Pasojat e mekatit!

[INDRITI]

32- MEKATET DO BEJNE QE GJYMTYRET TA TRADHETOJNE MEKATARIN NE KOHE NEVOJE.
D.m.th se kur robi të preket nga ndonjë fatkeqësi, zemra e tij, gjuha dhe organet nuk do t'i binden atij. Për shembull ai nuk do të mund të mbështetet tek Allahu, as t'i pendohet Atij, as nuk do të nxitet, as nuk do të kërkojë prej Allahut, as nuk do të nënshtrohet përpara Allahut. Gjuha e tij nuk do t'i bindet për përkujtimin e Allahut. Nëse ai e kujton Atë kjo do të jetë vetëm me gjuhë dhe në mungesë të zemrës. Kështu zemra nuk do të ndikojë mbi gjuhën dhe të dyja së bashku nuk do të ndikojnë mbi njeriun. Kur Ai të përgjërohet me një zemër të padrejtuar dhe të dojë që organet e tij ta ndihmojnë atë në veprime të caktuara, ato nuk do t'i binden atij. Ky është ndikimi i mëkateve dhe imoralitetit.
Ngjashmëria e mëkatarit është me njeriun që mblodhi ushtarë për t'u mbrojtur nga armiqtë, por ai i neglizhoi çështjet e tyre, i dobësoi ata dhe u bë shkak që ata të mos jetonin më. Pastaj, ai i urdhëroi ata të bënin maksimumin e tyre për ta mbrojtur atë, pa pasur ata ndonjë fuqi.
Gjëja më e rrezikshme dhe më e hidhur është që gjuha e tij do ta harrojë atë në kohën e vdekjes dhe në kthimin e tij Allahut. Do të jetë tepër e vëshirë për gjuhën që të deklarojë dëshminë e besimit. Transmetohet se disa nga këta njerëz në shtratet e tyre të vdekjes nuk munden të shqiptojnë "Nuk ka Zot tjetër përveç Allahut". Më tej fryma e tyre ka mbaruar.

[cupo]

ik mo plako se keto jane fjale te urta.. me qekan fjalet e zotit apo te derguarit te tij a kush i tha.
po ti jam kureshtar si ja ben me mekatet?!?!? sa mekatar je?!?!?
apo falesh qe shpetohesh nga mekatet?!?!? se that way per mu (qe jam jo-besimtar/ateist whateva) doesnt make sense..... ....!!!!!!

ka shume gjera qe rinia sot nuk i shmanget dot (a se ka idene) qe perfshihen ne mekate...... na mori lumiiiiii dereee bardheeee

[INDRITI]

33- MEKATET DO TE BEJNE QE NJERIU TE HARROJE VETVETEN
Dhe nëse ai harrron vetveten ai do ta neglizhojë, ulë dhe shkatërrojë atë. A mund njeriu të harrojë vetveten? Dhe nëse harron ai vetveten çfarë tjetër do të mund të kujtojë ai? ا'kuptim ka një njeri që harron vetveten? Përgjigja është "Po". Një njeri mund ta harrojë vetveten, sikundër edhe Allahu, më i Larti, thotë: "Dhe mos u bëni si ata që harruan Allahun dhe Allahu i bëri të harrojnë vetveten! Ata janë Fasikunët (të pabindurit, të panënshtruarit ndaj Allahut, e që kalojnë çdo kufi në mosbesim)", (Hashr:19).
Kështu që ata harrojnë Zotin e tyre dhe Zoti i tyre i harron ata, sikundër thotë Allahu i Lartësuar: "Ata e harruan Allahun dhe Allahu i harroi ata" (Teube:67).
Kështu Allahu ka ndëshkuar atë që e ndëshkoi Atë me dy dënime: Së pari, Ai e harron atë dhe së dyti, Ai bën që ai të harrojë vetveten. Kur Allahu e harron robin e Tij, Ai e lë pas dore, e braktis dhe kjo e shkatërron robin. Dhe shkatërrimi është më afër tij sesa dora nga goja e tij. Kur Allahu bën që robi të harrojë vetveten kjo do të thotë se Allahu ka bërë që njeriu të harrojë interesat e vetvetes dhe shkaqet për lumturinë e tij, suksesin, përparimin, drejtësinë.
Kjo as që do t'i shkojë atij në mendje dhe përfundimi tij do të drejtohet nga të tjera gjëra. Për më tepër Allahu do të bëjë që të harrojë defektet dhe gabimet e tij, kështu që atij as që do t'i bjerë ndër mend për to dhe as që do t'i korrigjojë ato.

