Dosja e krimit politik në Kosovë

[Brari]

Nuk di kurgja sepse nuk jam antar i LDK-se.

A e lexove deklaraten e Ashimit ku thote...se do bisedojme me beogradin per zgjedhjen e statusit te Kosoves..etj..

I thuj ASHIMIT ti nuk je kerkushi me bisedu me Beogradin per Statusin e KOSOVES..
KOSOVA nuk eshte celula marksiste-terroriste e Malisheves kur thaci ish drejtor politik i Sulejmanit te Selimit dhe Saliut te Veselit..
KOSOVA eshte e deklaruar per pamvaresi dhe pikerisht prandaj i ka dhene Voten POPULLI RUGOVES qe ai ta perfaqsoje ne rrugen drejt QELLIMIT TE MADH e jo zagaret e Fatos KLOSIT.
Mshele gojen thuj Thaqit e merru me Bizneset me shoket e tu hajdute Lir Meten e xhavit Halitin e Melaim Zeken e me Korfuzin.
Lere kosoven te qete se skan nevoj per ment e tua askush..

[Brari]

„AVNI RRUSTEMËT“ E SOTËM DHE FUNDËRRINAT E STALINIZMIT


--------------------------------------------------------------------------------

6 shtator 2002 / Shkruajnë: Rexhep ELEZAJ dhe Besim KRASNIQI

Analizat politike që rrjedhin nga penda e intelektualëve shqiptarë të Kosovës në të shumtën e rasteve (përjashtuar këtu „pseudointelektualët“ ideologjikë) artikulojnë kërkesat politike të shumicës absolute të popullit shqiptar të Kosovës, të shprehura me referendum gjithëpopullor në vitin 1991 si dhe gjatë zgjedhjeve lokale dhe parlamentare të mbajtura në vitin 2000/2001. Duke qenë plotësisht të vetëdijshme për barrën e obligimit moral ndaj popullit shqiptar dhe çështjes së pazgjidhur kombëtare, si dhe duke e ditur mirë ndikimin pozitiv të intelektualëve në shoqëri, disa nga intelektualët shqiptarë të Kosovës iu janë kushtuar publicistikës si forma më e përshtatshme për të shprehur publikisht anët pozitive dhe negative që e përcollën dhe që po e përcjellin vazhdimisht procesin e krijimit të shtetit dhe pavarësimit të Kosovës, duke zbërthyer realitetet politiko-shoqërore ashtu edhe siç janë në realitet, pa zbukurime e pa teprime.

Koha dhe pluralizmi politik në Kosovë dhe përzënia e Serbisë fashiste nga Kosova nga forcat e NATO-s, ka lënë pas vetes padyshim një skllotë të tërë të individëve dhe grupimeve agjentureske të destinuara për shantazhe, kërcënime dhe likuidime të intelektualëve respektivisht gazetarëve të guximshëm, të cilët individë e konsiderojnë veten si „Avni Rrustemë“, apo shërbime të dyshimta të vetëquajtura „Shërbime (dez)Informative (anti)Kombëtare“ etj., qëllimi i të cilëve është dezorientimi politik dhe frikësimi i qyetarëve, i intelektualëve, politikanëve, gazetarëve, krijuesve, veprimtarëve politik etj. nën moton staliniste; „kush s’është me ne, është kundër nesh“.

Në këtë kontekst, shkrimet tona publicistike (të R.Elezajt dhe B.Krasniqit-v.j.) sikurse edhe analizat dhe komentet tona politike për çdo ditë e më tepër po përballohen dhe kapërdihen me vështirësi nga „Avni Rrustemët“ e sotëm dhe nga strukturat e lartëpërmendura „revolucionare“ (ku sigurimi serb i ka futur thellë rrënjët), sepse ato (shkrimet tona -v.j.) godasin pamëshirshëm interesat, idetë dhe pikëpamjet e tyre staliniste e antidemokratike, i zhveshin ato para opinionit të brendshëm dhe të jashtëm nga „gëzofi“ i tyre i rrejshëm demokratik e kombëtar, nën të cilin veprojnë këto fundërrina të stalinizmit. Denoncimet e fundit të „Avni Rrustemëve“ nëpërmes postës elektronike me një fjalorë rrugaqësh janë pjesë e skenareve të instrumentalizuara, për të bërë presion sa më të madh ndaj nesh si gazetarë, duke bërë orvatje që të na i përcaktojnë rregullat e të shkruarit, duke na i preferuar liderët e tyre partiak, duke na i imponuar mendimet e tyre politike të cilat janë në deskrapancë dhe shpërputhje të plotë me ato të popullit shqiptar të Kosovës.

Pavarësisht se roli ynë në politikën kombëtare nuk është politikisht i drejtëpërdrejtë, megjithatë shkrimet tona nuk po kalojnë pa jehonën e tyre pozitive në jetën e brendshme politike të Kosovës si dhe në mbarë trojet tona shqiptare, dhe kjo padyshim se e rritë në masë të madhe pakënaqësinë e kundërshtarëve të demokracisë dhe pluralizmit politik, të cilët vazhdojnë pandërpre me kërcënimet e tyre «alla-SHIK-iste» nëpërmes fomave të ndryshme bizare.

Gjatë kohës derisa Kosova ngulfatej nga robëria serbosllave në skenën politike shqiptare ballafaqoheshin dy rryma: njëra e cila kolaboronte drejtpërdrejtë me regjimin serbë të instaluar në Kosovë dhe tjetra e cila vepronte fuqishëm kundër këtij regjimi, ndërsa sot në Kosovën e lirë po ballafaqohemi, mjerisht, me rrymën e cila me çdo kusht po punon që t’ia zë frymën fjalës dhe mendimit të lirë të intelektualëve, krejtësisht për qëllime të marrjes së pushtetit me dhunë në emër të kinse “mbrojtjes së vlerave të luftës” sonë çlirimtare, dhe aq më keq gjoja në mbrojtje të UÇK-së, duke u shtirë se këto veprime të tyre nuk po i kupton drejtë populli shqiptarë i Kosovës.

