1992-2007: Kremtohet 15-vjetori i ringritjes kanonike të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë
24 qershori 1992, me zgjedhjen e Kryepiskopit Anastas në krye të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë dhe 2 gushti, me Fronëzimin e Tij, shënuan rikthimin e Autoqefalisë të Kishës sonë. Këto ngjarje historike shpallën, brenda dhe jashtë vendit, lajmin e mirë se: Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë jetonte dhe askush nuk do të mundte më t’i ndalonte veprën shpirtërore të ndriçuar nga Perëndia në dobi të gjithë shoqërisë shqiptare.
Kisha kishte përsëri një kryebari të shquar në krye të saj, i cili jo vetëm do ta rilindte, por edhe do ta bënte të barabartë dhe të pranuar nga të gjitha Kishat simotra. Që kur erdhi si Eksark Patriarkal, në verën e vitit 1991, Episkopit (i hirotonisur si i tillë më 1972), Mitropolitit të Andrusës Anastasit, i ishte shfaqur përpara një imazh apokaliptik i besimit: Pa kisha, pa objekte administrative, pa klerikë dhe sidomos, me disa breza njerëzish të mbajtur me dhunë larg besimit dhe të edukuar që të mohonin Perëndinë.
Shumëkush do të ishte dekurajuar, por jo veprimtari i dalluar apostullor i ditëve tona, që kishte kaluar më përpara me vështirësitë e Afrikës dhe të Lëvizjes Ekumenike botërore. Ai e nisi punën pikërisht atje ku kishte ndalur, tek formimi i klerit dhe ringritja e tempujve, për ta shtrirë gjithmonë e më tepër edhe në fushat e tjera dhe sidomos në atë të ndihmës sociale.
Ishte pikërisht kjo këmbëngulje, përkushtim dhe aftësi e rrallë, e cila bëri që besimtarët orthodhoksë të vlerësonin se ai ishte personi i përshtatshëm për ta vazhduar veprën e saponisur. Ky vlerësim iu shpreh Patriarkanës Ekumenike në mars 1992, nga një delegacion i gjerë zyrtar kleriko-laik i Kishës sonë, që bëri një vizitë pranë saj.
Më pas, më 30 maj 1992, Këshilli i Përgjithshëm i Ki*shës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë i drejtohej me një kërkesë zyrtare në emër të besimtarëve orthodhoksë të Shqipërisë, Tërëshenjtërisë së Tij, Patriarkut Ekumenik Vartholomeut I.
Në të, pasi lavdërohej e vlerësohej lart puna e jashtëzakonshme e Eksarkut, theksohej, se, që Kisha t’u përgjigjej nevojave të shumta, që të shpejtohej riorganizimi i saj mbi baza kanonike, që të rikthehej e barabartë në gjirin e Kishave motra, ishte nevoja që të ngrihej sa më shpejt një hierarki e aftë për të përballuar këto detyra.
Ndaj, si Kisha mëmë, që kishte dhënë autoqefalinë, i takonte Patriarkanës Ekumenike të përdorte të drejtat e detyrat e saj për plotësimin kanonik të strukturave të Kishës sonë, duke nisur nga Kryepiskopi, ku vlerësohej se Prof. Dr. Anastasi ishte personi më i përshtatshëm për të marrë këtë detyrë.
Sinodi i Shenjtë i Patriarkanës Ekumenike, pasi shqyrtoi këtë kërkesë, duke pasur parasysh se nuk kishte mbetur i gjallë asnjë episkop me origjinë shqiptare, dhe duke ma*rrë në konsideratë punën e shkëlqyer të Imzot Anastasit, vendosi më 24 qershor zgjedhjen e Tij Kryepiskop i Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë. Ndërsa më 2 gusht u bë ceremonia e Fronëzimit, në kishën “Ungjillëzimi i Hyjlindëses Mari”, në Tiranë.
Me këtë rast, më 24 Qershor 2007 dhe më 2 Gusht 2007, u kremtua 15-vjetori i Zgjedhjes dhe i Fronëzimit të Fortlumturisë së Tij, Kryepiskopit të Tiranës, Durrësit dhe të gjithë Shqipërisë Anastasit, në krye të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë. Liturgjitë Hyjnore festive u kryen në Kishën “Ungjillëzimi i Hyjlindëses”, në Tiranë, me pjesëmarrjen e gjithë Sinodit të Shenjtë të Kishës.
Mes telegrameve dhe urimeve të rastit, veçojmë letrën që Presidenti i porsazgjedhur i Republikës, z. Bamir Topi, i dërgoi me këtë rast Kryepiskopit të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë, e cila u lexua në fund të Liturgjisë së dt. 2 Gusht. Ndër të tjera, me fjalë të ngrohta dhe mirënjohjeje, Presidenti shkruan: “Më lejoni, që me rastin e 15-vjetorit të Fronëzimit Tuaj në krye të KOASH, t’Ju uroj nga zemra.
Shpresoj që edhe në të ardhmen misioni Juaj të jetë një forcë e madhe paqeje, një kontribut i shquar qytetar, një shembull i jashtëzakonshëm bashkëjetese sikundër deri më sot… Më lejoni gjithashtu t’Ju shpreh bindjen time se edhe bashkë do të punojmë që gjatë viteve në vijim do të kemi marrëdhënie të shkëlqyera…”
Programi i veprimtarive për kremtimin e kësaj ngjarjeje historike për Kishën Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë u shkurtua për shkak se Kryepiskopi Anastas u largua për në Bukuresht, në krye të një përfaqësie të Kishës sonë, për të marrë pjesë në ceremoninë e varrimit të Fortlumturisë së Tij, Patriarkut të Bukureshtit dhe të gjithë Rumanisë Theoktist, që fjeti më Zotin para pak kohe.
Në këtë ceremoni Kryepiskopi Anastas përfaqësonte gjithashtu edhe Këshillin Botëror të Kishave, si President i këtij organizmi.
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt