Rreshajet

[NoName]

Liturgjia e Fjalës së Zotit e solemnitetit të Rrëshajve

(Leximet biblike nga: Vp 2,1-11; Gal 5,16-25; Gjn 15,26-27;16,12-15)




Ja përsëri në takimin tonë javor të shtunës me Fjalën e Zotit të dielës. Kësaj herët do të dëgjojmë dhe meditojmë së bashku leximet biblike të liturgjisë hyjnore të solemnitetit të Rrëshajve, festës së Zbritjes së Shpirtit Shenjt Zot mbi Apostujt e mbledhur në Cenakull: që nga ajo ditë, historia e njerëzimi ka një hov (shtytje) të ri.

Kanë kaluar 50 ditë nga solemniteti i Pashkëve e sot, me Kishën në festë, kremtojmë dhuratat që Jezu Krishtit Zot na i ka falë: Shpirtin Ngushllues që vjen nga Ati Qiellor e që na është dhuruar në zemrat tona, në mënyrë që të mund të ecim e të jetojmë sipas Shpirtit të Zotit e t’i mishërojmë vepra e tija në jetën e në marrëdhëniet tona të përditshme me tjerët.

Festa e Rrëshajëve, ardhja e Shpirtit Shenjt mbi Apostujt, shënon ditëlindjen e Kishës dhe diëtlindjen e gjallërimit tonë si besimtarë e dëshmitarë të Krishtit të Gjallë, Shpëtimtarit të njerëzimit. Pra, nga kjo ngjarje, Shpirti Shenjt Zot banon në shpirtin tonë njerëzor, Zoti është bërë më i afërt, më intim me ne, se sa ne jemi me veten tonë, thotë shën Aogostini. Kështu, festa e Rrëshajëve na siguron se Zoti nuk na braktis kurrë, por Ai është miku e shoku i përjetshëm i udhës sonë në jetë.

Eshtë Shpirti Shenjt Zot që na jepë kuptimin e ri të misterit të Jezusit. Pa Të është e pamundur të depertojmë në këtë mister. Eshtë Shpriti Shenjt që na bën të aftë t’i lexojmë ngjarjet në dritën e fesë, në fenë e Krishtit që është dhuratë e tij
Me kremtimin e solemnitetit të festës së Rrëshajëve, Kisha e mbyll ciklin e Pashkëve për të vijuar me kohën e rëndomtë liturgjike gjatë vitit.

[NoName]

RRËSHAJËT -B-
04 Qershor 2006

Kolë Gjergji

«Kush është i mbushur me Shpirtin Shenjt, ai flet në shumë gjuhë. Fjala ka jetë, nëse flasin veprat». Me këto fjalë të shën Antonit të Padovës, dëshiroj që të gjithë neve Shpirti i së Vërtetës të na shëndrisë dhe të na mbush me fuqinë e vetë, që ne t'mund edhe të jetojmë me atë.

Sot kur kremtojmë këtë ditë të madhe, këtë festë madhështore, ditëlindjen e Kishës, zbritjen e Shpirtit Shenjt mbi Apostuj, kremtojmë ditën e Rrëshajëve. Zemrat tona janë të mbushura me fuqi të Shpirtit Shenjt, ku dëshirojmë edhe të trimërohemi dhe të dëshmojmë se jemi bijat dhe bijtë e së Vërtetës.
Nëse i kemi ndëgjuar me vemendje leximet e kësaj dite të madhe, atëherë kemi vërejtur se në të dy leximet dhe në Ungjill bëhet fjala mbi këtë festë dhe mbi zbritjen e Shpirtit Shenjt.

Leximi prej Veprave të apostujve na lajmëron për festën e parë të Rrëshajëve, pesëdhjet ditë pas Ringjalljes së Jezusit. Kjo është një ngjarje shumë dramatike dhe e fuqishme për ata që e përjetuan «Zbritjen e Shpirtit Shenjt», “si shungullimë e erës së fortë dhe e mbushi gjithë shtëpinë, ku ata ishin. Atyre atëherë ju dukën gjuhë». Luka ungjilltar në Veprat e Apostujve na e paraqiti festën e Hebrenjëve. Kjo festë shtegtimi prej të gjitha skajet e botës është dëshmi, se si Shpirti i Jezusit i fiton njerëzit, ku e themeloi një bashkësi me anë të Ungjillit. Dhurata e Shpirtit Shenjt është fuqia, ku ky Shpirt bashkësinë e mbyllur dhe të frikuar e bëri në kishë të hapur, misionare dhe të përhapur në mbarë botën. Kjo është dëshmi, pra sepse Fjala e Zotit, Ungjilli i Shenjt po predikohet në mbarë botën dhe atë në gjuhë amëtare të secilit besimtar dhe kjo vlenë për të gjithë njerëzit anembanë.

