Greqi-Shqiperi: Lufta italo-greke dhe ligji i luftes ndaj Shqiperise

[Albo]

Përtej një “sqarimi” diplomatik

Agron Alibali

Shqipëria është më evropiane se sa ndonjë vend tjetër, anëtar i BE-së”, më thoshte para disa vitesh ambasadori i një vendi perëndimor në Tiranë, duke mos e fshehur nënkuptimin ndaj Greqisë. M’u kujtua kjo thënie, sidomos pas njoftimit të Zyrës së Shtypit të Presidencës shqiptare që përmendte “falenderimin historik...

... të Greqisë ndaj popullit shqiptar për qëndrimin gjatë Luftës së Dytë Botërore”, me gojën e vetë ministrit të Mbrojtjes Kombëtare. Pas hyrjes në Eurozonë, dhe pas kryesimit të suksesshëm të BE-së nga Greqia më 2003, kjo deklaratë dukej si një tjetër shembull pozitiv i evropianizimit të Greqisë, sidomos në marrëdhëniet dypalëshe me Shqipërinë dhe shqiptarët, ku për fat të keq, deri më sot ka mbizotëruar hegjemonizmi, ndërhyrja në punët e brendshme, pabarazia, fryma e shovinizmit arkaik dhe të rrezikshëm grek, si dhe racizmi i pafre kundër shqiptarëve. Por, gëzimi i sinqertë i shumë shqiptarëve u ndërpre, papritmas, nga deklarata e thatë “sqaruese” e ambasadës greke në Tiranë. Duke luajtur me përkthimin, teksti e shndërroi “falenderimin historik” në një mirënjohje, thjesht “personale”, ndaj gjeneral Spiro Moisiut. Nënteksti i deklaratës ishte i qartë: shqiptarëve nuk u kemi gjë borxh në Luftën Italo-Greke. Ky qëndrim, jo vetëm që është në kundërshtim me realitetin objektiv, por tregon edhe njëherë se përtej thënieve publike për “marrëdhënie të ngrohta” e “mbështetje në integrimin euro-atlantik”, qëndrimet zyrtare greke ndaj Shqipërisë, pak kanë ndryshuar nga ato të viteve 1913 apo 1944.

Tundimet e shovinizmi grek
Doktrina shoviniste greke – e gjallë sot e gjithë ditën në Greqi – propagandon se shqiptarët e vërtetë janë diku në veri të Shkumbinit, se Skënderbeu ishte grek, se toskët apo epirotasit nuk janë tjetër, veçse grekë “të albanizuar”, se është detyrimi historik i kishës e shtetit grek që t’i sjellë këta “grekë”, përkohësisht “të ndyer”, në prehrin e dlirtë të helenizmit dhe ortodoksisë etj., etj. Doktrina e ashtuquajtur “vorio-epirote”, me karakterin e saj agresiv dhe regresiv, është një shfaqje tjetër e intolerances, antisemitizmit, racizmit dhe frymës kundërperëndimore e kundëramerikane që mbizotëron sot në Greqi. Mbajtja gjallë e kësaj doktrine shërben, nga ana tjetër, edhe si një mjet për të larguar vëmendjen nga problemi i mprehtë i pakicës shqiptare në Greqi, të përbërë nga arbërorët, çamët dhe emigrantët, si dhe për të mohuar kontributin e të parëve në historinë dhe në krijimin e shtetit grek. Për shembull, historiografia greke dhe propaganda e kishës dhe e shtetit, janë përpjekur për ta mohuar karakterin e vërtetë të kryengritjes arbërore të Peloponezit në vitin 1453. Sipas historianit amerikan, Xhon Fajn, “duke qenë se sulltani kishte mjaft telashe nga shqiptarët e Skënderbeut, nuk dëshironte të shihte një shtet të ri shqiptar në Peloponez, dhe pra, dërgoi një ushtri të madhe atje në dhjetor 1453”, e cila shtypi me gjak e hekur kryengritjen e arbërorit Pjetër Bova. [John V. A. Fine, Jr., Ballkani në Mesjetën e Vonë, një Vëzhgim Kritik prej Fundit të Shek. XII e Dderi në Pushtimin Osman, University of Michigan Press, Ann Arbor, 1994, fq. 564.]

Një qëndrim, thuajse i njëjtë mohues, mbahet edhe ndaj ndihmesës thelbësore të arbërorëve në revolucionin e vitit 1821, aq sa sot, pikëpamja mbizotëruese është se “arbërorët janë grekët më të mirë dhe do të ishte fyerje e madhe për ta, po qe se do të quheshin të lidhur me shqiptarët...”

Përgjegjësia e BE-së dhe e shtetit shqiptar
Në këtë drejtim, një pjesë e përgjegjësisë i mbetet edhe BE-së, si dhe shtetit shqiptar. BE-ja ka ndërmarrë hapa të lavdërueshme për mbrojtjen e të drejtave të romëve në Evropë e në Greqi, por organizmat e Brukselit e kanë injoruar, deri më sot, problemin e minoriteteve atje. Për fat të keq, Brukseli kufizohet vetëm me kritika kozmetike ndaj Greqisë, ndërsa nuk ushtron kurrfarë trysnie që Greqia të ratifikojë Konventën Kuadër për Pakicat Kombëtare të KE-së.

I tillë, për shembull, ishte raporti i tretë i dhjetorit 2003 i Komisionit Evropian kundër Racizmit dhe Intolerancës [KEKRI], që vë në dukje se “media, politikanët, nëpunësit publikë, udhëheqësit fetarë, përfshirë ata të fesë mbizotëruese, si dhe opinioni publik [në Greqi], ende shpeshherë bëjnë komente raciste kundrejt emigrantëve dhe strehimkërkuesve, romëve, hebrenjve, dhe kujtdo tjetër, që nuk ka prejardhje greke ose që nuk e ushtron fenë mbizotëruese në Greqi. Shqiptarët, - vazhdon më tej raporti, - që përbëjnë shumicën dërrmuese të popullsisë së emigrantëve, i nënshtrohen më shumë se të tjerët paragjykimeve dhe stereotipeve, edhe pse gjendja është përmirësuar disi [kohët e fundit].” Sikundër shihet, KEKRI e anashkalon problemin e mprehtë të pakicave në Greqi, njohja dhe mbrojtja e të cilëve do të ishte një ndihmesë thelbësore në paqen dhe stabilitetin e rajonit dhe do të ndikonte në rritjen e autoritetit, peshës dhe respektit të Greqisë në Ballkan e Evropë.

Po ashtu, qeveria shqiptare ka bërë fare pak, ose aspak, për të vendosur dhe forcuar lidhjet e gjakut me pjesën arbërore të kombit. Ende pritet që në vizitat e zyrtarëve shqiptarë në Greqi, të ndërmerret hapi për vendosjen e një kurore me lule në varret e heronjve arbërorë si Boçari apo Bubulina etj.; të kujtohet figura e Anastas Kulluriotit apo të vizitohen bashkësitë e fshatrat arbërore, ku ende sot flitet rrjedhshëm dhe pastër arbërishtja.

Edhe një herë për Luftën Italo-Greke
Duke u kthyer sërish te deklarata “sqaruese” e ambasadës greke, të bën përshtypje se sa absurd dhe kokëfortë ka mbetur qëndrimi zyrtar grek ndaj ngjarjeve të vitit 1940-´41. Dihet se Shqipëria u pushtua nga Italia më 7 prill 1939, dhe kësisoj, e humbi pavarësinë dhe sovranitetin e saj. Shkurt, ajo nuk ishte më subjekt i pavarur i së drejtës ndërkombëtare. Por pozicioni grek mbetet se Shqipëria ishte vend armik, pjesë e Boshtit, dhe si e tillë, edhe qëndrimet e mëpasme për sekuestrimin e pasurive të paluajtshme të shtetit dhe shtetasve shqiptarë në Greqi, janë të mbështetura. Ndryshe, nuk mund të shpjegohet edhe gafa diplomatike e presidentit grek, Stefanopullos, i cili e quajti Luftën Italo-Greke si “Luftën Greko-Shqiptare”, në fjalën zyrtare me rastin e vizitës së presidentit Klinton në Athinë në vitin 1999. Po ashtu, është për të ardhur keq mungesa e gatishmërisë së palës greke për kthimin në atdhe të refugjatëve çamë dhe familjeve të tyre të strehuara, përkohësisht, në Shqipëri në vitet 1944-1945. A duhen vendosur marrëdhëniet dypalëshe në një bazë të re? A ka ardhur koha për një rishikim tërësor të marrëdhënieve shqiptaro-greke që të synohet rivendosja e dinjitetit shtetëror e kombëtar të Shqipërisë, në raport me fqinjin? A duhen këto marrëdhënie, të vendosen ngushtësisht mbi bazën e bashkekzistencës paqësore, barazisë dhe respektit të ndërsjelltë, mosndërhyrjes në punët e brendshme, kultivimit të ndjenjave të mirëfillta të miqësisë, njohjes dhe mbrojtjes së ndërsjelltë të minoriteteve etj.? Duke pranuar se dy shtetet dhe popujt kanë interesa të përbashkëta e një histori të tërë paqeje dhe bashkëjetese, prapëseprapë diplomacia shqiptare mund të jetë më e guximshme në mbrojtjen e interesave të veta, duke shmangur ndrojtjen apo tulatjen ndaj diplomacisë greke. Hapi i parë, i domosdoshëm, është heqja përfundimisht dhe e menjëhershme e të gjitha pasojave juridike civile ndaj shtetit dhe shtetasve shqiptarë që rrjedhin nga Ligji i Gjendje së Luftës, i vitit 1940. Edhe pse mbetet për t’u verifikuar, një e përditshme e Tiranës raportonte para disa kohësh se, madje, edhe ndërtesa e legatës shqiptare në Athinë, e kohës së Mbretit Zog, gjendet e sekuestruar dhe përdoret si muzeum në Athinë!? Pa bërë fjalë për interesat pasurore të shtetasve shqiptarë dhe pasardhësve të tyre, që rrjedhin nga Traktati i Athinës i nëntorit 1913, apo ato që lidhen me pasuritë e e shqiptarëve të pasur, e të depozituara në bankat greke etj. Shteti shqiptar nuk duhet të ngurrojë që me ndihmën e partnerëve perëndimorë, të sigurojë njohjen zyrtare dhe mbrojtjen e të drejtave të ligjshme të pakicës shqiptare në Greqi, si dhe kthimin e refugjatëve çamë. Pakicës shqiptare në Greqi, t’u sigurohen të njëjtat të drejta, sikurse gëzon pakica greke në Shqipëri, në mos më shumë. Po ashtu, ka lindur nevoja që veprimtaria e konsullatave greke në Korçë dhe Gjirokastër, të vëzhgohet me vëmendje, në mënyrë që ato kurrsesi të mos e tejkalojnë rolin dhe kompetencat e sanksionuara nga Konventa e Vjenës për Marrëdhëniet Konsullore. Ndofta, ka ardhur koha që të rishihen edhe marrëdhëniet ekonomike dypalëshe, të cilat, sipas kritikëve, e kanë kthyer Shqipërinë gati në një koloni të Greqisë. Në një shembull interesant, FBI-ja amerikane, qysh më 2000-shin e kundërshtoi kontrollin e një kompanie të telefonisë amerikane, nga ana e biznesit japonez. Për hir të interesave të ligjshme kombëtare, u arrit që gati e gjithë struktura e drejtimit dhe administrimit të kompanisë, të mbetej amerikane, pavarësisht nga kontrolli financiar japonez. Interesa themelore kombëtare, ndofta kërkojnë rivendosjen e kontrollit shtetëror në administrim dhe rishikimin rrënjësor të aktivitetit dhe strukturës së pronësisë së gjigandëve të telefonisë celulare në Shqipëri, si AMC-ja dhe Vodafon-Panafon. Këto kompani përbëjnë problem, jo vetëm për monopolizimin e tregut dhe fiksimin e çmimeve, dukuri këto të paligjshme, si në BE ashtu edhe në çfarëdo shteti serioz, por edhe në dobësinë (vulnerabilitetin) që krijojnë për interesat e sigurisë kombëtare të shtetit shqiptar. Shteti shqiptar nuk mund ta lejojë kontrollin e një sektori strategjik, nga struktura të një shteti që ende vepron me mendësitë e Ligjit të Gjendjes së Luftës të vitit 1940. Në këtë drejtim, do të ishte i nevojshëm edhe rishqyrtimi i marrëveshjes së fundit midis qarqeve të Gjirokastrës dhe Janinës dhe, nëse kjo është në përputhje me të drejtën kushtetuese shqiptare, ku sanksionohet roli ekskluziv i qeverisë dhe i Ministrisë së Jashtme, në përpunimin dhe zbatimin e politikës së jashtme dhe të marrëdhënieve ndërkombëtare. Shqipëria dhe shqiptarët, që të dyja palë e spektrit politik të Luftës II Botërore, ishin një pjesë e vogël, por e rëndësishme e Koalicionit Antifashist Ndërkombëtar, fakt ky, i njohur botërisht nga qeveritë aleate dhe Konferenca e Paqes e Parisit. Edhe pse nën pushtim, shqiptarët, jo vetëm që refuzuan të luftojnë kundër grekëve, por më vonë ndihmuan shumë syresh gjatë zisë së bukës, si dhe hebrenjtë që arritën t’i shpëtojnë holokaustit në Greqi. Eshtë për të ardhur keq që “sqarimet” e ambasadës greke dhe të ministrit të tyre të Mbrojtjes, ende e vënë në dyshim këtë realitet historik.

[Pyrrhus_Mollos]

Me sa di une ligji i luftes nuk eshte hequr sepse mendohet sepse u anullua automatikisht nga traktati i miqesise firmosur nga Serreqi. Qe atehere nuk ka pasur asnje hap te metejshem per te.

[Dito]

Ende sot ai ligj eshte aktiv, per vete faktin se parlamenti grek nuk e ka miratuar dicka te tille pasi asnje qeveri greke deri me sot nuk i'a ka kerkuar parlamentit grek kete ceshtje.

Ligji i luftes mund te hiqet vetem me nje kerkese te qeverise greke drejtuar parlamentit grek sepse vendimi mbi ligjin e luftes mban firmen e mbretit grek dhe eshte nje ceshtje te cilen nuk e zgjidh qeveria ne menyre te njeanshme pasi konsiderohet problem kombetar dhe do vendimin e perfaqesuesve te kombit, perderisa mbreteria nuk egziston me si regjim, atehere i mbetet parlamentit grek ta cfuqizoje ate vendim.

[mitjuk]

Ligji i plotë i luftës 1940, si i konfiskoi Greqia pronat e çamëve

Për shkaqe tashmë të njohura, më 28 tetor 1940, Italia i shpalli luftë Greqisë dhe sulmoi territorin e saj nëpërmjet territorit të aneksuar shqiptar.

Në këtë moment filloi edhelufta e quajtur si italo-greke. Menjëherë pas fillimit të luftës, në Greqi u vendos gjendja e luftës me Italinë dhe Shqipërinë. Me anë të një dekreti mbretëror të datës 10 nëntor 1940, Greqia bllokoi jo vetëm pasuritë e çamëve por edhe të shqiptarëve.

Në bazë të këtij ligji të gjitha pasuritë e shqiptarëve në Greqi u vunë nën sekuestrimin konservativ dhe filluan të administrohen nga shteti grek. Ligji në fjalë u botua dje i plotë në gazetën "Kombëtare".

Pjesa e Parë/ Numër botimi 379
PËRMBAJTJA
Ligje detyruese
Rreth akteve ligjore të armiqve dhe sekuestrimit të pasurive armike. Rreth ndryshimeve dhe plotësimeve të dispozitave të organizimit sigurues të rreziqeve të luftës dhe ligjeve detyruese.
DEKRETE
Rreth përcaktimit të shteteve armike sipas kuptimit të ligjit detyrues nr. 1636/1940 të Italisë dhe Shqipërisë dhe zbatimit në lidhje me këto shtete, të dispozitave të këtyre ligjeve.

LIGJE DETYRUESE
RAPORT MOTIVUES
Rreth planit të ligjit Detyrues, "rreth akteve ligjore të armiqve dhe sekuestrimit të pasurive armike".
Drejtuar Lartmadhërisë së tij, mbretit
Lartmadhëri
Rëndësi që kanë të gjitha burimet ekonomike të shtetasve të palëve ndërluftuese, gjatë zhvillimit të luftës bashkëkohore, u duk nga lufta e fundit botërore, ku të gjitha shtetet ndërluftuese dekretuan ligje me të cilat bëhet e pamundur shfrytëzimi i burimeve të shtetasve të armikut, të prejardhura nga pasuri që ndodhen në territorin kombëtar dhe ndalohet çdo lloj akti juridik në favor të shteteve armike ose të shtetasve të tyre. Kjo masë u mor edhe gjatë luftës së tanishme, pavarësisht nga shtetet që morën pjesë në të. Me paraqitjen e këtij plani "Për ligjin detyrues", dekretohet një gjë e tillë edhe për ne.

http://th08.deviantart.net/fs71/PRE/...bo-d3cdc71.jpg

Dispozita e planit në një pjesë të madhe janë përsëritje e ligjit 1073 të vitit 1917, por të plotësuara me rrjedhimet që kanë ardhur si rezultat i zbatimit të këtij ligji, me qëllim që të përjashtohet çdo veprimtari ekonomike direkte ose indirekte e shtetasve armike në shtetin tonë gjatë kohës së luftës. Gjatë hartimit të këtij plani u morën gjithashtu parasysh edhe ligjet që miratuan palët e tjera ndërluftuese. Dispozitat e ligjit bëhen dispozita definitive dhe çdonjëra prej tyre vihet në zbatim me dekretet mbretërore të botuara mbi bazën e propozimit të kryetarit të qeverisë dhe të ministrit të Financave. Plani i paraqitur synon në realizimin e qëllimeve të lartpërmendura, prandaj lutemi të keni mirësinë që ai të gëzojë miratimin tuaj.
Athinë, më 08 nëntor, 1940
Shtetas të devotshëm të Lartmadhërisë Suaj