Ajo që luftën e brendshme për pushtet e bënë të palogjikshme në kohën kur ende fjalën kryesore në Kosovë e kanë të huajt (bashkësia ndërkombëtare) është fakti se kjo “luftë” po bëhet me metoda të stërvjetruara staliniste, duke e përdorur dhunën si mjet frikësimi për t’ia mbylluar gojën gjithë atyre të cilët qëndrojnë në anën e shumicës së popullit, në rastin konkret në anën e liderit kombëtar Dr. Ibrahim Rugovës, i cili (po e përsërisim me përgjegjësi për të satën herë) në mënyrë të pakontestueshme është politikani më meritor i Kosovës, i cili arriti që t’i ndryshojë rrjedhat e historisë tragjike të Kosovës. Qëndrimet tona dhe përkrahja e politikës së tij largpamëse nuk do të thotë në anjë mënyrë se neve favorizojmë ndonjë forcë politike në dëm të forcave tjera politike, por që jemi të bindur se pranë luftës sonë çlirimtare rol vendimtar në çlirimin e Kosovës ka luajtur politika e tij në krijimin e miqëve të jashtëm me në krye me SHBA-të (falë politikës së udhëhequr nga dr.Rugova), të cilët më në fund do të na ndihmojnë në dëbimin e ushtrisë dhe policisë kriminele serbe nga Kosova.

Mirëpo, ajo që e ka dëmtuar dhe vazhdon ta dëmtojë edhe më tej Lëvizjen tonë për pavarësinë e Kosovës, është padyshim kanceri i ideologjisë komuniste i ngulitur thellë në mendjen e disa “Avni Rrustemëve” të rinjë, e cila siç duket ka kaluar në metastazë të të menduarit në stilin stalinist dhe sllavo-komunist, të cilët me vetëdije ose pa të, Lëvizjen tonë kombëtare po e ngulfasin nga brenda me metoda linçi dhe urrejtje patologjike ndaj gjithë atyre të cilët mendojnë ndryshe nga ata, dhe rastet për këtë janë të shumta dhe eklatante.

Se ka patur ndikim ideologia sllavokomuniste në mënyrën e të menduarit tek shumë “ideologë” tanë marksistë-leninistë, rreth kësaj nuk ka dilema, prandaj ata të cilët sot ulurojnë si ulkonjat në emër të “patriotizmit” të tyre të rrejshëm, në emër të gjakut të atyre që dhanë jetën për çlirimin e Kosovës, në emër të së “drejtës” së tyre të përvetësuar për ta dashur dhe për t’i dalur zot luftës sonë çlirimtare ose çështjes sonë kombëtare më shumë se të tjerët, flet katërçipërisht për asgjën (hiqin) e tyre intelektuale dhe njerëzore, sepse pas gjithë asaj që thonë shtrohet pyetja: kush ua dha këtyre mjeranëve të drejtën që ta duan Kosovën më shumë se të tjerët të cilët poashtu, në mos jetën e vetë, dhanë për çlirimin e saj më të afërmit e tyre si baballarët, vëllazërit, motrat, xhaxhallarët dhe kushërinjët e tyre!? Kush ua dha të drejtën që të flasin në emër të gjakut të derdhur për lirinë tonë, thua se ai gjak është pronë ekskluzive e tyre!? Nga e marrin të drejtën që t’i kërcënojnë të tjerët me vrasje, likuidime kur atë të drejtë nuk ua ka dhënë Zoti dhe as populli?!

Në emër të cilës ideologji dhe cilit “patriotizëm” flasin sot “Avni Rrustemët” nga Prishtina, të cilët ofendojnë gazetarët dhe publicistët shqiptarë të cilët nuk mendojnë politikisht sikur ata (për fat të mirë) me fjalor dhe gjuhën më bastarde që mund të prodhojë mendja e kriminalizuar e njeriut!? Kush iu jep të drejtën dhe nga i marrin “mësimet” që brenda popullit të cilit i takojnë ta fusin thikën e vrasjeve pas shpine, duke uzurpuar në mënyrë të vrazhdë të drejtat e natyrshme dhe demokratike të njeriut që ta thotë fjalën dhe mendimin e lirë?! Ata të cilët përpiqen sot që intelektualëve t’ua mbyllin gojën me plumba “që do t’iu dalin nga bytha” janë bastardët më të këqijë që kanë lindur nënat shqiptare, janë e keqja e kombit shqiptar e mbjellur në mënyrë të studjuar në mesin tonë, ndaj ruana Zot nga të tillët dhe “shpëtoi o Zot se nuk dijnë se ç’ka bëjnë..”?!

Ata të cilët sot betohen rrejshëm në gjakun e dëshmorëve të kombit janë, padyshim, shkelësit dhe dhunuesit më të mëdhenjë të atij gjaku, të lirisë tonë ende të përgjysmuar, janë vetë pirësit e këtij gjaku të cilët pamëshirshëm dhe turpshëm tregtojnë me çështjen tonë kombëtare. Vetëm, shtrohet pyetja: deri kur kështu ?!

Shtator, 2002


------------
trepca.net

[Ari-Intimidator]

E shoh se ky diskutim qenka shendrruar ne debat midis te majteve dhe te djathteve. Apo me mire te them, midis "Rugovisteve," dhe "Thacisteve."

LLapi, e shoh se ende qenke ketu duke shpernda idete e tua ani-Rugoviste. Per ju, Rugova qenka shkaktare i mizerise ne Kosove. Per ju LDK, qenka nje "Pillar" i destabilizimit te shoqerise Kosovare. Per ju, LDK-ja se bashku me te gjithe te tjeret qe nuk jane pro-rrymes Thaciste, qenkan nje gridlok i jetes dhe procesit POltik ne Kosove. Sa Shkurtpames he burre qenke ti.
Nejse, Llapi, ky eshte vetem nje observim i pafajshem qe une e bera. Kerkoj falje nese ofendohesh, Kam nje keshille: Lere anash prpavijen tende politike dhe te kaluaren tende dhe analizoj gjerat nga nje perspektive neutrale.

Atehere, z. Llapi, do te fillsoh ti kutposh gjerat. OK, shoki.

