Vace Zela

[R2T]

VALS O VALS TI JETO
NE ME T’BUKRIN ATDHE

Kur mesuesja e letersise mundohej me kot ti shpjegonte arrogances time se vargjet permbanin nje mal me kuptim brenda, nuk e dinte se do mjaftonte vec nje mengjes i ngadalte pune, dhe dy clicks tek albumi i Vace Zeles per te kuptuar plotesisht ate mesim letersie. VACE ZELA fuqia e zerit Shqiptar, ishte drita ne fund te tunelit komunist. Simbol i fuqise se lirise, dashurise per te ardhmen e re, shtytje per shpirtin dhe zemren e te shtypurit:

Ne ky Vals na bashkoi
Dhe na fali lumturine
E kujtoj tek degjoj
E me te kujtoj rinine

Eh moj, Vace…sa pak te vleresuam, e sa zemer na dhe. I kujtoj si sot ato dite, kur pas 25 diteve sherbim, ai hapte deren me kengen tende ne goje. Kur ulej me te ne cep te ballkonit dhe kendonin te dy me ze te ulet “dhe shiu pike pike pike/binte pa pushim…….”. E me pas nen valsin tend “valseronin” te dy , duke harruar per pak caste rradhet e gjata, apo se ai do largohej prape pas 2 oresh per 25 dite te tjera. Per pak minuta Vace rikujtonin se shpirti nuk i perkejt askujt tjeter, mbetet yti. Ate s’ta mer dot njeri e s’ka diktator ta shtypi. Kur zeri yt, ishte serumi yne, ringjallje e shpirtit. Cfare fati pati Shqiperia me ty moj Vace e sa veta kaq thjeshte lumturove ti.

E sot Vace per ta mbetesh akoma fuqi-dhenese. Je nostaligjia ime, je ne zemer te gjithe atyre qe u dhe shprese, qe bashke me mua e me ty sot vazhdojne te kendojne:

…KUR SHPERTHEN JETA E RE.

Faleminderit Vace

[KoTeLja_VL]

Lemza

O ra zilja më nisi frika
Msusi hyni në mësim
Por plot shqet'sim e ankth e prita
Kur ai thirri emrin tim

Unë asnjë fjalë s'kisha mësuar
Se mbrëmë në takim isha me ty
Po nisi lemza e bekuar
Në d'rrasë të zez një halë në sy

(refren)
Ohoho mos më ngacmo
Ohoho se më mundon
Tralalala ...

Ç'më kujton kaq shpesh mor djalë
Lemz or lemz më ler të qetë
Është turp i madh kur s'di një fjalë
Edhe lemza kisha mbet

M' ler moj lemzë se mbarova
Çdo mësim unë do mësoj
Po të jap fjalën po kalova
Në takim më shpesh do shkoj

(Refreni dy herë)

Por lermë moj lemzë se mbarova
Çdo mësim unë do mësoj
Po të jap fjalën po kalova
Në takim më shpesh do shkoj

Në takim më shpesh do shkoj
Në takim më shpesh do shkoj

[KoTeLja_VL]

Shqiperi o nena ime (Vaçe Zela)

Rrjedhin o mengjeset,
rrjedhin si ujevara,
ja keshtu mes njerezve,
jeta jone edhe hapat

Hyj dhe une mes tyre,
shtoj nje fjale, nje kenge,
eshte kjo kenge e jetes,
per ty Shqiperi,
per ty Shqiperi moj nane

Me merr ne krahet e tua,
si merr femijen nena,
qe ballin te ma puthi,
edhe dielli edhe hena.

Une marr nga drita jote,
ti merr nga zemra ime,
dhe dore per dore rendim,
e shtrenjta jeta ime.

Rrjedhin o buzembremjet,
rrjedhin kalterojne,
ne nje kend te globit,
rritim jeten tone

Hyj dhe une mes tyre,
shtoj nje fjale, nje kenge,
eshte kjo kenge per jeten,
per ty Shqiperi,
per ty Shqiperi moj nane

[LeNNoN]

LoL keng t'vjetra ... po t'bukra e me ronsi...vetem si melodi i di se per tekst jom dobet fare :P



LeNNoN !

