Tutje

[yjori]

Nuk do t`ishte e saktë të thoja ishte
ajo ditë kur besova se koha s`është,
S`kam qenë unë pra ai, as tani s`jam,
veç në paça qenë para lindjes gjallë

Po qe kështu s`kam si vdes, përjetë,
pa fund, pa kohë pra, pa vend, ndaj
s`kam pse pres t`ndodhë diçka, pasi
as s`e njoh, as nuk e bëra veten vetë

[[Perla]]

waaaw nuk mund te them gje tjeter.suxese!

[Doc_ERI]

Paske fantazi plako ti do ecesh ne letersi ke prirje

[yjori]

At the?
Dhe the?
Dhe?

Atë atë,
atë dhe
Na dhe

Dhe je Atë,
Dhe dhe ne

Ati ynë
në qiell...

[yjori]

Atje ku nuset vishen me të zeza,
fëmijët janë të rreshkur e pleqtë
rozë, është edhe një unë tjetër

Lind kur vdes, e vdes kur lind,
E veç kur hyjmë e dalim nga
ajo pasqyrë më sheh, e shoh,
por kurrë nuk di se kush nga ne
është ai; harrohem në lojë dhe
humb në pse, në ku, në kohë...

[yjori]

1.

Atje ku nuset vishen me të zeza,
fëmijët janë të rreshkur e pleqtë
rozë, është edhe dikush tjetër

Lind kur vdes, e vdes kur lind,
E veç kur hyjmë e dalim nga
ajo pasqyrë më sheh, e shoh,
por kurrë nuk di se kush nga ne
është ai, harrohem në lojë dhe
humb në pse, në ku, në kohë...

2.

U bënë ca vjet e s`di më sa,
që s`kemi folur e s`jemi parë

S`di më në ke qenë vërtet
qënie e gjallë në këtë jetë

“Asgjë s`dimë”- do thoje ti,
“Ëndërra jemi, të perëndisë”

E do të treteshe si përherë
andej nga erdhe, ndër eter

3.

Buzët e tua u çelën aq, sa
s`dita nëse ish afsh a frymë,
a fjalë a tym, a erë çka u tha

E n`atë muzikë qeshë kalë
e zog, me jele, pupla; palcë
n`kockën e të vdekurit, fjalë

Më the ç`jam, po s`dëgjoja dot,
se fjala isha unë, shurdh e bosh,
zgavër e kokës ku veç ti jehon...

[yjori]

Ora ka mbetur

Në stacion rri e pres,
Ndoshta sot do vdes

Sirenën e dëgjojmë, po jemi të lidhur,
"Po vjen, po vjen!", thërrasin të gjithë
Çudi! Se e dinin fare mirë që do vinte

Të vdekurit zbresin e largohen shpejt
Sikur të kenë frike nga dikush që i ndjek
Mbesim vetëm ne, unë këtu e ti në breg,
Anija në tokë dhe të mbytyrit në det

Mbështes ballin mbi hekurin e ftohtë,
Të dhuroj ethen që digjet brenda flutur,
Më mban të mos bie e s`është e kotë
që jemi bashkë këtu, qoftë dhe në dert,
qoftë nëpër degë, në ajër apo shkundur

A s`janë zogjtë gjethe, ne zogj të dheut,
që ti e përkund në tru të qiellit si ëndërr?
Kush është ku? Bota foshnje, ç`jemi ne?
S`ka humnerë pa fund e as asgjë, përtej
çdo udhe është një gjurmë, përtej hapit
një shtysë. Nga ku? S`e di, veçse pres
në stacion të zgjohem, ndoshta të vdes

[yjori]

Në dimër këtu drita nuk shndrin,
Fytyrat e zbehta në turmë mbushen
me dregëza gjaku. Sytë u ngrijnë.
Kështu duhet të më ndodhë dhe mua,
po nuk ta thotë kush

Shkoj rrugëve mbuluar me stof,
Dritaret avullojnë mbyllje,
Mbyllur janë dhe qiejt,
Sekretë zogjtë, kode kobesh
si nota funebre në pentagramin
perspektiv te kabllove të zinj
që lidhin kokoren e reve
me kafkat prej bore të çative

Tymi i uzinës këtu pranë
përzihet me muzgun,
Bloza që mbyt arsyen
më ndërmend hebrenjtë
që u poshtëruan këtu

E gjithë të mjerët e kësaj bote,
Të vdekur e të gjallë,
Pupël është krimi,
shkulur nga të jetës flatra
në Aushvic a Spaç

Ku gjendet tash shpirt i xhelatit
që s`fluturon dot?
E rënda bie poshtë,
Në hon

Po kali im, çelësi i solit,
kullot veç këngë harpash,
lëndinave si qerpikë ëngjëjsh...

[Dita]

nga Yjori
"Po vjen, po vjen!",

Erdhi Yjor, erdhi.

[yjori]

Ate dite,
nje dore gjigande do ulet nga qielli,
do shtrihem mbi pellemben e ngrohte
e do fshihem ne rrudhat e saj si fat

Ju do shkoni poshte reve
e nuk do te degjoni asgje

Nuk do degjoni te qeshurat,
krismen e shishes e shkumen
qe derdhet te gazit te xhindit

Lekuren do le ketu poshte
si gjarper e do vesh drite

Do ngulem si rreze perpjete
rrezeve qe me presin kunder

Pastaj... te dija cdo ish pastaj
do isha shkrehur tani ne vaj...