Ditari im.

[2043]

waw sa jam lodhur por ia vlejti
kam shume kohe ule ketu qe po e lexoj ditarin tende jam knaq mu duk sikur pash nje film me rolin kryesor nje emigrant shqiptar
flm per shkrimin me jepe nje emocion shuem te madh

Faleminderit prishtinalije.
Respekte
2043


Ps:
Dorontina kjo teme eshte personale, me fal.

[engjellorja]

- Ej, - tha, - ti do te na mesosh neve, qe kemi aq e kaq vjet ketu, qe punojme? dhe u mat te me godiste.
E kapa nga duart dhe e mbajta qe te mos bente ndonje budallallek, duke i thene: - fol me goje , jo me duar. dhe nuk e lashe te me qellonte, por as e qellova.

sa e dhimbshme

[2043]

- Ej, - tha, - ti do te na mesosh neve, qe kemi aq e kaq vjet ketu, qe punojme? dhe u mat te me godiste.
E kapa nga duart dhe e mbajta qe te mos bente ndonje budallallek, duke i thene: - fol me goje , jo me duar. dhe nuk e lashe te me qellonte, por as e qellova.

sa e dhimbshme

Eh engjellore:
kur e lexova fillimisht kete postim mu duk se kishe hyre ne teme te gabuar, pastaj mjegull pashe serish neper mend ate qe dikur ndodhi realisht.
Faleminderit ndonese nuk eshte ne fakt ndonje kenaqsi te kujtosh keto gjera.
Kalojne vite dhe dikur fillojme te besojme se kjo ka qene nje peralle per femije, se nuk ka akzistuar kurre.
Por ne fakt njeriu nuk duhet te kaloje udhen nga ka shkelur.
Ndryshe historia perseritet.

[engjellorja]

Si perfundim me beri pershtypje edhe nje gje tjeter.
Kam bere disa here sherr keto kohe me greket dhe pothuaj gjithmone kam ndjere te me ndryshoje rahja e pulsit si dhe nje fare frike. Dje keto nuk me ndodhen, isha krejt i qete e i sigurt se do arija ti dilja zot vetes

eshte me te vertete e dhimbshme, duhet te kesh qene ne moshe shume te re ...

[2043]

Si perfundim me beri pershtypje edhe nje gje tjeter.
Kam bere disa here sherr keto kohe me greket dhe pothuaj gjithmone kam ndjere te me ndryshoje rahja e pulsit si dhe nje fare frike. Dje keto nuk me ndodhen, isha krejt i qete e i sigurt se do arija ti dilja zot vetes

eshte me te vertete e dhimbshme, duhet te kesh qene ne moshe shume te re ...

hemmm..... jo edhe aq

[ooooo]

Si perfundim me beri pershtypje edhe nje gje tjeter.
Kam bere disa here sherr keto kohe me greket dhe pothuaj gjithmone kam ndjere te me ndryshoje rahja e pulsit si dhe nje fare frike. Dje keto nuk me ndodhen, isha krejt i qete e i sigurt se do arija ti dilja zot vetes

eshte me te vertete e dhimbshme, duhet te kesh qene ne moshe shume te re ...

Ndoshta frika e vendit te punes (nqse ke ne komapni greke) se per te tjera jan qene qe vetem lehin

[anita340]

Beji nje hyrje, nje epilog dhe botoje!Botoje!

Ps nuk eshte urdher,haha eshte sugjerim. Ose lutje. Do te doja ta kem ne biblioteke.

[Number5]

Urime 2043 per ket teme qe te them te drejten,nuk e kisha hasur ma pare.Ngjarjet e nje periudhe te veshtire te jetes,vjen nje dite e i harrojme.Ti ketu me mallengjeve shume.
Tash nese ne ket bote nuk do te kishte ditare,shume faqe te historise do te ishin zhdukur.Nuk e di si perkthehet fjala diary me detaje.Kam fjalen shqipe,ditar,qe asht kuptimplote.
Qofsh mire dhe falemnderit.

[2043]

Nuk e di se cili moderator ka krasitur pa ndjere aspak dhimbje, komentet e miqve te mij ketu. Do i lutesha stafit te mos fyeje ata qe me shume durim e dashamiresi kane lexuar dhe komentuar ne ditarin tim. E nese kane mundesi te rrikthejne komentet e miqve te mi

[Billy Joe]

Per here te pare pas shume vitesh, po bej publik ditarin tim te mbajtur ne kushte teper te veshtira. Besoj se edhe shume te tjere do te gjejne veten ne keto histori reale. Do ju lutesha te me mirekuptonit, qe per arsye te anonimatit dhe mos lendimit te personave qe permenden, te cilet nuk me kane autorizuar ti permend , une do te ndryshoj disa nga emrat e personazheve reale.
..Me vjen keq qe nje pjese mjaft e rendesishme e Ditarit , pra muaji i pare qe ka qene edhe me i veshtiri, nuk e di se nga ka perfunduar. Keshtu qe po e filloj atje ku e gjeta Ditarin tim te dashur

Me respekt.
2043

18.Maj 1991
Ne mengjes dola me mendimin te shplodhem dhe te shetis neper qytet. Vesha shapkat e Lolit dhe dola ne sheshin Omonia.(qendra e Athines) . Sheshi eshte pushtuar nga shqiptaret, me fal nga fieraket.Posa dola, ora ishte 07.00, takova nja 10 shoke qe po kerkonin pune duke u thirrur zoterinjve qe kalonin me makina: - Dhulja, dhula. Eqi dhulja per mena? Po qeshja me ta: - He mo , doni pune e. Keni ngelur pa buke e? Flini ne metro e? Donit Greqine ju qe te vuani, nuk doni qylin ne Shqiperi.
. Kot fare i ngrita doren nje makine dhe i fola zoterise qe ishte brenda: - Eqi dhulja per mena qirie? (Ka pune per mua zoteri?). - Ela - tha zoteria, per dhio pedhia. (per dy djem). Hipa ne makine bashke me nje djale qe nuk e njihja fare. Brenda ishte edhe nje djale tjeter , nje polak qe quhej Teodor (dori). Shkuam diku ne nje shtepi qe po i behej shtesa. Afendikoi ishte doktor. Shtruam nje dysheme ne kat te dyte me beton. Shpirti na doli , por te pakten vetem 4 ore punuam. Na pagoi nga 5 mije dhrahmi. Ne oren 13.00 isha perseri ne Omonia.....-......
ora 24.00, ose 00.00. Tani sapo u kthyem nga kinemaja me Lolin. Pame filmin Mbreti i Nju Jorkut, ne kinema Titanik. Naten e mire tani se edhe dita mbaroi , po me duket se do mbaroje edhe nata.

S'kisha hyre asnjehere ne kete teme, gjithe keto vjet qe jam ne forum, e kisha pare tek postimet e reja, por e paragjykoja, mendoja ditar koti, xhingla mingla dashurie.
Qenkam gabuar, ditar shume real, kalvar vuajtjesh, force e pathyeshme per t'ja dale mbane, dhe ja ke dale mbane.
E quaj realist ditarin sepse vete kam kaluar situata te tmerrshme si te tuat, si une dhe ti, 1 milione shqiptare te tjere te gjore.

Ditar qe ja vlen ta besh film.