Koleksion ndjenjash

[Ujmiri]

Pasion Fjalesh




Dua te perplasem ne natyren
e pasionit tend
ne rrugen e gjat te bukurive
ne zemren tende te shtegetuar.

Te behem endrra jote e gjall
me ata sy te bukur ta vjedh buzeqeshjen
tende te fshehur thell ne shpirtin
tend fisnik!

Dua vetem te hap krahet
dhe te them e dashur
eja ketu nder kraheror
te jetosh e qet

Te ma ngrohesh krahun e ftohur
qe ndjenja jote e vetmis
te merr rugen e harrimit
perseri rri aty ku qetesia vlon per ty

Dhe te shterngoj fort
pa te then asnje fjal
se dashuria e madhe
keshtu nga zemra ka dal

Edhe pse ne ket nate
vetem po rri
nje dit do te jemi bashk
une dhe ti

Si dy zogj ne qiell
si dy pellumba ne shtegetim
para rrezeve ne diell
ashtu te lir te do shpirti im?


Jam qill qe vuaj per ty
jam mot i verbuar per se gjalli
jam re e mrrulosur aty
njemilojn her dashuri nga malli.

[Ujmiri]

Kohes

Erdhe me erën
me mbulove
qiellin tim
vetiak

Te prita ty...
te ndjeva kur me prekë
te shijova kur me fole
me përshkove timë zemër.

Te prita ty
ta puth ate buze
te ndezur flak
ta shuaj zjarrin
pak nga pak....

Ti vjen e shkon
me le me mall
prit e perciell
yje ,det e val.

Ti sflet
madje as qan
ti hesht
e syt tu than.

[Ujmiri]

Hero i Paqes


Fundos boshtin e fatit nder dhena
behu vetetim ,stuhi ndaj jetes
Zemren lidhe mir per shpirtit
vendosi kufit vetvetes.

Se keshtu mund te jetosh
ndryshe ke per te ken e vrar
nder rrug te jetes aty ketu ne qosh
e ateher ashte mekat per te qar.

Behu besnike ndaj vetvetes
dhuro ate qe ke ne shpirt
keshtu do jesh drita e te vertetes
keshtu i fal zoti te mirt.

Se edhe une iu kam fal zotit madheruem
dhe shikoj drejte njerzin
keshtu lutja per te ndihmuem
sa lirshem fal dashurin.

Kur duart tua kthehen drejt zotit
dhe kerkon meshir
shpresa dhe fati caktohen prej motit
dhe jan njemilion her me mir.

Ateher buza ka per te qesh
syni ka per te lotuar prej gzimit
sa ngrohte folen do ta gjesh
kur zotit i lutesh e ta hjek mjerimin.
Hero i Paqes

Fundos boshtin e fatit nder dhena
behu vetetim ,stuhi ndaj jetes
Zemren lidhe mir per shpirtit
vendosi kufit vetvetes.

Se keshtu mund te jetosh
ndryshe ke per te ken e vrar
nder rrug te jetes aty ketu ne qosh
e ateher ashte mekat per te qar.

Behu besnike ndaj vetvetes
dhuro ate qe ke ne shpirt
keshtu do jesh drita e te vertetes
keshtu i fal zoti te mirt.

Se edhe une iu kam fal zotit madheruem
dhe shikoj drejte njerzin
keshtu lutja per te ndihmuem
sa lirshem fal dashurin.

Kur duart tua kthehen drejt zotit
dhe kerkon meshir
shpresa dhe fati caktohen prej motit
dhe jan njemilion her me mir.

[Ujmiri]

Liqeni shkodres...


Liqe i bukur shum bune
Breg i detit lindje e perendim
shtat ujdhesa gjejn lundrim
pran liqenit te shpirtit tim.

Ca shkembinje te kalitur dielli
kulla mbi te ngritura mir,
pejsazh i bukur afer liqenit
toroboshi ,e anes se horizontit.

Nje uje shum ngjyrash ne prarim djelli,
freski e bregut ,e zemer thyer ne ishull,
nje ere e lehte qetesi shpirti
ishujte vallezojn mbi uje
mrekulli,e burimit brenda tyre.

Uji me perplasi
ne nje krah shtrir
deri ne det ashtu
siq jan shkodranet vet.

Para ca vitesh mrekullia
per hise u ra,liqeni shkodres,
andej u pa,
sikur piku nga qielli e ne tok ra.

Te gjith qetesin aty gjejn,
te vegjel e te medhenj
e bukur e rende peshoj mbi ballkan
liqe shpirti shkodran.

[Ujmiri]

Nepër Kohë


Se di cka më ka braktisur
dhe frymarrjen në thellsi ma vran
se di cilat fate i kam ngrisur
qe mua për hise mu n'dan

Por sa gjoksin e qiellit
ska ndeshkim për mekatët e liga
skan faj rrezet e diellit
qe i ngroh keto intriga

Po edhe sikur qielli të nxihej
dukë prekur do ecë i verbër
një lavdi prej kohesh hej
do ta gjej atë vendin tim të gjelbër

Ku ta gjësh një krahë të shendosh
të strukësh nganher prej errsirë
ku ta gjesh?Duhet dalesh perball të qendrosh
Perball vuajtjes e vamireve

Më ankth e pres qiellin të hapet
të marr frym në thellsin e ti
Ngadal tatpjet më vrapët
ta lë kët cmenduri.

