Ushtarë të përkryer

[bayern]

Kjo temë ne fakt i përket me shume divizioneve që kan shkruar historië e luftes ne planetin tokë.

Po e filloj unë me divizionin e Akilit.

MYRMIDONS qe ne greqisht do të thotë njeri mizë për faktin që uniforma e ketyre luftëtarëve ngjante me një mizë.
Ata ishin batalioni me i eger i luftes se Trojes edhe ishin te fundit qe hyne ne qyteitn qe digjej.

Mgjthte keta luftetare te pegjakur mendohet te jene vetem pjese e mitologjise Greke edhe jo luftetare qe kane ekzistuar ne lashtesi.

Ja edhe kokorja te ciles i dedikohet emri njeri mize.

[Kryeplaku]

Tema i'a vlen megjithese hyrja u be disi gabim, me mitologjine.

Po te me kishe pyetur para tre vjetesh sigurisht qe do u lodhje se me lexuari (per me teper hidh nje sy nga firma ime).... po c'ti bejme, mendje eshte e shkreta nga nje ane hyjne nga ana tjeter dalin (sidomos tani qe nuk na len puna kohe per te rikujtuar historite).

Megjithate po i hyj njecik ngacmimit, keshtu per qejf te historise:

Greqia e Lashte:

Epaminonda (kthehu Thiven ne shtetin me te forte te Greqise, u vra ne lufte dhe deshira e tij e fundit sipas gojedhenave: "ndaloni luften").
Filipi i Dyte (Maqedonia qe ishte vasale e Thives dhe viktime e Illireve u kthye ne shkatruesin e Thives dhe te Illireve dhe ne sunduesin e gjithe Grekeve.... i vogel ishte rob i Illireve, i ri u be topall nga shpata e illireve dhe vdiq ne kulmin e fuqise se tij i tradhetuar nga nje ish dashnor por edhe mbase edhe nga vet Aleksandri).
Aleksandri i Madh ( me i madh nuk behet, gjeti rrugen e hapur nga babai i vet dhe me Greket nen urdherat e tij arriti deri ne Indi ne nje moshe teper te re.... ishte, eshte dhe do te mbetet frymezimi i gjithe strategeve. I paperseritshem!).

Rome

Oktaviani (ate qe nuk arriti Jul Cezari me fjale e arriti Oktaviani me shpate.... fatkeqesisht romanca shekspiriane e ktheu ne personalitet te urryer per shkak te nje dashurije midis Kleopatres dhe Markantonit).

Deokliciani dhe Konstandini i Madh te dy me prej'ardhje illire. ( i pari u be i njohur midis urrejtjes i dyti midis largpamesise, realizmit dhe finokerise.... megjithate para se te arrij te behet i politikan i madh ishte ushtarak i denje dhe thehu kundershtaret duke u bere keshtu sunduesi i vetem i Romes).

Bizanti

Justininiani i Madh pa dyshim perandori me i rendesishem i Bizantit, arriti te rikthej gjithe Mesdheun nen kthetrat e Romes se Re/Konstandinopojes. Ishte illir ne prej'ardhje por vetem latinisht fliste.

Belisari dhe Narsi "i tredhuri". Dy ushtaraket qe thyen Vandalet e Afrikes Veriore, Ostrogot'thet e Italise, Visigot'thet e Iberikut etj. etj. Nuk i dihet se si do ishte shkrujtur emri i Justinianit sot nese nuk kishte keta te dy.

Herakliu nje jete duke munudur armiq te panumert, me ne fund pasi kishte nenshtruar bullgaret, abaret, oniguret e sa e sa te tjere dhe pasi kishte shpetuar Konstandinopojen nga orvatje armiqsh te panumert arriti te hyje triumfues brenda ne Ktisifonen perse (fuqia me e madhe pas Bizantit). Vdiq i hidheruar kur pa se mundimi i nje jete shkoi dem perpara surprizave arabe.

Barbare:
Alarihu
Attila
Teodorihu
etj.

Arabe:
Khaled ibn Ualid (brenda nje periudhe te shkurter shpartalloi Persine madheshtore, pushtoi Irakun dhe pothuajse te gjithe Lindjen e Mesme humbi vetem nje beteje me Bizantinet dhe fitoi 10 te tjera pavarsisht se Arabet kishin deve ne vend kuajve, tekstil ne vend te mburojes dhe nga nje shpate qe per Bizantinet me shume ngjante me thike!).
Muauijeh Ibn Abu Sufian (Moavija)... brenda nje periudhe te shkurter i nisi nje fushate e cila perfundoi me krijimin e nje perandorie qe e kishte fillimin ne Marok dhe fundin ne Singapor (sidoqofte pas'ardhesit e tij i humben brenda dy shekujsh keto perfitime dhe si perfundim i mbyllen ne Spanje/Andaluzi nga frika e dinastise abaside). Ne 678 rethoi Konstandinopojen, pa sukses.
Salah Al Din (Saladini). E verteta eshte se nuk ishte arab por kurd, shporri kryqezatoret dhe u kthye ne tmerrin e Europianeve.

Kristiane:

Karolus Martelus, mbrojti Europen nga pushtimi arab me betejen e Pirineut

Karlomagnus, ndertoi perandorine e shenjte romake me keshillat e Papes sigurisht

Ferdinandi i Spanjes, bashkoi Spanjen e copetuar, shporri Arabet dhe Hebrenjte dhe u kthye ne triumfuesin e Europes (por edhe te Amerikes qe vet e zbuloi)

Filipi i Portogalise

Mongole:
Cejngis Kani
Tamerlani, i tregoi botes se Cejngi vdiq por mund te ringjallej prape

Osmane:
Bajazidi
Mehmeti
Selimi i Dyte

Historia moderne:
Nilson
von Hidenburg
Ludendorf
Rommel
Patton
Hajzenhauer


*persa i perket Hitlerit dhe Napoleonit eshte tragjedi historike qe i referojne per stratege te medhenje! Kishin veti te pamohueshme por vetem se historikisht eshte treguar se kane bere gabime te pafalshme ne temat luftarake, arritjet e tyre pushtuese nuk dedikohen tek aftesia e tyre strategjike por tek aftesia e tyre te kthejne popuj te tere ne makineri luftarake!

** Persa i perket Ruseve/Sovjetikeve kane fituar shume luftra por gjithmone kane pasur numrin me te madh te te humburve (saqe Gjermanet sa here qe dergonin trupa ne Rusi i llogarisnin 1 gjerman = 4 ruse). Kam mendimin se fitoret ruse nuk ishin rezultat i aftesive te tyre luftarake.

flm

[Kreksi]

Tema i'a vlen megjithese hyrja u be disi gabim, me mitologjine.

Po te me kishe pyetur para tre vjetesh sigurisht qe do u lodhje se me lexuari (per me teper hidh nje sy nga firma ime).... po c'ti bejme, mendje eshte e shkreta nga nje ane hyjne nga ana tjeter dalin (sidomos tani qe nuk na len puna kohe per te rikujtuar historite).

Megjithate po i hyj njecik ngacmimit, keshtu per qejf te historise:

Greqia e Lashte:

Epaminonda (kthehu Thiven ne shtetin me te forte te Greqise, u vra ne lufte dhe deshira e tij e fundit sipas gojedhenave: "ndaloni luften").
Filipi i Dyte (Maqedonia qe ishte vasale e Thives dhe viktime e Illireve u kthye ne shkatruesin e Thives dhe te Illireve dhe ne sunduesin e gjithe Grekeve.... i vogel ishte rob i Illireve, i ri u be topall nga shpata e illireve dhe vdiq ne kulmin e fuqise se tij i tradhetuar nga nje ish dashnor por edhe mbase edhe nga vet Aleksandri).
Aleksandri i Madh ( me i madh nuk behet, gjeti rrugen e hapur nga babai i vet dhe me Greket nen urdherat e tij arriti deri ne Indi ne nje moshe teper te re.... ishte, eshte dhe do te mbetet frymezimi i gjithe strategeve. I paperseritshem!).

Rome

Oktaviani (ate qe nuk arriti Jul Cezari me fjale e arriti Oktaviani me shpate.... fatkeqesisht romanca shekspiriane e ktheu ne personalitet te urryer per shkak te nje dashurije midis Kleopatres dhe Markantonit).

Deokliciani dhe Konstandini i Madh te dy me prej'ardhje illire. ( i pari u be i njohur midis urrejtjes i dyti midis largpamesise, realizmit dhe finokerise.... megjithate para se te arrij te behet i politikan i madh ishte ushtarak i denje dhe thehu kundershtaret duke u bere keshtu sunduesi i vetem i Romes).

Bizanti

Justininiani i Madh pa dyshim perandori me i rendesishem i Bizantit, arriti te rikthej gjithe Mesdheun nen kthetrat e Romes se Re/Konstandinopojes. Ishte illir ne prej'ardhje por vetem latinisht fliste.

Belisari dhe Narsi "i tredhuri". Dy ushtaraket qe thyen Vandalet e Afrikes Veriore, Ostrogot'thet e Italise, Visigot'thet e Iberikut etj. etj. Nuk i dihet se si do ishte shkrujtur emri i Justinianit sot nese nuk kishte keta te dy.

Herakliu nje jete duke munudur armiq te panumert, me ne fund pasi kishte nenshtruar bullgaret, abaret, oniguret e sa e sa te tjere dhe pasi kishte shpetuar Konstandinopojen nga orvatje armiqsh te panumert arriti te hyje triumfues brenda ne Ktisifonen perse (fuqia me e madhe pas Bizantit). Vdiq i hidheruar kur pa se mundimi i nje jete shkoi dem perpara surprizave arabe.

Barbare:
Alarihu
Attila
Teodorihu
etj.

Arabe:
Khaled ibn Ualid (brenda nje periudhe te shkurter shpartalloi Persine madheshtore, pushtoi Irakun dhe pothuajse te gjithe Lindjen e Mesme humbi vetem nje beteje me Bizantinet dhe fitoi 10 te tjera pavarsisht se Arabet kishin deve ne vend kuajve, tekstil ne vend te mburojes dhe nga nje shpate qe per Bizantinet me shume ngjante me thike!).
Muauijeh Ibn Abu Sufian (Moavija)... brenda nje periudhe te shkurter i nisi nje fushate e cila perfundoi me krijimin e nje perandorie qe e kishte fillimin ne Marok dhe fundin ne Singapor (sidoqofte pas'ardhesit e tij i humben brenda dy shekujsh keto perfitime dhe si perfundim i mbyllen ne Spanje/Andaluzi nga frika e dinastise abaside). Ne 678 rethoi Konstandinopojen, pa sukses.
Salah Al Din (Saladini). E verteta eshte se nuk ishte arab por kurd, shporri kryqezatoret dhe u kthye ne tmerrin e Europianeve.

Kristiane:
Europen nga pushtimi arab me
Karolus Martelus, mbrojti Europen nga pushtimi arab me betejen e Puatjes(300 KM J.P.te Parisit.ne shek. XIII-të.

Karlomagnus, ndertoi perandorine e shenjte romake me keshillat e Papes sigurisht

Ferdinandi i Spanjes, bashkoi Spanjen e copetuar, shporri Arabet dhe Hebrenjte dhe u kthye ne triumfuesin e Europes (por edhe te Amerikes qe vet e zbuloi)

Filipi i Portogalise

Mongole:
Cejngis Kani
Tamerlani, i tregoi botes se Cejngi vdiq por mund te ringjallej prape

Osmane:
Bajazidi
Mehmeti
Selimi i Dyte

Historia moderne:
Nilson
von Hidenburg
Ludendorf
Rommel
Patton
Hajzenhauer


*persa i perket Hitlerit dhe Napoleonit eshte tragjedi historike qe i referojne per stratege te medhenje! Kishin veti te pamohueshme por vetem se historikisht eshte treguar se kane bere gabime te pafalshme ne temat luftarake, arritjet e tyre pushtuese nuk dedikohen tek aftesia e tyre strategjike por tek aftesia e tyre te kthejne popuj te tere ne makineri luftarake!

** Persa i perket Ruseve/Sovjetikeve kane fituar shume luftra por gjithmone kane pasur numrin me te madh te te humburve (saqe Gjermanet sa here qe dergonin trupa ne Rusi i llogarisnin 1 gjerman = 4 ruse). Kam mendimin se fitoret ruse nuk ishin rezultat i aftesive te tyre luftarake.

flm

Karolus Martelus, mbrojti Europen nga pushtimi arab me betejen e Puatjes(300 KM J.P.te Parisit.ne shek. XIII-të.

[Kryeplaku]

Karolus Martelus, mbrojti Europen nga pushtimi arab me betejen e Puatjes(300 KM J.P.te Parisit.ne shek. XIII-të.

Me duket se ke te drejte -megjithese nuk jam i sigurte- per emrin e betejes. Megjithate malet qe ndajne Francen nga Iberiku quhen "Pirine" dhe midis atyre maleve u krijua kufiri 700-vjecar midis Arabeve dhe Europes. Problemi ishte se nese merrnin Francen atehere nuk do kishin asnje problem me Europen qe mbetej, e cila ne ate kohe duhet te ishte e ndare ne qindra feude e inate nder-komunitare. Prandaj kjo beteje do mbetet nje nga betejat me kryesore te Historise se Europes si edhe te Historise se gjithe Njerezimit. Sidoqofte Arabet e morren mesimin dhe qysh atehere nuk i hyne me mundimit te kalojne Pirineun... Te njejtin mesim morren edhe me "lengun e zjarrte" (nje lloj zifti a nafte perveluese qe kishin shpikur shkencetaret bizantine) dhe kur rethuan Konstandinopojen... dhe keshtu pak a shume u shpetua Europa nga arabizimi apo islamizimi. (Sidoqofte Turqit u treguan me kembengules se Arabet dhe nuk i'u bente shume vone edhe pse deshtuan reth dy shekuj qytet-rethimi te Konstandinopojes... dhe me ne fund arriten ta pushtojne midis nje tradhetie).

Hyrja e Arabeve ne Siceli dhe Italine e Jugut me vone nuk kishte rendesine e Puaties dhe rethimit te Konstandinopojes, ngase ne kete moment Arabet ishin ndare ne dhjetra grupe dhe ne Europe kishte lindur nje fuqi e re... Normandet (pasardhesit e Vikingeve).... dhe keta jo vetem qe mbrojten Italine nga Arabet, por me udhezimet e Papes arriten te pushtojne vet Konstandinopojen (1204) dhe te gjithe Lindjen e Mesme.

flm

[Arcas]

Kryeplak, ku e ke mesuar kete histori mahnitese, tek Disovery Channel, apo ndonje History Channel me ndonje ciceron e di vete ti. Eh more Kryeplake, siduket malli i tepert ti ka vdekur te gjitha qelizat e trurit e je kthyer ne nje historian pasiv, dmth merr kocken qe te japin te tjeret.

Po si ore djale Aleksandri i Madh paska bere kerrdine me Greket, me cilet Grek?
Per perandoret Romake, ke plot stratege me te medhenj qe ishin po Ilire, por siduket emisioni kaq e ka patur misionin.

[alibaba]

Nga mitologjia më shumë më pëlqen Herakliu që kreu 12 bëmat e famshme.
Nga historia shqiptare luftëtari më i përkryer për mua mbetet Azem Bejta.Ai është i përkryer për Strategjinë që përdorte dhe vendosmërinë në sulm dhe mungesën e mëshirës ndaj armiqve dhe shkijeve. Sepse kur bëhet fjalë për luftëtarë atëherë këtu nuk mund t'a fusim Aleksandrin e Madh që ishte Mbret e jo luftëtar.
Nga historia botërore që përsëri i takon historisë shqiptare luftëtari më i përkryer është Milosh Kopiliqi. Ai ishte një rast i rrallë që fillikat vetun kishte arrit me e vra sulltanin e nji perandorie aq të madhe.

[DEN_Bossi]

Per mendimin tim, njeriu me trim dhe luftetari me i denje, me aq sa kam lexuar dhe di une , ka qene Hasan Riza Pasha. Trimeria dhe zgjuarsia e tije ne ruajtjen e shkodres, kur kjo qe e rrethuar nga ushtria malazeze, ka bere buje jo vetem ne shqiperi po ne te gjithe europen ne vitet 1911-12.

[joss]

Kjo temë ne fakt i përket me shume divizioneve që kan shkruar historië e luftes ne planetin tokë.

Po e filloj unë me divizionin e Akilit.

MYRMIDONS qe ne greqisht do të thotë njeri mizë për faktin që uniforma e ketyre luftëtarëve ngjante me një mizë.
Ata ishin batalioni me i eger i luftes se Trojes edhe ishin te fundit qe hyne ne qyteitn qe digjej.

Mgjthte keta luftetare te pegjakur mendohet te jene vetem pjese e mitologjise Greke edhe jo luftetare qe kane ekzistuar ne lashtesi.

Ja edhe kokorja te ciles i dedikohet emri njeri mize.

Ne historine moderne mendoj se luftetare te perkryer mbahen trupat nepaleze, ose "Trupat Gurka", luftetare qe historikisht luftojne nen flamurin britanik, por jane nga Nepali. Ekspertet thone se jane trupat me te stervitura ne bote.

[joss]

Per mendimin tim, njeriu me trim dhe luftetari me i denje, me aq sa kam lexuar dhe di une , ka qene Hasan Riza Pasha. Trimeria dhe zgjuarsia e tije ne ruajtjen e shkodres, kur kjo qe e rrethuar nga ushtria malazeze, ka bere buje jo vetem ne shqiperi po ne te gjithe europen ne vitet 1911-12.

Luftoi populli se per ......... ekziston nje fotografi e kohes ku duket qarte se kane luftuar edhe grate....

[joss]

Ne historine moderne mendoj se luftetare te perkryer mbahen trupat nepaleze, ose "Trupat Gurka", luftetare qe historikisht luftojne nen flamurin britanik, por jane nga Nepali. Ekspertet thone se jane trupat me te stervitura ne bote.

Me mirekuptoni por do te perkthej me vone se nuk kam kohe.

The Legendary Gurkha Soldiers

When thinking of the “best of the best” in military terms, a handful of global names come to mind, and among those are the Gurkha soldiers of Nepal. Brought to world attention in the nineteenth century, the Gurkhas gained respect and admiration as skilled and tough soldiers, though their origins go a bit further back.
During the eighteenth century, the mountain kingdom of Gorkha, west of Kathmandu, grew in strength and size, conquering nearby areas and invading Tibet. The Gorkha soldiers gained a reputation as fierce warriors, and stories and legends began to grow around the soldiers.
Recruits were drawn from many ethnic groups in the area, some of which already had warlike reputations, including the Magar. Gurung and Limbu. In 1763, the first Gurkha regiments were created and between the years of 1804 to 1837, under the leadership of Prime Minister Bhimsen Thapa, the army was increased and the military strengthened. A parade ground built at this time is still in use today.
Military expeditions in Tibet and China in the late 1700’s proved the merit of the Gurkha soldiers, but missions sent south toward India generally failed when met by the British East India Company forces. Skirmishes escalated into the Anglo-Nepalese War (1814–1816), which the British won. The British may have felt the superiority of their military might, however, they also gained at this time an admiration for the abilities of the Gurkha soldiers. In Dehra Don, where the British held prisoners of war, the captives so impressed their captors that a Lt. Frederick Young formed the first volunteer Corps of Gurkha soldiers in 1815, even before the war ended. The respect was mutual. With the Treaty of Sagauli at the end of the war, the Nepalese gained official recognition from Great Britain, and the British gained the right to recruit Nepalese into their army. Thus began the international fame of the Gurkha soldiers.
Though initially hampered by the fact that British military recruiters were not actually allowed to enter Nepal, the ranks of the Gurkha regiments began to swell and in time became vitally important to the British military presence in India. The Gurkhas proved their worth to the British with their loyalty and skill during the Sepoy Rebellion (1857-1858), after which the grateful British bestowed several honors upon the Gurkhas. They also proved themselves to be flexible and adaptable fighters and over time fought in wars all over the world.