BIOGRAFIA: Rrok Logu (ambasador)

[NoName]

Jetëshkrim i shkurtër i Shkëlqesisë së Tij, zotit Rrok Logu,
ambasador i Shqipërisë pranë Selisë së Shenjtë



Ambasadori i ri i Republikës së Shqipërisë pranë Selisë së Shenjtë, Shkëlqesia e Tij, zoti Rrok Logu, lindi më 23 gusht të vitit 1962. Është i martuar dhe ka dy fëmijë. Më 1987 u diplomua në inxhinieri elektrike pranë Universitetit të Tiranës dhe në vijim kreu detyrën e inxhinierit elektronik pranë centralit elektrik të Komanit (1987-1992). Më pas qe kryeinxhinier në ndërrmarrjen elektrike në Shkodër (1992-1994), asistent për menaxhimin në Programin ECHO të Karitasit italian në Shqipëri (1994-1998), drejtor i programit të ndërtimit të Karitasit shqiptar (1999-2001); drejtor teknik i Karitasit zviceran për rindërtimin e Spitalit të Lezhës (2002-2004), profesor i inxhinierisë elektrike pranë Politeknikumit të Tiranës (2004-2006). Ka qenë edhe këshilltar i Kryedioqezës së Tiranë-Durrësit për marrëdhëniet me institucionet shtetërore dhe anëtar i Komisionit Shtetëror për Kultet (2004-2006).

Është autor i disa studimeve mbi sistemet e energjisë elektrike. Flet anglisht, frëngjisht dhe italisht.

[NoName]

Fjalimi i Shkëlqesisë së Tij, zotit Rrok Logu, Ambasador i Shqipërisë pranë Selisë së Shenjtë, me rastin e paraqitjes së letrave kredeciale Shenjtërisë së Tij, Benediktit XVI në Kastel Gandolfo

(29.9.2006)

Atë i Shenjtë,
me një ndjenjë të lartë përgjegjësie e nderimi të thellë, jam sot përpara Shejtërisë Suaj për të dorëzuar letrat kredenciale, me anën e të cilave Presidenti i Republikës së Shqipërisë, Shkëlqesia e Tij, Zoti Alfred Moisiu, me akrediton me cilësinë e Ambasadorit të Jashtëzakonshëm dhe Fuqiplotë pranë Selisë së Shenjtë.

Është përgjegjësi e lartë për mua të përfaqësoj pranë Selisë së Shenjtë vendin tim që, duke ruajtur karakteristikat e veta themelore, priret natyrshëm drejt integrimit me atë pjesë të kontinentit të vjetër, me të cilën e lidh historia e vet e lashtë, pavarësisht nga vuajtjet e gjata që po kjo histori i ka ngarkuar mbi shpatulla Shqipërisë.

Populli shqiptar, jo i madh në numër, trashëgon një nga gjuhët më të vjetra në Europë. Duke kujtuar me dhimbje periudhen pesëshekullore të pushtimit të Shqipërisë nga Perandoria Osmane, periudhë në të cilën lëvrimi i gjuhës sanë ishte i pamundur, sepse ishte shenjë e mbijetesës së kombit, kujtojmë me gëzim edhe faktin se në këtë periudhë historike liturgjia katolike u bë shenjtërorja e ruajtjes dhe e zhvillimit të fjalës shqipe. Fjalët e para të shqipes së shkruar që njohim deri më sot janë: Unë po të pagëzoj në emër të Atit e të Birit e të Shpirtit te Shenjtë. Ky thesar i madh që i la kombit tonë Arqipeshkvi i Durrësit, Imzot Palë Engjëlli rreth 550 vjet me parë, e nderon Kishën Katolike në Shqipëri dhe, duke zhvilluar misionin e saj të shërbimit shpirtëror në këtë gjuhë, kisha do ta meritojë vazhdimisht këtë nderim historik.

Atë i Shenjtë, me kënaqësi mund të shpreh mirënjohjen e thellë të shtetit dhe të shoqërisë shqiptare jo vetëm për historinë e lavdishme të kishës katolike në Shqipëri, por edhe për angazhimin e saj aktual për promovimin e vlerave të larta shpirtërore, për zbutjen e varfërisë si edhe për promovimin dhe zhvillimin e vlerave intelektuale.

