Zgjedhjet në Serbi, të parat zgjedhje pas shpërberjes së unionit Serbi-Mali i Zi

[Xhuxh Xhumaku]

Forumiste e forumista,

Duke u nisur nga disa paralele ngjarjesh, rjedhojat qe ato ndersjelltas sjellin, ashtu dhe fakti se ndodhet ne rajon, vendosa qe te hap kete teme ne forum.

Radio Free Europe 22. Dhjetor, 2006 16:11 CET

BEOGRAD

Organizata për Siguri dhe Bashkëpunim në Evropë ka filluar sot misionin për vëzhgimin e zgjedhjeve të 21 janarit në Serbi, që konsiderohen si test vendimtar për aspiratat e Serbisë drejt integrimit në Bashkimin Evropian. Zgjedhjet parlamentare janë të 'rëndësishme' për disa arsye, ka thënë shefi i këtij misioni, diplomati gjerman Geert Ahrens.

"Këto janë zgjedhjet e para pas shpërbërjes së unionit Serbi-Mali i Zi, dhe janë zgjedhjet e para pas konstituimit të Kushtetutës së re", ka thënë diplomati gjerman.

[Xhuxh Xhumaku]

Serbia në udhëkryq
Nga Franko Egro
24-12-2006

Një fitore e mundshme e zgjedhjeve të përgjithshme të 21 janarit në Serbi nga partitë radikalo-nacionaliste, ka provokuar shqetësim dhe reflektim tek të gjitha kancelaritë perëndimore. Të ballafaquar me këtë realitet të trishtë, ata po e shohin si domosdoshmëri akute dërgimin në Beograd të mesazheve mikluese e inkurajuese. Sipas tyre, opinionit serb duhet t’i bëhet e qartë se duhen mbështetur masivisht forcat demokratike dhe reformatore, që e kanë të kthjellët perspektivën evropiane dhe jo ata ultra-radikalë, që hapur kërkojnë rikthimin në të kaluarën ksenofobe. Konstatimi, se situata është “e rënduar dhe alarmante” përbën megjithatë, vetëm njërën anë të medaljes; atë, për të cilën të gjithë shtetet e BE-së bien dakord.

Ana tjetër, siç ndodh rëndom me një organizëm të tillë të stërmadh, pa politikë të unifikuar të jashtme, evidenton ndjeshëm dallimet në qëndrimet mes anëtareve të tij. Më saktë, Sllovenia, Greqia, Italia, Spanja, Suedia, Danimarka dhe Republika Çeke, shprehen se janë të vendosur në transmetimin e mesazhit, se: “Serbia është shtet i mirëfilltë evropian mëse i mirëpritur në këtë familje”. Ata madje preferojnë, që përpara zgjedhjeve ta zbusin disi qëndrimin e ashpër ndaj arrestimit dhe ekstradimit të kriminelëve të luftës, pengesë kjo tejet frenuese për rrugëtimin e Serbisë drejt Evropës së Bashkuar.

Por, tre shtete mjaft autoritare në vendimmarrjen e politikave të kontinentit: Franca, Britania e Madhe dhe Holanda, nuk ndajnë të njëjtin qëndrim dhe pse të ardhmen e Serbisë e vendosin lart, në listën e shqetësimeve të tyre të momentit. Artikuluesi më i qartë i kësaj teze, është ministri i Jashtëm i Holandës, sipas të cilit, të paturit e një perspektive evropiane për këtë vend është jetike, por i tillë është edhe bashkëpunimi me Hagën. Një zyrtar francez, shtoi se të transmetosh mesazhin, se “po zbutet qëndrimi përpara mbajtjes së zgjedhjeve” do dërgonte mesazhin e gabuar.

Brukseli i ndërpreu bisedimet për afrimin e mëtejshëm të Serbisë me BE-në, në maj të këtij viti, pasi Beogradi nuk arriti të arrestonte të superkërkuarin, Gjeneralin serbo – boshnjak Ratko Mlladiç. Është pikërisht ky qëndrim i prerë ndaj kriminelëve të Luftës, por edhe mbështetja që po i jepet shqiptarëve të Kosovës për shpalljen e pavarësisë së tyre, dy arsyet thelbësore që kanë bërë që të shtohet ndjeshëm përkrahja për Partinë ultra-radikale të zotit Vojisllav Sheshe. Këtë e kanë konfirmuar së fundi, edhe një sërë anketimesh, sipas të cilave, në popullaritet ajo është fare pranë me Partinë Demokratike të presidentit Boris Tadiç. Duket se në këtë situatë, sa të paqartë aq edhe kritike, kancelaritë evropiane, realisht nuk kanë shumë mundësi përzgjedhjeje.

