Kush ishin ballistët?

[ardi_truss]

Deri ne merreveshjen e Mukjes, si ballistet, ashtu edhe partizanet, me gjithe rezervat, qe kishin per njeri-tjetrin, kane luftuar kunder pushtuesit, sipas mundesive, qe kane patur dhe se ne kete periudhe, sa per reference, activiteti i ballit kombetar kunder pushtuesit ishte me intensiv ne krahasim me te ashtuquajturen p.k.sh., gje e cila kjo lidhet me mundesite me te medha financiare dhe ushtarake, qe balli kombetar posedonte ne raport me te ashtuquajturen p.k.sh.!
Per keto ka referenca teper te detajuara, madje edhe nga literatura komuniste!
Skenari ndryshoi menjehere mbas ardhjes se emisareve te p.k. te serbise, e cilla tashme dihet, se kishte te bente me rrezimin e vendimeve te marreveshjes se Mukjes, ku edhe ashtu ndodhi!
Pra, prej ketij momenti e deri ne fund te 1944-es dhe fillim te 1945-es, Shqiperine e mbertheu lufta civile, nderkohe kur akoma vazhdonte te ishte e pushtuar, ku te ashtuquajturen p.k.sh., si vegel e pk te serbise e gjejme te luftoje kunder legalitetit dhe atyre formacioneve plitiko-ushtarake, qe ishin krijuar nga divorci, qe kishin bere keto te fundit me vet pbk, per shkak te teorive disfatiste te Mitat Frasherit, ku edhe po gjate kesaj periudhe po keto formacioneve plitiko-ushtarake, si subjekte politiko-ushtarake te vecanta, te pavarura nga njera-tjetra, si dhe jashte autoritetit te vet pbk me Mitat Frasherin ne krye, i gjejme te hyjne ne aleance me gjermanet!
Ceshtja nuk qendron tek realitei i atehershem, pasi c'eshte bere nuk c'behet me', por tek perceptimi i gabuar i po ketij realiteti, per shkak te fallsifikimit te historise per qellime politike, duke filluar qe me gjitonin, qe kemi ne jug, i cilli ka pervetesuar antiken e para Romes (para 59 BC), duke vazhduar ketu me komshiun tjeter ne veri, i cilli ishte producenti i skenarit te luftes civile, si dhe duke vazhduar akoma me tutje me vet pksh (mbas divorcit me pk te serbise me 1948), e cilla po per qellime politike ndertoi historine moderne mbi nje mal me gje-a-gjeza!
Tani sa per reference, gjate periudhes se luftes se II boterore, eshte e vertete historike, se: - Kosova ishte e bashkuar me Shqiperine dhe se nje nga aresyet, qe gjermanet kane hyre ne Shqiperi ishte: sigurimi i koridorit te kthimit te divizioneve gjermaneve mbas humbjes, qe kishin pesuar ne Rusi, ndersa aresyet e tjera, natyrisht i ka ditur vet Hitleri!
Pra, e pare kjo situate ne kompleks, gjithmone duke e gjykuar sipas realitetit te atehershem, pa e politizuar kete ceshtje me realitetet e sotme historike, varesia funksionale e te ashtuquajtureses "p.k.sh." ndaj pk te Serbise gjate luftes se II-te boterore perben ne vetvete antishqiptarizem dhe gjithashtu, pa marre rolin e avokatit per ato fraksionet e siperpermendura, aleanca e ketyre te fundit me gjermanet ne rradhe te pare, te pakten teorikisht, mund te jete gjykuar si nje domosdoshmeri per te ndryshuar raportin e forcave ne favor te tyre, gjithesesi per te luftuar kunder faktorit komunist!

E pra ja qe sna thate gje, dhe as faktet qe une ju kerkova nuk na sollet.Une me lart ju kerkoj te sillni fakte qe balli kombetar ka luftuar okupatorin gjerman dhe ka pasur te rene nga kjo lufte (apo beteje).

[arsato1]

E pra ja qe sna thate gje, dhe as faktet qe une ju kerkova nuk na sollet.Une me lart ju kerkoj te sillni fakte qe balli kombetar ka luftuar okupatorin gjerman dhe ka pasur te rene nga kjo lufte (apo beteje).

Ketu me poshte po paraqes ne nje forme shume te shkurtuar referencat, qe me kerkuat aty siper, por do te me besh nje nder te madh, nese ke ndonje reference, sado e gabuar, qe te jete, ku te thuhet se aq, apo kaq partizane jane vrare nga pushtuesit dhe si e qysh e tek u vrane?!

