Kujdesi ndaj femijeve

[^AngeL^]

Mina kur prindi e rraf femijen, femija mer nej mendim tjeter sepse ka nevoj per nej dashuri per nej fjale te mire per nej mirkuptim
jo per dhune dhe kur te perdoret dhuna ndaj tyre sigurisht se mund te meren me ndoj gje qe sduhet per tu mare
sepse ate pune qe te maresh drog e tjer as kush se ben nga qefi mendoj un
ndoshta e kam dhe gabim
flm gjithve

["Ambrida"]

Dhuna nuk duhet te jete p^rezente ne marredheniet prinder-femije,flas per ate ekstremen,sepse ka raste kur gjuhet nje shpulle ne momente nervozizmi.E mira eshte qe te ekzistoje nje lidhje komunikimi prinder femije ku femija ti hapet njerit nga prinderit per problemet e veta.Kjo eshte e rendesishme sepsenuk do ta leje femijen qe te gaboje ne jete,pasi prindi do ta ndihmoje ate ne vendimmarrjet e tij.

["Ambrida"]

Prindi duhet te jete si nje dedektiv qe veshtron ne largesi femijenduke e lene qe dhe ai te krijoje pavaresine e vet e cila eshte shume e nevojshme ne jete,per te perballuar sfidat e jetes.

[tina_18]

une bashkohem me ate qe thua ti por une nuk mund ta trajtojne femijen tim kurre keq pasi e kam nje vajze 2 vjece dhe eshte femija me i lumtur ne bote pasi une jam edhe nje prind ne moshe te vogel (19vjece). disa prinder i trajtojne femijet e tyre keq sepse ata jane mesuar me veprat qe ne kohet e para dhe tani por te ndryshojne do ju duket dicka tjeter. nuk di se cfare te them me gjithashtu thank you per temen qe hape se duket interesante.


take it easy man no harm done

[ChuChu]

Marre nga Spektri

Jepini fëmijës besim në vetevete, kështu e ndihmoni të rritet



8 mënyra sesi prindërit mund ta ndihmojnë fëmijën të rrisë pavarësinë dhe besimin në vetvete

1. Ji modeli i tij
Fëmija ka nevojë për modele: ai është në vëzhgim dhe shumë i prirur të "imitojë" personat të cilët kanë ndikim tek ai. Një prind që ka besim në vetvete, që është i sigurt për ato që bën, është një model i mirë për ndërtimin e personalitetit të fëmijës. Në një pjesë të mirë të rasteve vlen më shumë një sjellje e prindit sesa "leksione" moralesh të cilat shpesh nga një vesh hyjnë dhe nga tjetri dalin. Veprimet konkrete të prindërve janë ato që nguliten në kujtesën e fëmijës dhe e nxisin atë të imitojë. Duke imituar modelin e një prindi të sigurtë në vetvete edhe fëmija do të bëhët i tillë.
2. Ji krenar për të
Nëse fëmija ndihet i vlerësuar nga prindi ai do mendojë pozitivisht për veten. Nëse prindi ka pritshmëri pozitive ndaj fëmijës, ndaj përpjekjeve të tij, fëmija do të krijojë besimin. "Mami dhe babi janë personat që më njohin më mirë. Nëse ata kanë besim tek unë, atëherë edhe unë duhet të kem besim tek vetja". Nëse ai ka marrë një notë të mirë, thuaji që ndihesh krenar për të, thuaji që ndihesh i lumtur që ai është kaq i mirë. Këto vlerësime janë shumë të rëndësishme për të: jo vetëm i rrisin sigurinë në vetvete, por edhe e shtyjnë që të përsërisë të njëjtat sjellje për të cilat ai u vlerësua.
3. Vlerëso përpjekjet e tij
Kritika është gjëja më e lehtë që mund të bëjmë dhe përgjithësisht prindërit shqiptar në shumë raste preferojnë të jenë në tepër kritikë sesa mbështetës. Nëse fëmija përpiqet për të bërë diçka por rezultati nuk është ai që prisni, përqëndrohuni tek rëndësia e përpjekjes dhe jo tek produkti. Tregoi cili ishte shkaku që ai dështoi dhe në cilat pika duhet të tregohet më i kujdesshëm. Nëse kritika është shumë e fortë ka mundësi që ai të humbasë besimin se mund ta veprojë siç duhet. Ai mund të tërhiqet dhe mund të krijojë bindjen se çfarëdo lloj gjëje të bëj është i dështuar.
4. Inkurajoje që të veprojë
Prindi mund ta inkurajojë fëmijën me fjalë ose mund ta shtyjë direkt në veprim: "Unë e di që ti mund ta bësh. Provoje edhe një herë". Shpesh qëllon që prindërit mërziten nga dështimet e fëmijëve, nga koha që ata humbasin për të bërë diçka. Prapëlqejnë ta bëjnë vetë duke mos i dhënë mundësinë fëmijës për të provuar përsëri. "Mami dhe babi nuk kanë besim tek unë. Unë nuk di të bëjë asgjë". Prindërit mosbesues rrisin fëmijë pa besim në vetvete.
5. Respektoji zgjedhjet e tij
Fëmija bën zgjedhje të cilat në disa raste mund të mos përputhen me ato të prindërve. Ata mund të ndërhyjnë duke e detyruar fëmijën të bëjë gjëra që atij nuk i pëlqejnë: fëmija ndihet i kërcënuar në lirinë e tij: "Kam apo jo të drejtat e mia? A mund të vendos për veten? Gjithmonë mami dhe babi do të më thonë se çfarë duhet të bëj edhe çfarë jo?" Ai ka frikë të kthehet vetëm në shtëpi: mos e sforco të bëj të kundërten. Fëmijët shpesh kanë frikëra të cilat për prindërit janë të çuditshme. Por nëse prindi vazhdimisht këmbëngul që fëmija të bëj diçka të cilën ai nuk do ose i trëmbet ka mundësi që fëmija të vazhdojë të refuzojë për inerci. Çdo njeri ka ritmin e tij të cilin më të mëdhenjtë duhet ta respektojnë.
6. Lërë të rrezikojë
Mos u bëj prindi protektiv që në majë të gjuhës ka fjalët: "Mos e prek atë se do të vritesh! Kujdes se do të bëhesh pis!" Ai ka nevojë të njohë rrezikun duke qenë përballë me të. Rreziku merr vlera të ndryshme në njerëz të ndryshëm: ajo që për prindin është e rrezikshme për fëmijën nuk është më e tillë. Nëse fëmijës i thuhet vazhdimisht të jetë i kujdeshëm, tek ai do të zhvillohet ideja se bota është një vend rreziqesh dhe të papriturash të pakëndshme. Në këtë mënyrë tek ai do të krijohet një ndarje artificiale: bota armiqësore dhe unë që duhet të mbrohem prej saj. Siguria që lind nga marrëdhëniet midis fëmijës dhe mjedisit ku rritet është një tjetër kusht i rëndësishëm për krijimin e besimit.
7. Mos u tall me të
Është normale që fëmija të gabojë, por është shumë e dëmshme që gabimet e tij të përdoret nga prindërit apo miqtë e tyre si "objekete" gallate. Ta vësh në lojë fëmijën është njëlloj sikur të vësh në dyshim marrëdhënien me prindin. Ai do të përpiqet të jetë shumë i vëmendshëm ndaj gabimit dhe ta shohë çdo humbje si një katastrofë. Një gabim është "minë" për besimin e tij. Prindi duhet ta ndihmojë të kuptojë që gabimi është pjesë e natyrës njerëzore, se edhe ai ka gabuar në atë moshë, por edhe tani si i rritur mund të gabojë.
8. Mos e ndihmo për gjëra që ai mund t'i bëjë
Qëllon që prindërit e shohin fëmijën si të paftë për të bërë diçka dhe janë gati të ndërhyjnë. Ai ka për të zgjidhur një ushtrim shumë të thjeshtë në matematikë dhe prindi mendon se humbet më pak kohë duke ja zgjidhur ushtrimim sesa duke e ndihmuar në shpjegimin e tij. Ose për të rregulluar dhomën fëmija sorollatet shumë: mami për "efekt kohe" bën të njëjtën gjë si me ushtrimin. Nëse fëmija ndihmohet për gjëra të vogla, ai do të vërë në dyshim aftësinë e tij në ndërmarrjen e gjërave më të mëdha: "Unë as krevatin tim s'di të rregulloj!." Lërë fëmijën të veprojë sipas mënyrës së tij. Duhet të mësohesh të kënaqesh edhe kur ai bën gjërat ndryshe nga ti.