Radikalët që drejtohen nga politikani veteran, Vojisllav Sheshel, që ndodhet aktualisht në Hagë i akuzuar për krime të rënda kundër njerëzimit, kanë deklaruar hapur se, nëse fitojnë pushtetin do t’i ndërpresin të gjitha bisedimet për anëtarësimin e vendit në NATO dhe BE. Më tej, teza e tyre fiton trajta vërtetë shqetësuese: “Ne do të ndërhyjmë ushtarakisht për ta rifituar me forcë Kosovën, e cila po shkëputet padrejtësisht”. Kjo është edhe arsyeja se përse presidenti aktual, Boris Tadiç, i Partisë Demokratike, i vlerësuar si ndër të paktit politikanë pro-reformatorë, po ndihmohet me dhurata politike të minutave të fundit.

Në këtë kuadër, duhen kuptuar dhe shpjeguar dy zhvillime të befta të minutave të fundit. Nga njëra anë, tashmë kanë filluar negociatat me Brukselin, lidhur me procesin e lehtësimit të procedurave të vizave për qytetarët serbë, ndërkohë që NATO e ftoi Beogradin t’i bashkangjitet Programit të saj të Partneritetit për Paqe. Deklaratat e njëpasnjëshme të diplomatëve dhe zyrtarëve të lartë amerikanë javët e fundit, nuk po lenë më vend për ekuivoke: “Po përpiqemi, që në këtë situatë të vështirë të ndihmojmë miqtë tanë serbë ”. Ndërsa përfaqësuesi zyrtar i NATO-s në Beograd, Gjeneral-Majori francez Janik Ase, deklaroi se Serbia bën mirë të harrojë të kaluarën dhe ta kthejë fytyrën nga e ardhmja, për integrimin e saj në strukturat Euroatlantike.

Pati shumë reagime nga disa qarqe në Serbi, që i cilësuan këto deklarata “ndërhyrje në punët e brendshme”. Por, zyrtarët evropianë ishin mjaft të kujdesshëm, kur në reagimet e tyre nënvizuan se nuk po bëjnë politikë të brendshme, por po përpiqen të inkurajojnë dhe krijojnë një klimë pozitive në këtë vend, që synojnë vetëm ecjen dhe zhvillimin e reformave. Ata nuk harruan të ritheksojnë se ky është edhe lajtmotivi i të gjitha deklaratave, ndaj të gjitha vendeve që synojnë anëtarësimin në strukturat e këtij organizmi. Situata aktuale, nuk lë vend për dyshime: Serbia ndodhet në udhëkryq të rrezikshëm, por që është pjellë e historisë së saj të dy dekadave të fundit. Nacionalizmi, shovinizmi dhe ksenofobia e Beogradit që mbolli vetëm dhunë, shkatërrim, përgjakje dhe riorganizim të të gjithë Ballkanit, tashmë është shndërruar në boomerang për të. Dhe ajo nuk do të mund të shkëputet lehtë prej saj.

[Xhuxh Xhumaku]

Shekulli 28-12-2006

Forcat “demokratike” serbe
Nga Dritan Goxhaj, oficer aviacioni, ish-komandant i UÇPMB në zonën operative të Qarrit

Duke lexuar shkrimin “Serbia në udhëkryq”, më tërhoqi vëmendjen ndarja që autori i bën forcave politike serbe; në forca politike radikale nacionaliste dhe në forca politike demokratike e reformatore.

Zotëria, besoj i ndan një grup partish që udhëhiqen nga presidenti Boris Tadiç dhe kryeministri Vojisllav Koshtunica, në forca demokratike, jo për faktin se këta persona kanë bërë ndonjë revolucion demokratik, ose reforma të këtilla në Serbi. Por, thjesht për faktin se këta persona dhe forcat që ata drejtojnë, janë konsideruar si të tilla nga Evropa dhe nga SHBA-ja. Edhe Perëndimi është nisur nga fakti që këto forca rrëzuan Sllobodan Millosheviçin nga pushteti dhe e dërguan në Hagë. Për dijeni të opinionit dhe lexuesve, ai që në pamje të parë u duk si një revolucion demokratik, nuk ishte asgjë tjetër, vetëm mllef popullor ndaj Millosheviçit dhe klasës politike që ai drejtonte, për humbjen e luftës në Kosovë. Mllef ky, që u menaxhua më së miri nga Koshtunica. Pas ardhjes në pushtet, ky grup personash “demokratikë dhe reformatorë”, iu bashkangjit forcave politike ultra-nacionaliste dhe përdorën të gjithë fuqinë ushtarake, për të shtypur luftën e shqiptarëve në Preshevë. Dhe, së bashku me Vojisllav Sheshelin dhe një grup tjetër ultra-nacionalistësh të Nebojsha Çoviçit, krijuan të gjitha kushtet për eliminimin e kryeministrit të atëhershëm, Zoran Xhinxhiç.

Pavarësisht se nën presionin e Perëndimit, Tadiç e Koshtunica arritën të arrestojnë vrasësit e Xhinxhiçit, por kurrë urdhëruesit e vrasjes. E për këtë arsye, edhe gjyqi për zbardhjen e vrasjes është ndaluar dhe shtyrë për një afat të pacaktuar. Pavarësisht se opinioni ka lexuar e dëgjuar, se për vrasjen e Xhinxhiçit është akuzuar ish-komandanti i Njësisë Speciale të Shërbimit Sekret, Mirolad Lukoviç, alias “Legija”, ai nuk është dënuar për këtë arsye, por për vrasjen e ish-presidentit serb, Ivan Stambolliç. Nuk duhet harruar se kryeministri Koshtunica në 1999, gjatë luftës në Kosovë bën një vizitë në Mitrovicë dhe jo forcave të rregullta ushtarake serbe, por atyre paramilitare, vizitë kjo e cila është dokumentuar me anë të fotografive të ndryshme, të bëra e të publikuara me atë rast.

Si mund të konsiderohen forca demokratike reformatore, kur nuk kanë ndërmarrë asnjë reformë në institucionet kryesore të ushtrimit të dhunës dhe represionit në ish-Jugosllavi?! Që kur kanë ardhur në pushtet, nuk është bërë asnjë reformë në organet e sigurimit serb! E vetmja reformë në to, është ndërrimi i emrit të UDB-s në BIA (Bezbednosti Agencija Informativna). Ndërsa, në Shërbimin Sekret Ushtarak ata larguan në 2003 shefin e tij (Shërbimit), jo si rezultat i ndonjë reforme demokratike, por thjesht për arsyen e një deklarate të konsideruar e gabueshme nga klasa politike (ai deklaroi se Serbia kishte informatorë në institucionet e Kosovës). Në radhët e ushtrisë nuk është bërë as gjithashtu edhe një reformë demokratike, pavarësisht dërgimit ose më mirë shkuarjes në Hagë të ish-shefit të Shtabit të Ushtrisë, gjeneralit Nebojsha Pavkoviç. Jo vetëm kaq, por të gjitha paratë që SHBA-ja i dhanë Serbisë në 2004, si dëmshpërblim për dëmet e shkaktuara nga bombardimet e NATO-s në 1999 (1 milion dollarë amerikanë), i futën në rinovim të teknikës ushtarake serbe. Kurse në 2005, është miratuar një fond special për Ministrinë e Mbrojtjes për marrjen me qera nga Departamenti i Shtetit Amerikan të dy satelitëve amerikanë, njëri për qëllime spiunazhi dhe tjetri për qëllime ushtarake. Edhe kjo është reformë, por vetëm demokratike jo. Në 2006, po këto forca, së bashku me forcat ekstreme nacionaliste të Sheshelit e Çoviçit, miratojnë në Parlament me unanimitet të plotë Kushtetutën e re të Serbisë, e cila e parasheh Kosovën pjesë integrale dhe të pandashme të Serbisë. E gjitha kjo, pavarësisht bisedimeve për statutin e Kosovës dhe presionit ndërkombëtar.

