Rexhep Qosja per vdekjen e Titos

[ALBA]

Jam dakort me postimin tend plotesisht me perjashtim te asaj fjalie ku thuhet ( Jashteqitja e kombit ) nuk po merret vesh se kush e ka thene Albo thot qe se ka then Kadareja ti thu po , une se maj men fare kush e ka then , a ka ndonje dokument ku ta shohim se kush e ka thene, te pakten da dime me siguri.

Nuk e di se cfare thote Albo , por prinderit e mij e kan degjuar me veshet e tyre ne radio ato dite korriku te ngujuar ne ambasaden Gjermane .

Une nuk mund te hap arkivat e tvsh ne Shqiperi , por i rash nje sy internetit dhe gjeta nje shkrim ku deshmitari okular i asaj kohe e verteton vete thenien e Kadares .

Ja po te sjell nje shkrim Nga: Blerti DELIA




Nuk marr persiper ne asnje menyre te futem ne polemika me asnjeri, vecanarisht me nje korife (te pakten sipas shumices se atyre qe prononcohen!) sic eshte Ismail Kadare. Emri im eshte shume i vogel ne kete perballje te mundshme, ndersa perballe meje, vec te tjerave, eshte edhe nje kandidat i perhershem potencial per marrjen e Cmimit "Nobel" per Letersine keto vitet e fundit. Ne vitin 1973, ndersa une leshoja te qarat e para pas ardhjes ne kete bote, Kadare ishte nje person-shkrimtar shume publik, i njohur dhe i adhuruar thuajse nga te gjithe shqiptaret, brenda dhe jashte Shqiperise.

Gjate gjithe viteve te shkollimit, me shoqeroi si edhe bashkemoshataret e mij, proza dhe vargu i Kadarese, edhe pse ne faqet e librave (sic ishte e kuptueshme) me shume reklamohej krijimtaria "per Partine dhe Udheheqjen" e gjeniut te letrave shqipe. Kane kaluar rreth 17 vite te jetes time mbi kete glob, dhe diku aty nga viti 1990, Kadare, ne menyre fare te papritur, largohet ne drejtim te Frances, por kete here duke kercenuar se nuk do te kthehet me. Shume e mirekuptuan Kadarene, i cili ndjehej i pasigurte ne fillimin e eres se demokracise ne Shqiperi. Nder ta edhe une, edhe pse diku ishte shprehur me rastin e hyrjes ne ambasadave te mijera shqiptareve ne veren e vitit 1990, se ata ishin "jashteqitja e kombit". Megjithate, dyshimi i nje adoloshenti ne prag te rinise, ishte i natyrshem: Pse u largua pa kthim, kur ai e kishte te hapur te pakten rrugen e Frances, prej dekadash? Llomotitjet e pushtetit te asaj kohe, veshtire te futeshin ne koken e nje 17-vjecari. Per te qene i sinqerte, une "kurrkushi" mora persiper te citoj emrin e korifeut, pasi rastesisht me ra ne dore nje gazete e cila sot quhet rendom "ZP" por qe ne ate kohe, ishte vertete privilegj te shkruaje, gazeta "Zeri i Popullit", organ i Komitetit Qendror te Partise se vetme ne ate kohe. Eshte janari i vitit 1974 dhe permes titullit, Kadare eshte i bindur se "Realizmi socialist – (eshte, shenimi im) arti i madh i revolucionit". Per kohen dhe vete vitet qe behet fjale, mendoj se titulli eshte i pranueshem. Ai qe quhej "shkrimtari i oborrit", si edhe shume intelektuale te tjere, duhej te tregonin "besnikerine ndaj Partise dhe Udheheqesit". Me terhoqi vemendjen jo terminologjia e perdorur ne pergjithesi, por emrat konkrete, shtetet, sistemet apo edhe menyra e goditjes se tyre. Thjeshte po citoj:

- Epoka e kapitalizmit eshte ne perendim (?!) dhe tonin e artit boteror, kulmet e tij po i jep e do ti jape akoma me shume ne vitet e ardhshme jo borgjezia (?!), por klasa punetore (?!).

- Ai nuk eshte ndonje shpikje e re; perkundrazi, rrenjet e tij duhet ti kerkojme thelle tek Bibla dhe Kurani, keto puse te pashterrshme idesh reaksionare (?!).

