Plasari dhe Biblioteka

[erzeni]

shekulli
----------------

Drejtori aktual i Bibliotekës Kombëtare të Shqipërisë, ndihet i lodhur nga "marrëdhëniet me murin", nga heshtja e shtetit për problemin e madh të "aneksit" të bibliotekës.
Plasari vendos të lërë postin e drejtorit

Zefina Hasani
Pesë vite më parë, e ulën "me detyrim" në kolltukun e drejtorit të Bibliotekës Kombëtare të Shqipërisë. Tani Aurel Plasari ka vendosur të çlirohet prej kësaj detyre dhe deklaron se -"Unë po përgatitem të largohem. Së shpejti do të jem në një detyrë tjetër." Shpjegon me gjeste duarsh se pesë vitet e ikura mbi atë kolltuk…i kanë ardhur, gati në majë të hundës. Gjithsesi nuk pranon të tregojë punën e re të cilën synon-"Do të jetë më e thjeshtë se kjo që kisha në këto pesë vjet",-sqaron në të qeshur. Plasari do të iki nga ai vend pune duke lënë pas një "luftë" të hapur (ashtu siç e kanë lënë pak a shumë edhe paraardhësit e tij)…përpjekjen për të rimëkëmbur "aneksin" e harruar të Bibliotekës Kombëtare, në të cilin ruhet një pasuri e paçmueshme librash dhe periodikësh në gjuhët e huaja.
Të gjithë ata që kanë drejtuar këtë institucion para tij kanë këmbëngulur për këtë çështje por asgjë nuk është arritur. Edhe në pesë vitet e drejtimit të tij, këmbëngulja për ta risjellë në vete aneksin e Bibliotekës Kombëtare, për ta bërë atë sërish funksional, ka qenë e vazhdueshme. Shpesh herë është përpjekur të bëjë çdo përçapje të mundshme brenda qarkut administrativ për të siguruar së paku riaftësimin e ndërtesës . Por rezultatet kanë qenë të pakta. Ndërhyrja për të ndrequr çatinë që pikonte, për të vënë disa dyer dhe dritare të reja, pak më vonë përpjekja për ta kthyer këtë ndërtesë në monument kulture që ruhet nga shteti (kjo ndodhi në 1999)…nuk kanë mundur ta ndryshojnë situatën. Ndaj drejtori shpesh është orvatur të parashtrojë në instanca eprore administrative gjithë hallet e këtij aneksi. Dhe në të gjitha herët i është përgjigjur heshtja. Asnjëherë drejtorit Plasari nuk i është dhënë një përgjigje negative, asnjëherë kërkesat e tij nuk ia kanë refuzuar, veçse heshtja zyrtare e ka lodhur më shumë se çdo ta kishin mërzitur ato të parat. E ka lodhur marrëdhënia me heshtjen zyrtare, marrëdhënia me murin. Ndaj pas kësaj ikjeje (nga posti drejtues), në vitin e pestë të shërbimit në këtë detyrë premton se libri i tij i radhës do të titullohet "Letra murit", libër i cili nuk do të jetë gjë tjetër veçse përmbledhje me letrat që ai u ka dërguar ish-kryeministrave dhe ish-presidentit nga të cilët nuk ka marrë as më të voglën përgjigje zyrtare-"Njoftoj marrjen e shkresës suaj"
* * *
Të gjitha këto, Plasari i zbrazi vetëm pak ditë më parë në sytë e ministres së Kulturës, të përfaqësuesve të grupit diplomatik të fondacioneve të huaja, të deputetë e specialistëve të tjerë. I kishte mbledhur të gjitha në të parën konsultë të hapur organizuar enkas për këtë problem të madh të "aneksit" të Bibliotekës Kombëtare. "Ata panë me sytë e tyre se në ç'gjendje është katandisur kjo pjesë e Bibliotekës Kombëtare,-pohon Plasari-Unë i falenderova që ata iu përgjigjën thirrjes sonë për ndihmë. Ua bëra të qartë se shkak për këtë thirrje është bërë nevoja e ngutshme për ndërhyrjen në këtë pjesë të vjetër të Bibliotekës Kombëtare. Përpara se t'ua lypja këtë ndihmë ua parashtrova gjithë përpjekjet e mia në këto pesë vite, përpjekje të cilat janë përplasur me heshtjen e shtetit. Ndaj falenderova ministren Dade për praninë e saj në atë konsultë. Të paktën ajo pati predispozitën pozitive që e pranoi menjëherë organizimin e kësaj konsulte, në të cilën ajo vetë paraqiti gjithë ndërhyrjet që janë bërë në këto kohë".Plasari shpreson shumë se pas kësaj diçka do të bëhet. Tregon se vetëm pak ditë pas atij takimi i kanë ardhur në zytë kërkesa nga PARSH,-një fondacion gjerman i cili kërkon kushtet dhe afatet e projektit për restaurimin e "aneksit". Veç këtij fondacioni, drejtori ka pasur dhe dy- tre reagime të tjera...ambasada gjermane ka kërkuar të dhëna për koston, disa fotografë të huaj kanë fotografuar dokumentet për të parë pasurinë reale që rri fshehur në atë aneks.
"Çështja është bërë publike tashmë. Kështu që kur ndikohet jo vetëm mbi qeverinë por edhe publikun e trupin diplomatik, problemit nuk i ikën dot më. Ndaj unë shpresoj se diçka do të bëhet. Parimi im, të cilin e paraqita edhe në konsultën e hapur është rikostruskioni i ndërtesës dhe riorganizimi i fondeve për të vënë sërish në shërbim këtë pjesë të Bibliotekës Kombëtare". Plasari mendon se për rikostruksionin duhet të vërë dorë vetë shteti, ndërsa për rikonceptimin, fondacionet e huaja. Me rikonceptim Plasari kupton hapjen e shërbimit, krijimin e dhomës së referimit, shërbimin informatik dhe instalimin brenda bibliotekës së shërbimeve të internetit.
* * *
E për të gjitha këto, sipas përllogaritjeve të bëra do të duhen rreth 127.500 $. Drejtorit Plasari nuk i duket shifër e papërballushme-"Çështja e këtij "aneksi" nuk është aq e vështirë për t'u zgjidhur sa ajo e Teatrit Kombëtar. Vjet u hap një fond prej 60 milionësh nga shteti (në kohën e Luan Ramës) por shteti e tërhoqi sërish mbrapsht. Ndërsa tani që problemi bëhet publik, nuk besoj se do të ketë më lojëra të tilla dhënie-marrjesh"-Sipas Plasarit, problemi mund të ishte zgjidhur me kohë nëse nuk do të kishte dalë dhe një tjetër pengesë. Shpjegon se prej kohësh Kryqi i Kuq ka synuar që ta marrë godinën duke e quajtur pasuri të vetën e duke pretenduar se ua kishin dhuruar motrat e Zogut. "Unë kam këmbëngulur që shteti të ndërhynte në sheshimin e kësaj pengese". Por me gjithë këto përjekje nuk është arritur gjë tjetër veçse ruajtja e kësaj pasurie që fshihet në aneksin e vjetër, të paktën. janë realizuar dhe disa ndërhyrje të vogla çati, dyert….ndërsa tani ka ardhur koha që të gjithë të kuptojnë se nuk ka më vend për të tilla ndërhyrje të vogla. "Ajo që rrezikohet është literatura e huaj pasi shqipja është shpërngulur me kohë në qëndrën e Bibliotekës. Të huajve ne u themi se kulturën e tyre e kanë në atë aneks të vjetër, se kultura e tyre është e rrezikuar ndaj ata duhet të jenë të parët që duhet të ndërhyjnë"-Si të thuash ky është "rengu" që drejtori ka ngritur prej kohësh. Ua bëri të qartë edhe në konsultën e hapur të huajve se ndihma kërkohet për kulturën e tyre dhe jo për atë shqiptare. "Rengu" ndoshta do ta japë rezultatin e vet. Drejtori e ngriti. Ai që do vijë pas tij do t'i shijojë rezultatet.


Në mykun dhe pluhurin e një biblioteke

Në këtë pjesë të Bibliotekës Kombëtare prej vitesh qëndrojnë të ngjeshura ndaj njëra-tjetrës botimet e tre shekujve….rreth 150 tituj të Shekspirit, veprat e parasokratikëve të antikitetit, veprat në latinisht, veprat e Dantes, Hygoit, Bajronit, Majakovskit…e të gjitha këto janë lënë në harresë, në myk e në pluhur. Aneksi i vjetër i Bibliotekës Kombëtare është kthyer në një depozitë të rëndomtë, me rrjet elektrik të amortizuar


Një grua e ulur në korridor pohon me kokë se ajo është punonjësja e bibliotekës, ose siç quhet ndryshe e "aneksit" të Bibliotekës Kombëtare të Shqipërisë. Sqaron pas kësaj se është ulur aty jashtë sepse e ka të pamundur të rrijë gjithë kohën brenda në atë aneks. Ndërsa ajo flet, pas supeve të saj, në sportelin e vjetëruar duket qartë një tabelë mbi të cilën ishte shkruar …"Shërbimi është i mbyllur". "Është ky një urdhër i dhënë kohë më parë nga vetë drejtori i Bibliotekës, sepse kushtet e punës që nga 1999, kanë rezultuar jashtë standardit. Është e pamundur të shërbesh",-nis e rrëfehet punonjësja, ndërsa hap derën e drunjtë, pas së cilës shfaqen dhoma të tëra me raftë librash të lartë zhytur në errësirë, zhytur në pluhur, zhytur në myk e insekte. Ndez për pak dritën sa për të rrëfyer udhën për në të tjera dhoma. Pastaj friket dhe e fik menjëherë çelësin. Nis ta ndriçojë udhën me elektrikun e dorës, tek i cili ka më shumë besim. "Këtu janë rreth 500 mijë libra në gjuhë të ndryshme…italisht, gjermanisht, rusisht, frengjisht, anglisht…Të gjitha kanë mbetur këtu të mbuluara nga pluhuri sepse ka vite që askush nuk vë dorë mbi to. Ne nuk mund të punojmë pasi që në kontrollin që iu bë godinës në 1999, rezultoi se ne kishim punuar me rrezikun mbi kokë pa e ditur". Punonjësja Meliha Shina nxjerr nga sirtarët e vjetër një akt- kontroll të atij viti në të cilin ishin renditur përfundimet. Sipas atij aktkontrolli rezultonte se godina është në rrezik nga instalimet elektrike të cilat janë jashtë kushteve teknike. Linjat elektrike kanë rënë mbi raftet e librave. Mjetet e sinjalizimit në rast rënie zjarri mungojnë edhe ato pak mjete dore që ekzistojnë tashmë janë jashtë përdorimit. Rezultoi se godina është me çati të djegshme, e pikërisht mbi të qendron rrjeti elektrik. Ndaj dhe vendimi u dha i prerë…që të bëhej ndërprerja e energjisë elektrike në katin e parë të godinës, deri në vendosjen e istalimeve të reja.
* * *
Dhe ndërprerja u bë. Që nga ai vendim, punonjësja nuk ka guxuar të punojë më si më parë. Por nuk e ka mbyllur derën për fare-"Jam përpjekur t'u shëbej me sa të mundem studentëve dhe pleqve që vijnë herë pas here. E di që është shumë e rrezikshme por punoj me shumë kujdes duke përdorur këtë elektrik dore, këtë maskë dhe këto doreza. Qëndroj brenda vetëm që aq kohë sa më duhet të gjej një libër, të cilin e gjej me shumë vështirësi në gjithë atë errësirë dhe pluhur."-Punonjësja pohon se është e pamundur të pastrohet ai vend-"Në gjithë këto vite nuk është vënë dorë mbi to. Në mungesë të energjisë elektrike nuk ke se çfarë të bësh. Siç e shikoni këtu dhe raftet janë gati në të rrëzuar pasi dërrasa e tyre është gërryer nga krimbi". Tregon se janë rreth 10 dhoma të mbushura me rafte librash, e secila prej tyre ka rreth 13 të ndara. Mbi këto të ndara, prej vitesh qëndrojnë të ngjeshura ndaj njëra-tjetrës botimet e shekujve….rreth 150 tituj të Shekspirit, veprat e parasokratikëve të antikitetit, veprat në latinisht, veprat e Dantes, Hygoit, Bajronit, Majakovskit… e të gjitha këto janë lënë në harresë, në myk e në pluhur. Aneksi i vjetër i Bibliotekës Kombëtare është kthyer në një depozitë të rëndomtë, me rrjet elektrik të amortizuar, pa sistem ajrimi (më kot punonjësja hap herë pas herë dirtaret e rrënuara nga koha, era e mykut nuk shqitet).



------------------------------



5 vjet drejtor Plasari dhe fare nuk i ka plasur b.... te beje rregullimin..e Bibliotekes.

Nuk ka faj se me zor van dhe e vune direktor dhe perseri ne sekond ja gjejne nji pune tjater te rehatshme.

Cte benj me pare i ziu Plasar ..te pastroj Biblioteken apo te thieje veze ne mullaqet e 14 vjecareve fukaresha.

[MEDEA]

o erzeno...kush plasar osht ky ere? si e ka emrin?

[lozonjare]

Te them te drejten kam disa vite qe jam larguar nga Shqiperia , dhe e kujtoj me shume nostalgji bibloteken kombetare kohen qe kaloja sallat e studimit dhe me vjen keq vertet keq qe te degjosh qe sot ne tirane ka lokale lluksoze , ndertime madheshtore a si per paradoks si shume paradokse shqipetare nuk u investoka per bazen e artit shkences kultures ah librat e mi sa keq me vjen.

[lozonjare]

Te them te drejten ju ktheva perseri kesaj teme pasi vertet u irritova kur degjova qe per nje aneks bibloteke nuk u jepkan fonde nga shteti , ky shteti dhe keto pushtetaret qe ngelen duke u fondusuar per veten e tyre le te behen vetem pak humane , le te kthejne mbrapsht secili nga to nga dy fonde ne vit dhe ja ku u be aneksi i biblotekes , ska ku te veje me turpi shtet pa bibloteke .aman o qeveritare vetem aman te keqen vetem per kulture mos na flisni se na e hapet barkun shkoni pini no i kafe tek aneksi i plasarit

[Seminarist]

Nuk e njeh Aurel plasarin, ish bashkeshorti i Mimoza Ahmetit?

Intelektual mund te jete...

por nqs do te thoja mendimin personal per kete njeri (edhe nuk flas pa e njohur), nuk do te thoja vecse eshte nje tjeter dukuri me bagazh jo premtues ne politike (qe eshte perpjekur te merret) duke krijuar nje tip te "plasar-itur", jo origjinal...."etj"..!

[Leila]

Cte benj me pare i ziu Plasar ..te pastroj Biblioteken apo te thieje veze ne mullaqet e 14 vjecareve fukaresha.

Vajza ishte 16.