Në rrugën e tij të gjatë historike, populli im është përshkuar nga dallgë të mëdha vuajtjesh, që ka shkaktuar egoizmi njërëzor, në kryqëzimet kohore e hapsinore, në të cilat ai është gjendur. Por, më e fortë se fuqia shkatërruese e këtyre dallgëve, ka qenë dashuria e Hyut për Shqipërinë dhe Shqiptarët, që ka gjetur gjithmonë instrumentat e vet, që sot të kemi Shqipëri. Kanë qenë disa herë paraardhësit Tuaj, Atë i Shenjtë, të cilët kanë luajtur një rol përcaktues për të ardhmen e Shqipërisë, në favor të aspiratave të popullit të saj dhe kjo është një ndër arsyet që populli im ka një nderim të madh për Selinë e Shenjtë dhe për Ju, Shejtëri.

Hyu, dukë zgjedhur ndër shqiptarë gruan që Ju, Atë i Shenjtë, e keni quajtur simbolin e dashurisë njerëzore, na ka dhënë ne shqiptarëve një tjetër shenjë të dukshme se ai nuk na harron ne dashurinë e Tij.

Martirët tanë, e veçanarisht, klerikët katolikë të periudhës së tiranisë komuniste, mbeten një dëshmi e fuqishme e besnikërisë ndaj dashurisë së Zotit, shenjë e dashurisë për të vërtetën dhe e gatishmërisë për t'i shërbyer asaj deri me flijimin e vetvetes, gjë që dëshmon një pasuri shpirtërore të pamohueshme të popullit tonë.

Populli Shqiptar edhe pse jo me shumicë katolike, ka një nderim të madh për Selinë e Shenjtë dhe për Ju, Atë i Shenjtë, sepse ai i lexon, i kupton dhe i nderon vlerat e mëdha që Ju mbroni dhe promovoni në botë. Një shenjë e besimit që ka populli shqiptar në marrëdhëniet me Selinë e Shenjtë ishte edhe votimi i ligjit aplikativ në mbështetje të marrëveshjes për rregullimin e marrëdhënieve të ndërsjellta ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Selisë së Shenjtë në vitin 2005, që gëzoi mbështetjen e të gjithë deputetëve të pranishëm, pa dallim përkatësie politike apo fetare.

Me miratimin e këtij ligji, që i njeh zotësin, juridike enteve të Kishës Katolike në Shqipëri, marrëveshja për rregullimin e marrëdhënieve të ndërsjellta bëhet plotsisht e vetëzbatushme, gjë të cilën po e tregon edhe pervoja e përditshme, e kjo e bën normale situatën juridike të funksionimit të Kishës Katolike.

Duke e konsideruar tani si një përvojë plotësimin e kuadrit ligjor të marrëdhënieve me Kishën Katolike, Shteti Shqiptar po punon intensivisht dhe seriozisht per të kompletuar marrëdhëniet juridike edhe me komunitetet e tjera fetare në Shqipëri. Gjithashtu, qeveria aktuale e Shqipërisë është e angazhuar fuqimisht për zgjidhjen më të shpejtë e përfundimtare të një problemi shumë të rëndësishëm, si për Kishën Katolike, ashtu dhe për komunitetet e tjera fetare tradicionale, Komuniteti Musliman Shqiptar, Kisha Ortodokse Autoqefale e Shqipërisë, Komuniteti Bektashian i Shqipërisë, që është ai i kthimit dhe kompensimit të pronave të konfiskuara nga regjimi komunist.

Në historinë e tij të gjatë, vendi im, (pa dashjen e shqiptarve) është bërë pjesë e sistemeve politico-shoqërore të mëdha, gjë e cila ka lënë gjurmët e veta te dukshme. Sot populli shqiptar, dëshiron të bashkojë sistemin e vet politico-shoqëror me një sistem të madh, atë të Bashkimit Europian. Kjo dëshirë nuk shpreh vetëm prirjen për një jetë ekonomike më të mirë, por diçka më shumë e më të rëndësishme, prirjen e natyrshme drejt vlerave te demokracisë evropiane. Sa më të shpejtë të jenë hapat drejt realizimit të kësaj dëshire, aq më i shpejtë do të jetë edhe tejkalimi i dramës së familjeve tona të ndara për shkak të emigracionit dhe aq më energjike, do të jetë shoqëria shqiptare në gjirin e shoqërisë europiane.

Në këtë aspiratë të madhe historike populli im sheh te Selia e Shenjtë përkrahësin e vet të madh, sepse këtu si askund tjetër flitet e kuptohet sipas gjuhës së dashurisë. Nënë Tereza, bijë e gjakut tonë, ka thënë "... populli shqiptar ka nevojë për shumë dashuri".