Sot lindi Kisha, në këtë ditë doli ajo prej fshehtësisë së vet. Tash erdhi koha e shpalljes, koha për të predikuar. Pjetri me fuqi të madhe hyjnore dhe në emër të apostujve tjerë, dhe me fuqi të Shpirtit Shenjt mbajti një predikim të zjarrtë para njerëzve që ishin të bashkuar, pra njerëzve prej të gjithë popujve dhe prej të gjitha nacioneve.

Lajmërimi i këtij predikimi është dhe na lajmëron dy të vërteta ku Shpirti Shenjt i së Vërtetës dëshmonë. E para dhe më kryesorja e vërtetë është që Jezu Krishti është i ringjallur dhe që ai jeton, kurse e dyta e vërtetë është thirrja e njerëzve në kthim dhe në pendesë, më mirë të thoja në pagëzim. «Kthehuni dhe lejoni që të pagëzoheni në emër të Jezu Krishtit». Shkrimi shenjt, apo apostujt na lajmërojnë se mu në këtë ditë u kthyen dikund 3000 mijë njerëz. Ky shëndrrim i zemrës mund të shpjegohet vetëm sipas veprimit të mbinatyrshëm të Shpirtit Shenjt, i cili zbriti mbi ata të cilët ishin të pranishëm. Me Marinë, nënën e Jezusit dhe me të tjerët të pranishim ishin nxënësit e Zotërisë të bashkuar në lutje e në uratë, ku lutëshin që Shpirti të zbrisë mbi ta.

Leximi i dytë na e paraqet një Shpirt, një korp të Kishës. Shumë gjymtyrë dhe shumë karizma. Pagëzimi ynë na parakujton se edhe ne jemi gjymtyrë në një trupi në Krishtin, në kishë. Të pagëzuarit janë të mbushur me Shpirtin Shenjt.

Nëse dëshirojmë, atëherë Jezusin mund ta ndiçim në mënyra të ndryshme! “Ne i kemi mënyrat e ndryshme të thirrjes sonë, por vetëm një është Ai, i cili na thirrë; qëllimet e njëjta, por rrugët e ndryshme; dhuratat e ndryshme, por vetëm një Shpirt Shenjt; popuj të ndryshëm, por vetëm një Kishë të vetme, shenjte, katolike dhe apostolike.” Kjo kishë ka nevojë për fuqitë, entuziazëm dhe idealet tona, që t’mund të depërton Ungjilli i jetës në strukturat sociale, e t’i shëndrron zemrat e njerëzve dhe të shoqërisë dhe t’mund të lind një kulturë njerëzore me një dashuri dhe drejtësi të vërtetë.

Ungjilli i kësaj së kremte na e paraqet Jezusin si dhurues të paqës, dhurues të Shpirtit Shenjt dhe si falës të mëkateve. Vet Shpirti i Zotit është një dhuratë, një hirë. Në ungjill dhurata më e parë e Shpirtit Shenjt është «falja» dhe «përgatitja për të falur».

Jezusi na dhuron edhe neve sot paqën: "Paqja me ju!”. Ai këtë paqë neve na dhuroi, por të besojmë ne në këtë paqe, ta pranojmë ne atë me gëzim dhe me një harmoni të madhe të Misterit të Pashkëve. Andaj, këtë paqë, të mundohemi që edhe ta mbjellim në zemrat tona duke ia dhuruar edhe njëri - tjetrit, njeriut vëlla e motër, që ka nevojë për të.

Pasi që ne, këtë paqë e pranuam, e besojmë në të, e mbollëm në zemrat tona, tash na duhet apo jemi të obliguar që urdhërin e Krishtit edhe ta kryejmë duke e realizuar atë në çdo moment, në çdo kohë në vëllaun njeri, duke e treguar secili vetvetën në të vërtetë që i takojmë Krishtit të Ringjallur. Pra, të jemi ne një vegël e cila na mundëson për përçimin e paqës së Krishtit, të jemi instalues të një programi të ri a ky quhet “PAQA ME NE TË GJITHË”. Të jemi pacifist e jo bellicist. Te jemi paqedashës e jo luftëdashës!

Paqja është një dhuratë, një hirë, e cila fitohet dhe zhvillohet vetëm në ata njerëz të cilët e donë këtë dhe asaj i shërbejnë. Nëse ne asaj i shërbejmë dhe atë e themelojmë në ata njerëz apo në ato vende ku gjinden luftërat, urretja, vrasjet dhe shumë gjëra tjera që i kundërshtojnë paqës, atëherë kemi të drejtë të thojmë: “Jezu Krisht e dua paqën tënde të cilën ma dhurove në ditën e Ringjalljes sate dhe në të dhe për të dua të jetoj ashtu siç ti më urdhëron”.

