Ditari i ndjenjave

[FierAkja143]

Ndihem shume e qete, e lumtur me zgjedhjen qe bera, dhe me fat!

[fjollat]

19.11.2007

E ndjej veten të përsëritur me mijëra herë. Fjalë. Mendime. Tinguj... Cila nga këto përsëritje më përket mua? Tchaikovsky... Liqeni i mjellmave është ngrirë. Është i zbrazët! Tin... tin... tin... pikojnë tingujt e ftohtë dhe shndërrohen në stalaktite. Thyhet pianoja për të ndezur zjarrin. Sa mëkat. Ç'mjerim.
Përsëritje...

[PINK]

Bie shi , shi .. pike .. pike ..

dola jashte .. shiu kish pushuar asnje pike .

sapo u futa , pa arrit te dera .. pam nga lart nje pike ..... shiu direkt e ne qafen time. E cuditshme , si e gjen rrugen vete dhe pika e shiut ... grrrrr nje ndjenje , nga ato qe ta ben mishin puprrica puprrica ... po te kish devijuar pak fare ose une ta kisha hedhur kemben/hapin me shpjet dhe pika e shiut .. do kish rene .. oh well jo ne qafen time te ngrohte.

po u tha , u tha .. nga ngrohtesia e bluzes time .


Meditim rreth nje pike .. te vogel shiu ..

Oh well skisha c'te meditoja tjeter.

lool

[Xhuxhumaku]

O ditar,

po shkruj pas Pinkut.

kur bie shi me bjen mendja per ty.

a po ka rene shi?

kur eshte diell eshte ftohte.

dhe yjet rrine dhe veshtrojne naten.

keshtu ditar.

[fjollat]

Bah! Sa i kam "qejf" njerëzit që i përkulen gënjeshtrave të veta! Thjeshtë, bëhen rrobër të gënjeshtrave të veta. Dhe po mendoja, kohëve të fundit bredh këtyre rrugëve të përgjumura sa herë që ndjej neveri, ndoshta nga që kjo bredhje më shton edhe më tepër neverinë.

[trysil]

Vjeshtë. Brenda meje sot shkunden gjethet. Kujtesa rrëshqet nëpër binaret e një Tuneli... Tuneli duket i pafund. Por unë e di, thellë në ndërdijen time është thënia: asgjë s' është e pafund...
Në fund të TUNELIT më pret një ditë me diell.

Pastaj në cep të Tunelit, i dërrmuar prej Territ, e putha Diellin...

PS
_______________
Po t' mos ishte ai TUNEL i tmerrshëm plot terr, as DIELLI nuk do të ishte ky që është...

[Mbreti_ILI]

Më mungon fjala e saj ,përsëri ….
Jam mërzitur e ç’mund të bëj?!! Ta ftoj?Por si !Unë mungova , ajo humbi.Unë nuk doja të mungoj , po ajo, a deshi të humbiste kështu!?
Mos , fati im është i lidhur me fatin e saj ,në të mirë e në të keq?Apo , mosprania ime e përkohshme ia humbi asaj arsyen?Sidoqoftë është dashur ta dijë , që mua më mungonte shumë më shume sesa mendonte, por fatin tim s’e kam shkruar unë .
Megjithatë po i drejtohem kështu , e në qoftë se ekziston diçka hyjnore apo telepatike ,do të kthehet së paku për t’ma plotësuar dëshirën time.
“Unë e di që s’mundem të bëj çudira por po të mundja nuk do të bëja asgjë më sesa të të bëja të lumtur…..”
….E din ti , …. Si gjithmonë, UNË!!!

[xfiles]

Mall

Urrej qytetin, betonin e ftohte dhe te piset, plot ndryshk e lageshti. Poshte
pllakave te trotuarit, poshte asfaltit, nenes Toke i zihet fryma. Edhe pemet
duken te zbehta ne kete qytet plot levizje e gjalleri, por perseri te vdekur
ne syte e mi. Me mungon pylli, deti, uji i kripur, era e ngrohte e perendimit
ne nje mbremje vere. Pishat qe shkelqejne nen rrezet e diellit dimeror pas
shiut. Hapesira e pafund dhe qetesia absolute. Jam pjese e natyres, jam ndare
prej saj, dhe me mungon.
Me mungojne klithmat e pulbardhave, çirrjet e sorrave, kenga e gjinkallave
ne nje dite vere perveluese, gumezhitja e bleteve tek sa vilet mjalti,
orkestra e mrekullueshme e zhabave ne nje mbrembje pranvere, para se cilave
ç'do melodi e krijuar nga njeriu duket thjesht nje zhurme. Madje edhe per
zuzatjen e mushkonjave gjakpirese kam mall, edhe pse dikur kaq te bezdisshme.

[trysil]

SOT KAM MENDUAR PËR MURET...

Sot, padashje e kam puthur thellë Fytyrën e Pikëllimit. Tek ecja brenda Unit tim kam parë Muret që ndanin botën. O zot, bota ishte mbyll brenda kthinave që ndaheshin me Mure...
Hyji nuk e kishte krijuar të tillë. Të tillë e kishte bërë njeriu.
Egoja e sëmurë kur tha "kjo është imja" filloi ndërtimi i Mureve, shëmtimi i pamjeve i peizazheve...
Hyji ka krijuar për çdo njeri nga një planet; e ne, (ah ne) ne grindemi, përgjakemi dhe bëjmë Mure. E ushqejmë Egon tonë të sëmurë. Pikëllimi na ha brenda Mureve.
... Brenda mureve që vetë ne, raca njerëzore i kemi bërë, na qelbën ëndrrat.
Sot kam menduar për Muret. Për Muret që kanë grirë Harta që Lirisë ia kanë kufizuar shikimin.
E, atëherë ç'është LIRIA?! Kujt i thash se, në këtë vorbull vetmie. Mbase brendis sime. I kalova Muret, dhe i thashë vetëvetes mbase.
Në dhomën e kujtesës, mes Mureve po qaja. Si nëpër mjegull më erdh një zë. E dëgjova kur tha: "pse o i gjorë po mendon se LIRIA është tokësore. Ajo është shpirti kozmik që më së paku shëtit në tokë...
Ah!
Qava...
Sa shumë sot kam qarë...

[Xhuxhumaku]

ditar,

une them:

perpiqu te jesh racional, dhe te mos biesh ne dicka qe e ke provuar se c'ishte, me shprese se heren e dyte do jete ndryshe nga hera e pare.

ti si thua?

njeriu ka nevoje per irracionalitet?