Ministrat
i Drejtësisë
i Financave
Ajis Tabakopullos
Andhr. Apostolidhis
Ligji i Forcës Nr. 2636/1940
Rreth akteve ligjore të armiqve dhe sekuestrimit të pasurisë armike
Jeorjios B'
Mbret i Grekëve
Mbi bazën e propozimit të Këshillit tonë të Ministrave, vendosëm dhe urdhërojmë:
Kapitulli A'

NENI 1
ARMIQ
1. Armiq sipas kuptimit të këtij neni, konsiderohen:
a. Shtetet, kryetarët e këtyre shteteve dhe personat juridike të juridiksionit shtetëror të tyre, të cilat përcaktohen secili në veçanti si armik nëpërmjet Dekreteve Mbretërore të botuara me propozim të Kryetarit të Qeverisë, të Ministrit të Punëve të Jashtme, Ministrit të Financave, sipas kuptimit të këtij Ligji.
b. Persona fizikë, të cilat kanë shtetësinë e shteteve armike, sipas rastit a), ose ata që kanë banesë, ose banim të përhershëm në to.
c. Personat juridikë të juridiksionit privat dhe çdo bashkim personash, ose pasurish, përderisa kanë qendrën drejtuese të tyre në shtetet armike, sipas rastit, ose janë nën influencën ligjore, ose ekonomike të armiqve, sipas këtij neni.
2. Nuk janë armiq, sipas kuptimit të këtij ligji, personat fizikë, të cilat kanë fituar nënshtetësinë e shtetit armik, por janë me kombësi greke dhe banojnë në shtete të huaja, ose shtet aleat.
3. Në rast se ekzistojnë dyshime në lidhje me karakterizimin si armik të cilitdo personi ose bashkimi, sipas paragrafit 1, vendoset pas mendimit të komitetit, sipas nenit 19, të Ministrave të Financave dhe të Ekonomisë Kombëtare, me vendim të përbashkët të tyre.

NENI 2
NDALIMI I SHKËMBIMEVE
1. Ndalohet dhe është i pavlefshëm çdo shkëmbim tregtar dhe çdo marrëveshje midis personave, pavarësisht nga shtetësia, që banojnë në Greqi, dhe armiqve, si dhe çdo akt i administratës, ose akt i njëanshëm i personave që banojnë në Greqi, përderisa për të nëpërmjet saj, fitojnë të drejta, ose përfitojnë armiqtë.
2. Aktet që lidhen një gjashtëmujor para vënies në zbatim të këtij ligji, mund të shpallen të pavlefshme me rrugë gjyqësore, pas padisë së ushtruar, nga shteti, pas mendimit të komitetit sipas numrit 19.

NENI 3
NDALIMI I KRYERJES SË VEPRIMEVE LIGJORE
Përmbushja në Greqi e çdo veprimi ligjor dhe përmbushja e çdo detyrimi kundrejt armiqve, për cilindo arsye, ose përderisa nga përmbushja e tyre përfitojnë armiqtë bëhet me gjobë pavlefshmërie kundrejt administratorit, sipas nenit 12, dhe në qoftë se ai nuk ekziston në Arkën e Depozitimeve dhe Huave dhe ndalohet kryerja me cilindo mënyrë direkte te huadhënësit e armiqve.

NENI 4
PERSONA TË FAMILJES
Ndalimet në nenet 2 dhe 3 kanë fuqi edhe për personat e familjes

NENI 5
PËRJASHTIME
Me vendim të Ministrit të Financave dhe pas mendimit të Komitetit, sipas nenit 19, për raste të veçanta, mund të bëhen përjashtime nga dispozitat e neneve 2, 3 dhe 4, përderisa një gjë të tillë e imponojnë arsye të veçanta dhe vetë nevoja e mbajtjes se personave dhe familjeve, sipas nenit 1, b.
Kapitulli B'
Pasuritë armike

NENI 6
SEKUESTRIMI
Pasuritë armike në Greqi me hyrjen në fuqi të këtij ligji ndalohen dhe është i pavlefshëm disponimi i këtyre pasurive tek armiqtë, ose në shkelje të dispozitave të këtij ligji.

NENI 7
PASURI ARMIKE NË GREQI
1. Si pasuri armike në Greqi konsiderohen elementet pasurore të mëposhtme, përderisa u takojnë ligjërisht ose ekonomikisht armiqve, sipas kuptimit të nenit 1:
- Elemente të patundshme dhe të tundshme të ndodhura në Greqi.
- Letra me vlerë dhe tituj të tjerë të çdo lloji të ndodhura në Greqi, obligacione të shtetit grek, të firmave, të organizmave me selinë administrative të tyre, ose qendrën e tyre në Greqi, akoma edhe titujt përkatës të ndodhura jashtë shtetit.
- Para dhe lloje të tjera pagese të ndodhura në Greqi.
- Aksione të firmave, të cilat kanë selinë administrative të tyre ose qendrën e shfrytëzimit në Greqi, pavarësisht nga fakti nëse këto aksione janë të mishëruara në letra me vlerë, ose jo, dhe në qoftë se këto mishërime ndodhen në Greqi, ose jashtë shtetit.
- Kërkesa ndaj debitorit me banesë, ose me banim të përhershëm në Greqi, ose kërkesa të prejardhura nga shkëmbimet të firmës tregtare në Greqi.
- Të drejta të pasurisë industriale dhe intelektuale, të cilat mbrohen në Greqi.
- Të drejta mbi elementet pasurore të përshkruara në pikat a-f.
- Të drejta nga marrëveshjet rreth elementeve pasurore të pikave a-f.
- Çdo element tjetër pasuror i ndodhur në Greqi.
2. Përjashtohen nga dispozita e paragrafit të mësipërm elementet pasurore, të cilat u përkasin shtetasve grekë me banesë, ose banim në shtete armike.