- Fanatik i terbuar, idealizues i cdo gjeje patrialkale, apologjet i fese, i institucioneve mesjetare, hymnizues i primitivizmit, armik i eger i cdo perparimi. Filo italian i papermbajtshem, agjent i Vatikanit, emisar i pushtimit fashist, partizan i ckombetarizimit dhe i romanizimit te kultures sone. Shovinist i terbuar dhe njekohesisht kozmopolit i terbuar. (Ky eshte Gj. Fishta sipas Kadarese, ne vitin 1974, shen. i im.)

- Letrar fashist, konservatorizmi i tij ekstrem nuk e pengoi te shfrytezonte ne vepren e tij reaksionare (?!) nje teori aq te shtrenjte per modernizmin e sotem, frojdizmin. Ai paraqitet here si nje namuslli turkoshak, here si nje gagarel evropian. ( Ky eshte Ernest Koliqi sipas Kadarese, ne vitin 1974, shen. i im.)

- Pseudoshkrimtar dhe armik i partise (Per Fadil Pacramin), ishin kundershtare te terbuar te karakterit kombetar ne artet tona (Per F.Pacramin dhe Todi Lubonjen). Djathtizmi i T. Lubonjes e F. Pacramit, kozmopolitizmi, urrejtja per folklorin dhe antishqiptarizmi i tyre, treguan edhe nje here se lufta e klasave (?!) ne terrenin e letersise dhe te arteve eshte e gjalle dhe do te jete e tille per nje kohe shume te gjate (?!).

Gjate ketyre 15 - 16 viteve te kesaj qe e quajme demokraci, me ne fund sejcili ka mundur te krijoje nje hapesire perceptimi per te gjithe e cdo gje. Nga fillim viti '90 dhe deri me sot, te pakten tek une, kane ndryshuar shume koncepte, jane shembur shume idhuj. Ne vitin 1985, ndersa diktatori Hoxha linte kete bote dhe kete vend, e perceptova sic e percepton nje 12 vjecar, aq me shume se pikerisht ate dite, fillova tre diteshin e pushimit, i semure nga rubeola, semundje qe godiste vecanarisht femijet asokohe. Vetem disa muaj me pare, ne krah te diktatorit, pervec te tjereve, ishte edhe Kadare. Pas vdekjes se diktatorit, filluan elegjite per te, te cilave nuk i mungoi as edhe vete "shkrimtari i oborrit". Keshtu filluan vitet '90. Njerezit iu sulen ambasadeve ne drejtim te nje bote e jete me te mire. Jo direkt Ramiz Alia, zevendes i Hoxhes, por Xhelil Gjonet por edhe Kadare, hodhen mllefin me te madh ndaj shqiptareve qe lane me gjak edhe sheshet e kryeqytetit per pak arome "Evrope Perendimore", qe Kadare e thithte prej vitesh ne vilen e tij ne France. Ne pushtet, ne Shqiperi, ishte Alia, i cili eshte cilesuar edhe nga vete Kadare si shpetimtar apo amortizator i goditjeve qe i vinin ne diktatore (pa harruar edhe mburojen Nexhmije!). Ikja e Kadarese, merrte keshtu nje ngjyrim aspak te besueshem, aq me teper qe tashme, ylli i tij kishte shanse te ngjitej me lart ne epoken e Alise e Nexhit. Sigurisht, jane mendime te ardhura tash, pa shume vitesh, dhe jo ne vitin 1990. Ndryshimi i sistemit, pervec se politik, duhej te behej edhe ne sfera te ndryshme sic ishte arti, kultura, letersia. Ndersa ne politike, Alia besoi si pasardhes F. Nanon dhe S. Berishen (te dy antare dhe drejtues te PPSh - se), figura e e besueshme per artin, duhej te ishte "shkrimtari i oborrit", Kadare. Per te mbijetuar edhe ne post'90, Kadarese i duhej krijuar alibia e persekutimit. Ikja nga Shqiperia dhe deklarimet e mepasme, do ti krijonin nje aureole sigurie dhe besimi per te vijuar karrieren e tij te realizimit socialist, por me nje sistem tjeter, kunder te cilit hodhi vrer per shume vite. E ndersa degjoja shpesh pakenaqesite e shprehura nga Kadare here per Nanon, here per Berishen, apo edhe per te dy njeheresh, kuptoja qe edhe ai eshte pjelle e te njejtin sistem, e te njejtes shkolle. Qe te gjithe ne epoken e kapitalizimit (qe realisht nuk eshte e tyrja!), perdoren menyren e pershatjes permes alibive, te cilat te gjitha ua krijoi ne nje menyre apo tjeter vetem nje person, Ramiz Alia! Edhe pse nuk e meritonin, Nanos i dha spektrin e PPSh - se me nje ndryshim te vogel ne germa, Berishes i dha partine me te madhe opozitare PDSh me mentalitetin e partise-meme, ndersa Kadarese i la spektrin e mbreterimit ne letrat shqipe. Eshte Alia, mendja e vertete e te gjitha atyre qe ndodhen ne Shqiperi, eshte ai qe mund te ndihmoje daljen e vendit tone nga ky qerthull, duke pastruar jo vetem politiken, por edhe artin e letersine. Nuk mendoj, se eshte rastesi, qe prej rreth 16 vitesh, ne politike udheheqin ish - et e PPSh - se, ne sport, art, kulture, letersi, ekonomi etj, perseri jane ne udheheqje ish - et. Nder ta eshte edhe Ismail Kadare, i cili tashme edhe pse eshte kandidat i perhershem per cmimin "Nobel" per Letersine, eshte rrezuar te pakten tek une si nje idhull. Ai nuk ka asnje pasoje, pervec faktit se ka humbur fillimisht si njeri, edhe pse mund te jete shkrimtar i madh, por duke qene kamaleon gjithmone ne metamorfoze, por te pabesueshme. E ndersa televizione, radio apo edhe gazeta, vene ne sherbim te ish - eve Hoxha, Shehu, Alia, Kapo, Kadare etj, shume hapesira reklamuese, bindem se eshte koha e tyre, te pakten edhe per disa dekada, deri sa plakja fizike te beje punen e saje. Megjithate, per te pare me mire dhe me raste konkrete, se cili eshte Ismail Kadare si njeri me shume se si shkrimtar, lexoni "Autobiografia e Ismail Kadarese ne vargje" nga Petraq Kolevica. Nuk eshte rastit qe nje liber i tille, u nda vetem ne disa kopje dorazi dhe u zhduk nga shtypshkronjat apo librarite. E verteta, heret apo vone, do te merret vesh, qofte edhe per Ismail Kadarene, i cili vazhdon te mbetet "shkrimtar i oborrit", edhe kur degjojme fjale per vila te blera apo dhuruara ne Shkembin e Kavajes, apo te Pellumbave (te zinj, te turpit).

[land]

Dardan-g u duhet ta ksihte nickun derdimen-g. Cdo gje te duket kercenim o kellire? Nuk te duket kercenim injoranca qe tregon ne forum? Si i thone asaj fjales, kendon si gjeli maje plehut! Te na tergosh ndonje histori me dhente andej nga katundi yt, apo ca ka bere ky apo ai dervish, do ishe treguar me i aresyeshem, por te na japesh mend ne shqiptareve per cfare ka ndodhur ne Shqiperi....??? Kesaj jepi pergjigje mos djale. Nuk me vjen keq mua qe po lavderoke Kadarene, se cdo qelbesire ka dhe tifozat e vet; mua me ben pershtypje se shqiptari nga injoranca i thote dhe derrit daje, madje i rreh edhe shpatullat vetes derisa t'i thyhet krahu.
Deri dje i keni thurrur lavde PPSH-se dhe ne cdo dhome keni pasur foton e xhaxhit Enver, keni bere be per koken e tij; tani na dilni edhe me te zgjuar dhe na e shani, se ju e keni njohur me mire se ne, na lavderoni dhe Kadarene, se e njihni me mire se ne; por qe ka qene kelysh i po atij Enveri, kete po e harroni. Nejse, me ty dhe ca te tjere nga tribuna jote nuk ia vlen te harxhosh fryme. Beji lavde kujt te duash, vella. Beji lavde edhe Titos, se ju ka majt me therrime dhe me shkije.


