hajde ren hajde a mundeni me ma perkujtu kur erdhi ramizi ne Kosove,po ska lidhje qe ramizi u prit si ish kryetar shteti se i vetmi qe e pranoi Kosoven ne vitin 1991 se e njejta gje edhe rugoves pas gjithe takimeve me milloshin dhe injorimit te shtetit shqiptare(pos shtetit orientalberishian e respektoi) prape e priten si lider kombetare dhe qe besa e dekoruan me diplome universiteti,keshtu me fjale te gjithe shqiptaret e politikanet te kenaqin me ide e e me shqiptari po me pune te deshperojne
A mund ta spjegoje njeri se si eshte e mundur qe ramizi del e kendon ne televizore e merr pjese ne aktivitetet me shume kur eshte Sala president apo kryeminister?
Perse e ndjen ai veten me rehat me Salen se sa me Tosin?
pse ja pse,njehere e henger sala e ja prishi rehatin ish komunisteve e ramos negjes,e njeashtu ja prishi rehatin grekve qka e gjet e dime mire qka e gjet ne 1997,se han ma sala me i perserit gabimet ,sala eshte bere kopje nano 2Postuar më parë nga Xhuxh Xhumaku
.
keto mbase jan te verteta se di mir tjetra mbase kam qen nga ana e mir mbase sthem jo por skam jetuar ne tiran kam jetuar ne fier ku enver hoxha kur nuk shkeli me kemb
\Fatos Nano dhe Sali Berisha jane jane ajo çfare na la komunizmi. Njeri nga Instituti i studimeve marksiste-leniniste dhe tjetri nga sekretar partie, ishin brumosur ne radhet dhe ideologjine e partise komuniste. 97-ne ta sollen ata dhe jo demokracia. Me sakte ta solli perplasja e mentalitetit komunist me evoliminin drejt demokracise
sjam dakord me kete
Si jo, ne muajt e pare te viti 1945 jane vrare apo ekzekutuar me mijera shqiptare.
Natyrisht 1945-a eshte larg dhe jemi me te ndjeshem ndaj 1997-es qe e kemi jetua
per kete ke te drejt eshte me afert po ate kemi jetuar 1997 un personalisht
akuza ishte spiune propagandeNuk krahasohet Amerika ku behet fjale per te burgosur ordinere, me burgjet e Shqiperise, sepse ne Shqiperi te burgosurit ishin "politikë". Akuza ndaj tyre gati gjithmone ka qene: "per agjitacion dhe propagande (neni 55) - tentative per rrezimin e pushtetit popullor".
Me e keqja akoma ishte se shpesh edhe kjo akuze nuk ishte e vertete por e sajuar, dhe qellimi ishte qe te plotesoheshin kuotat e percaktuara nga regjimi
atehere sjam kundra me ty edhe ajo qeveri ka pat shum gabime sa nuk thuhet por un nuk e shikoj ne ate pik mua sme plasi per enevr ramiz sali nano
por shikoj rinin shqiptare ngeli duke merguar jasht vendit disa nga atyre mohojn qe jan shqiptar i pyet nga je ja bejn jemi grek italain amerikon etc
perse ndodh kjo se i viz zor te thon albanian se shikon se ca behete ne shqiperi nej vend pa ligj nje vend qe per 17 vjet ska hap pun
vetem sa eshte shtuar korupsioni
ku qindra vajza shqiptare punojn prositute ne greqi italy holland gjermani tani keto kohet e fundit e bejn ne hotelet shqiptare brenda ne shqiperi ??
kjo eshte shqiperia e sotme shnet alll
ciao respekte mario
Ndryshuar për herë të fundit nga mario_kingu : 20-12-2006 më 21:16
Partizoni
Fjala e Ramiz Alise ne vitin 1989 per lejimin e pluralizmit politik ne Shqiperi.
Si do ta përjetësojmë komunizmin .Të jeni te sigurt që e ardhmja do të
jetë jona.
Kurrë nuk do të lejojmë restaurimin e pushtetit politik të
armiqve tanë!" - TIRANË – “Sistemi ynë tanimë është drejt kapitullimit
përballë sistemit kapitalist. Kështu na lind si detyrë që të ndryshojmë
strategjinë tonë.
Ndryshimet do të jenë në dy drejtime kryesore: në krijimin e pluralizmit
politik dhe në respektimin e të drejtave të njeriut. Me këto të fundit edhe
mund të abuzohet, pasi të drejtat janë gjëra që rregullohen brenda për
brenda me ligj, por pluralizmi duhet të vendoset patjetër.
Le të krijojnë kundërshtarët tanë parti të djathta, të majta apo të qendrës, madje do t’i nxisim dhe ne vetë, por kryesore është që të gjitha këto parti të
kontrollohen nga ne vetë. Për këtë, edhe programet e themelimit duhet t’i
formulojmë ne. Për drejtimin e këtyre partive duhet të gjenden njerëz që të
përkrahin strategjinë tonë. Partia që do të marrë pushtetin, jo vetëm që
është e lirë të shajë pushtetin, por këtë ta bëjë fort, sepse kështu do të
fitojmë simpatinë e Perëndimit dhe të disidencës antikomuniste.
Të persekutuarit politikë
Ata që janë nëpër burgje, të dënuarit dhe të persekutuarit politikë
antikomunistë, sigurisht që do të na shajnë. Por edhe pse këta e urrejnë
komunizmin, do ta shihni që do të na vijnë afër dhe do të na përkrahin. Këta
do t'i afrojmë dhe do t'u japim punë të ndryshme, por jo të rëndësishme; por
kurrë nuk do t'i lëmë të na përvetësojnë pushtetin. Dhe e dini pse?! Sepse
sapo të marrin fuqinë, do të fillojnë të hakmerren dhe do t’u shërbenin
atyre, në vend që ta të na shërbejnë neve. Në zbatim të drejtave të njeriut,
duhet t'u japim edhe kompensimin në para, të burgosurit polikë t'i
kompletojmë me komoditetet banimi. Të sekuestruarve dhe të shpronësuarve do
t'u japim nga një letër në dorë që t'u njihet prona, por prona vetëm në pak
duar do të bjerë, pasi ligji do t’i ngatërrojë njëri me tjetrin. Por një gjë
duhet të kemi parasysh; të kemi kujdes nga fëmijët e të persekutuarve
politikë, pasi ata vetë janë aq pleq apo të sëmurë sa mezi rrinë në këmbë.
Kësaj kategorie mendoj që t’i japim pasaportë për t’u larguar nga Shqipëria
më mirë dhe me kaq do të jenë të kënaqur. Pasuria e tyre na përket neve,
sepse ne e bëmë.
Për Kosovën
Gorbaçovi më dërgoi disa dokumente e plane dhe po i studioj prej kohësh. Ata
janë shumë më përpara se ne, por këto janë gjëra që ne i kemi diskutuar
afërsisht dhe jo me të gjithë anëtarët e Byrosë, pasi nuk dihet se kush
është miku dhe kush është armiku. Kjo është një mbledhje vetëm për ne më të
besuarit, ndaj le të flasim hapur. Ne kemi kuadro sa për shtatë Komitete
Qendrore, pra frika nuk duhet të ekzistojë. Shumë intelektualë do të na
kundërshtojnë, por me ta do të rregullohemi duke u dhënë punë apo ngritur
paksa rrogën. Problem mund të jenë intelektualët pensionistë. Këtyre do t'u
ofrojmë krijimin e Shoqatës së Veteranëve të Luftës dhe të Punës, pastaj do
t'u japim nga një minipension. Kosova është në pragun e shpalljes së
Kushtetutës. Është punë e tyre, ne e kemi programin dhe platformën tonë.
Strategjinë është e qartë dhe kemi kemi përcaktuar rrugët për zbatimin e
qëllimit dhe të misionit tonë. Nën një propagandë ekstreme kundër komunizmit
dhe me disa ndëshkime të vogla, sa për sy e faqe ndaj nomenklaturës së lartë
komuniste.
Strategjia e re
Ne, komunistët reformatorë, do të zbatojmë strategjinë tonë në ekonomi,
sipas së cilës kapitalistët dhe pronarët e ardhshëm në një vend socialist të
jemi ne apo njerëzit tanë. Me strategjinë tonë të re, brenda dy-tre
legjisaturash do të arrijmë që nga klasa komuniste të krijojmë klasën
kapitaliste, e cila do të na përjetësojë në pushtetin politik të së ardhmes.
Të jeni të sigurtë që e ardhmja do të jetë jona. Kurrë nuk do të lejojmë
restaurimin e pushtetit politik të armiqve tanë. E ardhmja e fëmijëve tanë
do të jetë e mrekullueshme, gjithnjë e sigurt, sepse për këtë kemi derdhur
kaq gjak dhe do të derdhim përsëri po të jetë nevoja. Shqipërinë do ta
gëzojmë Ne dhe pasardhësit tanë. Po rastisi që të na e përvetësojnë
pushtetin apo të rrezikohemi, atëhere mos u gëzofshim asnjëherë, nëse nuk do
të dimë t'i mbrojmë fitoret e arritura, qoftë edhe me grykën e pushkës, si
në rininë tonë të hershme. Ndaj, për të mbrojtur mbajtjen e pushtetit duhet
të jemi të përgatitur në të dyja anët; në rrugën paqësore dhe në atë të
luftës së armatosur.
Kërcënimi
Ne jemi të përgatitur për të dyja rrugët; kemi njerëzit e vendosur dhe
guximtarë, të cilët i kemi përgatitur me sakrifica e mund për vite me radhë,
por kemi edhe organet tona të dhunës. Ndaj, mjerë ata që do të guxojnë të na
kundërvihen. Jua them këtë që të mbani lart moralin dhe asnjëri prej jush të
mos ketë frikë. Nëse do të jetë e nevojshme, do të kemi edhe mbështetjen e
aleatëve të jashtëm ideologjikë në pushtet, që ju i dini mirë se sa na kanë
ndihmuar. Pavarësisht konflikteve të fundit që kemi patur me ta, duhet ta
dini se na bashkon kauza e pushtetit të komunistëve, pavarësisht nga nuancat
dhe përplasjet e përkohshme. Përveç aleatëve ideologjikë, do të kemi edhe
mbështetjen e aleateve të Perëndimit, me të cilët kemi ruajtur fijet e
lidhjeve të vjetra për hir të interesave të mëdha. Këta të fundit do t’i
përdorim vetëm nëse do të jetë shumë e nevojshme. Shoku Enver dikur, dhe unë
sot, i kemi ruajtur këto lidhje të që garantojnë pushtetin tani edhe në të
ardhmen, përgjithmonë! Ju garantoj se pavarësisht nga rrethanat e vështira
aktuale, sido që të shkojnë punët, uji do të rrjedhë në mullirin tonë. Për
këtë jeni të garantuar sot e përgjithmonë. Kërkoj nga ju që të mos keni
frikë, të mos shtrëngoni radhët dhe të mos dekurajoheni nga situatat e
vështira që po kalojmë, sepse në fund të fundit rëndësi ka pushteti, që do
të jetë plotësisht yni. Ju uroj punë të mbarë, mobilizim dhe mendje të
kthjellët! Mbajeni mend: Fitorja dhe pushteti do të jenë përjetësisht tona!
Do të bisedojmë dhe do të vendosim përsëri në përputhje me evoluimin e
situatave.
Ju uroj punë të mbarë!
perse vazhdon politiken ky bastard nen emrin dhe urdherat e te cilit u internuan mijera qete e u pushkatuan dhe u terhoqen zvarre neper qytete e fshatra qindra te tjere.........pse nuk ha buken e tij rehat ne shtepine e tij dhe te prese diten e ngordhjes se nuk i ka bere pak te keqe shqiperise dhe shqiptareve ky qen i keq!
Pse nuk iken thua! Po ai eshte koka e mafies se kuqe qe po mban vendin ne komunizem ketu e 60 vjet. Nje fjale e Ramizit zbatohet brenda 8 sekondash kronometrike. Si mund te iki kryekuqi kaq lehte? Ai kontrollon cdo levizje te politikaruceve qe po luajne lojen e serbit e te grekut tere keto vjet. Problemi keto kohe eshte se ke do leje mbrapa pasi te ktheje kembet vete, se noi burret ta coje te te shumtit s'u gjet. Kujto njeri ktu se kuqot si Rama, Berisha, Nano, Meta e kompani kane gje ne dore apo cfar? Harrojne njerezit se Shqiperia po lengon ende nen virusin bolshevik te perzier me baktere aziatike.