[KoTeLja_VL]

Vaçe Zela merr “Nderi i kombit” në Lushnje

Titulli “Nderi i kombit” me motivacionin “Për vlerat e rralla si artiste shqiptare, me aktivitet të jashtëzakonshëm në interpretimin e muzikës së lehtë dhe shqiptare, për interpretimin e vyer e të pasur”, që Vaçe Zelës iu akordua pak ditë më parë nga presidenti i Shqipërisë, Alfred Moisiu, i është dorëzuar dje bashkëshortit të artistes së madhe, pikërisht në qytetin e saj të lindjes. Në estradën e Lushnjes, i cili mban tashmë emrin “Vaçe Zela” është zhvilluar dje ceremonia e rastit ku kanë qenë të pranishëm vetë presidenti Moisiu, bashkërorti i Vaçe Zelës, Pjetër Rodiqi, Hysni Zela e miq e adhurues së këngëtares së madhe. Në fjalën e hapjes, kryetari i Bashkisë së Lushnjës, Ylli Myftiu, e quajti nder të Lushnjës dhe të gjithë kombit shqiptar ‘fenomenin Vaçe Zela’. Është organizuar për nder të këngëtares edhe një koncert ku këngëtarët e estradës së qytetit kanë interpretuar këngët e njohura të Vaçe Zelës. Në mes të këtyre këngëve u fol edhe për të kalurën e artistes u tha edhe një herë se - “Ishte familja që i trashëgoi Vaçes talentin , dashurinë, thjeshtësinë dhe modestinë ndaj njerëzve. Dëshira e familjes nuk ishte që ajo të bëhej këngëtare, por siç ka thënë edhe Vaçja, ajo kishte lindur në një familje ku kënga ishte ulur këmbëkryq në shpirtrat e të gjithëve. Të parët që zbuluan talentin e Vaçes ishin mësuesit e shkollës 7-vjeçare. Ajo nuk ishte e talentuar vetëm në muzikë por kishte talent edhe në pikturë e teatër.” Në këtë ceremoni ka përshendetur dhe vëllai i artistes, Hysni Zela- “Nuk gjej fjalë t’ju përshëndes. Dua të falenderoj në mënyrë të veçantë presidentin e republikës për këtë nder të madh që i bëri Vaçes, familjes dhe qytetit tonë,”- ka thënë ai. Pas tij ka foluar dhe bashkëshorti i artistes i cili ka ardhur nga Zvricra enkas për këtë ceremoni- “Më vjen shumë keq që Vaçja nuk ndodhet sot këtu. Ndihem tejet i emocionuar dhe dua të tregoj mirënjohjen dhe falenderimet e mia më të thella për këtë ceremoni tejet dinjitoze. Artistja ndihet e emocionuar dhe siç tha Tish Daija këto janë impulse pozitive. Vaçja ka patur gjithmonë dashurinë e publikut dhe kjo nuk i ka munguar asnjëherë”,-ka theksuar ai.
Presidenti propozon një muze për Vaçe Zelën
I pranishëm në këtë ceremoni, presidenti i Shqipërisë, Alfred Moisiu, ka theksuar - “Vaçe Zela mbetet mbretëresha e muzikës së lehtë dhe nuk ka për të zbritur nga froni. Talenti i saj zbërtheu kufijtë e censurës. Ajo mori shumë çmime të para dhe shënoi 30 pjesëmarrje në festivalet e RTV ndaj dhe do të mbetet rast unikal në muzikën shqiptare. Ashtu siç ishte e thjeshtë, Vaçja u shkëput nga skena pa bujë, pa thënie lamtumire. Megjithëse ka shumë kohë pa dëgjuar dal vivo këngët e saj, përsëri na jep atë kënaqësi si dikur kur dëgjonim “Valsin e lumturisë”. Presidenti i republikës, e quajti privilegj të nderonte zërin e mrekullueshëm të Vaçe Zelës. Mes të tjerave, presidenti Moisiu foli edhe për politikat kulturore që duhet të ndjekë shteti shqiptar. “Stadi i ri në të cilin ndodhet shoqëria shqiptare kërkon një këndvështrim dhe një politikë të re ndaj vlerave dhe kulturës kombëtare. Vlerat tona demokratike, juridike, ekonomike dhe politike duam t’i njësojmë me standardet europiane. Suksesi ynë nuk do të jetë shkrirja e vlerave kulturore e artistike me ato të vendeve të tjera. Shembulli i arbëreshëve të Italisë është shumë domethënës në këtë drejtim.” Ai tha se Shqipëria ka pasuri të mëdha kulturore dhe historike, të cilat shteti duhet t’i marrë në mbrojtje dhe në përkujdesje të vazhdueshme. “Kalatë, ndërtesat e vjetra fetare, shtëpitë karakteristike, objektet arkeologjike etj,janë një vlerë e çmuar që duhet rivlerësuar për t’u përdorur në funksion të krijimit të një rrjeti të gjerë dhe të gjithanshëm turistik për të huajt që vijnë në Shqipëri”. Më pas presidenti i është drejtuar popullit të Lushnjës duke i thënë se duhet të kenë një muze për Vaçe Zelën. “Është e pafalshme për ne të mos kemi një muze për të. Ashtu siç duhet të kemi muze edhe për Fishtën, Konicën, Nolin, Moisiun, Frashërllinjtë”. Ndërtimi i muzeve sipas tij, mund të bëhet me ndihmën e donatorëve, qeverisë por edhe biznesit vendas. “Të gjithë kishim dëshirë që artistja e madhe të ndodhej sot mes nesh për të ndarë emocionet, kujtimet dhe urimet. Le të bashkohemi të gjithë në këtë takim festiv për t’i uruar Vaçes shërim të shpejtë, jetë të lumtur dhe kthim sa më të shpejtë në atdhe, mes njerëzve që e duan dhe që e konsiderojnë pjesë të krenarisë së tyre kombëtare”, – tha në mbyllje të fjalës së tij, presidenti Moisiu. Më pas, ai i dorëzoi titullin bashkëshortit të këngëtares, Pjetër Rodiqit.

