Rutine e lodhur
U terhoqėn poezite e stolisura me jetė,
Poezitė me dritė, poezitė me kėngė e dashuri
Une jam i tėrhequr nė qerthullin e dėshirės pėr vetmi,
Pėr errėsirrėn qė tė fsheh dhe
Po i vuaj kėto mungesa ndjesish,
Ti, e ndjen si po vuaj unė?
Janė vuajtje ne modė,
kokėcarrje praktike,
Kriza perdishmerish.
Tani jeta ka rrejdhėn e vet
dhe unė ec,
Pėr tė mos qėnė i pazakontė,
pėr kompromis
Por gjithmone
ne kerkim te vetvetes
ne kerkim te asaj qe
humba dje.
Oh, une ec
Pa nje tjeter
planet!
Mik,
ti mė beson kur tė them
se unė e di mėsimin,
E di unė predikimin
Se te njohesh do te thote te vuash,
Se dituria serviret me kupa brenge
Se pergjigjet gjallojne ne dhoma vetmish.
Dua tė mbyll sytė tani
Por si te fshihem
Nga vuajtja ime praktike,
Nga kokėcarrja ime moderne,
Nga kjo skizofreni impotente,
Nė krizė
Qe dot smė bėn tė vdes?
Tani vdekja ka rrjedhen e vet
Krijoni Kontakt