Ditari i ndjenjave

[hajla]

Pikellim....
Pa nan pa burr..si toka pa uj!!!

Hajla!

[ooooo]

E tmershme, mikja ime ti je shume e re...
O zot, pse jeta eshte kaq e padrejte, pse kaq dhimbje, pse kaq prove.


E pse nje femije vetem 5 vjec duhet te shofi nenen e vet te vuaj kaq shume, pse ne kujtesen e tij te pafajshme te ngulitet kaq erresire
Ku e gjen njeriu forcen e kurajon ne raste te tilla???

[ooooo]

Per ty e dashur ne treg te zogjve shkova dhe zogj bleva
Per ty e dashur ne treg te luleve shkova dhe lule bleva
Per ty e dashur ne hekurishte shkova dhe pranga bleva. Pranga te renda
Per ty e dashur me pas ne treg te sklleverve shkova dhe te kerkova por...
nuk te gjeta e dashur


Jacques Prevert

[maratonomak]

Momentet më të bukura janë atëhere kur nuk di më cfarë të thuash... Kur fjalet trasformohen ne emocione....

emocione?
cfare eshte kjo ?
a ndjen ende njeriu , a ka ende emocione , ?
mendoj se jo ,
njeriu eshte shnderuar ne kafshe , dhe jeton i bazuar ne instiktin e tij kafheror ku kerkon kudo dhe perhere te mbizoteroje egoja e tij e felliqur ,me paragjykimet dhe egizmin e tij kafsheror ,
njerezit flasin , dhe vec flasin , dhe fjala ka pushtet dhe ghuha kocka ska po kocka thyen.

[maryp]

atehere kur mendojme qe cdo gje ska me vlere, qe cdo gje eshte e kote e pa kuptim, atehere kur na duket qe dhe shpresa nuk egziston me, atehere jeta na buzeqesh, shqelqen me madheshtine e bukurine saj

[maratonomak]

bukur fort e the ,

ashtu qofte

[ooooo]

Kam një bosh...


Kam një bosh në zemrën time, kam një hon,
Që më bën copë e thërrime, më mundon.
Më thërret me zë të thellë nën dhe.
Më kërkon që t’i shkoj pranë, ja atje.

Si të lashë toka ime, si më le.
Nuk e di, jo, se si ika prej atje.

Ndjej një zë që s’di ku niset, nëpër bosh.
Që më flet nga fund’ i dheut, që përposh.
Jo, jo, kurrë s’e kam ditur, as tani
Që kam parë, sa kam parë, nuk e di.

Ç’ësht’ kjo drithmë që në zemërzë më vret?
Më tërheq porsi sirenat nëpër det?

Kam një zjarr në zemrën time, një zjarr kam.
Dhe kur fle, dhe kur jam zgjuar, dhe kur s’jam.
Edhe kur kundroj natyrën plot stoli.
Dhe kur prehem zemër fikur në shtëpi.

Kam një shpresëzë në zemër, kam një gaz.
Do të ndjek thirrjen e tokës, t’i shkoj pas.

Do të vete ku një brengë më thërret,
Dit’ e nat’ me zë të ngrohtë veç më flet.

Janar 2006

Dhimitraq Papando

se di si ky forum i largoi penat e fuqishme ...

[Poeti]

Ndjenjat e mia po fashiten...me kalimin e kohes

[soni12]

erdhe....
e meqe erdhe.Puthme!
une aty isha
e meqe isha...
Ne damar ende fle nata.

AB

[maryp]

tornata a casa dopo 2 giorni a casa...ma poi qual'è la mia casa???? che triste doversi dividere tra due mondi e non sentire realmente propria nessuna delle due.........
u ktheva ne shtepi pas dy ditesh qe isha ne shtepi..por cila eshte shtepia ime???? cfare trishtimi te jesh e ndare mes dy botash te ndryshme dhe te mos i ndjesh realisht te tuat asnjeren