Ça karagjozi qeke plako! Po si me ja dit për nder komunizmit mër që na krijoi lagje betoni...ëëë! Qeke një idiot i paparë... po pse tia dimë për nder apo se u ngritën me gjakun e ushtarëve apo të burgosurve! ****... po më thuaj pse tani vraponi të ikni nga Tirana në periferi se betoni ju zuni syt, ptuh komunist i qelbët.
Liliana Hoxha: Si vdiq Enveri
E Marte, 17 Prill 2007
Nusja e djalit te dyte te ish-udheheqesit komunist ne emisionin “Opinion +”. “Delegacioni kinez eshte perzene se e sabotoi ceshtjen e shendetit”
Liliana Hoxha, nusja e djalit te dyte te Enver Hoxhes, Sokolit, dhe komentatore e shtypit te perditshem, ne nje interviste per emisionin “Opinion +” perballe gazetarit Blendi Fevziu, flet per ditet e prillit 1985, ditet e fundit te Enver Hoxhes. Rreth 22 vjet me pare, drejtuesi per rreth 41 vjet i Shqiperise nderroi jete.
Si i sillni ju ndermend ditet e fundit te Enver Hoxhes, si e kuptuat qe Enver Hoxha ishte ne fund te jetes, ju ne familjen tuaj?
“Une ta them me bindje, asnjehere nuk e kuptuam qe Enver Hoxha ishte ne fund te diteve te jetes. Ai ishte i semure dhe eshte e vertete qe binte nga dita ne dite, por qe ishte duke vdekur, kjo nuk u tha asnjehere.”
Si binte nga dita ne dite?
“Binte nga dita ne dite sipas “vigjilences”,” paranojave” apo sipas “garancise”, apo sipas “premtimeve” qe ka bere Isuf Kalo, i cili na menaxhonte mua e Sokolin drejtpersedrejti me njoftimet e tij ne lidhje me shendetin e Enver Hoxhes.”
Cfare kishte ne te vertete, cili ishte problemi i Enver Hoxhes ditet e fundit?
“Problemi i Enver Hoxhes ditet e fundit ka qene iktusi, pervec problemeve kardiologjike dhe atyre te diabetit. Ai kishte disa muaj qe ishte i paralizuar, por megjithkete ai ishte ne permiresim e siper.”
Kur ka dale per here te fundit ne publik Enver Hoxha? Mos ka qene 29 nentori i vitit 1984?
“Per here te fundit ne publik, ai ka dale ne ato filmimet qe ne kemi pare ne vitet pas ‘90-s. Jemi llahtarisur pasi nuk besohej qe ai ishte Enver Hoxha. Jo se nuk eshte, pasi une nuk shtroj ceshtje te tilla, si te jete sozia apo jo. Por qe jemi llahtarusr me cfare force, kurajo, morali dhe urdheri e kane nxjerre Ramiz Alia, Nexhmije Hoxha dhe Sulo Gradeci ne ate gjendje Enver Hoxhen, kur ai as nuk mund te fliste, as nuk mund te qendronte e jo me te drejtonte nje Plenium te Komitetit Qendror.”
Behet fjale per nje mbledhje te Byrose Politike te vitit 1985, kur Enver Hoxha shfaqet ne nje analize te industrise se lehte, ushqimore, ku ngaterron datat, shifrat dhe gjithcka. Ne ate moment qe ai ka dale, ka qene i paralizuar apo jo?
“Une po flas per nje rast tjeter. Edhe ne kete mbledhje qe thoni ju ka dale sic une nuk e njoh. Caste te tilla mund t’i kete cdo njeri paksa i semure ne ate moshe, por nuk i ka shfaqur ndonjehere ne publik. Domethene ne familje. Doemos qe ka etika te caktuara protokollare ku udheheqesi i shtetit te mos dale ne publik, te drejtoje seanca te tilla zyrtare, kur nuk ndihet ne forme. Ka patur madje nje ekip mjekesor i cili e percaktonte kete. Megjithate nuk e kam fjalen per ate dite kur i drejtohet ne gjendje konfuze Vito Kapos. Nuk eshte ajo, megjithese une aty trishtohem kur e shoh Enver Hoxhen ashtu sic une nuk e njihja. Ai kishte nevoje te ruante etiken protokollare, si ne familje, ashtu edhe ne shoqeri, sic kane ndodhur mungesat ne raste te tjera, kur ai ka derguar te regjistruara me diktofon fjalimet ne kongres. Keshtu qe une jo vetem ngre pikepyetjet perse Enver Hoxhen e kane cuar ne mbledhje, por jam e skandalizuar, une dhe Sokoli, flas per ne te dy te pakten. Kjo eshte per me vone, kjo eshte per nje date qe une nuk e di, por qe ai ishte totalisht i paralizuar dhe ne nje gjendje jokoshience, qe ne nuk e njohim as ne ditet e fundit te tij.”
Cili eshte ky plenium per te cilin ju thoni?
“Une nuk e percaktoj dot me date, kete mund ta gjeni ju ne ditet para prillit ’85-s. Ne ate kohe, jo cdo nate e shikonim. Une nuk pretendoj qe anen shendetesore te Enver Hoxhes ta di me perpikmeri dhe me grafike si Nexhmije Hoxha. Une flas per nje logjike tjeter.”
A ka qene i kthjellet Enver Hoxha deri ne castet e fundit te jetes se tij?
“Thuhet qe po, keshtu them dhe une, derisa ai ishte i gatshem per te takuar njerez. Cdo qenie njerezore, i cili nuk eshte ne gjendje te takoje njerez, nuk mund te gjykohet a eshte i kthjellet apo jo. Cdo njeri, ka momente te konfuzionit te tij mental. Por ne per sa e kemi takuar deri diten e fundit, e njohim te kthjellet. C’ka nuk rezulton ne filmimin e Sulo Gradecit. Te nxirret drejtuesi i shtetit ne nje gjendje te tille makabre per te dhe te tmerrshme per popullin, si per te demostruar qe ky eshte nje “monster” qe nuk heq dore nga pushteti as ne momentet e fundit te jetes se tij . Ai aty vetem eshte transportuar. Dhe kjo pa vullnetin e tij. Ne kete plenium flet Ramiz Alia me “monstren” ne krah.”
Por rezulton qe ne momentet e fundit ai ka patur shperqendrime te vemendjes se tij. Sa te shpeshta?
“Aq te shpeshta” sa ne nuk i kemi pare kurre, tek i shohim vetem ne filmim. Rezultonin aq “te shpeshta”, sa neve shume rralle nuk duhej ta takonim, se ‘ishte i lodhur’, apo ‘duhej ta linim te qete’ ...”
