Festivali i 12-të i filmit shqiptar: 2-9 tetor,2006

[ErionaV]

Meqe filmi "Gjoleka, biri i Abazit" me ne fund u perfshi ne konkurim, shpresoja shume te ishte te pakten i nominuar ne kategorine e filmit me te mire artistik. Por per cudine e te gjitheve ai ishte kandidat vetem per cmimin e kameres me te mire.

Urime per filmin "Lule te kuqe, lule te zeza" qe mori disa cmime. Por do te doja te fitonte edhe Yllka Mujo si aktorja me e mire per rolin e Lilianes, e meritonte.

I dergoj nje pershendetje mikut tim Artan Minarolli dhe Nates se tij pa Hene.

[dodoni]

Afrim Spahiu, fitues i çmimit për fotografi në Festivalin e Filmit Shqiptar

Filmat kosovarë me fotografi më të mirë

Krahasuar me filmat e realizuar në Shqipëri, Spahiu thotë se filmat kosovarë janë më përpara, sepse kineastët këtu i përcjellin trendet që kanë të bëjnë me çështjet teknike në kinematografinë botërore

NAIME BEQIRAJ

Në Festivalin e 12-të të Filmit Shqiptar, që përfundoi javën e kaluar në Tiranë, kurse tash po reprizohet në Prishtinë, fotografi Afrim Spahiu u shpërblye për fotografinë në filmin “Lule të kuqe, lule të zeza”, i regjisorit Mevlan Shanaj. “Fotografia e filmit është punë kolektive, sepse kam pasur bashkëpunim të mirëfilltë me kolegët e mi, të cilët më ndihmuan. Edhe ata janë pjesë e këtij shpërblimi”, thotë Spahiu për “Lajmin”.
Filmit të Shanajt, ai thotë së i është qasur me një trajtim të veçantë edhe të hapësirës, të kushteve të thjeshta teknike dhe të bashkëpunimit me regjisorin, i cili në një mënyrë ia linte duart e lira.
Spahiu thotë se në tetë vjetët e fundit ka arritje të mira në filmat shqiptarë, sa i përket fotografisë. “Këtë e them për përmasat e realizimit që na takojnë, sepse nuk jemi në nivelin e realizimit as estetik, as të organizimit që kanë filmi evropian dhe ai amerikan”.
Ndër filmat e shfaqur së fundi në festivalin e Tiranës, ai i shquan ata kosovarë, të realizuar më ndryshe nga ata të Shqipërisë. “Dallohen edhe për cilësinë e realizimit të fotografisë, por edhe për cilësinë e elementeve dhe të efekteve speciale, konkretisht për mënyrën e trajtimit të zërit në tërësi”. Sipas Spahiut, ky është rezultat i përcjelljes së trendeve që kanë të bëjnë me çështjet teknike në kinematografinë botërore, të cilat kineastët kosovarë i marrin dhe i trajtojnë në filmat e tyre.
Çmimi për fotografinë më të mirë, Spahiut, i është dhënë edhe në Festivalin e 11-të të Filmit Shqiptar, për filmin “Kolonel Bunker” të Kujtim Çashkut. “Çmimi i sivjetmë më ka gëzuar shumë. Gjithmonë i kam thënë vetes ‘puno, puno dhe pa dyshim dikush e sheh punën tënde, e vlerëson’. Ky çmim e vulosi edhe një etapë të krijimtarisë sime dhe më emocionoi që në të ardhmen të jem edhe më i fuqishëm”.
Spahiu është drejtor fotografie edhe i filmave artistikë “Anatema”, i Agim Sopit, dhe “Trishtimi i zonjës Shnajder”, i Pirro Milkanit. “Secili krijues, kur e krijon idenë për realizimin e një filmi, mendon t’i japë të gjitha dijet krijuese, të jetë i veçantë në formë dhe në realizimin vizuel të tij. Që nga filmi ‘Proka’, vazhdimisht kam bërë analiza dhe ristrikturim të forcave të mia, për të bërë vepra sa më cilësore”.
Më herët, Spahiu ishte drejtor fotografie edhe i filmave “Përroi vërshues”, “Lepuri me pesë këmbë”, i filmave të ndryshëm dokumentarë, etj. Është, gjithashtu, autor i shumë fotografive artistike, i ekspozitave personale e kolektive në Kosovë dhe jashtë saj.

marre nga gazeta Lajm e Prishtines

[Fadil Berisha]

Shumë banalitet në krijimet e sotme
Flasin Violeta Manushi dhe Besa Imami
Violeta Manushi
Ç’mendim keni për filmat e prezantuar në këtë festival?
Kemi parë filma shumë të mirë, kemi parë edhe filma të diskutueshëm.
Mund të thoni konkretisht disa tituj në të dyja kategoritë?
Film i mirë për mua ishte filmi “Etjet e Kosovës” i regjisorit Sunai Raca. Ishte një film i arrirë në lojë, në problemet që ngrinte dhe në të gjitha aspektet artistike. Më ka pëlqyer shumë edhe filmi i Mondit, “Letra ere”, si dhe filmi i Xhuvanit “I dashur armik”. Kam një vërejtje. Eshtë interesant fakti që krijuesit e sotëm kapin temat e kohës, por nuk jam për banalitetet e tepruara. Arti nuk është banalitet. Arti është në situata të ndryshme dhe në një gjuhë të pastër. Sot nuk ka shfaqje pa banalitet dhe kjo është shumë e rëndë.
Konkretisht, ka ndonjë film që mund t’ju jetë dukur i i dobët e që nuk meriton të ishte në këtë festival?
Për mua jo. Nuk mendoj se ka të tillë.
Po i diskutueshëm, cili mund të jetë për ju?
“Lule të kuqe, lule të zeza”.
Nëse do të bënim një krahasim midis filmave të atëhershëm dhe filmave të sotëm si e gjeni situatën nëpikëpamjen artistike?
Ka lojë të bukur, ka afrim me filmat tanë, sepse si atëherë edhe tani kapen problemet aktuale të kohës ku jetojmë.
Ç’mund të na thoni për lojën e aktorëve të rinj?
Nga sa kam parë më është dukur jashtëzakonisht e mirë. Me nivel.

Besa Imami
Si ju duken filmat konkurrues në këtë festival?
Personalisht më ka lënë jashtëzakonisht mbresa filmi i regjisorit kosovar, Sunai Raca. Unë jam vetë kosovare dhe kjo më ka bërë t’i përjetoj dyfish ngjarjet e treguara aty. Më pëlqeu loja e aktorëve dhe detajet e pafund që jepeshin në film. Do të veçoja këtu edhe rolin e Rajmonda Bulkut, që për mua ishte më i miri i realizuar nga ajo dhe madje ia thashë këtë fakt, duke i vënë në dukje se plani i dytë fliste shumë. Ndoshta kjo lidhet edhe me faktin që Monda është mbesë nga Kosova.
A ka ndonjë gjë për të kritikuar në lojën e aktorëve të brezit të sotëm?
Jo. Unë mendoj se kanë qenë figura të spikatura dhe të besueshme, por ajo që vë re është banaliteti jo vetëm në fjalë, por edhe në skena, gjeste intime, apo edhe ngjarjet historike që nuk janë të besueshme. Kjo rëndon shumë, pasi nuk është gjuha jonë, sepse ne shqiptarët nuk jemi të tillë.

[Fadil Berisha]

FESTIVALI I FILMIT, “ETJET E KOSOVES”, TRONDISIN PUBLIKUN SHQIPTAR (03/10/2006)
Kosova nuk eshte ajo qe shohim ne media. Plaget vetem sa kane zene kore. Kujtimi i tyre merr jete ne nje film te rende por te dhimbshem, "Etjet e Kosoves" i regjisorit kosovar Sunai Raca tronditi shikuesit ne premieren ne kinemane „Millenium". „Disa aktore m'u afruan me lot ne sy dhe u emocionave prej tyre, si edhe prej filmit. Nuk mund te jem indiferente; eshte realiteti yne shume i afert", u shpreh aktorja Sheqerie Buca. Ne rolin kryesor te nene Pashkes, aktorja e re Bucaj arriti pa dyshim nje sukses te sajin. Edhe me te vertete e solli historine reale te gruas katolike qe i vuri flaken vetes pas deshperimit me nje burre sakat nga lufta e dy femije te zhdukur. Po kaq mire percillej nga Blerim Destani qe kishte detyren e veshtire te shprehej vec me mimiken e nje ish luftetari te mbetur invalid. Te traumatizuar nga lufta, te depresionuar dhe te gjymtuar me drama familjare e nje shprese jo fort te qarte. Te gjitha permblidhen ne shqetesimin e vetem te Sunai Races, regjisorit skeptik edhe ndaj organizmave te huaj ne kosove.
Burimi i lajmit: Televizioni TopChannel