Antologji e poeteve te Forumit

[deti_bajri]

Te nderuar Anetar te Forumit te Letersise!
Duke lexuar me shume vemendje shume nga poezite qe jane sjell ketu, m'u duk me vend qe te sjell nje pjese te tyre ne formen e nje Antologjie. Eshte nje seleksionim i pjeshem, sigurisht jo i plote. Ju ftoj te sjellin edhe te tjeret poezi te ndryshme, ne menyre qe te pasurohet sa me mire kjo Antologji. Une zgjodha vetem nga nje poezi, sigurisht ketu ka krijime te mrekullueshme, dhe shpresoj se edhe zgjedhjet tuaja do ta pasurojne sa me shume kete Antologji.

Pershendetje!



Macia_Blu


Dhe... i trembesh heshtjes time?!!!


Te gjitha zanat e Fishtes
kane vdekur pa e mberritur mrizin.
U thinj zeri i poetit
duke i thirrur te vinin,
pa besuar se edhe zanat vdesin.
Tani ne vend te tyre mrizoj vetem
duke e perlotur pritjen e tij
e duke thirrur shpresen time te pakthyeshme.
Kalojne cobanet e ikjeve ketej
e me kujtojne te cmendur.
Vetforcohem duke thene
se as mendja, as zanat, as shpresa
nuk kane c'me duhen.
Ndersa poeti,
rri zgjuar ne kujtesen tone te vonuar.
Sot ne mrizin e zanave te munguara
zanoj me nje qen perdore
zagarin i modes!
Eshte qeni i zonjes,
he ate e shitofte zana e shitofte!
?!?
Ka tash dy jave e dy dite
qe nje deshire e re
mi hyp megjesit kalikoc
e do te dije" ku e ka ferrin zoti?"
I thashe -"zoti ferrin e ka ne Ne,
ndersa parasja jone
eshte genjeshter e vjeter
qe duhet te bejme
sikur e besojme.
Tri pasionet e stines
se pabere
rane!
Si dikur Roma per nje Helene
iktare!.
Tani bie stina pa asnje pasion.
Kam hequr dore nga parimet dhe doktrinat
kam hequr dore nga pasionet dhe stinet
nuk jam e merzitshme
jam e merzitur!
...
dhe ne fund minus tre.
Ziheshin per vdekje
Dimri me Pranveren.
Shkurt'
dilet dielli
binte bore.
Shiu si shkues i paqes
ndermjet.
Dorezat e dimrit , dy
njera kepuce e pranveres
shpesh shkurti tri dite
me pak se te tjeret.
Mua cdo shkurt ne shkurt
qellon te me humbe nje corap.
...
Eshte trashur kaloresi
e kali trishtohet nen shale
e midis shaleve te tij.
Ne mbremje kali eshte princ i bardhe
e kaloresi dicka me pak se kale plak i murrme.
C'me paska marre malli per lendinen e kuajve
atje...ne fshatin pa kalores e shalues kuajsh.
diten me te pare qe do te shihem me nje mik
do ta lavderoj duke i thene "kali im "


***

MarinI


Një qind mijë nëna qajnë


Dhe lotët detet mbushën
det-dhimbjet nga përqafimi i fundit
tragetet bregun braktisën ngarkuar
furtunë klithmash, faqet çorrën të mjerat
Dhe gjaku duarve të thara rrodhi
duarve që kurrë më s'do të përkëdhelnin
avionë të trëmbur qiellin çanë ngarkuar
stuhi britmash, gjoksin rrahën të zezat
Dhe vaji buzëve të plasura fryu
buzëve që vetëm në ëndërr do të puthnin
vagonë të panumërt shinave rrëshkitën ngakuar
urragan ofshamash, flokët shkulën të shkretat
Një qind mijë nëna qajnë
e presin...
dhe lotët detet mbushën.

***
...gjer ne eshtra ndezur.


nga MAJLINDA MANCELLARI
KUR TE VDES

...Ne nje krimb çakerqejf
do te jem future
parajsen e nderroj
me nje te puthur;
gjethen qe bie
e marr per lot
Hedh hapat pastaj ne barin vesor
si mbi pasqyre te krisur qe pi
dhe iki tutje
gati vrapoj
udhetare e hutuar qe te vdese s’di

***

Iliregjakova

Ishte vjeshtë


Ecnim të dy rrugëve të shkreta
qielli na fliste me fjalë resh
ti trishtoheshe,
ishte vjeshtë.

Vallë ndonjëherë, do mundësh ti
në jetë poezi vërtetë të gjesh?
ti trishtoheshe,
ishte vjeshtë.

