K. Frasheri: Ismail Kadare, i subvencionuari i diktaturës

[Xhuxh Xhumaku]

As me pak e as me shume, eshte nje pjesez e luftes brenda llojit.

Kadare flet per te tjeret sikur ai nuk eshte autori i veprave "letrare" qe idilizojne diktatorin.

Le te denoje ai diktatorin se bashku me to, dhe ahere Kadare behet i besueshem.

Milo ia çorri masken Kadarese dhe vetes, por nuk eshte hera e pare - ia kane mare doren ai soj edepsezesh.

[Brari]

rromak.. mirse ke ardh ne forum..
shkruan gjera me vlere..por..


ka gjera interesante tek Oret e kremlinit..

psh .. ne bised me leninin.. sahatxhiu plak .. i tregon se si po kalon ne koperative..
ai dikur kish qen sahatci privat por tani ishte detyruar te punoje i kolektivizuar nen hyqmin e normes e te pergjegjsave kolkoziane..
jemi ne rusine post revolucionit bolshevik..pra ka filluar socializmi..
mes tjerash sahatciu tregon se si njihere u ndal shum kohe te rregulloje nje sahat antik e pergjegjsi i bert.. shpejt thote se ktu ka norme..
dhe sahatciu plak i tregon leninit se si ai u detyrua ti tregoje pergjegjsit te kooeperatives se artizanatit.. ate prallen.. e vjeter..

uu sa u gezove oj luanesh per kelishin qe ke bere..po une bej nga 3 e 4 kelishe e nuku bej kaq zallamahi ..i thoshte nje here dhelpra luaneshes..

e po ti ben dhelperushe tha luanesha kurse une bej Luane..

lenini qeshi me te madhe..
pra ai e kuptoj drejt sahatciun plak..
pra kolektivizmi..norma e nxitimi po demtonin cilesine.. pra punen e kultivuar..
me nji fjale tek Oret ka dhe ide progresive.. pra nuk eshte thjesht veper dogmatike..
por cka eshte tjetr interesante ne lidhje me oret..
vet aktori qe e luajti tek ne leninin ..pra lazer filipi .. sot eshte shum me regresiv se vet leninin e stalini i viteve 1920-30..
ai eshte nje zan caush ne taborret e militanteve rosho -manusho kopuk-o-iste te PS-se.. nga oborri i Teatrit ..

Pra Oret e Kremilinit e shkruar ktu e 80 vjet me pare.. si veper eshte me shume e emancipuara se vet disa nga artistet tane sot.. qe lehin nepr mitingjet e mafies miliardero-stalino kanibaliste..

dhe ne fund..
vet ditet e revolucionit bolshevik.. ktu e 90 vjet me pare jan shum me pak gjaksore e kanibalore se revolucioni qose-agollo-gjinusho-meto zabito cupo ceko dokle-abazo-mejdano-kurt kolo edvino-blendo vampiro luizo hoxhoist.. ..i 97-tes..

edhe debatet milo frashro qose xhufoiste kunder kadarese jane ne nje linje.. te mbrojne kasaphanen 97-tshe..

pra ka ardhur koha qe Kadarja te mos zbythet me nga nje vogelsire sic eshte fakti qe shahini ishte me ceken ne 97-ten por ta thote hapur..se 97-ta ishte veper e kanibaleve..dhe se me kanibalet sbehet miqesi..

te kritikosh milon per enverin ne peze nuk mjafton..
duhet thene kryesorja..qe milua aty ishte nen sqetullat e Edvinit jo vetem gjatesisht por dhe politikoisht..
pra ai e permendi enverin jo me kok te vete por me direktiv te byrose.. pra te trojkes kanibale.. gjinush meto edvino cekave..

dhe kadarja duhet te distancohet totalisht nga keta..

dhe un shpresoj se ai do distancohet..
kjo ka nisur..

pra kadare atje ku je..
sic ja dhe grushtin e tmerrshem kupoles staliniste me ikjen ne paris ahere ..jepja dhe nje aperkot per 97-ten dhe per ate qe po pergatisin tani.. krokodilet gjaksore..
le te kaloje nje dimer te qete populli yne ingrate..
dhe Kadareja ka shum ne dore..

Ris e kadare.. mos e lejoni tragjedin e re qe pergatit enveri i ri..edvin Rama.. !!!!

berisha i vetmuar eshte nje lepurush para hijenave..

Ta mbrojm Ate..
Kjo eshte ceshtja e kryeceshtja.. per ata qe ndihen atdhetare..





qashtu..

[faiksmajli]

PAMUK DHE KADARE
Nga Migjen Kelmendi
Oct 19, 2006, 11:26

Email'o
Print'o



Nji lajm i mirë na erdhi javën që shkoi – Nobelin për Letërsi e fitoi shkrimtari turk Orhan Pamuk. Personalisht e kisha dëshirue nji çmim të këtillë për veprën dhe sidomos gjestin prej qytetari dhe intelektuali të Pamukut – angazhimin për nji të vërtetë, për Të Vërtetën Armene n’Turqi, edhe me kusht flijimi dhe dëbimi nga vendlindja. Gjesti i Pamukut ma kujtonte aktin historik të nji shkrimtari tjetër, Zolas. Këto janë figurat dhe këta janë emnat, bashkë me shumë emna tjerë nga historia e letërsisë botnore, që i kanë dhanë kuptim artit të tyne, por edhe kohës në të cilën kanë jetue.

Parabola e Pamukut, e Nobelit të tij me Nobelin e ankthizuem të Kadaresë asht e pashmangshme.

