Miqte e mi, LAMTUMIRE

[Sokoli]

Nuk eshte cudi qe cdo njeri te ndihet ne ate menyre kur e ndien vdekjen aq te pranishme.
Mbase disa prej lexuesve te Markezit u tingellon paksa larg "100 vjet vetmi" apo te tjerave. Pra nese eshte shkruar prej tij, nuk besoj ka pasur synim te marre Nobel te dyte, mbase thjesht ka dashur te shprehe dicka, asgje me teper.
Mos harroni dhe qe eshte e sterperkthyer dhe ky fakt ka te beje shume.


Por une nuk kuptoj dicka.

Perse duhet te kapeni pas autoresise dhe jo pas atyre qe jane shprehur midis atyre radheve?

[ornament]

Do te pergjimen duke filluar nga fundi i mendimit tend;

"Perse duhet te kapeni pas autoresise dhe jo pas atyre qe jane shprehur midis atyre radheve? "

Sepse; ne rradhe te pare jemi shqiptare, si te tille na pelqen te merremi gjithnje me autorin e vepres, sesa me vepren e tij. Kjo tregon burrerine qe fshihet ne gjithsecilin prej nesh. Pra problemet i kapim gjithnje nga koka.
E dyta; sepse siç kam vleresuar tashme disa here, ato çfare shprehen ne leter jane bajate, pa asnje TE VERTETE (perveçse dyshimit e frikes se tij, neqofte se keto i marrim per te verteta, OK! mund te themi se aty gjenden disa te tilla, por jane te verteta bajate).
Tjeter; perkthimi nuk i prish shume pune, shkrimit te nje shkrimtari qe konsiderohet i madh, perveçse ne qoftese, ai (dhe te tjeret mbi te) e mbeshtet madhesine e tij, ne STILIN (ambalazhimi i mendimit) e tij dhe jo ne mbrendine e mendimit te tij.
Me tjeter; ne ditet ku jetojme "Nobeli" nuk percakton me asgje, ne hijerarkine literare. Ngaqe ai shperndahet çdo vit e pothuaj çdokujt.
Dhe ne fund; ajo qe na ndan e zgjedh nga njeri tjetri, nuk eshte gjuha qe perdorim, stili saj, por mbrendesia e mendimit tone te cilin e reflektojme tek te tjeret. Kjo mbrendesi tregon mesemiri veçorite tona, karakterin tone, shpirtin tone.
Nje ilustrim; ne fushaten e azise, nje komandant, krahu djatht i Aleksandrit, i thote ketij: Nuk e kuptoj qellimin tend, (me i shku botes gjer ne skaj) ku do me dale, me duket pa kuptim.
Aleksandri i pergjigjet: Edhe une po te isha ne vendin tend, njelloj, nuk do ta kuptoja ate- duke ja ngul shpaten ne kraharor.

Do thote ndonjeri, qe s'po e le te shkretin te vdese rehat e ne paqe. E vertete. Po ky s'eshte qellimi im, por me sa duket deshira e fundit e Markezit; te mos vdese ne paqe. Si duket ai thelle-thelle ka dyshim dhe tek Zoti.

[Sokoli]

Postuar më parë nga ornament
Sepse; ne rradhe te pare jemi shqiptare, si te tille na pelqen te merremi gjithnje me autorin e vepres, sesa me vepren e tij. Kjo tregon burrerine qe fshihet ne gjithsecilin prej nesh. Pra problemet i kapim gjithnje nga koka.

Nuk mendoj se vetite dhe vecorite e races Shqiptare percaktohen ne menyre te tille. Gjithashtu nuk besoj se ka lidhje te drejtperdrejte me burrerine, por vec me menyren e te arsyetuarit. Te vleresosh vepren e dikujt (te cfardolloji) duke u bazuar ne personin qe ka kryer vepren nuk me duket logjike. Opinoni qe mund te kemi per dikend eshte krijuar ne saje te veprave te tij te meparshme, pra si pasoje, ne gjykojme veprat e te sotmes duke u bazuar ne ato te te djeshmes. Pra bekemi krahasim veprash. Duke u bazuar ne nje arsyetim te tille, pohimi "vepra gjykohet nga autoresia" kundershton vetveten.
Mendoj se eshte me mire qe "mesazhi", pavarsisht ne qofte email i bere forward apo edhe artikull i shkeputur nga ndonje reviste letrare, te gjykohet per ato qe mundohet te shprehe pa u ndikuar nga emri Garcia Marquez. Le te mbese anonim me mire. Nese eshte vertet Marquez autor i atyre radheve, te jemi te sigurt qe ai ka dhene sprova se di te zoteroje artin e te shprehurit, dhe nese nuk e ka bere, mbase thjesht ka dashur te transmetoje dicka. Kete kam pasur parasysh edhe kur kam permendur Nobelin.

E dyta; sepse siç kam vleresuar tashme disa here, ato çfare shprehen ne leter jane bajate, pa asnje TE VERTETE (perveçse dyshimit e frikes se tij, neqofte se keto i marrim per te verteta, OK! mund te themi se aty gjenden disa te tilla, por jane te verteta bajate).

Se sa bajate jane, ajo eshte ne varesi te shkalles dhe sfondit perceptues te cdo lexuesi. Mua, shume prej atyre radheve me tingellojne vertet te ndiera. Nuk me intereson nese jane shkruar me pende te arte apo me pende pate, nese jane shkruar me boje Kine apo zhul kazani. Rendesi ajo qe fshihet pas ketyre mendimeve.

Kjo teme ka mbi nje muaj qe eshte hapur ne forumin e filozofise, une e transferova ketu kohe me pare pasi mendoja se perkiste edhe ketu. E verteta eshte se lajmi per semundjen e Marquezit me hidheroi per vete faktin se eshte dhimbje e vertete kur rrallohen penat e pakta qe ka kjo shoqeri mjerane.
Nese ka njeri te na ndricoje sadopak per vertetesine e ketij lajmi ben mire te shprehet.
Qe diten e pare qe e lexova u perballa me dyshime te ngjashme me tuajat. I shkrova nje email atij qe mirmban websiten e Marquezit ku e pyesja ne ishte ky lajm i vertete apo jo. Ose nuk me eshte pergjigjur, ose reply e kam fshire kalimthi pa dashje a ka perfunduar ne junk mail...

Sidoqofte, ato qe thuhen ne mesazhin per te cilin po bisedojme jane alegorizma qe po ti ndash ne fjali apo mendime te vecanta, mund te shkruash essay te tera duke vene cdo fjali si teme me vete. Mesazhi ne fjale eshte nje kondensim alegorizmash e ndienjash te shprehura ne menyre teper lakonike te cilat ne rast se zberthehen kane akoma me shume vlera. Kam pershtypjen se ai mesazh me shume ka per qellim te veje ne mendime se sa perpiqet te imponoje dicka duke e latuar artistikisht.

Problemi me te cilin perballemi eshte autoresia.
Mbi kete mund te na ndihmoje dhe Ari32 qe e ka postuar. Nga e ka marre pra.

Interesohem vec nese lajmi mbi shendetin e shkrimtarit eshte i vertete dhe nese mesazhi eshte i tij. Ne qofte keshtu, na duhet te vihemi ne mendime perse njerez te ketij kalibri drejtone syte per nga nxenesit e Epikurit kur ndiejne kaq prane vdekjen.
Personalisht, deri tash, me perngjan me nje skelet essay te shkruar shpejt, bazuar ne vargjet e Khajamit, ne momente melankolie apo dhe nostalgjie.

[Sokoli]

Dicka qe me terheq vemendjen eshte nje fraze e vogel qe mungon ne shkrimin ne Greqisht.

Miniparagrafi "ujis trendafilat me lote..." mungon ne variantin greqisht.

Gjthashtu dicka qe le vertet mbresa eshte kontradikta qe Ornamenti ve ne dukje, pradoks fare bile. Njeriu kapet me kthetra pas Jetes nderkohe qe deklaron fuqishem besimin ne krijues. Ky eshte nje paradoks qe s'ka ku te rrije nese matet me aq sa na jane bere te ditura nga analet e historise gjithe mutacione gjeopolitike.