NENI 8
SEKUESTRIMI I PËRKOHSHËM
Me ligj, konsiderohen nën sekuestrim të përkohshëm, të gjithë ata që gjatë zbatimit të këtij ligji janë pronarë me cilëndo arsye të pasurive armike, sipas nenit 7, si dhe drejtuesit, administruesit, sekuestruesit, këshilltarët ose cilitdo kujdestarë ose debitorë të elementeve pasurore të tyre, përderisa këta zotërues të pasurive armike janë pronarë të këtyre elementëve pasurore.

NENI 9
MARRËDHËNIET RRETH PASURIVE PËRKOHËSISHT TË SEKUESTRUARA
Në lidhje me marrëdhëniet rreth pasurive përkohësisht të sekuestruara zbatohen përkatësisht, me rezervimet e dispozitave të këtij ligji, dispozitat e procedurës civile për konfiskimin konservator, në emër të debitorit sipas nenit 8 të sekuestrimit të përkohshëm që ka vendin e tretë dhe të administratorit sipas nenit 12, që ka vendin e kreditorit.

NENI 10
TË DREJTAT E TË TRETËVE JO ARMIQ
1. Sekuestrimi nuk pengon të tretë jo armiq, të ushtrojnë të drejtat e tyre kundër pronarit, pasuria e të cilit është në sekuestrim dhe të kërkojnë plotësimin e tyre, sipas ligjeve analoge, kjo me rezervimet e dispozitës së paragrafit 2 të nenit
2. Pas hyrjes në fuqi të këtij ligji, tjetërsimet, regjistrimet në librat e Hipotekës ose në regjistrat themeltarë të anijeve, ose te parashënimet kanë fuqi vetëm për sa kohë që bëhen mbi bazën e një titulli me vendim gjyqësor, ose me dëshirën personale të mëparshme nga zbatimi i këtij ligji dhe bazuar në dokumente shtetërore ose private me datë të DEKLARATAT E PASURIVE ARMIKE
1. Të detyruar për deklaratë të pasurive armike në sekuestrim janë:
Pronari i pasurisë armike. Cilido qoftë sipas nenit 8 është sekuestrues provizor i pasurisë armike.
2. Ata që sipas paragrafit 1 janë të detyruar të bëjnë deklaratë, duhet që brenda një muaji nga hyrja në zbatim e këtij ligji, të paraqesin te nëpunësi i Shërbimit Ekonomik Shtetëror deklaratë të hollësishme në dy kopje, për të gjitha elementët pasurore armike, ose të debitorëve të tyre. Për këtë deklaratë, nuk paguhet asnjë lloj takse.
3. Afati i paraqitjes së deklaratës mund të shtyhet me një akt të Ministrit të Financave të botuar në Gazetën Qeveritare.
4. Ata që paraqesin elementet e pasurisë armike pas përfundimit të afatit, përderisa nuk janë të detyruar të bëjnë deklaratë, sipas dispozitave të këtij neni kanë të drejtën e pagesës deri në tre për qind të vlerës së tyre të përcaktuar kundrejt këtyre elementëve me vendim të Ministrit të Financave.

NENI 12
ADMINISTRUESIT
1. Administruesit e pasurive armike nën sekuestrim janë nëpunësit e Shërbimit Ekonomik Shtetëror të vendit ku ndodhet çdo element pasuror.
2. Aty ku janë shumë nëpunës të Shërbimit Ekonomik Shtetëror, administrator emërohet njëri prej tyre, me vendim të Ministrit të Financave.
3. Me vendim të të njëjtit ministër, lejohet të emërohen administratorë në vend të nëpunësit të Shërbimit Ekonomik Shtetëror, nëpunës të tjerë shtetërorë ose privatë në qoftë se ushtrimi i administrimit nga nëpunësi Ekonomik Shtetëror, nuk është ai që duhet.

NENI 13
DETYRAT DHE PUSHTETI I ADMINISTRATORËVE
1. Administratorët kanë për detyrë gjetjen, regjistrimin, mirëmbajtjen dhe sipas destinacionit të zakonshëm, shfrytëzimin e pasurive të sekuestruara, duke marrë për këtë qëllim gjithmonë masat e duhura, kanë për detyrë të synojnë në kënaqjen e kërkesave të sekuestruara, si edhe kënaqjen e të drejtave të të tretëve, kundër pronarit të pasurisë së sekuestruar. Administratorët fillojnë nga puna, me hyrjen në zbatimi të këtij ligji, ose me përcaktimin e pronësisë të pasurisë armike të sekuestruar.
2. Administratorët përfaqësojnë në mënyrë të plotë, në rrugë gjyqësore dhe jashtëgjyqësore, pronarin e pasurisë së sekuestruar brenda kufijve të detyrave, të përshkruara në paragrafin 1 dhe tek ata dhe vetëm tek ata, publikohen detyrimisht gjithnjë dokumentet gjyqësore ose jashtëgjyqësore të çdo natyre, që kanë të bëjnë me pasurinë e pronarit.
3. Çështjet që kanë të bëjnë me administrimin e pasurive nën sekuestrim, mendime të Ministrit të Financave, të botuara në Gazetën Qeveritare. Me të njëjtat vendime rregullohen çështjet e funksionimit të Shërbimit Qendror, në zbatimin e këtij ligji.
4. Pagesa e administratorëve përcaktohet nga Ministri i Financave, pas dhënies së mendimit të komitetit të përshkruar nga neni 19. (Gazeta Shqiptare/INA)

20/12/2012 11:15:00

Ligji i plotë i luftës 1940, si i konfiskoi Greqia pronat e çamëve

[EDLIN]

SKANDALI/Greqia zapton Ambasadën Shqiptare në Athinë


Ish – Legata Shqiptare e kohës së Mbretërisë, pronë e patundshme e shtetit shqiptar, e blerë me flori në rrugën “Vasilissis”, është përvetësuar me dhunë dhe mbahet peng prej 70 vjetësh nga shteti grek, me Ligjin absurd të Luftës. Miliona euro të taksapaguesve shqiptarë të shpenzuara kot për qeratë e godinës diplomatike dhe strehimin e personelit diplomatik.
Buxheti i shtetit shqiptar, ka vite që paguan shuma kolosale financiare për të përballuar qeranë e godinës së Ambasadës Shqiptare në Athinë dhe 8 apartamente banimi të familjeve rezidente të saj. Kjo ndodh në një kohë, kur prej 70 vjetësh, në qendër të Athinës, në rrugën “Vasilissis Sofias”, ndodhet godina e ish-Legatës Shqiptare të kohës së Mbretërisë shqiptare, godinë kjo, që është pronë historike e shtetit shqiptar. Që prej vitit 1940, kjo ndërtesë ish-seli diplomatike, ka kaluar në “sekuestro konservative” dhe është kthyer në “muze”. Natyrisht, në krahasim me atë që kanë humbur dhe po humbin shqiptarët në Greqi, ish-selia diplomatike e grabitur është shumë pak, por që duhet kërkuar e rikthyer, jo vetëm si pronë fizike, por së pari, si vlerë historike.

Ligji i Luftës që Greqia i shpalli Shqipërisë, më datën 10.11.1940 , i cili ende nuk është shfuqizuar, vazhdon t’i ruajë efektet e tij mbi ndëshkimin ndaj shqiptarëve edhe pse “miqësia” mes dy vendeve vazhdon.

Në këtë ligj përshkruhen me hollësi sasia e pronave dhe pasurive, që bllokohen si efekt dëmshpërblimi. Ndërkohë nëpërmjet neneve të tij, pasqyrohet rruga gati e pamundur për t’i rikthyer ato prona me komisione shtetërore, që do të duhet të mblidhen për secilën prej tyre, me praninë e ministrave dhe ekspertëve të zyrave të shumta, të cilët është krejt e pamundur për t’i ulur në një tavolinë sa kohë të ekzistojë “gjendja e luftës”.

Çështja e pronave të bllokuara të shqiptarëve vazhdon të mbetet një proces i ngrirë, si vetë procedura me këtë ligj. Për më tepër që ky ligj është bazamenti juridik edhe i disa ligjeve dhe akteve të tjera juridike e normative që ka marrë Athina për çështjen e pronave të shtetëzuara dhunshëm të shqiptarëve që në fillimin e viteve ‘40’.

Ligji i Luftës nuk mund të jetë kurrë një “mbetje e së kaluarës”, përderisa është një faktor i madh grabitës për grekët dhe që i shërben strategjisë së rrënimit ekonomik të shqiptarëve.

[Albo]

Shume mire keni bere qe keni sjelle ligjin "famekeq" te luftes qe e zene ne goje shumica e nacionalisteve te rruges shqiptare, pa njohur brendine dhe kontekstin e vete historik. Eshte mire qe shqiptaret te njihen me keto dokumenta historike pasi duke u njohur me to, spekulantet dhe lufte-nxitesit nuk do te kene me mundesi per te manipuluar opinionin publik shqiptar me "ligje" te tilla famekeqe. Eshte edhe nje dokument tjeter ne Greqi qe duhet bere publik dhe ai eshte dokumenti i gjykates greke per denimin e atyre 2000+ (nuk e di numrin e sakte) shtetasve greke me origjine came per "tradheti kombetare" si bashkepuntore te pushtuesit italian. Dokumenti duhet te behet publik ashtu sic duhet te behen publik edhe emrat e atyre qe jane denuar ne mungese ne Greqi. Eshte edhe nje dokument i trete historik, deklarata e luftes se Kuvendit te Shqiperise drejtuar Greqise ne tetor 1940, mos gaboj. Shqiptaret duhet ta lexojne edhe ate pasi ky "ligj lufte i Greqise" ishte nje kunderpergjigje e asaj deklarate lufte.

Tani qe te kuptoni kontekstin historik te "ligjit te luftes".

Italia fashiste pushtoi Shqiperine ne 7 prill 1939. Instaloi ne Shqiperi nje qeveri me shqiptare te gatshem per te bashkepunuar me italianet dhe vuri nen kontroll gjithe institucionet demokratike te vendit, me shqiptare te besuar e bashkepuntore te ngushte te fashisteve. Nje vit me vone, ne tetor 1940, Italia fashiste i shpalli lufte fqinjit tone jugor, Greqise, nga Kuvendi i Shqiperise. Kjo ishte menyra se si Musolini perpiqej te justifikonte goditjen ndaj Greqise ne arenen nderkombetare. Motivi i luftes ishte "Bashkimi Camerise me Shqiperine!" Dhe propaganda fashiste italiane qe kish me shume se 1 vit qe pergatiste opinionin publik shqiptar per lufte, bente thirrje qe te krijoheshin grupe te armatosura camesh ne te dy anet e kufirit, si ne Shqiperine e jugut edhe ne Greqine e Veriut. Jo te gjithe camet qe jetonin ne Greqi iu pergjigjen kesaj thirrje te italianeve, por nje pjese e mire e tyre iu bashkua luftes ne krahun e italianeve, kunder shtetit grek, shtetas te te cilit ata ishin.

Leksionet e luftes italo-greke jane dy:

- Demi i jashtezakonshem qe nderhyrja e italianeve shkaktori ne maredheniet mes dy fqinjeve: Shqiperise e Greqise qe u deshen 70 vjet per t'u riparuar.
- Implikimi i cameve qe jetonin ne Greqi ne kete lufte ne krahun e italianeve, dhe sa shtrenjte i kushtoi atyre dhe interesave te shtetit shqiptar.

Lufta italo-greke eshte nje nga kapitujt me te erret ne historine e popullit shqiptar. Eshte nder te paket raste ne histori, ku shqiptaret jane shfaqur si agresore ndaj fqinjeve te tyre.

Albo

[DYDRINAS]

Shume mire keni bere qe keni sjelle ligjin "famekeq" te luftes qe e zene ne goje shumica e nacionalisteve te rruges shqiptare, pa njohur brendine dhe kontekstin e vete historik. Eshte mire qe shqiptaret te njihen me keto dokumenta historike pasi duke u njohur me to, spekulantet dhe lufte-nxitesit nuk do te kene me mundesi per te manipuluar opinionin publik shqiptar me "ligje" te tilla famekeqe. Eshte edhe nje dokument tjeter ne Greqi qe duhet bere publik dhe ai eshte dokumenti i gjykates greke per denimin e atyre 2000+ (nuk e di numrin e sakte) shtetasve greke me origjine came per "tradheti kombetare" si bashkepuntore te pushtuesit italian. Dokumenti duhet te behet publik ashtu sic duhet te behen publik edhe emrat e atyre qe jane denuar ne mungese ne Greqi. Eshte edhe nje dokument i trete historik, deklarata e luftes se Kuvendit te Shqiperise drejtuar Greqise ne tetor 1940, mos gaboj. Shqiptaret duhet ta lexojne edhe ate pasi ky "ligj lufte i Greqise" ishte nje kunderpergjigje e asaj deklarate lufte.

Tani qe te kuptoni kontekstin historik te "ligjit te luftes".

Italia fashiste pushtoi Shqiperine ne 7 prill 1939. Instaloi ne Shqiperi nje qeveri me shqiptare te gatshem per te bashkepunuar me italianet dhe vuri nen kontroll gjithe institucionet demokratike te vendit, me shqiptare te besuar e bashkepuntore te ngushte te fashisteve. Nje vit me vone, ne tetor 1940, Italia fashiste i shpalli lufte fqinjit tone jugor, Greqise, nga Kuvendi i Shqiperise. Kjo ishte menyra se si Musolini perpiqej te justifikonte goditjen ndaj Greqise ne arenen nderkombetare. Motivi i luftes ishte "Bashkimi Camerise me Shqiperine!" Dhe propaganda fashiste italiane qe kish me shume se 1 vit qe pergatiste opinionin publik shqiptar per lufte, bente thirrje qe te krijoheshin grupe te armatosura camesh ne te dy anet e kufirit, si ne Shqiperine e jugut edhe ne Greqine e Veriut. Jo te gjithe camet qe jetonin ne Greqi iu pergjigjen kesaj thirrje te italianeve, por nje pjese e mire e tyre iu bashkua luftes ne krahun e italianeve, kunder shtetit grek, shtetas te te cilit ata ishin.

Leksionet e luftes italo-greke jane dy:

- Demi i jashtezakonshem qe nderhyrja e italianeve shkaktori ne maredheniet mes dy fqinjeve: Shqiperise e Greqise qe u deshen 70 vjet per t'u riparuar.
- Implikimi i cameve qe jetonin ne Greqi ne kete lufte ne krahun e italianeve, dhe sa shtrenjte i kushtoi atyre dhe interesave te shtetit shqiptar.

Lufta italo-greke eshte nje nga kapitujt me te erret ne historine e popullit shqiptar. Eshte nder te paket raste ne histori, ku shqiptaret jane shfaqur si agresore ndaj fqinjeve te tyre.

Albo

Albo ke marre krejtesisht nje pozicion te pafavorshem, per te mbrojtur nje çeshtje te cilen nuk mund ta trajtojme dhe ta zgjidhim ne ketu. Mirepo ne kemi ne dore qe ti paraqesim faktet astu siç jane dhe jo ashtu siç duam.

Kryefakti eshte fakti se shqiptaret nen Greqi, qe nga shpallja e pavaresise se ketij shteti fqinj, nuk jane trajtuar si qytetare te barabarte dhe nuk u eshte respektuar asnje e drejte, perkundrazi ndaj tyre eshte perdorur çdo mjet per ti shkombetarizuar, shpopulluar dhe shpronesuar. Per te shkuar dhe me tej, po ky shtet fqinj me ne, nuk ka lene akt pa kryer kunder integritetit te shtetit te ri shqiptar te dale nga 28 Nentori 1912, sa duke nderhyre me te gjitha mjetet nga jashte po aq duke perdorur elementet filohelene dhe antishqiptare te brendshem.

Fakti qe Greqia as nuk i ka respektuar te drejtat e shqiptar dhe as denjon qe ti respektoje keto te drejta, ka shtyre shume shqiptare qe te bien pre e propagandes se shteteve qe kane patur qellime ekspansioniste ne Ballkan, siç ishte Italia fashiste.

Pra qe Greqia ti ike njehere e pergjithmone kesaj çeshtje te mbartur nga e kaluara, do te duhej qe ajo ti trajtonte problemet e pazgjidhura me shqiptaret me shume urgjence dhe perparesi, sepse kjo do te çonte ne rritjen e mirebesimit dhe krijimit te nje paqe te perhershme ndermjet dy popujve tane fqinje dhe per me teper qe per nje kohe te afert ne do te jemi edhe dy popuj perberes te Bashkimit Europian.

[Gentian_gr]

Per te akuzuar eshte e lehte,sikurse reagimi i admin ne lidhje me postimin e mesiperm.
Sinqerisht ate te shprehur qe ai postuar me lart e kam degjuar ne qindra debate te bera me grekerit!

Sinqerisht me le pershtypjen qe admin ka bere historine e tyre,duke nxjerre keto hipoteza sikurse ne i shpallem lufte greqise kur 8 muaj me pare nga ardhja e Italise s'kish e nje pushke per te qelluar pasi kalane mbreti Zog e kish marre nga brenda me ardhjen e tyre!
Pervec armes se Mujo Ulqinakut!
Si ky postimi i mesiperm i tij,ashtu e ajo e ardhjen e malajzezve,e grekerve per te perzene turqine.

Fatmiresisht bla bla shkronjash!!

[EDLIN]

Ato qe kam lexuar une po i paraqes perseri ketu, ekziston nje dokument i tille edhe ne MJ. kush mund ta sjelle le ta hedhi ketu.

