Ditari i ndjenjave

[Poeti]

Besimi tek Zoti,deshmia tek (robi) Njeriu...Te falemnderit o Zot, per shperblimin qe na bere....dhe per lutjet qe na i pranove ne cdo kohe,me bindjen ce durimqari gjithmon ka per t'cen fitues!!!
Dhe sa do qe jeta e perplas,ni dite ka per t'ia dal mban...Prandaj,Ti o Shoku im paske cen jete gjate.... ia dole dhe kesaj here,duke u Perballur per te treten(3) here me te njejtin kirurg,nga me perardhje Italiane,I cili nuk te leshoi nga dora deri ne maxsimum!!!
Kaluan dite jave dhe muaj,ce vdekja dhe jeta.. Te rrishin pran,por ti asnihere su dorzove,dhe mbi te gjitha ia dole me sukses...padyshim se me ndihmen e ZOTIT e te kirurgjise CANADEZE ne kombinim te duhur specialist, ce bejn pjese ne (pankras),ne krye me KIRURGUN e njohur Evropjan te ITALISE,me Mbiemrin-Dr.Milonary i specializuar ne ni Shtet te Amerikes...por gjithnje me frigen se nuk do ia dali ne ni operim te afat zgjatur 12 orshe!!!

Por ma ne fund ia arrijten suksesit....duke falinderuar ZOTIN qe ua dha mundesin per tu perballur me ni operim te pazakont,dhe shum kritik!!!

Prandaj,Te falem o Zot ce na ktheve Musain ne mesin ton!!!

Hajla!

Mikesha ime Hajla,

Pafundesisht gezohemi qe shoku i juaj me ne fund, pas shume peripecive, e tejkaloi semundjen dhe iu rikthye familjes. Gezohem sepse kur nje ne familje eshte i semure, te gjithe jane te semure nje nje menyre apo ne nje tjeter, prandaj uroj qe edhe me tutje yt shoq dhe familja jote te gezoni shendet te plote dhe lumturi te pafund familjare....

Miqesisht - Poeti

[hajla]

Mikesha ime Hajla,

Pafundesisht gezohemi qe shoku i juaj me ne fund, pas shume peripecive, e tejkaloi semundjen dhe iu rikthye familjes. Gezohem sepse kur nje ne familje eshte i semure, te gjithe jane te semure nje nje menyre apo ne nje tjeter, prandaj uroj qe edhe me tutje yt shoq dhe familja jote te gezoni shendet te plote dhe lumturi te pafund familjare....

Miqesisht - Poeti

I nderuar POETI si gjithnje mik i vjeter...Shum te pershendes dhe te falinderoi per fjalet e ngrohta te micesise qe po gjen ne cdo kohe per t'mi len ketu...Qdohere te jam mirenjohese...Andaj uroi qe dhe ti e familja juaj gjithashtu,te keni gezime ne jeten e juaj te perditshme!!!

Qdo te mire
Hajla!

[*~Rexhina~*]

cfare dite e vrenjtur, po bie shi pa pushim...vec njecike drite nga dritaret kam ne dhome, se po ti mbyllja perdet do ishte mbrenda sikur eshte nate....kam hapur muziken ne maje...dhe vura re qe kisha 5 missed calls nga burri...ishte shqetesuar because of the storm, sec do me ndodhet mua brenda ne shtepi

[trysil]

SOT KAM MENDUAR PËR NJERËZIT

Gjithë ditën kam menduar për njerëzit.
Mjegulla të dendura kalonin nëpër trurin tim. Personazhe të kujtesës sime me këmbë të papastra mundoheshin të shkelnin nëpër fushën e unit tim

Gjithnjë mjafton: njihe veten.

Të gjithë ata që mundohen t' i njohin njerëzit, t' i shohin e t' i lexojnë shtresat e tyre të thellësive të errta zhgënjehen.
Po, po... zhgënjehen, sepse brenda çdo njeriu është një Kafshë. Gati gjithnjë është e përgjumur, por tepër rrallë e fjetur, ndaj, ajo zgjohet...
Prej zgjimit të saj nëpërkëmbët njerëzorja.

Sa mijëvjeçarë kaluan, e s vdiq brenda nesh ajo kafshë; por rri aty, njërin sy mbyllur, tjetrin hapur...

Prandaj, mjafton, njihe veten...

[maryp]

qe sot e tutje flete te bardha ne ditar..nuk eshte me e nevojshme te shkruaj..

[Enii]

cdo dite "te zgjuarit" e shprehin talentin e vetvetes , sme ngelet gje vec te qesh e te argetohem me ta ..

[trysil]

PRAPË PËR NJERËZIT


Këta që i shohim nuk janë njerëzit...

Ne, shohim vetëm atë pjesën që duan ta shfaqin ata. Ajo është fare pak.
Çudi, ndonjëherë, njerëzit ia besojnë sekretet më të mëdha, njeriut që e kanë takuar krejt rastësisht. Ndoshta kjo ndodh ngase nuk besojnë se do të takohen më, ose edhe nëse takohen ndonjëherë, fare rastësisht, gjasat janë shumë të mëdha që ata ta kenë fshirë nga kujtesa se janë takuar edhe njëherë më parë.
Kur rrëfejnë një rrëfim, një pjesë të vetes, e dijnë se kanë shqyer një pjesë të maskës së tyre, duke zbuluar diçka që e kanë duruar vështirë brenda vetes.
Njerëzit gjithnjë shqyejnë maskën, por kjo shqyerje është gjithnjë e pjesshme. Kështu fragmentet e shqyera të maskës janë në vende të ndryshme, në kohë të ndryshme, tek njerëzit gjithandej që ne nuk i njohim.
Pra ne nuk e shohim njeriun. Ajo që shohim është sall në pjesë. Kujtoj se nuk gaboj nëse them se ne kur shikojmë qiellin aq pak të hapësirës kozmike shohim...

Njerëzit janë si ëndrrat... diçka rrëfejnë, diçka fshehin, diçka gjithnjë mundohen ta shfaqin në mënyrë figurative, enigmatike etj. Po kështu bëjnë edhe ëndrrat, sepse ato paraqesin njeriun, karakterin dhe kompleksitetin e botës së tij...

Ne, jo rrallë, habitemi kur zbulojmë diçka te miku; diçka që nuk e kemi hetuar kurrë më parë edhepse një jetë të tërë e kemi kaluar bashkë.

Prandaj
njihe veten! Duke njohur veten, ka mundësi të shumëfishta t'i njohim të tjerët.

[Endless]

Prandaj
njihe veten! Duke njohur veten, ka mundësi të shumëfishta t'i njohim të tjerët.

Deshira ime eshte e madhe per te njohur 'veten', po s'di cilen 'vete' te filloj te njoh te paren.

[trysil]

Z. Endless, kjo nuk është faqe e diskutimeve e as polemizuese, por meqë më ke cituar do t' i them dy-tri fjali

Ne, njerëzit, jemi aq të shkapërderdhur dhe aq fragmentarë, sa që e kemi vështir ta njohim veten. Mbase duhet t'i studjojmë fragmentet për ta njohur tërësinë.
Ke të drejtë kuir thua: "Cilën "vete" ta njoh?
Brenda nesh jeton dualiteti.
Jeta jonë dhe qenia është e përbërë prej fragmenteve. Po i mblodhëm "arnat" e shkapërderdhur gjithkah do ta krijonim kapotën, brenda të cilës do ta ndienim veten mirë.

As unë nuk e njoh veten. Gjithsesi nuk e njoh deri në masën sa dua...

[trysil]

DEGJENERIMI I SHPIRTIT

Koncept për një meditim më të thellë mbi botën materiale dhe atë shpirtërore

Nën presionin e motit të lig që ngacmon këmbën time reumatike, gjatë gjithë ditës kam menduar për shpirtëroren dhe materialen ...
Materialja po e zë gjithë hapësirën shpirtërore. Pra, shpirti, përditë e më shumë po vdes. Njeriu po jeton në botën e teknologjizuar, dhe vetë, gradualisht, po shndërrohet në një lloj makine, ku ndjenjat që do ta ushqenin shpirtin mbulohen me mjegullën e etjes për kapital. Njeriu, si qenie biologjike dhe shpirtërore është futur në guackën e sendeve , në vetminë e tij kryeneçe, ai shoqërohet me sendet që janë të vdekura dhe në shoqërimin me to e degradon shpirtin, robotizohet dhe ndjen zbrazëti, madje edhe kur është i rretrhuar me gjërat, sendet që kanë vlerë.
Sendet kurrë nuk kanë vlerë, ne, për shkak të miopisë sonë u japim vlerën që nuk u takon.
Vlerë, që i japin kuptyim jetës, ekzistencës sonë, janë sall ato gjëra që mund të bëhen ushqim për shpirtin tonë...
Joharmonia mes shpirtërores dhe materiales, po e degradon, po e zhvesh shpirtin deri në marramendth. Nuk mund të jetë një veturë më e rëndësishme se një pikturë e bukur, nuk mund të jetë një copë ari më e bukur se një libër i mirë. Ne, njerëzit, i kemi përzier konceptet e nevojshme dhe e domosdoshme. E domosdoshmja, pra shpirtërorja është ajo që na duhet për të mbajtur pastërtinë dhe fisnikërinë e botës sonë ndjenjore.
Artet (letërsia, piktura, filmi, muzika etj.), madje pse jo edhe dijet siç është filozofia nuk komunikojnë me shtresa të gjëra të njeriut, sepse ai është i zënë gjithnjë, i zënë, dhe gjithë punën, mundin, pastaj, e shndërron në gjëra materiale, mbyllet mes tyre në vetmin joaretistike dhe harron se asgjë, asnjë lloj ushqimi nuk ka blerë për shpirtin, që padyshim është shtylla e lumturisë... Prandaj, të kujtohemi pak, sa pak vlera shpirtrore klasike kemi sot, edhepse dihet se mundësitë sot janë shumë më të mëdha.
Në një shtëpi, tepër luksoze, është e mundur të mos e gjejmë asnjë pikturë, asnjë libër, në një shtëpi tepër luksoze mund të mos dëgjohen kurrë tingujt e Bethoven-it, Mozartit, Paganinit etj etj. Pra në një shtëpi të tillë ka vetëm gjëra materiale, sende, por asgjë shpirtërore.
Të kujtojmë Diogjeni e kishte shpirtëroren me shumicë tepër më të madhe sesa materialen. Ai jetonte në baule dhe në pikëdite, me fener në dorë kërkonte njeriun. Megjithatë Aleksandri i madh pati thënë"po t' mos isha Aleksandër do të kisha dëshirë të jem Diogjen"
Ja pra, sa shumëfish shpirtërorja është e rëndësishme krahasuar me materialen...