Pamuk fitoi çmimin jo kur akademitë turke u bashkuen për me i adresue nji letër rekomandimi Komitetit të Nobelit, njashtu si ja banë akademia e Shqipnisë dhe Kosovës, kur institucione tjera çonin letra rekomandimi në këtë Komitet tue i përgjërue për Kadarenë, por rrafsh e kundërta: kur akademitë, institucionet, qeveria dhe populli që e gjeunte me vo e me gurë, kërkuen burgimin dhe eksternimin e shkrimtarit Orhan Pamuk.

Atëhere kur nji shkrimtar vendosi me qenë qytetar. Me qenë i drejtë. Me e ba nji flijim për nji të vërtetë që nji qeveri e nji shtet e mbanin si sekret. Me e sfidue pushtetin dhe shtetin. Me e sfidue forcën. Me e sfidue numrin. Numrin prej 70 milionë turqish që këte të vërtetrë të tmerrshme nuk ka dëshirë me e pranue. Njisoj si Serbia krimet dhe përpjekjet gjenocidale në Kosovë.

Po them, jo kur nji popull e laureoi dhe e adornoi si nji Enver e nji Mao shkrimtarin, por rrafsh kur po ky popull e anatemoi dhe e dëboi shkrimtarin, pasoi Çmimi.

Nëse kjo asht mënyra e cila e sjellka Çmimin Nobel, dhe shpresat e krejt njerëzve të qytetnuem janë se kjo duhet me qenë mënyra e laureimit, atëhere Kadare kurrë s’ka me e meritue.

Krejt çka Pamuk ka – nuk ka Kadare. Pos talentit.

Kadare kurrë s’ka qenë e as ka me qenë – Qytetar. Intelektual. As ka me e kuptue dallimin, për fat të keq të tij. Ka me e çue jetën i hutuem me këtë distinkcion.

Derisa Pamuk nuk pritte shteti e akademitë me i ba lobi, por ndjeki dellin e vet prej njeriu e qytetari, dhe foli dhe pranoi krimet e bame ndaj armenëve n’Turqi, krime që kategorizohen si gjenocid, Kadare ishte pjesë e nji nomenklature dhe reprezenti kryesor i nji klike që kishte krye eksperimente historike mbi krejt nji popull e nji shtet, si Shqipnia komuniste.

Kadare kurrë nuk e gjeti guximin me ba gjeste disidente si Kundera, Solzhenjicin, Kish…Ai ishte tuc. Tuc që kurrë s’e ka ndjek të vërtetën dhe të drejtën, por vetëm me nji hundë të mpreftë prej nji njeriu të vocërr ka kqyr kush asht kah e mban skeptrin. Kush e ka tash pushtetin e shtetin.

Derisa Pamuk ka sfidue shtetin e pushtetin, Kadare zakonisht gjatë jetës së tij ka divinizue e laureue pushtetin e shtetin. Dhe, kjo dashni ishte e ndërsjelltë, njaq sa njerëzit e zakonshëm edhe sot e kësaj dite, sidomos në Kosovë, e kanë të zorshme me e kuptue ku asht dallimi mes Enverit dhe Kadaresë. Për ta këto janë anët e nji të vetmi divinitet.

Kosova asht shembulli ma i mirë për me e kuptue tanë falcitetin prej disidenti e prezentimi publik të rremë të Kadaresë. Sa here vjen n’Kosovë, keshe si shkrimtar, Kosova e pret dhe e divinizon si Enver. (E dijnë ata se kush asht ky. S’ka dert se çka flet nëpër botë.)

Kadare asht nji erzac për Enverin. Kadare përjetohet si Enver i Letrave. Andaj ajo pritje, n’akademi, n’qeveri, n’rrugë, n’hotel. Vdiq Enveri, rrnoftë Enveri. Kosova me adhurimin e vet e demaskon në të vërtetë Kadarenë, ia çierrë maskën prej europiani, prej disidenti, prej njeriu të mirë, prej shkrimtari të mirë, tue e cullakue e tue e kallxue n’tanë të vërtetën e tij – erzac për Enverin. Pjesë e nji manipulimi monumental me nji vend e me nji popull. Manipulant.

Dhe, në vend se krejt ky adhurim me i pengue, përkundrazi, atij i pëlqen roli prej Enveri. Edhe dorën ta jep posi Enveri, posi Mao. Kadare me eksitimin e tij me rolin e Enverit na thotë se qenka mirë me qenë diktator. Njerëzit po të dojkan, po t’adhurojkan. Paskan qejf me u fotografue me ty. Po u tutkan prej teje. E tue u tutë, edhe po t’respektojkan.





Pamukut njerëzit nuk iu tutën. Deshtën me i ba linç. Deshtën me e mbytë. Nuk i dhanë randësi letërsisë së tij, nuk e vlerësuen në momentet kur e gjuejshin me gurë. Harruen se çfarë talenti ka Pamuk, se sa shumë e ka popullarizue letërsinë turke me veprat e tij, sa shumë e kanë lexue e dashtë, harruen gjithçka. Kenë tue e mbytë. Pamuku asht pasqyra e Kadaresë, ku shihet kjartë si loti e vërteta e Kadaresë – erzac për Enverin.



Shqiptarët nuk e gjuejnë Kadarenë me gurë, as dojnë me i ba linç. Ata i tuten Kadaresë, njisoj si Enverit. Ende e kanë të zorshme me e kuptue: ku asht dallimi mes Enverit e Kadaresë.