"Komunistët nuk lëvizën përsa kohë që Rusia qëndronte jashtë Luftës!"
"Kur dy agjentë jugosllavë erdhën në Shqipëri për të krijuar partinë komuniste, në vjeshtën e vitit 1941, disa nga udhëheqësit e lëvizjes kombëtare kishin vuajtur dy vjet burgim ose internim nëpër ishujt e Italisë!"
"Më çdo kënd të Shqipërisë ishte çfaqur shpirti kombëtar me demostrata, hedhje traktesh e vepërime të tjera. Kjo lëvizje kombëtare u lidh në një organizatë të përgjithshme që u quajt Balli Kombëtar!"
"Komunistët shqiptarë u vunë në lëvizje vetëm kur atdheu i tyre, domethënë Rusia sovietike, u sulmua prej Hitler-it në Qërshor 1941!"
"Hyrja e Rusisë në Luftë e vuri në lëvizje motorrin e komunizmit ndërkombëtar, dhe dy emisarë jugosllavë, Miladin Popoviç dhe Dushan Mugosha, që të dy antarë të komitetit krahinor të partisë komuniste jugosllave për Kosovën, u dërguan në Shqipëri prej shtabit të Titos për të formuar dhe kumanduar partinë komuniste shqiptare!"
"Ata vetë (Miladini me Dushanin) zgjodhën edhe antarët e komitetit qendror me Enver Hoxhën si sekretar të përgjithshëm. Kuptohet vetvetiu se partia komuniste shqiptare ishte si një degë e partisë komuniste jugosllave, dhe të dërguarët e Titos, Miladin Popoviçi si organizator politik dhe Dushan Mugosha si organizator ushtarak, mbetën drejtonjësit dhe kumandarët e vërtetë të partisë komuniste shqiptare deri pas Luftës. Më vonë arritën edhe të tjerë emisarë jugosllavë, si Vukmanoviç Tempo-ja me shokë!"
"Se në ç'gjendje ishin komunistët shqiptarë përpara ardhjes s'emisarëvet jugosllavë, e tregon raporti i Miladin Popoviçit drejtuar komitetit qendror të partisë komuniste jugosllave, më 21 Maj 1942: "Kemi gjetur një kaos të vërtetë. Ndodhëshin grupe dhe grupthe (gjithësejt tetë, ndër të cilët dy trotskistë). Seicili prej tyre tërhiqte nga ana e tij. Shpeshëherë bënin edhe "bashkime" ose "marrëveshje" për të paditur tek neve njëri-tjetrin!"
"Raportet e emisarëvet jugosllavë vërtetojnë gjithashtu se, ç'prej pushtimit të Shqipërisë prej Italisë fashiste (7 Prill 1939) gjer në Nëntorin e vitit 1941, komunistët shqiptarë kishin ndëjtur si të mpitë duke u kacafytur midis tyre dhe s'kishin lozur asnjë rol në lëvizjet e brendëshme të popullit shqiptar gjatë asaj periudhe. (Shih, "Gjaku i Trathëtuar", libër i bardhë i ministrisë së Punëve të Jashtëme jugosllave, botuar më 1949)!"
"Balli Kombëtar, në fillim, nuk i dha shumë rëndësi lëvizjes komuniste, duke e menduar si një punë rrugaçësh që nuk do të gjenin dot pështetje nëpër fshatra. Kur e kuptoi gabimin, ishte tepër vonë. Nga ana tjetër, edhe komunistët patën kujdes në fillim t'a vinin në gjumë Ballin Kombëtar duke folur mirë për disa nga krerët e tij, që kështu të mos gjenin kundërshtim nëpër krahina!"
"E ç'kishin bërë komunistët gjatë asaj kohe? Asgjë deri në vjeshtën e vitit 1941, siç e vërtetojnë raportet e emisarëve jugosllavë; por asgjë siç e vërtetuan edhe ata vetë kur e kritikuan qëndrimin e tyre në rezolutën e së parës mbledhje të përgjithshme të Partisë, mbajtur në Labinot t'Elbasanit, në Mars 1943 shih, "Gjaku i Trathëtuar" , ed. italisht, f. 4)!"
"Theatri kryesor i lëvizjevet dhe i luftës civile u bë Shqipëria e jugës!"
"Djemtë e bejlerëvet, për shembull, që e kishin humbur rëndësinë si klasë e vjetër sundonjëse, u hodhën përgjithësisht në komunizmin për të dalë përsëri në krye të shoqërisë nëpër një tjetër sistem organizimi. Po ashtu disa bij turkomanësh, që s'kishin thithur në familje ndjenjë kombëtare, siç ishte rasti i Mehmet Shehut, i ati i të cilit kishte qënë me Rebelët më 1914, një pjesë e mirë e klerit mysliman, sidomos dervisha e shehlerë, dhe pothuajse i tërë kleri orthodoks u bënë komunistë!"
"Korça, që kishte qënë dikur djepi i lëvizjes kombëtare në jugë, u bë djepi i komunizmit!"
"Si forcë e armatosur dhe si bazë ushtarake, krahina që i shërbeu më shumë komunizmit ishte Kurveleshi!"
"Balli Kombëtar dhe Partia komuniste kishin bazat e tyre edhe në Shqipërinë e Mesme dhe n'atë të veriut. Organizimi i Ballit u përhap në Shkodër, në rrethet e Dukagjinit e të Malësisë së Madhe, por sidomos në Kosovë e krahina të Maqedonisë. Kurse Partia komuniste kishte një pjesë të djalërisë së Shkodrës, disa krerë të Dibrës, si Lleshët dhe ca familje të tjera që patën qënë kundërshtare të Zogut ose mike të Jugosllavisë por mbahej sidomos në Shqipërinë e Mesme me bazën e Pezës. Kurse pjesa m'e madhe e djalërisë, në Tiranë dhe të tjera qytete të Shqipërisë së Mesme, ishte me Ballin!"
"Kur patën siguruar një numër të fortë bazash dhe kuadrash nëpër qytetet, komunistët u hapën fshatravet për të shtirë në dorë krahinat. Nxuarrën në "mal" sidomos ata që kishin kryer vrasje nëpër qytetet dhe ndiqëshin prej karabinierisë italiane. Por mbasi nëpër fshatra e malësi nuk kishin baza, u ngjitën pas disa kriminelëve t'arratisur për vrasje e vjedhje, siç ishte Myslim Peza në Shqipërinë e Mesme. Në qarqet e Beratit dhe të Korçës gjetën si kriminelë t'arratisur: një farë Mestan Ujaniku, që kishte vrarë të mbesat e tija për t'iu marrë mallin; një farë Shaqir Kapinova, që përdorej në kohën e Zogut si dorëvrasës i fshehtë me pagim prej atyre që kishin për të marrë gjaqe dhe që, në kohën e pushtimit italian, pati çfarosur të tërë një familje barinjsh për t'iu rrëmbyer bagëtitë; një farë Riza Kodheli që kishte qënë kumandar milicie fashiste; dhe dy shokë të këtyre, Asllan Gurra dhe Agush Gjergjevica!"
"Me gjithë kundërshtimin midis tyre, çetat e Ballit Kombëtar dhe të komunistëvet nuk erdhën në përpjekje me armë gjer në vjeshtën e vitit 1943. Patën bërë gjatë asaj kohe, veças ose së bashku, disa vepërime kundër forcavet fashiste duke i detyruar ato t'i lëshonin postkumandat e krahinavet dhe të mblidhëshin nëpër qytetet!"
"Deri n'atë kohë, ndonëse kishte disa çeta komuniste aty-këtu, pothuajse e tërë masa fshatare e malësore e Shqipërisë së jugës ishte ndën drejtimin e Ballit Kombëtar. Italianët me qeverinë kukëll të Mustafa Krujës, vendosën të bënin një operacion të gjerë në jugë për të shtypur bërthamat e qëndresës. Për këtë qëllim dërguan në Vlorë dhe në Berat, dy bazat ngaha do të nisej operacioni, fuqi të mëdha të përbëra prej Italianësh dhe merçenarësh të rekrutuar si milici fashiste në disa malësi të veriut. Nga Vlora fuqitë fashiste u nisën për operacion në drejtim të Mesaplikut. Por tek Ura e Gjormit i priste kumandanti i çetavet të Ballit Kombëtar t'asaj krahine, Hysni Lepenica, i cili i goditi më 1 Jenar 1943, i shpartalloi dhe i bëri të këthehëshin në Vlorë. N'atë betejë mbeti i vrarë edhe kumandari italian i operacionit, kolonel Clementis.
Dy javë më vonë, kumanda italiane, duke përdorur të gjitha fuqitë e Beratit dhe të Kuçovës, provoi t'iu bënte natën një rrethim për vdekje çetavet të Ballit Kombëtar që ndodhëshin në Lapardha. Partia komuniste, e cila kishte agjentë n'ushtërinë italiane, ishte në dijeni të këtij plani. Dy djelmosha që bënin pjesë në të por që kishin simpathi edhe për Ballin, erdhën dhe lajmëruan Abas Ermenjin në mes të natës, pa lejën e Partisë. Kështu që ky, deri përpara mëngjezit, mundi të merrte masat për t'i shpëtuar rrethimit dhe për t'i vënë Italianët kundrejt një befasie nga e cila u tërhoqën të shpartalluar. Atëhere Partia komuniste nuk mungoi të hidhte një trakt plot mburrje për kumandarin "patriot" të Ballit. Mirëpo sot, kur këndon njeriu historinë e tyre, këto ngjarje ose i kalojnë në heshtje ose i paskan bërë ata! Luftën e Gjormit e kanë përvetësuar paturpësisht dhe s'e përmendin fare emrin e Hysni Lepenicës!"
"Gjatë vitit 1943, fuqitë e Ballit Kombëtar u përpoqën shumë herë me Italianët, në qarkun e Beratit, sidomos në Mallakastër, në qarqet e Vlorës, të Korçës, t'Elbasanit!"