Në referendumin e para një muaji për miratimin e Kushtetutës, për herë të parë në historinë e shtetit serb, doli në votime dhe bëri thirrje për miratimin e saj (Kushtetutës, e cila nuk i sheh askund shqiptarët në Luginën e Preshevës, as edhe si etnitet), edhe kreu i Kishës Ortodokse Serbe. Si mund të kemi të bëjmë me forca demokratike, kur deri më sot, këto forca nuk kanë marrë as edhe më të voglin mundim që t’i kërkojnë falje popullsisë shqiptare në Kosovë, për krimet e kryera ndaj tyre nga shteti serb?! Serbia, edhe sot vazhdojnë ende të mbajnë peng trupat e 2500 shqiptarëve të masakruar nga forcat serbe dhe te groposura në varreza masive diku në Serbi. Përsa i përket hyrjes në Evropë, nuk duhet të harrojmë tekstin e parë të Kushtetutës evropiane, të modifikuar më vonë, i cili thotë se “Baza evropiane është kristianizmi”.

Ndaj, Evropa nuk do të pranojë kurrë më parë në gjirin e saj, një shtet me shumicë myslimane si Shqipëria, pa pranuar fillimisht të tëra shtetet kristiane të saj.

Prandaj, duke u bazuar në faktet e mësipërme, për shumicën e shqiptarëve dhe sidomos për ata që jetojnë në Kosovë dhe Luginën e Preshevës, në Serbi nuk mund të ketë forca politike demokratike e reformatore. Atje forcat politike ndahen në forca politike nacionaliste dhe forca politike ultra-nacionaliste.

[Xhuxh Xhumaku]

Në Bujanovc pushtetin lokal e kanë partitë shqiptare

Në Serbi, fushata për zgjedhjet parlamentare të 21 janarit vazhdon të dominohet nga çështje që lidhen me statusin e ardhshëm të Kosovës, përmirësimin e gjendjes ekonomiko-sociale dhe përpjekjet për integrimin euro-atlantik të vendit.

Paralelisht me këtë, nga bashkësia ndërkombërare është lënë të kuptohet se realizmi ndaj Kosovës dhe bashkëpunimi me Gjykatën ndërkombëtare të Hagës mbeten provimi kryesor për elitën politike serbe.

Pas një debati të gjatë, forcat kryesore politike të shqiptarëve në Luginën e Preshevës kanë marrë qëndrim që të marrin pjesë në këto zgjedhje, vendim ky që është përshëndetur nga bashkësia ndërkombëtare, në Tiranë e Prishtinë, por që nuk po kalon pa kundërshti brenda spektrit politik shqiptar atje.

[Xhuxh Xhumaku]

Ne nje komunikim me ne media te Prishtines, zoti Moisiu vuri ne dukje se pjesemarrja e partive politike shqiptare ne keto zgjedhje do te deshmonin edhe nje here, jo vetem ndergjegje dhe kulture politike, por edhe se shqiptaret jane nje faktor i rendesishem konstruktiv per ruajtjen e paqes dhe te stabilitetit ne rajonin e Ballkanit.

Zyra e Shtypit prane Presidentit beri te ditur se zoti Moisiu nenvizoi faktin se perfaqsimi politik i shqiptareve do te ishte ne vete interesin e tyre, per konkretizimin e kerkesave dhe per nje dnikim me te gjere pozitiv.

VH/Liria

[Llapi]

Shifne ket krye idiotin se qfar fushate parazgjedhore ka ba
-----------------------


Kryeministri Koshtunica feston Vitin e Ri me serbët e Kosovës

01-01-2007



Kryeministri i Serbisë, Vojisllav Koshtunica, e festoi Vitin e Ri me banorë serbë të Kosovës, gjatë një vizite të rrallë në prag të zgjedhjeve serbe të planifikuara për këtë muaj.

Zoti Koshtunica mbriti sot në Mitrovicë nën masa të rrepta sigurimi. Ai u tha disa qindra serbëve në këtë qytet se do të vazhdojë përpjekjet për parandalimin e pavarësisë që kërkohet nga shqiptarët që përbëjnë shumicën e banorëve të Kosovës.

Një vendim i Kombeve të Bashkuara mbi kërkesat e shqiptarëve për pavarësi pritet këtë muaj, dhe zoti Koshtunica e ka bërë ruajtjen e Kosovës si pjesë të Serbisë, çështjen kryesore të fushatës së tij për t’u rizgjedhur në postin e kryeministrit.

