Ne kete muaj kushtuar Marise Virgjer, po ju pershendes te gjitheve me kete lutje te mrekullueshme. Ato qe arrijne te kuptojne italishten e Dantes do ta shijojne patjeter. Jam munduar ta perkthej e per kete i kerkoj falje Dantes edhe juve por shpresoj t'i sherbeje dikujt per te kuptuar bukurine e kesaj lutje.

Kush nuk e ka degjuar ende dhe deshiron ta degjoje kete kenge te muzikuar nga Mons Marco Frisina, le te ma kerkoje ne >studentromak@yahoo.it> e une me kenqesi do tia dergoj si MP3 me e-mail.

Maria, Nena e Keshillit te Mire, mbrojtesja dhe ndermjetesuesja e te gjithe shqipetareve, me ndihmen e saj te vazhdueshme le te na udheheqe ne keto kohera per te kuptuar e pervetesuar "lajmin e mire" te Birit te saj e Zotit tone e shoqerofte ēdo hap tonin ne shpalljen e atij Lajmi mes popujve dhe kombeve te ēdo kendi te Tokes. Amen


Kenga XXXIII e Parajses se Dante Alighierit.

Vergine Madre, figlia del tuo figlio,
umile e alta pił che creatura,
termine fisso d'etterno consiglio,

tu se' colei che l'umana natura
nobilitasti sģ, che 'l suo fattore
non disdegnņ di farsi sua fattura.

Nel ventre tuo si raccese l'amore,
per lo cui caldo ne l'etterna pace
cosģ č germinato questo fiore.

Qui se' a noi meridiana face
di caritate, e giuso, intra ' mortali,
se' di speranza fontana vivace.

Donna, se' tanto grande e tanto vali,
che qual vuol grazia e a te non ricorre
sua disianza vuol volar sanz'ali.

La tua benignitą non pur soccorre
a chi domanda, ma molte fiate
liberamente al dimandar precorre.

In te misericordia, in te pietate,
in te magnificenza, in te s'aduna
quantunque in creatura č di bontate.
-----------------------------------------------------------------------------------
Nene e Virgjer, bije e birit tend,
e perulur dhe e larte me shume se nje krijese
fjale e patundur e keshilles se perjetshme.

Ti je ajo qe natyren njerezore
e fisnikerove aq sa, i sai krijues
nuk zdenjoi te behet i sai krijese.

Ne gjirin tend u ndez dashuria,
e prej ngrohtesise se saj erdhi paqja e perjetshme
keshtu lulezoi kjo lule.

Ketu je per ne fytyra e shndritshme
dashurie, e poshte, nder te vdekurit,
je burim i gjalle shprese.

Grua, madheshtore je dhe aq vlen,
sa ai qe hir pret e tek ty nuk e kerkon
sikur te doje pa krahe te fluturoje.

Miresia jote nuk i mungon
atij qe e kerkon, por shpesh here
ne ndihme vjen para se ta kerkoje.

Ne ty miresia, ne ty meshira,
ne ty madheshita, ne ty permblidhet
ēdo miresi qe permban krijesa.