Fjalori Shpirteror

[NoName]

...:::Nje spjegim lidhur me kete rubrike nese ju duket e pakuptueshme!:::...



Pra, ne secilen teme secili te shpreh mendimin e vet se si e ka perjetu secilen prej tyre...nga ana shpirterore...
psh RRUGA--e dime se ne nje faze te caktuar te gjithe ndodhemi para nje udhekryqi, dhe ne ato momente neve na duhet te bejme nje hap jetesor! ...por....a eshte zgjidhja e jone gjithmone e qelluar? Apo leshohemi ne Vullnetin e Zotit qe ai te na prije....

gjithashtu vlen edhe per secilen teme te vecante dhe ju lutem qe t'i permbahemi temes...

Ketu po ju ofroj edhe fjale tjera te cilat secili prej jush mund te shfrytezoni dhe mund ti hapni si tema te reja....dhe me siguri keni edhe ju ndonje fjale per te shtuar ne kete FJALOR, atehere...postojeni dhe te pasurohemi dhe mesojme prej njeri tjetrit...kushedi...ndoshta ndonje shpirt i humbur e gjen Rrugen, Jeten dhe te Verteten apo edhe ata qe kane etje te mbushen me njohuri nga pervojat e secilit!!!

********************

*QËNDRUESHMËRIA*
*SHPRESA*
*DURIMI*
*DASHURIA*
*ETJA *
*SAKRIFICA*
*KRYQI*
*LIRIA*
*PAQJA*....

[NoName]

*RRUGA*



Rrugë mund të jetë secila udhë, lagje, magjistrale, etj me baltë, e pastruar, me hedhurina; rrugët e mira dhe rrugët e kqija të cilat ne vet i zgjedhim në jetë. Neve na ofrohet një Rrugë e veçantë. Në atë rrugë është vetëm një Udhëheqës i pagabueshëm, i përsosun, që nuk të gënjen, nuk të mashtron, por të shpien drejt Jetës së vërtetë, drejt asaj drite të cilën të gjithë e kërkojmë me apo pa vetëdije. Unë e kam zgjedhë këtë rrugë e cila nuk është e lehtë. Ka shumë gjemba, ka bisha të cilat të dalin përgjatë udhëtimit në atë Rrugë të drejtë dhe dëshirojnë të ta thejnë rrugën që të hysh nëpër rrugica të dyshimta, të errëta, të ftohta, të frikshme. Në jetën tonë kjo Rrugë është e vetmja ku ti nuk je i vetmuar. Je gjithmonë i përcjellur nga Udhëheqësi dhe Zotëruesi i saj. Në ngushtica, Ai të merr në krah dhe të dërgon deri te pika ku ajo udhë fillon të zgjërohet dhe bëhet më e kalueshme. Edhe aty Ai të drejton, nuk të braktisë kurrë. Në ballafaqim me gjembat dhe me bishat, Ai të prin. Ai i then të gjitha ato rezistenca, ato lajka që të bëhen të braktisësh Rrugën. Ju ftoj që edhe ju ta merrni për dore Udhëheqësin dhe të niseni në këtë Rrugë të amshimit, të Dritës, të Jetës, Rrugën e vërtetë ku gëzimi, paqja, buzëqeshja, harmonia, mirekuptimi, lumturia janë pjesë përbërëse dhe të pashmangshme të saj! Këto janë të garantuara! BUON VOYAGE!


**Quo Vadis Domine??...Per ku je nisur ti? Cilen rruge e ke zgjedhe?

[NoName]