Kosova ndodhet nën administrin e OKB-së që prej vitit 1999, kur bombardimet e Natos detyruan tërheqjen e forcave serbe e jugosllave të sigurimit nga Kosova. //az//

[Llapi]

Nënkryetari Limaj i përgjigjet kryeministrit serb: Në çdo milimetër të saj, Kosova do të jetë shtet i pavarur në vitin 2007

04.01.2007
Nënkryetari i PDK-së z.Fatmir Limaj ka deklaruar sot se pasi nuk ka reagime as nga kryetari, as nga kryeministri i Kosovës, i cili është më i gatshëm të reagojë kur flet opozita, sesa kur udhëheqësit serb vizitojnë Kosovën, atëherë unë në emër të PDK-së ia përcjelli një përgjigje kryeministrit serb se në çdo milimetër të Kosovës, pikërisht në çdo milimetër të Kosovës, Kosova do të jetë shtet i pavarur në vitin 2007.
“Njëkohësisht, ftojmë institucionet tona të jenë më aktive dhe të mos bëjnë që s’po ndodh asgjë në vendin tonë, të reagojnë në kohën e duhur për zhvillimet politike të cilat në mënyrë të drejtpërdrejtë ndikojnë në proceset dhe në zhvillimet politike në vendin tonë” – ka thënë nënkryetari Limaj.


Nënkryetari i PDK-së z.Fatmir Limaj

“Kemi pritur për 4 ditë institucionet qendrore të Kosovës, nga presidenti, nga kryeministri i vendit të deklarohen, të reagojnë dhe të informojnë opinionin rreth vizitës së kryeministrit serb Koshtunica në Kosovë. Ka qenë detyrë e institucioneve të Kosovës për të informuar opinionin për vizitën e kryeministrit serb pikërisht më 31 dhjetor dhe për të reaguar për vizitën e tij. Por, fatkeqësisht deri më sot nuk kemi pasur as reagimin, dhe në të njëjtën kohë nuk kemi pasur në kohën e duhur, as informacionin e duhur se kryeministri i Serbisë do të ketë vizitë në pjesën veriore të Kosovës” – ka thënë nënkryetari i PDK-së.

Më tej z.Limaj ka shtuar se as Ekipi i Unitetit nuk është informuar rreth vizitës së kryeministrit të Serbisë në Kosovë, as anëtari ynë në Ekipin e Unitetit, kryetari i partisë sonë, nuk ka qenë i informuar rreth kësaj vizite.

Duke thënë se e kemi ftuar këtë konferencë për media për t’i bërë pyetje kryetarit dhe kryeministrit të Kosovës se a kanë ditur ata për vizitën e kryeministrit serb më 31 dhjetor, në natën e Vitit të Ri në Kosovë, nënkryetari Limaj ka thënë se “nga ajo që kemi marrë informacione nga shtypi, zëdhënësi i UNMIK-ut ka thënë se kryeministri i Kosovës ka ditur për vizitën e Koshtunicës dhe ai nuk e ka informuar as opinionin dhe nuk ka pasur asnjë reagim nga zyra e tij”.

“Në të njëjtën kohë shtrohet pyetja se a e ka ditur këtë gjë edhe kryetari i Kosovës, nëse nuk e ka ditur, pse nuk e ka ditur, dhe nëse e ka ditur pse kryetari i vendit nuk e ka informuar opinionin dhe nuk ka reaguar ndaj vizitës së kryeministrit serb pikërisht me 31 dhjetor” – ka pyetur z.Limaj.

Duke folur rreth kësaj vizite të kryeministrit serb në veriun e Kosovës, nënkryetari i PDK-së z.Fatmir Limaj ka thëns se “mesazhet e kryeministrit serb janë mesazhe që destabilizojnë dhe ndikojnë në sigurinë e vendit, si dhe në procesin politik. Në këtë kuadër, ka një reagim të natyrshëm të qytetarëve të vendit për mesazhet e kryeministrit serb që ka drejtuar nga veriu i Kosovës”.

“Anakronia më e madhe për ne është se në kohën kur kryeministri i vendit ka ditur për një vizitë të kryeministrit serb në natën e Vitit të Ri në pjesën veriore të Kosovës, në pjesën më të ndjeshme dhe më problematike të vendit, kryeministri ynë para Teatrit të Kosovës këngën e Destan Begut. Thuajse asgjë nuk ka ndodhur në Kosovë, duke u bërë sikur që nuk ka ditur se çka po ndodh rreth tij. Ka kaluar koha kur zhvillimet e caktuara, të cilat ndodhin në vend dhe përreth vendit duhet të heshten” – theksoi nënkryetari demokrat.