[Brari]

migjen kelmendi ne sherbim te kupoles polpotiste enveriste ne kosov e tirane.

bravo migjen se e ke gzue qosen .. ideologun e vrasjeve ne kosove e te tragjedise se 97-tes..ne shqiperi..

[DYDRINAS]

PAMUK DHE KADARE
Nga Migjen Kelmendi
Oct 19, 2006, 11:26

Email'o
Print'o



Nji lajm i mirë na erdhi javën që shkoi – Nobelin për Letërsi e fitoi shkrimtari turk Orhan Pamuk. Personalisht e kisha dëshirue nji çmim të këtillë për veprën dhe sidomos gjestin prej qytetari dhe intelektuali të Pamukut – angazhimin për nji të vërtetë, për Të Vërtetën Armene n’Turqi, edhe me kusht flijimi dhe dëbimi nga vendlindja. Gjesti i Pamukut ma kujtonte aktin historik të nji shkrimtari tjetër, Zolas. Këto janë figurat dhe këta janë emnat, bashkë me shumë emna tjerë nga historia e letërsisë botnore, që i kanë dhanë kuptim artit të tyne, por edhe kohës në të cilën kanë jetue.

Parabola e Pamukut, e Nobelit të tij me Nobelin e ankthizuem të Kadaresë asht e pashmangshme.

Pamuk fitoi çmimin jo kur akademitë turke u bashkuen për me i adresue nji letër rekomandimi Komitetit të Nobelit, njashtu si ja banë akademia e Shqipnisë dhe Kosovës, kur institucione tjera çonin letra rekomandimi në këtë Komitet tue i përgjërue për Kadarenë, por rrafsh e kundërta: kur akademitë, institucionet, qeveria dhe populli që e gjeunte me vo e me gurë, kërkuen burgimin dhe eksternimin e shkrimtarit Orhan Pamuk.

Atëhere kur nji shkrimtar vendosi me qenë qytetar. Me qenë i drejtë. Me e ba nji flijim për nji të vërtetë që nji qeveri e nji shtet e mbanin si sekret. Me e sfidue pushtetin dhe shtetin. Me e sfidue forcën. Me e sfidue numrin. Numrin prej 70 milionë turqish që këte të vërtetrë të tmerrshme nuk ka dëshirë me e pranue. Njisoj si Serbia krimet dhe përpjekjet gjenocidale në Kosovë.

Po them, jo kur nji popull e laureoi dhe e adornoi si nji Enver e nji Mao shkrimtarin, por rrafsh kur po ky popull e anatemoi dhe e dëboi shkrimtarin, pasoi Çmimi.

Nëse kjo asht mënyra e cila e sjellka Çmimin Nobel, dhe shpresat e krejt njerëzve të qytetnuem janë se kjo duhet me qenë mënyra e laureimit, atëhere Kadare kurrë s’ka me e meritue.

Krejt çka Pamuk ka – nuk ka Kadare. Pos talentit.

Kadare kurrë s’ka qenë e as ka me qenë – Qytetar. Intelektual. As ka me e kuptue dallimin, për fat të keq të tij. Ka me e çue jetën i hutuem me këtë distinkcion.

Derisa Pamuk nuk pritte shteti e akademitë me i ba lobi, por ndjeki dellin e vet prej njeriu e qytetari, dhe foli dhe pranoi krimet e bame ndaj armenëve n’Turqi, krime që kategorizohen si gjenocid, Kadare ishte pjesë e nji nomenklature dhe reprezenti kryesor i nji klike që kishte krye eksperimente historike mbi krejt nji popull e nji shtet, si Shqipnia komuniste.

Kadare kurrë nuk e gjeti guximin me ba gjeste disidente si Kundera, Solzhenjicin, Kish…Ai ishte tuc. Tuc që kurrë s’e ka ndjek të vërtetën dhe të drejtën, por vetëm me nji hundë të mpreftë prej nji njeriu të vocërr ka kqyr kush asht kah e mban skeptrin. Kush e ka tash pushtetin e shtetin.

Derisa Pamuk ka sfidue shtetin e pushtetin, Kadare zakonisht gjatë jetës së tij ka divinizue e laureue pushtetin e shtetin. Dhe, kjo dashni ishte e ndërsjelltë, njaq sa njerëzit e zakonshëm edhe sot e kësaj dite, sidomos në Kosovë, e kanë të zorshme me e kuptue ku asht dallimi mes Enverit dhe Kadaresë. Për ta këto janë anët e nji të vetmi divinitet.

Kosova asht shembulli ma i mirë për me e kuptue tanë falcitetin prej disidenti e prezentimi publik të rremë të Kadaresë. Sa here vjen n’Kosovë, keshe si shkrimtar, Kosova e pret dhe e divinizon si Enver. (E dijnë ata se kush asht ky. S’ka dert se çka flet nëpër botë.)

Kadare asht nji erzac për Enverin. Kadare përjetohet si Enver i Letrave. Andaj ajo pritje, n’akademi, n’qeveri, n’rrugë, n’hotel. Vdiq Enveri, rrnoftë Enveri. Kosova me adhurimin e vet e demaskon në të vërtetë Kadarenë, ia çierrë maskën prej europiani, prej disidenti, prej njeriu të mirë, prej shkrimtari të mirë, tue e cullakue e tue e kallxue n’tanë të vërtetën e tij – erzac për Enverin. Pjesë e nji manipulimi monumental me nji vend e me nji popull. Manipulant.

Dhe, në vend se krejt ky adhurim me i pengue, përkundrazi, atij i pëlqen roli prej Enveri. Edhe dorën ta jep posi Enveri, posi Mao. Kadare me eksitimin e tij me rolin e Enverit na thotë se qenka mirë me qenë diktator. Njerëzit po të dojkan, po t’adhurojkan. Paskan qejf me u fotografue me ty. Po u tutkan prej teje. E tue u tutë, edhe po t’respektojkan.





Pamukut njerëzit nuk iu tutën. Deshtën me i ba linç. Deshtën me e mbytë. Nuk i dhanë randësi letërsisë së tij, nuk e vlerësuen në momentet kur e gjuejshin me gurë. Harruen se çfarë talenti ka Pamuk, se sa shumë e ka popullarizue letërsinë turke me veprat e tij, sa shumë e kanë lexue e dashtë, harruen gjithçka. Kenë tue e mbytë. Pamuku asht pasqyra e Kadaresë, ku shihet kjartë si loti e vërteta e Kadaresë – erzac për Enverin.



Shqiptarët nuk e gjuejnë Kadarenë me gurë, as dojnë me i ba linç. Ata i tuten Kadaresë, njisoj si Enverit. Ende e kanë të zorshme me e kuptue: ku asht dallimi mes Enverit e Kadaresë.

Paralelizmi ndermjet Pamuk dhe Kadarese eshte krejtesisht i pavlere.
Nese Pamuk doli me tezat e tij te genocidit turk ndaj armeneve, duhet te kihet parasysh se ai i beri keto ne nje kohe kur bota eshte e hapur dhe e lire e si e tille ekzistojne dhe format e marrjes nen mbrojtje nga shtetet perendimore.
Ndersa ne te kundert, diktatura e Enverit nuk ka te krahasuar me asnje diktature tjeter te shekullit te 20-te, sepse ajo ishte nje diktature qe me kembe ecte ne shekulln e 20-te por me akte dhe veprime ajo ishte paramesjetare.
Heroizmi i Kadarese ne kohen e sistemit komuniste nuk do te ishte asgje me teper se nje plumb i shkrehur nga dora e ndonje polici ndaj nje kufome te vdekur per se gjalli.
Mirepo jo vetem Migjeni i Kelmendit, por dhe Faiku i Smajlit e shume shqiptare te tjere te Kosoves, ende nuk munden ti paramendojne permasat e diktatures enveriste.
Ende sot e kesaj dite permendet Demaci si Mandela e ku e di une, kur si puna e Demacit ne Shqiperi jane me mijera dhe bile ende nuk ju dihet varri.

Keto kohe cfare nuk pritet prej Kosove!

Zoti e befte mire!

[Brari]

Çfarë tha hetuesi i çështjes, Riza Hicka


Versioni i Hetuesisë: E vërteta e incidentit e vitit 1981






Hetuesi i parë i çështjes "Rrapi", deklaroi numrin e kaluar për "Tirana Observer", se është dëshmitar i deklaratës me shkrim që ka dhënë shkrimtari Kadare për të mos dënuar, arrestuar apo internuar këtë familje. Ngjarja e ndodhur 25 vjet më parë është rikthyer sërish në vëmendjen e opinionit publik nga Janulla, e ëma e Renato Rrapit, e cila pretendon se është internuar për shkak të dashurisë që djali i saj kishte me vajzën e Kadaresë. "Kadareja erdhi në zyrën time", kujton Riza Hicka, sot avokat i njohur në kryeqytet. Atëherë s'kishte shumë vite punë në hetuesi dhe si çdo nëpunës i ri, vizitën e shkrimtarit e kishte pritur me pak shqetësim. "Kadareja nuk u ul as në karrige, por duke ndenjur në këmbë, më ka thënë se "unë kërkoj që ky djalë të mos arrestohet, të mos dënohet, por dua vetëm ta këshilloni që të na lërë të qetë dhe të mos na shqetësojë në shtëpi", tregon Hicka. Ende nuk i kishte harruar ato ç'ka kishte mësuar nëpër libra, e aq më tepër porositë e freskëta të shefave të tij, që çdo deklaratë që merrte gjatë orarit të punës ta arkivonte me shkrim. Me pak siklet, i ka thënë shkrimtarit të njohur, se ishte dakord me deklaratën e tij, nëse ai e mendonte në këtë mënyrë, por se kjo i duhej me shkrim. "Ka qenë një faqe formati A4 dhe ai e ka shkruar me stilolapsin e tij.... Ai i kërkonte Hetuesisë që ky djalë të mos arrestohej dhe të mos dënohej për atë që kishte bërë në lidhje me marrëdhëniet me familjen Kadare", kujton hetuesi Hicka. Në atë kohë, Renato Rrapi ndodhej prej tri ditësh i ndaluar, pasi kishte qëlluar me gurë derën e banesës së shkrimtarit Ismail Kadare. 18-vjeçari u lirua po atë ditë, pas deklaratës së lëshuar të shkrimtarit. Ndërkohë shqetësimet për familjen vazhduan edhe pas lirimit të tij. "Më pas e kuptova që kishte gjëra të tjera, që unë dua t'i them kur të vijë momenti. Kadareja nuk mbrohej nga shteti, por sulmohej ashpër nga segmente të caktuara të shtetit", tha Hicka.

Citime

Për Kadarenë
"Kadareja nuk u ul as në karrige, por duke ndenjur në këmbë, më ka thënë se, "unë kërkoj që ky djalë të mos arrestohet, të mos dënohet...".