Në prendverën e vitit 1943, arriti në Shqipëri i pari mision ushtarak britanik nën kumandën e kolonelit Maclean. Mbasi misioni pat rënë me parashutë në Greqi, EAM-i grek e përcolli tek komunistët shqiptarë. Këta deshën t'a mbanin të rrethuar, duke i prerë çdo mundësi takimi me qendrat e Ballit Kombëtar, për t'a shfrytëzuar ndihmën britanike n'interes të Partisë së tyre. Abas Ermenji dërgoi një fuqi në mal të Leshnjës, e cila hyri përmes rojevet komuniste dhe i dorëzoi kryetarit të misionit britanik një shkresë që e ftonte këtë të merrte sa me shpejt takim me kumandën e Ballit Kombëtar për të vërtetuar identitetin e tij. Takimi u bë pas pak ditësh në katundin Përrenjas të Tomorricës. Ndonëse misioni britanik desh t'a siguronte Ballin Kombëtar se ai do të tregohej i paanshëm në çështjet e brendëshme të Shqipërisë dhe se do të ndihmonte vetëm luftën kundër pushtonjësit fashist, u kuptua që në fillim se Anglia, për t'i ndëjtur besnike marrëveshjes me Rusinë, ndihmoi deri në fund komunistët. Më vonë ranë në Shqipëri me parashuta ose erdhën prej Greqie a prej Jugosllavie të tjera misione ushtarake britanike, por ndihmat që i dhanë Ballit Kombëtar qenë fare të parëndësishme dhe të papërdorshme (pak armë anti-ajrore dhe anti-tanks). Kurse komunistëvet iu dhanë gjithëçka, armë e municione, veshmbathje e të holla, dhe këta ia tregonin popullit këto ndihma si një provë që nuk ishin komunistë por "Nacionial-Çlirimtarë" qyshse ndihmohëshin edhe prej Anglisë. Pastaj Radio e Londrës dhe, më vonë, ajo e Barit i merrnin mendjen njerëzisë me propagandën që bënin për Lëvizjen Nacional-Çlirimtare, domethënë për komunizmin!"
"Gjatë prendverës së vitit 1943 Italianët provuan të bënin disa operacione shkatërronjëse nëpër ato vende ku mund të punonte tanksi dhe kalorësia, domethënë në fushat dhe rreth qytetevet. Bënë dëme të mëdha sidomos rreth Fierit dhe në Mallakastrën e Poshtëme, duke fuqizuar një kriminel të vendit, Isa Toska, i cili kreu vrasje, djegie e mizori të hatashme. Kjo pat qënë sjellja m'e keqe e kumandës italiane në Shqipëri, e cila iu dha fuqinë lamashëvet për të kryer mbi popullin ato që s'mund t'i bënte vetë një ushtëri e rregullt. Në rrethet e Fierit dhe të Mallakastrës u vranë lart nga 2.000 frymë dhe ranë mjaft dëshmorë të Ballit Kombëtar!"
"Më 15 Gusht, me armatimin që iu dha misioni ushtarak britanik dhe në prani të tij, formuan në Vithkuq të Korçës Brigadën e parë Sulmuëse, me kumandar Mehmet Shehun dhe komisar politik Dushan Mugoshën. Duhet shënuar këtu se, përveç armatimit që muarën nga misionet ushtarake të jashtëme dhe nga Italianët e dorëzuar, komunistët kishin mbledhur një pjesë të mirë t'armëvet që la me shumicë ushtëria greke kur u tërhoq papritmas, e goditur prej Gjermanëvet, në Prill 1941. Patën mbetur me atë rast në Shqipërinë e jugës aq armë e municione sa të luftonin dy "mbretëri". I tërë ai ferr zjarri e shkatërrimi u përdor më vonë, në Luftën civile, prej të dy anëvet!"
"Komunistët kishin filluar nga atentatet kundër disa antarëve të Ballit Kombëtar qysh në prendverën e vitit 1943. Por i shumëzuan ato mbasi e ndien vehten më të fortë dhe ndërkombëtarisht të përkrahur
"Megjith durimin që tregoi Balli Kombëtar, gjithkush e ndiente me tmerr në zemër se punët do t'arrinin fatalisht në tragjedinë e një lufte civile. Kishte kundërshti të papajtuarshme ndërmjet Ballit Kombëtar dhe Partisë komuniste. Kjo e fundit drejtohej prej dy emisarëve jugosllavë, qëllimin e të cilëvet e muarën vesh edhe komunistët vetë pak më vonë!"
"Balli Kombëtar, që mundohej të ruante kasollen e bujkut dhe të kursente deri pikën e gjakut shqiptar - prandaj e goditte armikun nëpër vende ku s'mund të dëmtohëshm banesat dhe popullsia civile - ishte gjithmonë në kundërshtim me taktikën e komunistëvet, të cilët quanin "luftë" disa pushkë që hidhnin mbi forcat fashiste nëpër qendrat e popullsuara, me qëllim që armiku të bënte për hakmarrje djegie e vrasje në masë mbi popullin rreth e qark, se ashtu mund të shtohej numri i "proletarëvet", i t'arratisurvet që do të shumonin radhët komuniste!"
"Kjo "Shqipëri e Madhe" fashiste është lodra e hidhur në kurriz të popullit tonë dhe t'atij të Kosovës" - shkruante Enver Hoxha n'atë kohë!"
"Balli Kombëtar i bëri thirrje Partisë komuniste për bashkimin e dy organizatavet në një forcë të vetëme kombëtare. Pas një takimi të parë midis përfaqësonjësve të Ballit Kombëtar dhe të Partisë komuniste, në katundin Tapias, afër Tiranës, më 26 të Korrikut, u caktua që të bëhej një mbledhje e të dy palëvet në Mukaj, një fshat afër Krujës, më 1 e 2 Gusht 1943. Kjo është Mbledhja e Mukajt që gëzoi për një çast tërë Shqipërinë, por që ca ditë më vonë shpresat e saja u mbytën në një pus trathëtie e gjaku!"
"Në Mukaj, të dy përfaqësitë ranë n'ujdi që të formonin një Komitet të përbashkët për Shpëtimin e Shqipërisë. Të dy palët do të luftonin kundër pushtonjësit fashist dhe çdo armiku tjetër që mund të sulmonte tokën shqiptare. Të dy palët do të luftonin për një Shqipëri të pavarur dhe ethnike. Forma e regjimit do të zgjidhej prej popullit vetë pas çlirimit të vendit!"
"Por komunistët, me shtytjen e emisarëvet jugosllavë, e prishën marrëveshjen e Mukajt disa javë më vonë, në një mbledhje që bënë në Labinot t'Elbasanit, dhe filluan luftën me armë kundër Ballit Kombëtar duke e quajtur "organizatë fashiste dhe bashkëpunonjëse me okupatorin!"
"Shkakun dhe mënyrën e prishjes së marrëveshjes së Mukajt i tregojnë mirë emisarët jugosllavë, të cilët ishin ata që e kumandonin Partinë komuniste shqiptare. "Shokët delegatë (shqiptarë) ranë në Mukaj në pozitat e nacionalistëvet, plot oportunizëm, dhe u kënaqën vetëm me ndonjë ndërrim të thjeshtë fjale ose fjalie", shkruanin ata më 13 Tetor 1943. Por le të nxjerrim këtu disa rreshta nga libri i bardhë jugosllav, botuar më 1949: "Disa antarë të Komitetit Qendror të Partisë komuniste shqiptare, ndër të cilët edhe Enver Hoxha, iu jepnin tepër rëndësi bisedimevet për marrëveshje me Ballin Kombëtar dhe nuk donin të zbatonin vendimet mbi krijimin e një ushtërie nacionalçlirimtare (komuniste), pse kishin frikë se mos zgjuanin dyshime në Ballin Kombëtar dhe dështonte marrëveshja... etj!"
"Ky "qëndrim i qartë e i prerë" që mori Partia komuniste kundër Ballit Kombëtar, me shtytjen e emisarit jugosllav Vukmanoviç-Tempo, ishte prishja e marrëveshjes së Mukajt dhe shpallja e Luftës civile!"
"Vetë popullsitë në mes të tyre, në Kosovë, do të merren vesh dhe do të vendosin se nga të shkojnë... Delegatët tanë kanë diskutuar por nuk kanë ditur të mbrojnë pikëpamjet e tyre dhe e nënshkruan proçes-verbalin (e vendimevet të Mukajt). (Shih veprën Enver Hoxha, botuar në Tiranë më 1968, vëllim i I-rë, faqe 357-360)!"
"Porsa e prishi marrëveshjen e Mukajt, Partia komuniste ose "Lëvizja nacional-çlirimtare", duke e paditur Ballin Kombëtar si organizatë "fashiste" e "tradhëtare" dhe duke e mbuluar me të gjitha të zezat, e goditi befas që prapa krahëvet, në një kohë kur ky po pregatitej t'iu qëndronte trupavet gjermane, të cilat po zbrisnin për të zënë vendin e ushtërisë italiane të kapitulluar. Atentatet filluan në të katër anët kundër antarëvet të Ballit, me një egërsi që s'ishte parë kurrë ndërmjet Shqiptarësh. Kudo që u kapën njerëz të kësaj organizate (të cilët nuk e prisnin një gjë të këtillë) u vranë e u therën në mënyrën më barbare, shpeshëherë duke iu nxjerrë syt, duke iu prerë veshë e hundë ose duke iu thyer kockat në tortura. Në një gropë të madhe që zbuloi Balli Kombëtar tek Përroi i Shipkës (në qarkun e Korçës), në Jenar 1944, gjeti 185 kufoma t'anëtarëvet të tij, masakruar në mënyrën më çnjerëzore, ku, midis cenevet te tjera, kishte edhe te rjepur ose të mbathur për së gjalli me gozhdë e potkonj kali. Më 21 Tetor 1943, Mehmet Shehu zuri afër Lushnjës 68 bujqër, ushtarë të thjeshtë të Ballit, dhe i vrau që të gjithë mbasi i vuri të hapnin më parë gropën e tyre të përbashkët. As fëmijët nuk i shpëtonin dot thikës së komunistëvet. Në Gjirokastër, për shembull, kur vranë barbarisht një grup nacionalistësh ndër të cilët edhe Muzafer Shehun, nuk kursyen as të birin e këtij pesëmbëdhjetë vjeçar, Duron, të cilin e therën me thikë përpara syvet dhe nëpër duart e s'ëmës. Ngado që shkonin komunistët digjnin me urë në dorë shtëpitë e Ballistëvet, domethënë shtëpitë e fshatarëvet të Toskërisë ndërtuar me djersë kurbetesh. Çdo laro që kumandonte pesë veta, komisar politik a sido që të quhej, kishte të drejtën t'i bënte "gjyqin e popullit" cilitdo, domethënë t'i fuste një plumb në kokë duke mbajtur një shënim në defter!"