A do dish ta kuptosh
zhurmën e gjetheve kur unë të hesht?
ti trishtoheshe,
ishte vjeshtë.

Shtyrë nga era, gjethe të thara
shpresat tona binin pranë nesh
ti trishtoheshe,
ishte vjeshtë.


***

Henri

Horizontalisht


Ka peme qe jetojne me tej se une
me rrathë në bark me shumë
nga ç'kam une dhëmbë,
të hequr a të rënë.
Nuk kam aq gjethe
t'i rrezoj si lote per çdo falje!
Zogjte,
degeve te mia nuk varen muzgjeve.
Veç kur te thith rrembat
me gjak te ngrohur nga afshi,
dhe ngaterroj te tuat kumbime
me te miat te zemrës,
me trupin tend zhuritur per rënkime
nën timin,
dhe me ringjallin qirjet si shpirt
qe burgun le paj fikjes,
Veç kur zgjat gishtat mbi trurin tend
per piken e fundit te lengut,
U kam ngjare pemeve vetem në rrënjët!



***

Loti I shpirtit

Kenget e shpreses


.................................................. ..................I.Zh.
C`ke qe merzitesh e dashur:
-zoti kaq gaz na dha.
Se gezimet i ruajti per vehte,
neve pikellimin na e la.

Nuk e fajesoj spak,
gjithekushi te miren per vete e ruan.
Po nese rreshqasim ndokund,skemi faj;
-si e beri brumin,ashtu u gatuam

Dy dite gaz kemi ne kete jete
dhe ato dot s`i shijojme;
si mud te qeshi buza valle
kur ne farmakun e te sotmes ngjerojme?.

Paj,do pime dhe kafe,
do rrime,do kuvendojme.
Thelle ne harrese te ndryjme te djeshmen
per bukurne e se nesermes te shpresojme.


***

Dreri


Vrasja e Drerit


* * *
Ai kerceu..
Kurore e brireve
Sa hija e vjeshtes,
se mrizit ne koder te livadhit
Gladiatoret ulen armet
Ne arene ra heshtja
Mbreteresha pa, per nen vetull
Nje re te thinjur ne nje qoshe te qiellit
Sa erdh reja e u be ne gri
Ajo mprehu gishtin tregues
per te thyer heshtjen.
Urdheroi.......
Te vritet Dreri
* * *
U zgjua pergjumshem
sikur ka pare endrrat e mia
Erdhi ne kete rruge
Ku gjithcka hesht
Kane rene disa gjethe
Si mesazhe te zhubrosura dashurie
Kjo dite u ul prane meje.
Piu pak nga kafja ime e idhet
Dhe shkrarraviti ngeshem
mbi muret e filxhanit,
disa iluzione per neser


***

Zarathustra

Prerja e kembeve


Ja tek jemi pra,
flokengrire ne allcine e shejnte
me njeqind e sa sy te hedhur tutje
te bardhe ,te ndryshem,te sermte

pse ke frike ti barkrrumbulakte
Tu dukem ne valle te verdhe
te pahijshem per dogmen e gjate
mbeshtjelle me nje ireal-mantel

mos shtrengo rripin o sydhjamte
Gjel-skandaloz ,i kukurisshshem
Se vetem kunder krisht s`do dalim
te kercejme nga toka me reaktivin e fundit

mos ma merzit baben e thinjur
veshngjitur ne radion e odisese time
tu dukem te njome ,te kollajshem
per tu prekur ne rrjedhjen intime

Une te dua...demon
se ne dhjamin ndergishtor
kalon,ti ,frymen time lirike
mos mendo ta gjakosh nder duar
se dhe perbuzjen e kam homerike

Sakaq u ndjeme melcishpuar me radhe
te hequr nga lista,ne luleshtrydhe strukur
s`na e heq dot vec ti dhuntine
Te bukur,te bukur,te bukur!

***


Dikeafajtore


I thashe dikur asaj…


…I thashe dikur asaj
me shpresen se do shkonte:
- S’ka gjethe qe nuk flet
me gjuhen fshehur – fshehur
S’ka ndjenje qe s’buçet
me dallgen dehur – dehur
Kuçedrat s’kane shtate koke
vec qafe me kollare
Do shuhet dhe kjo bote
sikur s’ka qene fare
Nga llave e perveluar
do kthehet ne asgje
Dhe ne te dy, moj shpirte,
do zhdukemi me te.
Mengjese s’do te kete
se koha do jete shthurur
Litarë do behen rruget
shtrenguar pas direkut
Mes territ edhe llaves
nje arke e bekuar
Nje arke e magjepsur
do dale anes bregut…
Vazhdoj t’I them asaj
plot gjepura te tilla
Plot fantazi te marri
prej filozofi plak
E trembur, e nemitur
me sheh e deshperuar
Beson cdo fjale qe them
per fundin qe s’eshte larg
Pastaj mendohet pak
dhe gjate me sheh ne sy
Perdridhet si kotele
pas kembeve te mia
Dhe duke qeshur thote:
- Patjeter ne te dy
do gjejme dy bileta
te zeme nje vend ne arke
qe prape te jemi bashke
kur te shpertheje stuhia…

P.s. (O Zot, them une me vete
Pse jam kaq i pafat?…)

[Dita]

Ideja eshte shume e bukur DETI

Po vendos edhe une disa qe me kane mbetur ne shpirt e ne mendje.


SOKOLI

Bejte...per te tjere e per vete


O Zot!
Nje perbindesh atje tej,
mes pemesh.
Sanço!
Shpejt parzmoren,mburojen dhe heshten.
Imzot!
Nuk po shoh gje!
Perse e keni fjalen?
Kulmi!
Sa gjigand!
Veshtro si i tund krahet.
Imzot!
Druhem nuk jeni mire.
T'u bej nje kamomil?
Sanço!
Nuk po me bejn syte...
Bile s'qenka nje, as dy, as pese...
po shume,
qe te gjithe te zinj.
Imzot!
Qetesohuni!
Ata jan mullinj.
Sanço!
Mblidhi trastat.
Shpejt,
Rozinant' e palle.
Imzot!
Nuk jeni mire?
Mos keni zjarr mbi balle?
Sanço!
Shpejt te thashe!
Po lyp ndihme Dylqinja.
Imzot!
Cfare thoni.
Do na qeshe njerzia.
Sanço!
S'te kam pyetur,
nga prapa pse me ndjek?
T'ju rrefej mullinjt' imzot!
Mullinjt, e vertete.

©Sokol Nika


p.s.
Shkruar shume kohe me pare...gati-gati duke qare.




MACIA_BLU

Nga Macia Blu, Deti kish marre ate qe per mua perbente ciklin e shkurter me te bukur prej saj "Dhe i trembesh heshtjes sime". Une leviza dhe perzgjodha "Tepri..."

[b]Tepri…

dje...
nje dje'he
I shkundi vjeshta te gjitha gjethet
me to thur sot '
nje dite pune,
te plote.
I mbledh me grapuje
disa te nxira, si trupa te harruar
pa varre,
te vrame pabesisht
tinzisht.
disa te tjera zverdhonin ende
ne ndonje vije uji.
Keto gjethe
te kesaj vjeshte
qe une i mbledh me diten time te punes
e i bashkoji me grapuje
jane gjethe lisi!
Po po bash gjethe lisi jane.
Ka qene dikur
ne nje dikur jo te larget
atje ne maje
ne secilen maje te secilit lis
fillimisht si syth,
me vone te jeshilta
e kane jetuar ne harmoni
me ajrin, me deget e trungun
sakaq u mbaron jeta
me nje te shkundur
te eres
eres qe perdridhet ne sfilaten
e stines tjeter.
terhiqen prej seciles fryme
ose rryme
uji,
kur ka uji burimi nenperafer lisit.
Keto maje-jete-baruarat
ne mos mblidhen,
shkilen
prej seciles kembe te secilit kalimtar
sadokembesh qofte.
Nuk e di pse po i bie kaq gjate
punes se gjetheve
se nuk po me dhimben kaq shume,
jo!
-Po...
keqia e te mires se keqe
eshte se po me duket vetja gjethe!
Vecse ...
nuk e di , e rene a ne dege jam?!
Kudo qofsha... e gjethe ne mos qofsha
di se moshen e mbarueshme te gjethes kam
e kam me u shkund e me ra.
si ata!
Kisha dasht me dite
"cfare moshe ka lisi ma i mocem e ma?!!"






DETI BAJRI

TRETJA E BEBES


Si tretet nje bebe e vogel ju nuk e dini,
Dhe floket i mbeten mbi bar si ashkel e thate
Dhe tretet si shkuma e bardhe ne agun e fundit,
Dhe kockat e buta kercasin kur kemba e madhe,
Shetitje ka dalur e dehur dhe qesh me te madhe,
Sic qeshin ngahera kepucet e bera me sholle.

Nje vesh i vogel si bulez barit vrapon,
Me hapin e bebes kapet pas fijes se barit,
E floket kane mbetur pa koke ne mes te livadhit.