Alba, ca harxhon fryme kot me xhan? kur ti me gjithe familjen more rrugen e moskthimit per t'i shpetuar batakut Kadareist, dardanerat dhe shoket e tij rregjistroheshin Zvicrave si shqiptare, per te marre nje cope leter e per ca asistence...

[DardanG]

[QUOTE=banished][FONT="Palatino Linotype"][SIZE="2"]... Te na tergosh ndonje histori me dhente andej nga katundi yt, apo ca ka bere ky apo ai dervish, do ishe treguar me i aresyeshem, por te na japesh mend ne shqiptareve per cfare ka ndodhur ne Shqiperi....??? Kesaj jepi pergjigje mos djale. Nuk me vjen keq mua qe po lavderoke Kadarene, se cdo qelbesire ka dhe tifozat e vet; mua me ben pershtypje se shqiptari nga injoranca i thote dhe derrit daje, madje i rreh edhe shpatullat vetes derisa t'i thyhet krahu.....

Shiqo more beasharet! Ti nuk je i dënjë për asgjë më sa duket, por megjithatë do të jap një përgjigje!
Nuk kamë pasur fat të jem bari i deleve dhe do ta konsideroja vetëm me fat po të isha! Nuk është vetëm leverdia ekonomike për ata që mbajnë dele, por të jesh bari janë edhe ca përparësi të tjera, natyra dhe jeta e qetë shpirtërore! Pastaj edhe delet janë të dëgjueshme ,mund ti grahësh, mund të ecësh mes tyre, por edhe mund të ecëshpara tyre (prish) dhe ato të vijnë pas!
Por, kam pasur fat që nuk kam qenë bari i derrave! Me derra është ca më vështirë ti mbash në fermë, pra të mbyllur e lëre më të shkosh pas tyre! Para tyre s´mund të dalësh, mes tyre jo se jo ( sepse të paktën do të përlyejnë)dhe vetëm duhet shkuar pas tyre dhe ata shpeshherë duhet zhdepur dru! Janë pis të përlyer, torolloka dhe të padëgjueshëm, ashtu sic je edhe ti!

[RTP]

Hivzi Islami vs. Rexhep Qosja
Padi për piraterinë e “Toenës” dhe Rexhep Qoses
HIVZI ISLAMI


19 Prill Akademiku Hivzi Islami akuzon shtëpinë botuese “Toena” si dhe akademikun Rexhep Qosja për pirateri të botimit të tij, “Spastrime etnike-politika gjenocide serbe ndaj shqiptarëve”, botuar më 2003 nga shtëpia botuese “Dukagjini”, Prishtinë


Pas luftës në Kosovë, ndërsa në Shqipëri edhe më herët, sikur ishte bërë dukuri përvetësimi jo vetëm i ideve, por edhe i punës së tërësishme të autorëve dhe të shtëpive botuese nga matrapazë të ndryshëm. Pati edhe denoncime publike dhe ndjekje në gjykata, por kot – piratët vazhduan veprimtarinë e tyre për përfitime materiale, por edhe “patriotike”. Një sëmundje tjetër e shqiptarëve pas rënies së komunizmit ishte që secili “intelektual” shqiptar donte të shkruante së paku një libër; dolën edhe të tillë që me para, përmes shablloneve të dhunuesve të historisë, dëshironin t’i fusnin baballarët, gjyshërit apo stërgjyshërit në histori si patriotë të mëdhenj! Një mani tjetër viteve të 90-ta të shekullit të kaluar, që gati më bëri të hiqja dorë nga puna ime hulumtuese shumëvjeçare, ishte se çdo i treti a i katërti shqiptar i moshës madhore në Kosovë donte të bëhej demograf dhe këtu sfera e migrimeve të popullsisë u bë më atraktivja, por edhe më e keqpërdorshmja. Erdhi puna deri aty sa edhe teneqexhinjtë u bënë ekspertë në këtë fushë!

Një mik imi një ditë më telefonoi dhe më tha se libri im “Spastrimet etnike – politika gjenocidale serbe ndaj shqiptarëve”, që në vitin 2003 doli nga Shtëpia Botuese “Dukagjini” më është “ribotuar” këto ditë nga një shtëpi tjetër botuese, por me dikend tjetër si autor. Njëmend nuk e kuptova derisa nuk ma sqaroi: më tha gjeje librin dhe gazetën, ku ishte bërë një prezantim bombastik i botimit, siç di të bëjë autoreklamë vetë autori për botimet e veta.

I gjeta gazetën dhe librin e paturpësisë të shtëpisë botuese, që është “Toena” e F. Toçit nga Tirana dhe të autorit pa përgjegjësi profesionale e morale, Rexhep Qosjes.

Ka shumë vjet që te ne qarkullojnë dokumente, elaborate dhe tekste të ndryshme të qarqeve dhe regjimeve serbe për spastrimin etnik të shqiptarëve. Disa prej dokumenteve dhe elaborateve ishin përkthyer në versione të ndryshme në gjuhën shqipe, por me shumë gabime sa lexuesi nuk mund as t’i kuptonte; disa ishin përkthyer dhe në gjuhë të huaja. Në vitet e 90-ta të shek. XX QIK-u kishte formuar edhe një redaksi dhe kishte distribuuar në anglisht me mija kopje të elaborateve të Çubrilloviqit, të Andriqit etj. Në kuadër të edicionit “Balkan Books” të Shtëpisë Botuese “Dukagjini”, Robert Elsie kishte bërë në anglishte përkthimin e dokumenteve kryesore. Dokumentet, natyrisht, nuk janë pronë e askujt, por përkthyesit e tyre kanë autorësinë; secili krijues e lexues mund t’i ketë në disponim dhe secili mund t’i shfrytëzojë nëse di t’i shfrytëzojë. Por nuk është e lejueshme të përvetësohet puna e të tjerëve pa lejen e autorëve të përkthimeve dhe pa lejen e shtëpive botuese. Ndër shembujt më drastikë të hajdutërisë është botimi i librit “Shpërngulja e shqiptarëve sipas programeve kombëtare serbe” të Shtëpisë Botuese “Toena” të Tiranës të autorit Rexhep Qosja.

Libri im “Spastrimet etnike”, që arrita ta botoj pas një pune disavjeçare, ishte ide dhe kërkesë e kahmotshme e Shtëpisë Botuese “Dukagjini”, por edhe imja, meqë jam anëtar i redaksisë. Faza e parë ishte mbledhja, zgjedhja dhe sistemimi i dokumenteve; disa prej tyre siguroheshin me lehtë, ndërsa disa më vështirë. Për përkthimin e tyre u angazhuan njerëzit më meritorë, siç janë Idriz Ajeti, Rexhep Ismajli, Vehap Shita, Eqrem Basha, Salih Maqedonci dhe Mimoza Dushi. Një pjesë të materialeve i përktheva unë vetë. Përkthyesve që bënë punën më të madhe u dedikova falënderimin më të sinqertë, sikundër edhe redaktorit gjuhësor Shefqet Riza, që bëri punën e vet me shumë korrektësi. Te çdo material, në fusnotë tregohet burimi prej nga është marrë materiali dhe shënohet emri i përkthyesit.

Kur u konsumua shumë shpejt me shkrimet nga fusha e letërsisë, ku pretendonte se ishte “I pari” me ato librat e njohur zhdanoviste, duke imituar “babain” e kombit serb, Dobrica Qosiqin“, dhe “ati” ynë i kombit, Rexhep Qosja, nisi të merrej me pamflete politike në kuadër të “studimit” të çështjes kombëtare. Nisi të bënte edhe libra historikë, që nuk ishin gjë tjetër pos një përvetësim i punës kërkimore të historianëve shqiptarë të bërë më se 50 vjet në arkivat e Evropës. Njeriu që kurrë nuk e kishte parë arkivin e huaj dhe që nuk di asnjë fjalë në asnjë gjuhë të huaj na bëhet edhe historian! Po të mos dështonte në votime në vitin 2000 (partia e tij si koalicion fitoi vetëm rreth 00,4%) deshi ta imponojë në krijimtari dhe në gjithë jetën shoqërore të Kosovës një kriter tjetër – LBD-izmin! Megjithatë, ka një mjeshtri në hartimin e pamfleteve: është vajtues i mirë, ndonëse edhe këtu bëhet i bezdizshëm me ato përsëritjet gramafonçe që vetëm letra e mjerë i duron. Është gjithashtu i njohur vajtimi i tij për vdekjen e Titos në vitin 1980!

