit? - 9/12/2006

Se pari stadium i thencin; duhet thene qe terreni sportiv vetem i tille nuk mund te quhet. Nje fushe qe mund te mbillet vetem me patate.

Se dyti, shkallet qe rrethonin fushen ishin ne rrenim total dhe per kete "tribune", tifozeve elbasanas i eshte dashur te paguajne 5000 leke te vjetra. Dua ta "falenderoj" Kastriotin dhe "mikpritjen" e tyre "bujare" qe i diskriminuan elbasanllinjte duke i bere te paguanin cmimin e kripur te biletes, nderkohe qe krutaneve u kerkohej te paguanin vetem 2000 leke te vjetra, dhe me sa konstatova 90% u lejuan te futen pa bilete. E theksova kete fakt, pasi ne cdo stadium ku ne kemi qene jashte Elbasanit, te pakten na eshte rezervuar nje kend per te ndjekur ndeshjen, por pa u perzier me tifozet vendas, sic ndodhi sot ne Kruje. Por per kete as qe mund te flitej ne "Kabul" (me falni desha te thoja Kruje). Rreshtim ne formacion luftimi i nje numri te madh forcash policore ne pjesen ku qendronin ata pak tifoze elbasanas qe me guxim mbanin ne qafe shallin dhe simbolet e Elbasanit. Gjithe kohet tifozet e Elbasanit jane provokuar nga tifozet Krutane dhe policia qe ishte ne rolin e ultrasve te Krujes. Na kane share me gjithe fjalorin e "pasur" te kesaj treve.

Dua te pershendes tifozerine e Elbasanit qe sharjeve ne kor te Krutaneve dhe qendrimit "dashamires" te policise iu pergjigj me duartrokitje dhe sarkazem. Ne raste te tilla jua shperblefshim!

Kthehemi e te flasim tani per ndeshjen e luajtur ne ”fushe”. Me vinte tmerresisht keq tek shihja futbollistet se si terhiqeshin zvarre ne mocalin e Krujes. Ne fillim te pjeses se pare dy gabime foshnjerake te mbrojtjes sone, nje nga te cilet na kushton golin. Nje top i hedhur pa pretendime nga krutanet ne zone, nxirret nga Leci gabimisht ne korrner. Goditje nga kendi, nje rremuje ne zonen e portierit dhe aty Ziambo s'e ka te veshtire te shenoje golin e vetem te ndeshjes, qe i dha fitoren "Kabulit".

Pas golit, nuk u pa me asgje qe t'i ngjasoje futbollit. Kartona te verdh e te kuq per Elbasanin, te shara te bollshme nga tifozet krutane, policet dhe futbollistet e Krujes. Vonesa te stergjatura loje, topa qe hidheshin jasht fushe ne gardhet e kasolleve qe rrethonin stadiumin, lojtare krutane qe sapo i prekje pak rrezoheshin dhe kerkonin barrelen qe t'i nxirrte nga fusha.

Te kthehemi e te flasim Sopianin,mbathjet e të cilit ngjasonin me bibilinat e fëmijëve(më poshtë ju shpjegojmë arsyen) . Arbitrim te tille zor se do kemi rast te shikojme perseri. Dy kartona te verdhe per Sinen, qe konvertohen ne te kuq ne minuten e 26, te pjeses pare. Direkt karton i kuq per Mehmetajn ne fillim te pjese dyte, pas nje perplasje me nje “lojtar” te Krujes. Stojku gjithashtu ndeshkohet me karton. Lojtaret e tjere qe moren te verdha. Elbasani edhe pse luajti me 8 futbolliste kunder 14 te Kabulit, (perfshire dhe arbitrat) rrezikoi disa here porten e Krujes, ndersa keta "keshjellaret" sic i quan Shqarri, as qe tentuan t'i afrohen portes se Kotorrit. Nje kuriozitet; portieri krutan disa here pyet tifozet se edhe sa minuta duhet qe te mbyllet ndeshja, megjithese si ju thashe me lart, Elbasani luante me 8 futbollistë.

Pas ndeshjes

Ne pritje per te nxjerre makinen nga xhungla dhe kaosi qe rrethonte stadiumin e Kabulit, mesova rastesisht nga disa tifoze krutane, qe Sopiani ishte kercenuar me jete nga Presidenti dhe Deputeti i Krujes nqs ndeshja nuk do fitohej nga Kruja. Ne fakt dicka te tille e degjova edhe para fillimit te ndeshjes nga disa police krutane ne kafene, por nuk i dhashe rendesi, pasi mendova qe do ishte thashethem policesh tifoze. Por nisur nga arbitrimi i Sopianit dhe ajo cka u pa ne fushe, ka shume mundesi qe kjo histori te jete e vertete dhe mund te jete e shoqeruar pse jo me ndonje dhurate "simbolike" te sponsorizuar me bujari nga presidenti i Krujes dhe ndonje Donator nga Kryeqyteti

[King_Arthur]

Kastrioti-Elbasani 1-0
Kastroti: Skuadër e Krujës apo Kabulit? - 9/12/2006

Se pari stadium i thencin; duhet thene qe terreni sportiv vetem i tille nuk mund te quhet. Nje fushe qe mund te mbillet vetem me patate.