"Një mizori e këtillë nuk ishte parë në Shqipëri as prej Grekëvet dhe Serbo-Malazezvet më 1913-1914. Por këtë radhë ishte shumë m'e dhëmbshme, shumë më tragjike, kur Shqiptari ia bënte Shqiptarit! E përse t'i quajmë Shqiptarë ose njerëz ata mohonjës-gjakpirës të kombësisë, që s'kanë asgjë njerëzore në vetvehte? Vepërimet e tyre s'kanë shembuj as në historinë e Mongolëvet të Kohës së Mesme dhe ngjajnë vetëm me ato të kanibalëvet t'Afrikës!"
"Ballit Kombetar nuk i erdhi në ndihmë as e ashtuquajtura "Lëvizje e Legalitetit", e cila u formua nën kryesinë e Abaz Kupit në Nëntor 1943. Abaz Kupi deri atëhere kishte qënë antar i Këshillit Nacional-Çlirimtar të komunistëvet. Vetëm kur këta u përleshën me Ballin, ai e ndieu vehten të sigurtë dhe u shkëput prej tyre për të formuar Lëvizjen e Legalitetit, që kishte për qëllim këthimin e Zogut në "fron" të Shqipërisë. Komunistët e përjashtuan zyrtarisht Abaz Kupin prej "Këshillit Nacional-Çlirimtar" në Dhjetor 1943. Por Lëvizja e Legalitetit nuk lozi ndonjë rol në luftën kundër komunistëvet as kundër Gjermanëvet. Ajo u shkreh vetvetiu porsa u mposhtën fuqitë e Ballit Kombëtar!"
"Gjermanët patën filluar të zbrisnin në Shqipëri në Gusht 1943, kur kapitullimi i Italisë pritej prej një dite në tjetrën. Balli Kombëtar u përpoq t'iu priste udhën dhe i goditi në disa pika: në Barmash (ndërmjet Korçës dhe Leskovikut), në rrugën e Qafës-së-Thanës, si edhe n'afërsitë e Vlorës e të Beratit. Por pikërisht në këtë kohë komunistët i ranë Ballit që prapa krahëvet duke hapur luftën vëllavrasëse. Atëhere lufta kundër Gjermanëvet u ndërpre.Vetëm disa muaj më vonë komunistët filluan kundër tyre taktikën që kishin ndjekur kundër Italianëvet, domethënë t'iu hidhnin disa pushkë mbi kokë nëpër qendrat e popullsuara, me qëllim që Gjermanët, për hakmarrje, të digjnin vendin rreth e rrotull dhe të vrisnin popullsinë civile. Këto pastaj, propaganda komuniste, me cinizmin më të ndyrë, ia ngarkonte Ballit Kombëtar, gjoja sikur i kishte shtytur ky Gjermanët të vepronin n'atë mënyrë!"
"Porsa hynë në Tiranë, Gjermanët, duke dashur të shfrytëzonin lidhjet e vjetra të kombit shqiptar me Austrinë, iu bënë Shqiptarëvet një shpallje në të cilën iu thoshin se ata vinin si miq, vetëm për nevoja ushtarake, dhe jo si pushtonjës; se ata nderonin dhe përkrahinin pavarësinë e Shqipërisë Ethnike, lirinë dhe asnjanësinë e saj. Pra iu njihnin Shqiptarëvet të drejtën për të pasur, si shtet i lirë, regjimin dhe qeverinë e tyre!
Për të pasur sa më pak goditje prej Shqiptarëvet, Gjermanët e shtynë sa mundën luftën civile ndërmjet komunistëve dhe Ballit Kombëtar.
Puna u keqësua më tepër kur Gjermanët zunë të përdornin banda kriminelësh, siç patën bërë Italianët me Isa Toskën. Këto dhe disa trupa SS që formoi qeveria e Tiranës në bashkëpunim me kumandën gjermane, propaganda komuniste ia vishte si gjithnjë Ballit Kombëtar!"
"Komunistët u ndihmuan nga të gjitha rrethanat e jashtëme. Pikë së pari, patën ndihmën e misionevet ushtarake britanike, jo vetëm n'armë e municione po edhe si propagandë.Nga ana tjetër, pas kapitullimit t'Italisë, 15.000 ushtarë e oficerë italianë të divizionit "Firenze", nën kumandën e gjeneral Azzi-t, me armët, municionet, artilerinë dhe tërë materialin luftarak, u dorëzuan te komunistët. Këta krijuan me ish-pushtonjësit fashistë njësi ushtarake, sikurse batalionin "Antonio Gramshi", për të vrarë Shqiptarët. Mandej lëvizja komuniste pati sidomos përkrahjen e forcavet jugosllave të Tito-s dhe atë t'EAM-it grek.
Kurse Balli Kombëtar nuk pati asnjë ndihmë të jashtëme nga asnjë anë!"
"I shtrënguar prej tyre dhe i vënë me shpatulla në mur, Ballit Kombëtar s'i mbetej rrugë tjetër veçse t'iu qëndronte me anën e armëvet. Përleshjet qenë të forta dhe të tmerrshme. Mbasi e mblodhi vehten nga tronditja e parë, Balli Kombëtar, që kishte gjithmonë shumicën si numër, çoi në këmbë fuqitë e veta të qarqevet të Beratit, t'Elbasanit e të Korçës dhe, nga gjysma e Nëntorit 1943, u hodh në sulmim të përgjithshëm kundër komunistëvet, në një vijë që shkonte prej Mallakastre gjer në malësi t'Oparit. Pas një muaji e gjysëm luftimesh të rrepta, komunistët u thyen në të gjitha pikat dhe u tërhoqën në malësi të Përmetit e në Kurvelesh. Mjerisht, n'atë krah fuqia e Ballit ishte dobësuar me vrasjen e Hysni Lepenicës dhe 34 kumandarëve çetash nga më trimat, në Grihot të Gjirokastrës, në një përpjekje kundër Italianëvet. Kështu që në, Kurvelesh komunistët mundën të mbahëshin. Një dobësim solli edhe në qarkun e Korçës zhdukja e Safet Butkës!"
"Me gjithë humbjet e mëdha që pësuan, dhe thyerjen e krahëvet në Labëri, fuqitë e Ballit i mbajtën pozitat e tyre gjatë dimrit 1943-44, dhe u duk sikur komunizmi do të mposhtej. Por ajo periudhë ka qënë ndoshta një nga më të zezat që ka hequr kombi shqiptar. Rrugët u prenë, krahinat u ndanë nga njëra tjetra, lufta vëllavrasëse vazhdonte kudo, komunistët bënin tmerre duke djegur e vrarë, gjaku rridhte papushim. Shumë familje "balliste" u shpërngulën nga krahinat e shkelura prej komunistëvet, ku s'iu kish mbetur shtëpi as katandi, dhe sillëshin nëpër baltra me gra e fëmijë si në kohën e pushtimit grek më 1914!"
"Balli Kombëtar pësoi tronditjen më të madhe, një pjesë e elementevet të tij (ata që ishin grumbulluar në të rastësisht) nisën të shkëputëshin dhe të shkonin si banda pas Gjermanëvet, ashtu siç bënë edhe disa nga të "nacional-çlirimtares" komuniste!"
"Partia komuniste është shkaktarja e tërë atij ferri që hoqi dhe që po heq populli shqiptar!"
Balli Kombëtar mblodhi rreth tij bërthamat më të forta të forcave që i kishin mbetur. I vënë midis dy zjarresh ndërmjet komunistëvet dhe Gjermanëvet, Balli mundi të mbahej akoma në disa krahina të Shqipërisësë jugës gjer në Gusht 1944. Por n'atë kohë pësoi një tjetër humbje, sepse një nga shtyllat e tij të qarkut të Vlorës dhe antar i Komitetit Qendror, avokat Skënder Muçua, me dy bashkëpunërë të vlefshëm, të gjurmuar prej disa agjentëve shqiptarë të gestapo-së, u kapën prej Gjermanëvet dhe u pushkatuan që të tre. Mbasi qëndresa e fuqive të Ballit, në jugë, u bë e pamundur, Abas Ermenji me njësitë ushtarake që i kishin mbetur kaloi në Shqipërinë e Mesme ku vazhdoi t'iu bënte disa goditje të forta kolonavet gjermane, gjatë muajve Shtator e Tetor, duke u mprojtur njëkohësisht kundrejt sulmeve të komunistëvet. Komiteti Qendror i Ballit Kombëtar shpresonte akoma se mund të bëhej një bashkim forcash në Shqipërinë e veriut me "Lëvizjen e Legalitetit" dhe disa krerë bajraktarë. U provua një farë bashkëpunimi me Abas Kupin, por ky as nuk kishte ndonjë fuqi të vërtetë, as donte të vinte në përpjekje me komunistët ndonëse ata i hipën malësisë së Krujës. Me thirrjen e Ballit Kombëtar, u bë një mbledhje e disa krerëve të Shqipërisë së veriut në një katund të Kurbinit, nga mbarimi i Shtatorit, si një përpjekje e fundit për bashkimin e forcavet. Pas disa bisedimesh të kota, u kuptua se krerëvet të veriut s'iu kishte mbetur asnjë forcë përveç fjalëve të mëdha. Madje komunistët kishin hyrë nëpër malet e tyre dhe disave iu kishin djegur edhe shtëpitë!"
"Duke mbajtur si bazë fortesën e Prezës, fuqitë e Ballit Kombëtar i vazhduan vepërimet kundër ushtërisë gjermane gjatë muajit të Tetorit, ndërsa komunistët kishin hyrë në Shqipërinë e veriut, kishin zënë Krujën dhe po i përqëndronin brigadat e tyre në fushën ndërmjet Krujës dhe Tiranës për t'iu dhënë grushtin e fundit forcave të Ballit. Nga mbarimi i Tetorit e rrethuan natën fortesën e Prezës dhe, në të zbardhur të mëngjezit, hapën zjarr nga të katër anët. Pas një luftimi të rreptë prej 12 orësh, Abas Ermenji e çau rrethimin dhe i tërhoqi fuqitë e Ballit në drejtim të Ishmit e të Bregut-të-Matit!"
"Një pjesë e Ballit Kombëtar, gjithmonë ndënë shtrëngimin e komunistëvet, u çthur dhe, për të gjetur shpëtim, u pështet pas Gjermanëvet, pati edhe një pjesë tjetër që i qëndroi atij ferri nga të dy anët dhe bëri ç'ishte njerëzisht e mundur për t'a nxjerrë vendin nga ajo gjendje!"
"Në mbarim të Nëntorit, qeveria komuniste u vendos në Tiranë, ku bëri që në ditën e parë një banjë prej gjaku duke vrarë nja 300 veta që gjeti nëpër hotelet, mbledhur aty prej krahinash të ndryshme të Shqipërisë. Pastaj vrasjet vazhduan rregullisht, nga tetë e nga dhjetë viktima në javët për çdo qytet!"
"Një pjesë e antarëvet të Ballit Kombëtar, me Midhat Frashërin në krye, kaloi në Itali!"
"N'atë kohë u mblodh ndërmjet tre të Mëdhenjvet Konferenca e Jaltës, ku Roosevelt-i, të cilit i ishte sklerozuar truri, ia la Stalinit gjysmën e Evropës. Komunistët u siguruan se Rusia po delte mbizotëronjëse në Ballkan!"
"Komunistët të ndihmuar prej dimrit të jashtëzakonisht t'ashpër, s'kishin lënë çetë balliste të gjallë, kumandarët e tyre i kishin vrarë ase kapur gjysëm të ngrirë në dëborë. Për t'a shijuar "fitoren" me ca çfaqje si ato të Romakëve të vjetër kur nxirrnin gladiatorët në cirkus, komunistët ngrehën "gjygjet e popullit" nëpër kinematë e qytetevet, ku mbulonin me të shara e pështyma viktimat e tyre përpara se t'i grinin me plumba. Çfaqja m'e dukshme e këtij lloji u bë në kinemanë e Tiranës, me Koçi Xoxen si kryetar Gjyqi dhe gjeneral Bedri Spahiun si prokuror të përgjithshëm!"
"Përveç Ballistëvet, komunistët zhdukën edhe shumë Shqiptarë të tjerë, sidomos prej krerëvet të Shqipërisë së veriut. Disa nga këta u vranë burrërisht duke luftuar me armë në dorë, por mbasi pritën që komunizmi t'iu vinte gjer në katund!"
"Sipas një raporti të misionit t'organizatës U.N.R.R.A. të Kombevet të Bashkuar, ishin vrarë 30.000 veta, ishin djegur e shkatërruar 18.000 shtëpi, ishin bërë rrafsh më se 200 katunde dhe kishin mbetur pa strehë më se 100.000 Shqiptarë. Të gjitha këto humbje Partia komuniste, me ulërima qeni, u a ngarkon Gjermanëvet dhe "Ballistëvet", kurse është ajo vetë shkaktarja e tërë atij mjerimi, e tërë asaj katastrofe kombëtare. Ballistët nuk digjnin kurrë shtëpira; këto digjëshin vetëm prej Komunistëvet dhe Gjermanëvet. Po edhe këta të fundit, zakonisht, digjnin vetëm në një rreze prej disa kilometrash rreth e qark atje ku sulmohëshin prej Shqiptarëvet!"
"Nuk kemi akoma një listë të plotë as të viktimavet të pastajmë të komunizmit, t'atyre që Partia vrau ose kalbi nëpër burgje e kampe, t'atyre që u mbuluan gjysëm-të-gjallë nëpër hendeqe, t'atyre që vdiqën nga uria dhe torturat. Por thuhet me siguri se nëpër burgje e fusha përqëndrimi kanë vdekur lart nga 20.000veta. Historia e Partisë komuniste shqiptare është një neveri gjaku dhe mish njeriu!"
"Për fat të keq, gjatë asaj kohe popullsia shqiptare pësoi humbje të mëdha edhe në krahinat përtej kufijvet, në Çamëri dhe në Kosovë. Në verën e vitit 1944, bandat greke të gjeneralit Zervas, n'Epir, u lëshuan edhe njëherë me egërsinë e dikurshme mbi popullsinë shqiptare të Çamërisë duke vrarë, djegur e tmerruar. Në Gusht të atij viti, lart nga 20.000 çamër, me gra e fëmijë, të ndjekur këmba-këmbës, u futën në Shqipëri, pa mundur të merrnin asgjë me vehte, xhveshur e zbathur si mos më keq. Me këto mënyra Greqia e shoi pothuajse krejt popullsinë shqiptare të Çamërisë!"
"Të hatashme qenë edhe vrasjet që pësoi popullsia shqiptare e Kosovës prej policisë jugosllave në bashkëpunim me komunistët e Shqipërisë!
Në vjeshtën dhe dimrin e vitit 1944, Jugosllavia mendoi se mënyra më e mirë për të shtruar Kosovarët, të cilët kërkonin bashkim me Shqipërinë, ishte që të sillte aty brigadat komuniste të Shqipërisë, gjoja sikur vinin për të ndihmuar Jugosllavët në luftën kundër Gjermanëvet. Në të vërtetën, kjo manevër luhej për t'iu treguar Kosovarëvet se popujt e Jugosllavisë dhe të Shqipërisë ishin "vëllazëruar" midis tyre, e prandaj shqiptarët e Kosovës ndodheshin mirë atje ku ishin, ndënë thundrën jugosllave. Megjith atë "vëllazërim" dhe atë zell që po tregonin komunistët shqiptarë sa të çonin djemtë e popullit të Shqipërisë edhe në tokën jugosllave për të derdhur gjakun e tyre kundër Gjermanëvet, egërsia jugosllave u çfaq si gjithmonë, e pandryshuarshme, kundrejt Shqiptarëvet të Kosovës. Përveç sa kishin vrarë çetnikët e kriminelit Mihajloviç, të cilët, në Jenar të vitit 1943, të kumanduar prej gjeneralit-xhelat Gjuriçiç, ranë në Bihor të Kosovës si një tufë bishash t'etshme për gjak dhe vranë, në një natë, përmbi 5.000 Shqiptarë, pleq, gra e çiliminj; përveç sa e sa të mjerëve që ishin vrarë më parë, regjimi komunist jugosllav nuk ndryshoi nga të tjerët. Ndërsa komunistët e Tiranës kremtonin "vëllazërimin" shqiptaro-jugosllav dhe dërgonin djemtë e popullit shqiptar të vritëshin kundër Gjermanëvet në Jugosllavi, U.D.B.-ja (policia e Sigurimit) jugosllave vriste Shqiptarë me grumbuj në Gjilan, Prishtinë, Drenicë, Pejë, Prizrend, Gjakovë, Mitrovicë, e të tjera qytete të Kosovës e të Maqedonisë. Me mijëra djelmosha shqiptarë të atyre krahinave, që u thirrën "ushtarë" ose në "punë të detyruar", nuk u kthyen më kurrë në familjet e tyre. Dy mijë e ca të rinj prej Kosove u helmuan me gaz në Gorizia dhe një mijë e dyqind të tjerë u pushkatuan në Tivar. Ka pasur gjithësejt lart nga 60.000 Kosovarë të vrarë prej regjimit Titoist jugosllav gjatë kohës së bashkëpunimit të ngushtë me qeverinë komuniste të Tiranës. Jo vetëm në Jugosllavi, por policia jugosllave u lejua të hynte edhe në Shqipëri për të vrarë lart nga 1.000 kosovarë që kishin ardhur aty të gjenin strehë me besimin se Shqipëria ishte atdheu i tyre. Dhe Enver Hoxha thoshte në atë kohë se "emri i Titos ndodhej i shkruar jo në malet dhe në qytetet e Shqipërisë, por në zemrat e Shqiptarëvet!"
"Prej datës që erdhën në fuqi e gjer më 1948, komunistët e Tiranës qëndruan të lidhur ngushtë pas Jugosllavisë dhe të gjitha marrëdhëniet i patën bërë me këtë. Jugosllavët erdhën të zinin vendin e dikurshëm t'Italianëvet si këshilltarë të ministrivet, ekspertë të ushtërisë, teknikë dhe inxhinjerë të ndërtimevet dhe ndërmarrjevet industriore etj. Ishin Jugosllavët ata që ua bënin planet e zhvillimit ekonomik "shokëve" të Tiranës, që iu dërgonin organizatorë të çdo dege dhe i përkrahnin në konferencat e jashtëme ndërkombëtare!"
"Në Qërshor 1946, Enver Hoxha bëri një vizitë në Belgrad, ku lidhi një traktat miqësie me Jugosllavinë. Në Nëntor t'atij viti u nënshkrua ndërmjet qeverive jugosllave dhe shqiptare një marrëveshje e gjërë ekonomike, e cila do t'arrinte në bashkimin doganor, në njësimin e monedhavet dhe në një ekonomi të bashkërenditur, domethënë në përfshirjen e ekonomisë shqiptare në ekonominë jugosllave. Në shkollat shqipe studimi i gjuhës serbo-kroate u bë i detyruar dhe studentët shqiptarë shkonin për të plotësuar studimet e larta n'universitet e Jugosllavisë.Nga ana tjetër, Jugosllavët bënin çmos për t'a mbajtur Shqipërinë të veçuar nga e tërë bota, që ajo të mos kishte tjetër pështetje përveç atyre.
Më 1946, Amerika desh t'a ndihmonte popullin shqiptar me anën e organizatës U.N.R.R.A dhe dërgoi një mision amerikan në Shqipëri. Kërkoi gjithashtu lidhje marrëdhëniesh diplomatike të rregullta me qeverinë e Tiranës duke u treguar e gatëshme t'a njihte këtë; por bisedimet dështuan sepse komunistët nuk pranuan marrëveshje të veçanta të dyanëshme ndërmjet Shtetevet-të-Bashkuar dhe Shqipërisë. Komunistët shqiptarë, duke e pasur pothuajse tërë popullin kundër dhe duke u mbajtur në fuqi vetëm me anën e një regjimi policor, kanë frikë prej marrëdhënivet të lira me botën e Perëndimit se mos hapet në popull ndonjë plasaritje sado e vogël, e cila do të zgjerohej shpejt dhe do të shkaktonte rrëzimin e tyre!"
"Me shtytjen e këshilltarëvet jugosllavë, qeveria e Tiranës i zhduku krejt intelektualët shqiptarë (dhe Koçi Xoxeja u tregua shumë i zellshëm në këtë punë) duke e lënë vendin pa kuadra kulture, në mënyrë që Jugosllavët të hynin kudo, për t'a sunduar dhe n'anën mendore një popull të mbetur ndër thonjtë e disa kriminelëvet me nga një shkollë fillore!"
Midhat Frashëri formoi më 1949, në Paris, Komitetin Kombëtar "Shqipëria e Lirë",

[ardi_truss]

Tani...Sa per postimin me lart eshte e kote te komentoj..Sdi nga te nisesh edhe nga te mbarosh.Dua te nis ta ndreq nga nje ane por nga ana tjeter e shikoj qe ska si ndreqet.Une nuk komentoj te thenat e Ballit kombetar dhe "ermenjet".Ka aq shume budallalleqe ne shkrim sa nuk mund ta lexosh dhe ta mbarosh shkrimin se te ngrihen nervat.Dhe ti atehere pse akuzon komunistet qe kane shkruar edhe kane thurur historira kur ti vete je bazuar ne shkrime te vete liderave te ballit kombetar.??

[arsato1]

Tani...Sa per postimin me lart eshte e kote te komentoj..Sdi nga te nisesh edhe nga te mbarosh.Dua te nis ta ndreq nga nje ane por nga ana tjeter e shikoj qe ska si ndreqet.Une nuk komentoj te thenat e Ballit kombetar dhe "ermenjet".Ka aq shume budallalleqe ne shkrim sa nuk mund ta lexosh dhe ta mbarosh shkrimin se te ngrihen nervat.Dhe ti atehere pse akuzon komunistet qe kane shkruar edhe kane thurur historira kur ti vete je bazuar ne shkrime te vete liderave te ballit kombetar.??