Për Renaton
"Ai ishte një djalë i ri, ishte shumë simpatik. Më kujtohet se kishte shumë humor dhe më tha "po unë i kam rënë derës, por kam qenë i dehur".

Për dosjen
"Ju këshilloj, merrni hapni dosjen. Të gjithë duhet të heshtin kur të dalë deklarata e shkruar e Kadaresë dhe, për mendimin tim, shumë duhet t'i kërkojnë të falur".

Dashuria e dy të rinjve
"S'ka qenë dashuri e pastër", tregon Riza Hicka. Ai shpjegon se lidhja e tyre mbahej peng nga një fotografi që vajza e Kadaresë ia kishte dhuruar Renatos. "Ishte fotografia e Bitëllsave që i ati ia kishte sjellë nga jashtë dhe, djali i thoshte se do ta spiunonte shkrimtarin te Sigurimi i Shtetit", kujton ish-hetuesi.

.................................................. ................................. Krye

Ish-ministri i Brendshëm jep variantin e tij për incidentin e vitit 1981 në Tiranë

"Kadare s'më kërkoi internimin e Rrapit"

Roland QAFOKU, Dorina TOPOLLAJ

Ja, foli i pari hetuesi i çështjes, Riza Hicka. Tha se, Janulla dhe Renato Rrapi nuk janë internuar prej Ismail Kadaresë. Tha madje, se shkrimtari i madh ka kërkuar lirimin e Renatos nga burgu. Por mirë deri këtu, mund të thotë dikush. Po ministri i Brendshëm i asaj kohe, Hekuran Isaj, si e jep versionin e ngjarjes? E gjejmë atë në ish-institucionin Shtëpia Qendrore e Ushtrisë. I qeshur si përherë, ai shprehet i gatshëm të shpjegojë rrethanat për një histori që kanë përzierë edhe një personalitet si Ismail Kadare. Me shumë mirësjellje na jep variantin e tij, që nuk është pak për këtë kazus. Dhe me ato që thotë, në një farë mënyre i vë kapak të gjitha hamendjeve dhe dyshimeve. "Unë deklaroj, se Ismail Kadare nuk më ka kërkuar në asnjë rast dhe në asnjë rrethanë internimin e Janulla dhe Renato Rrapit", thotë Hekuran Isaj, në një intervistë për gazetën "Tirana Observer". Madje, duke shtuar me shumë habi "Ismailit as që i shkonte ndër mend të bënte një gjë të tillë". Epo kur e thotë dhe vetë shefi i policisë së asaj kohe, faktet qenkan shumë kokëfortë. Na mbetet të bëjmë vetëm një gjë si gazetarë: Të gjejmë dosjen dhe ta botojmë të plotë. Kështu konfirmohen edhe më shumë këto deklarata dhe sqarohet një herë e mirë një histori që është kthyer në temë të ditës.

Zoti Isaj, këto ditë në media është folur për një incident të ndodhur gjatë viteve që ju keni qenë ministër i Brendshëm. Bëhet fjalë për Janulla Rrapin, një grua që akuzon shkrimtarin Ismail Kadare, se e ka detyruar ose kërkuar ta internojë...
Po unë e kam ndjekur shtypin dhe e kam lexuar intervistën në fjalë në "Gazeta Shqiptare" dhe në gazetën "Tirana Observer".
A ju kujtohet mirë ajo ngjarje?
Mua më kujtohen momente të caktuara, por jo shumë detaje të vogla.
Janulla Rrapi ka thënë në intervistën e botuar dje, se ju jeni një nga personat që keni vendosur ta internoni për shkak të familjes Kadare. A ju ka kërkuar shkrimtari Ismail Kadare që ta internonit familjen Rrapi, domethënë Janulla dhe Renato Rrapin, për shkak se Renato dashuronte vajzën e Kadaresë, Gresën?
Unë këtë moment e mbaj mend shumë mirë. Por dua t'ju deklaroj, se në asnjë rast dhe në asnjë rrethanë, shkrimtari Ismail Kadare nuk më ka kërkuar internimin e Janullës dhe të djalit të saj, Renato. Këtë e deklaroj me bindje dhe me siguri të plotë.
Po përse ajo atëherë e akuzon Ismail Kadarenë për kërkesa të këtij lloji?
Unë nuk e di përse e sulmon Kadarenë ajo, por di këtë që Kadare nuk më ka kërkuar internimin e kësaj familjeje.
Domethënë, sipas jush ato që thuhen nuk janë të vërteta?
Po, kështu është, nuk janë të vërteta. Madje, unë mund të deklaroj se, Kadaresë as që i shkonte ndërmend të bënte kërkesa të tilla. Kadare nuk mund të kërkonte kurrë internimin e një familjeje.
Po vartësve të tu, a u është bërë një kërkesë e tillë nga ana e Kadaresë?
Jo, nuk u është bërë kurrë.
Si e komentoni versionin e hetuesit të asaj çështjeje, Riza Hicka, që ka dhënë në intervistë?
Për mua, ai është më i sakti nga të gjitha ato që janë thënë. Ai ishte një hetues i zoti dhe është shumë i saktë në intervistën që ka dhënë për gazetën "Tirana Observer".

Si u rikthye historia
Çështja "Rrapi" u rikthye pas një replike mes shkrimtarit Ismail Kadare dhe politikanit Paskal Milo në debatin e hapjes së dosjeve të Sigurimit. Ky i fundit, në shkrimin e tij tha se Kadareja ishte bërë shkak për të internuar një familje.

Takimi
Ish-ministri i Brendshëm Hekuran Isaj, tregon se pasi ka marrë një letër nga vartësit e tij, i ka thirrur në zyrë për të marrë vesh se si qëndronte ngjarja. "E mora vesh shqetësimin e Kadaresë, pasi i kishin dëmtuar shtëpinë, por asnjëherë Kadareja s'ka bërë kërkesë për internimin e familjes Rrapi", kujton ai.

Pasaktësitë
Ish-kreu i policisë, thotë se lexon shumë pasaktësi në trajtimin e kësaj çështjeje. Ai e ka ndjekur çdo ditë shtypin dhe sipas tij, një pjesë e madhe e shkrimeve nuk pasqyrojnë me vërtetësi ngjarjen. "Për mua Hicka është më i sakti nga të gjitha ato që janë shkruar", thotë Isaj.

Historia

Lidhja
Në vitin 1981, Gresa, vajza e madhe e shkrimtarit, Ismail Kadare lidhet me Renato Rrapin, një djalë me të cilin banonte në të njëjtën lagje. Ajo ishte 15-vjeçe, ndërsa Rrapi 18.

Shqetësimi
Renato Rrapi nuk ka pranuar të heqë dorë nga lidhja e tij. Ai ka dëmtuar edhe derën e Kadaresë duke e goditur me mjete të forta. Sjellja është përsëritur derisa në banesë ka mbërritur policia.

Ndalimi
Renato Rrapi është shoqëruar në polici, por pas tre ditësh, sipas hetuesit Riza Hicka është lënë i lirë. Një deklaratë e Kadaresë e ka shpëtuar nga arrestimi e më pas dënimi i cili mund të shkonte deri në 5 vjet.

Internimi
Familja Rrapi është internuar në Kosovë të Lushnjës, por jo për shkak të ngjarjes që kishte lidhje me familjen Kadare. Këtë e konfirmon edhe ish-ministri i Brendshëm Hekuran Isaj.

.................................................. ................................. Krye

tirana observer

[Brari]

Çfarë tha hetuesi i çështjes, Riza Hicka


Versioni i Hetuesisë: E vërteta e incidentit e vitit 1981






Hetuesi i parë i çështjes "Rrapi", deklaroi numrin e kaluar për "Tirana Observer", se është dëshmitar i deklaratës me shkrim që ka dhënë shkrimtari Kadare për të mos dënuar, arrestuar apo internuar këtë familje. Ngjarja e ndodhur 25 vjet më parë është rikthyer sërish në vëmendjen e opinionit publik nga Janulla, e ëma e Renato Rrapit, e cila pretendon se është internuar për shkak të dashurisë që djali i saj kishte me vajzën e Kadaresë. "Kadareja erdhi në zyrën time", kujton Riza Hicka, sot avokat i njohur në kryeqytet. Atëherë s'kishte shumë vite punë në hetuesi dhe si çdo nëpunës i ri, vizitën e shkrimtarit e kishte pritur me pak shqetësim. "Kadareja nuk u ul as në karrige, por duke ndenjur në këmbë, më ka thënë se "unë kërkoj që ky djalë të mos arrestohet, të mos dënohet, por dua vetëm ta këshilloni që të na lërë të qetë dhe të mos na shqetësojë në shtëpi", tregon Hicka. Ende nuk i kishte harruar ato ç'ka kishte mësuar nëpër libra, e aq më tepër porositë e freskëta të shefave të tij, që çdo deklaratë që merrte gjatë orarit të punës ta arkivonte me shkrim. Me pak siklet, i ka thënë shkrimtarit të njohur, se ishte dakord me deklaratën e tij, nëse ai e mendonte në këtë mënyrë, por se kjo i duhej me shkrim. "Ka qenë një faqe formati A4 dhe ai e ka shkruar me stilolapsin e tij.... Ai i kërkonte Hetuesisë që ky djalë të mos arrestohej dhe të mos dënohej për atë që kishte bërë në lidhje me marrëdhëniet me familjen Kadare", kujton hetuesi Hicka. Në atë kohë, Renato Rrapi ndodhej prej tri ditësh i ndaluar, pasi kishte qëlluar me gurë derën e banesës së shkrimtarit Ismail Kadare. 18-vjeçari u lirua po atë ditë, pas deklaratës së lëshuar të shkrimtarit. Ndërkohë shqetësimet për familjen vazhduan edhe pas lirimit të tij. "Më pas e kuptova që kishte gjëra të tjera, që unë dua t'i them kur të vijë momenti. Kadareja nuk mbrohej nga shteti, por sulmohej ashpër nga segmente të caktuara të shtetit", tha Hicka.

Citime

Për Kadarenë
"Kadareja nuk u ul as në karrige, por duke ndenjur në këmbë, më ka thënë se, "unë kërkoj që ky djalë të mos arrestohet, të mos dënohet...".

Për Renaton
"Ai ishte një djalë i ri, ishte shumë simpatik. Më kujtohet se kishte shumë humor dhe më tha "po unë i kam rënë derës, por kam qenë i dehur".

Për dosjen
"Ju këshilloj, merrni hapni dosjen. Të gjithë duhet të heshtin kur të dalë deklarata e shkruar e Kadaresë dhe, për mendimin tim, shumë duhet t'i kërkojnë të falur".

Dashuria e dy të rinjve
"S'ka qenë dashuri e pastër", tregon Riza Hicka. Ai shpjegon se lidhja e tyre mbahej peng nga një fotografi që vajza e Kadaresë ia kishte dhuruar Renatos. "Ishte fotografia e Bitëllsave që i ati ia kishte sjellë nga jashtë dhe, djali i thoshte se do ta spiunonte shkrimtarin te Sigurimi i Shtetit", kujton ish-hetuesi.

.................................................. ................................. Krye

Ish-ministri i Brendshëm jep variantin e tij për incidentin e vitit 1981 në Tiranë

"Kadare s'më kërkoi internimin e Rrapit"

Roland QAFOKU, Dorina TOPOLLAJ

Ja, foli i pari hetuesi i çështjes, Riza Hicka. Tha se, Janulla dhe Renato Rrapi nuk janë internuar prej Ismail Kadaresë. Tha madje, se shkrimtari i madh ka kërkuar lirimin e Renatos nga burgu. Por mirë deri këtu, mund të thotë dikush. Po ministri i Brendshëm i asaj kohe, Hekuran Isaj, si e jep versionin e ngjarjes? E gjejmë atë në ish-institucionin Shtëpia Qendrore e Ushtrisë. I qeshur si përherë, ai shprehet i gatshëm të shpjegojë rrethanat për një histori që kanë përzierë edhe një personalitet si Ismail Kadare. Me shumë mirësjellje na jep variantin e tij, që nuk është pak për këtë kazus. Dhe me ato që thotë, në një farë mënyre i vë kapak të gjitha hamendjeve dhe dyshimeve. "Unë deklaroj, se Ismail Kadare nuk më ka kërkuar në asnjë rast dhe në asnjë rrethanë internimin e Janulla dhe Renato Rrapit", thotë Hekuran Isaj, në një intervistë për gazetën "Tirana Observer". Madje, duke shtuar me shumë habi "Ismailit as që i shkonte ndër mend të bënte një gjë të tillë". Epo kur e thotë dhe vetë shefi i policisë së asaj kohe, faktet qenkan shumë kokëfortë. Na mbetet të bëjmë vetëm një gjë si gazetarë: Të gjejmë dosjen dhe ta botojmë të plotë. Kështu konfirmohen edhe më shumë këto deklarata dhe sqarohet një herë e mirë një histori që është kthyer në temë të ditës.

Zoti Isaj, këto ditë në media është folur për një incident të ndodhur gjatë viteve që ju keni qenë ministër i Brendshëm. Bëhet fjalë për Janulla Rrapin, një grua që akuzon shkrimtarin Ismail Kadare, se e ka detyruar ose kërkuar ta internojë...
Po unë e kam ndjekur shtypin dhe e kam lexuar intervistën në fjalë në "Gazeta Shqiptare" dhe në gazetën "Tirana Observer".
A ju kujtohet mirë ajo ngjarje?
Mua më kujtohen momente të caktuara, por jo shumë detaje të vogla.
Janulla Rrapi ka thënë në intervistën e botuar dje, se ju jeni një nga personat që keni vendosur ta internoni për shkak të familjes Kadare. A ju ka kërkuar shkrimtari Ismail Kadare që ta internonit familjen Rrapi, domethënë Janulla dhe Renato Rrapin, për shkak se Renato dashuronte vajzën e Kadaresë, Gresën?
Unë këtë moment e mbaj mend shumë mirë. Por dua t'ju deklaroj, se në asnjë rast dhe në asnjë rrethanë, shkrimtari Ismail Kadare nuk më ka kërkuar internimin e Janullës dhe të djalit të saj, Renato. Këtë e deklaroj me bindje dhe me siguri të plotë.
Po përse ajo atëherë e akuzon Ismail Kadarenë për kërkesa të këtij lloji?
Unë nuk e di përse e sulmon Kadarenë ajo, por di këtë që Kadare nuk më ka kërkuar internimin e kësaj familjeje.
Domethënë, sipas jush ato që thuhen nuk janë të vërteta?
Po, kështu është, nuk janë të vërteta. Madje, unë mund të deklaroj se, Kadaresë as që i shkonte ndërmend të bënte kërkesa të tilla. Kadare nuk mund të kërkonte kurrë internimin e një familjeje.
Po vartësve të tu, a u është bërë një kërkesë e tillë nga ana e Kadaresë?
Jo, nuk u është bërë kurrë.
Si e komentoni versionin e hetuesit të asaj çështjeje, Riza Hicka, që ka dhënë në intervistë?
Për mua, ai është më i sakti nga të gjitha ato që janë thënë. Ai ishte një hetues i zoti dhe është shumë i saktë në intervistën që ka dhënë për gazetën "Tirana Observer".

Si u rikthye historia
Çështja "Rrapi" u rikthye pas një replike mes shkrimtarit Ismail Kadare dhe politikanit Paskal Milo në debatin e hapjes së dosjeve të Sigurimit. Ky i fundit, në shkrimin e tij tha se Kadareja ishte bërë shkak për të internuar një familje.

Takimi
Ish-ministri i Brendshëm Hekuran Isaj, tregon se pasi ka marrë një letër nga vartësit e tij, i ka thirrur në zyrë për të marrë vesh se si qëndronte ngjarja. "E mora vesh shqetësimin e Kadaresë, pasi i kishin dëmtuar shtëpinë, por asnjëherë Kadareja s'ka bërë kërkesë për internimin e familjes Rrapi", kujton ai.

Pasaktësitë
Ish-kreu i policisë, thotë se lexon shumë pasaktësi në trajtimin e kësaj çështjeje. Ai e ka ndjekur çdo ditë shtypin dhe sipas tij, një pjesë e madhe e shkrimeve nuk pasqyrojnë me vërtetësi ngjarjen. "Për mua Hicka është më i sakti nga të gjitha ato që janë shkruar", thotë Isaj.

Historia

Lidhja
Në vitin 1981, Gresa, vajza e madhe e shkrimtarit, Ismail Kadare lidhet me Renato Rrapin, një djalë me të cilin banonte në të njëjtën lagje. Ajo ishte 15-vjeçe, ndërsa Rrapi 18.

Shqetësimi
Renato Rrapi nuk ka pranuar të heqë dorë nga lidhja e tij. Ai ka dëmtuar edhe derën e Kadaresë duke e goditur me mjete të forta. Sjellja është përsëritur derisa në banesë ka mbërritur policia.

Ndalimi
Renato Rrapi është shoqëruar në polici, por pas tre ditësh, sipas hetuesit Riza Hicka është lënë i lirë. Një deklaratë e Kadaresë e ka shpëtuar nga arrestimi e më pas dënimi i cili mund të shkonte deri në 5 vjet.

Internimi
Familja Rrapi është internuar në Kosovë të Lushnjës, por jo për shkak të ngjarjes që kishte lidhje me familjen Kadare. Këtë e konfirmon edhe ish-ministri i Brendshëm Hekuran Isaj.

.................................................. ................................. Krye

tirana observer

--






po mire mo hekuran.. pse e internuat pra??
as gazetaret nuk ja bejne kte pietje..

[Xhuxh Xhumaku]

Ne kohen kur linçonte kundershtaret, apo ndermerrte ndonje "fushate" spastrimi per te mbajtur te terrorizuar popullin, Enveri e degdiste Kadarene ne nje nga cepat me te largeta te Europes, nga frengu.

Sa here donte Enveri qe te "glorifikohej", therriste llapushat me Kadare, per tia ngritur ne art "bemat" revolucionaro-patriotike" te profetit te tyre Enver, edhe pse pas dy diteve qe kishte realizuar vetvrasjen me disa plumba te bashkepuntorit te tij me te ngushte, terroristit tjeter Mehmet, per tia lene vendin nje mamuthi me ze femeror e pamje embelsore, per tia ulur dhimbjet revolucionare qe po kalonte diktatori neper deliret qe e kishin mberthyer e nuk po e leshonin aspak fare.

Kaq

[lum lumi]

Paralelizmi ndermjet Pamuk dhe Kadarese eshte krejtesisht i pavlere.
Nese Pamuk doli me tezat e tij te genocidit turk ndaj armeneve, duhet te kihet parasysh se ai i beri keto ne nje kohe kur bota eshte e hapur dhe e lire e si e tille ekzistojne dhe format e marrjes nen mbrojtje nga shtetet perendimore.
Ndersa ne te kundert, diktatura e Enverit nuk ka te krahasuar me asnje diktature tjeter te shekullit te 20-te, sepse ajo ishte nje diktature qe me kembe ecte ne shekulln e 20-te por me akte dhe veprime ajo ishte paramesjetare.
Heroizmi i Kadarese ne kohen e sistemit komuniste nuk do te ishte asgje me teper se nje plumb i shkrehur nga dora e ndonje polici ndaj nje kufome te vdekur per se gjalli.
Mirepo jo vetem Migjeni i Kelmendit, por dhe Faiku i Smajlit e shume shqiptare te tjere te Kosoves, ende nuk munden ti paramendojne permasat e diktatures enveriste.
Ende sot e kesaj dite permendet Demaci si Mandela e ku e di une, kur si puna e Demacit ne Shqiperi jane me mijera dhe bile ende nuk ju dihet varri.

Keto kohe cfare nuk pritet prej Kosove!

Zoti e befte mire!

Po pse kurr nuk foli për diktaturen postkomuniste në Shqipëri?!! Për piramidat? Zhdukjen e njerëzve ku as varret nuk po iu gjinden, siq është rasti i Remzi Hoxhes apo edhe zhdukjeve që pasuan më vonë?!! Hesht si struci kur para syve të tij hedhte vrer Maks Velo ndaj Kosovës dhe kosovarëve. Kadare është shkrimtar i madh, por jo disident . Ai është përnime tuc. Sa ishte Enveri nuk foli se do ta vriste , sa është Saliu nuk do flasë (sic!!)!! O i mjeri unë për disidencën tënde, ooo Ismail Kadare!! Nuk hane bar ata që janë në Komitetin e Nobelit.

[i humburi]

FLM Brar per vemendjen ndaj shkrimit te me siperm''aristokratet'' Doemos duhen
njerez te merren me politiken por po kalun te gjithe ne politike permbyset varka...
na duhen shum IKadare tjere dhe edhe aktuale ,politika sipas meje ka myt gjithçka ktu shoku Stalin ka thene''Shkrimtari esht inxhinjer i shpirtit'' e sado budallallek(?) mos ne duhet te themi te kunderten per inat? kjo esht nje çeshtje qe kerkon dreitim...ne ket sens e per ket qellim e hodha ne FSH dhe un ''ese-n'' e me siperme
...Berisha si lepurush para hijenave...? megjithse na mallengjeve nuk jam dakord
kjo me kujtoi nje thenje te De Gol-it''Shefi esht i vetem para fatit'' por ai perballoi
e qe fitues, edhe ne terheqje, masiviteti strtgj.tktk,sh.f.etj gjona por mbi te gjitha qellimi dhe integriteti personal jan teper te rendesishme,e mbi te gjitha s'te lene ne balte kurre