“...Atëherë vazhdojmë pra me qe jemi ne rrugën e udhëzuar!.
Pozicioni juaj i deri tanishëm është se ju çamet i konsideroni kriminel lufte dhe bashkëpunëtor te okupatorit dhe i keni dënuar për krime lufte. Nese na lejoni po ju bëjmë tre pyetje, pastaj po vazhdojmë diskutimin.
1.Pyetja e pare: me c`ligj konkret ju i keni dënuar ata.
2.Sa persona janë te dënuar nga ligji grek?
3.dhe se treti: a është ne fuqi ai ligj qe ka dënuar ne atë kohe për krime qe pretendoni se i kane bere.?
” E zëne si ne befasi kryetarja e eksperteve grek deklaron se:
“Janë dënuar dhe janë marre 1100 vendime ne gjyqin e kolaboracionisteve
organizuar ne atë kohe ndaj tyre. 1100 persona janë dënuar sipas ligjit grek për krimet e luftës dhe ai ligj është ne fuqi akoma....
Përsëriteni edhe njëherë i kërkuam sepse nuk e dëgjuam mire shifrën e te dënuarve, kemi te bëjmë me 1100 persona? (E bere me qellim qe te evidentohej qarte deklarata greke )”.
Po !- deklaroi ajo.Mbasi kishim kohe qe e prisnim ketë moment vijuam:
“ E konsiderojmë deklaratën me te qarte greke te bere ne adrese te çameve me ane të së cilës dëshmohet pafajësia e tyre, për të cilën shteti shqiptar ka qënë i sigurtë që nga momenti i tragjedisë së tyre.
Po leme mënjan për një moment 1100 personat qe ju i keni dënuar ne atë kohe. Ne po ju pyesim se çfarë do te behet me pasuritë e mbi 30 mijë çameve që rezultojnë ligjërisht pa asnjë dënim dhe faj?. Pala shqiptare i kërkon palës greke të rinjohë te drejtën e pasurive laike dhe fetare të kësaj popullate. Për këtë presim zgjidhjen.
Për sa i përket te ashtuquajturve te 1100 te dënuarve, na gëzon fakti qe ju e keni ne fuqi ligjin, se pse po këto ligje dhe po ajo gjykatë qe ka akuzuar dhe dënuar ata i ka deklaruar me vone te pafajshëm.
Pala shqiptare disponon një dokument te Gjykatës Diktimit te Janinës qe mban datën e 29 shtatorit 1976 me Nr.Prot.1837, ku kërkohet anullimi i tyre si te pa komunikuar dhe aspak ne fuqi sipas Nenit 549 te se drejtës Penale greke.
Kur ligji grek e ka thëne me kohe fjalën e vet për pafajësi shtrojmë pyetjen, perse politika zyrtare greke e mbanë këtë fakt ne fuqi?

http://www.forumishqiptar.com/thread...-çeshtjen-çame

[EXODUS]

Albo dashamiresi,
e ke te kote ate rolin e 'ndermjetesuesit pa perfitim personal' te marredhenieve "pothuajse" te shkelqyera Shqiperi - Greqi!

Dihet, qe Italia fashiste e kohes se qyshlargut(LIIB) ishte ushtarakisht e paperballueshme per helenet e asaj kohe, qe ishin 'te denuar' te numeronin ditet(por edhe te luanin ndonje bastore) se kur do 'zhvirgjerohej' toka e tyre prej forcave te bllokut Rome-Tokio-Berlin. Fati 'i buzeqeshi' pepinsve per te shfryre edhe nje here(njesoj si te paret e lashtesise) dufet e nje perbindeshi ushtarak ndaj nje Greqie, e cila nese kish vendosur te mbrohej deri ne vetflijim, e pakta do te perfundonte si Hiroshima(por jo ne kontekstin berthamor) e ballkanit. Do ti qe 'udha e lavdise' kalonte mes permes Shqiperise dhe Roma(e armatosur deri ne dhembe) as qe do t'ja dinte per "ndjenjat e perziera" te Shqiperise ne kete pengmarrje ushtarake. Tani, qe te mendosh(aq me teper, besosh) se Italia kishte thurrur nje plan te tille duke e vendosur Shqiperine ne rolin e nje komplotisti, se ciles(albanise) i mbetej vecse te shfrytezonte mundesine 'e florinjte'(ndonese e gjunezuar ndaj furise italo-asgjesuese-ushtarako-kapitulluese) per 'te likujduar llogarite' me helenet ne lidhje me "Ceshtjen Came" kjo eshte nje e genjeshtert shume e shemtuar!! Per me teper, te mendosh(besosh, edhe nje here) se Greket i druheshin vershimit te nje Shqiperie te sakatosur, tashme nen urdherin Musolinian, eshte goxha 'ofenduese' edhe per intelektin e nje pastruesi te thjeshte!
Tani, politika e Athines, ne lidhje me 'famkeqin'(sic preferohet te etiketohet koheve te fundit) "Ligj i Luftes" me Shqiperine prej mbi 70vitesh, eshte e ndertuar dhe e destinuar t'i sherbeje synimeve "shenjtore" qe ka Athina kundrejt pales tjeter, Shqiperise pra! Greqia e ka patur, por edhe e ka te qarte(krejt e vetdijshme) se ne territorin e saj egzistojne disa 'nen-territore' te sekuestruara me dhune ose jo(diplomaci helene) sic eshte edhe "Ceshtja Cameria" e shumeperfolur, apo jo?! Greqia eshte e vendosur, njesoj si ish-jugosllavet 'e famshem' te mbroje 'sovranitetin' e saj territorial me cdo kusht, aq me teper kur behet fjale per toka(vijezime territoriale) te paprekshme sic eshte edhe "Ceshtja Cameria" Jo vetem kaq, por tani 'epiri verior' eshte bastioni me i fundit i projektuar si nje komardare shpetuese(lifeline) per interesat madhore territoriale te fqinjit tone...

Eshte lehtesisht e evidentueshme se "Ligji i Luftes" do te mbetet ne fuqi per aq kohe, sa Shqiperia te vetdeklarohet(ne nje forme, ose nje tjeter) se nuk ka asnje lloj lidhje, apo edhe pretendime territoriale(me e pakta kjo) ndaj fqinjit, kjo gjithmone sipas 'gjykimit te vetem te shendoshe' nga ana e qarqeve helene!!