Shenjtëria në orthodhoksi

[Albo]

A do me drejtoheshe ti mua "Moter e shenjte" apo thjesht "manulaki" (per arsye se per ty jo vetem qe nuk jam moter e shenjte, por nuk jam as ortodokse - sic kishe shkruar ne nje shkrim tjeter - gje qe patjeter nuk ka ndonje baze apo vertetesi)

E perbashketa e jetes se gati gjithe shenjtoreve te Kishes, eshte nje karakteristike njerezore dalluese, qe gati te gjithe shenjtoret asnjehere nuk pranuan qe ti therrisnin "shenjtore" apo "te shenjte" apo me tituj e honorare. Perkundrazi, jo vetem qe nuk e pranonin nje emerim te tille, por e shihnin si nje tundim per shpirtin e tyre sa here qe njerezit zinin ne goje jeten apo veprat e tyre cudiberese. Shume prej tyre refuzonin pelegrinet, shume prej tyre shtirreshin si te marre ne prani te njerezve te thjeshte, shume prej tyre preferonin te jetonin ne mes kafshesh e pyjesh apo ne mes te shkretetires, se sa ne mes te njerezve.

E benin kete gje, per te ruajtur shpirtin e perulesise nga pasioni me i keq i te gjitha pasioneve te trupit te njeriut: krenaria. Perendia bekon zemren e penduar te publikanit qe nuk guxon as te ngreje koken lart drejt Perendise fale mekateve te tij, dhe jo zemren krenare te fariseut qe mburrej e mbahej per besimin e tij.

"O Zot, Jisu Krisht, Biri i Perendise, ki mëshirë për mua mëkatarin!"

E ndihmon me shume nje besimtar te krishtere ne perpjekjet e tij shpirterore, qe ti drejtohesh me fjalen mekatar se sa i shenjte.

Albo

[Tannhauser]

Manulaki, pavli u drejtohet te krishtereve si te shenjte (psh Heb. 3:1) Prandaj, o vëllezër të shenjtë, pjestarë të thirrjes qiellore, vështroni apostullin dhe kryepriftin e rrëfimit të besimit tonë, Jezu Krishtin, sepse ata me te vertete ishin te tille.

Perjudha e Krishterimit te hershem eshte perjudha me e vertete e Tradites te Kishes, sepse atehere te krishteret ishin me te vertete te perkushtuar tek Zoti. Sic thoshte Pavli kur nje gje ia kushton Perendise nuk mund ta kerkosh prape. Une te bej pyetje ty, jemi sot kaq te perkushtuar tek Zoti?

Sot te gjithe duan te quhen apo quhen te krishtere por sa nga ata (ne) jane krishtere te vertete?

[Manulaki]

Ju kuptova shume mire te gjitheve. Faleminderit shume.

Ajo pra qe ka rendesi eshte qe Kisha te kete pjekuri dhe maturi, e te mos nxitohet ne percaktimin e dikujt si te shenjte, pasi vertet shenjteria eshte dhurate nga Zoti, por ajo mund te dallohet vetem nga frutet e jetes se dikujt. Nese frutet jane nga Zoti apo thjesht krenari njerezore. Nderkohe, duhet patur kujdes dhe te mos nenvleresohet vete vepra e Zotit ne jeten e dikujt nga frika se mos i provokohet "krenaria". Mendoj se vargu me i mire qe mund te sjell ketu eshte pikerisht ai qe thote Pavli ne nje leter: "Inkurajoni njeri tjetrin me psalme dhe kenge dhe fjale besimi...etj" (kush e gjen le ta vere te plote )