Hajt..tung prej Arianit

[Ari-Intimidator]

Llapi:

Shume qesharak jeni ju. Kam respekt ndaj teje sepse e shpreh menidmin tend, edhe pse ndonjehere eshte i pavend, dhe nuk merakoses se cfare mendojne te tjeret. Prape po te them: Pse bre burre po i drejtohesh refugjateve me cinizem duke i quajtur ata te "ikurit." Sipas mendimit tend Rugova paska qene shkaktare i atij exodusi? Me korrekto nese jam gabim. Nese eshte e drejte kjo qe them une, atehere asgje puna jote LLap. Kjo tregon realitetin dhe eshte shembull konkret se je nje Anti-Rugovist dhe hiq me shume.
Ke respekt ndaj te "ikurve" se ata nuk iken me deshire, o burre. Situata e beri qe ata te ikin.

Pershendetje

ariani

[Brari]

AGJITROPËT E RINJË TË NEOBOLSHEVIZMIT KOMUNIST

KUSH PO E KËRCËNON POETIN NAIM KELMENDI ME LIKUIDIM..?!


--------------------------------------------------------------------------------

13 shtator 2002 / Shkruajnë: Rexhep ELEZAJ & Besim KRASNIQI


Duke e lexuar pak me vonesë akuzën makabre kundër poetit tonë Naim Kelmendi të botuar në gazetën - alias pamfletin “24 Orë” të datës 11 korrik 2002, faqe 3, pa autor, gjë që nënkupton të jetë tekst redaktorial, vie në kohën kur gazetarët dhe bashkëpuntorët e kombëtares “Bota sot” kërcënohen me forma të ndryshme ekstreme, ku tani përmes të cilit pamflet kërkohet edhe varja e Naim Kelmendit në litar para masës, siç eliminoheshin dhe vriteshin dikur “ballistët” nga partizanët shqiptarë, njeriut me mendje të shëndosh nuk i mbetet tjetër veçse të konkludojë se bëhet fjalë për individë dhe grupe karrieristësh të cilët për interesa të ngushta meskine partiake janë në gjendje të vrasin dhe të eliminojnë gjithë ata të cilët mendojnë ndryshe politikisht respektivisht ata të cilët i karakterizon guximi i lartë intelektual për t´iu kundërvënë dukurive negative në politikën dhe mjedisin shqiptar.

Kur lexon akuza e shpifje të tilla për poetin e mirënjohur N. Kelmendi sikur të vie të ngjitesh në majën më të lartë të bjeshkëve të Sharrit, dhe me sa zë që ke deri në kupë të qiellit të thërrasësh; “Mëshiroji o Zot, se nuk dijnë ç’ka bëjnë..!”

Shtrohet pyetja: si është e mundur që truri “shqiptar” d.m.th. i shkruesit të pamfletit në fjalë të “prodhojë” akuza aq të kriminalizuara kundër njeriut, poetit, humanistit, gazetarit dhe publicistit siç është Naim Kelmendi, i cili ende pa e mbushur mirë një vit kishte ngelur jetim pa babanë Salihun të cilin në vitin 1961 ia vranë mizorisht veglat e regjimit serbë për shkakun se si atdhetar që ishte, si dhe anëtarë i organizatës nacionaliste PNDSH-së nuk pranonte t’iu nënshtrohej urdhërave të pushteti kriminal serbë në Kosovë i udhëhequr nga kryekrimineli A. Rankoviçi.

Si është e mundur që “koka” e shqiptarit të pjellë shpifje dhe akuza të tilla antinjerëzore kundër N. Kelmendit, i cili tërë jetën e tij e deri më sot ia kushtojë çështjes sonë kombëtare ende të pazgjidhur, gjegjësisht penda e tij nuk pushojë kurrë së shkruari poezi e prozë për Kosovën dhe popullin e robëruar shqiptar, dhimbjet e të cilit do t’i përjetojë rëndë në shpirt, njësojë sikur mallin për babanë e tij, ngrohtësinë dhe zërin e ëmbël të të cilit nuk e shijoi kurrë në jetë.

Naim Kelmendi vazhdon të shkruan poezi, të këndojë dhe t’i thurë këngë lirisë së fituar me aq shumë gjak, do të këndojë bashkë me popullin e tij të cilit i thuri aq shumë vargje, dhe për lirinë e të cilit ishte i gatshëm të sakrifikohet në çdo çast. Poetët janë zëri më i bukur i një populli, janë këngëtarët më të mëdhenjë që i këndojnë lirisë, janë bilbilat më të bukur të botës që ia thonë këngës në çastet më të vështira kur të tjerët vajtojnë, vetëm e vetëm që ta mbajnë të gjallë shpirtin e popullit kur ai kërcënohet me zhdukje, siç ishte rasti para tri viteve me popullin të cilit i takonte Naimi. Për këtë ai deri më tani ka botuar mbi dhjetë përmbledhje poezish, ka shkruar me dhjetra punime publicistike dhe gazetareske, është marrë me aktivitete të shumta kulturore, qoftë në Kosovë para se të strehohej në Zvicër, qoftë gjatë kohës sa qëndroi atje.

Poashtu, çfarë mendje e sëmurë patologjike do të jetë ajo e cila me aq brutalitet zbrazë plumba mbi poetin N. Kelmendi duke trilluar kundër tij gjëra të cilat nuk i përkasin fare me realitetin, duke i genjyer lexuesit pa fije turpi se gjoja Naimi na qenka “projugosllav”, e marrina tjera me qëllim të njollosjes së figurës së tij para opinionit shqiptar dhe për t’ia përgaditur terrenin për likuidim (eventual) fizik, sepse “njerëzit si ai nuk i duhen Kosovës..?!”, do të thoshin “patriotët” pastaj, duke i mbuluar kështu me qëllim faktet e pamohueshme se jetën dhe veprimtarinë krijuese të poetit N. Kelmendi e karakterizon puna serioze dhe mjaftë dinamike si dhe angazhimi i sinçertë e i përkushtuar atdhetar e patriotik.

Naim Kelmendi nuk është siç trillon kjo fletushkë, po citojmë: “poet i dështuar nga Peja, i cili jeton në Zvicër dhe boton libra duke kërkuar lëmoshë nëpër xhepat e mërgimtarëve..”, ngase ai është padyshim poet i mirëfilltë, i cili me punën e tij intelektuale e kombëtare e ka mbajtur vetën dhe familjen e tij pa ia shtrirë dorën askujt, siç i ka botuar të gjitha librat me mundin dhe djersën e vet, të cilat lexuesi shqiptar i ka mirëpritur dhe që janë vlerësuar lartë nga kritikët e letësisë shqipe.

Naimi ishte redaktor i disa revistave shqipe në diasporë si “Top-Kultura” , “Mërgimtari”, etj. ka organizuar me dhjetra takime dhe mbrëmje letrare, promovime librash, ishte reporteri i parë i kombëtarës “Bota Sot” që arriti të raportojë nga fronti i luftës në Koshare, ishte bashkëpuntor i shumë botimeve në gjuhën shqipe dhe që nga prilli i këtij viti jeton dhe vepron në Kosovë e jo në Zvicër, siç gënjen pamfleti “24 orë” (!?), andaj shpifja e kurdisur ndaj tij se ai ishte Artur Seiti fletë çartë për përgaditjen e skenarit për ta eliminuar fizikisht atë. Poeti Naim Kelmendi kurrë nuk është fshehur pas emrave anonim dhe pseudonimeve të pakuptimta, sepse nuk iu ka frikësuar kurrë të vërtetës, por as armikut.

Ishte gjithmonë ndër të parët në front, në ate intelektual dhe ate të luftës, nuk i frikësohej as vdekjes, sepse trimërinë ia kishin lënë trashëgim të parët e tij nga Rugova, gjysh e stërgjysh, denbabaden deri në ditën e kijametit. Ai nuk ishte A. Seiti, këtë hile ia luajtën ziliçarët dhe frikacakët të cilët i frikësohen hijes së vetë me qëllim për ta eliminuar nga skena politike dhe letrare. Pra, këtë shpifje makabre ia kishin mveshur ata të cilët po bënin përgaditjet për vrasjen e tij, sepse fjala e tij e shkruar po ua zinte frymën atyre të cilët kishin marrë përsipër realizimin e skenareve puçiste brenda spektrit politik shqiptar.

N. Kelmendi nuk iu frikësohet kërcënimeve, andaj sa i mjerë dhe qyqarë na del artikullshkruesi i dyshimtë dhe anonim kur N. Kelmendin e barazon me tradhtarët dhe bashkëpuntorët e Beogradit, duke u shtirë se kinse nuk e dijnë faktin se është pikërisht Naimi ai i cili me tërë qenjen e tij intelektuale e ka luftuar regjimin kriminal serbë në Kososvë qëkur ishte student në katedrën e gjuhës dhe letërsisë shqipe pranë Fakultetit filosofik në Prishtinë, gjatë demonstratave të vitit 1981, pastaj gjatë viteve të 90-ta e deri me çlirimin përfundimtar të Kosovës (12 qershor 1999).

Prandaj, të cilësosh poetin N. Kelmendi si “shqipfolës” nënkupton se shkruesi, përkatësisht linçuesi i tij nuk paska jetuar në Kosovë, por diku në Zambi i rrethuar me bisha të egra të xhunglës, e i ushqyer me vezë gjarpërinjësh afrikanë me helmin e të cilëve përpiqet që ta helmojë opinionin shqiptar, gjegjësisht ta dezorientojë lexuesin me akuza dhe rrena të kulluara kundër N. Kelmendit të shprehura me aq pakulturë dhe të rradhitura me aq proservilizëm ideologjik të llojit dhe të fjalorit tipik sllav, me shprehje aq të banalizuara që janë plotësisht jashtë natyrës së gjuhës shqipe, dhe kështu me rradhë, që tregon çartë se nga e kanë prejardhjen atributet vrastare të atyre, që me çdo mjet duan ta vrasin mendimin dhe fjalën e lirë, që duan ta vrasinë lirinë e Kosovës.

E gjithë kjo tregon se nga e marrin frymëzimin këta mazohistë dhe mjeranë e nihilistë të dalë nga inkubatorët e ideologjive antishqiptare greko-sllave. Kjo tregon po ashtu se kemi të bëjmë me farën më të keqe të egjrës të mbirë brenda sojit tonë dhe se këta mizentropë pseudopolitikë nuk kuptojnë asgjë nga jeta dhe as nga historia jonë kombëtare. Ky lloj injorantësh skajshmërisht të sëmurë për karrierizëm, të cilët janë në gjendje që për poetët tanë të mirëfilltë e kombëtarë të shkruajnë me gjuhën e sllavit dhe që lansojnë rrëna e gënjeshtra duke i shtrembëruar faktet me qëllim të njollosjes së intelektualëve tanë si Naim Kelmendi, dëshmon çartë se në shërbim të cilës politikë janë ata, mbase një ditë jo të largët ndoshta do të pendohën, por atëherë çdo gjë mund të jetë vonë!

Shtator 2002
--------------------------

Cesht kjo gazeta kosovare "24ore" qe paska te njejtin emer me nji "24 oreshe" te Shqiperise?

Ne shqiperi kur "duall" kjo "24 ore" lexohej e shperndahej nga Sigurimi stalinist dhe drejtohej ne mos gaboj nga nji gazetar i ZP i cili shpifi sa mundi ne kohen e berishes dhe tani ne kohen e Ilir Metes ishte zedhenes i Metes dhe ka proces ne prokurori si hajdut milionash.

[Agim Doçi]