Takimet tuaja me Enver Hoxhen ishin te pernatshme?
“Normalisht te pernatshme, vetem se s’e dija qe do vinte nje dite si kjo, qe te mbaja shenime edhe me te hollesishme.”
Kur e ke pare per here te fundit Enver Hoxhen?
“E kam pare ne daten 8 prill. Kam qene shume e lumtur dhe ai shume i gezuar, se ne ate date dhe disa dite te tilla te prillit, ai ishte shume mire. Nuk levizte, vazhdonte te qendronte ne karrigen me rrota, por kishte nje cehre shume te mire, vazhdonte te buzeqeshte, komunikonte me ne, jo drejtpedrejt ne fakt, se kishte nje paralize parciale dhe nuk donte te shqetesonte femijet me deformimin e tij. Ishte Nexhmije Hoxha qe na komunikonte c’kishte thene Enver Hoxha.”
Si ishte shendeti i tij ne ditet e para te prillit?
“Thashe qe shendeti i tij ne ditet e para te prillit erdhi duke u permiresuar. Ai kishte ditet me te mira , pa menduar kurre qe ai do te ikte papritur nga jeta. Ne daten 8 ai zbret nga studio e tij, se nuk rrinte ne dhomen e gjumit. Ashtu sic ishte, perseri kishte aktivitetin e tij, megjithese ne karrige me rrota, i vinin femijet etj. Kurse ne daten 8 zbret ne sallonin zyrtar poshte, thjesht per te treguar qe: shihni sa mire jam. Atehere kam qene une me Sokolin, pothuaj kemi biseduar me te, ai qeshte, kurse Nexhmija thoshte, tha Enveri keshtu, e tha ashtu dhe ai vetem qeshte.”
Domethene, zonja Hoxha ishte interpretuese e porosive te tij. Edhe ne raportin politik?
“Po, padyshim, por une po flas per daten 8 prill.”
Pak me pare ndoshta bete nje lapsus kur thate se ne daten 8 prill nuk e kuptuam qe ishin ditet e fundit te tij.
“Nuk ishte lapsus. Data zyrtare e vdekjes ka qene 11 prilli. Por une dua te kaloj ne dicka tjeter qe mua me ka mbetur peng. Ishte gabimi yne, i paevitueshem se ate gjendje te Enver Hoxhes pame, por sidomos ishte sic ka ndodhur rendom edhe nje heqje qafe. Mos bejme shume paranteze. Mamaja e Sokolit na tha ne sy te tij: - Enveri eshte mire, (dy ciftet e tjera kishin dite qe pushonin ne Vlore, se muaji prill ishte muaji i pushimeve qe Enver Hoxha I kalonte ne Vlore). Ne kishim ndenjur per te mos e lene Enver Hoxhen vetem. Ate dite, Nexhmija tha: ‘Shkoni edhe juve te pushoni.’ ‘Si te vemi ne, - i thame, - po babai?’ ‘Por do vijne ata, - tha, - qe te mos e leme vetem Enverin, te vijne ata dhe shkoni ju..’”
Dhe ju u niset ne daten 9 prill me bashkeshortin tuaj?.
“Po ne u nisem ne daten 9 prill. Natyrisht, vetem une e Sokoli se nuk niseshim kurre te tre ciftet.”
Pse ishte e ndaluar?
“Ishte e padeshirueshme, ndoshta dhe e ndaluar e me qellim.”
Per sa dite do te qendronit?
“Vetem nje nate sa te shplodheshim. Ne te gdhire te dates 10 na eshte dhene lajmi.”
Kur ka vdekur Enver Hoxha?
“Ne te gdhire te 11 prillit .”
Rreth c’ore? Lajmi eshte bere publik rreth mesdites se dates 10 prill apo jo?
“Sesi eshte bere lajmi publik, ana zyrtare eshte tjeter gje, shikojeni ju. Persa me takon mua, kam patur problemet e mia ne lidhje me paravdekjen e Enver Hoxhes, qe gjithmone e kam pare me sy kritik pavaresisht se jo me sy dyshues per momentin.”
Cila ishte gjendja qe juve gjetet ne shtepi kur mberritet paraditen e 10 prillit?
“Ne u nisem urgjentisht nga Vlora, i pari eshte nisur Sokoli, nga krevati, sa kishte marre nje gje kraheve. Pastaj jam nisur une per cerek-gjysme ore. Kemi arritur ne Tirane ne oren 8-9. Kuptohet c’mund te kete ndjere Toli, pa folur me kerkend. Une i gjej te gjithe te pergatitur, te ambjentuar me idene, ndersa i hidhem Isuf Kalos ne qafe, si mik e si mjek i familjes dhe sidomos si mjek personal i Envert Hoxhes : Perse me genjeve, perse na le te ikim ne Vlore, perse na genjeve qe Enver Hoxha s’ka rrezik jo vetem per ate nate, por se do na paralajmeroje kur duhet te ishim afer te keqes.”
Nderkohe, a pritej vdekja e Enver Hoxhes? Ne pergjithesi flas, jo per daten e sakte?
“Une them qe per mua dhe Sokolin nuk pritej vdekja e Enver Hoxhes, ndoshta ashtu duhej te “menaxhoheshim” nga Isuf Kalo.”
Nderkohe kishte nje perkeqesim te shendetit.
“Do te desha te theksoja pa asnje ekujvok qe une isha e shqetesuar qe ai ishte duke rene. Nderkaq na lajmeronte Isuf Kalo se duhet te ishim vigjilente persa kohe interesi i Perendimit ishte ky: Likujdimi nepermjet mjekimit. Keshtu qe mua me dukej se po behej tamam ajo linje, “ne te kundert ne po e ruajme” thoshte Isuf Kalo. Keshtu qe eshte i mprehte kuptimi kur Isuf Kalo me thoshte ‘Mos ki merak Liliana, une do te te them kur Enver Hoxha te jete prane vdekjes.’ Realisht mund te jetonte edhe i paralizuar sic thote Ramiz Alia, ne ceremonine mortore: te ishe te pakten, sa per nje “po” dhe “jo”. Nuk ka kontradikte kur them se ishte ne renie, qe une e ndiqja me shqetsim, por nuk e dija qe do vdiste aq shpejt.”
Kur e ka pesuar infarktin e pare Enver Hoxha?