E tera kjo bebe u tret pa qare njehere,
E bebet e vogla nuk lindin si pikat e ujit,
Pa bebe ka mbetur livadhi i mbushur me bar...






DIKEA FAJTORE

Makth apokaliptik....


I ftohur dhe lodhur nga urrejtja, Dielli
Nga gjaku I pafajshem dhe shperfillja
U ul ne sheshin e qytetit
Ku rendom mblidhet gjindja…

E rrethuan femijet te paret
Pastaj pleqte, burrat dhe grate
Te fortet benin sehir me tutje
Sepse duket nuhasnin diçka

Diçka do ndodhe sigurisht
Larje hesapesh te vjetra
Shtrengohen celularet si shpetim
Dhe dora tjeter tek kuleta

S’qenka ftohur krejt, - foli dikush me frike…
Horizonti ngadale po nxihej
Ajri humbi tejdukshmerine
Dhe frika rritej

U braktisen vilat
Dhe apartamentet plot drite
Luksi, makinat, florinjte
Si dikur s’kane me kuptim

Mbeten memece, te shkreta rruget
Me koren e akullit mbi shpine
Korbat bere njesh me naten çirren
Mallkim…mallkim…

Fishkellima gjarperinjsh lart ne ajer
Fluturojne zvarraniket, gjithfaresoj
Vdes Drita nen helmin e tyre
E shkelur ne asfaltin e ftohte

Njerezit struken zgafellave, tuneleve
Kush mbeti jashte, mbet jashte perjetesisht
Nga pesha e mekateve shqyhen ndergjegjet
Si qente per nje cope mish

Ne reren e lagur, buze liqenit te ngrire
Zogjte e tij po shqyen nositi
Dhe ushqen trupin me pjellen e vet
Si dikur kont Ugolini…

Te fortet? Ku jane? Ç’u bene te fortet?
Mbeten jashte, vdekja I preu??
Ahhh,…jashte si gjithnje mbeten te dobetit
Serish zemra e ndershme I genjeu…

Ne skene dolen perseri rapsodet
Me lahutat e dikurshme, antike
Me lekundjen e dores qajne e kendojne
Per Driten, vargje epike

Njerezit degjojne dhe sjellin ne mend
Ditet e ngrohta me diell
Jashte gjarperinjte ne ajer fluturojne
Ne ate qe s’mund te quhet me qiell…






LOTI I SHPIRTIT

Dhimbje te embla


Enderr e blerte
q`me solli mbreme tek ti
mrekulli...
mes trendafilesh loznim
si femi,e ne krahet e tu pushtuar
si Sadiu
te puthja vec ne gji.
----------o--------
Te pa hene,netet
dhe kesaj vere
te orientohem e veshtire,
po syri yt qe ma dhe
do me beje te ndjehem mire.
---------o--------
Pse me pyet, nese te dua,
pse me thua se s`me njeh?
ngrysesh, gdhihesh gjithe me mua;
me buzeqesh me syte e zes!
---------o---------
Oqeani s`eshte i mire
qe me ndan mua me ty.
Po nje dite une da ta pi,
rruge te kem te vi tek ty!
--------o--------
Se q`do behet per me pas;
se vras mendjen me mendime.
Veqse buzen ta gergas,
te humbas ne perqafime.
--------o-------
Por se kure....?
nje dite do vish:
-preherit tim nuk i shpeton.
krejt me buze do te qendis
Por se kur....?
------o------
se q`me dhemb
e se q`me ther
dhembje e embel ne kraheror,
te te shoh njehere ne sy,
te te prek njehere me dore





KOSOVAR

ANIJE E BRAKTISUR

*******
Ndihem rëndë si anije e braktisur
Me përplasin dallgët, mi këpusin spirancat,
Rrokulliset lanterna me flakë të fikur,
Ankthi m'dritherinë-nuk dalloj nuancat.
***********
Dhe terr i natës pa yje e pa hënë
Valët prap po ngritën deri në parmak,
Kapiten, thirra! Nyjesh jemi zënë,
Kusarët me vjedhin kohëve pak nga pak.

************
Ma kërkojnë thesarin që m'u dha n'besim.
E unë s'e jap dot - luftoj fyt per fyt!
Dhuna s'me përkul, betimi - betim,
Pa busollë do t'vij te limani yt.
**********
Dhe ëndërroja vetën, luftëtar me famë.
Këngëtar i rryer që s'mund t'rroj pa këngë,
Plagët qenë të freskëta - ende n'trup i kam,
Me to u thurr legjendë dëshmorëve të rënë.
***********
Jooo, nuk dorëzohem,me gjuhë plagët i lëpij.
N'shtatore të gurtë - guxim i pertrirë,
Therras Muzën në ndihmë, djersët të m'i fshijë.
Konfidente e vjeter, s'të lus per mëshirë.