BASHKËFORUMAS!
A mund ta kuptoni sesa e dhimbshme është Liria e Kosovës për serbët dhe enveristat e të gjitha llojeve??!!!!!
Përse lodheni me sqarime dhe fakte!? Nëse gjatë 50 viteve të dikaturës enveriane do ishte bërë qoftë edhe një përçapje nga antishqiptari dhe antikombëtari Enver Halil Hoxha - çdo ditë do të shkonim e të venim lule në varrin e tij!
A nuk u mjaftuan 50 vite etërve kriminelë të regjimit të Nanosit dhe tani kur Kosova u njoh në arenën botërorë falë punës vigane 12 vjeçare në të gjitha arenat e Europës dhe të Botës nga ana e së parës forcë politike demokratike të Rugovës, Aganit, e plot të tjerëve, enevristat na kërkojnë "thelën e luanit" dhe të "meritave"!?????
500 HERË NË DITË të votohet në Kosovë, zgjedhjet i fiton veç Dr. Ibrahim Rugova!!!! Pra mos lodhni kokën e çani drrasa me tyrli farë injoranti. Enveristat janë helmuar më tepër sesa serbët që Kosova është e lirë! A E DINI PSE????
Sepse triumfoi andrra e nacionalistave si Shaban Polluzha, Adem Jashari, Dem Ali Pozhari etj. dhe jo internacionalizmi i Enverit, 2 Fatosave një i Nanos e tjetri i Klosit, apo dënglat e qeverisë së ROGNERIT!!!!!!
Lëreni Kosovën të ecë përpara - dhe mos harroni Kretën e Lisbonën!!!Mos harroni çfarë deklaronte Mejdani : " Sllobodani është e keqja më e vogël e Ballkanit...", ndërsa Rugova e mbas tij edhe zonja Ollbrajt deklaruan: "çdo premtim i pa mbajtur i kasapit të Ballkanit, është e barazvlefshme me një varrezë masive!....."
Ore LLAP! kA NJË PROVERB NË SHKODËR: "Goja llap e shpina dap!"
Unë e di kush je! Unë e di kush të ka rrasë në burg! Unë e di ku i ke dajat e nipat! Unë e di se çka të frymëzon me shkrue mbarë e mbrapsht! Mos më qit prej taktit, se të botoj edhe bisedat e tua telefonike që ke krye me ATË........
Por askush nuk guxon me shkrue për ty që je antishqiptar! Larg o zot! Por ti je peng! Je peng, aty ku.......! Hajt tash mbyll gojën dhe ndrro mend, se të dua fort!
Kur kam ba "Marrshin e UCK-së" - ua kam ba Zahirit, Ilirit, Hamzës, Xhevës e Fehmi Lladrocit, ABE-së dhe nipit tim Fatmir Doçit! Nuk ia kam ba Hashimit, Bardhylit, Xhavitit, Ibrahimit, Jakupit apo ndonji emri tjetër që e ka pseudonimin "çeliku". Kur them që 2 "Dajat" - janë trima dhe atdhetarë, kujton se deklarohem ngase i kam miq e shokë! Heu tu thafshin krahët! Po Azem Sylës dhe Ram Bujës tek gishti i kambës nuk i vjen askush! Se kanë ndershmëri dhe pikë!
Nëse drenicakët dhe llapjanët do bajnë sherr ndër vedi siç bajnë lebërit dhe skraparllinjtë e Shqypnisë tash 58 vjet "se kush e çliroj vendlindjen", mua më del e drejta të them: NANËN NATOS, NANËN BLERIT, NANËN KLINTONIT, NANËN OLLBRAJTIT, NANËN CLARKUT, dhe iu thaftë dora UCK-së që doli malit dhe çliroj SHIFTARËT E KOSOVËS!!!!!!!!
Mendi shqip! Shkruani shqip! Mandej na çani drrasa shqip!
Agim Doçi

[kosovar]

I nderuar Agim,

Në një poezi që ia kam kushtuar dikujt që ti ke respekt për te, kam shkruar kështu:

Artistit rruga s'i mësohet- as kur gabon,

Por për shkrimin tënd të më sipërm më duhet të them:

Veç poeti di si frymon luftëtari,
E poetët, si ti, rrugën se gabojnë
Amanet e ke - si duket nga i pari
Të thurësh poezi që shpirtërat trazojnë ...

Përkulem para analizës tënde të më sipërme, para Marshit që shkrove për UCK, të cilin e këndonin edhe fëmijët pesë vjeç bashkë me emrat e atyre që i ke përmendur vetë. Unë nuk po i përseris sepse po i përmneda edhe unë do t'iu prishet hijeshia.

Shnet dhe suksese!

[Beqari002]

Në restaurantin “Peja city” vriten Avi Elezi dhe Bekim Mustafa


Në konferencën e sotme për shtyp në shtabin rajonal të policisë së UNMIK-ut dhe të SHPK-së në Pejë, gazetarët u informuan për vrasjen e dyfishtë që ka ndodhur mbrëmë në Pejë, në afërsi të restaurantit “Peja siti”, afër stacionit herkurudhor. Ardian Mekilen, irlandez, shef i hetimeve të policisë rajonale të UNMIK-ut dhe Enver Gashi, pëfaqësues për media i SHPK, kanë bërë të ditur se mbrëmë rreth ores 19:10 minuta në afërsi të rastaurantit “Peja siti”, ka ndodhur një vrasje e dyfishtë ku kanë humbur jetën Avni Elezi, i lindur në vitin 1981 në fshatin Jabllanicë e vogël të Pejës dhe Bekim Mustafa, nga Klina e ulët e komunës së Skënderajt, i lindur në vitn 1975. U tha se po bëhen përpjekje të vazhdueshme për zbulimin e akterëve të kësaj vrasjeje të dyfishtë. Deri më tash askush nuk është arrestuar si i dyshimtë për këtë vrasje të dyfishtë, thanë zyrtarët e UNMIK-ut dhe të SHPK-së. (Zyhdi Belegu)


Oj sharki e lehete si era , a ka ardhur ne Shqiperi pranvera?

[kosovar]

Në Albë të Vogël të Pejës, dhjetëra-mijëra qytetarë morën pjesë në varrimin e luftëtarit të lirisë, Avni Elezaj


Atentati në ushtarët e lirisë, çmim për lirinë dhe shtetin e Kosovës

Përpjekja jonë për liri nuk do të ndalet as këtu. Ai nuk mohoi se në njërën anë dikush burgos, në anën tjetër dikush vret dhe ngre dorë mbi luftëtarët e lirisë. Megjithatë, këta luftëtarë janë më të gjallë, më të zotët, janë me të fortë sesa dikush i mendon,- nënvizoi kryetari i AAK-së, Ramush Haradinaj. ”Ju kisha lutur të gjithëve, shqiptarëve, që të bashkohemi njëherë dhe ta formojnë shtetin tonë”,- theksoi në fillim Smajl Elezi, babai i Avniut


