Islamofobia

[forum126]

Islamofobia

Në perëndim flitet për një sëmundje shpirtërore të cilën e quajnë islamofobi dhe për të cilën mendojnë se është e re edhe pse si e tillë është e vjetër dhe e lidhur me fillimin e shpalljeve qiellore. Forma e shfaqjes është frika dhe urrejtja ndaj Islamit pa arsye të pranueshme.

Kjo sëmundje manifestohen me qëndrim armiqësor ndaj fesë Islame: Komente jo të përshtatshme për të Dërguarin dhe shpifje ndaj tij, nxjerrja e ajeteve dhe haditheve nga konteksti i tyre për të sulmuar Islamin, pohimet se sulmet terroriste nuk janë dukuri e izoluar brenda myslimanëve por janë dukuri që përhapet dhe që arsyetohet me argumente fetare. Pretendimet se Islami është shkaku për moszhvillimin e myslimanëve dhe se ai ndeshet me shkencat natyrore dhe teknike, dhe me gjitha nevojat themelore për jetë bashkëkohore, janë vetëm disa nga lista e gjatë e akuzimeve.

Disa tjerë Islamin e konsiderojnë shkak për përhapjen e sistemeve diktatoriale në botën arabe dhe jorespektues për drejtat e grave që sipas tyre janë në pozitën e skllavit.

Nga pasojat e kësaj propagande vuajnë myslimanët të cilët privohen nga drejtat elementare të qytetarit të thjeshtë në perëndim. Nga ky trajtim jo i drejtë vuajnë qytetaret e vendeve perëndimore dhe studentët që nuk priten mirë nga kolegët e tyre...


Cili është shkaku?


Mosnjohja e Islamit dhe ndikimi i propagandës janë disa nga shkaqet për këtë gjendje. Islami të cilin ata e urrejnë dhe prej të cilit frikësohen është “Islami” të cilin e paraqesin mjetet e informimit, kryetarët dhe të zgjedhurit e tyre dhe nuk ka lidhje me Islamin i cili i është shpallur Muhammedit, sal-lallahu alejhi ve sel-elem.

Shkak janë edhe disa gabime dhe krime të kryera prej “myslimanëve” e që i vishen Islamit.

Megjithatë shkaku më dominues është urrejtja e disa njerëzve ndaj Islamin e cila është pasojë e urrejtjes së tyre ndaj të vërtetës.

Kjo urrejtje, është sëmundja kronike nga e cila vuan njerëzimi prej kohës kur shpalljet hyjnore filluan thirrjen e tyre në të vërtetën e qartë:

“Ja, ashtu pra, edhe atyre që ishin më parë nuk u erdhi i dërguar e që nuk i thanë: “Është magjistar ose është i çmendur!” A mos e porositën njëri-tjetrin me këtë? Jo, por ata janë popull renegat.” (Edh Dharijat, 52-53)

Fjalët e tyre janë pasojë e sëmundjes nga e cila vuajnë zemrat e tyre, sëmundja e mosbindjes ndaj kufijve të vendosura-rebelizmit të shprehur ndaj All-llahut dhe nuk janë fjalë me të cilët e kanë porositur njëri tjetrin. Refuzimi i tyre është burimor i rrënjosur thellë në zemrat e tyre. All-llahu, subhanehu ve te’ala, thotë:

“E ata që nuk dinë (kurejshitët politeistë) thanë: “Përse të mos na flasë neve All-llahu, ose të na vijë ndonjë argument”! Po kështu, thëniet e tyre në mënyrë të njëjtë i patën përsëritur edhe ata që ishin para tyre. Të njëjta janë zemrat e tyre.” (El Bekare, 118)

Ky është rregulli i përgjithshëm që vlen për të gjithë mosbesimtarët. Krahas këtij rregulli All-llahu na rrëfen edhe për shembuj individual për persona dhe popuj për të cilët vlen ky përshkrim:

Kështu Nuhi, alejhi selam, i flet popullit tek i cili është dërguar: “...A mos do t’ju detyrojmë për to (pranimin e tyre), kur ju jeni urrejtës të tyre!” (El Hud, 28)

Populli i Themudit të cilin All-llahu e udhëzoi dhe ua tregoi udhën e drejtë “por ata megjithatë më shumë e deshën verbërinë.” (El Fusilet, 17)

All-llahu, subhanehu ve te’ala, kështu i përshkruan armiqtë e Muhammedit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem:

“...Apo mos nuk e njohin të dërguarin e vet (Muhammedin), prandaj ata e refuzojnë atë? Apo mos thanë për të se është i çmendur? Jo, por ai ka ardhur me të vërtetën, e shumica e tyre e urrejnë të vërtetën.” (El Mu’minun, 69-70)


Si duhet vepruar me shkaqet e ndryshme të islamofobisë?