Ju me kerkuat te paraqisja referenca dhe une e mbajta fjalen!
Nese keni problem edhe me vet referencat, atehere jeni i mirepritur te paraqesni kunderargumentet/referencat tuaja, qe bien ndesh me keto referenca dhe le t'i ballafaqojme!
Pra jeni i mirepritur te sillni referenca, qe hedhin poshte versionin e:
a. formimit, si edhe te varesise funksionale te te ashtuquajtures p.k.sh. nga p.k. e Serbise!
b. perkrahjes ushtarake dhe logjistike, qe e ashtuquajtura p.k.sh. kishte, gjate luftes se II-te boterore, nga Serbia, Greqia dhe Anglia !
c. pergjegjesise historike, qe e ashtuquajtura p.k.sh. mban per fillimin e luftes civile dhe per te gjitha krimet e kryera gjate luftes civile, si edhe gjate 45 vjeteve ne pushtet!
d. bashkpunimit te te ashtuquajtures p.k.sh. me pushtuesin!, si edhe mos harro' edhe referenca per partizane te vrare nga pushtuesi!

Duhet te kuptohemi! - Ketu po flasim per histori dhe jo per fushate elektorale!

[panti]

Mire gjith keto qe thate ju shoket e ballistave dhe le te themi se jane te verteta.Une desha t'ju pyes tani dicka.Mund te na sillni ketu ne forum ndonje shkrim qe te thuhet ndonje beteje e lavdishme e ballistave "patriote" me okupatorin gjerman dhe a ka pasur ndonje te rene te lufte kunder gjermaneve?

Sa te duash. Po te them ca qe di une:
Goditja e komandantit ballist Qemal Burimit ndaj nje autokolone gjermane ne gusht 1943 ne zonen Korce-Pogradec . Autokolona u shkaterrua dhe kjo vertetohet nga David Smiley, oficer anglez i parashytuar ne Shqiperi ne maj 1943 (shih librin Albanian Assignment = Me mision ne Shqiperi)
Goditja e trupave te Abaz Ermenjit ndaj nje autokolone gjermane ne fushen e Prezes (gusht 1944) - 2 të vrare dhe 3 te plagosur nga Balli. Kjo dhe goditje te tjera ne ate zone vertetohen po nga David Smiley tek libri "Me mision ne Shqiperi".
Skënder Muço, Yzeir Ismaili, Zako Mezini ekzekutuar nga gjermanet ne Lushnje (Skender Muço ishte antetar i komitetit qendror te Ballit dhe drejtues i komitetit te Vlores)

Historia duhet pare sic ka qene dhe jo sic na e ka bere trurin lavazho partia.

[panti]

Zoti i shpis e pyeti nese donte buk dhe Musai ju pergjigj nje qengj ne hell dhe nje shishe shampanje ,dhe po te kishte mundesi ti nxirte edhe vajzen e vogel te shtepise sa te kalonin pak naten.

Ti qenke keq fare, ve bast se shikon gjithe diten filma nostalgjie me partizane e ballista.
Po ne enderr te dalin ballistat?

[panti]

Cne ore ti s'gjeta gje te kene vrare partizanet te pafajeshem ashtu sic kane vrare ballistet.Kerkova e kerkova po hic..Mund te na ndihmoni pak ju?

Ja po te ndihmoj une: 62 bujq te vrare nga Mehmet Shehu ne Lushnje me 21 tetor 1943. Ja emrat e disave prej tyre:

Prej katundit Remas: 1) Rako Nako ; 2) Bani Lika; 3) Ram Koçi ; 4) Prof Gjata ; 5) Qazim Pina. Prej katundit Kryekuq : 6) Murat Malsori, 7) Hysen Ismaili ; 8) Osman Plaku; 9) Hamdi Çoku ; 10) Shyqri Leka. Prej katundit Shenkollas : 11) Tafil Doka ; 12) Daut Gjata; 13) Haxhi Dedej. Prej katundit Grabian : 14) Ndin Ndoni; 15) Gaq Ndoni. Prej katundit Ciflik: 16) Beqir Cani ; 17) Sabri Bullori. Prej katundit Shenapremte : 18) Haxhi Murrizi; 19) Kadri Murrizi; 20) Avni Murrizi ; 21) Hysen Murrizi ; 22) Ismail Murrizi. Prej katundit Sulzotaj : 23) Trifon Gjeko ; 24) Lush Kasemi ; 25) Met Kasemi ; 26) Skender Arapi. Prej katundit Biçak: 27) Asllan Vrapi ; 28) Elmas Xhepa ; 29) Arif Muça; 30) Kip Xhepa; 31) Bajram Agushi ; 32) Shaqir Sula; 33) Çaush Xhepa ; 34) Shaban Sina. Prej katundit Ciflik 35) Tafil Llusha; 36) Roç Llusha ; 37) Ymer Bullori ; 38) Haxhi Sina 39) Arif Halili. Prej katundit Kalosh : 40) Cen Arapi 41) Nazif Qylafi. Prej katundit Gur : 42 Selim Kuqi ; 43) Til Bello

[panti]

Ja te them une 1 fakt fare te thjeshte ,une jam me origjine nga Skrapari kusheri me Abaz Ermenin (e ndjere) kryetarin e Ballit dhe gjyshet qe i kam gjalle me thone qe gjermani bashke me ballin dogjen te gjitha fshatrat qe munden pervec atyre qe ishin me ballin.

Pse je kaq i paturp??!!!!
Pse genjen kur thua qe je kusheri me Abaz Ermenjin?
Apo te gjitha mjetet jane te mira per propagande?

Pff, jane ca qe ta shpifin, ne dy fjale 3 genjeshtra.

[ardi_truss]

jemi edhe ne ketej, beji gjashte a shtate me mire

Ua sa mire ...hajde dhe ca balliste te tjere dhe te formoni nje brigade te vogel te Ballit kombetar ketu ne forum.Vetem qe gjermane tani per tani nuk kemi sepse eshte forum shqiptar,por po te doni ju sjellim edhe disa enkas per ju.Ehe edhe per ato filmat me partizane te them te drejte jane te preferuarat e mia nga kinematografia shqiptare.Po te kesh ndonje dergoje...uuu se hic mendjen une,ti si shikon ato se je ballist dhe ta shpifin apo jo.Se jane prej "komunisteve"... .Tani sa per ato faktet tuaja te goditjeve te ballit me gjermanet po te vereni dicka nga shembujt qe keni sjelle ketu dhe nga sa thoni ju jane gotitje ne vitin 1943 (pra pa nisur mire formimi i njesive luftarake kunder armikut)dhe qe nuk jane te vertetuara historikisht pra mund te kete qene kushdo dhe jo balliste.Sa per faktet qe thoni se jane mare nga ai anglezi tend une te paraqes nje liber tjeter Albania at War, 1939-1945 (Central European Studies) nga Bernd Fischer qe ka dokumenta edhe nga njesitet ushtarake gjermane te kohes qe thone qe antaret e Ballit kombetar ishin aleatet e tyre ne lufte kunder partizanve.

[arsato1]

Ua sa mire ...hajde dhe ca balliste te tjere dhe te formoni nje brigade te vogel te Ballit kombetar ketu ne forum.Vetem qe gjermane tani per tani nuk kemi sepse eshte forum shqiptar,por po te doni ju sjellim edhe disa enkas per ju.Ehe edhe per ato filmat me partizane te them te drejte jane te preferuarat e mia nga kinematografia shqiptare.Po te kesh ndonje dergoje...uuu se hic mendjen une,ti si shikon ato se je ballist dhe ta shpifin apo jo.Se jane prej "komunisteve"... .Tani sa per ato faktet tuaja te goditjeve te ballit me gjermanet po te vereni dicka nga shembujt qe keni sjelle ketu dhe nga sa thoni ju jane gotitje ne vitin 1943 (pra pa nisur mire formimi i njesive luftarake kunder armikut)dhe qe nuk jane te vertetuara historikisht pra mund te kete qene kushdo dhe jo balliste.Sa per faktet qe thoni se jane mare nga ai anglezi tend une te paraqes nje liber tjeter Albania at War, 1939-1945 (Central European Studies) nga Bernd Fischer qe ka dokumenta edhe nga njesitet ushtarake gjermane te kohes qe thone qe antaret e Ballit kombetar ishin aleatet e tyre ne lufte kunder partizanve.

Gjeje kohen dhe silli ato referenca dhe le t'i ballafaqojme!
Sa per teorite, kuptohet se i kemi te ndryshme, por nese i hedh poshte edhe referencat, madje edhe nga literatura komuniste dhe nuk paraqet as referenca, mbi te cilat ngrihen edhe teorite tuaja, atehere ose ju nuk keni referenca fare dhe nuk gjeni kurajo te pranoni, se keni qene i keqinformuar, ose ju keni bindje pathologjike, gje qe do te thote se ju perbeni personalitet pathologjik dhe ne i'a fusim kot ketu "si kau peles" me ty, nderkohe kur thuajse te gjitha postimet e tua jane vetem ironi dhe sarkazem dhe asnje reference as per sarkazmat!
Mos u merzit zotrote se nuk je ti vetem ketu ne forum, qe hedh poshte teori te ndryshme pa paraqitur referenca, pasi eshte edhe nje fare "kurkushi", qe mua me palqem ta theras gjithmone "kurkushevic", por ky i fundit nuk eshte bere me i gjalle ta vazhdoje diskutimin mbi teorite e tija per gjoja "krijimin e kombit shqiptar nga turqet pe mongolie", mesa duket per mungese referencash edhe ky!