[s0ni]

Marre nga "Shekulli"

Me rastin e nderimit të saj me titullin “Nderi i Kombit” është organizuar
një takim miqsh në sallën e Lidhjes së Shkrimtarëve
Vaçe Zela “këndon” edhe një herë për miqtë

Njerëzit lëviznin ngadalë për të zënë një copëz vend në sallën e ftohtë të
Lidhjes së Shkrimtarëve. Çdokush përpiqej të mos e mbyste me asnjë lloj
zhurme (karrigeje ose bisede të zakonshme) zërin melodios që u endej rreth e
rrotull. Nuk donin ta “shqetësonin” Vaçe Zelën, ndërsa ajo këndonte edhe
prej së largu, këngët e saj të rinisë. Bashkëshorti i Vaçe Zelës, Pjetër
Radiqi, shtrëngonte duart e miqve që e uronin së pari për shërimin e shpejtë
të artistes dhe për titullin që asaj iu dha nga presidenti i Shqipërisë.
Ndërsa Hysni Zela qëndronte pranë një tryeze të vogël, mbi të cilën qëndronte
fotografia e motrës së tij të qeshur. Nëpër ato tinguj që lëshoheshin nga një
disk magnetofoni, një grua e thinjur u afrua pranë mikrofonit dhe nisi të
rrëfejë pakëz histori….
Ishte Violeta Librazhdi, shoqja e fëmijërisë së Vaçe Zelës. Kishte shkruar
një libër të tërë me kujtimet për Vaçen të cilin e prezantoi në atë takim (në
mbasditen e së enjtes). Ndër ato fletë, historia niste që nga fëmijëria,
atëherë kur Vaçja ishte nxënëse shkolle, atëherë kur veshi një vustan të
bardhë nusërie të sajuar me dorë, e doli me të në një koncert shkolle.
Ngjitej në një tribunë të improvizuar para Komitetit Ekzekutiv të Lushnjes
dhe mahniste njerëzinë me këngët “Piva ujë me dy bardhokë”, “Qilimi me mollë”
etj. Ngriti peshë njerëzinë me këngën “Azerbajxhan”. U bë artistja e vogël
e qytetit myzeqar. E kur grupet e shkollave shkonin për të dhënë shfaqje
nëpër fshatra, të gjithë pyesin- “A është ajo Vaçja”…Rëfimi i Violetës
rrjedh në të tjera kohë, në vitet e shkollës në Tiranë, në ditët kur për herë
të parë kishte parë miken e saj të zemrës me një kitarë në duar me të cilën
këndoi gjatë në dhomën e saj këngë që nuk mundej t’i këndoje dot në skenë.
Ishin këngë spanjolle, italiane e amerikane që i kishte mësuar “vjedhurazi”
nga radio. Pas dritares së shtëpisë ishin mbledhur me dhjetëra njerëz dhe
dëgjonin vajzën që këndonte aq ëmbël. Vonë e kishin kuptuar se të tjerët
ishin ngulur pas dritares. Kishin qeshur të dyja, kur ata duartokisnin pa
pushim. Pak kohë pas këtij “koncerti” të thjeshtë, në rrugët e Tiranës do të
ngjiteshin afishet “Këndon Vaçe Zela”…e kështu pas kësaj shfaqej çdo herë në
skenat e Tiranës e jashtë saj për të kënduar “Ndrisni ju llampa neoni”, “
Lemza”, “E shiu pikë-pikë”, “Gjyshja ime”, “Fëmijës së parë”, “Valsi i
lumturisë”, “Mesnatë” e të tjera e të tjera që kanë mbetur edhe sot himne të
muzikës shqiptare. Ca tinguj të këtyre këngëve u lëshuan edhe në sallën e
ftohtë të Lishjes së Shkrimtarëve, aty ku miq, familjarë e adhurues të Vaçe
Zelës ishin mbledhur të gjithë tok për nder të artistes së madhe, me rastin e
dhënies së titullit “Nderi i Kombit” nga presidenti i Shqipërisë, Alfred
Moisiu (ceremonia e dorëzimit të këtij titulli do të bëhet në 18 janar në
qytetin e Lushnjes). Ky takim u organizua nga Lidhja e Shkrimtarëve, shoqata “
Syri blu” dhe fondacioni “Soros”.

Kamenica në “Mesnatën” e Vaçes
Shumë e emocionuar, Vikena Kamenica ka nisur të këndojë muzikën napolitane
për të përshëndetur që nga larg artisten e madhe Vaçe Zela, mbretëreshën e
muzikës shqiptare. E shoqëruar nga orkestra e Akademisë së Arteve (nën
drejtimin e Robert Radosë) për minuta të tëra, zëri i Kamenicës ka
zëvendësuar tingujt e këngëve të Vaçe Zelës që ishin lëshuar në atë sallë nga
disku i një magnetofoni. Pas një pauze të shkurtër, Kamenica ka prezantuar
këngën e saj të radhës. Ishte “Mesnata” që riktheu në kujtesë kohën e ikur.
Duarttokitjet e gjata e emocionuan edhe më shumë Kamenicën. Përgëzimet e
mëpastajme e bënë që të ndihej mirë ndërsa kishte ndier frikë kur kishte
vendosur të këndonte në atë sallë “Mesnatën” e të madhes Vaçe Zela. “Nuk
është e thjeshtë të marrësh përsipër të këndosh perlat e muzikës shqiptare,
ato që kanë mbetur në kujtesën e njerëzve të ngjizura me imazhin e artistëve
tanë të mëdhenj. Ndaj ndieva pasiguri dhe shumë frikë edhe gjatë momentin që
këndoja. Nuk e dija se si do të tingëllonte në gojën time “Mesnata” e
magjishme e Vaçe Zelës”-thotë vetë Kamenica, ndërsa u thotë një “Faleminderit
” atyre që i afrohen për ta përgëzuar, atyre që i thonë “Ah moj vajzë na e
solle këtu Vaçen”. Ajo vë buzën në gaz dhe falendron pafund.