I dështuar të paktën qe 25 vjet si krijues dhe intelektual, i degraduar si njeri dhe përçarës që shau çdo intelektual dhe politikan në botën shqiptare, i nxjerrë nga politika me votën e popullit, në emër të të cilit gjithë jetën manipuloi (kulmi ishte Rambujeja e vitit 1999) dhe ende manipulon -, tash me botimin “Shpërngulja e shqiptarëve...” do të merret me punë edhe më të pista – me piratëri! Nga prezantimi na del “demograf”, “gjeopolitikan”, “diplomat”, “historian” e çka jo tjetër! Vetë i përgatit reklamat për botimet e veta, të cilat përmes telallëve në redaksi të ndryshme i plason me moton: “i vetmi, i pari, më i madhi, më i dituri, çfarë denoncuesi i politikës serbe, çfarë patrioti”. Kështu ka vepruar gjithë jetën edhe me intervistat e veta nëpër media: të gjitha pyetjet dhe përgjigjet vetë i përgatit dhe pastaj ua servon gazetarëve! Te botimet ka edhe një mani: të ketë sa më shumë libra, në mos po arrin që të bëhet kryetar i Shqipërisë etnike! Nuk do të jetë çudi kur një ditë do të na del edhe me ndonjë libër për sidën!

Nuk turpërohet fare që e përvetëson jo vetëm idenë, por edhe krejt punën e të tjerëve pikë për pikë, i bindur se është e natyrshme që “I Madhi” të ketë të drejtën e monopolit në jetën tonë kulturore, shkencore, informative etj., ashtu siç kishte privilegje dhe pushtet përrallor në kohën e komunizmit. Dokumentet serbe me përmbajtje gjenocidale kundër shqiptarëve ekzistojnë. Ka mund t’i sigurojë dhe t’i botojë, nga “Naçertania” e I. Garashaninit (1844) e deri te projektet e Sheshelit të viteve të 80-ta e të 90-ta të shek. XX. Ky spekulant i përvetëson përkthimet e huaja, por për t’i mjegulluar gjurmët e hajnisë origjinalin e fut në redakturë të dhunshme gjuhësore. Kështu veproi me pjesën më të madhe të teksteve të botimit tim “Spastrimet etnike”.

Memorandumi i Akademisë Serbe të Shkencave dhe të Arteve qarkullon ka shumë vjet, por kurrë nuk i shkoi mendja “babait të kombit” as ta komentojë e lëre më ta përkthejë dhe botojë. Pesë muaj u mora me përkthimin e tij, duke konsultuar ekonomistë, juristë, historianë etj. Gjithë ndryshimi midis versionit tim dhe versionit të ”Të Vetmit” konsiston në një lloj tautologjie të fjalëve: esenca - thelbi, kundërthënia – kontradikta, raporti – proporcioni, mjerisht – me keqardhje, sistemi – rendi, brengosje – shqetësim, eksperiencë – përvojë, planifikimi – planëzimi, shkatërrimi i vlerave – rënia e vlerave, fantazia – imagjinata etj. etj. Vetëqeverisjen socialiste (Socijalističko samoupravljanje) do ta quajë vetadministrimi socialist, ashtu siç e quante Enver Hoxha; Dhomën e Republikave dhe të Krahinave (Veće republika i pokrajina) e quan Këshilli (Veçe) e republikave dhe krahinave; Kuvendin e quan skupshtinë etj. etj. Dhe këto janë marifetet e tij.

Egocentristit të kompleksuar dhe narcisoidit nuk i duhet leja për asgjë. “I Madhi” dhe “I Vetmi” e vetësiguron lejen! Natyra e spekulantit shkon deri atje sa nuk u merr leje as atyre që ua shënon emrat si përkthyes në ballinë, si p. sh. Vehap Shitës, i cili ka bërë përkthimin e një pjese të madhe të dokumentave. Ka tekste, të cilat për çudi i shpëtuan redakturës së dhunshme gjuhësore dhe aty u lakuriqua hajduti. Shembulli më drastik është përvetësimi i tekstit të Programit të Partisë Radikale të Sheshelit, të cilin e merr germë për germë dhe askund nuk i referohet asnjë burimi; te pika 15 vetëm fjalën gjyqësi e ka zëvendësuar me fjalën gjyqtari! Këtë tekst gjatë kohë e pata kërkuar në origjinal, por nuk e pata gjetur. Përmes miqve nga bota e jashtme e gjeta në gjuhën angleze me titull “Program of the Radical Party”, Yugoslav Survey, XXXIV, 1, Belgrade, 1993, pp. 56-61. Tekstin e perktheu magjistrja e shkencave demografike Mimoza Dushi dhe në librin tim, në f. 374, siç shihet, jepet referenca e plotë. Sa për ilustrim po japim pjesë të faksimilit përmes të cilave lexuesi ka mundësi të gjykojë vetë. Mbetet që e gjithë çështja t’i përcillet gjykatës kompetente për shqyrtim.

Faksimil nga libri i Hivzi Islamit Faksimil nga libri i Rexhep Qosjes

“Spastrimet etnike” (2003): “Shpërngulja e shqiptarëve sipas programeve kombëtare serbe” (2005):

[Baptist]

Kiniko, lexoji shkrimet e fundit, dhe do e kuptosh se ku e kish fjalen banished, sidomos po te lexosh shkrimin tend ku me citon.
Prandaj e them, nje krodhe buke, ca kripe dhe dy te drejta, bejne qe shume kosovare te jene nostalgjike ndaj Titos dhe regjimit te tij.
Nese nuk e kuptove se ku e kisha fjalen, atehere ktheju dhe njehere shkrimit tim te mesiperm. Titoja sundimin e tij totalitarist ne Jugosllavine e tij 24 etnikshe e nisi si kasap dhe katil kunder shqiptareve. Ajo qe shkaktoi degjenerimin e tij ne terror antishqiptar, ishte deshira e vetme dhe e zjarrte e shqiptareve per t'iu bashkuar trungut meme, kjo ishte edhe pjelle e zhgenjimit qe pesuan shqipet e trojeve etnike te lena nen Jugosllavi nga brigadat partizane shqiptare qe cliruan Kosoven.
Politika e "holle" e Enver Hoxhes ishte qe te ndihmoheshin te gjithe popujt per t'u cliruar nga zgjedha nazi-fashiste nen flamurin e internacionales socialiste, sipas seciles te gjithe popujt duhet te gezonin te drejta te barabarta dhe te jetonin ne harmoni te plote. Nen kete prizem edhe e ardhmja e Kosoves dhe trojeve mbareshqiptare nen eksperimentin famekeq te quajtur Jugosllavi, duhet t'i ktheheshin Shqiperise, dmth trungut meme ne menyre paqesore si e drejte e vetvendosjes se popujve te lire. -Duke u bere keshtu edhe e pranuesheme per cdo konvente nderkombetare dhe duke u zyrtarizuar ne ombrellen e OKB-se.
Per sa kohe qe shqiptaret e trojeve qe ishin brenda eksperimentit kundershtuan cdo lloj skeme, Titoja i perndoqi dhe i dogji edhe te gjalle. Jane pushkatuar me shume shqiptare ne kohen e Titos sesa nga kasapi Sllobo.
Shqiptaret qe emigruan dhe qe paten "te drejta" per t'u vendosur ne bllokun e botes se lire, nese do kishin jetuar aq te lumtur ne kohen e Titos, nuk do ishin larguar fare, por do te kishin dhene kontributin e tyre per te manaxhuar investimet miljardere qe fiktivisht qeveria qendrore duhej te bente ne Kosove.
E jo te ndertohej Kosova me financim gati teresisht privat me djerse refugjatesh.
Plus, qe nje fakt tjeter qe ju shqipet e eksperimentit(Jugosllavise) e keni paksa te veshtire ta pranoni, eshte se shqipet e eksperimentit qe shkonin Gjermanive, Anglive dhe Shba-ve, rregjistroheshin si shqipe Shqiperie, duke i dhene keshtu edhe sllaveve nje aresye per t'u lumturuar sadopak, - gjithe bota do t'i njihte si rrefugjate shqiptare, qe po linin shtetin e pare ku kerkuan strehim(serbine), per t'u vendosur ne nje shtet tjeter te botes se lire; duke iu bere keshtu mbeshtetje tezes serbo-shoviniste qe shqiptaret ne Kosove ishin emigrante shqiptare pas luftes se dyte boterore per aresye ekonomiko-politike.
Tani, ju mund t'i keni paksa te turbullta idete, por keto jane fakte, nuk jane deshira apo nostalgjira, dhe sado mire qe mund te keni jetuar pas viteve 70, nuk arrij te kutpoj se ku eshte nguti i nostalgjise!?!
Ne 23 miljard $ borxh te jashtem qe thithi Titoja per Jugosllavine, sa u derdhen per Kosoven? Jo, po ju u bete me miniera... po na u bete edhe me termocentrale, po na u bete dhe me fabrika tekstilesh dhe ushqimore... E sa perqind e fitimit neto kthehej ne Kosove?
Apo i harruat shprehjet "kosova punon, beogradi jeton"?
Nuk e di se si mund te shprehem me qarte sesa kaq; pjesa tjeter ju takon juve, te mallengjeheni per "dashnorin" e humbur ne menyre shekspiriane, apo t'i ktheheni realitetit dhe te ndergjegjesoheni qe jeni pjese e pandare e kombit shqiptar, i cili eshte i cunguar dhe i paplote pa ju, se keni jetuar me mire se shqiptaret ne Shqiperi, por perseri keni qene te lidhur me zinxhire, dhe qe padrejtesia nuk u eshte bere vetem juve qe jetuat ne anen tjeter te kufirit, por te gjithe kombit shqiptar.