[Ujmiri]

Mbrëmja në Gyrbet


Cke moj nanë qe rri kaq idhnue
Kaq shum shpirtin ta rëndon
n'vende të fjales t'kishe këndue
po ty zemra pot loton

Po tkisha krah me fluturue
në atdhe atje me ardh fluturim
po aq shum met përqafue
met largu nga ai permallim

Fort i bukur e for i mir
ashtu gurbeti mu duk
se kam dit për kaq t'vështir
ktu ka ma shum helm se buk

E di se atje ashte verdh fusha
bukuri e veshun mir e dlir
kaq shum mallin sot e mbusha
po kendoj e cmallëm i mir

Edhe vjeshta ashtu ka ardh
plot me frute e gëzim
kendojn malsort o zemër bardh
për të korrat plot me cmim


Une e di qe vëndin ma qan
dhe shikon ndritare me lot në sy
zerin tim nganjëher e ngjan
ngreh kokën thua jam aty

Djaloshi nanes keshtu thirri
fjal e saj si drit qielli
qe të drijn rrugën mir
Nanë Nanë e mir....

[Ujmiri]

M'paska marr Malli te shkruaj

KOhe ecën bashk më frigën
shoqerohën në gjera të bukura
marrin rrug pa kthim
në huti

Përseri në fjale dhe urtesi
Teatër shkronjash qëndroj
nuk do hesht me kurr
as shpirtin tim ,kot ta qortoj!

Si diellin, dua te ngrohë
fjalën ta ëmbelsoj
por si zemra ime, e madhë
duart e fatin tti perqafoj

Nesë, skam rrug tjetër
për më kën, ma i lir
mos harro ,se jam ai miku i vjetër
sdo ta gjesh, kurr ma të mir

Por si fjalën ,si dritë diellit
kurgja mat kthjelt, sot nuk gjen
pasha peshën e gjith detit
Gje ma ëmbël, nuk e ndjen

Edhe kur t'dukët, aq me e ran pesha
edhe zemra të renkon
mos harrose ke ,miq e jaranesha
qe atë mund ,ta lehtsojn

Pa shiko qiellin sa lirshëm , si shkendi vret
edhe aty nvetmi ,ndegjon gjamt e rana
mos harro se, gjith kend vret ky gyrbet
po thua se ,nuk na e ka ana?

Prandaj miqt, flasin fjalt te ëmbla
edhe ngrohtësi , sa don shpirti i vet
po të ithta, aq sa duron zemra
ngrën për hise ,hisën e vet.

Ti e di mir, se si shkruaj
ca më hujë ,ca më deshir
por kur digjen, n'dhe të huaj
e kan flaken ,,më të mir.

Por ti kangën qe ma di
edhe zanin tim të lir
melankolin kur e shkruaj, ani
por ti prap m'je e mir

Nuk kam për te thën më, as një fjal
as shfrenim ,ndjenjash pa kufi
por si trim aty, te dal
Përball valve deti ti.

[Ujmiri]

Koleksion ndjenjash...........


Si lindin ndjenjat?
keshtu papritur dhe pakuptuar,
ashtu si lindin yjet,
ne qiellin e kthjellet,
te nje nate vere...
jane me dhjetera,me qindra,me mijera...
Si shuhen ndjenjat,
ashtu dalengadale,
sikur ne nuk i kemi njohur kurre,
ato shkrihen,treten...si bora,
nga dielli i ngrohte ne pranvere,
A thua ...se ato ne shpirtin tone ,
nuk kane eksistuar ndonjehere?

Sa bukur kur qelin lulet
e fillon me marr ere
mu duk se ato ish zhdukur
ndjenjen ngjallen edhe nje here
Nuk kisha vdekur por isha ne gjum
sa i rend ishte ,enderr e prere
Sa me kishte lodhur shum

Fillova te ngritem drita me vrante
shpirti rrritej ,zemra qante
Po veten tuj qortue
pse kaq vite keshtu kam qendrue
Nder pallatin e mjerimit
mes urrejtjes dhe zhgenjimit
brenda atyre qe shpirtin ta han
ste len te shohin drit
dashuria e tyre dreqnive me bishta u ngjan

Tash po ngritem edhe nje her
ajo lule pranvere te qel
e te bahem ylle e drit
te kendoj e te vallzoj
e krahet sa te mundem ti hap
te qaj prej gezimit
te lirohem mir e mir
sa shum mpaska lodh permallimi

[Ujmiri]

Kur para para syve t'mi te dalesh
qielli do ndrron ngjyr, yjet do vallzojn
si mbreteresh midis valesh
me vell te bardh ngaterron .

Por si thellsin e fjalve t'bukura
qe si prrall nder ne renkon
para teje buzeqeshja mbushet
edhe zemra aty pushon.

Egersin ta ndaj prej teje
qe koha tveshi ne vetmi
une krahet e mi ti veje
ne te bukuren qati


Aipod

[Ujmiri]

Po ti zane Prej brigjeve t'huja
qe si re, e vetetuar shkon
Por su ndale tek imë krua
me gjam tua ane e mban jehon

T'prita gjith ket mot
N'valle t'huja si n'vetmi
Mu knaq zemra kur t'pash sot
Mu ngjall zemra perseri

Si val detit ti m'shkumon
e ket epsh lart ma ngrite
sikur moti keq gjemon
neper shpirt u valvite

Por si vlladi veres qe shkon
Njashtu ti me le n'harres
Sikur flaka qe djeg brenda qe pershkon
Te pelcas si trandafil i veres keshtu me mban kjo shpres


Aipod