[macia_blu]

oh det' te falenderoj... shume.
e mendoj cdo dite nje gje te tille, qofte edhe per te terhequr ca gjera te mijat nga forumi e nuk e bej se .... oh sa pertoj.
perqafime!

[Brari]

Eshte veshtire te kontrollosh dhjetra faqe e te zgjedhesh por mendoj se e meriton dhe ky krijim sjelle ne Forum nga Marini me titull "Deshperimthi" nga cikli " faza te pritjes " te AIDA DIZDARIT.


.............

.............



Deshperimthi...




E kupton qe po te pres?

Nuk kam gjurme e nuk kam hapa.

Ti ke qene udha ime mbi udhe,

ke qene veshtrimi im para dhe prapa,

ke qene peisazhi im,

ke qene uji, buka.

E kupton qe po te pres?

Vetem nuk di te marr fryme.

Jam nisur fluturimesh me ty aq kohe me pare

sa kam harruar si levizen krahet vete,

sa jam mpire,

sa kam akull nder flete.

Eja se te pres busulla ime,

pa ty nuk njoh jug a veri,

vec dielli me tregon perendimin,

e lindjen, zgjimi i tij.

Eja se po te pres,

qerthull i enderrave te mia,

tek ti kam derdhur nje me nje

te gjitha endjet qe le dashuria.

Tek ti jam perulur,

tek ti kam geluar,

tek ti kam ngritur kryet,

ty te jam rebeluar...

e prape,

prape jam kthyer tek ti,

pa u larguar asnjehere me shume se nje meter,

se e ndiej gjakun tim te rrjedhe damaresh te tu,

e zemra jote me pompon jeten.

Eja, eja se po te pres,

per ty kam humbur cdo orovatje per gjume,

me ke marre me vete fijen e frymes

e tash lotet e fundit po kthehen ne bryme...

e furishem me perplasen fytyres...





AIDA DIZDARI






bukur..apo jo...

[Pentesilea]

GURËT

Gurët janë të errët në kontur
Dhe fjalëpakë si mumje egjyptiane
Rrokullisen, digjen, bëhen shkrumb
Nuk rrëfejnë mëkate kurtizane.

Vdekur bien të shkretët në një gropë
Zhytur thellë pa fare bukuri
Për themele ama janë të fortë
Gurët janë të heshtur dhe të zi.

Gurët nuk rënkojnë si burracakë
Për ca vite burg në tokë të thellë
Janë të ftohtë dhe kur hapin plagë
Në një zemër - bukurosh të mjerë.

Gurët rrokullisen se do Zoti
Thyejnë qafën atje në greminë
Unë si SIZIFI ngre qëmoti
Gurë të palatuar dhe të zinj..






NJE NATE E KOHEVE MODERNE


T’i vras sonte gishtat me keta rrjeshta,
Qe rrokullisen ne theqafje shpateve te shpirtit,
Apo te pres se mos heshte shtrengata
Qe ka shperthyer tash e mijra vjet?

Te pres nuk mundem: ajo s’ka per te heshtur,
Se a s’eshte i vranet qielli si menxyra,
Apo s’i shikoni si po thahen gonxhet
E njeriut, qe mijera vjet luftoi me SELEKSIONIN?

Nata qe e erret; une pash qiellin,
Sa menxyre dhe tmerr! Po rrihen yjte,
Atje larg te Kashte e Kumtrit me njeri – tjetrin.


Une vendosa! Do te shkruaj nje kronike te kesaj nate ne fletore,
Se plage te bukura happen ne duart e mia.

Vlore, 1986






TRETJA NE DETE


Tani po tretem I teri ne diten e hirte,
E hurte si pluhuri I trashe ne diten e nxehte,
Duke shkruar kronika dora po tretet ngadale,
Vec mjegulles, hapesia e tera eshte mbushur me fjale,
Me fjale fyryfycka, te trasha, sa spata s’I pret
Dhe dora, dora ime e dashur, e tera m’u tret.

Pa dore te mbetem, s’e di; c’do behet me mua?
Pa shkruar kronika, s’e di, a rrohet pa zjarr?
Pa zjarrin e mire bubulak; po tretet kjo dore,
Ngadal venitet ngadal si bora ne Maj,
O zot! Ky pluhur I trashe si tallash po me mbyt,
Vec kockat kane mbetur ne dore, ne koke kane mbetur syte.

