Ditari i ndjenjave

[land]

gjithe naten ne kerkim te nje strehe qe kurre nuk u gjet,ishte ftohte,te mbeshtolla me trupin tim zjarr,nje stol qe te dermon brinjet dhe hena mbi qiell qe na veshtronte xheloze.papritur bie zilja e telefonit,menjehere me shkoi mendja tek hena,te jem ne enderr!....mendova, pse hena duhet te behet xheloze,hena e ka planetin e saj tek i cili rotullohet i quajtur toke,megjithese mua nuk me ngjan toke,me ngjan shkretetire pa asnjelloj bimesie ashtu si dhe vete hena.

po une dhe ti!jo,une dhe ti nuk jemi asnje lloj metafore,ne jemi te gjalle,jemi une dhe ti,ti nuk je hena,hena eshte vecse nje satelit i vdekur,i pajete, i nje toke shkretetire,ne nuk kerkojme kopshte me lule dhe gjelberime.wow çfare ironie!pikerisht ne nje kopesht plot me lule,prane nje peme,une dhe ti ngrohim njeri tjetrin me plot dashuri sotto questa luna piena,nje kopesht qe na doli fare rastesisht.dhe me tej ne kohe nje tjeter dhe nje tjeter.une dhe ti prane nje peme te larte.


ps.vazhdon.....

[Warning]

Nje natë vendosa tmos dashurohem
Nje ditë e dija se per ket do tpendohem
Nje natë e nje natë e keshtu koha kaloj
Nje ditë sme mjaftoj naten ta harroj

Nje natë mendoj
Nje ditë do te realizoj
Nje natë qe me iku
Nje ditë do ta takoj

Nje natë me mbeti vetem ne zemer
Nje ditë si vendosi ta fshij diten si emer
Nje natë më nuk egziston
Nje ditë mbetet e tera per ate qe dashuron

[land]

nje pjese ditari,nje meditim mbi nje foto te dashur per mua qe me kujton dicka!
***********************************************
@@ne fund te fundit,ne foto eshte nje grua qe veshtron detin.asgje tjeter besoj!mund te vesh dhe rere te verdhe te ndezur mbi te cilen ulet.mund te shtojme dhe dallge te larta te bardha qe shtrihen ne detin ngjyre perendimi.por ne fund nuk ka asgje pervec kesaj.ajo qe veshtron detin,si kur ta dije si eshte kjo drite,behet e gjitha nje ngjyre,dhe kur rezja e fundit kerkon reren dhe majat e larta te pemeve,atehere...atehere behet e gjitha nje ndezje,nje shperthim.dhe bota mund te mos egzistoje me.harrova gjithshka pa harruar asgje.kam pare,kam qare,kisha gezim dhe trishtim.por pashe kete drite,kte grua qe veshtron detin.dhe duket qe kerkon nje pike larg,qe as ti as une nuk do te arrijme kurre ta gjejme,ore dhe ore te tera mbi te verdhen e reres,nje horizont qe nuk ndryshon,linja e qarte e pafundesise.@@


[land]per landa

[land]

lidhje qe lindin-dhe qe vdesin.nje gjetje-dhe nje humbje,pasi gjate kerkuam njeri tjetrin.por asgje,asgje nuk vdes ne zemer nese ajo qe zbret ka aromen e detit...zhgenjim?ndoshta,por si te fshish nje dashuri?sa e cuditshme kjo histori...te humbasesh dhe te vazhdosh te dashurosh.per sa kohe akoma-pyes veten-do ja dalim mbane te ndjejme aromen?
ne qetesi nje mbremje i dehur nga lodhja,lehte zbret kujtimi qe kam per ty...por pa dhimbje!

land.....1996

[land]

e zhduka qetesine
mbi akullin e vetmise
te provoj malinkonine.

vodha lotet
e nje femre
te provoj te qaret.

shpirti me reshket
mes hijeve
qe fshehin endrrat,
deshirat,
duke perzier ngjyrat
e zemerimit
dhe te deshperimit...

erdhi çasti
te mbyll vepren
e nje jete
totalisht te humbur

land

[maryp]

ndodhem ne nje udhekruq... kater rruge............ cilen valle do zgjedh??
sonte perfundimisht zgjodha njeren...eshte rruga e mire?? koha do ta vertetoje...