“Qytetarët e Kosovës e kanë parë kur para Teatrit të Kosovës këndohet kënga e Destan Begut, ndërsa Koshtunica në pjesën veriore të Kosovës çon mesazhe për përpjekjet e tij, për angazhimet e tij dhe për vendosmërinë e tij për ta mbajtur Kosovën pjesë të pandashme të Serbisë. Ku është serioziteti i institucioneve tona?” – tha z.Limaj
“Kryeministrit Çeku iu ka ndalur sahati” – tha z.Limaj

Duke thënë se sipas informacioneve që posedon PDK-ja, kryeministri serb është përcjellë edhe nga Shërbimi Policor i Kosovës, që nënkupton që ministri i rendit ka qenë i informuar për vizitën e kryeministrit serb në Kosovë, nënkryetari i partisë më të madhe opozitare në vend është shprehur se “gjithë këtë, si duket institucionet e vendit kanë dashur ta kalojnë në heshtje, gjoja në emër të sigurisë”.
“Nuk ruhet siguria duke heshtur, nuk ruhet siguria duke u bërë sikur nuk po ndodh asgjë. Siguria ruhet dhe menaxhohet vetëm në qoftë se merren masa preventive dhe paralajmërohet se veprimet dhe aktet e tilla mund të ndikojnë drejtpërdrejtë në çështjet e sigurisë” ka potencuar z.Limaj.

“Vizita e kryeministrit serb në Kosovë ka qenë vizitë provokative, e cila dëmton angazhimet tona, dëmton sigurinë e vendit, dhe njëkohësisht dëmton përpjekjet e institucioneve vendore dhe qytetarëve të Kosovës, të cilët po bëjnë përpjekje për integrimin e gjithë shoqërisë kosovare për të jetuar në një shoqëri demokratike. Kjo dëmton edhe vetë përpjekjet e serbëve lokalë, të cilët po bëjnë përpjekje të inkorporohen në kuadër të institucioneve të vendit. Kjo vështirëson angazhimet që kanë shumë liderë serb këtu, që kanë shprehur vullnetin që të punojnë së bashku me shumicën shqiptare për ta ndërtuar shoqërinë demokratike në Kosovë” – është shprehur nënkryetari për çështje politike i PDK-së.

Në fund, nënkryetari i PDK-së z.Fatmir Limaj ka deklaruar se pasi nuk kemi reagime as nga kryetari, as nga kryeministri i Kosovës, i cili është më i gatshëm të reagojë kur flet opozita, sesa kur udhëheqësit serb vizitojnë Kosovën, atëherë “unë në emër të Partisë Demokratike të Kosovës ia përcjelli një përgjigje kryeministrit serb se në çdo milimetër të Kosovës, pikërisht në çdo milimetër të Kosovës, Kosova do të jetë shtet i pavarur në vitin 2007”.

“Jo kryeministri i Serbisë, por askush nuk mund ta ndalojë këtë realitet. Kjo është përgjigjja që ne ia dërgojnë si opozitë kryeministrit të Serbisë, dhe njëkohësisht ftojmë institucionet tona të jenë më aktive dhe të mos bëjnë që s’po ndodh asgjë në vendin tonë, të reagojnë në kohën e duhur për zhvillimet politike të cilat në mënyrë të drejtpërdrejtë ndikojnë në proceset dhe në zhvillimet politike në vendin tonë” – ka përfunduar nënkryetari i Partisë Demokratike të Kosovës z.Fatmir Limaj.

[Xhuxh Xhumaku]

VOA 04-01-2007

Kryeministri serb përshëndet vendimin e partive për të paraqitur kandidatë në zgjedhje


Kryeministri i Serbisë Vojisllav Koshtunica e mirëpriti një vendim të koalicionit të dy partive shqiptare të Luginës së Preshevës për të paraqitur kandidatë në zgjedhjet parlamentare të 21 janarit.

Zoti Koshtunica theksoi se pjesëmarrja e grupeve të ndryshme etnike në Parlamentin e Serbisë është e diçka e nevojshme dhe pozitive.