Banished te lumte goja e tastatura, objektiviteti yt tregon pastertine e mendimeve tua dhe une nuk kam cfare te shtoj tejeter se i ke thene pothuaj te gjitha!
Mirembetsh

.

[kurkushi]

Ne gazeten "Rilindja" te Kosoves, gjate kohes qe vdiq Tito (maj 1980), Rexhep Qosja e pershkroi me keto fjale humbjen e tij.


NJE JO E MADHE DHE SHUME MERITA

Tito e ka udhehequr dhe e ka sjelle deri ne triumf perfundimtar Luften Nacionalclirimtare te popujve te Jugosllavise-ja nje merite e mjafte historike per te gjitha koherat.

Tito e ka udhehequr dhe e ka sjell deri ne triumf perfundimtar luften qe ka permbysur monarkine, duke i hapur rrugen ngadhnjimit te socializmit-ja nje merite tjeter e mjafte per historine.

Tito na ka udhehequr shtigjeve te veteqeverisjes socialiste, te barazise, vellazerimit e bashkimit, bashkejeteses se kombeve dhe kombesive-ja nje merite tjeter e jashtezakonshme historike.

Tito i ka prire idese se madhe qe i reziston presionit te fuqive te medha e qe sot njihet si ide e mosinkuadrimit-ja edhe nje merite tjeter, aq e madhe, aq vendimtare ne historine e perbotshme.

Edhe Vatikani pas vdekjes,pas ekzekutimit te tij, jesusit ia shkroi historine.Te gjithe te vdekurit duhet lavderuar pasi vdesin apo i mbysim!

Qosja s`e lavderoi asnjehere Titon sllovak as Titizmin dhe evropianizmin proserb,grek dhe sllav,per se gjalli. Kur te ngordhin futjau nga nje por*dhe ke koka! qe ti marrin eren te afermit e tij.
Ne vitin 1972,ky Rexhep Qosja,ne radio novisad, ne kongresin e shkrimtareve te serbosllavise kishte deklaruar para kolegeve te tij: Sa per shqiptaret e "Jugosllavise" jam ne gjendje ne çdo kohe me secilin jugosllav apo te huaj te tregoj dhe te argumentoj te drejten e tyre per vetvendosje ne "jugosllavi"!

Gjer me sot, Kryeakademiku shqiptar R.Qosja, nuk ka bere asnje gaf kunder kombit shqiptar ne pergjithesi as kosoves dhe viseve te pushtuara nga sllavo-ortodokset ne veqanti!

Qofte ne udhe te mbare te mos beje dhe tani e tutje dhe shendet te mire e force per pune te metejme akademike edhe pas 70 vjetorit