Interpretimi paragjykues i besimit në Zot

[intel inside]

Sipas një hulumtimi, pacientët e epilepsisë gjatë krizave përjetojnë ndjenja spirituale. Duke u nisur nga kjo, supozohet se besimi në Zot lindi nga epilepsia e lobit temporal.



Këto dhe hulumtime të tjera janë të dobishme për kuptimin më të mirë dhe shërimin e epilepsisë, por është një gabim i madh lidhja e Fesë së Shpallur me patologjinë e trurit.



Misticizmi: ikje nga arsyeja dhe logjika



Misticizmi dhe religjioni nuk janë gjëra të njëjta. Religjioni është Mënyra e Jetës që iu dha njerëzimit nga Krijuesi nëpërmjet të dërguarve të Tij. Pasi njerëzit shohin në veten e tyre dhe në mjedis dëshmitë për ekzistencën e Zotit, ata përcaktojnë duke përdorur intelektin dhe vetëdijen e tyre vërtetësinë e kësaj thirrjeje. Mënyra më ideale e jetës së njeriut është ajo që është përcaktuar nga Zoti.



Misticizmi, në anën tjetër, është hulumtim për eksperienca metafizike në një botë imagjinare që nuk mund të arrihet nga arsyetimi apo logjika. Në meditim apo në gjendjen e transit, personi përpiqet të shkaktojë një mjedis mistik duke e lënë prapa botën e aryses dhe logjikës. Shkollat e misticizmit lënë mënjanë arsyen duke e vënë theksin mbi emocionet.



Për këtë arsye është e gabuar që të formohen lidhje mes misticizmit dhe Fesë së Vërtetë të ekzistencës së Zotit. Feja e Vërtetë kërkon kuptimin e ekzistencës së Zotit me dëshmi racionale.



Sipas hulumtimeve të fundit, besimi në Zot është një domosdoshmëri themelore për shëndetin mental, përkundër insistimit të ateistëve për ta konsideruar atë si një sëmundje mendore. Kjo ide e tyre ka origjinën e saj pseudo-shkencore në konstatimet e mendimtarit ateist të shekullit të 19-të, Sigmund Freud, të cilat kohëve të fundit janë refuzuar në mënyrë të plotë.



Sipas Patrick Glynn, "një vështrim krejtësisht shekullar i jetës mentale të njeriut është treguar të ketë dështuar jo vetëm në nivelin teorik, por edhe në atë praktik". [1]



Kampionët e civilizimit, profetët



Sipas pretendimeve, profetët gjatë historisë kanë qenë nën ndikimin e epilepsisë. Ka shumë dëshmi për ta hedhur poshtë këtë sugjerim të çoroditur. Profetët ishin personat më inteligjentë të kohërave të tyre dhe i udhëhoqën popujt e tyre drejt majave të civilizimit. Ata ishin komandantët, udhëheqësit dhe mendimtarët më të suksesshëm të kohëve të tyre dhe u bënë model për gjeneratat pasardhëse.



Përfundim



Paragjykimet anti-fetare të njerëzve shkaktojnë interpretimin e gabuar të eksperimenteve shkencore. Për një person që gjen të Vërtetën, të konfirmuar nga arsyeja dhe vetëdija e tij, nuk mund të ketë asgjë më të natyrshme se të fillojë të jetojë sipas urdhërave të Zotit. Përpjekja për ta definuar këtë qasje të arsyeshme si sëmundje është jo logjike.



Në realitet, akuzimi i profetëve për "sëmundje mendore" nuk është një zhvillim i ri. Është një shpifje e përdorur nga mohuesit gjatë gjithë historisë për të ndalur profetët nga përpjekja e tyre në rrugën e drejtë. Në Kur'an mësojmë se shpifje të tilla u janë bërë shumë profetëve. Një shpifje e tillë i është bërë edhe profetit Muhammed (paqja qoftë mbi të), dhe Zoti i shpalli atij:



"Nun, betohem në pendën dhe në atë çka shkruajnë! Ti, me dhuratën e Zotit tënd, nuk je i çmendur! Dhe ti, padyshim do të kesh shpërblim të pandërprerë! Vërtet, ti je në një shkallë të lartë morali! Më vonë ti do të shohësh, edhe ata do të shohin. Se cili prej jush është i çmendur?" (Kur'an, 68:1-6)





--------------------------------------------------------------------------------

[1] Patrick Glynn, God: The Evidence, The Reconciliation of Faith and Reason in a Postsecular World, Prima Publishing, California, 1997, fq. 69



Burimi: http://www.bbcrefuted.com/bbc_religion.html

[rapsod]

Une do te kisha terhequr shume fjale apo gjykime ne kete shkrim edhe pse nuk di se cili eshte autori do ta shihja me teper si nje perpjekje per t'ia dale ne nje fare konkluzioni qe per mua deri diku eshte e arrire duke caluar vende vende.
Ne rradhe te pare mua s'me pelqen aspak perkufizimi rreth misticizmit i cili edhe pse ne disa raste te pakta eshte "ikje nga arsyeja dhe llogjika", ngelet ne nje shkalle minimale te 10% te ndjenjes se "ekstazise mistike". Nga ana tjeter te deklaruarit se "Misticizmi dhe religjoni nuk jane e njejta gje
" me teper duket sikur i sheh te ndara ne menyre kategorike se sa te aferta ne shume prej ceshtjeve te tyre. Ndersa per "Mënyra më ideale e jetës së njeriut është ajo që është përcaktuar nga Zoti" nuk besoj se do te thote per misticizmin te kunderten, i cili jo vetem qe nuk i sheh gjerat ne menyre imagjinare por i trajton ato ne menyren me reale dhe faktike, te trajtuarit te nje semuri me ane te kurave mistike nuk eshte ceshtje e imagjinates personale apo individuale, por eshte nje realitet i brendshem qe jo cdo kush mund ta "aktivizoje".
"Feja e Vërtetë kërkon kuptimin e ekzistencës së Zotit me dëshmi racionale", mendoj se ekzistenca e Zotit nuk ka lidhje me "shkak-pasojen", psh. nevoja per lindjen e diellit eshte ndricimi, qellimi i lindjes se diellit eshte te ndricoje njerezit, ndricimi eshte pasoje e lindjes se diellit, "ne me ane te ekzistences se Zotit i japim kuptim ekzistences sone" thote Allahu xh. sh. : Nuk i kam krijuar njerezit dhe xhindet vetem se per te me adhuruar"