*DRITA*


Nuk ka njëri në këtë botë që e dëshiron errësirën, terrin! Apo ndoshta ka? Sa herë që ndalet rryma, ne vrapojmë të gjejmë qiriun që të na bëjë dritë. Errësira krijon neveri, nuk mund të shohësh dhe nuk vëren asgjë në errësirë, mund të lëndohësh nëse ecën nëpër errësirë. Nuk gjen asgjë që të nevoitet nëpër errësirë. Atëherë përse të gjithë me xhelozi e mbajmë atë errësirën brenda nesh? Përse kemi dëshirë të ngrohim vetëm pjesën e jashtme tonën, e nuk bëjmë përpjekje të ngrohim brendësinë tonë? Të bëhemi më shpirtgjërë dhe t’i lejojmë Dritës të shkrijë akullin që është krijuar me vite në zemrën tonë. Të mos frigohemi të qelim zemrën tonë ndaj Dritës së Shenjtë që të mund të ngrohim edhe ato zemra që kanë vështirësi të thejnë zingjirët e së kaluarës që i ka robëruar zemrat, dhe në mënyrë të vazhdueshme shkaktojnë dhimbje. Kjo Dritë është e Plotfuqishme, then çdo gjë! A është aq e vështirë të lëshohesh në duar të Dritës së Gjallë që lëshon rreze dashurie 24 h në ditë dhe kurrë nuk shuhet? Nuk duhesh të paguash llogari të mëdha për këtë Dritë, vetëm e kërkon dashurinë tënde, të kërkon ty me të gjitha të metat që ke! Të ngrohë brendësinë tënde, të bën dritë kudo që të shkosh, e mposhtë errësirën me fuqinë rrezatuese, të shenjtë! Të bën trim që të shkosh edhe në ato vise ku “mbretërojnë egërsirat”! Po e vërtetë është, nuk të trembet syri asnjë çik, sepse me vete e ke Dritën që gjithmonë përcjellë hapin tënd kudo që të shkelësh. Me Te nuk ke shansë të devijosh!

**A je akoma ne erresire, apo ke gjetur driten me ta ndricu rrugen e jetes?

[NoName]

*FJALA*


Fjalë interesante është fjala. Për çdo ditë dëgjojmë fjalë, shqiptojmë fjalë prej më të ndryshmeve, fjalë të mira, fjalë të mençura, fjalë boshe, fjalë me kuptim, fjalë fyese....nëse filloj tani ti rendis të gjitha do të na zërë gjumi – së pari mua duke shkruar – së dyti juve duke lexuar!!! Të filloj prej asaj thelbësores, njerëzores: Sa jemi ne në gjendje të mbjamë fjalën tonë! Premtimin që ia japim dikujt? Shpesh dështojmë për shkak të rrethanave që na krijohen ose për ndonjë arsye tjera. Pas kësaj pason lëndimi i palës tjetër të cilës ia kemi dhënë atë fjalë. Do të thotë ne nuk kemi masë të duhur të peshojmë cilëndo fjalë. Edhe në qoftë se dëgjojmë ndonjë fjalë të mirë, fjalë të butë, krijon në ne një ndjenjë të mirë, një gëzim...por sa zgjat ajo? Mendoj se shumë pak, sepse në këtë botë ka më shumë fjalë mllefi e fyese dhe janë më të qëndrueshme dhe shkaktojnë plagë shumë të thella. Fjala që buron nga Dashuria, nga vet Fjala që u bë Njeri, është fjalë që mbetët përgjithmonë në ne, ajo është plotësisht e kundërt nga fjalët që ne i shprehim në përditshmëri, pa ndjenja. Ajo i shëron mu ato plagë të cilat shkaktohen nga vrazhdësia e shprehjeve tona njerëzore. Edhe Ungjilli është i shkruar prej fjalëve, por ato janë fjalë premtuese të cilat realizohen pa kurfarë mashtrimi dhe asnjë rrethanë nuk ndikon në to që të mos përmbushet ajo çka Jezusi na premtoi. Ato fjalë të cilat si para 2004 vjetëve ashtu edhe sot janë të gjalla. Premtimin na e dha përmes fjalëve e jetësoi ate edhe në vepra që të gjithë të shëlbohen.

**Ti ciles fjale i beson?

[NoName]

*E VËRTETA*


Çka është për njeriun e sotëm e vërteta? As vet nuk di ta definojë! Para se ta kem njohur Të Vërtetën, kam menduar se gjanat e kota tokësore janë ato të vërtetat të cilat t’a përmbushin jetën, të japin vullnet për çdo gjë. Dëgjoja fjalë të mëdha që mendoja se janë fjalë të vërteta, fakte të cilat çdokush mundohet t’i tregojë për të dëshmuar të vërtetën... e shumë e shumë gjana të tjera që mundohen ta kopjojnë dhe “dëshmojnë” të vërtetën! Burimi i gjallë i të Vërtetës sublimohet në Jezu Krishtin. “...do t’a njihni të vërtetën dhe e vërteta do t’ju lirojë”. Kahdo që të sillemi, e Vërteta është prezente. Nëse dëshirojmë të shohim këtë të Vërtetë, duhet ta hjekim perden e krijuar nga bota materiale, t’i lejojmë kësaj të Vërtete të na e shërojë verbërinë tonë, të na zhveshë nga e përditshmja e mbushur me halle dhe me derte dhe të lëshojmë në duart e Tij të gjitha brengat, se aty është e Vërteta që të shëron brendësinë, të shëron zemrën e plagosur, shpirtin e damkosur prej “të vërtetave” lavire dhe gënjeshtare të kësaj bote.

**Po per ty, cila eshte e verteta? A ke arritur ta definosh dhe jetosh?

[NoName]

*JETA*



Jeta ka kuptim të gjërë dhe përqëndrimi në përkufizim e saj është i lodhshëm. Sidomos kur këtij definicioni t’ia shtojmë planet afatgjata që ne i bëjmë, rregullimin e saj me forcat tona, luftën për të kaluar nëpër te, problemet që na dalin gjatë saj, përpjekja që ato probleme t’i zgjidhim vet. Pas gjithë këtyre përpjekjeve pason një lodhje e madhe, një shtjerrje e fuqive tona, mungesa e intelektit për të menduar më tepër. Hutia kah të shkojmë tash, çfarë të bëjmë më tutje. Jetën mundohemi ta jetojmë vet! A e kemi krijuar ne jetën apo na është dhënë? Këto janë pytje shumë të thella dhe komplekse të cilat me shekuj të tërë filozofët janë munduar të definojnë kuptimin e saj. Por çdonjëri prej tyre e ka dhënë mendimin e vet të bazuar në përvojën e vet ose të dikujt tjetër. Secila jetë është unikate dhe askush nuk mundet ta jetojë jetën e bazuar në përvojën e tjetërkujt. Privilegji për të zgjedhur Jetën na është ofruar para 2004 viteve. Krishti e dha jetën e vet që Ai të bëhet vet Jeta, të na dhurohet neve, që ne të mund të jetojmë. Të jetojmë një jetë të përsosun, një jetë me kuptim. Kjo është Jetë Hyjnore, e dhuruar për ne prej Mbretërisë së Qiellit. Na ofrohet mundësia ti takojmë familjes mbretërore. As këtu nuk jemi vetëm, nuk jemi të vetmuar. Kjo Jetë na e mbush zemrën tonë të varfër me dhurata, me bollëk. Është përplot gumëzhimë të hareshme. Çkado që dëshirojmë kjo Jetë na ofron. Çdo gjë realizohet në Te, çdo dëshirë plotësohet, por në kohën e vet kur është e planifikuar. Ndonjëherë edhe dëshprohemi se dëshira jonë tokësore nuk plotësohet aty për aty. Por duhet të kemi një gjë parasysh se çdo gjë që vjen ngadalë ka rezultate të shumfishta, me shpërblim më të madh sesa që e kemi pritë, edhe pse nuk jemi të vetëdijshëm për ate për shkak të mos durimit tonë që është i mbjellur në ne.

**Po ti? A e ke gjet e kuptimin e jetes...?

[NoName]

*BESIMI*



Sa vështirë është të besosh sot! Ne kend te besosh? Nuk është lehtë të besosh në njerëz, fillon të krijosh idhuj në kokën tënde dhe t’u besosh dhe atehere zbrazëtia bëhet edhe më e madhe. Mbetet një boshllëk kur vetëdijësohesh se ai besim ka qenë i kotë dhe të ka lënë vetëm, nuk të ka ofruar asgjë, ate çka ke pritur ose ëndërruar. Dhe krijohet ajo ftohtësia, ngurtësia të cilës jemi munduar të i ikim gjithmonë, por megjithate vetes ia kemi krijuar. Gjithmonë ekziston shpresa dhe ajo dorë e zgjatur kur të na sheh se kemi mbetur të strukur në kënd si jetim! Ai na vjen në ndihmë kur të sheh se si jemi vyshkur nga mosbesimi. Puna e jonë është t’ia zgjasim dorën e Pajtimtarit, Atij që na forcon Besimin edhe atëherë kur nuk shofim me sy fizik, por fillojnë të na qelen syte e brendshëm ata shpirteror. Kur shikimi ynë i besimit fillon të qartësohet, çdo gjë përreth nesh fillon te merr ngjyrën e larmishme...

**...A do te na tregosh ti per larmine qe e ke perjetuar kur te jane rikthyer ngjyrat e jetes me ane te besimit....