Xxx

[Era1]

Me pelqen vjeshta,
edhe pse shirat e saj me lagin,
edhe pse me vete ne çante
duhet te me rendoje nje çader,
me pelqen deti
dashuroj te notoj ne te
edhe pse ne fund mund te ndihem e lodhur,
edhe pse nganjehere algat
me lidhen pas kembeve,
apo kripa me bezdis ne trup,
me pelqen te enderroj
me sy hapur ne mengjez,
edhe pse thone se keto endrra jane genjeshtare,
me pelqen te pi nje kafe turke ,
pse jo ...
dhe filxhanin me pelqen nganjehere ta kthej,
me pelqen qe sapo zgjohem ne mengjez
te degjoj muzike,
edhe pse mendjen tek kenget nuk e kam.
Me pelqen ...
........................te te kem TY...

[Era1]

XXX

Do ta ndaloj kohën,
pikërisht aty kur ti ke ardhur,
kur prekjet e tua nuk mungojnë,
kur puthjeve të tua jua ndiej shijen,
kur shpirtin e tënd e zhvesh pranë vetes.
Do ta ndaloj kohën,
pikërisht aty ku filloj të pi hapësirën tënde,
kur humbas në momentet e tua,
kur e vesh këtë moment me fustanin e nusërisë,
kur agonia e pritjes merr fund.
Do ta ndaloj kohën në një moment,
pikërisht aty ku thyhen akrepat,
aty ku nuk numërohen dot me hapat e tua,
kështu ti nuk do kesh më mundësi të ikësh.

[Era1]

XXX

Fillova të ripërtërihem në largësi,
të bëhem pishman për ecjet e mia në trishtim,
të harroj hapat e lotuar,
mendjen e djersitur,
e sytë e përgjumur.
Ndesha rrugës realitete të “fshehura”,
xhelozi të vdekura,
ëndrra të lagura dhe të kripura në det.
Ecja mbrapsht dhe fshija me gomën e shpirtit,
lëkurën e djegur nga mungesa jote,
kapërdija me vështirësi kafshatat e mallit,
pija e dehur lotët e dhimbjes,
dhe laja veten me prekjet e tua.
Mërmërisja në kubin e kujtimeve,
psherëtija në urinë e ankthit,
dhe vazhdoja të fshija dhimbjet,
shkruaja të nesërmen,
prekja ardhjen tënde,
përkëdhelja tingujt e ndjenjave,
dhe më në fund e ripërtëriva veten në largësi.

[Era1]

XXX

Ti je...
ëndërr,
erë,
liri,
ajër i freskët,
dritë,
ëmbëlsi.
Je ... puthje,
përkëdhelje,
lindje,
perëndim,
era e jugut,
zjarr,
zgjim.
Je ... poemë,
përqafim,
det,
ëmbëlsi,
qiell,
aromë parfumi,
dashuri.

[Era1]

XXX

Deri në dhembje do të të dua,
deri sa ekzistenca ime të mbarojë,
deri sa zemra ime të rebelohet nga pasioni,
deri sa ndjenja ime të pushojë.

Deri në fund të jetës do të të dua,
deri sa plagët të mos më lenë më vend të qetë,
deri sa të prek dhe këndin e fundit të tokës,
deri sa qielli pa yje të ngelet i shkretë.

Do të të dua deri sa uji më të mos pihet,
deri sa ajri uragan të bëhet nga e jotja prani,
deri sa sytë e mi më të mos shohin,
deri sa me fjalët e tua të më lidhësh ti.

Do të të dua deri sa shpirti të më shuhet,
deri sa puthje më të mos kem,
deri sa emri të më harrohet,
deri sa e shkrirë tek ty të jem.

[Era1]

XXX


Më takoi prapë sot një ditë si këto,
gri,e heshtur,
ditë ku shiu që bie mbi rrugë,
duket sikur nxiton të hyjë dhe të puth ankthin tim,
kam ditë si kjo me emra pa hapësira ,
me data të shënuara me kryqe të shkruara keq,
ditë ku e qeshura ngelet e varur në pasqyrë që në mëngjes,
ku ëndrrat ngelen mbuluar me çarçaf në cep të krevatit,
kam ditë si kjo sot dhe ndoshta do të kem dhe nesër,
ditë frikash, lodhjesh, fshehjesh,
ditë ku përtesa më bëhet si kafshë shtëpiake,
ditë që më bëjnë të harroj dëshirat,
dhe të fshihem për të ëndërruar.

[Era1]

XXX


Ti ke çelësin që hap gjithë portat,
çelësin që çliron liritë,
çelësin që zbulon baulen e ëndrrave,
çelësin që shpërthen copëzat e zemrave pritëse,
çelësin për të hapur kafazin që burgos shpirtrat.
Ti ke çelësin për të mbyllur ndjenjat e trishtimit,
çelësin që shkurton largësitë,
Ky çelës nuk do të jap para,perla,flori, prona apo fuqi...JO,
Ky çelës do të lë të shikosh lindjen e ditës,
rrëshqitjen e një loti,
butësinë e një puthjeje.
Dhe ky çelës,
çelësi yt mundi të hap tempullin e zemrës sime
dhe ta linte të hapur për ty përgjithmonë.
Faleminderit që më ke dhënë buzëqeshjen tënde.

[Era1]

XXX


Nëse më pyesin

se kur për herë të fundit të kam takuar,
në ç'ditë puthjen e fundit më ke dhënë,
kur për herë të fundit më ke përkëdhelur,
Do t'ju përgjigjem : Sot.
Sepse me ty
...................ditët
..........................orët
................................minutat
...........................................sekondat
.................................................. .......janë të përjetshëm.

[Era1]

XXX


Studiomë gjestet
shikimin,
lexo në to vetminë,
zhgënjimet,
dashurinë,
nuk di më se çfarë.
Thjesht ti studio gjestet e mia,
mblidh çdo kukull që e kam lënë mënjanë,
shfletomë si një libër,
dhe lexo çdo kapitull të këtij libri,
kushedi më zbulon të gjithën se si jam.
Studiomë gjithçka,
shiko mirë sytë e mi,
lexomë buzët,mendimet,
deshifro gjithë numrat e fshehur tek unë.
Tani vetëm mungon diçka...
të lexosh se sa të ndiej unë ty,
Vërtetë kjo jam unë.

[Era1]

XXX


Kur ti shkon...nuk dua të qaj,
por qëndroj në heshtje pa thënë asnjë fjalë,
dhe jetoj kujtimet, rindërtoj shpirtin,
Kur ti fle , prek ëndrrën tënde,
kujdesem për të që të mos thyhet,
për diçka ti ikën, për diçka ti fle.
Kur ndiej mungesën tënde, nuk them asgjë,
por eci gati mbi ajër me një hap të heshtur,
të kërkoj nëpër shtëpi,
të kërkoj nëpër letrat që më ke shkruar,
vesh rrobat e tua që ke lënë në sirtar,
dua të të jap borxh dhomën time, dyshekun, krevatin,
pi pak nga vera që ti ke blerë.
Por edhe pse ti shkon
e di që në një ditë normale,
në një ditë që do dridhet nën akrepat e orës,
në një ditë që do zgjatet e shkurtohet bashkë me ardhjen tënde,
ti do të kthehesh për të mos ikur më kurrë.