I pikur nga nje enderr

[Janka]

Dy peme
(variant)

Rrenje buze nje lumi nje peme
Me dege, me gjethe, me lule.
Rrenje bregut tjeter nje peme
Me dege me gjethe me lule.

Nje peme dhe nje peme dhe veshtrime
Dhe shume dashuri, Dashuri!
Kraheshtrirje ne ere, perbetime,
Po shume largesi, largesi!

Nje peme, nje lume dhe nje peme,
Nje breg dhe nje lume dhe nje breg,
Nje dege e shtrire pergjerohet,
Nje qarje leshon tjetra dege.

Nje lume, nje lume, apo rruge(?!)
Oh, c’enderr je ti mankthenxirre!
Po ku i kam pare dy trungje te ndare,
Veshtire ta kujtoj, sa veshtire!

[Janka]

Per miqte e mi: Ne temen e pare ("Koha burg dhe Perjetesia enderr") kam shtuar poezi te reja.
Mirulexofshim,
Janka.

[Janka]

I pikur nga nje enderr

E bukur kjo endrra jone e fytyrte,
Enderr per jeten.
Bota I shpik demonet kur s’I ka.
Shternguar mbajme me thonj lapsin dhe letren
Dhe kryqin dhe frustren dhe
Packa se s’endemi trotuaresh
ne kerkim te motivit te ri,
mbi vargun tone enden stine gjithfaresh
Eshte jeta nje enderr
apo endrra eshte jete
Tani?

E bukur kjo jeta jone e enderrt
Vecse pa diej dhe pa yje qe shndrisin
Me demone te domosdoshem perreth,
Qe na perkedhelin dhe femije rrisin.

Shi bore dhe peme dhe ndonje fllad dhe
Mungesa dhe fjale dhe fjale dhe ndonje rruge
Dhe ndjenja, uh, dhe deshira dhe endrra,
Kjo endrra jone e fytyre…,

…Enderr per endrren!