E hapa kete teme me shume per tu argetuar dhe per te ditur se ku jemi ne Shqiptaret me gjuhen tone !
Shumica e antareve te ketij forumi jetojne dhe punojne ne diaspore , dhe nje pjese te mire te kohes , jemi te detyruar te perdorim gjuhen e huaj .
Pikerisht kemi nevoje shume te shkruajm e flasim gjuhen tone .
Atehere ju ftoj ne kete loje diktimi , se kush mund te shkruaj pa asnje gabim .
1)Diktimi mund te kete dhe fjale te huaja , ku ne do ti zevendesojm me ato shqipe .
2)Diktimi eshte pa presje pika pikpyetje apo pikcuditese , ku ne do ti vejm me zgjuarsin tone .
3) Diktimi mund te kete dhe mangesi germash ku ne duhet ti gjejm ku jane keto gabime , ose emra te pervecem qe jane shkruajtur me shkronje te vogel .
4)Diktimi mund te kete dhe fjale dialektore , ku ne, do ti zevendesojme ato me fjale letrare.
Atehere ju ftoj te shkruani tekstin qe me poshte vijon , ne forme diktimi .
Mesues per korrigjimin e diktimit tuaj , do jene vete antaret e kesaj loje .
Ju pershendes Alba
ato ishin tre shoqe te mir qe rridhin nga nje fshat i larget te treja te brishta dhe shume te edukuara kishin kohe qe thurnin plane se si nje dite do iknin nga ai fshat. Njera ishte bjonde dhe dy te tjerat brune te bukura mbase 14 dhe 15 17vjeēe.
Hej` shpejt hypni ne makine u degjua zeri i shokut te tyre te femijerise nisemi per itali ah lum ju sa mire eshte atjeee.
te treja vajzave te kapura perdore ju qeshnin syte tani ato do kishin gjithcka nga nje fustan te bukur do shkonin ne shkolle tamam ashtu siē u kishin premtuar tė strukura ne nje qoshe te makines veshtronin rrugen me pluhur qe linin mbrapa ajo e vogla dridhej si purteka nuk i kishte thene asgje mamase se po ikte. Kushedi sa do qante ajo e shkreta thoshte vajza me vete ato ishte 8 femije ne familje te gjithe te reckosur ajo ėnderrnte se do te ishte ne gjenje te permirsonte jeten e sajshoferi dhe nje tjeter qe i shoqeronin ju hidhnin nga nje veshtrim tundues te treja strukeshin dhe me shume tek njera tjetra a ishte valle vendim i mire qe i kishin besuar te treja shikonin te shqetesuara rrugen... arritem me ne fund diku zbrisni tani kaq ishte puna jone u degjua nje ze urdherues. vendi ishte pa shtepia plot pluhur dhe lluc ku jemi -pushoni asnje fjale. cpo ndodh keshtu pyeti njera nga vajzat ju na thate qe ne do shkonin me itali
-atje do shkoni mos kini merak vajzat shikonin te tmerrruara dy burrat qe ndane parate me dy te tjere qe i priten dy te tjeret te beshem te shemtuar me nje ton te larte dhe te eger bertiten dilni tju shohim ku jeni vajzat u rreshtuan te kapura per dore pa ja ndare sy dy burrave trupat e brishte dridheshin si puteka njeri prej tyre bertiti hiqni bluzat cfare pse hiqni moj plehra bluzat se dhame gjithe ato para per junjera prej tyre guxoi te ngrinte zerin duke thene: -N. na premtoi se do na conte ne itali ne Shkolle dhe do flinim tek nje prift -Ha ha ha qeshen te dy ata qe dukeshin si dy kafshe te egra me dhembe te prishur, qe qelbeshin ere djerse nje flakerime pershkoi fytyren e saj qielli nuk ishte me ai i pari syte i digjnin lotet rridhnin pa pushim te dyja te tjerat tek pane shoqen qe u rrezua hoqen bluzat ngerdheshja e tyre tek shiheshin me njeri tjetrin te ngacmonte qelizat ne ēdo pjese te trupit njeri e terheq te mjeren N. dhe e fut ne makine ulerimat e saj degjoheshin deri pertej rruges me pas heshtje dy te tjerat u binden dhe pesuan te njejtin fat dy kafshet shfrynin si te terbuar. te mjerat vajza te strukura me njera tjetren qanin me lot ngasherimi tashme ishte shume vone per ato pas nje ore nje grua u duk ne horizont
i ke gati u pergjigjen dy kafshet te imta shume po sinjor rossi keshtu i ka qef
madama i mer vajzat dhe i percjell ne itali me traget
Krijoni Kontakt