I përballur me vështirësitë jo të vogla, që dalin në procesin e reformave të mëdha e të gjithanshme për integrimin në Europë, vështirësi që vijnë nga mbartje të trashëguara, vendit tim i duhet të përballet dhe me një vështirësi të madhe, atë të efekteve të një imazhi negativ, ireal e të padrejtë, që është përçuar nganjëherë në qarqet ndërkombëtare. Në këto rrethana nuk mund të mos gjejmë mbështetje dhe mirënjohje në thënien tuaj: "Liria e opinionit ndeshet me këtë kufi: ajo nuk mund të shkatërrojë nderin dhe dinjitetin e tjetrit, nuk është liri për të gënjyer e për të fshirë të drejtat njerëzore." [La liberta di opinione trova pero il suo limite in questo: che non puo distruggere l'onore e la dignita dell altro,non e liberta di mentire e di cancellare i diritti umani"(Senza Radici,fq 70).]

Atë i Shenjtë, populli shqiptar, me një përbërje multifetare, karakterizohet nga një bashkëjetesë shembullore. Këtë cilësi, që vjen si traditë e pandërprerë, ai e ruan si një gjë të çmuar.

Sot, Shqipëria në sajë të politikave rajonale që ndjek, është hërë faktor i rëndësishëm paqeje në rajonin tonë. Shteti Shqiptar është i angazhuar fuqimisht që këtë rot në Ballkan ta çojë edhe më përpara si në marrdhëniet ndërshtëtërore, ashtu dhe në luftën pa kompromis të dukurive të krimit të organizuar e të terrorizmit.

Atë i Shenjtë, duke Ju siguruar se do të vë të gjitha forcat e mia në shërbim të detyrës së lartë që më është ngarkuar, shpreh besimin e plotë se do t'i ndjejmë mbështetjen e lutjeve dhe të ndihmës Suaj, për të mirën e popullit shqiptar.
Duke Ju uruar paqe, jetë e shëndet, për të mirën e njerëzimit mbarë, Ju lutem, Shejtëri, pranoni letrat kredenciale qe po Ju paraqes dhe nderimet më të thella të Presidentit të Republikës së Shqipërisë.

Rrok LOGU

[NoName]

“Dashuria është e vetmja forcë revolucionare që ndryshon botën”

kështu tha Papa në audiencën me ambasadorin e ri
të Republikës së Shqipërisë pranë Vatikanit

(29.6.2006)

Papa Benedikti XVI, duke pritur sot në Pallatin Apostolik të Kastel Gandolfos, ambasadorin e ri të Republikës së Shqipërisë pranë Selisë Apostolike, zotin Rrok Logu, për paraqitjen e letrave kredenciale, i drejtoi këtë fjalim:

Zoti Ambasador,
duke Ju uruar mirëseardhjen në fillim të misionit Tuaj, Ju falënderoj për fjalët e përzemërta që më drejtuat dhe për ndjenjat e nderimit të thellë që shprehët për Selinë e Shenjtë. Ju lutem t’i bëni të ditur Zotit President të Republikës se ia kthej përshëndetjet me të njëjtën përzemërsi, ndërsa kujtoj gjithë popullin shqiptar, aspiratat e të cilit për të vërtetën e lirinë, siç vërejtët edhe Juve, nuk i shleu as diktatura e gjatë dhe e rëndë komuniste, nga e cila doli prej disa vitesh. Për t’u zhvilluar në një atmosferë lirie të vërtetë, duhen krijuar rrethana të përshtatshme etiko-shpirtërore, të bazuara mbi konceptin e njeriut e të botës që respekton natyrën e prirjen. Evropa, me trashëgiminë tepër të pasur të ideve e të institucioneve, natyrisht që gjatë dymijëvjetëve qe laborator i privilegjuar i qytetërimit, ndonëse për këtë iu desh të paguajë një çmim shumë të lartë trazirash. Sa luftëra. Deri tek ato të shekullit të kaluar, që morën përmasa botërore. Shqipëria dëshiron të integrohet edhe institucionalisht me kombet evropiane, duke e ndjerë veten të lidhur me to jo vetëm për shkaqe gjeografike, por kryesisht për shkaqe shoqëroro-kulturore. Nuk mund të mos uroj që një dëshirë e tillë të realizohet plotësisht e t’i japë ndihmesën e vet të veçantë procesit të harmonishëm të bashkimit të Evropës.

Zoti ambasador, më vjen shumë mirë që Ju nënvizuat, duke pasur parasysh si të kaluarën, ashtu edhe të sotmen, sesa e rëndësishme ka qenë si prania, ashtu edhe veprimtaria e Kishës Katolike në Shqipëri për promovimin e fesë dhe të vlerave shpirtërore si dhe për mbështetjen në situata të shumta të vështira. Lidhur me këtë dua t’ju kujtoj Nënë Terezën, që u shpall e Lume në vitin 2003 nga paraardhësi im i nderuar, Gjon Pali II. Me dëshminë e një jete ungjillore e me guximin çarmatosës të sjelljeve të saj, të fjalëve të saj e të shkrimeve të saj, kjo bijë e zgjedhur e Shqipërisë u kumtoi të gjithëve se Zoti është dashuri e se e do çdo njeri, posaçërisht atë që është i varfër e i braktisur. Në të vërtetë është pikërisht dashuria forca e vërtetë revolucionare që ndryshon botën dhe e bën të ecë përpara drejt përmbushjes së misionit të saj; këtë dashuri dëshiron të dëshmojë Kisha me veprat e saj edukative e asistenciale, që ia hapin portat jo vetëm katolikëve, por të gjithëve. Ky është stili që na ka mësuar Jezu Krishti: e mira duhet bërë për vlerën që ka në vetvete, e jo për qëllime të tjera. Duke nënvizuar këtë impenjim të Kishës në ushtrimin e dashurisë ungjillore, dëshiroj të kujtoj se një formë e lartë e bamirësisë është edhe veprimtaria politike e jetuar si shërbim që i bëhet polis-it, “pasurisë publike” në këndvështrimin e të mirës së përbashkët. Katolikët, posaçërisht besimtarët laikë, janë të thirrur ta kryejnë një shërbim të tillë, duke respektuar pavarësinë e ligjshmne të politikës dhe duke bashkëpunuar me nënshtetasit e tjerë për ndërtimin e një kombi të lulëzuar, vëllazëror e solidar. Të shumta janë sfidat që duhet të përballojë Shqipëria në këtë çast. Dëshiroj të kujtoj, ndërmjet problemeve të tjera, atë të emigrimit të bijve të saj. Në se nga njëra anë është e nevojshme të luftohen shkaqet e këtij fenomeni, nga ana tjetër u duhen krijuar kushte e përshtatshme atyre që dëshirojnë të kthehen përsëri në atdhe. Kam kënaqësinë t’ju shpreh edhe nderimin tim për shqiptarët që, duke u qëndruar besnikë vlerave më të mira të traditave të tyre, bëjnë që të vlerësohen në Itali, në Evropë e në vende të tjera.
Përsa u takon, pastaj, marrëdhënieve zyrtare ndërmjet Kishës Katolike dhe Shtetit, shpreh vlerësimin tim për ligjin – që e kujtuat edhe Juve – miratuar për ta bërë ekzekutive Marrëveshjen e 2002-it ndërmjet Selisë së Shenjtë dhe Republikës së Shqipërisë dhe uroj të pasohet nga marrëveshje të tjera të volitshme që rregullojnë edhe aspektet ekonomike, me rëndësi jo të pakët. Selia e Shenjtë dëshiron në këtë mënyrë të kontribuojë që në Shqipëri të konsolidohet shteti i së drejtës dhe kuadri i nevojshëm juridik për ushtrimin real të të drejtave të shtetasve në fushën fetare. Kjo do të ndihmojë edhe për bashkëjetesën ndërmjet Konfesioneve të ndryshme fetare të pranishme në vend, të cilat deri tani kanë dhënë shembullin e respektit të ndërsjelltë e të bashkëpunimit, që duhet ruajtur e promovuar.

Zoti Ambasador, ju bëj urimet më të mira për një mision të qetë e të dobishëm, duke Ju siguruar për bashkëpunimin e përzemërt të atyre të cilët punojnë ndër zyrat e ndryshme të Selisë Apostolike. Dëshiroj edhe të rikujtoj, në përfundim të këtyre reflektimeve, urimin që Shërbëtori i Zotit Gjon Pali II i bëri Popullit të dashur shqiptar gjatë vizitës së tij historike të 25 prillit 1993, “që të vijojë i bashkuar e i patundur rrugën që çon drejt lirisë së plotë, duke i respektuar të gjithë e duke ecur në gjurmët e bashkjetesës paqësore, të bashkëpunimit e të mirëkuptimit ndërmjet komponentëve etnikë, kulturor e shpirtëror” (Fjalim në ceremoninë e mirëseardhjes, n. 3): Insegnamenti di Giovanni Paolo II, XVI, 1 [1993], 1003). Në këtë rrugë, Shqipëria mund të shpresojë në mbështetjen e Kishës Katolike dhe, posaçërisht, të Selisë së Shenjtë. Ju siguroj se do t’ju kujtoj në lutje, ndërsa kërkoj (që Zoti të ndikojë) bekimet qiellore mbi Juve e mbi familjen tuaj, mbi Presidentin e Republikës dhe mbi gjithë popullin shqiptar.


Nga Kastel Gandolfo, 29 shtator 2006