14 tetor, Albë e Vogël

Në oborrin e shtëpisë së Elezajve në Albë të Vogël (ish-Jabllanicë) të Pejës, të hënën kishin ardhur mijëra qytetarë nga mbarë Kosova për t’i lënë lamtumirën e fundit ish-ushtarit të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, truprojës së Ramush Haradinajt, 21 vjeçarit Avni Elezaj.
Gra me shami të bardha në kokë, burra të vërenjtur, pjesëtarë të Trupave Mbrojtëse të Kosovës, që bënin nderime ushtarake, rrethonin arkivolin e Avniut, që për disa orë radhazi qëndroi në mes të oborrit të shtëpisë, të cilit të gjithë të pranishmit ia linin përshëndetjen e fundit. Pak më tutje kufomës së mbuluar me flamurin kombëtar, nëna e Avniut, Halimja, ashtu në heshtje, shikonte vetëm në një pikë, në fotografinë e të birit përballë arkivolit. Ajo nuk qante. Por, sytë e ënjtur tregonin qartë se dhembja ia therte shpirtin. Ky qëndrim nuk kishte fjalë, as lot. Ai nuk shpjegohej ndryshe, pos dhembje për humbjen e një biri, i cili mbijetoi nga golgota e madhe e konfliktit në Kosovë. Në krahun e majtë të arkivolit, i heshtur, i zbehtë, pothuajse stoik, qëndronte babai, Smajli. Për asnjë çast, ai nuk i ndahej kufomës së të birit, thuase mundohej ta shfrytëzonte çdo sekondë të mbetur që, së paku, të çmallej me të birin, edhe ashtu të shtrirë.
As ai nuk qante. Smajli nuk kishte qarë as atëherë kur Avniun e kishte përcjellë për në mal. Përkundrazi, sukseset e njëpasnjëshme të Avniut, si ushtar i UÇK-së, e kishin forcuar edhe më shumë. Ai edhe sot krenohej me ato suksese të të birit, i cili, sapo kishte shkelur të 17-tat, ia kishte shuar jetën kriminelit famëkeq Shalipur.
Qëndrimi i nënës dhe i babait të Avniut të linin përshtypje se në këtë shtëpi nuk kishte mort, se kjo kullë e madhe e Elezajve nuk pranon lot, as gjëmë.
Sytë e tyre sikur kërkonin vetëm dorasin dhe motivin e kësaj vrasjeje, që ndërpreu këtë jetë mu atëherë kur filloi të lulëzojë.

Peja flet se kjo vrasje është me motive politike


“Avni Elezaj u vra barbarisht nga pusia, të shtunën në Pejë, nga ata që mund ta kenë vetëm një emër - kriminelë, vrasës lirie”,- theksoi në fillim ish-eprorja e UÇK-së, Fitnete Ramosaj. Ajo pohoi se djaloshi që kishte vetëm 17 vjet mbi supe, kur u doli përpara falangave pushtuese serbe që po e terrorizonin e kriminalizonin popullatën civile, duke u bërë mbrojtës i denjë i popullit të vet, nuk e ka merituar një vdekje të tillë.
“Avni Elezaj, i lindur në vitin e ngjarjeve të mëdha historike, më 1981, u rrit në frymën atdhetare të luftës për liri e çlirim. Me t’u dhënë kushtrimi i luftës për liri, Avniu u gjend në radhët e para të UÇK-së. Avniu ishte ai që ia ndali turrin kryeçetnikut famëkeq serb, Vidomir Shalipur, i cili, pasi kishte kryer një varg masakrash në fshatrat e Dukagjinit, ishte nisur ta masakronte edhe popullatën e kësaj treve të Pejës, por më 8 prill 1999, në afërsi të Radavcit, jehoi pushka e Avniut dhe mbarë populli e uroi”,- theksoi znj. Ramosaj.
Ajo pohoi se Avniu ishte ai që luftoi me armë në dorë deri në çlirimin e vendit, ishte ai që dashurinë për popullin dhe për vendin e tij e tregoi me veprime konkrete, pa u larguar asnjëherë nga fushëbetejat e rrepta, i vendosur të luftonte e të vdiste për Kosovën.
“Avniu e mbijetoi luftën, mbijetoi edhe dy-tri pusi tinëzare, të ngritura pas luftës, por mbrëmja e 12 tetorit ishte tragjike jo vetëm për të dhe për familjen e Avniut, për shokët e bashkëluftëtarët, por edhe për mbarë Kosovën. Mbarë Peja flet se vrasja e Avniut është bërë për motive thellësisht politike. Ai është vrarë nga dora e huaj, qoftë edhe shqiptare, për t’ia marrë hakun kryekriminelit serb, Vidomir Shalipur. Është bërë nga ata që çdo ditë kërcënojnë haptazi me hakmarrje...”,- nënvizoi znj. Ramosaj.
Ajo tha se vrasja e Avniut nuk është e para. Në Kosovën e pasluftës
janë vrarë edhe shumë luftëtarë të tjerë, trima të devotshëm që u dëshmuan në luftë për liri, si Sadri Berisha, Mahir Lajçi, Skënder Gashi, Besim Mala, Rasim Kiçina e shumë të tjerë.
Ndërkohë, znj. Ramosaj rikujtoi se edhe ndaj shumë të tjerëve janë bërë një varg tentim-vrasjesh dhe se deri më tani asnjëherë organet kompetente nuk e kanë thënë fjalën e tyre, nuk e kanë ndriçuar asnjë rast të vrasjeve të luftëtarëve të lirisë.
“Prandaj, në këtë aspekt i është dhënë hapësirë veprimit të krimit të organizuar, dhe diskriminimi i hapët ndaj ish-luftëtarëve të lirisë, që po bëhet në çdo pore të shoqërisë kosovare, duhet të ndalet, sepse çdo gjë e ka një kufi, përtej të cilit nuk mund të kalohet”,- vlerësoi znj. Ramosaj.
Ajo theksoi se heroizmi dhe trimëria e pashoqe e Avniut ka bërë që emri i tij të shkruhet me shkronja të arta në historinë e Kosovës, për të mbetur i paharruar për jetë e mot.