“E ka pesuar ne vitin 1972. Dhe ne ate kohe, kane ardhur ta kurojne kinezet.”
Si ka qene gjendja e tij atehere? Behet fjale per nje goditje te rende?
“Ishte nje goditje shume e rende. Nuk e di, ne ishte ne rrezik apo jo, ka te ngjare te kete qene ne rrezik. E mendoj shume te acaruar ate kohe se une jetova prane Enver Hoxhes qe ne vitin 1972, pra pavaresisht se isha e pazyrtarizuar, ose e ndieja veten te lire, une jetoja prane Enver Hoxhes. Di qe ai e kaloi ate situate duke mbajtur nje mister, qe ende nuk thuhet, por une kam nevoje ta them se edhe kjo eshte pjese e se teres. Delegacioni kinez eshte perzene, se ky delegacion e sabotoi ceshtjen e shendetit te Enver Hoxhes.”
Si e sabotoi?
“I beri keq. Kjo u pranua edhe nga vete mjeket, por nje gje e tille nuk u deklarua. Mendimi im (atehere vrisja mendjen perse nuk u deklarua), sot eshte se Enver Hoxha nuk ka dashur te perfshije, edhe me te drejte, nuk ka dashur pra te perfshije vullnetin e qeverise kineze, per cfare I kane bere mjeket kineze, perderisa dihej plani prej Perendimit qe donin ta likujdonin me ane te shendetit.”
Per sa kohe lengoi Enver Hoxha ne vitin 1972?
“Per disa kohe, per disa muaj dhe vite. Ai behet mire ne vitin 1974 dhe kjo eshte arsyeja qe une martohem ne vitin 1974.”
Por perderisa ai ka qene rende deri ne kete periudhe, si e ka drejtuar shtetin?
“Eshte nje pyetje qe me duhet te ndalem se nuk e kisha menduar. Te me fale publiku se s’dua te flas pa pergjegjesi, ndaj ta marre ne menyre relative kete perqendrimin tim qe : sidoqe te ishte, megjithese i semure, Enver Hoxha e kontrollonte situaten me mire atehere, sesa me pas kur eshte dominuar per hir te semundjes, nga diktati qe ‘ti je i semure’, qe ‘kontrollin e situates duhet ta besh permes te tjereve’. Realisht pas ‘74, ai ka qene ne gjendje te dale, te ndjeke pleniume, te shkoje jashte Tiranes, domethene ai shpetoi nga rreziku.”
Pyetja ime konkrete eshte ne fakt, kur e mori veten Enveri dhe si vazhdoi me pas?
“Atehere, ai shpetoi nga rreziku. Ishte nje gje e madhe, por permiresimi i tij jo per fatalitet, por per force madhore, nuk mundi te ishte konstant. Ai filloi te keqesohet ose te bjere nga zemra apo diabeti, ne menyre eksponenciale me nje ritem te detyruar, sic edhe deklarohej kjo gje.”
Kur e ndjete realisht qe po afronte vdekja e Enver Hoxhes?
“Realisht, une per vdekjen e Enver Hoxhes mendoja gjithmone, si do te jete kur do te vdese Enveri dhe isha ne ankth dhe ne panik.”
Perse ishin ne ankth dhe ne panik?
“Kisha bindjen qe Enveri ishte Shqiperia. Une kisha bindjen qe Enveri ka qene Shqiperia.”
Mesa duket ka qene nje bindje e gabuar?
“Jo krejtesisht e gabuar, por nuk e njihja realitetin. Une mendoja se si une mendonin te gjithe, mendoja sesi une e donin te gjithe Enver Hoxhen. Mendoja qe ai ishte garanci per Shqiperine. Keshtu mendoja dhe derisa mendoja ne ate menyre, une nuk mund ta denoj veten per kete.”
Padyshim, por doja t’u beja nje pyetje. A e dinit ju pershembull qe ky regjim ishte i ndertuar mbi dhunen, burgosjen apo ndeshkimin e atyre qe ishin kundershtare politike, apo edhe atyre qe nuk ishin?
“Per aq sa dija, kam vuajtur shume. Dhe kam vuajtur aq shume. I bie te kem vuajtur shume edhe per Mehmet Shehun apo Beqir Ballukun etj.”
Po kundershtaret me te hershem politike?
“Cfare nuk njihja nuk e konkretizoja dot vecse teorikisht. Kam besuar se keshtu eshte sistemi, “armiku i klases” eshte ky qe eshte. Une vete kam patur shume frike nga “armiku i klases”, por nuk dija kurre qe “armiku i klases” ishte dhe femija, bebja ,fisi dhe gjitheperfshirja e tij.”
Ju vjen keq juve tani per kete?
“Jo vetem tani, por gjithmone per ate qe dija. Filluar doemos te njohim konkretisht rastet e likujdimit te shokeve te Enver Hoxhes me Beqir Ballukun.”
Doja t’ju pyesja ne fakt ne teresi per sistemin. A e dinit juve qe ishte ngritur nje sistem krejtesisht diktatorial, i cili prantonte vetem nje parti politike dhe nje sistem ku kundershtaret eliminoheshin?
“Sigurisht qe une e dija se ishte nje sistem i tille. Nje sistem i tille qe quhej ‘demokracia e proletariatit’ dhe derisa keshtu e gjeta, keshtu u indoktrinova, keshtu ishin dhe prinderit e mi. Per kete luftuan, pra luftuan per clirimin e atdheut dhe keshtu perfundoi. Une isha krejtesisht e indoktrinuar ne princip dhe une e desha dhe i perkushtohesha atij ideali. Ne fakt te mos i themi ideal se ndoshta nuk ishte ndonje ideal shume i madh ne koken time, sic nuk ishte edhe besimi fetar per mua , aq i denueshem dhe i pa aplikueshem. Por ama une isha besnike e atij sistemi, por nuk dija dimensionet e verteta. Ato te parat te dhunes thashe, une i kam pare me Beqir Ballukun. Sepse per mua armiku i klases ishte nje gje simbolike, nje gje qe une nuk e shihja, nje gje qe nuk e njihja. Behet fjala per vitet ‘70. Nga natyra jam shume e hapur, kontestuese ndaj gjerave qe nuk me kane pelqyer, edhe ne familje. Bisedoja me tim ate per shembull: takova njerin ne autobus, dhe me tha keshtu e keshtu (per pakenaqsi per kushtet ekonomike) dhe une rendohesha tek ai kishte te drejte. Im ate, me thoshte: ‘Shiko, se ke folur me nje armik te popullit’. ‘Armiku i popullit eshte ne burg, nuk do ishte i lire, ndaj njerezit duhen degjuar’ I pergjigjesha. Nuk dua te justifikoj veten time dhe as te ndjehem e akuzuar ketu, por jam e sigurt megjithate se jo vetem une qe isha prane Enver Hoxhes dhe qe isha e izoluar nga realiteti, por keshtu si une, kane besuar te gjithe shqiptaret e ndershem. Domethene hiq ish-pronaret apo te persekutuarit dhe nomenoklaturen, e cila ishte e interesuar per te trasheguar pushtetin, njerezit e ndershem, shqiptaret e ndershem kane besuar tek ai pushtet.”