Nuk rroj pa shkruar kronika, kronika ne diten e zymte,
Kam linur i teri si prove, dhe sot po tretem,
Te tretem nuk dua, nuk dua, vec eshtrat ne dore i kam,
Fosfori po bie nga palca, e gishtat fyej m’u bene,
Skaj detit po tretem ngadale, i lidhur nga vala e kalter,
Fyejt e gishtave kercasin ne reren e ashper.

Skaj detit kam lindur dikur i vogel si lemsh,
Si lemsh i vogel drite jam rritur me shprese,
Tani po tretem i teri, filli po iken ngadale,
Hapsira eshte mbushur me mjegull, deti eshte mbushur me zjarre,
Kroniken e fundit ne rere e keni te shkruar,
Ndresa une trtetem ngadale, nga rera kockat mbuluar…







LUMI IM A LOTI IM ESHTE SI KRISTALI

I


Pika-pika rrodhi nga hapesira,
Lumi im a loti im eshte si kristali,
Nje nate vere them kam lindur vec nga malli.

Rrudha-rrudha m’u be balli nga mendimi,
Qe me djeg dhe me pjek si flake zjarri.

Udhetoj kembezbathur rrugeve te panjohura,
Dhe perplasem gureve si lume mali.

Me dhemb gjoksi bashke me syte nga drita e marre,
Me dhemb gjoksi bashke me zemren nga krijimi.

II


Nga hapesira nuk rrjedh lumi, budalla!
Nga hapesira nuk rrjedh lumi si kristali,
Nje nate vere ti ke lindur nga marazi.

Kot pi kupa me frymezime, budalla!
Mandaj thua nga mendimi m’u rrudh balli!

Pse udheton kembezbathur budalla!
Mandej thua jam plagosur si lume mali!

Te dhemb balli bashk me syte nga drite e marre,
Nuk mesohesh dot me keto gezime!

Me mos na shit mend, o budalla!
Se lumi yt na paska uje kristali!

III


Hidhem e perhidhem mes dy zjarresh,
Dhe me shkrep mendimi flakadan:
“Do te digjem e te piqem per kete lume,
Se lumi im a loti im eshte si kristali!”

[Pentesilea]

Rregull Rremuje...


Sa ëmbël vyshken shenjat e njeriut
në mendjen ngjizur nga ato që mendja di e s'rrëfen
ngaterruar pas perdeve mes ëndrrave dhe gjumit
netë që na presin mëngjese që na lenë.

I putha mëngjeset në ballë, tok me ju
me gazin e të tjerëve që premtojnë të vijnë...
Pa kur zënë muzgjet me diej të skuqur
e diej që varen horizonteve ballërudhur
rrekem të gjej lotë për mëngjeset e humbur
Të paktën ca lotë...të paktën ca lotë...

Oh, Sa pak frymëmarrje për një palë mushkri
oksigjeni prej flakëve mishtore më përvidhet
Lodhin ekuacionet me veten X
e veten po prapë barazim
lodhin e s'mërziten...lodhin e s'mërziten.

Ndihet tek humbet udha por prapë nuk shihet dot
ndienja të tjera ndihen të aviten
shpresën nga e ardhmja kurrë s'i ndava dot
Ëngjëjt lindin pleq e miten kur rriten.

[Pentesilea]

Dale ngadale
po nis ti nuseroj fjalet,
ditet ti vesh
me flete,sythet me musht;
-debora
mori majat.

Mbreme,kupen e mallit
me fund e ktheva:
-merzine
e martova me djallin!
Parajsen,
me ferrin e martova.
***
I ulur pabezajtshem
ne cep te kohes sime,
me goten perpara,plot mall,
gjerb e dhimbshem veshtroj
imazhin e diteve;
...po me ikin miqte!

nje nga nje po shuhen
apo shiten per nje vdekje,
per nje pens,
a dashuri te gjuajtur
si qershite e pshurrura.*
.......................................*histori popullore


Ne kraheror shternguar
mos rri!
Puthme1
C`ke qe mendohesh?

Rrembeja ikjes
dhe nje gezim;
A se shikon qe dita
ne gojen-lubi
te kohes po shkon?!





Do te ik nje dite nga ky vend....


Do te ik` nje dite nga ky vend,
me larg akoma do te te kem.
Pra nje dite do fluturoj prape tej endrres,
Oh! Kur e kujtoj,diqka brenda me dhemb!

Ehu...s'do te kem me prane,
as ty,as fjalen tende te ngrohte...
ne djall vafte dhe jeta ime,
te me mungoje diqka perhere,qenka thene!

E djeshmja ka ikur...e sotmja je ti.
Neser,pa te djeshmen e te sotmen,
me thuaj;-a mund te rri?!

[dikeafajtore]

PRAKTIKA E NENSHKARJES



Femra ne kemishe nate...

Ne dhomen e ngushte,
pertej endrres feminore,
Xhilda sperkat veten me parfum;
te tera shqisat i leshohen
para se t’leshoje floke e kembe
zotrise tjeter qe pret ke dera.

ajo qe zbret shkallet drejt teje,
ose ajo qe ngjitet vazhdimisht ne mendjen tende
duke u bere mendimi me i larte,

Vajza keput nje hurme nga pema,
e ferkon pas shales, e pret dhe i jep atij gjysmen.
Dua te te tregoj dicka, i thote,
duke care me dysh faren me dhembe. Shiko,
i thote, duke i treguar cka ka brenda,
a e dije ti se farat e hurmes fshehin thika e pirunj?

ajo qe te arrin ty gjer
ne femijeri me nje te puthur,

Ne kembet e nje mali,
rrethuar nga dege ulliri, nje grua
kujton banjot me vajra te shtrenjta
dhe sferat rreshqitese te gjuhes se tij
nderkohe qe boshlleqet nen thonj i mbyten
zi-jeshil sa here qe ajo keput ullinj.

ajo kembezbathura ke porta,
ose ne divan duke lexuar,

Ajo perkulet mbi djep te shohe
foshnjen qe fle, pastaj tek kthehet
per te degjuar gerrhitesin burre ne krevat,
del nga dhom’ e gjumit dhe pa e ndezur driten
merr ne dore rrobat e femijes nga divani
dhe di c'permban kjo shtepi.

ajo qe varet nga ballkoni
te te hedhe shallin ndonje mengjes dimri
kur ti shkon per pune,

Ato kthejne filxhanet qe te kullojne
mbi gazete, dhe pas pak minutash u hedhin nje sy
brenda si te jene perendi duke pare poshte ne toke.
O Monda, therret njera, ke nje qivur ne shtepi,
duke pare fytyren e shoqes si tkurret
nderkohe qe lajmet e dites mbyten ne llum.

ajo qe shkruan ne erresire,

Mbas nje banjoje, nje vajze kontrollon veten
ne pasqyre. Ka humbur nja dy kile.
Mrekulli, qeshen. Ne kemben e majte,
mu lart te kellku, ve re dy a tre vija te shndritshme
shendeti. Ua, mendon ajo, duket tamam sikur
te m’kete prekur dora e nje zane.

shpulla e dores se nje femre,
(prej asaj qe ja ndjen eren ne gishtrinjte e tu),
gishtat e se ciles mund t’mos i shohesh kur te t’mbysin,

Ajo qan heshtur tek lutet,
si nje foshnje e harruar ne deshperim,
qan ne shtratin e vdekjes
pellembe-mberthyer si mize,
mberthyer e duke pritur per nje rikthim
te jetes se saj ne duart e Zotit.

kjo ketu

Sakatja, ne shtrat,
mbetet po ajo balerine qe ka qene dikur.
Ngre krahet ne erresire,
pershperit nje kengez
dhe krahet vallzojne tere naten
si bredhat e gjelber ne ere.

dhe ajo qe s’eshte aty
kur ti kthen koken

Ne varrimin e djalit te saj 11-vjecar,
nena ngrin, si gruaja e Llotit,
brenda e jashte kohes, s’mund te qaje
kur e ulin arkivolin ne erresire,
vetem gervisht duart.
Eshte mishi qe vajton.

eshte femra qe rreshqet perposh
cdo femre qe do dashurosh.

[dikeafajtore]

FYTYRAT VETËM KËRKOJNË VARRE

Natën në bregun e paturpshëm
Përkulur mbi retë e lodhura
Që pikojnë pika loti të fyera rëndë
Për një puthje pulskuese
Pa e gëzuar jetën me ëndërra
Dhe pa pyetur më për zgjimin e shpresës
-----------------------------------------------------------------------
HEDH SYTË NGA VETVETJA

Shoh lumin vdekjeprurës të zgjeruar
I afrohet kokës sime
Si hije pa shpirt e lindjes së këngës
Së gruas që s`i do lulet
E kohës me fuqi çmendëse
Ngris dorën që ta thyej lirimin e vetes
Nga fluturimi i viteve
Gozhduar në besë ferri
Por s`mundem
--------------------------------------------------
HOMOSAPIENSI KRENAR

Kur freskia e natës
Të thotë lamtumirë
N`hapësirë të kufomës së tretur
Që pëlcet përbrenda
Me klithje aprovimi
Mbulon vargjet
Me oshëtima trmbëse
Të kohës së zhveshur nga mëkati
------------------------------------------------------------------
IKJA NGA LIRIA

Puhija vjeshtore ndihej
E zemra e përplasur në ëndërra
Lëkundte degët e drunjtve të varfëruar
Para pafundësive të universit
Të trumcakëve që fluturojnë
Ndër tokat dhe ishujt e dëshirës
Në mes melodisë së hollë të kohës
E unë po iki nga liria e shpirtit
Në drejtim të manthit vdekjeprurës
Si imshtak ligaç i pamoral
Në myzhdën e dimrit të vonuar
-----------------------------------------------
IMAZHI ARTISTIK

Radioja ekzekutonte muzikë të përmortshme
Me gojë të fëlliqur nga koha e ligë
Që do viktima të murrosura
Në kujtesën e ditëve të vona
Pasqyrim imediat i imazhit tënd
Zorrëshpues i melodisë së përvajshme

[ornament]

Ne rradhe te pare do t'ju lutesha, mos postoni cikle te tera te nje poeti, si dhe nje antar te beje vetem nje post. Pra te kete perzgjedhje nga ju, ate qe ju konsideroni me te spikaturen, me te bukren. Ndryshe do te behen dhjetra faqe e qindra poste te palexuara nga askush. Do te kemi pra davaritje e zbehje te "bukurive poetike".

Ja dhe zgjedhja ime:

"Shtome Dashuri Postimi #1

SHTOME DASHURI DASHURI SHTOME TI
O ME EMBLA KRIZE E TIMES CMENDURI
SHTOMA MBYTJEN ZONJA IME
VERTET DETI ME THERRET
SHTOME VDEKJE PERMBI VDEKJE
ME RINGJALL NESE ME VRET

O ME EMBLA VAJZE MES VAJZAVE TE UNIVERSIT
ME DASHURO
O TI
QE PER TY DASHURINE DOGJA
MES KRAHEVE ME SHTRENGO

NESE STREHIM PREJ MEJE KERKON TI
DO TE TE STREHOJ NE DRITEN E SYVE TE MI

DASHURIA JOTE PER MUA ESHTE HARTE
HARTE ESHTE PER MUA DASHURIA JOTE
ASNJE KUPTIM ME NUK KA HARTA E KESAJ BOTE

JAM KRUEQYTETI ME I VJETER I DESHPERIMIT
JAM GJURMA E PLAGES SE FARAONIT
JAM PLUHUR PLUHUR QE SHTRIHET
SI I PELLUMBIT FLUTURIM
PREJ TIRANE DERI N'PRISHTINE

O HARABEL I ZEMRES TIME
O PRILL I SHPIRTIT TIM
O RERE E DETIT
O SHPIRT I SHPIRTIT
O PYLLI ME ULLINJ
O SHIJE BORE
O SHIJE ZJARRI
O AROME DYSHIMI E NJEKOHESISHT BESIMI..

KAM FRIKE
KAM FRIKE NGA ERRESIRA TE LUTEM ME NDRICO
KAM FRIKE
KAM FRIKE NGA E PANJOIHURA TE LUTEM ME MBRO
KAM FTOHTE
KAM FTOHTE, KAM FTOHTE ME MBULO
RRI PRANE MEJE KENDO
SE QE KUR LINDA, QE KUR LINDA
VATAN KU TE MBESHTES KOKEN S'PO GJEJ
NJE DASHURI MIKEJE KERKOJ
QE TE ME MARRE E PRAPA DIELLIT TE ME HEDHE.

O NDRICUESJA E JETES TIME
TI ME FRESKON
JE KANDIL PER BLETEN TIME
RRUGEN JA TREGON

ATJE KU ERE LIMONI KUNDRMON ME CO
MEKREHER FILDISHI KRIHI FLOKET
ME LEDHATO....

PER TY SPIRANCEN NGRITA
SHTEPINE DHE TE AFERMIT I LASHE
DAMARET I PREVA
LETERNJOFTIMIN GRISA
K'TE BOTE E BRAKTISA

SHTOME DASHURI DASHURI SHTOME TI
O ME EMBLA KRIZE E TIMES CMENDURI."

ne fakt autori (postuesi saj) nderhyri me pas duke perpunuar disa vende qe tani s'me kujtohen, versioni i pare, bere kuturu dhe "nerv" ishte metvertet origjinal e plot jete.