Mafia Mediatike Shqiptare

[TOKE GEGA]

Kreu i LSI-se, Meta: Ideja e Rames per 'Federaten e majte' - jo realiste MireC'kaKeq Vleresimi: 3 / 3 (1 Vota)




Derguar me: 23/06/2007 - 18:32
• Rama shprehu sot nevojen e krimit te nje për formimin e një federate forcash të majta, pra per nje koalicion, që pavarësisht se është në opozitë apo pushtet duhet të jetë një bashkim vlerash dhe parimesh

Kreu i Levizjes Socialiste per Integrim, Ilir Meta e ka konsideruar si jo realiste idene e hedhur nga kryetari i Partise Socialiste, Edi Rama per per krijimin e Federates se Majte. Rama, sot gjate takimit me kreret e partive te majta, ka theksuar nevojën e një opozite edhe më gjerë. "Dëshiroj të hedhim një hap të ri për të filluar një pune të vështirë por në kohë për formimin e një federate forcash të majta, ku sigurisht jemi të hapur edhe për të tjerët. Mendoj eshte eshte i nevojshem një koalicion, që pavarësisht se është në opozitë apo pushtet, duhet të jetë një bashkim vlerash, parimesh, një bashkim që duhet të shkojë gjithnjë e më shumë drejt një programi të përbashkët, ku nuancat e gjithësecilit shtojnë dhe pasurojnë këtë program të përbashkët". Lidhur me ate cka sot u konsiderua si nje krize mes LSI-se dhe PS-se, pas debateve qe dy kreret Meta e Rama paten sot, per ceshtjen e presidentit, Meta tha se problemet brenda se majtes kane ardhur per shkak te konflikteve brenda PS-se te cilet me pas ndikojne dhe brenda koalicionit. Ne nje interviste per Zerin e Amerikes, kreu i LSI-se tha se Rama duhet te kishte lejuar legazimin e fraksioneve ne PS pasi kjo do te sillte stabilitet brenda kesaj Partie


Kthehu mbrapa

--------------------------------------------------------------------------------

Shikojeni me kujdes kete paragraf!!!

• Rama shprehu sot nevojen e krimit te nje për formimin e një federate forcash të majta, pra per nje koalicion, që pavarësisht se është në opozitë apo pushtet duhet të jetë një bashkim vlerash dhe parimesh

[TOKE GEGA]

Carlo Bollino kërkon t’i dëmshpërblehet nga gjykata dinjiteti fashist i cënuar nga

Gazeta “SOT”


Friday, 11 May 2007


Nga Kastriot Myftaraj - A e gjeni dot se cili është një njeri që e ka shtëpinë në bllokun e udhëheqjes komuniste dhe që e ka zyrën në kombinatin e autotraktorëve?Të gjithë shqiptarët do t’i përgjigjen kësaj pyetjeje: Pilo Peristeri! Përgjigja është e saktë, por këtyre të dhënave u përgjigjet dhe një emër tjetër: Carlo Bollino. Në padinë që Bollino ka bërë në gjykatë kundër gazetës «SOT», ai e paraqet adresën e vet në Tiranë kështu: Rruga Ismail Qemali, Pallati 2K/3/3. Kjo do të ishte e mjaftueshme, por Bollino shton edhe «ish Blloku». Dhe pastaj Bollino i fajëson të tjerët se bëjnë ato që ai i quan «komente fyese» për të. Në padi Bollino paraqitet dhe si përfaqësues i Shoqërisë «Edisud» sh.a., pronare e «Gazeta Shqiptare», me adresë, sipas Bollinos «Kombinati i Autotraktorëve-Shkozë». Në rast se njeriu pyet se si një gazetë private ka përfunduar me seli në një pronë publike, Bollino e quan «koment fyes» dhe bën padi në gjykatë. Në padinë në fjalë, Bollino kërkon që gazeta “Sot” ta dëmshpërblejë për dëmin moral që i ka shkaktuar atij dhe kompanisë «Edisud» sh.a. në dy editoriale të datave 8 dhe 9 qershor 2006, pasi në to, sipas Bollinos, «janë bërë komente me qëllim denigrues». Këto janë:
1)«Carlo terronen e kemi konsideruar gjithmonë si një çiban të huaj që qelb politikën shqiptare dhe ambientin mediatik që na rrethon...»
2)«maska si Bollinua...»
3).. fenomeni Carlo, është fenomen tranzitiv që ka ardhur në Shqipëri të marrë llokma të vogla, të qetësojë shpirtin dhe të rregullojë ekonominë...»
4)Hidh pak tym për Florian Vilën, hidh pak vrer për çështjen kombëtare të shqiptarëve, fut pak përçarje fetare dhe fshihu pas gazetës së parë fashiste në Shqipëri që quhet Gazeta Shqiptare» 5).. Carlo s’kupton akoma që fitili italian nuk mund të mbahet ndezur me dhjamë gjobash...»
Këto janë gjërat për të cilat Bollino pretendon se i kanë shkaktuar një dëm moral atij dhe «Gazeta Shqiptare», ndërsa Tv News 24 e ka futur kot në padi se ai nuk përmendet në citimet nga gazeta «Sot që Bollino ka sjellë si prova. Dhe për këto Bollino kërkon një dëmshpërblim prej 2 milionë lekë të reja. Pra, derisa frazat e pretenduara fyese janë pesë, del se Bollino dhe «Edisud sh.a.» kërkojnë 400 mijë lekë të reja për çdo frazë. Bollino, Gjykata, opinioni i gjerë shqiptar dhe cilido tjetër që është i interesuar duhet ta dijë se qëndrimi i gazetës «SOT» ndaj Bollinos dhe ndaj «Gazeta Shqiptare» është përcaktuar nga antifashizmi. Derisa Bollino është vetëparaqitur si inkarnacion i fashistit Lo Ruso Atoma që hapi dikur gazetën fashiste «Gazeta Shqiptare», inkarnacion i së cilës është kjo e sotmja, atëhere gazeta «Sot» e gjen jo vetëm të drejtë, por edhe detyrë që t’i trajtojë Bollinon dhe «Gazeta Shqiptare» në sensin e të famshmeve vargje-paralajmërim të Bertold Brecht për fashizmin:
«Kjo bishë u zhduk,
por kurrsesi nuk duhet harruar,
se barku që atë e polli,
ende nuk është shterpëzuar».
Prandaj gazeta «SOT» nuk e gjen të nevojshme të tregohet diskrete në terma me trashëgimtarët e propagandës fashiste. Nuk është e vështirë që të provosh se Bollino dhe “Gazeta Shqiptare” e sotme janë trashëgimtarë të drejtpërdrejtë të paraardhësve të tyre fashistë. Bollino e pranon vetë këtë. Në 1998, në revistën “Klan” Henri Çili ka botuar një artikull që është një profil-intervistë i Carlo Bollinos, me titull «Dorëzohet Gazeta Shqiptare: Tani me një fytyrë të re dhe përmbajtje të re» (Revista «Klan», nr. 80, 25 tetor 1998, f. 22-25) Nga ky profil i Bollinos i shkruar sipas fjalëve të tij mësojmë për Bollinon: «Por në kokën e tij lind një ide. Kishte dëgjuar që para luftës së dytë botërore La Gazzeta del Mezzogiorno kishte pasur në Shqipëri një botim të saj. Ia propozon idenë e rihapjes së saj pas 60 vjetësh, pronarit të gazetës Giuseppe Gorjoux, që ishte fatmirësisht djali i Raffaele Gorjoux, pronarit të atëhershëm të Mezzogiornos, që në vitin 1927 kishte realizuar botimin në Shqipëri. Drejtori u tregua entuziast. Bollino pasi kthehet nga një mision në Somali, në shkurt 1993, ndërron çantën e rrobave dhe vjen në Shqipëri me mision: Hapjen e një gazete». (Henri Çili: «Dorëzohet Gazeta Shqiptare: Tani me një fytyrë të re dhe përmbajtje të re», Revista «Klan», nr. 80, 25 tetor 1998, f. 25) Por cila ishte kjo «Gazeta Shqiptare» e dikurshme? Prof.dr. Kristo Frashëri, në librin e vet të fundit «Historia e Lëvizjes së majtë në Shqipëri dhe e themelimit të PKSH-së» shkruan për «Gazeta Shqiptare»: duke përmendur një shqiptar, njeri të «fashistit italian N. Lo Ruso Atoma, i cili botonte në Bari fletoren italiane Gazeta Del Mezzogiorno, si redaktor të faqes që ajo botonte në gjuhën shqipe me titull Gazeta Shqiptare, ku bëhej haptaz propagandë për fashizmin në Shqipëri». (Kristo Frashëri: «Historia e Lëvizjes së majtë në Shqipëri dhe e themelimit të PKSH-së», Botim i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, Tiranë 2006, f. 116) Këtu nuk ka nevojë për komente të mëtejshme. Koincidenca janë si tepër. I biri i botuesit fashist të paraluftës është përsëri botues dhe e merr me entuziazëm idenë e rihapjes së gazetës fashiste, me të njëjtin titull. Por koincidenca tjetër është edhe më domethënëse. Data kur del numri i parë në Shqipëri, 22 prill 1993. Kjo i shton pak si tepër koincidencat. Në 22 prill 1939 Mbreti imperator Victor Emanule III nënshkroi dekretin për emërimin e Francesco Jacomoni si luogotenente, mëkëmbës në Shqipëri, duke efektuar kështu administrativisht okupimin fashist të 7 prillit 1939. Bollino mund të kishte zgjedhur datën 21 prill, ose 23 prill për të nxjerrë numrin e parë të gazetës, por ai zgjodhi pikërisht 22 prillin. Kjo koincidencë besoj se e meriton së paku një «koment denigrues». Bollino, njeri që e njihte aq mirë historinë e marrëdhënieve italo-shqiptare sa ta dinte se kishte ekzistuar para më tepër se 60 vitesh një gazetë italiane në Shqipëri, nuk mund të thotë se nuk e dinte simbolikën e datës 22 prill në marrëdhëniet mes dy vendeve. Bollino që ringjalli gazetën e parë fashiste në Shqipëri është prova se paralajmërimi i Brecht është i drejtë. Përcaktimi i gazetës «Sot» si «çiban që qelb» është i frymëzuar nga vargjet e famshme të Brecht. Bollinon që rihapi gazetën e parë fashiste në Shqipëri e konsiderojmë një maskë të së kaluarës. Atëherë ç’dinjitet kërkon Bollino t’i dëmshpërblehet, dinjiteti fashist?! Por ç’donte Bollino në Shqipëri? Italianët atëherë kishin për Shqipërinë imazhin sikur në Shqipëri kishte vetëm baltë, por në një zhargon që Bollino e njihte mirë fjala «baltë» (grashu) shenjon floririn. Bollino gjeti shpejt “Amici de l’amici”. Henri Çili në artikullin e përmendur më lart, shkruan: «Në shtypin shqiptar janë publikuar të dhëna sipas të cilave më 1996, PD i dha “Shqiptares” 100 mijë dollarë duke e futur nën kontroll».(Henri Çili: «Dorëzohet Gazeta Shqiptare: Tani me një fytyrë të re dhe përmbajtje të re», Revista «Klan», nr. 80, 25 tetor 1998, f. 25) Për këto akuza nuk dimë që Bollino të ketë hapur ndonjë gjyq dhe të ketë marrë dëmshpërblim, as nga ata që i bënë, as nga Apollon Baçe që në shtator 2004 ka botuar tek “Tema” artikullin “La Gazeta Shqiptare”, as nga Henri Çili që u referohet atyre! 100 mijë dollarë! Sa për «u pizzu»! Bacciamo le mano don Sali! Artan Fuga, në librin e vet “Ikja nga kompleksi i Rozafës” shkruan: -«E vetmja gazetë e huaj, Gazeta Shqiptare me botues italianë u detyrua të mbyllet për një kohë, në vitin 1995 nën akuzat publike nga më të ndryshmet që nga më të lehtat ato për denatyrim të gjuhës shqipe, deri ën ato më të rëndat si bartëse tendencash fashistoide e prokomuniste» (Artan Fuga: “Ikja nga kompleksi i Rozafës”, “Dukagjini”, Pejë 2001, f. 422) Bollino më pas, sipas atyre që janë botuar në shtyp, u rregullua dhe me qeverinë e majtë, duke marrë selinë në ish-kombinatin e autotraktorëve, “për një copë bukë”, gjë për të cilën gjithashtu shtypi ka shkruar shumë dhe nuk di që Bollino të ketë bërë ndonjë padi, apo të ketë fituar ndonjë gjyq dhe të ketë marrë ndonjë dëmshpërblim. Baciamo le mano don Edi! Por «Gazeta duhet të gabojë, ashtu siç gabon dhe shoqëria, thotë Bollino». (Henri Çili: «Dorëzohet Gazeta Shqiptare: Tani me një fytyrë të re dhe përmbajtje të re», Revista «Klan», nr. 80, 25 tetor 1998, f. 23) Sa për gjërat e tjera për të cilat Bollino pretendon se gazeta “SOT” e ka fyer, le t’i marrim me radhë: Për gjobat atë ia ka përmendur edhe Henri Çili, pra se në shtyp është përfolur se Bollino praktikisht i ka vënë një gjobë 100 mijë dollarëshe qeverisë së parë të PD. Për këto e ka fjalën gazeta “Sot” kur përmend “llokma”. Kur gazeta “SOT” ka thënë se Bollino kërkon “të qetësojë shpirtin” e ka pasur fjalën për shpirtin fashist, në kontekstin e konsiderimit të Bollinos dhe gazetës së tij si trashëgimtare e fashizmit. Sa për atë që gazeta “SOT” i ka thënë Bollinos dhe gazetës së tij se bën tymnajë për krimet, e vërteta është se “Gazeta Shqiptare” ia ka krijuar vetes këtë reputacion. E tillë është tymnaja për rastin e vrasjes së Azem Hajdarit kur “Gazeta Shqiptare” shkroi në vitin 1998 se sipas një të dhëne që kishte marrë kjo gazetë në oborrin e PD, nga nëna e truprojës së Azem Hajdarit, i vrarë bashkë me të, Besim Çerës, vrasësit e Azem Hajdarit janë në Milano. Ky ishte një mashtrim që shkaktoi reagim të madh dhe “Gazeta Shqiptare” u detyrua që ta përgënjeshtronte këtë gjë. Ky nuk është rasti i vetëm. Sa për atë që gazeta “SOT” i thotë Bollinos dhe gazetës së tij se ka hedhur vrer për çështjen kombëtare shqiptare, kjo është lehtësisht e provueshme. Për bëmat e Bollino në këtë fushë ka një dosje të plotë, por po i jap një shembull. Në prill 1999 në “Gazeta Shqiptare” është botuar artikulli i Panajot Barka, “Me logjikën jashtë emocioneve”. Se kush është minoritari grek Panajot Barka këtë e ka të qartë gjithkush. Në këtë artikull Barka shkruan për luftën e Kosovës: “Nga ana tjetër është e vërtetë se me këmbënguljen Anglo-Amerikane Millosheviçi bombardohet për një kohë aq të gjatë sa i dha mundësinë Millosheviçit që ta spastroje etnikisht Kosovën. Madje ndonjëherë bombat e NATO-s ndihmojnë shkatërrimin ekonomik të Kosovës”.(“Gazeta Shqiptare”, 9 prill 1999) Më tutje Barka shkruan: “Qëndrimi i OMONIA-s dhe i autoriteteve të minoritetit grek për të mos marrë refugjatë kosovarë në krahinat ku banon ky minoritet duhet sqaruar se, së pari është ne të njëjtë linjë me qëndrimet e qeverisë tonë dhe asaj greke. Po ashtu ky qëndrim nuk lidhet aq me prishjen e mundshme të ekuilibrave demografike e fetare në Jug, gjë që për të cili s’ka pse të mbajë përgjegjësi minoriteti, aq sa me mundësinë e provokimeve të ndryshme dhe përpjekjeve për t’i prishur ekuilibrat tradicionale në popullsinë e Jugut, duke përdorur për këtë, pse jo refugjatë kosovarë si faktor me sensibilitet më të madh”. (“Gazeta Shqiptare”, 9 prill 1999) Këto fjalë nuk kanë nevojë për shumë koment. “Gazeta Shqiptare” nuk ka botuar reagime ndaj këtij shkrimi, autorët e të cilave kanë bërë ankesa në faqet në internet, çka tregon se qëllimi i kësaj gazete ishte pikërisht “hedhja e vrerit”. Ky Panajot Barka ka shkruar për Italinë: “rrugës për Itali janë vrarë me dashje apo janë zhdukur mbi njëmijë shqiptarë. Asnjë reagim nuk ka. Përkundrazi, Tirana zyrtare falënderonte më mars të 1997 palën italiane se vendosi të nxjerrë nga fundi i detit 88 të mbytur me qëllim nga anija patrullë e tyre. Ndërsa po të ndodhë incidenti më i vogël me ndonjë emigrant shqiptar në Greqi, në Shqipëri bëhet nami !!)”. (“Shqip”, 12 dhjetor 2006, f. 10) E tepërt ta thuash, këtë e kam bërë në polemikë me Barkën, kjo nuk është e vërtetë. Këta shqiptarë nuk janë vrarë nga italianët, por duke kaluar detin dhe sot Italia është vendi që ka legalizuar më shumë shqiptarë (450.000) pa u kërkuar që të ndryshojnë nacionalitetin si Greqia dhe sot Italia është vendi që ka më shumë emigrantë shqiptarë. Sa për nxitjen e përçarjes fetare nga ana e “Gazeta Shqiptare” për këtë jam vetë dëshmitar dhe kam një dosje të plotë. Në vitin 2003, kur filloi çështja penale kundër meje si autor i një libri, “Gazeta Shqiptare”, u bë pjesë e një skenari të kundraligjshëm me zëvendësprokurorin e rrethit gjyqësor Tiranë, Kostaq Beluri, duke botuar ekskluzivisht të dhënat e Prokurorisë për penalizimin tim, të nxjerra në abuzim të detyrës nga prokuroria, si dhe duke më atribuuar mua gjëra që nuk i kam thënë, për të cilat unë jepja referenca në libër se kujt i përkisnin. Nëse hapet kjo çështje “Gazeta Shqiptare” do të duhet të përgjigjet në gjyq për atë se si ishte e mundur se kjo gazetë botonte në të njëjtën faqe prononcimin e prokurorisë se po kërkonte librin për të parë nëse paragrafi i penalizuar ekzistonte, si dhe kopertinën e librit, ku mund ta verifikonte fare lehtë faktin, por që nuk e bëri dhe pas kërkesës sime. Nëse prokurori-bashkëpunëtor i “Gazeta Shqiptare” ka dhunuar me këtë rast nja dhjetë nene të Kodit Penal, gazeta ka dhe ajo pjesën e vet të fajit. Bollino po më nxit ta rihapë këtë çështje dhe po e rihapa nuk do të mbyllet aq lehtë sa mendojnë disa qoftë edhe në prokurori. Pasi paraqet të ashtuquajturat prova, Bollino thotë në padi: “Atribuime të tilla që i bëhen palës paditëse përbëjnë cënim të personalitetit dhe nderit në kuptim të nenit 625/a të KC”. Çudi e madhe me këtë njeri! Në një anë shpallesh trashëgimtar i fashizmit, në anën tjetër flet për moral, për ç’moral, moralin fashist. Gazeta “SOT” është krenare që i ka bërë dëm moral fashizmit. Më tutje, në padi Bollino thotë: “Citimet e bëra më sipër janë shprehje që jo vetëm bien ndesh me moralin e shoqërisë por përbëjnë në kuptimin e tyre juridik edhe vepra penale me sanksione të rënda ndëshkuese (burg)” Tamam mentalitet fashist! Edhe kur bën padi civile kujton burgun! Në përfundim të padisë thuhet: «Në këto rrethana, në bazë të nenit 625 të KC kërkohet rivendosja e të drejtës jopasurore. Pala e paditur duhet të përgënjeshtrojë lajmin e dhënë dhe të detyrohet të dëmshpërblejë për efekte ndëshkuese në shumën prej 2.000.000 (dy milionë lekë)» Por që të ndodhë kjo duhet që më parë të ndodhë një gjë tjetër, të ngjallet ai padroni i parë i «Gazeta Shqiptare», Musolini, që e varën kokëposhtë në Milano me mantenutën e vet. Askujt mos t’i shkojë ndërmend që ta përdorë detyrën shtetërore për të rivendosur dinjitetin e fashizmit. Që nga 28 korriku i vitit 2006, kur burri më trim i Shqipërisë Ilir Meta, kapërceu tryezën e qeverisë në Kuvend, dhe ndaj tij nuk u veprua ligjërisht, çdo shqiptar që i bëhet padrejtësi ka të drejtë të kapërcejë tavolinën e çdo zyrtari të shtetit, pa përjashtuar as gjykatësit dhe prokurorët. Shpresoj që Bollino, i cili gjen në çdo fjalë insinuata denigruese, mos të mendojë se fjalët italisht në dialektin jugor i kam përdorur me qëllim insinues, pasi këtë e kam bërë vetëm për kënaqësinë që të jep kjo gjuhë e pasur. Gjithsesi, ka një mënyrë që Bollino të marrë nga gazeta «SOT» shumën prej 2 milionë lekë të reja ose rreth 35 milion lira-lireta, që na kërkon. Gazeta «Sot është gati t’ia paguajë menjëherë, në kartëmonedha të shtypura një nga printerët e redaksisë, sipas koleksioneve të kartëmonedhave italiane që gjenden në Internet.

Q'fare do te thote te jeshe mik i ylberisti socjalis edushka rama.The ky Carlo Bollino eshte ylberiste i komunizmit Italjan,bashkohen ylberistat si pulat ne hale!!!

[YaSmiN]

Ne pesimet e qytetareve te ish Jugosllavise ne periudhen e shpartallimit te shtetit, mallkohej pa nderprere media per te cilen te gjithe besonin se bente propagande. Ne opinion dy blloqe ishin krijuar mbi median, mjetin ekskluziv te pushtetit te atehershem jugosllav. Gjersa jo serbet e shihin si mjet te regjimit aktual per arritjen e qellimeve te veta, serbet i besonin propagandes se serbet jane populli ndaj te cilin beheshin padrejtesi qysh nga koha e Titos dhe rreshtohej pas kesaj doktrine. Pikepamja rreth politikes mediale te medias qeveritare serbe ka mbetur e njejte ne bllokun kunder saj, se ajo ishte mjet i regjimit dhe atij i sherbente. Ne pjesen tjeter pak gje ka ndryshuar. Jane te shumte ata te cilet edhe sot besojne se serbet vertete ishin te shtypur, ngase media ne menyre profesionale kishte proklamuar politiken e regjimit i cili pervec popujve tjere e demtoi edhe popullin e tij. Ererat e luftes fryenin dhe pohimi i senatorit amerikan Hiram Gjonson se "pasoja e pare e luftes eshte e verteta" u deshmua ne praktike. Ndjenja se po afrohet lufta shkakton tronditjen e pare shpirterore. Prandaj propaganda paraqet perhapjen e qellimte te informatave cofshin edhe te pasakta, permes se ciles nje organizem shteteror a shoqeror deshiron t’i arrije objektivat e veta ne nje rast te caktuar.
Propaganda instrument i totalitarizimit apo demokracive fiktive

Pikepamja se propaganda eshte mjet qe aplikohet nga regjimet totalitare do te kontestohej nga realiteti ne dy vendet fqinje te Kosoves, Serbia dhe Shqiperia. Qysh prej fillimit te viteve '90 Serbia aplikoi sistemin shumepartiak apo parlamentarizimin ne vend. Propaganda e filluar ne fund te viteve '80 vazhdoi deri ne vitin 2000 kur perfundimisht bie nga pushteti njeriu i cili akuzohet te jete ideator i shkaterrimeve ne ish Jugosllavi ne emer te krijimit te Serbise se Madhe. U desht te rrenohet dhe te mirret me force nga opozita televizioni shteteror serb per te pushuar propaganda pro regjimit qe shkaktoi aq shume viktima.

Vleresimi se njerezit ne pergjithesi nuk e duan luften deshmohet edhe me thenjen e gjeneralit gjerman te kohes se Hitlerit, Herman Goering. Ne kujtimet e tij kuptohet lehte se si mund te manipulohet nje popull i tere ne mbeshtetje te nje ideologjie te pushtetit. "Ajo eshte e lehte. E tera qe duhet bere eshte t'u thuash atyre se jane te sulmuar dhe t'i denoncosh njerezit e paqes per mungese te patriotizimit dhe orientim te vendit ne rrezik", kujton Goering duke sqaruar se kjo forme u aplikua edhe nga regjimi i Hitlerit gjate Luftes se Dyte Boterore. Cdo gje filloi mire ne Shqiperine e periudhes pasdiktatoriale te Enver Hoxhes. Ne menyre absolute qytetaret i mbeshteten forcat opozitare me shpresen se jeta e tyre do te ndryshoj per te mire ne nje afat te shkurter. Gjendja e rende dhe ekonomia e shkaterruar nuk e mundesoi nje gje te tille edhe pse ne mediat e kontrolluara nga pushteti, gjerat paraqiteshin ne menyre te perkryer. Si pasoje, mbeshtetja e njerezve per pushtetin filloi te zbehet por jo edhe politika mediale ne median e drejtuar nga njerezit e qeverise. Ajo mbeti e njejte, pro pushtetit, derisa trazirat kunder pushtetit rrezuan qeverine dhe i dhane fund qeverisjes se nje partie duke sjelle ne pushtet nje parti tjeter. Ajo sot eshte ende ne pushtet dhe per televizionin shteteror cdo aktivitet i saj eshte meritor per t'i dhene hapesire ne ekran. Sistemi shumepartiak funksionon e bashke me te edhe propaganda e partise ne pushtet permes medias shteterore. Kjo paraqet deshmi te nje demokracie fiktive.

Fuqia e medias si pushtet i caktuar

Silvio Ueisbord thote se roli i medias mund te kuptohet ne perputhje me modelin e shtypit si "Pushtet i Katert". Ne vendet demokratike liria e shtypit garantohet me ligj. Per te demonstruar kete arritje te demokracise edhe vendet ballkanike ne tranzicion e kane aplikuar ne teori kete ligj por ne praktike mbetet larg. Fjala e kryetarit a kryeministrit malazias, duhet te publikohet ne teresi ne edicionin qendror informativ te Podgorices pa marre parasysh rendesine qe ka fjalimi i tij. Arsytimi i gazetarit dhe redaktorit per kete veprim eshte shume i shkurter. "Ai eshte kryetar prandaj duhet!" Si ne Serbi, Shqiperi apo Mal te Zi, pushteti deshiron qe median ta kete te aferte per t'i ndihmuar ne organizimin dhe orientimin e njerezve ne favor te politikes se tij. Edhe ne demokracite me te avansuara eshte e pamundur te jete gjithcka e perkryer nga pushteti. Per te dhene nje pasqyre qe ai deshiron atehere duhet te tejkalohet limiti i gazetarise objektive. Me nje fjale duhet te shtremberohen faktet, te ekzagjerohen, te keqperdoren dhe te sajohen genjeshtra. E tere kjo eshte nje propagande qe ne literature konsiderohet si negative. Ketu gjerat ekzagjerohen ne njeren ane dhe fshihen ne anen tjeter. Zbulimi i nje te fshehure apo kryerja me sukses e ndonje tregimi te panjohur per lexuesin, e bene ate me te pershtatshem per ndryshime ne shoqeri. "Derisa keto sekrete te mos jene te zbuluara, lexuesit apo shiquesit, do ta kene me te veshtire per te ndryshuar", - pohon Rajan Xhorxh, gazetar amerikan shumevjecar i gazetarise hulumtuese.

Nese gazetari paraqet syrin dhe veshin e popullsise atehere ai duhet te jete i lire ne qasje ndaj cdo rasti qe mund te jete ne dem te qytetarit. Por, duke mos neglizhuar kerkesen per nje pergatitje profesionale te gazetarit. Gazetari i mirenjohur amerikan Karl Bernstain i cili se bashku me kolegun e tij Bob Vooduard, zbuluan aferen "Uotergejt" dhe shkaktuan doreheqjen e kryetarit amerikan Richard Nikson, ka konstatuar se gazetaret duhet te analizojne cdo kend te cdo tregimi me nje nivel te barabarte te entuziazmit. Ne kete menyre cdo mundesi e propagandes negative do te eliminohej.

Propaganda permes pikave me te ndjeshme

Ne kohen e fillimit te hasmerive ne ish shtetin jugosllav, edicionet qendrore fillonin me ngjarje te paparashikueshme edhe pse pa deshmi te verifikuara. Varrezat e shkaterruara te serbeve, ne vendbanimet ku serbet ishin pakice, ishin ne qender te edicioneve informative. Grate serbe duke kryer punet e shtepise ne oborret e tyre me arme ne krah ishin pamje te televizionit shteteror ne ate kohe. Ato arsyetoheshin se jane te rrezikuara. Keto pamje ishte e pamundur te vereheshin nga mjete tjera pervec objektivit te kameres se televizionit shteteror dhe agjencise shteterore te lajmeve. Keta njerez kerkojne mbrojtje klithej ne edicionet informative te televizionit. Njerezit me te ashper te politikes perzgjidheshin per te bere komentet mbi keto ngjarje. Propaganda ishte ne drejtim te fillimit te qerimit te hesapeve me njerezit qe sipas tyre po e cenojne lirine e njerezve te tyre. Ne fakt ndodhte e kunderta. Ne kohen e monizimit ne Jugosllavi, televizioni shteteror i Prishtines publikonte vetem ato informata te cilat servoheshin nga agjencia jugosllave e lajmeve Tanjug. Ajo ka publikuar nje lajm per thyerjen e nje dyqani qe gjendej para nderteses se televizionit, ndersa eshte thirrur ne Tanjug qe seline e kishte ne Beograd. Informata se pari eshte pergatitur atje per tu derguar per emetim ne televizionin e Prishtines. Lajmi nuk ka guxuar te konfirmohet nga gazetari i televizionit edhe pse pse ngjarja kishte ndodhur te hyrja e televizionit. Perzgjedhja e ceshtjeve me te ndieshme, si varrezat, gruaja me pushke ne krah etj, asocojne ne rastin e vrasjes se foshnjeve ne Kuvajt ne prag te fillimit te luftes se Gjirit ne viti 1991.

Mbrojtja me ligj e medias

Edhe ne vendet fqinje, kryesisht ne tranzicion, shtypi i lire dhe lejimi i ekzistimit te burimeve alternative te informimit eshte karakteristike. Ne disa raste vetem formalisht, sepse ne fakt mediat ekskluzivisht i sherbejne autoriteteve shteterore. Ne Shtetet e Bashkuara, sanksionimi i lirise se shtypit, si pjese e amandamentit te pare ne kushtetuten amerikane ka hyre ne fuqi para me shume se 200 vitesh. Duke tentuar te arrijne kete stad te zhvillimit te mediave edhe vendet ballkanike kane treguar shenja te rregullimit te kesaj te drejte me kushtetute. Bosnja dhe Hercegovina e garanton lirine e shtypit me ane te kushtetutes, qofte ne nivelin shteteror, ashtu edhe ne ate te Federates se ketij vendi. Te njejten e ka aplikuar edhe Shqiperia duke garantuar lirine e shtypit, te radios e televizionit. Ajo shkon pak me perpara duke e ndaluar cdo censurim te politikes redaktuese ne media. Nje rregullim te ngjashem e ka bere edhe Republika e Kroacise e cila pervec miratimit me ligj, ka parashtruar ne menyre konkrete kerkesat dhe obligimet me te cilat e ngarkon mediumin publik. Ne kete rast kemi te bejme me nje kontroll te heshtuar mbi median publike, por jo si ne nivel te Serbise dhe ne Malit te Zi, ku mediat publike ende trashegojne formen e ndertuar ne sistemin e kaluar.

Domosdoshmeria e ndertimit te principeve

Mundesia e ndertimit te principeve mbrenda medias eshte garante e percaktimit dhe kahjes se medias. Shoqeria ka nevoje per media e cila veprimtarine e bazon ne pergjegjesi. Per pergjegjesi, nuk duhet rregulla shoqerore e as ligj. "Principet duhet te vijne ne shprehje para rregullave dhe ligjit", mendon Carls Poncet, gazetar profesionist nga Gjeneva. Por, "principet mund te jene edhe te orientuara gabimisht", shton ai. Ne mungese te nje qeverie e nje rregulli medial dhe si pasoje e situates aktuale, nuk vepron as gjykata e cila do te merrte ne shqyrtim ankesat nga publikimet e ndryshme. Kjo e arsyeton formimin e nje organi me pjesemarrjen e perfaqesuesve te shumices se mediumeve dhe aty te promovohet nevoja e ndertimit te medias objektive dhe te mos lejohet publikimi i spekulimeve dhe informatave te pabazuara. Ky do te ishte nje hap i pare, per te vazhduar me tutje me miratimin e rregullave apo ligjeve te cilat do te sanksiononin informimin joobjektiv ose nxites. Tani eshte pergjegjesi e medias per t'i matur pasojat e mbeshtetjes qe do t'i jep nje lideri politik. "Me qellim qe te bejne zhurme, lideret kane nevoje per fjalen e zeshme te mediave", thekson Carls Poncet. Leonard Susman mendon se bazimi i gazetarise ne kod etik do te ndihmoje opinionin sa edhe vet qeveria. "Aplikimi serioz dhe i ndershem, bene qe kodi i lirise gazetareske te krijoje sigurine qe mediat informative te shtypura dhe elektronike t'i sherbejne me se miri te njejtit opinion, njejte sikurse qeveria, vetem se i paraqitur ne forme sherbimi", - pohon Susman. Edhe ne Britani ekziston kodi per media edhe pse ai disa here eshte ndryshuar ne disa pika. Se fundi aty eshte parapare qe: "ne rast se nuk arsyetohet interesi publik, gazetaret nuk duhet te perdorin ose publikojne materialet qe sigurohen nga perdorimi i aparateve te degjimit ose nga pergjimi i bisedave private telefonike". Rishikimi i ketij kodi eshte kerkuar ne veqanti pas vdekjes se princeshes Daiana ne vitin 1997, perkatesisht pjesa qe ka te beje me intimitetin. Profesoresha per etiken mediale ne Universitetin e Dejtonit, Fran Trampits, mendon se menyra me e mire e rregullimit te mediave eshte shpesh vet-qeverisja. Kjo gjithmone bazohet ne idene e vet pergjegjesise ne media. "Vetrregullimi, megjithate presupozon nje stabilitet te mirefillte dhe pjekuri te shoqerise mbrenda te ciles funksionon nje medium", mendon ajo. Xhorxh Gerbner, thote se televizioni sjell imazhe dhe tregime te panumerta ne shtepite tona cdo dite. Andaj, media do ta ndertoj opinion tone permes propagandes. Si produkt i tille ajo do te ndertoje opinionin tone. E tera varet se cili kurs eshte zgjedhur nga media, ai pozitiv apo negativ.

[Kryeplaku]

Meqenese u qenkeni mbledhur gjithe keta djathiste ketu kush me tregon pse nuk me hapet Kuvendi i EDSH?

ka nje arkive te pasur me artikuj aty mbi shume tema qe me interesojne dhe nuk mundem te hyj me si vizitor

kush di dicka eshte i lutur te me ndricoj disi

faleminderit