Po edhe ish-pronaret dhe ish-te persekutuarit, te ndershem kane qene ...
“Jo, jo, ata te ndershem jane, por flisja per “besniket” e pushtetit. Do te me mbetej qejfi po te me mbetej ky lapsus, se une jam shprehur shume here ne favor te tyre: qe ne vitin 1990, drejtesia duhej vene njehere per ta qe Shqiperia te behej sot. Hiq kete pjese, potencialisht kundershtaret e regjimit per arsye te tyre, me te drejte, hiq pergjithesisht nomenoklaturen,si pjesa me reaksionare e shoqerise, njerezit e ndershem i kane besuar atij sistemi se kjo ishte zgjidhja e pergjitheshme. Mua kjo me duket shume logjike dhe me vjen keq per kete situate. Dhe revanshi ne vitin 1990, u be kundrejt kesaj shtrese, ndaj te pasterve ne administrata me procesin fshese .”
A jeni tronditur ju dhe bashkeshorti juaj kur niset te zbulonit nje pjese te kesaj te vertete?
“Jemi tronditur shume se une mendoja , prisja dhe desha qe regjimi te nderronte. Desha qe regjimi te nderronte edhe se kisha filluar te isha e bindur qe regjimi nuk mbahej me prej Enver Hoxhes, por gjithcka e keqe, behej ne emer te tij. Prisja ne vitin 1985, qe Ramiz Alia ta nderronte regjimin, ta hapte Shqiperine, ashtu sic e la porosi Enver Hoxha. Konkretisht na la edhe rrugen permes Shtrausit. Enver Hoxha ka kundershtuar edhe tufezimin, por ia kane mbushur mendjen.”
Enver Hoxha ka lene porosi qe Shqiperia te shkonte drejt hapjes me Perendimin?
“Po. Ka bere te gjitha pergatitjet.”
Jeni e sigurt, pasi kjo eshte shume e rendesishme?
“Une e kam shkruar dhe po e them edhe ketu te ju, pasi televizioni eshte me i difuziv se media e shkruar. Po, Enver Hoxha ka pergatitur rrugen e hapjes drejt Perendimit nepermjet Shtrausit. Artikulli i fundit qe une kam shkruar ka qene pikerisht ky me te gjitha detajet si sabotoi Ramiz Alia ceshtjen Shtraus.”
A nuk eshte ky Ramiz Alia per te vazhduar si trashegimtar i Enver Hoxhes, per te vazhduar rrugen e nisur?
“Ramiz Alia i kishte bere hesapet mire, ia kishte bere hysmetin vetes, me hir apo me pahir, me aprovim apo me mosaprovim te Enver Hoxhes, qe te mbetej ai suksesori.”
Gjithsesi, a kishit filluar ju te mendonit per trashegimtarin e Enver Hoxhes? Ne mos ju, te pakten zonja Nexhmije Hoxha?
“Une flas me cfare del nga analiza dhe jo te supozoj cfare mund kete menduar ajo. Ne nuk kemi biseduar ne asnje menyre mbi kete, se une dhe Sokoli ishim te perjashtuar nga keshilli familjar.”
Po pjesa tjeter e familjes?
“Me rezulton qe kane qene te programuar. Cdo gje ka qene e programuar, si ne klanin Alia, Kapo, Xhuglini ashtu edhe ne familje. Nuk dua t’i fyej, por perseris te verteten.”
Nuk kishit frike qe pas vdekjes se Enver Hoxhes do te humbnit nje pjese te pushtetit qe kishit ne Shqiperi?
“Absolutisht. Une nuk pretendoj qe njerezit te me besojne, por vetem qe te me degjojne me sinqeritet, domethene jo me ironi dhe pastaj te besojne cfare te duan. Per mua nuk kishte rendesi se c’do te behej me ne pas vdekjes se Enver Hoxhes, per mua kishte rendesi vetem fakti qe vdiq Enver Hoxha. Po te ikte Enver Hoxha asnje gje nuk do te shkonte pergjithesisht per mire. Thashe keshtu e mendoja une. Madje pas 85, cdo gje binte kunder Enver Hoxhes, kunder amaneteve te tij: ngritja e kultit etj. Une kundershtoja : pse ja beni , ai nuk i donte.”
Por ngritja e kulteve ka qene qe ne kohen e gjalljes se Enver Hoxhes…
“Po, ajo ka qene qe atehere dhe une nuk mund ta kundershtoj qe ekzistonin bustet etj. Por une kam fakte te tilla, pershembull kur beheshin kenge ne festival ‘O Valbona, ’ per gjyshin e mbesen, ai merzitej ne fytyre. Une e kam pare vete kete gje dhe ajo kenge eshte zhdukur nga qarkullimi. Kultin e tij, nuk mund ta mohoj se do ishte qesharake. Por kulti i tij u amplifikua nga Ramiz Alia dhe Nexhmije Hoxha pas vdekjes ne menyre qe ta conte detyrimisht opinionin kunder vetem Enver Hoxhes.”
“Me duket se lashe dicka pa thene. Mua nuk me interesonte se kush do ta zevendesonte Enver Hoxhen, edhe pse dihej qe Ramiz Alia ishte presidenti i Shqiperise, si dhe sekretari me i rendesishem per ideologjine, ishte krahu i djathte i Enver Hoxhes pas vdekjes se Mehmet Shehut. Ajo ishte absolutisht e qarte. Dhe vete Enver Hoxha ne 1982 i jep nje vleresim atij, ne takimin me zgjedhesit, i detyruar gjithmone pas vdekjes se Mehmet Shehut, duke thene qe : jemi te forte se kemi shokun Ramiz. Ne shtepi i kam thene: ‘Perse duhej kjo?’ ‘Nuk i dihet jetes time’ me eshte pergjigjur. Por kjo nuk do te thote se ai e la si suksesor, por ato momente ai ka dashur te qetesoje popullin apo edhe veten e vet. ”
Cilat kane qene raportet politike te Nexhmije Hoxhes me Enverin? A ka qene ajo pjese e vendimarrjes se Enver Hoxhes?
“Pika me e trishtueshme ne historine e Shqiperise eshte kjo ceshtje. Si cift une do kisha vene dore ne zjarr per shume vite me radhe se nuk kishte grua me te mire per Enver Hoxhen nga perkushtimi, nga devotshmeria e saj ndaj tij edhe per gjera me te vogla. Mendoja do te jete shume e zorshme qe nje grua te vigjeloje mbi burrin e saj sic bente ajo. Por me vone kuptova qe ajo ishte mbajtje nen kontrroll dhe dualizem ne te keqe dhe ne te kundert te tij, nen aspektin e nje gruaje qe i sherben burrit, por qe eshte me e afte se aq, ndoshta me e afte se ai.”
Kur ka filluar ky dualizem?
“Menjehere pas faktit qe e futen nen kthetrat e kontrollit per shendetin, pas vitit 1974.”
Ju po thoni qe ishte Nexhmija e cila percaktonte edhe vendimet politike te Enver Hoxhes?
“Ato ajo nuk mund t’i percaktonte se ato ishin te shkruara. Pervec influencimit ndaj tij dualizmi ishte i shume formave. Ishte i tmerrshem kur flitej ne emer te Enver Hoxhes. Ajo dhe Sulo Gradeci ishin te tille. Pershembull, kur thoshin: ‘Tha Enveri keshtu’, ‘tha Enveri ashtu’. Percaktonin vullnetin e tyre gjoja nepermjet atij te Enver Hoxhes, ne Komitetin Qendror, ne kryeministri e kudo etj.”
Nexhmija sipas jush, ka ndikuar pozitivisht, apo negativisht?
“Absolutisht negativisht. Mund te them nje detaj te tmerrshem qe e mbaj ende brenda Diten qe eshte gjykuar familja Shehu, ne ate here ishim ne Pogradec. Djemte, vajza dhe bashkeshortet iken ne Tirane, me qellim qe te ndjekin nga afer gjyqin. Une qe gjera te tilla nuk i duroj, domethene isha me Enver Hoxhen, por nuk isha per te vrare, nuk duroja dot te vriteshin njerezit. Ndaj zemra nuk me bente qe ta shihja ate gjyq. Vete pasdite qe te takoj Enver Hoxhen, te cilin e desha dhe e vleresoja shume. Duke kaluar nga dera e dhomes se bukes per t’u futur ne salon, nepermjet ndarjes me xham shikoj Nexhmije Hoxhen ne vendin ku rrinte gjithmone. Pa dyshim, qe ishte edhe Enver Hoxha ketej nga oxhaku, por nuk dukej. Do te genjeja te thoshja qe nuk ishte, por me sy nuk e pashe. Dua te jem objektive qe jap keto sqarime. Po ndiqnin me vemendje televizorin, ku pashe e degjova nje figure me nje ze qe une e njihja. Ka qene Fiqirete Shehu, krejt e zbardhur qe po fliste. Une nuk e prisja dhe nuk durova dot, u ktheva pas murit dhe u trondita shume. Pra, po shihnin gjyqin e saj. Kam qare shume. Ne darke, ai me kerkonte, une i mbajta meri se nuk mund te mos i mbaja. Nderkaq qe s’mund te flisja per keto ceshtje tabu. Kur me pyeti perse kisha qare, i thashe qe me ka lene Sokoli vetem se ‘nuk marr qerren me vete’, cka ne familje ka shkaktuar te qeshura. Per mua, keto nuk ishin asgje para asaj qe ende kam ne shpirt. Por te me kuptojne njerezit, dhe te mos e quajne kontradikte kete. Kjo nuk eshte kontradikte. Kjo eshte te ngrihesh mbi gjithcka edhe te dish t’i peshosh gjerat per kohen ne raport me kodet njerezore.”
A ka ndikuar ajo ne eliminimin e Mehmet Shehut?
“Kete nuk mund ta them me bindje, por Enver Hoxha ka vuajtur per vdekjen e Mehmet Shehut. Ndonese ka ndjekur me “gjakftohtesi” procesin, e familjes se M.Shehut qe ka qene e detyruar te pranoje aktivitetin. Ajo mund te kete patur te gjitha te zezat, ajo mund te ishte agjente dhe te kete vrare vete te shoqin, sipas nje plani te Ramiz Alise e Kadri Hazbiut. Por ama asaj i eshte premtuar se do ta ruanin ate dhe familjen, por ate e lane te vdese ne burg. Domethene ketu ka qene nje intrige kriminale politike. Edhe nje gje tjeter dua te them, (qe s’me doli ne emisionin OPINION per Mehmet Shehun kohe te shkuara): naten e fundit Enver Hoxha i thote Ramiz Alise, gje qe ky vete e ka pranuar se ndonjehere njeriut i shket goja e vetezbulohet, pra Enveri i thote: ‘Ta leme me kaq me Mehmetin, te mjaftohemi vetem me verejtje’. Kur u pa qe Enveri nuk do ta likujdonte Mehmetin, sic u likujduan gjithe te tjeret, urgjentisht e likujduan vete ata.” Kjo eshte bere kryesisht per Kosoven.”
A ndjeni vrasje ndergjegje per eliminimin e gjithe ketyre njerezve me te cilet kishit jetuar per nje kohe te gjate?
“Une ndiej vuajtje, jo vrasje ndergjegjie. Dhe vuajtja eshte shume me e madhe se vetem nje vrasje ndergjegjie.”
Po vete Enver Hoxha, a ndjente?