Se dyti, shkallet qe rrethonin fushen ishin ne rrenim total dhe per kete "tribune", tifozeve elbasanas i eshte dashur te paguajne 5000 leke te vjetra. Dua ta "falenderoj" Kastriotin dhe "mikpritjen" e tyre "bujare" qe i diskriminuan elbasanllinjte duke i bere te paguanin cmimin e kripur te biletes, nderkohe qe krutaneve u kerkohej te paguanin vetem 2000 leke te vjetra, dhe me sa konstatova 90% u lejuan te futen pa bilete. E theksova kete fakt, pasi ne cdo stadium ku ne kemi qene jashte Elbasanit, te pakten na eshte rezervuar nje kend per te ndjekur ndeshjen, por pa u perzier me tifozet vendas, sic ndodhi sot ne Kruje. Por per kete as qe mund te flitej ne "Kabul" (me falni desha te thoja Kruje). Rreshtim ne formacion luftimi i nje numri te madh forcash policore ne pjesen ku qendronin ata pak tifoze elbasanas qe me guxim mbanin ne qafe shallin dhe simbolet e Elbasanit. Gjithe kohet tifozet e Elbasanit jane provokuar nga tifozet Krutane dhe policia qe ishte ne rolin e ultrasve te Krujes. Na kane share me gjithe fjalorin e "pasur" te kesaj treve.

Dua te pershendes tifozerine e Elbasanit qe sharjeve ne kor te Krutaneve dhe qendrimit "dashamires" te policise iu pergjigj me duartrokitje dhe sarkazem. Ne raste te tilla jua shperblefshim!

Kthehemi e te flasim tani per ndeshjen e luajtur ne ”fushe”. Me vinte tmerresisht keq tek shihja futbollistet se si terhiqeshin zvarre ne mocalin e Krujes. Ne fillim te pjeses se pare dy gabime foshnjerake te mbrojtjes sone, nje nga te cilet na kushton golin. Nje top i hedhur pa pretendime nga krutanet ne zone, nxirret nga Leci gabimisht ne korrner. Goditje nga kendi, nje rremuje ne zonen e portierit dhe aty Ziambo s'e ka te veshtire te shenoje golin e vetem te ndeshjes, qe i dha fitoren "Kabulit".

Pas golit, nuk u pa me asgje qe t'i ngjasoje futbollit. Kartona te verdh e te kuq per Elbasanin, te shara te bollshme nga tifozet krutane, policet dhe futbollistet e Krujes. Vonesa te stergjatura loje, topa qe hidheshin jasht fushe ne gardhet e kasolleve qe rrethonin stadiumin, lojtare krutane qe sapo i prekje pak rrezoheshin dhe kerkonin barrelen qe t'i nxirrte nga fusha.

Te kthehemi e te flasim Sopianin,mbathjet e të cilit ngjasonin me bibilinat e fëmijëve(më poshtë ju shpjegojmë arsyen) . Arbitrim te tille zor se do kemi rast te shikojme perseri. Dy kartona te verdhe per Sinen, qe konvertohen ne te kuq ne minuten e 26, te pjeses pare. Direkt karton i kuq per Mehmetajn ne fillim te pjese dyte, pas nje perplasje me nje “lojtar” te Krujes. Stojku gjithashtu ndeshkohet me karton. Lojtaret e tjere qe moren te verdha. Elbasani edhe pse luajti me 8 futbolliste kunder 14 te Kabulit, (perfshire dhe arbitrat) rrezikoi disa here porten e Krujes, ndersa keta "keshjellaret" sic i quan Shqarri, as qe tentuan t'i afrohen portes se Kotorrit. Nje kuriozitet; portieri krutan disa here pyet tifozet se edhe sa minuta duhet qe te mbyllet ndeshja, megjithese si ju thashe me lart, Elbasani luante me 8 futbollistë.

Pas ndeshjes

Ne pritje per te nxjerre makinen nga xhungla dhe kaosi qe rrethonte stadiumin e Kabulit, mesova rastesisht nga disa tifoze krutane, qe Sopiani ishte kercenuar me jete nga Presidenti dhe Deputeti i Krujes nqs ndeshja nuk do fitohej nga Kruja. Ne fakt dicka te tille e degjova edhe para fillimit te ndeshjes nga disa police krutane ne kafene, por nuk i dhashe rendesi, pasi mendova qe do ishte thashethem policesh tifoze. Por nisur nga arbitrimi i Sopianit dhe ajo cka u pa ne fushe, ka shume mundesi qe kjo histori te jete e vertete dhe mund te jete e shoqeruar pse jo me ndonje dhurate "simbolike" te sponsorizuar me bujari nga presidenti i Krujes dhe ndonje Donator nga Kryeqyteti
__________________