[NoName]

E HËNA E RRËSHAJËVE -B-
05.06.2006

Kolë Gjergji

L1: Vap 8, 1b.4.14-17; L2: Ef 1,3a-19a; Ungjilli: Lk 10, 21-24

Rrëshajët, 50 ditë pas Pashkëve, janë një ditë e plotësimit. Me Rrëshajë mbaron koha liturgjike e Pashkëve. Të dielat më pastaj janë, koha e kishës, koha e Shpirtit Shenjt, koha e rritjes dhe e pjekurisë.

Ja, tash po ndriqon jeta në mënyrë kremtore, nën ndikimin e Shpirtit Shenjt. Ai zbret me rrjedhat e ujit të gjallë, që në shkretirat tona të formonw një uazë shpirtërore. Shpirti Shenjt, që zbriti në ne dëshiron që neve t'na lëviz në një drejtim të njëjtë me qëllim të njëjtë – t'i dalësh përballë Jezu Krishti ashti si je!
Leximi i parë i Veprave të apostujve na i paraqet torturat mizore të bashkësisë së parë krishtere, mundimet e tyre, por në këtë mënyrë përhapër edhe ungjilli shenjt, lajmi i gëzueshëm. Mbi këto të gjitha një pwrforcim shpirtëror na dhurojnë edhe fjalët e Tertulianit: «Gjaku i martirëve është fara e të krishterëve». Gjithkund ku arriten dhe shkuan nxënësit e Jezusit ata e predikuan ungjillin, porosinë e Jezusit e përkryejnë me një dashuri të madhe. Në Samari ishte Filipi në predikim të fjalës. Gëzimi i madh do të vërehet si veprim i misionit të pranuar dhe të realizuar. Ata po i shtrinin duart mbi ata që pranonin dhe besonin në Krishtin e ringjallur.

Ne e kemi fituar vulën e Shpirtit Shenjt dhe për këtë dhe me të duhet të jetohet dhe jeta e jonë e vulosur me këtë vulë të gjithmonw të qëndrueshme të dëshmohet me veprat tona të krishtera. Misteri i Zotit na u zbulua nëpërmes Jezusit. Shpirti i Zotit është në të pagëzuarit fuqia e fesë, zjarri i dashurisë dhe drita e shpresës në pjesëmarrje në jetën hyjnore.

Jezusi në ungjill të kësaj dite na e hap rrugën që të shkojmë kah Ati, ai vet, ai është Biri i Hyjit të Gjallë. Ai e njeh Atin dhe plotësia e Zotit banon në të. Prrushi i Shpirtit shëndritë në të dhe i shëndritë ata që atë e pranojnë. Ai dëshironw që edhe ne t'i kemi sytë e pastër si loti me zemër të pastërt. Ai dëshiron që t'na zbulon dashurinë e Atit. Secili njeri që i pranon dhuratat e Shpirtit Shenjt është për Jezusinnjë arsye për falenderje dhe në lumturi.
Kjo duhet të bëhet edhe në ungjill nëse ne atë e predikojmë. «Njeriu nuk e kupton ungjillin, vetëm atëherë kur e lexon atë, por ungjilli kuptohet vetëm nëse veprohet» (Charl de Foucauld).

Të dashur besimtar të mundohemi edhe ne me jetën tonë të përditshme që të jemi dëshmitarë ngjarjes së madh të Shpirtit Shenjt, të jetojmë me të dhe ungjillin, lajmin e gëzueshëm që kemi pranuar t'mund ta vëmë edhe në veprim në jetën tonë të përditshme. Amen.

[NoName]

Rrëshajët janë simbol “bashkimi” e “dashurie” më të fortë se “konfuzioni” e ndarjet të shkaktuara nga njeriut

Kështu pohoi Benedikti XVI gjatë Meshës solemne në Sheshin e Shën Pjetrit në festën e Ardhjes ë Shpirtit Shenjtë mbi Apostuj




“Shpirti Shenjt është protagonisti i vërtetë i Kishës”.


Kështu tha Papa dje gjatë homelisë së Meshës së Rrëshajve kremtuar në Vatikan, të nesërmen e vigjiljes së festës së Zbritjes së Shpirtit Shenjtë mbi Apostujt, kremtuar bashkë me 400 mijë anëtarë të Lëvizjeve e të komuniteteve të reja kishtare. (Papa)

“Në ditën e Rrëshajve Shpirti Shenjtë zbriti me fuqi mbi Apostuj; kështu filloi misioni i Kishës në botë, tha Papa Benedikti XVI gjatë homelisë dhe shtoi se “Vetë Jezusi i pati përgatitur të Njëmbëdhjetët për këtë mision duke iu dëftuar atyre disa herë pas ngjalljes (krh Vp 1,3)- Para se të ngjitet në Qiell, Jezusi urdhëroi që të “mos largoheshin nga Jerusalemi, por ta prisnin plotësimin e premtimeve të Atit” (khr Vp1,4-5); kërkoi që të qëndronin së bashku për t’u përgatitur për marrjen e Shpirtit Shenjtë. E ata u mblodhën në lutje me Marinë në Cenakull në pritje të ngjarjes së premtuar (krh Vp 1,14)”.