“Nuk e di sa Enver Hoxha e ka ndjere, por e ka quajtur te domosdoshme, perkuar me Kushtetuten, pra mbeshtetej ne ligj. Ne kete drejtim, mendoj qe deri vone Enver Hoxha ka patur bindjen qe : keta duhen likujduar para se te na likujdojne apo t’i bejne dem Shqiperise. Ne fund, Enver Hoxha eshte penduar. Keshtu e konsideroj une, se ne fund ai ka kuptuar shume. Duke qene i paralizuar trajtuar jo me me vullnetin e tij, por me vullnetin e te tjereve, ai ka kuptuar gjithcka. Ka folur me Sokolin qe kjo gje nuk eshte kaq e thjeshte. Ketu ka vepruar nje sistem intrige antishqiptare, filluar qe me ndertimin klanor prej Hysni Kapos, me vrasjen e Mehmet Shehut, cilido te ishte ai, edhe poliagjent te ishte, pastaj te Kadri Hazbiut, per te dale te qinjgji i urte qe pi shume nena dhe qe ne fund i vrau te gjithe nenat dhe ky eshte Ramiz Alia. Krahas shqetesimit perse pengohet ceshtja Shtraus. Keto quhen fantazi e semure sipas Ramiz Alise, Nexhmije Hoxhes, Sulo Gradecit etj, por le te me kundershtojne me fakte dhe jo me interpretime.”
Cili ka qene roli i Nexhmije Hoxhes qe nga viti 1985 deri ne vitin 1990 kur u shpall pluralizmi politik?
“Per fat te keq, atehere kuptova se ajo nuk ishte thjesht gruaja e devotshme e Enver Hoxhes. Qe nuk ishte thjesht nje nene qe bashkepunonte me R.Aline per te mbrojtur femijet, por kjo grua paska synime, paska ambicjet e saj. Me propozim te tij ajo duhej ta zevendesonte R.Aline si sekretare per ideologjine, gje qe nuk e pranoi per pa mundesi operativiteti. Nderkaq pranon nje funksion shume honorifik , kryetare Frontit Popullor, qe kish qene me pare i Enver Hoxhes. Me kete donte te thoshte se ajo ishte shume, por ne te kaluaren donte vetem t’i “sherbente” Enverit.”
A ka patur ajo ndikim ne politiken shqiptare pas viteve ‘90?
“Ndikim nuk them se ka patur, kane patur plane qe nuk iu kane dale dot. Kane qene planet per trashegim pushteti dhe per rrezim te Berishes. Po nuk iu dolen dot se keshtu u zhvilluan ngjarjet. Viti ‘97 ishte skeme e Ramiz Alise per te rimarre pushtetin. Ishin planet e tyre. Iliri nuk u burgos per nje interviste, por per aktivizim per republike presidenciale me president Ramiz Aline.”
A ka patur familja Hoxha para te transferuara jashte vendit?
“Familja Hoxha nese i ka, i ka nga Nexhmije Hoxha e Ramiz Alia.”
A mund te kete, ju keni dijeni?
“Mua me kane thene shume. Une kam thene qe nese kane, kjo vjen nga aktiviteti i tyre me Ramiz Aline. Domethene cfare ka patur pushteti popullor pas Enver Hoxhes, sesi e kane menaxhuar Ramiz Alia dhe Nexhmije Hoxha, eshte pjese e tyre, por Enver Hoxha nuk pati per vete e nuk i la gje familjes.”
Dhe ju thoni se Ramiz Alia ka para te transferuara jashte?
“Po, po, Ramiz Alia ka.”
Mbi c’baze niseni?
“Mbi te gjitha bazat, midis te cilave ai thote vete qe ne ‘89, se neve nuk na mungojne as mjetet financiare per te ruajtur pushtetin.”
A ka patur tentativa nga persona te caktuar per te marre pushtetin ekonomik?
“Po. Pergjithesisht, eshte financuar ish-kasta e cila vazhdon nepermjet tribalizmit dhe nepotizmit, sidomos per ta monopolizuar ekonomine e Shqiperise ne disa duar, sic eshte Kokedhima. I pari ky, individualiteti i zgjedhur prej Ramiz Alise, per te aritur deri ne oligarki te media-biznesit, qe projektojne edhe politiken.”
A ka nder mend bashkeshorti juaj apo juve qe te anetaresohet ne nje parti politike, sic eshte ajo Socialiste, si pasardhese e Partise se Punes?
“Jo. Vete Enver Hoxha me sa kam kuptuar, edhe pse nuk na e tha kurre, nuk ka dashur qe ne te merremi ne politike. E verteta eshte qe mua dhe nese me ka sugjeruar dhe ka dashur, e ka pare qe une nuk desha. Ndaj dhe me ka thene edhe kete: ‘Rri keshtu sic je’.”
Nderkohe, a keni nderruar mendje, jeni shume aktive ne shtypin e perditshem?
“Jo, nuk nderroj mendje absolutisht. Por nese une arrij te flas per familjen e Enver Hoxhes, nuk mund te mos kritikoj Berishen dhe te tjeret. Bejne gabim ata qe me thone: ‘E bere tenden, tani pusho’. Prandaj une censurohem, por une gjithsesi do te caj. As bashkeshorti im, se ai eshte natyre shume e thelle dhe modeste, pa ambicje. Ate s’e kam as une ne fakt, por une kam forcen te kundeshtoj padrejtesite per te cilat s’me ze gjumi. Me mjafton te jem kritike ndaj padrejtesive te popullit shqiptar. Per sa i perket PS me kryesi ish-nomeklaturen (si dhe ajo komuniste) eshte pergjegjese per historine e Shqiperise, jo vetem ne te kaluaren, por edhe sot per 8 deri ne 10 mbjelljen e korrupsionit. PS duhet te rindertoje me pare moralin e saj, e pastaj te Shqiperise qe e ka cuar shume poshte.”
Ne nje fare menyre, juve duket sikur merreni me politike.
“Une nuk merrem me politike, une e ndjek ate.”
Me se jetoni aktualisht?
“Me rrogen e Sokolit. Nuk them se jetoj me rrogen time, se te kritikosh dhe ti qendrosh ne koke politikes nuk te paguan kush. Kam shume pengesa per te shkruar, por diku del se te emancipuarit nuk mungojne. Nderkaq eshte e sigurt se ne pamundesi do te dal me trakte , pra me rrogen e Sokolit, ndersa femijet jane kompletuar tashme e pa asnje humbje nga c’kane pesuar. Vuajtja ju dha mencuri dhe bagazh. Ndaj ndjehem e fituar me ata , me tim shoq e me dy niper e mbesa te mrekullueshem. Cfare te dua me teper n
Kjo qe po shkruaj mund te jete jasht teme, po prap eshte ne teme:
Ti ne qoftese ke shkruajtur ndonje gje mbi problemin e per helenizimin e jugut,
me mire t'ja besh vetes bam!
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt