Dimri ka bere butë

[Henri]

Mbama shperthimin,
ke supe te ma kapesh,
pa lenguar rruges se stuhia ish ne vere!
Kur terbohet lumi, s'ka pragje inati
s'ka njeriu peshe t'i ndaloje vrapin
Thermë ne mundesh!
dhimbjen s'e kam ndjere
s'kam lenguar pragjeve per te kapur deren
ashtu ne gjysme-mbyllje me kuitje
Ka qene kemba ime qe ka shkelur rruges
dhe pluhur ka puthur, ne zhegun e fjetur
eshte gjurma ime, pa shkelqim fosfori
pa kahe te drejte per te prire udhet.
Toka me rendon, dhe pse e kam poshte
shtyp ajrin mbi mua, plasarit dhe rete
Sot jam lakuriq, me kundrojne gjinkallat
vuajtjen time thurin, ushqimin e veres.

[Henri]

Leroi token murg i ngrate;
me dije mbledhur lart e poshte,
ushqeu hallin.
I numeroi çngjyrosjet zallit
Dhe shtriqi kembet qe te prehe
mallkimet qe e ndjekin
Ne Zot te tij e fali brengen
Ia shtrydhi qelbin miresise,
ne marramendjen e harreses.
Ç'kish pare, i zhveshi, harkoi shpinen,
Pa dashur qe te cikë Harkun
e kerkelliti shtyllen.

[lulja_e_dimrit]

Nese s'ke gjume, shiko tek cahen rete
Grinden per te nesermen...
Nese s'ke fjale te mire, mos fol
Pendohesh?!
Nese do vetmine, kerkoje
Zhurme do te sjelle
Harroje veten
Kerko te jetosh te tjere...
Jeto pra ate qe s'e jeton dot...!
Me pak zhurme, me gjume
Me pak fjale, me zemer
Nese nuk te pelqen dhe kjo
Atehere, atehere kujto nje emer
Oh, dhe nese dhe ky emer s'te ul ne shtrat te
bute...
Mos kerko asgje...
Me mire thuaj: nuk...

[Henri]

Kundroj kurrizin e tokes
atje ku kreshta eshte ngritur
me pik shpirtin.
I prek me thember gungen,
harkohet korja-
aty ku le gjurmen vezake mblidhet uje
Hija ime e etur i rri siper
te pengoje Diellin.

[kulla]

ledhatohet gjurma mbi token e diellit
tend.
varet e ngrire vjeshta stomakut
ose rrobave te nderura
te pathara akoma.
tulob
mk
qe te shpetosh nga toka.
dhe mos harro, se me cmende, vetem pasi vdes mund te shijoj nje cigare. ma ler rehat te shkreten.

[VETRIOLI]

te vdekur do tu marr e do tu dredh
te gjithe pa perjashtime
zotat kur baqeta do vijne te me hedhin
me tymin tuaj do ti mbyt