Më këtë përshkrim, Papa vuri në pah mësimin e parë që Apostuj i japin çdo Bashkësie të Krishterë sot: qëndrimin së bashku në lutje, bashkëpunimin me Zotërinë Jezus dhe pranimin e dhantive të Shpirtit Shenjtë, që është progatonisti i vërtetë i Kishës”- tha Papa. Shpirti Shenjtë është simboli i Besëlidhjes së Re të Zotit me Izraelin, Besëlidhje e cila nga dhe më këtë ngjarje shtrihet e përfshin të gjithë popujt e Tokës”. (Papa)

“ Kisha është katolike e misionare qysh në lindje të saj. Universaliteti i shpëtimit nënvizohet në mënyrë domethenëse nga emërimi i gjatë i etnive që i përkasin ata të cilët e dëgjonin kumtimin e parë të Apostujve “ (krh Vp 2.9-11).

“Populli i Zotit, që pati gjetur në Sinaj trajtën ( formën) e vet të parë, më ngjarjen e Rrëshajve zgjërohet deri në mos njohjen më të kurrfarë kufiri, as rrace, as kulture, as hapësire, as kohe…

Shpirti Shenjtë, përkundra Kullës së Babelit, i bën zemrat e njerëzve të afta t’i kuptojnë gjuhët e të gjithëve, sepse rivendos urën e vërtetë të komunikimit ndërmjet Tokës e Qiellit. Shpirti Shenjtë është Dashuri”, tha Papa Racinger dhe në vijim të homelisë shpjegoi misterin e Rrëshajve me këto fjalë: ( Papa )

“ Shpirti Shenjt e shndrit shpirtin njerëzor dhe, duke i zbuluar Krishtin e kryqëzuar e të ngjallur, i tregon udhën për t’u bërë sa më të ngjajshëm me Të (Krishtin), për të qenë “shprehje dhe instrument i dashurisë që buron prej Tij” ( Deus caritas est, 33).


Po dje në Vatikan, gjatë Lutjes së Mbretëreshës Qiellore, menjëherë pas Meshe, Papa Benedikti XVI u ndal mbi “dhantitë hiarkike e karizmatike”, me të cilat, prej dymijë vjetësh, Shpirti Shenjtë e“drejton dhe zbukuron” Kishën. Një mirënjohje publike që i referohet eksperiencave të ndryshme e të shumta që përfaqësoheshin nga Lëvizjet e nga bashkësitë e reja Kishtare gjatë vigjiljes së lutje që u mbajt të shtunën, natën e festës së Rrëshajve: (Papa)

“Mes realiteteve të nxitura nga Shpirti Shenjtë në Kishë, janë Lëvizjet dhe Bashkësitë kishtare, që pardje pata gëzimin t’i takoja në këtë Shesh, në takimin e madh botëror. E tërë Kisha, sikur thoshte shpesh Papa Gjon Pali II, është një lëvizje e madhe e frymëzuar dhe e gjallëruar nga Shpirti Shenjtë, një lum që përshkon historinë për të ujitur me hirin e Zotit e për ta bërë të frytshme me jetë, me mirësi, me bukuri, me drejtësi e paqe”.

[NoName]

Sikur kemi dëgjuar prej leximeve biblike të festës së Rrëshajve, ardhja e Shpirtit Shenjt mbi Apostuj është treguar e pasqyruar përmes simbolit të erës, zjarrit, fjalës. Era është simbol i dinamizmit, i lirisë së mistershme.

Thotë një mistik spanjoll: “Në Zotin sa më tepër të lundërosh, aq më tepër zbulon detëra të ri”. Shpirti Shenjt na sjell dhuratë vështrimin e thellë të jetës sonë në Zotin, porsi era që do e kërkon horizonte të gjëra. Era bëhet fjalë: fjala bëhet flakë.

Në Rrëshajë era dhe flaka e zjarrit shndërrohen në kumtim të jetës së re e të plotë në Zotin.

Rrëshajët janë festë e Besëlidhjes së Re që Hyji Atë në Jezu Krishtin përmes Shpirti Shenjt ka rivendosur me njerëzimin. Nga Shpirti Shenjt, Kisha jeton, besimtarët gjejnë ushqimin shpirtëror, ndriçimin dhe frymëzimin e jetës.