ti per mua ishe ajo mrekullia qe perseritet vetem njeher.. dashuria qe kisha per ty ishte dicka e vecante, dicka konkrete, reale. Nje dashuri qe lindi nga nje miqesi njerezore.. ajo ndjenje me zgjoi deshiren per te qen plotesisht dhe pafudesisht i dashuruar...ishte reale dhe konkrete. Ti me bere te enderroj ti me bere te provoj gjera qe si kish provuar ndonjeher,,,, ti mu vere nje perde perpara syve saqe un njihja vetem lumturin pran teje, por nuk shihja anen tjeter te lumturise ate ane qe se kuptova asnjehere... Jeta ka shum te papritura te hidhura me thoje, por un asnjeher ste kuptoja, se per mua gjithcka pran teje me dukej e bukur... por ti ike e dashur, dhe sot e kesaj dite nuk e kuptoj, kujtoj vetem frazen e fundit te letres se lamtumires per ty e te vdekjes per mua ku me thoje Te doja, Te dua dhe Do te dua, ti me le e ike por vetem fjalen Te dua nuk doja ta ndegjoja me. esht fjala me magjike qe ekziston nje fjale qe nuk meriton ta thuash pas asaj qe ndodhi... ti ike por mua me shkaterrove, me bere te transformohem ne nje tjeter njeri me bere te percjell brenda meje metamorfozen, ndryshova komplet, tani nuk arrij as te konceptoj me fjalen dashuri, dhe kjo vec prej teje,,,, sa te doja e sa te dua akoma... por perseri nuk te mallkoj, por te uroj te mirat e kesaj bote kudo qe qofsh, paqa qoft me ty, se sido qoft tiper mua ishe dashuria e par... dhe nese nje dit do te kthehesh mua nuk dua te me kerkosh nese me te vertet thua se me do... te lutem mos me kerko me
Krijoni Kontakt