Më është mërzitur jeta

[SH_H]

Kuptimi i jetes eshte ai qe ne i japim asaj! (Paulo Coelho)

[Mona]

Thanx again te gjitheve, dhe sidomos Iliranit jam plotesisht dakort me ato qe thua, por halli yt i vogel ne qofte eshte, te duket me i madh se i te gjitheve sepse po e vuan ti dhe jo te tjeret, per te tjeret te vie keq por nuk vuan per to. Por megjithate cdo gje e ka nje rrugezgjidhje, dhe vertete kur degjon ci ka ndodhur filanit nje dicka e tmershme ndoshta...te ben te mendosh dy here per hallin tend. Thanx again.

[ALL-FOR-YOU]

mona e di ate fjalen??????
SHPRESA E MBAN NJERIUN GJALL DHE SHPRESA VDES BASHKE ME NJERIUN.
mos u merzit o goc te gjithe kan probleme,uroj te shijosh sa me shume jeten.byeeeee

[drini_në_TR]

Mona, je për t'u përgëzuar që e ndave këtë shqetësim me ne, pasi përveçse ti i hap ndjenjat e tua me të tjerët, merr edhe mesazhin se shqetësimi jot s'është ndonjë problem serioz.

Edhe unë ndihem nganjëherë siç je ndjerë ti, por di të them se janë gjëra kalimtare. Eksperienca do të të mësoj se cilat çaste t'i marrësh seriozisht, dhe cilat jo... por gjithnjë gjëja më e mirë është t'i hapësh ndjenjat, dhe sidomos t'i shprehësh në një farë mynyre, edhe duke mos ja treguar të tjerve, por mjafton që t'i shprehësh dhe fill pasi ta kesh bërë do ndihesh edhe më mirë.

Unë kur jam i mërzitur ose shkruaj, ose kompozoj diçka. Po të citoj një poezi që kam shkruar kur jam ndjerë pikërisht si ty:

Postuar më parë nga drini_në_L.A.
Dëshpërimi - Ndjenjë Vet-Izolimi

Lotët e syve të tu
kur në dëshpërim rrjedhin
një ditë do kuptosh
më mirë se ty s’ka kush t’i mbledhi.

Kur i brenguar prej mërzisë
të duket sikur asgjë s’shkon,
nëse mërzinë e çliron për një çast
do e kuptosh se vetveten po izolon.

Dhe të vjen për të qeshur
duke fshirë lotët në të njëjtën kohë
se e kupton që mundi s’të është hequr
t’i këndosh dashurisë që zemra kërkon.

E kupton çka është mërzia
veç një vetizolim
duke veshur rrobat e dëshpëruara
burgos zemrën tënde në vetskllavërim.

Zoti na ka bekuar
me diellin që ditës ndrinë
dhe era retë duke fërkuar
të sjellin shiun që bimët mbinë.

Por gjithçka shkon
si retë dhe dallgët duke ndryshuar
të thërrasin vetë ato
rrugën gjen kur veten e ke çliruar.

Dhe Zoti për ty ka një surprizë
e dinte mirë se çka kërkon
të priti ty me shumë durim
të të fali qetësinë pasí veten çliron.

Është aq e thjeshtë
rreth saj tash buzëqesh
i zhvesh duke i hedh posht ato rroba
dhe çfarë tani zgjedh e ndjek edhe moda.

Të priti ty, të priti
është përreth teje
por s’nditi.

Të ndoqi ty, të ndoqi
në dukje është ktu
por s’lojti.

Të thërriti ty, të thërriti
e dëgjon tash ktu
që të priti?

Drini. 20 Tetor, 2003.

Mona veç shprehe vetveten, dhe do ta kuptosh se çastet dhe ndjenjat janë si retë e qiellit: vinë e shkojnë sipas motit.

Drini.

[Viki]

E di qe kjo eshte teme e vjeter.. po nje keshille per dhe te tjeret qe do e lexojne:
Kur jeni ne momente depresioni, mendoni me te keqen...Mendoni jeten e nje invalidi.. shurdh, memec, cfaredo... Keto jane gjera jashte kontrollit te tyre, dhe prape ata gjejne forcen te ecin perpara... Dhe ne trembemi nga ca zenka, apo nga nje heartbreak???
nuk duhet te frikesohemi nga momentet "down" se na bejne me te forte.. I japin me kuptim jetes..