Koalicioni i partive shqiptare në Luginën e Preshevës emëroi 10 kandidatë, 4 prej tyre gra. Kjo zonë, përgjatë kufirit me Kosovën, banohet kryesisht nga shqiptarët e Serbisë Jugore. //kk//

[Xhuxh Xhumaku]

Presheva ka me afër Tiranën se Beogradin
nga Koço Danaj

Nuk bëhet fjalë për distancë kilometrike. Ashtu siç nuk bëhet fjalë për infrastrukture rrugësh. Bëhet fjalë për një distancë tjetër. Cila është ajo distancë? Bëhet fjalë për distancën kombëtare, distancën natyrale, distancën shpirtërore, distancën gjuhësore etj etj. Dhe kur merr parasysh këto lloj distancash, atëherë me plot të drejtë mund të thuash se Presheva ka shumë herë më afër Tiranën se sa Beogradin. Po kjo dihet, mund të thotë dikush apo disa. Është shumë e vërtetë që dihet, por është po kaq e vërtetë se shpesh herë harrohet.

Po pse harrohet? Po ja perse: Shqiptarët në Luginën e Preshevës bojkotuan referendumin lidhur me kushtetutën serbe. Dhe me këtë bojkot ata treguan se nuk e njohin Ligjin themelor të shtetit serb. Që do të thotë se nuk e njohin vete Serbinë si shtetin e tyre. Deri këtu janë dakord të gjithë, përfshirë edhe politikanët shqiptarë nga Tirana, Prishtina dhe Tetova.
Por paradoksi ndodh me vonë. Atyre që bojkotuan Ligjin themelor të shtetit serb, u thuhet të mos bojkotojnë pushtetin serb. Dhe kësisoj, politikanët shqiptarë të Preshevës u ndodhen nën një trysni nga politikanët shqiptare për të mos bojkotuar zgjedhjet e 21 janarit.

Ata u thirren në Tiranë, u thirren në Prishtinë etj për këtë çështje. Atyre iu dërgua mesazh për Vitin e Ri edhe nga Presidenti i Shqipërisë për të marrë pjesë në zgjedhje. Fundi i trysnisë: Vetëm dy parti politike nga 5 të tilla pranuan të marrin pjesë në zgjedhjet e Serbisë. PDSH e drejtuar nga Ragmi Mustafa, LBD e drejtuar nga Jonuz Musliu etj dhe PDK nuk pranuan të marrin pjesë në zgjedhje. Për dijeni të lexuesit, PDSH dhe LBD janë dy nga partitë kryesore të shqiptarëve.

Ragmi Mustafa është kryetar i Bashkisë së Preshevës, që në zgjedhjet e fundit e fitoi postin e kryetarit me 64 për qind të votave. Ndërsa Jonuz Musliu ka qenë përfaqësues politik i UCPMB dhe kandidati kryesor për bashkinë e Bujanovcit. Në raundin e parë ai fitoi mbi 4000 vota.

Por në raundin e dytë, për të mos lejuar fitoren e kandidatit të radikalëve serbë Svetisllav Svojemenoviçi dhe për të garantuar fitoren e përfaqësuesit shqiptar, Nagip Arifit, mbështeti këtë të fundit.

Akoma nuk dihet se sa shqiptarë do të marrin pjesë. Sondazhet e para flasin se ata do ti bojkotojnë masivisht edhe këto zgjedhje, ashtu siç bënë me referendumin për kushtetutën serbe.

Ç’ka u tha me sipër ka të bëjë me pohimin e faktit se politika shqiptare nuk arriti t’i unifikonte në qëndrime partitë politikë të Luginës së Preshevës. Përkundrazi i përçau ato me shumë. Por jo vetëm kaq, politika në Prishtinë dhe Tiranë nuk ka lëvizur fare për t’i ndihmuar politikanët e Luginës së Preshevës të krijojnë Këshillin Kombëtar Shqiptar.

Deri me sot nuk ka pasur asnjë lëvizje lidhur me këtë institucion kombëtar shqiptar. Ndërsa pati shumë lëvizje lidhur me pjesëmarrjen në zgjedhje. Por jo vetëm kaq: Politika shqiptare në Prishtinë, Tetovë apo Tiranë ka harruar se shqiptarët e Luginës së Preshevës në datë 24 mars 1992 kanë zhvilluar një Referendum për Autonomi të Luginës dhe për të drejtë Bashkimi me Kosovën.