Goditje e rëndë për Kosovën dhe për të ardhmen e saj


“Ne, luftëtarët e UÇK-së, në vitet më të rënda, në kohën kur populli i Kosovës vendosi njëherë e përgjithmonë të çlirohet, në kohën kur nuk kishte vend fjala, përveç një betimi: o liri, o vdekje, ishte UÇK-ja ajo që u bë emblemë dhe flamur që u priu djemve dhe vajzave në luftën për çlirim. Viti 1998 ishte vit i zgjimit të madh, dhe lufta përfshiu tërë Kosovën. Djemtë e kësaj ane iu përgjigjën thirrjes së atdheut për luftë. Në mesin e këtyre të rinjve që iu bashkuan UÇK-së ishte edhe Avniu. Ai në luftë u rrit me moshë dhe me nam”,- theksoi në fillim bashkëluftëtari i Avniut, Muhamet Demaj.
Ai bëri të ditur se Avniu u inkuadrua në UÇK në verën e vitit 1998, në Shqiponjë të Gjakovës. Ai, me tërë qenien, u angazhua për të qenë luftëtar shembull në shërbim të luftës çlirimtare, në betejat që zhvilloheshin në Rrafshin e Dukagjinit.
“Lufta për çlirim po merrte hov dhe nevoja e UÇK-së për armatim po shtohej. Në mesin e luftëtarëve të njësisë speciale të ZO të Dukagjinit, që marrin rrugën për t’u pajisur me armatim në Shqipëri, ishte edhe Avniu së bashku me shokët e kësaj ane dhe të mbarë Kosovës, që ranë në pritë të arsmikut në Rogovë të Hasit. Ai do ta mbijetojë këtë pritë, që ishte tragjike, sepse këtu bien shumë luftëtarë. Kjo ishte një goditje e rëndë për UÇK-në, ishte edhe një motiv më shumë për ta vazhduar luftën me armikun”,- theksoi Demaj.
Ai pohoi se Avniu çdo ditë e më shumë do të dëshmojë se ishte i lindur dhe i kalitur për aksione goditëse kundër armikut. Aksioni që e shnderroi në legjendë veprimtarinë e Avniut ishte ai më 8 prill të vitit 1999, që bëri jehonë në tërë Kosovën, pra vrasja e kryekriminelit Shalipur. Ishte gjithmonë Avniu në aksione dhe në ndihmë popullatës shqiptare, si dhe ndihmë të plagosurve. Veprimtaria e tij për brigadën 133 “Adrian Krasniqi” ishte e shenjtë dhe e lavdishme. Ai ishte krenaria e brigadës dhe e bashkëluftëtarëve, si personifikim i luftëtarëve të lirisë shqiptare. Kjo dëshmonte më së miri se çfarë rine ka Kosova.
“Agimi i lirisë e gjeti Avniun me armë në dorë, nga shkrepëtimat e të cilit erdhi liria. Avniu ishte shumë i ri, mirëpo ai u inkuadrua në TMK, më vonë punoi për sigurimin e z. Ramush Haradinaj, ndërkaq këtë vit e regjistroi Fakultetin e Historisë, ku në këtë amfiteatër i ndoqi ligjëratat vetëm një javë, që do t’i takonte historisë. Indeksi i tij mbeti i pastër. Ata ndalën një jetë dhe një studim. Po goditet pjesa më e mirë, po trandet nga goditjet tinëzare dhe pas shpine. Kush do ta paramendonte se Avniu do ta mbijetonte luftën e nuk do ta gëzonte lirinë?”- pyeti z. Dema.
Ai pohoi se ku janë qëllimet e kriminelëve dhe të tradhtarëve, po tregojnë vetë ata, që po ia vrasin lirinë Kosovës.
Gabojnë,- theksoi Dema, - ata që mendojnë se do t’ia arrijnë, se në tokën e ujitur me gjak do të mbillet përsëri robëria. Kjo është goditja më e rëndë që i është bërë Kosovës dhe të ardhmes së saj.
“E mallkuar qoftë ajo dorë kriminale që vret natën në pabesi! E mallkuar qoftë dora që vret luftëtarët e lirisë, ata që bënë që Kosova të çlirohet!”,- përfundoi z. Dema.


Haradinaj: “Përpjekja jonë për liri nuk do të ndalet as këtu”


Ish-komandanti i Zonës Operative të Dukagjinit, tani kryetar i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, Ramush Haradinaj, në fillim theksoi se ky nuk është vetëm çmim i familjes Elezi, por është çmim i gjithë popullit të Kosovës për përpjekjet për ndërtimin e shtetit dhe për realizimin e pavarësisë e Kosovës.
“Sigurisht, edhe atëherë kur do ta kemi pavarësinë, armiqtë e Kosovës do të veprojnë. Edhe atëherë dikush nga ne do të japë çmim për liri. Ndërsa përpjekja jonë për liri nuk do të ndalet as këtu”,- nënvizoi Haradinaj.
Ai nuk mohoi se në njërën anë dikush burgos, në anën tjetër dikush vret dhe ngre dorë mbi luftëtarët e lirisë. Megjithatë, z. Haradinaj theksoi se këta luftëtarë janë më të gjallë, më të zotët, janë më të fortë sesa dikush i mendon.
”Ju kisha lutur të gjithëve, shqiptarëve, që të bashkohemi njëherë dhe ta formojnë shtetin tonë”,- theksoi Smajl Elezaj, babai i Avniut. Ai porositi që të mos e vrasim njëri-tjetrin.
“Serbia sot e feston vrasjen e Avniut. Ajo e ka gabim, se Kosova ka edhe Avini të tjerë. Ne do ta nxjerrim gjakun e Avni Elezajt. Këta që po i mbyllin shqiptarët nëpër burgje, këta e kanë vrarë Avni Elezajn”,- potencoi Smajl Elezaj. Një historik të shkurtër rreth jetës dhe veprës së Avni Elezajt e lexoi Ekrem Elezaj. Një fjalim të shkurtër e mbajti edhe drejtori i shkollës fillore të Arbës së Vogël.
Ndërkohë, telegrame ngushëllimi kishin arritur nga të gjitha anët e Kosovës, si nga Shtabi i Përgjithshëm i Trupave Mbrojtëse të Kosovës, Zona e Tretë Mbrojtëse e TMK-së, brigada “Adrian Krasniqi” e TMK-së, Lëvizja Popullore e Kosovës, degët e disa subjekteve politike dhe shumë telegrame të tjera ngushëlluese.
Kortezhi i gjatë i njerëzve, që nuk kishte të sosur, përcillte ish-ushtarin e njohur të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, Avni Elezaj, për në përjetësi, në dheun që ai e kishte mbrojtur sa e sa herë.
Edhe minutat e fundit, derisa kufoma e Avniut ishte mbi këtë dhe, babai Smajli nuk i ndahej për asnjë çast.
Derisa pjesëtarët e Trupave Mbrojtëse të Kosovës kryenin punët e fundit rreth varrimit të Avniut, babai Smajli vetëm heshtte. Ai nuk jepte asnjë sugjerim, asnjë fjalë, ngase djemtë e TMK-së dinë më mirë se askush se si duhet të nderohet një djalë si Avniu.
Shiu i imët dhe era e vdekjes misterioze vazhdonin ta mbanin nën ankth Albën e Vogël. Megjithatë, ajo ende është krenare për sukseset e njëpasnjëshme të Avniut dhe të shokëve të tij. Aty, ende nënat malësore përkundin djepat dhe kënga është vështirë të vritet...

