Postuar mė parė nga
Hyj-Njeriu
Ne France kam qene para plot 3 vjetesh (kafeja e kapucinoja jane shume here me te mira ne Itali) e me vertet vizite mese e frytshme. Uji s'mbaj mend te ishte i vecante.
Barabar eshte jashte logjikes se shqipes. Per shqipen nuk ka kuptim qe dy gjera te jene identike dmth par a par, dy gjera ne shqip mund te jene vetem baraz dmth ka nje te pare dhe tjetra qe i perket/lidhet 'gjenetikisht' tjetres.
Nuk ka 2 gjera identike ne natyre, 1 nuk eshte i barabarte me 1 por vetem baraz me njeshin. Nuk ka asnje kuptim te pranosh se nje molle eshte identike me tjetren, 2 molle jane te ndryshme njera nga tjetra.
Po te ish ndjekur logjika e shqipes ne logjiken matematikore, teoria e relativitetit dhe e sistemeve te referimit do ishin zbuluar qe ne kohen e qepes e nuk do ish zbulim 'madhor' i epokes moderne.
1=1 eshte kompromisi me i madh me paradoksin qe njeriu ka bere e ky kompromis eshte thelbesisht jologjik nese '=' do te thote par a par e jo paras=baraz.
Vete 1+1= 2 eshte paradoks apo falsitet logjik i nevojshem.
Te gjithe ketu themi se fjala dy nenkupton ndarje e vjen nga shqipja me (n)da.
Po ashtu te gjitheve na duket mese e logjikshme qe dyshi vjen nga njeshi.
Tani nese nje gje thyhet kemi 2 pjese(jo dy gjysma sepse gjysma si 1/2 eshte nje tjeter paradoks .
Fjala thy(ej) eshte e njejte me fjalen dy sepse ne shqip d e kembyeshme me t,th,dh.
Tani njeriu u vu ne dileme te madhe sepse ishte mese logjike qe nese nje gje peson nje thyerje kemi 2 pjese, pra kemi 2-shin, mirepo edhe nese nje gje e bashkoje me nje gje tjeter kemi 2 gjera , pra dyshin.
Atehere si dreqin zgjidhet ?
U krijua situata kur te gjithe binin dakort se 1= 2x1/2 dmth njeshi eshte baraz me 2 te thyerat(dy gjysma) qe dolen, keshtu qe dyshi vjen nga njeshi.
Njekohesisht edh nese nje gje bashkohej me nje gje tjeter krijohej bashkesia dy, dmth 1+1=2.
Keshtu doli perfundimi se dyshi vjen nga thyerja e njeshit e njekohesisht nga mblledhja e dy njeshave. Kjo eshte lthelbesisht e papranueshme sepse matematikisht do kishim:
2 vjen nga njeshi dmth 2= 2x1/2= 1/4+3/4 e nderkaq dyshi vjen nga mbledhja e dy gjerave dmth 1+1=2, sepse realisht si nga thyerja e njeshit ashtu edhe nga mbledhja e dy njeshave , bashkesite e reja jane 2 gjera pra:
1=2x1/2=2
1/2 eshte e pamundur ne natyre sepse asgje nuk mund te ndahet ne 2 pjese identike qofte edhe per shkak te asimetrise.
Atehere 1 molle edhe nje molle japin 2 molle, por askush nuk do ish aq budalla sa te kundershtonte ate qe thote se mollet jane te ndryshme nga njera tjetra. Po ashtu me njerezit, nje edhe nje japin 2 njerez , po ama njerezit jane te ndryshem e 2 njerez ka kuptim vetem nese themi se keta nuk jane kafshe apo molle a dardha.
Pra par a par eshte krejtesisht jashte logjikes sepse dy njesha nuk ekzistojne.
Atehere ky popull qe tru paska pasur mjaftueshem po i kane rrjedhur me kalimin e kohes, zgjodhi qe dyshin ta quaje jo shuma e njeshave por thy(erja) e njeshit.
Nga ky, thy(j) e dy i perkasin te njejtes bashkesi kuptimore dhe gjuhesisht jane njesoj.
Do pretendoja se edhe gys-em eshte e kesaj bashkesie por ne kete rast gy-sem do me dilte me e vjeter se dy-sh e thy. Kjo eshte per tu pare.
Keshtu eshte e thjeshte te kuptohet pse Hyji absolut dha 2 hyj , ky eshte pranim i domosdoshem.
Tani per hebrejte :
Zoti tha- Une jam ai qe jam dmth 1 nuk eshte baraz me asgje as me njeshin. Ne kete menyre barazimi 1=1 nuk eshte i mundur e as matematika e asnje lloj perparimi nuk eshte i mundshem.
Per shqiptaret:
1=1=2 (edhe pse keshtu duket per te qeshur) dmth njeshi baraz me nje dhe baraz me dy ne kuptimin par-as e jo par a par. Keshtu relativiteti u be baza e matematikes, vetem fale fjales paras=baraz. Le te shikojme nje falsitet logjik:
te gjithe matematikisht do thoshim brime = vrime, nderkaq duket qarte se b nuk eshte i njejti tingull me v dmth brime eshte i ndryshem nga vrime.
Mirepo nese = ka kuptimin baraz atehere barazimi eshte logjik, nese ka kuptimin par a par nuk eshte hic logjik sepse ketu nuk kemi 2 gjera qe qendrojne par a par.
Per kristianet:
Zoti eshte ati, biri e shpirti i shenjte dmth njeshi baraz me tre, matematikisht 1=3.
Kjo eshte absolutisht e papranueshme sepse treshi nuk vjen nga njeshi, dicka qe thyhet/ndahet ka perhere nje cast fillestar kur ndahet ne 2 pjese edhe nese procesi vazhdon dhe krijohen therrmija te pafundme.
Shpresoj Javan te kem qene i qarte, qe per logjiken e shqipes, dyshi vjen nga njeshi e jo nga 2 njesha(kjo pranohet se eshte e nevojshme) dhe treshi nuk vjen nga njeshi.
Keshtu dualizmi hyjnor eshte perfundim logjik qe cdo gje e kesaj bote te arrihet te shpjegohet, meqe si hebraikja 'Une jam ai qe jam' ashtu edhe kristiania 'Une jam 3' nuk bejne gje tjeter vecse shkaterrojne relativitetin e njohjen e vete natyres/njeshit/absolutes.
Keshtu par a par nuk ka lidhje me logjiken e shqipes, vetem par-as=baraz zbulon harmonine ne kete bote e rrjedhimisht fjala qe vijon nga baraz eshte 'e barazt' dhe kurrsesi nuk ka lidhje me par a par.
Latinet me pares(italisht pari) nuk cojne asgjekundi, eshte nje huazim i fjales pa logjiken perkatese , nderkaq shqipja po te kish prapa shpatullave nje shtet te hajrit do kish ofruar nje logjike te shkelqyer per perparimin e njeriut.
. Me se fundi, jeta eshte nje mori krahasimesh mes gjendjes qe secili nga ne e shenon si me te "lumturen" dhe asaj me depresive. Njeriu ndjen emocion vetem kur kalon nga nje gjendje tek tjetra, pjesen e lumturise statike e quan, merzi ose monotoni. Qenje mediokre qe jemi... (...dhe jashte teme)
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt