Turizmi në Shqipëri: 1 milion turistë në sezonin veror të 2012

[Borix]

Sipas artikullit te Shekullit, date 12 korrik 2007, me titull "Turizmi, shqiptaret braktisin plazhet e vendit", shkruhet se te ardhurat nga turizmi kane qene 170 milion euro (15% me pak krahasuar me vitin e kaluar), ndersa shpenzimet e shqiptareve jashte vendit kane qene rreth 177 milion euro (ose 62% e dergesave te emigranteve shqiptare). Gjithashtu, permendet se Shqiperia luan rolin e nje pike tranziti per emigrantet shqiptare, te cilet hyjne ne vendin tone dhe dalin per te bere pushimet ne nje nga vendet fqinje. Keto shifra jane te sakta, sipas publikimeve te Bankes se Shqiperise.

Nje person me lart kritikon shqiptaret per mos-shfrytezimin e turizmit tone ne favor te turizmit ne vende te huaja. Kjo eshte nje kritike qesharake, nisur nga krahasimi i thjeshte i kushteve qe ofron Shqiperia dhe vendet fqinje (per te mos folur per me gjere). Per shembull, para pak ditesh mora disa oferta nga disa agjenci turistike per ne Turqi. Nje pakete turistike per nje pushim 12 ditor ne Turqi kushton rreth 600 euro. Nje pushim ekuivalent ne jug te Shqiperise kushton rreth 550 euro. Nisur nga kushtet, cilin nga te dy vendet do te zgjidhnit? Do te shkonit ne Turqi, apo ne Shqiperi, ku per rreth gjashte ore te dites mungon energjia elektrike, uji i pijshem, kushtet e tjera dytesore, e te tjera te tilla? Mos thoni se do te zgjidhnit Shqiperine, per shkak te ndonje ndjenje te semure, sepse nuk shfaqni asgje me shume se idiotsi! Ne dhjete vitet e fundit, asnjehere nuk kam bere pushime ne Shqiperi, ashtu sic nuk do t'i bej kete vit apo edhe per jo pak vite ne vazhdim.

[D&G Feminine]

Shqiperia ne vend te pare ne bote persa i perket shpenzimeve per vizitor.

Tourism

Holiday money
Jul 31st 2007
From Economist.com

ALBANIA earned tourist receipts worth $17,500 for each arrival, according to the World Tourism Organisation, a UN body. Indeed, of over 200 countries and territories worldwide, it may come as a surprise that spots such as Moldova, Lebanon and Belarus earn more per tourist than tax-free island paradises. This may be because businessmen are the usual visitors and in more inhospitable places costs are higher. Similarly, an expensive country will require higher spending by visitors. So will big and far-flung ones with plenty to explore, such as Australia and India, as tourists tend to stay longer.

[friendlyboy1]

turizmi ne shqiperi esht shum i shtrenjt, sikur florida dhe durrsi te ofronin te njejtat sherbime, ja vlen me mir te vesh ne florida se ne durres.

[Korcar-L1]

Turizmi me sytë e turistëve

Dr. Romeo Hanxhari
01-09-2007

Tani, në këtë mes gushti, më vijnë në mend dhe dua të ndaj me të gjithë aktorët e interesuar disa eksperienca të kësaj periudhe të sezonit të kaluar turistik me miq e kolegë të huaj, …që për statistikat quhen “turistë”. Secila nga këto 3 përvoja të ndryshme ka të bëjë me sjelljen dhe performancën e secilit prej tre aktorëve bazë të një Sistemi Turistik: strukturat shtetërore, operatorët turistikë privatë dhe komuniteti lokal ose publiku në përgjithësi. Të tre këta aktorë duhet të kuptojnë se suksesi i turizmit në Shqipëri nuk do të jetë i mundur nëse sikur edhe njëri prej tyre nuk i mban përgjegjësitë që i takojnë, për ta konsideruar turizmin si “një investim për të ardhmen” dhe jo si një “qar të së sotmes”. Ajo çka secili prej tyre bën, dhe mënyra sesi secili prej tyre vepron, bën që turisti ose të rikthehet sërish bashkë me dhjetëra të tjerë tek të cilët do të shkojnë përshtypjet e tij, ose të mos rikthehet më kurrë, duke i larguar ata dhjetëra turistë potencialë përgjithmonë.

Pra ajo çka turisti mendon për ty në fund të qëndrimit të tij, kushtëzon të ardhmen e turizmit. Kjo ka qenë arsyeja pse kam menduar gjithmonë se nëse strukturat e politikave dhe promocionit turistik do të donin të kishin një analizë të plotë SWOT të performancës së sektorit turistik, të paktën për të njohur dobësitë e sistemit, do të duhej të bënin një vrojtim “në tapet” me turistët e huaj në hyrje dhe në dalje nga Shqipëria. Do të shikonin ashtu se çfarë vlerësojnë dhe çfarë refuzojnë fort ata nga vendi dhe njerëzit tanë, duke identifikuar konkretisht ku dhe si duhet ndërhyrë. Mesa di unë, askush s’është kujtuar ta bëjë një kërkim të tillë. Ua ofroj me dëshirë këtë ide, dhe i ftoj ta zbatojnë... Hollësirat gjenden.

Por rastësisht dhe pa dashje, në miniaturë këtë gjë e bëra unë vjet, kur gjatë gushtit pata mysafirë kolegë të ndryshëm nga Italia në disa momente. Në fakt, kjo tregon edhe se praktikimi i “turizmit në Shqipëri” nuk është më edhe aq jashtë të zakonshmes. Të huajt kanë filluar të vijnë. Këtë e shikoj edhe nga një interesim gjithmonë e më i madh për të ardhur për herë të parë në Shqipëri. Prandaj këtu do të bëj një parantezë të shkurtër. Sa herë që më qëllon të shkoj në një Universitet italian me të cilin më lidh puna, ka gjithmonë e më shumë kolegë apo teknikë, apo edhe studentë që kërkojnë të sigurohen të vijnë në Shqipëri. Natyrisht gjithmonë ndihem mirë, dhe e bëj me shumë kënaqësi kur i ndihmoj të bëjnë itinerare të përshtatshme për interesat e tyre kulturore. Sepse është themelore që të vijnë turistë, por është edhe më e rëndësishme që të kthehen sërish: dhe kjo e dyta është misioni më i vështirë i turizmit dhe aktorëve të tij. Përpara rreth një viti organizova me kërkesën e tyre, një udhëtim “rikonjicioni” të 40 kolegëve profesorë dhe studentë PHD të Universiteteve italiane. Këtë vit një pjesë e mirë e tyre kërkuan të kthehen sërish sapo të plotësojnë numrin e një grupi. Dhe një pjesë e të rinjve të grupit do të vijnë edhe spontanisht. Kjo do të thotë diçka, …por jo gjithçka.

Për t’u kthyer tek rastet me turistët-kolegë italianë viti që shkoi, tek ato raste që më thanë shumë për turizmin shqiptar në sytë e turistëve…

I pari ishte Antonio, i cili hyri në Shqipëri nga Durrësi me makinë, shkoi për pushime në Maqedoni, dhe në kthim qëndroi tek ne, miqtë e tij në Tiranë për disa ditë. Duke darkuar hezitoi përpara se të ma thoshte, por pastaj shpërtheu duke më këshilluar që të shkruaj për këtë. “Pse policët maqedonas të jenë shumë më të sjellshëm se policët tuaj?”. Policët maqedonas në kufi e kishin pritur me buzëqeshje dhe i kishin thënë “Mirëseerdhët në Maqedoni, zotëri!”. Këtej nga ne as që bëhej fjalë për këtë. Madje, dhe ky është thelbi i historisë, në njërën nga doganat e hyrjes polici apo doganieri i kish thënë pa të keq nga sporteli: “10 euro, per la macchina”, gjoja se po i kërkonte diçka që e përmbante ligji. “Unë e dija”, më tregonte miku im Antonio, “që s’kishte asnjë lloj të tillë pagese për makinën, dhe prandaj ia ktheva serbes “Pse?”. E zyrtari e kish parë në sy, dhe me një buzëqeshje nga ato që thonë “ti qenke dreq” i kish thënë “E mirë, s’ka gjë s’ka gjë, ik ik”. Antonio është një i ri si ne, që e respekton Shqipërinë dhe shqiptarët, dhe unë e pashë të pezmatuar tek më pyeste “Pse, miku im, pse është kaq e vështirë për ju të bëni që polici ta vlerësojë turistin si investim për vendin e tij, të buzëqeshë e t’i thotë edhe “mirëseerdhët zotëri në Shqipëri”, dhe të mos i kërkojë parà kot, sepse turisti ofendohet dhe s’kthehet më këtu?”. Unë nga ana ime mund të them vetëm se ja ku qenka vetëm njëri nga problemet që mund ta zgjidhin lehtë fare strukturat shtetërore: një memorandum real midis Ministrisë së Turizmit dhe Ministrisë së Brendshme që i detyron punonjësit e kufirit të thonë të paktën “Mirëseerdhët në Shqipëri zotëri!”... Po bënë ndiçka edhe për ryshfetin... mirë. Tani more miq, unë jam i sigurt që Antonio (ndoshta) do të vijë prapë, por s’jam i sigurt nëse s’do ta tregojë atë histori të këndshme tek miqtë e tij duke ngrënë një darkë siç bëri me ne. …Dhe ja ku u bënë disa turistë potencialë më pak për ne.

Kolegia tjetër ishte profesoresha Ana. Ajo erdhi për të studiuar bashkë me ne turizmin fetar në Shqipëri. Ditën e fundit ishim në Laç, dhe në kthim nga ajo ditë e lodhshme kur iu ngjitëm Shna Nout, më ftoi të pinim diçka të ftohtë tek lokali i madh jashtë sallës së aeroportit (tashmë të vjetër). U ulëm fare afër banakut, porositëm lëng dhe kamarieri na kërkoi të paguanim menjëherë. I lodhur, ashtu kot si i përhumbur, po ndiqja pa dashje me sy lëvizjet e kamarierit në banak. Ai nxori tufën e parave të pista, i rregulloi e i palosi mirë e mirë prapë në xhep, e pastaj atë dorë e futi …drejt e në enën me akull duke i mbushur grushtin plot. I hodhi në dy gota, ku hodhi pastaj …lëngun e frutave që kishim porositur ne. M’u ngritën qimet përpjetë, dhe shpresova në moment që Ana mos ta kishte parë. …Natyrisht që po, dhe u kthye nga unë me takt. “E pe edhe ti”?...“Po”, i thashë me gjysmë zëri. Në atë moment kamarieri erdhi dhe na i vuri gotat përpara me buzëqeshje se gota ishte plot …me akull zhul. “Paratë janë gjëja më e pistë në botë”, më tha mikja ime, “dhe ta shikojë një turist një gjë të tillë që në aeroport të paragjykon të gjithë turizmin, …dhe rrezik nuk shkel më në Shqipëri”, më tha. “Është rast”, i thashë (jo i bindur për vete). S’m’u durua e i fola kamarierit dhe ia shpjegova punën e “zhulit” të parave. Ai buzëqeshi si i çuditur, dhe më tha vetëm “meqë ti e ke problem, më fal, po unë kam shumë kohë që punoj këtu (!)”. Ç’t’i thoshe! E sqarova, po sa parà bën. …Ai vazhdoi në të tijën me klientët e tjerë qe me siguri nuk e vinin re të varfrit.

Ja pra, them unë, ku është një problem i operatorëve turistikë privatë: mënyra e të sjellurit dhe pastërtia e shërbimit. Është ligj. Po ta kishte pyetur njeri në kufi Anën për çfarë i pëlqeu e çfarë jo në Shqipëri, ajo me siguri do t’ua kishte thënë këtë. Nejse. Tani, Ana është mikja jonë, dhe jam i sigurt që do të vijë prapë (ndoshta) sepse na lidh puna, por s’jam i sigurt që s’do ta tregojë këtë histori me miqtë e saj në ndonjë bar, si ai i aeroportit tonë... Dhe ja ku u bënë edhe disa turistë potencialë më pak për ne.

Së fundmi profesoreshë Çeçilia, me të cilën bëmë një turr pune përgjatë bregdetit të Jonit. Po jap këtu vetëm një element nga gjithë çka ajo konstatonte. Në kthim nga Saranda, duke iu ngjitur Llogarasë bisedonim për bukurinë e mahnitshme të peizazhit atje. Si pasdite, diellin e kishim përballë dhe ai ia shtonte lezetin se ndriçonte aq bukur mbi bimësinë, e cila për çudi …rrëzëllente. Aq sa në një moment filluam të dyshonim se çfarë ishin ato gjëra të cilat nga dielli ndriçonin aq bukur përballë nesh përgjatë shpatit që po ngjitnim. I vumë veshin, dhe pashë se s’ishin gjë tjetër veçse... një det i shtrirë me qese plastike që kishin ngecur nëpër shkurret e Llogarasë. Qeset ishin gjithandej përgjatë gjithë zonës, që nga maja e deri poshtë. E tmerrshme. Dhe në atë moment nga një makinë fluturoi një qese me plehra poshtë rrugës. “Po pse e shëmtoni këtë bukuri në këtë mënyrë?” m’u drejtua me zemërim profesoresha ime e vjetër. “Si ka mundësi qe s’u dhimbset këtyre njerëzve?!”. U pezmatova edhe unë, s’di se me kë. Ndala makinën dhe bëra shumë foto të atij “tapeti” të turpshëm me qese që kishin mbuluar Llogaranë, dhe që më ndriçonin para syve si për të tallur mungesën tonë të kulturës më elementare. “Turistit këto pamje i vrasin syrin, sidomos në vende të tilla të mahnitshme, dhe mund të mërzitet aq shumë me këtë mungesë kulture sa që të mos kthehet më”, më tha. Dhe, them unë, kjo është një pjesë e rolit që çdo qytetar ka në mbarëvajtjen e turizmit në këtë vend. Se në këtë pikë s’bën dot derman as shteti, as Ministria, e as sektori privat. Është përgjegjësi e çdo qytetari (siç!) çfarëdo të jetë ai. E, tani prof. Cecilia është një mike e vërtetë e Shqipërisë, dhe do të rikthehet prapë këtu në Shtator për punë me një grup kolegësh,... por s’jam i sigurt që s’do ta tregojë atë pamje e ngjarje me miqtë e saj gjatë ndonjë pasdite pushimesh përballë ndonjë peizazhi si ai yni. …Dhe ja ku u bënë edhe disa turistë të tjerë potencialë më pak për ne.

Pra ç’të bëjmë? Ndoshta kjo është Shqipëria,... dhe pikë? Ndoshta. Por unë s’di pse besoj se ne mundemi të ndryshojmë diçka. Mund të fillojmë së pari duke kuptuar që imazhin e Shqipërisë tek turisti e ndërtojmë të gjithë ne, dhe jo vetëm Ministria, e as vetëm biznesi, apo vetëm komuniteti. Ama, të gjithë bashkë po. Duke bërë secili me qytetari atë pjesë që na takon. Fjala vjen, nga këto më lart le të nxjerrë secili pjesën e vet të fajit dhe pjesën e vet të reagimit. Vetëm kështu diçka do të lëvizë për mirë. Ndryshe, ndonjë turist edhe do të vijë,... por ndoshta s’do të kthehet më sërish.

[rinor_a]

http://www.qendra.info/ekonomi/4725-...hqiperia-.html

Kaosi në vendet arabe dhe cunami në Azi “favorizojnë” bregdetin shqiptar. Ndërsa të gjitha familjet, çiftet apo grupet shoqërore, kudo në botë, po mendojnë seriozisht për vendin ku do t’i kalojnë pushimet verore, duket se ata që janë më të çorientuar në këtë pikë, janë italianët. Këtë e pohon një artikull relativisht i gjatë i botuar dje, në sajtin zyrtar të gazetës më të njohur italiane, “La stampa”, në të cilën thuhet se italianët janë ende në “hall” për vendin ku do të kalojnë pushimet verore për këtë vit. Kjo për shkak se për vite me radhë, ndër vendet e tyre më të preferuara listohej Tunizia, Egjipti apo Libia, për shkak të afërsisë gjeografike, por edhe si pasojë e çmimeve të ulëta që ofronin këto shtete për ta. Për pasojë, pushimet verore të këtij viti për italianët do të jenë me më shumë alternativa se kurrë. Kjo pasi, përballë dhunës së evidentuar së fundmi në Afrikën Veriore dhe frikës nga rrezatimet nukleare, operatorët turistikë italianë po rishikojnë mundësitë për të “sajuar” pushimet veriore për miliona italianë.....

[Ziti]

nuk vijne italianet kurre ne shqiperi sepse ata e din qe shqiptaret jane fare e poshter.
vetem ndonje i kerkuar nga policia italiane vjen ne shgqiperi.

[kleadoni]

Ka shume vite qe italjane kalojne pushimet ne shqiperi.... ka qene edhe nje teme tjeter, pak a shume e ngjashme (ne lidhje me turizmin e shqiperise).
Ndoshta kete vit do rritet nr i tyre (e shpresoj nje gje te tille pasi do i sillte perfitime shqiperise sone), por ka kohe qe italjanet kalojne pushimet atje.

[Bel ami]

nuk vijne italianet kurre ne shqiperi sepse ata e din qe shqiptaret jane fare e poshter.
vetem ndonje i kerkuar nga policia italiane vjen ne shgqiperi.

Ne e njohim veten per te ndershem, ti nese je vete i poshter mos na fut te gjitheve ne nje thes!

[OPARI]

tani ja kane futur kote ,synamet dhe trazirat ne boten araba do na siellin turistat italiane .......po te na kishin thene per gjermanet apo anglezet dhe do na mbushej mendja

nejse ishalla eshte e vertet

[Qyfyre]

tani ja kane futur kote ,synamet dhe trazirat ne boten araba do na siellin turistat italiane .......po te na kishin thene per gjermanet apo anglezet dhe do na mbushej mendja

nejse ishalla eshte e vertet

Se kuptoj pse gjermanet dhe anglezet po, ndersa italianet jo.