Është koha e rikthimit të Kujtesës historiko-politike. Ata që flasin çdo ditë për pavarësinë e Kosovës duhet më në fund ta kuptojnë se kjo pavarësi garantohet në Preshevë më shumë se në ndonjë vend tjetër. Ata që flasin çdo ditë për liritë dhe të drejtat e shqiptarëve në Maqedoni, duhet më në fund ta kuptojnë se këto liri dhe të drejta nuk mund të copëzohen pjesë-pjesë, ato mund dhe duhet të realizohen tërësisht. Liritë dhe të drejtat e shqiptarëve në Maqedoni mbrohen dhe realizohen në Tuz apo Ulqin.

Problemi shqiptar ka veçoritë e tij në vende të ndryshme të rajonit. Por ai ka edhe të përbashkëtën e tij që do të thotë se në rikonfigurimin e rajonit, shqiptarët duhet të jenë bashkë. Ne 28 nëntor 2006, Presheva dhe gjithë Lugina festoi me madhështi Festën e shpalljes së Shqipërisë Natyrale në 28 nëntor 1912. Me këtë festë, shqiptarët në Luginë treguan se Tiranën e kanë shumë me afër se Beogradin. Është një aspiratë që kërkon të shndërrohet në realitet. Dikush në

Tiranë, Tetovë apo Prishtinë, ndoshta edhe nuk ka fuqi t’i ndihmojë. Pafuqia vetëm konstatohet, ajo nuk ndëshkohet, as kritikohet. Por Pafuqia nuk duhet të pengojë apo të ngatërrojë. Prandaj po e mbyllim këtë analizë me një titull pikture të Salvador Dalisë : Lërini djemtë të shkojnë tek Nëna.

Koha Jone, E Shtune 06 dhjetor 2007

[Xhuxh Xhumaku]

Balkanweb, 07/01/2007 - 11:59

Pse zgjedhjet në Serbi mund t’i fitojnë forcat nacionaliste – radikale?
Nga Fehmi AJVAZI

Më pak se një muaj, zgjedhjet në Serbi do të përcaktojnë se kush do të jetë në krye të pushtetit: forcat e moderuara dhe demokratike siç po quhen tash e sa kohë, apo forcat ultranacionaliste – ekstreme. Definimi për forcat aktuale partiake në Serbi me terma politikë, nuk nënkupton dallime të theksuara për askënd: Serbia, vazhdon të mbetet një shtet ku sistemi politik dhe qeverisja shtetërore gjeneron edhe më tutje forma të kombinuara pushteti sipas modelit nacionalkomunist me nuanca demokratike, sipas modelit të djathtë me linja të trasha nacionaliste - radikale etj. Ky kolazh i pluri – partizmit, i pushtetit dhe i qeverisjes në Serbi, nuk i dallon shumë as figurat serbe: Tadiqin nga Koshtunica, Koshtunicën nga Nikoliqi, Nikoliqin nga Drashkoviqi, Drashkoviqin nga Daçiqi etj. Në një fushë ku është hedhur për t’u mbjellë gruri në vjeshtë, vështirë se mund të gjejmë ndonjë kalli misri apo fije elbi, në pranverë…!

Serbët dhe Serbia, vijnë nga një “fushë e madhe historike” ku është mbjellë vazhdimisht fara e urrejtjes dhe e hegjemonizmit, fara e politikës nacionaliste që nuk njeh dhe nuk pranon jo serbë rreth vetës, që nuk pranon kultura dhe besime të tjera, që nuk pranon raca. Prandaj, duam apo s’duam ne, kjo është shkalla etno – psikologjike, shkalla e vetëdijes qytetare serbe, shkalla etno – kulturore, shkalla politike dhe qeverisëse në Serbi dhe që për çudi, kjo është edhe shkalla e moralit dhe e etikës serbe që frymon pak a shumë në stilin gebelsian të kodit të superioritetit: “…serbët, janë popull hyjnorë” !

Paradoksalisht me kohët dhe hapësirat njerëzore, një serbë me dukje normale mendore-fizike është në konflikt permanent me secilin që s’është si ai, që s’mendon si ai, që s’flet si ai, që s’vepron si ai, që s’buzëqesh si ai, që s’i falet zotit si ai…etj. Padyshim, kjo “shëmti kolektive serbe” që është shfaqur me vrull në dekadat e fundit në variantet më shkallues, duhet ta ketë edhe epiqendrën e vet të kultivimit, ashtu siç e ka edhe epiqendrën e vet fatalitetit! A do të shpërthej edhe njëherë kjo “shëmti” gjithandej e njohur pas 21 janarit të vitit 2007…?