[INDRITI]

MEKATET DO TA LARGOJNE ROBIN NGA ENGJELLI QE KUJDESET PER TE

Sa më afër t'i jetë ëngjëlli atij aq më i lumtur do të jetë robi. Mëkati do ta çojë atë më pranë shejtanit, i cili është më mashtruesi dhe më i dëmshmi për të. Mund të themi se sa më shumë mëkatar të jetë një njeri aq më larg do të jetë ëngjëlli prej tij. Në disa transmetime thuhet: "Nëse robi gënjen ëngjëlli do të largohet prej tij për shkak të erës së kalbësirës". Nëse këtu flitet vetëm për një gënjeshtër, atëherë ç'mund të themi për mëkatet e tjera dhe imoralitetin? Sa më afër të jetë ëngjëlli ndaj robit aq më shumë kontroll, bindje dhe dominim do të ketë mbi të, kjo në atë masë sa ëngjëjt do të angazhohen më çështjet e tij të kësaj bote, të vdekjes dhe të ringjalljes. Allahu i Plotfuqishëm ka thënë: "E s'ka dyshim se ata që thanë: "Allahu është Zoti ynë!" dhe ishin të paluhatshëm, atyre u vijnë ëngjëjt (në prag të vdekjes) "Të mos frikësoheni dhe pikëlloheni, ju përgëzoheni me lajm të mirë për xhennetin që u premtohej".(U thonë) "Ne kujdesemi për ju si në jetën e kësaj bote po ashtu edhe në botën tjetër ku do të keni atë që dëshironi dhe gjithçka që kërkoni", (Fussilet:30-31).
Rrjedhimisht nëse rritet prania e ëngjëllit, ky do të flasë në përkrahje të tij dhe do ta frymëzojë atë me gjykime të shëndosha. Dhe nëse rritet prania e shejtanit ai do të flasë me fëlliqësi dhe të pavërteta në një shkallë të tillë, saqë njeriu mund të flasë në përkrahje të shejtanit.
Mëkatari do të çojë një jetë të mjerë dhe fatkeqe. Për më tepër, në varr do të marrë ndëshkim të ashpër dhe ne Botën e përtejme tortura të ashpra. Allahu, më i Larti thotë: "Për atë që i kthen shpinën udhëzimit tim, sigurisht që do të ketë një jetë fatkeqe dhe Ditën e Gjykimit Ne do ta ringjallim atë të verbër" (Ta Ha:124).
Jeta fatkeqe vazhdon edhe në torturat e jetës varrit dhe nuk ka dyshim se kjo jetë është pjesë e jetës fatkeqe. Ajeti kur'anor flet mbi gjëra më të përgjithshme, ndonëse është një mohim në kontekstin e vërtetimit, por kuptimi provon se ai flet në përgjithësi. Allahu i Lartësuar e bëri jetën fatkeqe si rezultat i kthimit të shpinës ndaj mesazhit të Tij. Kështu që njeriu do të çojë një jetë fatkeqe në varësi të braktisjes që i ka bërë ai mesazhit të Allahut, edhe nëse mëkatari gëzon lloje të ndryshme përfitimesh në këtë botë.
Por do të ketë tëhuajësim, poshtërim dhe dhimbje brenda zemrës së tij, gjë që do ta privojë atë nga shijimi i këtyre përfitimeve. Për më tepër shijimi i këtyre përfitimeve do të shkrihet në helmimin e robit nga dëshirat, dashurinë e kësaj bote dhe etja për dominim, të cilat janë më të rrezikshme sesa dehja dhe alkooli.
Kjo për arsyen se robi do të mund ta kthjellojë mendjen nga ndikimi i këtyre të fundit, por nga ndikimi i të mëparshmeve, ai do të jetë i aftë ta kthjellojë vetveten vetëm se me vdekje. Kështu jeta fatkeqe vjen si rezultat i kthimit të shpinës ndaj mesazhit të Allahut, të cilin Ai e dërgoi me anë të Profetit të Tij (paqja qoftë mbi të), si në këtë botë, në varr dhe në Ditën e Ringjalljes.
Vërtetë, sytë, zemra dhe vetja do të jenë në paqe dhe kënaqësi vetëm me Zotin e tyre, kur ato i binden ligjit të Tij hyjnor. Kështu ai sy, i cili kënaqet me Allahun ai do të jetë i pëlqyer nga çdo sy dhe ai sy që nuk kënaqet me Allahun do të çojë dhimbje të jashtëzakonshme në këtë botë. Në fund të fjalës së tij mbi pasojat e mëkatit Ibn Kajjim thotë:
"Shiheni Botën e Përtejme si një të vërtetë të jetuar dhe hulumtoni e meditoni mbi Urtësinë e Allahut në këtë botë dhe në Botën Tjetër. Si rrjedhim ju, pa dyshim, do të mësoni se kjo botë është vendmbjellja dhe personifikimi i botës tjetër. Kështu vendi i njerëzve në Botën e Përtejme, lidhur me lumturinë apo fatkeqësinë, bazohet në vendin e tyre në këtë botë, sipas shkallës së besimit dhe veprave të drejta. Dhe me Allahun është suksesi".
Abdullah Ibn Abbas ka thënë: "Vepra e mirë është shkëlqim në fytyrë, dritë në zemër, bollëk në jetë, forcë në trup, dashuri në zemrat e njerëzve. Dhe vepra e urryer është zi në fytyrë, errësirë në varr dhe zemër, dobësi në trup, varfëri në jetë dhe urrejtje në zemrat e njerëzve".


Fund---------