Opinione prindërish
Si mund t'i ndihmojnë prindërit fëmijët të krijojnë besim në vetvete

Unë mendoj se besimi krijohet tek fëmija nëse prindi është i hapur me të dhe është në gjendje t'i japë fëmijës atë informacion që ai kërkon. Ai duhet të jetë i përkushtuar, tolerant dhe të plotësojë dëshirat e fëmijës kur është e arsyeshme. Në të kundërtën duhet ta bindë fëmijën për jo-në e tij. Duhet të përshtatet me fëmijën sipas moshës dhe në disa raste është mirë që edhe ai të bëjë si fëmijë.
Tasha
Prindi duhet t'i plotësojë kushtet e nevojshme fëmijës dhe të jetë gjithmonë afër tij në mënyrë që të kuptojë çdo problem që ai ka. Ai duhet të diskutojë me fëmijën për çdo gjë që i intereson atij. Nga ana tjetër prindi duhet të kontrollojë fëmijën por pa vënë në diskutim besim që ka tek ai.
Artani
Besimi është i lidhur ngushtë me dashurinë. Nëse prindi i jep dashuri fëmijës, nëse e sheh si të barabartë me veten, ai do të krijojë besim në vetvete. Ai duhet të vlerësojë mendimet dhe sjelljet e fëmijës dhe nëse fëmija gabon ai duhet ta bindi se për çfarë ai ishte gabim. Prindi duhet të jetë pozitiv, ta trajtojë fëmijën me dashamirësi dhe ta falë për veprimet e gabuara.
Madia
Prindi duhet të dëgjojë fëmijën, duhet të hyjë në botën e tij dhe të diskutojë me të si shok. Ai nuk duhet të jetë i dhunshëm me të sepse dhuna e largon prej tij dhe e bën fëmijën të dyshojë në vetvete. Prindi nuk duhet të vendosë për fëmijën por duhet t'i japë atij mundësinë të zgjedhë pavarësisht nga mosha.
Anila

[DeuS]

I bashkengjitem mendimit te Kuqalashes

[afeida]

I pergjijgjem temes Kujdes ndaj femijeve.

eshte shume e kollajshme te japim mendime por une jam prind vete dhe shume here mendoje sikur une te isha femije do te me pelqente te me trajtonin keq? te me rrifnin, te me bertisnin dhe cdo gje qe te beja nuk ishte e mire per prinderit. hallet ekonomike, lodhja fizike dhe shume probleme te tjera , sidomos kur je larg atdheut dhe njerzve qe do, eshte me e veshtire per te menduar qe femijet kane ndjenja, si dhe ne prinderit dhe gjeja me e mire eshte ne vend qe tu bertasesh, shpjegoje pse nuk don nje gje te behet. jepi mundesine te kuptojne se kane gabim por leri te jetojne pak me ndjenjen e gabimit keshtu qe ato mesojne perkrah nesh. neser pasneser qellon nje rast me te vertete shume serioz dhe nuk besoj se ka prinder ne bote qe tu pelqeje qe femija e tyre te shkoj diku tjeter te qaj hallin dhe jo me prinderit. me menyren tone nganjehere largojme femijet dhe kur vjen koha qe i duam afer, nuk kthehen dot se nuk mund te kthesh nje zemer te lenduar dhe te braktisur ne dicka te bukur.