Çdo grup duhet shëruar sipas shkakut. Ata që nuk kanë informata të sakta për Islamin, të cilët ndoshta janë shumica, ndaj tyre kemi detyrë t’ua mundësojmë kuptimin e saktë të Islamit, të kemi durim dhe t’i dëgjojmë argumentet dhe qëndrimet e tyre dhe pastaj, ashtu si është më mirë, të debatojmë me ta.

Atyre që qëndrimin e kanë formuar si pasojë e gabimeve që i kanë bërë myslimanët duhet t’u tregojmë se ato janë gabime individuale që nuk kanë lidhje me fenë tonë. Kështu na mëson feja Islame. Kur disa myslimanë mbytën disa mosbesimtarë në muajt kur lufta është e ndaluar, këtë ndodhi disa mosbesimtarë e shfrytëzuan për të shëmtuar thirrjen Islame. All-llahu, subhanehu ve te’ala, shpalli: “Të pyesin për luftën në muajin e shenjtë, thuaj: “Lufta në të është e madhe (mëkat i madh)...” (El Bekare, 217). Në fillim të ajetit All-llahu vërtetoi se lufta në muajt e shenjtë është mëkat i madh dhe se këtë gjë të cilën e kanë bërë disa besimtarë është gabim i madh. Kur disa njerëz “myslimanë” akuzuan një çifut me vjedhje All-llahu shpalli dymbëdhjetë ajete në kaptinën En Nisa për shfajësimin e tij duke thënë: “Ne të zbritëm ty (Muhammed) librin (Kur’anin) me plot të vërteta, që të gjykosh mes njerëzve me atë që të mësoi All-llahu. Mos u ngatërro për tradhtarët (mos u dil në ndihmë)...” (En Nisa, 105)

Prej këtyre ajeteve është edhe: “Kush bën ndonjë gabim ose mëkat, e pastaj atë ia hedh një të pafajshmit, ai ngarkohet me një shpifje e me një mëkat të hapët.” (En Nisa, 112)

Kështu duhet vepruar sepse detyra jone është mbrojtja e së vërtetës jo mbrojtja e krijesave. Drejtësia është obligim fetar, për çdo njërin në çdo kohë dhe çdo vend.

“...Dhe të mos u shtyjë urrejtja ndaj një populli e t’i shmangeni drejtësisë; bëhuni të drejtë, sepse ajo është më afër devotshmërisë.” (El Maide, 7)

“...Duhet të jeni të drejtë edhe nëse është çështja për (kundër) të afërmit...” (El En’am, 152)


Sa u përket atyre që vuajnë nga sëmundja e urrejtjes ndaj së vërtetës dhe që nuk do të pajtohen derisa të mos bëhemi mosbesimtarë, pasi që e kemi njohur të vërtetën dhe e kemi besuar, pasi që jemi njoftuar me kotësinë e besimeve krishtere dhe çifute të ndryshuara dhe lajthitjen e shekullaristëve që mohojnë shpalljet hyjnore, ata nuk kursejnë mundësitë e tyre në pasuri, kohë dhe dije. Disa prej tyre janë të gatshëm të sakrifikojnë edhe jetën e tyre. Me këta si duhet vepruar?

A duhet ti përgjigjemi thirrjes së tyre dhe të bëhemi mohues. Jo, assesi.

Kundërshtimi dhe urrejtja e tyre vetëm do ta forcojnë bindjen dhe kapjen tonë për të vërtetën dhe urrejtësve do t’u themi: Vdisni me mllefin e juaj...

Gjitha veprimet e juaja do të dështojnë.

“Ata që nuk besuan, shpenzojnë pasurinë e tyre për të penguar nga rruga e All-llahut. Ata do ta shpenzojnë atë dhe ajo do të bëhet dëshpërim i tyre, madje ata do të mposhten.” (El Enfal, 36)

“Ata duan ta shuajnë dritën e All-llahut me gojët e tyre, po All-llahu e plotëson (e përhap) dritën e vet, edhe pse e urrejnë jobesimtarët.” (Saf, 8)


Edhe pse ne e urrejmë atë që ata e flasin dhe ballafaqohemi me vështirësi të shumta, marrim sihariq nga kjo fushatë e padrejtë ndaj Islamit. Këto vështirësi janë argument se ne akoma jemi popull i gjallë dhe se thirrja jonë ka filluar t’i jep frytet.

Askush nuk merret me popullin e vdekur që nuk ka vizion e as veprimtari. Angazhimi me luftë kundër Islamit dhe shpallja e tij për armik numër 1 pas rënies së komunizmit janë argument për gjallërinë tonë.

I falënderuar qoftë All-llahu i cili ka caktuar që në mesin tonë të kemi akoma njerëz që i japin jetë Islamit, që përhapin mesazhin dhe shkaktojnë frikë tek armiqtë e tij.

Kjo fushatë na gëzon dhe është mjet i dobishëm për të përhapur Islamin. Në Haxhin e parë pas fillimit të thirrjes publike në Islam, armiqtë në Mekke të frikësuan nga ndikimi i Muhammedit mbi haxhilerët dolën në rrugë dhe filluan të alarmojnë fiset nga “risia” që ka filluar të përhapet ne Mekke. Kjo fushatë pati efektin e kundërt dhe lajmi për djaloshin e fisit Kurejsh, që thotë se është i dërguar i All-llahut, u përhap tek fiset arabe.

E njëjta gjë ndodh edhe sot. Shumë prej atyre që nuk kanë ditur asgjë për Islamin e as që ndonjëherë u ka shkuar ndërmend të interesohen për Islamin, gjatë këtij sulmi të pamëshirshëm kanë filluar të interesohen për Islamin. Ajo të cilën e mësuan për Islamin ishte shkak që tek ata të lindin simpati ndaj Islamit. Shumë prej tyre vazhduan jetën si myslimanë.

Gëzohemi sepse sulmet kundër fesë, na japin mundësi të përgjigjemi në akuzat, të dëgjohet zëri ynë edhe atje ku zëri ynë asnjëherë nuk do të ishte dëgjuar e as që do të interesoheshin për neve. Në mesin e popujve me siguri ka të mençur që dallojnë të vërtetën që shkëlqen nga e kota e turbullt.

Hyrja në këtë betejë është në llogari të krenarisë më të madhe të perëndimit, vlerat. Perëndimi është ai që krenohet me liritë, tolerancën fetare, sundimi i ligjit...

Shumë prej perëndimorëve dita ditës binden se vlerat e tyre kanë qenë kulla të kartave që u shemben në betejën e parë kundër fesë së vërtetë.

Gëzohemi sepse teknologjia moderne është rreshtuar në radhët e myslimanëve, pas filtrimit të saj nga dëmet e mundshme.

Jemi të vetëdijshëm se disa myslimanë do të ngurrojnë, do shfaqin hipokrizi dhe do të devijojnë, bile dhe do të dalin prej fesë. A do të qajmë, vajtojmë...

Assesi. O robër të All-llahut përqëndrohuni në rrugën e drejtë. All-llahu ata që dolën prej fesë do t’i zëvendëson me më të mirë:

“O ju që besuat! Kush largohet prej jush nga feja e vet (i bën dëm vetes) s’ka dyshim se All-llahu do ta sjellë një popull që Ai e do atë (popull) dhe ata e duan Atë (Zotin), (një popull) që është modest e i butë ndaj besimtarëve, por i ashpër dhe i fortë ndaj mohuesve, që lufton në rrugën e All-llahut dhe që nuk i frikësohet kërcënimit të asnjë kërcënuesi. Kjo (cilësi e atij populli) është dhuratë e All-llahut që i jep atij që do. All-llahu është dhurues i madh, i dijshëm. Mik (i afërt) juaji është vetëm All-llahu, është i dërguari i Tij dhe ata që besuan e që falin namazin dhe japin zeqatin duke bërë rukuë (duke qenë respektues). E kush ka për mik All-llahun, të dërguarin e Tij dhe ata që besuan, s’ka dyshim se ana (pala-krahu) e All-llahut është ngadhënjyese.” (El Maide, 54-56)

Shkroi: Dr. Xha’fer Shejh Idris

[ILMGAP]

Përshëndetje,

Islamofobia, është njëra ndër sëmundjet më të kqia shpirtërore që mund të eksiztojë është kjo (frika ndaj njërës apo tjetrës fe), por meqë po flasim për Islamin, atëherë këtë e hasim edhe në ambientet ku ne jetojmë, e hasim në vendin ku punojmë, në shkolla, institucione etj., islamofobia sot njëkohësisht është dhe problem ndërkombëtar përderisa vetë Islami konsiderohet problem për botën. Islami është fe e padëshiruar për botën, poashtu dhe Muslimanët të cilët janë praktikues të Islamit, ndërsa ata muslimanë të cilët nuk janë praktikues të Islamit janë miqë me islamofobët, sepse islamofobët sot shfrytëzojnë PseudoMuslimanin për të përfill interesat dhe qëllimet e tyre. Sot një islamofob, nga frika e tij për Islamin, ndërmerr vendime të pakapshme për Muslimanët, anti muslimane, anti islame, të cilat shkaktojnë paknaqësi tek Muslimanët dhe vjen deri tek ato momentet të cilat nga shumë njerëz quhen "budallaki" por dhe aq njerëz e quajne "protestë", ndaj këtyre vendimeve të gabuara anti islame, muslimane. Sot një islamofob me post të lartë, nuk punëson një Muslimanë në punë, por punëson Islamofob të tjerë (ku në mesin e tyre dhe PseudoMuslimanët), që së bashku të kenë një ambient më të rehatshëm, jo të frikshëm.

Veprat e Islamofobëve, janë vepra të gabuara të cilat në njërin aspekt apo tjetrin emërohen si të tilla. Të ndalohet një vajzë në shkollë me shami është vepër dhe vendim i gabuar i "islamofobit", poashtu të mos lejohet vajza (gruaja) femra, që në foton e pasportës t'a bëj me mbulesë (shami) poashtu është vepër dhe vendim i gabuar i "islamofobëve", të mos pranosh në punë një njëri i cili parashtron kërkesën për punësim tek ti me justifikimin se është muslimanë, poashtu është një vepër e gabuar e "islamofobëve".

Në vende të shumta në botë, numri i deputetëve të cilët janë muslimanë (jo PseudoMuslimanë), është shumë i vogël madje në shumë vende nuk ka muslimanë me post të tillë. Sa mund të jetë i rrezikshëm një Musliman në qeveri në mes 119 njerëzve me përkatësi tjetër fetare ?! Normalishtë Islami shëndrohet në Islamofobi vetëm në atë moment kur një individ ka një urrejte të brendshme të pa imagjinueshme ndaj kësaj feje, një Islamofob nuk është "dikush" që mund t'i shërbej pozitivitetit, ai "dikush" i cili është islamofob, pa marrëparasysh postit të tij me plotfjalën mund të themi se i mungon njëra ndër qelizat themelore për funksionimin në mënyre normale të trurit.

[xfiles]

ILMGAP,
dmth sipas teje nje musliman i vertete nuk duhet te kete miq jo-musliman?

[BEHARI]

ILMGAP,
dmth sipas teje nje musliman i vertete nuk duhet te kete miq jo-musliman?

une per vehte jam musliman dhe qe ne femirin time e deri me sot kam disa shoke shum te mire katolik!

[xfiles]

une per vehte jam musliman dhe qe ne femirin time e deri me sot kam disa shoke shum te mire katolik!

edhe une behar, si qafir qe jam kam jo disa por nje ushtri te tere me shoke te shkelqyer musliman qe i kam pat ne shkolle, kam debatuar dhe me ta per pune feje, por vllazeria mbreteron mbi bindjet fetare.

Por u habita nga shkrimi i ILMGAP ku po flet per "pseudomuslimanet" qe bejne miqesi me qafirat.

[BEHARI]

edhe une behar, si qafir qe jam kam jo disa por nje ushtri te tere me shoke te shkelqyer musliman qe i kam pat ne shkolle, kam debatuar dhe me ta per pune feje, por vllazeria mbreteron mbi bindjet fetare.

Por u habita nga shkrimi i ILMGAP ku po flet per "pseudomuslimanet" qe bejne miqesi me qafirat.

tek une shprehja "qafir"nuk ze vend ne fjalorin tim te perditshem,po qe puna per te pa fete ose"ateistet"eshte problemi tyre"madje nuk me shqetson fare vendimi tyre per sa kohe qe ata nuk me nderhyjne ne bindjet e mia !se cili beson per vehten e tia,per kete dhe dhogaria do jepet nga secili vec e vec!

[referi_1]

tek une shprehja "qafir"nuk ze vend ne fjalorin tim te perditshem,po qe puna per te pa fete ose"ateistet"eshte problemi tyre"madje nuk me shqetson fare vendimi tyre per sa kohe qe ata nuk me nderhyjne ne bindjet e mia !se cili beson per vehten e tia,per kete dhe dhogaria do jepet nga secili vec e vec!

Kjo është gabim trashanik për nji arsye të madhe.
Sepse tekfiri (ta bësh dikë qafir) në disa raste është nga domosdoshmëria e fesë,pra për ta realizuar ose për ta përmbushur (idhHarud-din) fenë.Sepse feja nuk realizohet përveç se me tekfirin (të bërit) kjafira të pabesimtarëve qoshin ato pabesimtarë në asëll (bazë) ose qofshin ato pabesimtarë nga ummeti i profetit.
Thotë shejh Abduluehhabi r.a :
''Dije Allahu të mëshiroftë,GJËJA E PARË QË ALLAHU FARZ JA KA BËRË (E ka urdhëruar) NJERIUT,ËSHTË TË BËRIT KUFËR NË TAGUT (tagutin ta shpallish kjafir) DHE IMAN (besim) NË ALLAHUN.
Argument për ktë janë fjalët e Allahut :''.....Adhuroni Allahun dhe rrini larg tagutit.''(En-A'm 36) dhe shum ajete tjera.
Sa i përket të bërit qafir tagutin,pra DUHET TË KESH BINDJEN SE BESIMI I TAGUTIT NUK ËSHTË I DREJTË (është gabim),TË DISTANCOHESH NGA AI (të largohesh),TA URREJSHË,TA ARMIQËSOSH (ti shpallish luftë) DHE TA BËSH TEKFIR (qafir)...''MExhmuatu-teuhid 329).
Kurse në nji vend tjetër thotë shejh AbdulUehhabi rahimehulla,për armiqt dhe kundërshtarët e kësaja dave janë 10 kategori njerëzish midis tyre do ti veçoj :
2.Ka nga njerëzit që i bëjnë IBADET VETËM ALLAHUT TË VETMIT,POR NUK E KAN MOHUAR SHIRKUN DHE NUK I KAN ARMIQËSUAR MUSHRIKËT.
3.Këtu hyn ata që i kan armiqësuar (mushrikët) por NUK I KAN BËRË TEKFIR (nuk i kan shpallur kjafira)..'' (Fethul mexhid,Risala e shejh Abduluehhabit r.a f.357).
Ka dy lloj miqësimi me kjafirat :
-Miqësimi që NUK të nxjerr nga islami (për çështje daveti dhe dunjaje,tregti..etj) dhe
-MIqësimi që të nxjerr nga islami.Kjo është kur qafirat i ke marrë për mbrojtës ose ju ndihmon kundra muslimanëve (kundra fesë së Allahut).
.................................................. .................................................. .......................
Thotë shejh Ishak Abdurrahman r.a,stërnipi I shejh Abduluehhabit r.a : ‘’… Si mund ti edukojmë (mësojmë) ne ato njerëz rreth meseleve të rendit të dytë (Furud-din), kur ato njerëz po adhurojnë varrezat, dhe aspak nuk e dijnë domethanjen e islamit (Aslu-din)?
((Fetvat e ulemasë të Nexhdit, 3/116)

[BEHARI]

Kjo është gabim trashanik për nji arsye të madhe.
Sepse tekfiri (ta bësh dikë qafir) në disa raste është nga domosdoshmëria e fesë,pra për ta realizuar ose për ta përmbushur (idhHarud-din) fenë.Sepse feja nuk realizohet përveç se me tekfirin (të bërit) kjafira të pabesimtarëve qoshin ato pabesimtarë në asëll (bazë) ose qofshin ato pabesimtarë nga ummeti i profetit.
Thotë shejh Abduluehhabi r.a :
''Dije Allahu të mëshiroftë,GJËJA E PARË QË ALLAHU FARZ JA KA BËRË (E ka urdhëruar) NJERIUT,ËSHTË TË BËRIT KUFËR NË TAGUT (tagutin ta shpallish kjafir) DHE IMAN (besim) NË ALLAHUN.
Argument për ktë janë fjalët e Allahut :''.....Adhuroni Allahun dhe rrini larg tagutit.''(En-A'm 36) dhe shum ajete tjera.
Sa i përket të bërit qafir tagutin,pra DUHET TË KESH BINDJEN SE BESIMI I TAGUTIT NUK ËSHTË I DREJTË (është gabim),TË DISTANCOHESH NGA AI (të largohesh),TA URREJSHË,TA ARMIQËSOSH (ti shpallish luftë) DHE TA BËSH TEKFIR (qafir)...''MExhmuatu-teuhid 329).
Kurse në nji vend tjetër thotë shejh AbdulUehhabi rahimehulla,për armiqt dhe kundërshtarët e kësaja dave janë 10 kategori njerëzish midis tyre do ti veçoj :
2.Ka nga njerëzit që i bëjnë IBADET VETËM ALLAHUT TË VETMIT,POR NUK E KAN MOHUAR SHIRKUN DHE NUK I KAN ARMIQËSUAR MUSHRIKËT.
3.Këtu hyn ata që i kan armiqësuar (mushrikët) por NUK I KAN BËRË TEKFIR (nuk i kan shpallur kjafira)..'' (Fethul mexhid,Risala e shejh Abduluehhabit r.a f.357).
Ka dy lloj miqësimi me kjafirat :
-Miqësimi që NUK të nxjerr nga islami (për çështje daveti dhe dunjaje,tregti..etj) dhe
-MIqësimi që të nxjerr nga islami.Kjo është kur qafirat i ke marrë për mbrojtës ose ju ndihmon kundra muslimanëve (kundra fesë së Allahut).
.................................................. .................................................. .......................
Thotë shejh Ishak Abdurrahman r.a,stërnipi I shejh Abduluehhabit r.a : ‘’… Si mund ti edukojmë (mësojmë) ne ato njerëz rreth meseleve të rendit të dytë (Furud-din), kur ato njerëz po adhurojnë varrezat, dhe aspak nuk e dijnë domethanjen e islamit (Aslu-din)?
((Fetvat e ulemasë të Nexhdit, 3/116)

me sa une kuptoj,ti nuk ke arritur te kuptosh thelbin e asaj qe une kam thene ne citimin me lart..?
riperseris dhe nje here se,fjala apo epiteti "Qafir"nuk gjen vend ne fjalorin e perdorur nga une ne jeten e perditshme!!
me kete dua te them se ,une si besimtar mysliman,nuk dua te marre guximin
qe te abuzoj duke quajtur x apo y person si "qafir"per sa kohe qe asnjeri nuk jemi perfekt!!
mbase une mund te quaj diken si jo besimtar Ateist,por kjo nuk me ndalon mua qe ta e ftoj ate tek besimi ne Zot,
dhe ne kete rast do beja gjen me te mire per keta dhe per vehten!
kurse nje personi te cilin une mund ta quaja si "qafir"nuk kam arsyen me te vogel qe te i argumentoj apo te i sugjeroj
ndo nje gje ne lidhje me fene pasi realativisht jemi ne kahe te kunderta!
pikerisht per keto qe une spjegova me larte,mbroj idene se ecili ka besimin e e tia
dhe secili do jap dhogari per vehte diten e gjykimit,si besimtari,ateisti,si gjunafqari,qofte dhe
"qafiriet"te cilivet nuk ju detyrohem as dhe nje sekond kohe per te humbur pas tyre!!

[xfiles]

Sa i përket të bërit qafir tagutin,pra DUHET TË KESH BINDJEN SE BESIMI I TAGUTIT NUK ËSHTË I DREJTË (është gabim),TË DISTANCOHESH NGA AI (të largohesh),TA URREJSHË,TA ARMIQËSOSH (ti shpallish luftë) DHE TA BËSH TEKFIR (qafir)...''MExhmuatu-teuhid 329).

si ta kuptoj une kete tani,
nuk dua te bej asnje supozim,
domethen, ti duhet te urresh nje njeri vetem sepse nuk beson ne te njejten gje, edhe pse ai njeri nuk i ka bere kurre te keqe askujt?


Behar,
kur une flas kunder islamit, nuk e kam kunder besimit ne allah dhe praktikimin e besimit nga besimtaret e thjesht,
por kunder ketij lloj islami si po na shpjegon ky shoku me siper.

[ILMGAP]

na e shurllut bothen me kta budalakija t juvet. kta *** islamista jan ba problem n venin ton. vyn mu que edhe me jav shkerdhye nanen tanve. ma i mir asht ni magjup se ni ksi islamisti i dhim.

Pse cfarë ke ti më shumë se një magjup apo se një racë tjetër? Nëse magjuptë janë shtresë e ulët për disa, atëherë të tregoj se ti je edhe më i ulët duke fillu me fjalorin tënd të cilin nuk e përdorin as "magjuptë", fjalët tua janë rezerva të adoleshentëve.