Ditari i ndjenjave

[Il Cavalliere]

Kishin kohe qe s'me benin pershtypje disa skena.Me dukeshin fallco,hipokrite,pa sens,dhe frut i situatave.Degjova ne nje mbremje nje djale,ne nje lokal me muzike live,qe ju lut ti merte mikrofonin nga dora kengetarit per te thene dy fjale.Ishte tip i ndrojtur,shume i emocionuar,por dhe shume i vertete.Fliste me nje ton,qe sikur te kthente me kohen vite pas.
-"Dua te uroj per ditelindjen,te dashuren time.Para se te njihja ate,isha shume i dobet,shume i pasigurt ne vetvete,shume i trembur ndaj botes.Ajo me ndryshoi.Dhe dua ta falenderoj para te gjitheve."...zeri ne fund u be i prekur.E tha aq bukur,sa shihje ne syte e te gjitheve,nje deshire per te qare.E adhurova.Doja te isha si ai.Doja te kisha forcen e tij!

[hajla]

...e qme duhet ta kujtoj se? kete date te shemtuar 24 Qeshori diten kur mora rruget e botes ne sy, dhe nuk dija se apo le gjurem pas, qe ni dite per ti gjetur ato? apo valle dhe ato me qenkan fshire nga gjithe vitet qe kaluan,dhe akoma mbetur e zhgenjyer, me fatin qe me ndoqi pameshirshem,ne kete dhe te huaj valle...

sinqerishte
hajla,

[arjeta3]

A M ORE
(gusht 2005)
Zoti pa nga kopshti i tij dhe gjeti nje vend bosh, ai vend ishte i vecante. Dhe
atehere pa nga toka dhe kerkoi nje njeri te vecante. Nuk e kishte te veshtire. E gjeti menjehere. Nje djale te ri ,te pashem, te mencur, te dashur, dhe shume te drejte. Atehere tha ‘Ky eshte ai qe e meriton kete vend’. Dhe nuk gaboi. Por nuk e vrau mendjen shume. Nuk e mendoi se ai djale kishte nje grua qe e donte shume dhe nje vajze te vogel. Nuk e vrau mendjen se po shkaterronte nje familje te lumtur. Nuk e vrau mendjen se po i shkepuste ata dy nga njeri tjetri. Ai e dinte se ai nuk rrinte asnje cast pa ate dhe e dinte se ajo cmendej pas atij. Epo, per ta merituar ate vend te vecante ne Parajse duhej te vuaje ne kete toke. Dhe ata nuk kishin vuajtur, JO, ata dinin vetem ate qe eshte e bukur, e mrekullueshme, ata ishin shume te lumtur me ate qe kishin. Ata nuk kerkonin asgje me teper. Ata kurre nuk i ishin lutur ATIJ per me teper. Ata kishin gjithcka qe deshironin. Ata ishin marrezisht te dashuruar pas njeri tjetrit, ata kishin nje lidhje ideale, dhe per me teper nje vajze te mrekullueshme. Ata binin ne gjume duke qeshur dhe zgjoheshin duke qeshur.
Por keta nuk jane ligjet e Tokes, apo jo? Ky nuk eshte vend per te qene i lumtur, ketu te gjithe kane ardhur per te vuajtur. E ai, Perendia si i kishte harruar?!
Cdo gje ka cmim. Dhe tani edhe ata duhet ta paguanin cmimin. Cmimi ishte mizor. Dhe koha per te paguar kishte ardhur.
Zoti kishte nje mije menyra per ta marre ATE ne qiell, Ai mund te zgjedhe cfare te doje, kush mund ta ndali??
Aksident. JO! Ishte vdekje shume e shpejte dhe e lehte. Ata duhet te paguanin me shume. Infarct . JO! Edhe kjo eshte e shpejte dhe e lehte. Dhe atehere zgjodhi me te tmerrshim e te tmerrshmive. KANCER!!!
Po ky ishte cmimi. Ata duhet te paguanin.
Ata duhet cdo qeshje ta paguanin me lot, cdo cast te lumtur me dhimbje, cdo plan per te arrdhmen me frike, ata duhej ti villnin te gjitha. Dhe i vollen per 17 muaj me rradhe.
Cdo gote qe e kishin pire bashke, i pine helm. Cdo darke qe kishin ngrene bashke e vollen gjak. Per aq njerez qe kishte ndihmuar te shkollohen i hengri ‘skalperat’. Cdo meter toke qe kishin shetitur per krahu e shetiten me karroce. Per cdo nate qe kishin fjetur te perqafuar, u zvarriten krevateve te spitaleve.
Me kot u munduan te behen te forte, me kot u kacafyten me semundjen, me kot provuan gysmat e spitaleve larte e poshte. Me kot u munduan te mos dorezohen. Me kot i luteshin ATIJ nate e dite. Shpresuan se do ti ndegjonte, shpresuan shume. Ata e dinin se nuk e meritonin ate lloj denimi. Duhej te kishte nje arsye.
Dhe nje dite menduan se ai i degjoi. Ai ‘u sherua’. Te gjithe thane ‘ai do te jetoje’. Ata po fluturonin, ishin perseri shume te lumtur, menduan se ia dolen. Thurnin plane per te ardhmen. Por Joooo!!
Zoti kishte plane tjera, i genjeu ata , i genjeu mjeket, i genjeu te gjithe….
Ai tha ‘Pritni!! Jam Une Ai qe vendosi!!
Dhe per here te dyte i ‘shembi per toke’, me fort se heren e pare. Kishte arrdhur koha qe e kishte caktuar. Tani do ti ngrinte perseri ne qiell, por jo te dy, vetem njerin. Ate te vecantin, tjetri ….tjetri do te rrinte i shembur per toke, pergjithmone, se te jete jeta.
Jetuan tani le te vdesin, ishin te lumtur tani le te vuanin, nuk kerkonin me shume, le te mbesin pa asgje.
Ligje te cuditshme paska Perendia!!
Nese parajsa ekziston vertet, mbase dhe ia vlen, mbase ata takohen perseri atje, mbase kur te ngjitet ajo ‘lart’ ai do te dale ta presi me buzeqeshje dhe do ti thote ‘e dashur, mire se erdhe ne shtepi’
Por nese nuk ekziston??!!
Atehere ckuptim ka…………
Atehere, ata jane vetem dy trupa. Njeri qe kallet nen toke dhe tjetri i kallur permbi toke. Njeri i vdekur, tjetri as i gjalle e as i vdekur. Dhe i treti, femija, pa baba me gjysem nene dhe kushedi …
AI ishte ‘shpetimtari’ i ASAJ, e morri ate nga foleja e cafkave, e shpetoi, i mesoi gjene me te rendesishme, i mesoi cdo te thote te duash dhe te te duan, e mesoi si te respektosh dhe te jeshe i respektuar, si te jesh i dashur me te gjithe, si nuk duhet ti braktisesh te tjeret kur jane ne nevoje, ishte gati duke e bere nje kopje te vetes se tij. Ai e beri ate te jetoje, per here te pare ne jeten e saj.
Po cberi Zoti? Jua preu rrugen ne mes. E ndau ate me dysh. E ktheu perseri ne ‘folene e cafkave’ qe mezi prisnin ti versuleshin nje kufome te gjalle. Te gjithe e priten me kembet e para. Sikur ajo ishte vrasesi dhe jo viktima. Dhe kur flitet per ‘fole cafksh’ sigurisht qe smund te presesh nje dore te shtrire, nje fjale te ngrohte, nje ngushellim sado te vogel. U zhduken si me shkop magjik ata qe ishin te dashurit, ata qe hanin e pinin bashke, ata qe defrenin bashke. E kush i afrohet nje njeriu te ndare me dysh? Asnje. Nuk kane nevoje me.
Sikur nuk mjaftonin te gjithe keto, i la dhe pa cati permi koke.
Dhe pastaj cndodh? Zgjohet demoni qe kemi brenda. Kerkon hakmarrje. Kerkon ti sheh te gjithe ata qe e braktisen si vetja e vet. Kerkon t’jua veje kemben ne fyt te gjitheve. Tani nuk lutet me si me pare, per te gjithe. Lutet, por jo per mire po per keq. Mundohet ta shtyp demonin brenda vetes, me gjithe fuqite, por nuk mundet. Ai cdo dite behet me i madh dhe me i forte.
Ku ishte Zoti kur e therisnin? Ku ishte kur vuanin? Ku ishte kur cirreshin?
Mundohet ta gjen mekatin, fajin, arsyen por spo e gjen dot. Atehere pse? Pse duhej te ndodhte keshtu?
Perpiqet te kthehet perseri nga Zoti, perpiqet me te gjithe fuqite, por jo nuk mundet.
Demoni po e fiton betejen…………..
Arjeta

p.s. demoni po humb betejen. Arsyeja jeni ju,te gjithe ju qe me shkruani, me perkrahni, me besoni dhe me doni keshtu si jam. Ju faleminderit

[Periodi]

Sot mesova diqka te çmuar, diqka qe eshte pragmatike dhe qe mendoja gjith ne gjera eutopike . Sonte mesova pragmatizmin , mendjen ne koke dhe kembet ne toke , .... po po sot i thash vetes : The time of daydreaming is over.

Sonte do ti le endrra ne histori te stanguara, ... une do te haperoj drejt me kryeneqesin time , aq sa te di dhe aq sa te mundem . Kush e di, diku do me shpie kjo rruge,..kjo jete.

...edhe une meritoj diqka, se paku te mundohem, sepse akrepat po rrehin pa meshirshem.

[Hekurani1]

Me jane perzier ndjenjat si endrrat! Dikur edhe endrrat ishin me te bukura dhe me te bardha!

[Poeti]

Mos me shikoni sot dhe as nje dite tjeter nga sot, sepse hijet qe ecin nuk mund te shihen dhe une jam nje hije e tille qe eprtheht ne gure dhe qe humbet kur shkelqimi i dritave vezulluese e mbulon qytetin, kurse shpirtin tim e ka mbuluar erresira dhe asnje fije drite me nuk shkel ne te. Ju lutem meleni te qete ne vuejtjen time, ne dhembjen time, ne vuajtjen time, ju lutem shume, sepse askush me nuke kupton dhembjen time... ju lutem!

[maryp]

TI
ti, ti qe me flet per jeten, por nuk di c'eshte jeta e vertete, ti qe me flet per dashuri por qe nuk ke mesuar kurre c'eshte dashuria,ti qe derdh lote por qe nuk di te qash , ti qe kerko ndryshimin por qe ndryshimin nuk do, ti qe je hidherimi i nje nene, vdekja e nje babai, deshperimi i nje motre, shkaterrimi i nje femre..........ti...................ti di umano nuk ke asgje......ti qe cdo ndjenje ka vdekur brenda teje, ti qe me buzeqesh dhe pastaj me godet pas kraheve...ti qe nuk di c'eshte burreria sepse burre nuk ke qene ndonjehere e burreri nuk ke njohur....ti qe nje nene do te te preferonte te dinte te vdekur, ti qe nje femije do te ishte i lumtur te mos kishte per baba, ti qe nje moter do te preferonte te te mohonte si vella, ti qe nje femer do te donte te mos te nihte kurre...............ti................une ty te fal, nuk mund te te urrej sepse nuk do te mund te te urrej kurre me shume nga sa urren ti veten tende.........

[Pushi]

A ndiheni ndonjehere te trishte pa arsye?
Ose me mire asnje trishtim nuk vjen nga nje mos arsye, gjithcka ka nje arsye, por papritmas gjithcka te duket bosh dhe kot e fillon e urren cdo gje.
Sonte i urrej te gjithe. Ate qe dua me shume nga te gjithe. Duket sikur askush nuk meriton ti japesh sinqeritetin tend. Kur se jep, qahen qe nuk marrin aq sa duhet, kur e jep qahesh vete qe nuk merr aq sa duhet mbrapsh. Me thoni cduhet te beje nje femer, te jape... te mos te jape........apo thjesht te injoroje? Ne cdo rast... del gjithmone e humbur.

Mallkuar qofshin ata qe nuk arrijne te kuptojne nje femer.

maryp - jam me ty ne cdo fjale qe ke thene

[flutura3105]

Miremengjesi Gimi Im ...si Po Kalon Ne Vendlindje??? Me Thuaj Si Te Duket Per Here Te Pare Qe Atje Po Mungoj Une...? Je Mesuar Te Te Pres Gjithmone Na Mjaftonte Te Shikoheshim Nga Largesia. Me Thuaj Se A Te Mungoj Ashtu Sic I Mungoj Qytetit Tim ?? Ti Ishe Arsye Qe Une Ika, Te Ndoqa Pas E Kjo Me Ka Kushtuar Shume I Shtrenjti Im. Njeren Nga Keto Dite Do Te Martohesh Por Se Di Saktesisht Diten , Por Jo Nuk Dua Te Di Nese Do Martohesh Te Dielen Apo Te Shtunen, Apo Ne Ndonje Dite Tjeter Te Zakonshme Di Vec Qe Do Ti Urrej Gjithmon Ne Cdo Vit Ditet E Gushtit. Do Ti Urrej Se Bashku Me Ate Qe Zuri Vendin Qe Duhej Ta Kisha Une ,sot Ndjehem Aq Keq Sepse Diten Qe Une U Martova E Bera Nje Gabim Para Teje Nuk Doli Askush Te Me Ndaloj E Sot Po E Vuaj Ket Gabim ,do Kisha Dashur Te Te Ndaloja Por Skam Force Nuk Dua Ti Prish Lumturin E Asaj...nuk Dua Te Behem Si Ata Qe Prishen Lumturine Time. Une Do Te Vazhdoj Te Te Dua Me Gjithe Forcen Qe Kam Ne Menyren Time Ti Mos Kerko Ta Dish Se Si Jam Dhe Si Po Kaloj Me Kete,nuk Dua Te Ti Tregoj Dhimbjet Qe Po Mi Shkakton , Nuk Dua Te Ta Prish Lumturin Time Sepse E Di Se Kur Une Nuk Jam E Lumtur Nuk Je As Ti...e Di Gimi Im Me Sot Jam Zgjuar E Trishtuar , Sot Me Ke Munguar Aq Shume Sot Doja Te Te Shtrengoja Me Gjithe Forcen E Te Te Tregoja Se Une Te Dua Ashtu Sikur Heren E Pare..

[trysil]

A KA DASHURI

Të ecësh si Sizifi dhe të mos arrish kurrë në Majë. Ky është arti i dashurisë.

Të mos arrish?!
Po, po...
Vetëm ashtu je ëndrrimtar i përjetshëm
Kam bindjen se dashuri është sall ajo që është brenda ëndrrës...

Kush e puth ëndrrën thellë e zbulon dashurinë...