Çmim për ndërtimin e shtetit të Kosovës


Ish-komandanti i Zonës Operative të Dukagjinit, tani kryetar i Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, Ramush Haradinaj, në fillim potencoi se ky nuk është vetëm çmim i familjes Elezaj, por është çmim i gjithë popullit të Kosovës për përpjekjet për ndërtimin e shtetit dhe për realizimin e pavarësisë e Kosovës.
“Sigurisht, edhe atëherë kur do ta kemi pavarësinë, armiqtë e Kosovës do të veprojnë. Edhe atëherë dikush nga ne do të japë çmim për liri. Ndërkaq, përpjekja jonë për liri nuk do të ndalet as këtu”,- nënvizoi Haradinaj. Ai nuk mohoi se në njërën anë dikush burgos, në anën tjetër dikush vret dhe ngre dorë mbi luftëtarët e lirisë.
Megjithatë, z. Haradinaj theksoi se këta luftëtarë janë me të gjallë, më të zotët, janë me të fortë sesa dikush i mendon.


[b]Ata që festojnë vrasjen, gabohen, Kosova ka shumë Avnia

”Ju kisha lutur të gjithëve, shqiptarëve, që të bashkohemi njëherë dhe ta formojnë shtetin tonë”,- theksoi Smajl Elezaj, babai i Avniut. Ai porositi që të mos e vrasim njëri-tjetrin. “Serbia sot e feston vrasjen e Avniut. Ajo e ka gabim, se Kosova ka edhe Avnia të tjerë. Ne do ta nxjerrim gjakun e Avni Elezajt. Këta që po i mbyllin shqiptarët nëpër burgje, këta e kanë vrarë Avni Elezajn”,- potencoi Smajl Elezaj.

Indeksi që mbeti i pastër!

“Avniu u inkuadrua në UÇK në verën e vitit 1998, në Shqiponjë të Gjakovës. Ai, me tërë qenien, u angazhua për të qenë luftëtar shembull në shërbim të luftës çlirimtare, në betejat që zhvilloheshin në Rrafshin e Dukagjinit”,- theksoi bashkëluftëtari i Avniut, Muhamet Demaj.
Ai pohoi se Avniu çdo ditë e më shumë do të dëshmojë se ishte i lindur dhe i kalitur për aksione goditëse kundër armikut. Aksioni që e shndërroi në legjendë veprimtarinë e Avniut ishte ai më 8 prill të vitit 1999, që bëri jehonë në tërë Kosovën, pra vrasja e kryekriminelit Shalipur. Ishte gjithmonë Avniu në aksione dhe në ndihmë popullatës shqiptare, si dhe në ndihmë të plagosurve.
“Agimi i lirisë e gjeti Avniu me armë në dorë, që e mbante me nder, nga shkrepëtimat e të cilit erdhi liria. Avniu ishte shumë i ri, mirëpo ai u inkuadrua në TMK, më vonë punoi në sigurimin e z. Ramush Haradinaj, ndërkaq këtë vit regjistroi Fakultetin e Historisë, ku në këtë amfiteatër i ndoqi ligjëratat vetëm një javë, që do t’i takonte historisë. Indeksi i tij mbeti i pastër. Ata ndalën një jetë dhe një studim. Po goditet pjesa më e mirë, po trandet nga goditjet tinëzare dhe pas shpine. Kush do ta paramendonte se Avniu do ta mbijetonte luftën e nuk do ta gëzonte lirinë?”- pyeti z. Dema.


(Gazeta "24 Orë")

---------
Ngushllime, gjaku nuk është ujë!

[kosovar]

Mbrëmë në Irzniq të Deçanit me një mjet shpërthyes është sulmuar shtëpia e Ismet Çekut

Deçan, 14 qershor - Mbrëmë rreth orës 01.30 minuta në fshatin Irzniq të Deçanit, me mjete shpërthyese është sulmuar shtëpia e veprimtarit të LDK-së, Ismet Çeku. Në këtë sulm për fat askush nuk është lënduar, ndërsa dëmet materiale janë të vogla. Policia dhe njësia për çminim e KFOR-it italian kanë dalë menjëherë në vendin e ngjarjes dhe kanë bërë hetimet e para. Komandanti i policisë së UNMIK-ut, Robert Portz, ka deklaruar se në afërsi të derës së oborrit është gjetur një siguresë, si dëshmi se është hedhur bombë dore.
Për këtë sulm ndaj aktivistit të LDK-së, i cili nuk është i pari, kanë reaguar kryesitë e degëve të LDK-së në Deçan dhe Junik, të cilat dënojnë ashpër aktin qyqar dhe barbar, i cili ka rrezikuar jetët e anëtarëve të familjes Çeku. "Ky akt ndaj aktivistit të devotshëm të LDK-së është në kohën kur fushata elektorale është në fazën përmbyllëse. Kërkojmë nga organet përkatëse të zbulojnë aktorët e këtij akti dhe të sillen para drejtësisë", thuhet pos tjersah në reagimin e dy kryesive të degëve të LDK-së në Deçan dhe Junik, të lëshuar nga Komisioni i informimit.

Ismet Çeku ishte njëri nga luftëtarët e parë të çlirimit të Kosovës. Kështu shkruan në librin e parë kushtuar UÇK-së. Ky sulm ndaj Ismet Çekut është i gjashti me radhë që nga çlirimi i Kosovës. Gjatë luftës ka pësuar një plagë dhe dihet saktësisht nga kush.