Duke shfletuar kalendarin e 9 qershorit,
Kisha pėrkujton Shėn Efremin, diakon e doktor tė Kishės



Sirian,lindi nė Nisibi, (Mesopotami) nė vitin 306, ndėrsa vdiq nė qytetin Edesa, Siri (sot Turqi) mė 9 qershor tė vitit 373.

Ishte shumė i ri, vetėm 7 vjeēar kur Konstantini e shpalli ediktin e Milanos. Mirėpo, Efremi nuk e pati mundėsinė ta gėzonte lirinė e kultit nė familje, sepse babai i tij, prift pagan nuk ishte i mendimit e nuk i pelqente formimi kristian, tė cilin formim tė birit ia mėsonte nėna e pėrshpirtshme. Pėr kėte Efremi qe dėbuar nga i ati prej shtėpie. 18 vjeēar e mori pagėzimin dhe jetoi nė Edesa, duke punuar si shėrbėtor nė njė banjo publike. Nė vitin 338 Nisibi qe sulmuar prej Persianėve dhe Efremi lutoi nė mbrojtje tė tij. Kur Nisibi ra nėn pushtimin persian, Efremi, i bėr diakon, nė vitin 365 u vendos nė Edesa, ku drejtoi njė shkollė. Shėn Efremi, njohės i thellė i Skrimeve biblike, ishte pėrēues (transmetues) i mirėfillt i doktrinės sė Kishės sė vjetėr kristiane. Njihet si pėrhapėsi i sė vėrtetės kristiane, kryesisht pėrmes poezisė, pėr ēka edhe u quajt “harpa e Shpirtit Shenjtė”. Vdiq mė 9 qershor tė vitit 373 nė Edesa. Tradita kishtare e kujtoi se njeri tė pėrshpirtshėm, teolog tė shquar e murg shembullor e tė prerė.