[jul-linda]

Per Ty .....



Me zemer , forte te dashurova
Dhe si e “çmendur” te kerkova
Ç`do çast per ty , mendoja
Ç`do nate , ne ender te shikoja


Per ty , aq shume , mendova
Sa dhe se egzistoja. Harova !!
Jeten time, fillova te shkateroj
Sepse “dashurine” time, doja ta ,mbroj


Tani po filloj te kuptoj
Se e vetme , s`mund te dashuroj
Nuk me ngelet.Veçse te te haroj
Te eci perpara dhe te vazhdoj…



Mos me thuaj kote –Te Dua !
Mos mendo se mund te luash me mua
Mos me thuaje – “ Shpirti Im “
Sepse ajo fjale per ty ,s`ka kuptim !!



Tani shume gjera po kuptoj
Qe te desha .Veten po mallkoj !
Tani qe masken ta “ çorra”
Pafytyresine ne pahe te nxora !



Tani po iki.Dhe te premtoj
Se me per ty nuk do mendoj
Humbje kohe.Qe u mora me ty
Tani e tutje nuk do ket me .”Ne te Dy“

[Arben-30]

Mire se erdhe jul-lidnda.

Shume e bukur Poezia ....

[jul-linda]

flm Arben-30 ...

[Warning]

Nuk e di se ku eci,nuk e di se ku shkoje,nuk e di ne cfare rruge do me qojne kembet,ne nje humnere apo ne dicka triumfuse.Nuk e di ne do fundosem apo do te ngritem ne kembet e mia.Shikoj lart,nuk shoh asgje,nuk me flet askush,dua te gjej ngushellim ne qiell,po ai aq qe me shikon e aq me pak provon te me ndihmoje.Pse valle?!!Ecia ime nuk ka te ndalur,kembet me lodhen por shpirti ende nuk me lodhet per te kerkuar dicka te mir e me vlere.Ndalem shikoj njerezit pyes veten dhe njerezit e tjeter,por ata per cudi nuk me degjojne.Askush nuk me pergjigjet une bertisja,por nuk mund te nxirrja asnje ze nga vetja,ata zera ato britma gjindeshin vetem ne koken time ne brendesin time.Pse nuk me degjon askush pse nuk me kupton akush pse ??!!Eci e eci a thua ku ?
Ndalem para nje pasqyre e shikoj veten,shikoj se si plakem ne rini,shikoj hapat e mi te lodhur nga ecja,shikoj fytyren time te venitur te lodhur e shum te molisur nga jeta nga cdo gje.A thu ku eci ku dua te dal? eci enuk e di se ku apo duke ecur per ta gjetur fatin tim dhe jeten,derisa fati dhe jeta nuk ndodhen ne rrugen qe beje,apo jane ne nje rruge tjeter qe me duhet ta beje e derisa ta gjeje ateher do mbaroj edhe jeta ime.Do gjeje lumturine po un nuk do te kem kohe per ta shijuar sepse nuk kam jete me.Me duhet te shkoje ne nje bote tjeter ku do te ndihem mir dhe e lire Lumturia ime zgjat vetem nje cast,ateher une pushoj,zemra ime pushon,syt e mi pushojne,por edhe kembet e mia pushojne nga lodhja dhe kerkimi deri ne kete cast.Syt e mi nuk duan te mbyllen por vdekja nuk me pyet e me merr ne castin me te lumtur qe e kerkova me vite.Syt e mi mbesin te hapur me deshiren per te jetuar a thu per ta shiju ate lumturi qe do te zgjaste!!!E per nje cast zemra ime pushoi se rrahuri,pushoi mendja ime se menduari,pushuan kembet e mia nga ai kerkim i fartit,deri sa e gjeta Lumturine e Vdekjen ne te njejten kohe