Takimi, në ndihmë për Vaçen…bashkëshorti reagon

Bashkëshorti i Vaçe Zelës: “Vaçja nuk ka nevojë për ndihma financiare”
Fondi i mbledhur do të dhurohet për fëmijët talasemikë
U tha në fillim të këtij takimi se miqtë dhe adhuruesit e këngëtares së madhe
mund të japin ndihmën e tyre financiare për kurimin e Vaçe Zelës. Edhe pas
mbarimit të mbrëmjes koncertale, kryetari i shoqatës “Syri blu”, Besim
Petrela, ka pohuar se është hapur një llogari bankare në emër të Vaçes. Por
ai nuk mundet të thotë se sa është shuma e mbledhur deri tani sepse kjo e
drejtë i takon vetëm familjarëve të saj. Përsa i përket parave të mbledhura
në takimin e së enjtes, pra në mbrëmjen koncertore me temë “Përshëndetje Vaçe
Zela”, bashkëshorti i Vaçe Zelës, z. Pjetër Rodiqi, sqaron se as ai e asnjëri
prej familjarëve nuk ka pasur dijeni për konceptimin e këtij aktiviteti si
një mbrëmje bamirësie për të ndihmuar këngëtaren e madhe. Duke falenderuar
organizatorët për nismën e marrë si dhe të gjithë të pranishmit për
kontributin e tyre modest dhe njëkohësisht tejet sinjifikativ, Rodiqi ka
sqaruar se Vaçe Zela nuk ka probleme financiare. “Vaçja kaloi një moment
vërtet shumë të vështirë për shkak të problemeve shëndetësore,- ka theksuar
ai - por për fat të mirë financat nuk përbëjnë asnjë problem për të dhe
familjarët e saj. E vetmja mungesë e pazëvendësueshme për të është largësia
nga miqtë dhe publiku shqiptar”. Më tej Rodiqi është shprehur se të ardhurat
e mbledhura për këngëtaren e madhe duhet të shkojnë tek ata që kanë vërtet
nevojë, dhe në këtë kontekst ai bëri të ditur se përfitues të shumës së
grumbulluar si pasojë e keqkuptimit, do të jenë fëmijët e prekur nga
talasemia.

[s0ni]

Per Vaçen:

Zana Shuteriqi
Nuk bëj pjesë midis atyre që e njohin Vaçe Zelën nga afër, por midis mijëra shqiptarëve të tjerë që u pushtuan prej saj gjatë një peridhe 40- vjeçare. Kjo njohje për së largu është ndër të paktat arsye përse Vaçja tek ne u shndërrua gati në një mit. Arsyet e tjera janë të shumta, cilësisht të rralla për një brez të tërë që dijshëm apo vetëdijshëm i realizon kërkesat e komunikimit ngjeshur pas trupit të një radioje.

Ferdinand Deda
"Ishte një fat për ne njerëzit e artit të kishim mes nesh një këngëtare si Vaçe Zela. Kishte një forcë të madhe interpretative që lidhej me shkallën e lartë të frymëzimit artistik"

Avni Mula:
Ishte njeri i sakrificës, kurajoze dhe trime. Me kontributin që i solli këngës shqipe mbetet një artiste e madhe dhe patriote e vërtetë.

Hysni Zela
Nga zëri i saj kam marrë dhe unë. Por mos të harrojmë që "zëri Zela" ka transmetuar vokalin e mrekullueshëm të nënës tonë, Maja. Nuk është se e bëmë me fjalë me Vaçen se unë do merresha me këngën popullore dhe ajo me atë të muzikës së lehtë. Ndodhi krejt spontanisht kjo gjë.

Dritero Agolli
Unë mund të them pa asnjë lëkundje se Vaçe Zela hapi një epokë të re në të kënduarit e këngës shqiptare dhe u bë nismëtare e një kulture moderne në këtë fushë.

[KoTeLja_VL]

Vace Zela .....

[KoTeLja_VL]

Vace Zela " Ne shtepine tone "

Shtëpia jonë plot me diell
Plot me ngrohtësi
Ne dimër dhe në pranverë
Kemi kaltërsi
Dritarja jonë hapur rri
Për ty, ditë e re
Për dashurinë e njerëzve tanë të mirë
I duam ne njerëzit
T'i kemi gjithmonë pranë
Shtëpia e jonë e pastër, e bardhë
I rritim fëmijët me dritë e me djersë
Me dashurinë për njerëzit tanë të mirë
Shtëpia jonë plot me diell
Plot me ngrohtësi
Ne dimër dhe në pranverë
Kemi kaltërsi
Dritarja jonë hapur rri
Për ty, ditë e re
Për dashurinë e njerëzve tanë të mirë

[MI CORAZON]

Një foto e bërë kohët e fundit.